Quaestiones De Gratia, De Iustificatione Impij. De virtutibus theologicis. De virtute Iustitiae. Et De incarnatione Verbi diuini. Ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda Societatis iesu ... Disputandae ab Eusebio comite Truchses S.R.l. dap

발행: 1655년

분량: 564페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Quaestio X. 8i

probatione. Posterior Periodus non iuuari sed niagis oppugnat aduersarios; quia Coucilium non dicit a Catheeomenis peti Fidefeeundum se , sed manifeste addit Fide Quae per Charitatem operatur, hoc est, Floclem formatam, supponendo utique iam ab ipsis habeti Fide informem .Deinde ad ipsum, qnod iam habetur peti potest , ut melius di perseueranter habeatur ἱ quo pacto peritur a iustis Charitas Iam in e lementina i lla de Sum. Trinit. non sticitur posse conisti in baptisino sedeonserit de secto omnibus, tam paruulissquam adultis,G rariam,& Vittutes. Admittunt autem aduersarii, nec uegare possun

no conferri in Baptismo Gratiam & virtures, quoad primam infusionem; sed tant istis

quoad augmentum, quanto tempore ante

Cedeti prae extitit in Baptisi, o actus Charitatis . Dicatur ergo fimniter de habitu Fidei, & Spei, ouanda pra extitere actus earlavirtutui& aecipiatur Decisio Blain collautione Gaariae & virtutum praeeisso Rprima , re fecunda; &eum distributione aczommoda, lucra prasentem disipositionc re indigem iam cuiusque bapti Eari. Denique D. Thom as loquitur de' es-zate; di conuexfone virtutum in tratione Virtutis; quam rationem fine Charitat Ihabere Non pallune. non vero in rationς

qualitaris . Quae diffinctio est a miliaris S. 3ctori & notissima in eius schoIa; & nisi

eo modo inrelsgatur contradicet aduersa

riis, etiam S sibi . quia affirmat eam si-NIultatem & ι onnexione uniue aliter abs que ulla exceptione ; ae proinde inclusi secunda , etiam hominis antecedenter fide is iusti fieatione : In qua tamen certum

112쪽

sa De Infusone succes

ratione qualitatis, saltem v d plurimum suco tradi ceret praeterea sibi specialiter qua

tenus 2. z. q. s. a'. 2. a d. r. diserte docer,

Aliquando infund i Fidena ante Charitatem. In fusio enim simpliciter & absolute dicitur inter Seholasticos, ct de habitu i oti s aqua cle actu; Sactus Fidei non aliquando sed semper, aut sene semper antecedit haritatem etiam tem Pore.

Ad a. Dictuni est spra quaest. 8, Gra, tiam Sanctificantem esse: primam radicem νερ habere rationem Naturae respectu virtutum omnium insularum positive, non Ieris negativo; ita ut sine ipsis. . nunquam illa exist ad exista it tamen aIi quando a l 'quae Virtutes sine ipsa , ex na tura rei Idq. confirmatur vIterius, quia ni si hoc dieatur, dicendum est tam frequenter, I ordinari. contingere miracula , qu m Dequens,& ose dinarium est, va peccent lethaliter, qui fuere iusti, quin amittant Pidem,S Spem .. Tqtie, enim hi habitus perseuerarent mira--τulose absq. sua prima radice ac velut Nais tura & substantia, cuius sunt velut proprietates connaturales Lieet autem non vereantur Card. de Lugo . & Ripa Ida admittere i stam lai tam se equetiam miracuIorum, su3iequentium lege inuatiabili ad existentiam' solam peccatornm'; durum tamen est , S contra communem persuasionem, rationemq. miraculi, ut id admittatur,prae sertim pro remissione, seu non inflictionς xoenae debitae peccato personalia absque Mulla satisfactione, aut dispositione ex pax te peccator is , & cur non di splieeat oporis. tuisse ux Deus conseruaret in homine-ν peccatore habitus Fidei &Spei. sin νῆharitate . ,sque' adeo frequenter; & eo,

113쪽

minis pectabilis, non e metales , Ut Conna turaliter ita conseruare possint, cum Pro uidemia diuina unicuique prouideat ac cidentia ex sua natui a disposita ad omnem euentum pro quo oportet, ut illi in fini: &inseruianz.

