Quaestiones De Gratia, De Iustificatione Impij. De virtutibus theologicis. De virtute Iustitiae. Et De incarnatione Verbi diuini. Ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda Societatis iesu ... Disputandae ab Eusebio comite Truchses S.R.l. dap

발행: 1655년

분량: 564페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

prilis alio, a quo non ualet subsistendi eo nissequentia ad aliud cum valeat e conuer Sos

ut dictum est in Logi ea r dictum autem est nuper quaest. lo. Fidem posse esse sine Spe, ει baritate; & Spem similiter sine Chari

tate ; eum ne oue Charitas sine Spe; nequctvtraque sine Fide esse possit. Igitur Fides est prior ratione . quini S. es & Charitas, &Spes quam hari as . c onfirmatur , qui ha tratus concipiuntur ire ordine ad actus suos; atque actu.s Fidei sunt priores natura, ct ratione, quam actus Spei, & ha: itatis: Natura quidem, quia motus appetitiuus nequit tendere nisi in bonum praeapprehen- summoda sibi congruenti . Similiter actus Charitatis praesupponit actum Spei, qua 'innsquisque amat honum quatenus appre hendit illud esse honum ium. Per hoc aurem, quod sperat se bonum ab aliquo eon se qui posse , inei pie reputare ipsum , in qu dpem habet quoddam bonum suum . Vnde ex hoc ipso , qu pd sperat de aliqua, proce die deinde ad amandum ipsum ex t narita ν' te a Va DTh. . . q. 6 a. a. Erg' Fides est natura prior quam Spes &spes , quam Chasitas. Idem au .em est ordo rationis, quia hic ordo sequitur ordinem naturae snis sorte aliunde impediat ur,q iod in praesensi non contingit. Exponendae itaque Ieiunt ista virtutes eo ordine . quo numerantur ab Apostolo dicente . Nunc auι em manent Dia B.ec, Fides, Des Charitas.

Adi. Quod e* in se finapi ex contingit

esse muI iplex ratione, & inde consequenser tandare ordinem rationis inter aIta quae reseruntur ad ipsum iuxta diuersiacon nonata, ut apparet ex modo dictis:& ex

Ad a. Gliaritas est radix di sorma ea te '

122쪽

D e Ordine et attonis

rorum omnium virtutum in esse virtutis, aequo ad ordinem persectum ad usti musta finem . ut dicit D.Tlis eo nuper indicato: non vero in esse qualitatis ,& secundum agonceptum proprium cuiusque virtutis , quoad ea, quae specialiter tibi conueniunt.

, Vtrnm detur F des, qua Deo

V- .u a credatur nihil dieentis, eam script , quam viva vo ce Deu autem neut o in s

. - Ii,. do qu dquam dicit. Qu a quaecumque spectant ad fi lem nostram seriis Pta s ut promulga a p r homines. Er ΕΟ repug ae Fides, qua de facto Deo grem

datur.

a.' Apostolus ad Rom. o si, describensae riginem'munus fidei. Quomodo ait, cre aeno M quem non auiae ut st quomodo autem adien3 a siue praedieaute I Quomodo pr ad sabunt nisi mite anpm p Ergo tota fide sad Aibetur Praedicatotibus missis, quia hi sollaudi niux R Plures sunt huIux voeis Fides acceptiones apus sacros, cte prophanos Seriptorest nempe pro fidei taee,fiducia, promissiones adimplexione promissionis. passiua cuiusq- Qxistimaticiae circa eius auctoritatem, regonstantiam ru promissis dictamine eo sciet. ziae.&siniis bux. vii ostendent valentia , ars ij mmuniter in principio harum sua .

123쪽

- filonum .Ceeterum in praelanti v serpataeis Theologis pion Mete pro assensu, quo quis Credit alteri loquenti, id eli. pro habitu Aeactu intellectus,qui, quis iudicat de re . t qua prout sibi peto ponitur per locutionem alterius, mouente ad ita iudicandum aucto iaritate loquentis . Inquam mouonte , quia: siseratur de re iudicium conisi me quider dictis alterius, non tamen ob auctoritatemd centis; sed quia aliunde apparet rem ita se habete prout dieitur, tali S actus notia, erit Fidei , nisi materia ite e respectu eius floquentis; nec proprie 4 cetur ei credἱ. ladllantum Medi quoci ab eo dic tur Hinc mes Theologica, quam Fidei n .mine a solu ὰ temper intelligunt i heologi in praesenti,dicitur promiscue tam actum

