Quaestiones De Gratia, De Iustificatione Impij. De virtutibus theologicis. De virtute Iustitiae. Et De incarnatione Verbi diuini. Ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda Societatis iesu ... Disputandae ab Eusebio comite Truchses S.R.l. dap

발행: 1655년

분량: 564페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

Quaest VII - ,

. . oportet habere , quaeque est de conceptus abus Theologi ei. Unde non credit eos ar ei culos ,, sicut credebat , cum esset Fi- i. delis ἱ sed longe aliter, nempe innixus mo- . tiuo aliquo creato , saltem partialiter, cum vilipendici motivi increati. Ad a. Non est de ratione Virtutis mor iis, ut praeferat suum motivum eceteris omnibuS , utcumque occurrentibus in contra-xium . Suffcit enim, si illud praeferat moti- . uo, quod hic Se nune impellit in contraria praescindendo a coeteris tam formali ter, qua inqui ualenter. Praelatio aute respectu unius motivi tantum,componi facile potest cum postpositione alterius motivi in cotrarium,

sicut praelatio testimonij exhibiti ab homine Probo, prae testimonio hominis improbi, ponitur cum postpositione eiusdem , respectu testimonii exhibiti a magis probo. At est diuersa , imo contraria prorsus ratio de Virtute Theologica ob persectionem pra .. Iatiuam peculiaremipsius, fundatam in diagnitate obiecti infiniti,m quod fertur. Ru xe licet sit eadem libertas quoad exercitiurespectu actuum utriusque generis; non tamen est eadem , nec tenet paritas , quoadspeeificationem.

Ad 3. Dilectio Dei, qualis proponitur in

obiectione, non est ita perfecta, ut excedat Iimites viresque naturae, & ut fit propria virtutis amicitiae hominis erga Deum ; climsimilis dilectio nec propria est e possit amicutiae hominis ad hominem , de cuius videliscet otione est , ut Opponatur omnibus grauiter offendentibuvam leum . Quae ratio, cunon militet aduersus ea,quae sunt leuiter ta- tum ostensiua amici, patet paritatem adduinctam esse nullam . Videantur, quae dicta sunt quaestiraeced.ad 3. st tota quaest. . pro P

82쪽

n De Ineomp.actus cum actu;

elone in hunc scopum communi tribus VI tutibus Theologicis . Ex ijs locis eonstat actus non praeferentes Deum super omniae ram xςumq; contraria ψ esse admodum, nec ordinem supernatura.

tellectum, qui cum eiusdem rebellione con- avngitur ; nec spei in Deo firmiter eounez

Iogici a P. Ripalda, sunt potius moderatio. Pes quaedam inimicitiae, in fidei tatis , & deis aperata mis,& quo minus ferantur in Deum .pp retando apsim super omniasmpliciter Contraria ad quodi ipse mouer, quodque. ας g t quantum est de scine eest

1diantur nio truo aliquo creato, quod ImmIsceattir ac praeponatur mplici re vel CXPII cIte, motroni, seu auctoritatis, seu ho- nrtatis diuinae, quoia indieant apertε testi--nia quaedam Augustini & Eernardi, quae Proinde non recte addueit pro se idem Ripalda, cum potius ei aduersentur. Eiusmodi autem admixtio, ac praepositio motivi creati, aufert rationem actus Theologici, ut pate t

Si tali a supposit tone . Altera est, nosse rict gari aliquam Dei reuelationem sussiciente.

Propositam quin negetur esse ψε ''

eio silper seipsam reuelativa sui ι ideoquo, negata

83쪽

negata qualibet Dei reueIatione, eo ipso negetur esse verum aliquid reipsa reuelatsi a Deo. Altera est, posse admitti aliquid egereuelatum a Deo, simulque negari id esse

verum; eum sit per se notum, omne reuelatum a Deo esse verum ι idest, Deum nec mendacem esse posse, nec insipientem.Quae duae nostrae contrariae suppositiones , tun tescent clari, s in decursu .