Ad 3. Ad miniunt sequelam Conine Κ, se

ali , nec in ea apparet magna aliqua absur ditas; . Negatur tamen mclius quia actus

disponens ad habitu in Fidei eosistit in indiuisibili, secundum conceptum dispositio nis, quia quilibez actus Fidei repugnat cuilibet , etiam minimo recessui ab auctoritate . & reuelatione diuina; ideoque inducit summam homi uis unionem cum illis Ratio autem meriti de eon digno , quae sola praeterea superest potens inducere infalli obiliter augmentum in principio aut proingressu . nulla dari potest sine Charilateta . Idem dicitur suo modo de Spe . De dispositione autem Charitatis , est Ionge diu et starati O , ut liquet ex dictis quaest et ad a. AeA. Elgo habitus Fidei , S Spei, tametsi exi-nere seorsim possint absque Charitate ' s.

au men tri'n tamen nullum nancisci possvnc. absque augmento Charitatis in Ad ε. Cum Vidit ut es morales non Uer sentur ini m edi a te circa Deum , nyn contiis inent in se directe, & immediate umonem Dei cum homine , ideoque non infundun tur a Deo , sicuti neque conseruantur dependenter. a dispositione peculiari in ordine ad ipsas. Vnde nulla est paritas pro

Fide , & Spe, ut apparet lex dictiς in hac;

quaestione,&quaest. 8, Ad s. Esto repugnet ex natura rei vir rus in te Lectiva practica etiam aecidentalis, absque aliqua appetit tua. circa idem obie.

sum in Q Axgnien repugnat, ut sit abiquet

114쪽

84 De augmento,

aliqua alia, tametsi maxime sibi proportios

nata pro aliquo tempore et sicut nec repu-Εnae virtus apperitiua naturaliter separabiIis pro aliquo tempore ab aliqua intellecti ua sibi eundum e MaXime proportiona ta; ut patet in Charitate destituta lamine gloriae, dum adest Fides autem aequalis indisterentia physica habitus Fidei adlla auxiaa actualia pro actibus spei, SChainat s , quorum consortium numquam illi negatur , suborea Dportunitate ope randi. S ad habitus Spei, de Charitatis imo pedibiles peccatis aue indispositione non pedientibus habitum Fidei.

utrum Virtutes Theologicae aiugeantur per suos aetiis P

diuisibili; an eo videιicet,

' actus , minuerentur per actus o

115쪽

nent si actus sint leuiter peeeaminosi : ντ

dictum est quaest. 6:Frgo ne q. augentur Pe proprios actus. r. omnes virtutes infusae sunt connex muruo, quoad gradus intensonis, Ergo non possunt virtutes Theologicae specialiter au geri per proprios actus , Potius quam peractus virtutum moralium R. Certum est ex site Uirtutes Theo . I ogicas esse capaces augmenti. atque facto augeri, definiente id a parte Tridenti. no ex clarissimis Sacrae paginae testimoniis, re preei tu Eeesesiae sestis .east, o nec non cap. 7.& can. ra Istud porro augmentus

dupliei ex capite unusqui'. nanet scitur . Nimitam ex dis ositione praeunti ad in M.

fionem virtutum Et exco OP eratione conis

sequenti ad easdem. Quo enim quisquo melius,& feruetias aut disponitur ab i lias virtutes; aut iisdem iam habitis coop eradtur, eo maius nane scitur inere mentu Iunietae,& Sancti ratis , idest Fidei,Spei Se Cruritatis, tuae sunt ipsa Iustitia,& Sanctiatas , aut certe sunt convertibi Ies cum ea . Quae omnia constant viare en citat cap.ν Coucilii . .

Ex primo eapiee pum dispositionis, nompossunt arescere directd habitus si dei,so cis ei, ob rationem infinnatam quaest .prae ced ad s. Possunt tamen erescere indire ne ob inere mentum Chati eatis, euius dispositio etiam sab aoneeptu formali alsipo s ionis potest esse maior. δρ mi uor. ob uni. versaliorems aut minus uniuersialem adlinoso nem ad bonitatem, complacentiamquadiuinam; Mq.augmentum Charitatis habet sibi deuinctum augmetum reliqui rum ulrtutum a vi minimum , aequale . Ex seeundin