quam habitus assentiendi Dco loque mi r ro. Pter auctoritatem eiusdem i ita i crc dat uemon soli, m quod ab eo dieit . sed ideo eredatur quia dieitur ab ipso . In qua tan ea uiali nondum determinamu , ansi. de iatrone Fidei Theologicae , V credatur quo dicitur a Deo hae praecise de causa qui dicitur ab ipso. An vero sufficiat ut credatur, quia dicitur ab ipsa, simulque ob alia

quod aliud motivum part aliter ouens ad Credendum . Faeri nimirum potest ut quis credat duobus idem conformiter . ffirmanis. tibns, neutri adhibitu us fidem . ex , i pratis sentis actus. & dispositionis animi, si vieris iis et non iuuaretur testimonio alterata; renihilominus talis assensus vel e ab et ratio eem Ficei respectu virius libet eorum . Igitur quia controuersiim est, an hoe modo sim ut cum Deo aliquid etiam creat m ini misceatur in assensu praestito reuelationibu diuinis, solam sumitur Piues, pro nunc , ut

124쪽

y De existentia Fidei.

vhun dIuinae locutioni,&rebus peream sigῶ-ficatis : tiam praecise quia dicuntur a Deo: ti quia sint ut in d i ungitur aliquod moti

mum creatum .

Dari de facto Fdem saltem actualem alterutro ex his modis , assentientem seu cremdentem Deo, certisI nam, S manifestissima pro Catholi cis proba tronem habet ex saeris Ilieris. Mati. s. Caro , in fanais: non , sa uti libi sed Pater m/tis , qui in coetis eis, Galat. . Neque enim ego ab homine accepi i Iud neque a dici, sed per ouetationem IESU chνιι i. I. I Oan. I gi restimonium Oominum axocipimus to 1monium Dei matus est turisus.

Mur eredit in stilum Dei, habet Ηιmonium Dei in s. Quibus si lia sunt complura alia, Existentia huius fidei, quoad habitam eiicisdemque quoad actum, S habitum nec ellitas demonstrata est quaest. 1 & a. Auctoritate Coneiliosum , & ratione theologica . Quomodo autem idipsum probandum sit aduer. sus Infideles e ijsdemqq.persuadendum, esiae stabit infra, productis argumentis christia, nee Fide ii& expositis difficultatibus in eon.

trarium sAd i. & a. H mines eorumque voces 'de seripturae sunt instrumenta Dei nobis pe iΙlos loquentis, scut calamus,& lingua sunt Instrumentum respectu cuiusque homi nis quibus tamen instrumentis non adhibetur

Fides: sed loquenti per Us . De quo plura

125쪽

Vtrunt distingui debeant moti utimvclandi c edere , S cred Endi. Conditio fine qua non, &Causa; Reetim , O Obliquum motivi p

unulquisque ciea t, Pl pter quod vult credere . Si cudenim est libet um credere. Vel no credere, ita i ii liberucTedcre , vel non crede e propter laoc vel illud motivum . Ι rgo Non debet dis lingui motivum voledi credete a motivo crede ui. a. Idem est genus dependentiae lidei ab omnibus pra requisitis ad ipsam , Elgo seu Bra distinguatur conditio sine Qua non re spectu ipsius ab eiusdem causa Patet an e cedens , quia Deus potest per se ipsum immediate infundere Fidem non minus quoad actum , quam quoad halitum . Ergo a quoiacunque alio dc pendet ex sola voluntate diuina : ae pio iuue ei: idem genus clepen adentiae ab Di Ibus at Ig os Distinctio Recti, ει obliqui pertinet mistum ad considerationem Looca in ordine ad praedicatiores sic ,vel aliter crispon das. Ergo pro re Theol gica inutiliter te titueten pus ineolum explicatione R In opere eieciendi in te tuentu tactus voluntatis imperans assensum obi iai propositi per locutionem alterius: S acius in iatellectus assentientis eidem . Licet autem

nomine Fidei dirccte di primario intelliga.