operationis a nitriti labisquentis

116쪽

.a Gratiam sancti Manee in cimnes Virrcto nia ἐκ cre se e re possunt , & cre reuor de Yfacto clam iusta proportione ad ipsa meri ta . conditiones autem ad hunc effictum 1 equi litae actibus meritoriis quoad eorum antentionem comparatam cum intensione

pia existenti habituum, &quoad alia praedicata , herrinent ad quaestiones de meri-το , de inopol tu ne ingererentur in Prae Eenti . Est &aliud quoddam non omniso pro utium & peculiare huius loci , quod tamen xpedierit breuiter expone e An sci licet Ictus virtutum Theologicarum augeant Ipsas activitate sua p)iν sica ad eum mΟ-Cum , quo habitus virtutum naturalium augentur physio ae intenduntur per suos actus . D cendum vero est nequaqua Ita augea i , nec pa itatem istam valer γ Ruia tancti fieatio nos ira , & vnio flabicis . ac permanens cum Deo , quam semel giquo aterum dictum est pej fici per istos habit ni, unio cum ipso uniueralis, quoad om Itia Sc singula eiu ς praedieata ; quoad Ummes,& singulos ipsorum respectus inten tIonales' ita ut per habitum Fidei possi mus elicere tum actum , quo submitramus ni et ectum omni reuelationi diuine sub oc conceptu uniuersali: tum adtiis,quibus optetiamur singulas te orsim re latione S 'μg mactu existentes, quam absolute F 'iubiles , revereamurque auctoritatem ι urnam, quatenus perficit lafinite singui s mination ςs liberas, quibus actu reuelat, aereuelare potest . At nullimactus Fidei Nabet et Iliusmodi uniuersalitatem perses t ouis rei pectu omnium diti inarum reuelasti nunt ex stentium, ac possibi Ilum .ini. 4

117쪽

Quae si io XI. 8

que eonile it se non posse simu Itane e cona. Plecti omnes articulos de factu reuelatos, ni si confuse sub conceptu communi , de uniuersali . Deinde quia non proponuntur de facto omnes reuelatione v possibiles, nec fieri potest , ut omnes sibi inuicem coegi stant, cum aliquae possibilium sint de cotra dictorij. . Eadem prorsus ratio est sperandorum,& sperabilium, seu Promistionum diuinarum existentium , & possibili uariis. Nec est longe diuella ratio de Charitate. Quia omneῆ &singula, petie ct ones diuinae amabiles per illam ratione sui quatenus tales sutar, nulli intellectui creato simulta nee innotescere possunt omnino distincte.&elare, ideoque nullus actus Charitatis omnes illas simultanee amplecti potest , eodem illo modo: Et tamen nulla est persectio diuina, quam no possit alae plecti habitus c ha. ritatis , forni ab ter vidistincta ab omnibus a Ii,s . Quaelibet ergo virtus Theologi dia habet maiorem amp itudinem persectioni, , in maior e uniuersat statem, quam possit ha. here ullus actus pertinens ad eandem virtutem . Pater autem , quod est angustioris pharae,&persectionis magis limitatae , non posse ullo pacto esse causani essicientc eius, quod in eod e genere habet maiorem ampli rudine,& illimitatione. Quia no poteli eme .ctus superare sua causam, quoal ea in per se ct onm, S ratione sor male, quam habet deo pendenter ab eius influxu N participatione Nee obstar, omnes actus cuiusque Virtuistis aheologicae esse eiusdem infimae spe .ciei ideoque videri ex quolibet eoru tria resultate posse habitum contentivum peris Lectioriis conuenientis quibus ut ῆ aliis acti. hus eiusdem virtutis. Non in qnam . obstat

118쪽

ogicae , hoe est quoad quantitatem per se 'ctionis.&aestimabilisatis ac condueentiae in ultimum finem , quae est pso pria considerationis Theologicae quaeque est in uariabilis In eiusmodi a diibust, ob aequalem omnium, ct singularum perfectionum diu i marum te, demetue infinitatem, Se ob modum i Ilas taleingendi viri ueliab. ter uniformem in una inq aque virtute: Distinguimturni, Iominus1pecie Iollice,& metaphysieer hoc est quoad capacitatem diuersarum se Ae longe lintei is dissimilium abstractionum,& praesticationu euius e iiderat io rerrinet in Logieum, Et Metaphysicum, quaeque est innegabilis in eiussi odi acti s propter maximam i . em se dIuerset idenr , ac dias militudinem erub. narum persectionum, quatenus subsunt pra allionibus nostris e ei pientibus ilias reis

Iat Ead diuersi, & longe inter se di ssimili

Connotata creata . Qua ratione nemo si

bitare potest , quin dic magis similes inter e duo actus tedentes aerusti iam diutitanis aut Sapientia mam actibuWkqui tendunt asmi Ie incordiam divina au Omnipotentiam.