126쪽

ss De distinctione motivi die.

inris actus intellectus: Indi recte tam di saeom Iehenditur sub eadem voce actus ille FcIuntatis, S uterque simul Fides frequenter nominatur, cum confisi ne actuum ad .mod urn diuersorum . Hinc est prima origo aequ uocalionis in ἰquaestione de motivo Fiis

dei .. Cum enim hae equaesti o instituatur sub this te. minis de solo motivo actus intelle in ictus , saei te elabitur discursus , in motiuum actu s volumati s sub eadem voce frequenter comprehens , & alterum, aut umimque limul te ponit pro altero . Sunt autem 'haec duo motiua longe inter se diuersa Primumaex genere boni, quod respicit voluntap per omnes lucae actus: di veri, quod bintellectus Per omnes suos. Deinde quia moetuum a ctus voluntatis oportet esse lpraecognitum adae quate antequam ipse eliciatur cum tam clias motivum actus intellectas,iqui ad illum ca- sequitur, non r isi per ipsem e ognoscatura Ditem ad aquath,ne hic perperam super ad datur , neue detur proeessus in insinitum, quasi eo alio imperio voluntatis pro auteriori cognitione & assensu eiusdem motivi, Demum inquinione de motivo actus v - untatis inquiritui, ur de illi proueniat honestas: sn quaestione veto de motivo actus

Intellectus,unde infallibilitas,quae sunt v I de diversa . Maior est aequi uoca sonum oceasio ex e fusione causae cum conditione sine qua nis ἔquia est occultior earii inter se differentia. Praedieatum enim quod est notissimum in Causa; nimirum ipsam esse necessariam alexistentiam effectu , atque hunc ab illa pes

de re, est commune conditioni sine qua uon; . at confusio quoad ea,quae sunt norissima tria.

αxtremo praecipuo ,est procliuis in totalem AEqui uocationem, redditque disse item abis sol ute

127쪽

solii te diseretionem. Disserunt nihilominus

notabiliter , maxime penes duo. Alterum est causam esse necessariam ad effectum ramtione sui: Conditionem autem sine qua nos tratione alterius ; tametsi utraque immediate requiratur ἰ ita ut non data causa, tametsi dentur coetera omnia , non detur effectustat non data conditione sine qua non Isi tamen dentur , aut in telligantur dari coetera

omnia, pe r possibile, vel impossibile , detur seu intelligatur dari effectus idem, quoad

omnia vi

. Hoc pacto se habent agens creatum, Se appi catio eius ad passum, respectu estectus pend entis ab illis . Ig is enim productiis ab une,si intelligatur hunc e si e praesentem passo per se ipsum.essentialiter vel tantumdem praestare, ac influere absque ulla prae sentia; atque praestat & influit superaddita sibi praesentia realit et a se distincta , eo ipso ille iretelligetur habens eandem perfectione, eademque prorsus praedicata. quae de facto accipi t dependenter ab igne producente,SI ab eius applicatione at passum realiter distincta ab agente&effectu . U de apparet applicarionem superadditam igni causanti

Tequiri tantum ratione alterius I ideoque Resse conditionem sine qua non, Se non Causam . Si aut m e conuerso supponatur pentina ossi te dari ubicationem applica ti uana ignis absque ipso igne . non propterea in te iligetur effectum existere Ee habere persect ionem ac praedicata,quae habet de facto. Unde apparet ignem, qui applicatur, requi-H ratione sui, & non esse conditionem sincq a non ; sed causam , Alterum discrimen. absoIute & non ex suppositione explicans naturam rei; & in

quo adaequ/te suad/tur istud alio modo exin

128쪽

ys De distinctione motiui cte:

Hieatum,in eoeonsistit.qudd causa est eoii- tenetua perfectionis, di praedicatorum , aut irindiea I allevius leonuenientium essectui, de quod effectus seipso essentialiter est pamtieipatio illius ; ita ut effectus pet aliquam suam perfectionem, aut praedicatum peculiare Conueniat cum causa, quatenas inua praehabente in se, vel formaliter, vel aequi-

ualenter. A t conditio sine qua non, no a 'est contenti in similiter persectionis alicu ius , aut praedicaὶi peculiaris conuenientis effectui, nec effectus prodit particeps illius. unde si effectus taliquae pendeat a duobussatque in eo appareani praedicatum, aut praedicata aliqua contenta in altero illorum s si ullum vero vontentum in altero apparist. ideoque effectus sit particeps unius , Se non sit sarticeps alterius,id cuius erit particeps. de cum quo conuenit specialiter per aliquod suum praedicatum, habebit rationem causae gialterum verδ rationem conditionis fine qua nori A causa enim est,quae' dat esse estectuit atque hoc tituro est neeessaria ad exissentia ebis; C onditio vero sine qua non, quae noudae ege effectui , estque necessiaria. ad eius