Manisestum autem est,quemlibet este messentialiter praesiuppone e in cia Mausa no sis iam inarum persectionem, quanta sibi Conuente; sed etiam qualis sibi conueniri, arque in ipso siue formaliter, siue eminer

.s comine arr atque maiorem quamlibet' uni nersalitarem coeteris paribus, arrogaerct

Iim excessum aliquem peeuliaris periectio- imis . Igitur habitus Theologieus per se in-stui usa eontinens in is emineuter . seu aequs e se persectiones, quales conueniunt omni . Ius, de singulis eias actibus io ter se va Id ENHum 3Iibus, ruxta dicta quaest. et .a nullo eorum procedere 'Ismenus potest tanquam

. sivia

119쪽

Quaestio XI.

suam, vel quoad aIiquem,aut aliquos intε-sionis gradus , ob rationem contrariam habitus naturales procedere possunt elu

nienter ab actibus qui praeeunt ad ilorum existentiam, Ze intensionem. Quia videlicet sunt omnino illis commensurati , quo actquantitatem , & qualitatem persectionis si bi conuenientis, de quoad totana eius qua lem ennque amplitudinem . Variae aliorum rationes pro isto discrimi ue constituendo, quae non apparent satis sufficientes . videri possunt inter alios apud Conine N , & paldam. Itaque dispositive tantum, ac meritorie augeri possunt per suos astus virtutes Theologicae , auque habitus per scio infusi In quam ver5, per se infusi, quia actus quil bet supernaturales producunt pbysicchabitu; supernaturales , eiusdem secum limitationis, ae sphaerae r non secus aIq.actus orturales,. Sed de hoe alias .

v a Persectio virtut s Theologi eae esto consistat in indivisibili quoad appretiationem , di praelationem sui 'biecti respecta

aliorum, aerte non consistit in indiuisibili

quoad intesionem: quas duas rationes csiginter se diuersas , ae e mutuo inter se con Renas 3 e stat en quaen . praesertim ad 4. fave sitne virtutes ista capaces augmenti, quoad intensionem. Ad a. Quod opponitur intensioni virtuatis Theologicae,quoad intesionem eius iam prae habitam, opponitur etiam, & est incompossibile cum eadem quoad substanaiam apropter uniformem adhaesione huiusmodi virtutis , quoad omnes mos gradus respe diu Dei super omnia & quaelibet graui te eaduersantia eidem , ut liquet eN eadens quaest . 4. & eX quaest 6s& At non omnes

actus bolii valetes inducere virtute quoad sub

120쪽

subfiantiam, sunt eo pso suffieientes assi tr- d iaciniarn ouamlibet eiusdem intensionem Non igitur est iusta comparati. Ad Virtutes Theologicae augentur speei aliter per proprios actus in ratione .Hispi sitionis, τt patet ἔ quoad rationem meo, iffiti, esto, va Ieat paritas ,

QUAESTIO π H.

Vtrurn detur aliqui ς' ordo rationis; - inter. Virtutes Theologicas '

nascitur ex ordine obiecto ctoisi: Ob: ectu autem virtuti Theologicarum, est unum - - a simplicissimum , nempe' Deus t inter cuius praeterea formalit areνmqtus est ordo virtuat i sex parte obiecti,vestir mali ordo rationis .

.EX una parte Fides dirigit Spem. ω

Charitatem. iuxta illud: Fides qua per Chari- arem operatur . Operatur enim etiam licet non usique adeo per spem . Ex alia P rte, naritas est radix o mutum virtutum iuxta illud ad Ephes . In Cha=itate radicati , fundati . Et hoc ipsum eonvenit spei possichari tenet. Ergo nulla eκ his virtutibus mi limpliciter prior quam alia , Sive rem, Due ratione, sed quael bet earum est priciem pollerior alijs duabus se condum quid

M. Iuto quaelibit duo illud cst ratione

prius

SEARCH

MENU NAVIGATION