existentiam, ut aliquid aliud det illi idem

miod si aliquod praedleatum erit e6 - , ne hisectui, α ijs omnibus aut aliquibus eo tum , a quibus idem esteou. utcumque deis pendet, inspicieridum est rei eo um, a quiatius dependet, eonueniat, & virr non con ueniat formaliter aut virtuali ter praedicais

tum speciale effectus per se, ese essentia liter subordinatum praedicato illi communi ; cui enim illud conuenerit, id habebit rationem causae; reaiquum veris conditioni, sine qua non . Repugnat ensem ut aliqua Eausa det

raxaui vi suapradicatum essentialiter svh ,

129쪽

Quaestio XIV. s

ordInatum Hieri , quin det hoe et Iam, eu

illud sub ordinatur. a quo enim habet effectus quod sit animal v. g. ab eodem necesse est ut habeat. quod sit vivens & substantia,

ct si e de simit bus. Ratio est quia animaI quidditatiue & formaliter est vivens; siquidem hoc pertinet ad Ipsius definitionem; similiterque vivens est substantia, & idem de

caeteris similibus. Repugnat autem, vi vn de e flectus habet aliquod praedicatum,horias

indidem habeat conceptum formalem requidditatiuum eiusdem praedicati . Atque hoc modo ascendetur semper a praedicato quolibet speciali ad omnia uniuersaliora foro maliter producibilia usque ad ens &ex causa istius; causa istorum deprehendetur . QV re id, ex quo effectus aliquis dependet , quin ullum praedicatum speciale effectus illi eorrespondeat modo dicto a seiuna erit eonditio sine qua non . Quia quod ea

causa adaequata effectus secundum praedicata

specialia sub ordinata aliis uniuersaliori bussest etiam adaequata eristus eodem modos quoad praedicata ista uniuersaliora, propter rationem nuper datam : Atque ideo, si quod nequit esse causa effectus secundum aliquod praedic tum eius speciale; qu ia nullum tale praedicatum eius in se continet , posset nihilominus sire causa , λςundum praedIca. tum aliquod uniuersalius; sequeretur istus uniuei salias prodicatum procedere a diis pilei causa adaequata formaliter respectu sui, vel saltem ab altera adaequata , & altera

in adaequatas quod repugnat metaphysice, Seex communi sententia omni uin est impositis bile, νη minimum, ex natura rei ιNotandum est quod est causa effectus seis

eundum unam eius formalitatem posse si

130쪽

sine qua non respectu eiusdem erictus , secundum aliam Armalitatem, non subor di natam priori, Se cui si liter non subord inetur prior . Dantur nimirum effectus,quihus mitriat sermalitates aliquae, non subor

tuo, quales sunt vitalitas & supernaturali eas in actu supernaturali: Nempe utral bet eorum potest existere separata ab aItera san aliis effectibus . Fieri autem tunc potest. vi causa preconi nens in se effectum, laeuis dum Inam sormalitatem, eundem non Pr Contineat in se secundum alteram, ut Perspicitur in exemplo posito ; si comparetuc Effectus cu potetia naturali & eoprincipio supernaturali: Idebque fieri poterit, ut quod est causa estectus seeund tim eam formali ratem praecontentam in ipso, simul non si ea uia eiusdem secundum alteram. . iuxta metaphysicam sermalitatum attribullionem, mi a vero causa huius alterius formalitatis Potest pendere quoad suam causalitatem a priori illa causa, ut ab applicatione, aut dispositione mi, fieri plane poterit,ut eadementitas habeat pioprie rationem causae sub ina cynsideratione & formalitate , simul' que rationem conditionis sine qua non sub alia consideratione, & formalitate... EXemplum thuius. rei exhibet cognitio mparata cum volitione directa per ipsam. Volitip enim habet ab ea cognitione, ut a causa phy iee influente Uoluntarietatemp& rationem appetitionis rationalisa ut a Paret ex dictis quaest. I de Gratia. Atieadem vero ut a conditione sine qua non, ω

applicatione obiecti. habet honestat em vel inhonestatem, &ut sit pondus atqui vinclinatio , respectu talis determinate obie-

apsicati Voluntati per cogniςionem , si

SEARCH

MENU NAVIGATION