Vtrum ad infusionem Virtutum Theologicarum requiratur ex natu . a rei, aliqua dispositio Θ

Natura rei , g. Quia Christo Domino infusae fuere , ae infunduntur paruulis ini Bapistismo Virtutes istae absque ivIIa prquia dispositione.Ergo

haec noi est requisita, eκ natura rei, negerigitur intrinsece per eos habitus . a. Virtutes Τhe Iogicae, iam semel hahitae conseruantur ulteritis ac permanen non permanente vll eiusmodi disposit one. Dispositio autem non necessalia ad conser. uationem rei, nec ad primam eius existentiineeessaria e G potest per se , Se ex natur eiusdem secundum se 3. Auxi Ita actualia Gratiae, quae sunt minus persecta; ideoque minus habentia doni gratuiti de proprij largitatis diuinae,conferuntur absque praeuia ulla dispositione, fiunt in nobis sine nobix, ut dactum est q,

84쪽

ss De necessitate disposse

de Grat. Ergo a fortiori habitus Τheologia ei conferuntur per se, & ex sua natura pure .gratuito, & absque ulla praeuia dispositione ex parte nostra .

q. Gratia sanctificans ex sua natura est Prima radix uniuersalis totius ordinis supernaturalis . Ergo nihil supernaturale praesupponitur ad ipsam per se; sed tantum Per accidens ratione peccati; quod oportet fritis retractare . Nequit autem esse nece aria dispositio ad infusionem Virtutum, frnon est necessaria ad infusionem Gratiae sanctificantis; quia haec illos trahit secum ne cessari A. s. Ad infusionem Virtutum Τheologiea rum, non possunt habere rationem dispositionis praeuiae, actus pertinentes ad easdem Virtutes, neque actus pertinentes ad Uirtutes 'aIias. Non' priores , quia non potes. praesupponi ex natura rei effectus aliquis ad causam, a qua determinate dependet ex sua natura, uti dependet actus cuiusquo Virtutis ab eadem Virtutes de praeterea tria. Sacramento infunditur habitus Charitatis, etiam non praehabenti a um Charitatis. Neque etiam posteriores , quia actus aliarit Virtutum impertinenter se habent ad Viri tes Τheologicas . Quid enim confert ad obtinendum habitum Fidei , esse abstinentem, au t fortem p Non plus profecto, quam esse album, aut dulce ad concipiendum , ignem . s. Dispositio ex natura rei requisita ad

inducendam. aliquam formam connectitur intrinsece cum existentia eiusdem formae , & consequenter eius inductio non habet amplius rationem gratiae moraliter distinctae abexistentia ipsius dispositionis . Nihil autem praestari potest ex Parte

85쪽

parte nostra, ratione cuius debeantur Vim tutes Theologicae; utpote quibus intime, familiariter, ac amicabiliter coniugimur cuDeo, quae tanta coniunctio cum ipsis, nono potest non esse grariosa, re liberalis ex par- .ve eius, post quamcumque cuiuslibet generis diligentiam. & praeparationem CX pax te nostra . Excedit nimirum infinito ipteruaIIo diguitatem omnium operum nostrorum antecedentium ad talem, re datam dignationem Dei.

. Disposivio ad formam influit efficienter in ipsam saltem partialiter . Q a quod

nullatei,us influit in formam inducendam, nulla ratione ad inducit: onem eius utile aut necessarium est. virtutes autem Τheologicae infunduntur a Deo, non vero acquiruntur a nobis; nec obtinentur actio tale

nostra; sed largitate diuina. Id quod semel ac iterum significat clare Concit. Trid. ses s. Ergo ad infusiouem Virtutum rheologicarum non requiritur dispositio eκ par- re nostra , per se , & iuxta naturam jp

sarum . .

R. Certum est ne eessariam ess e aliquam dispositionem ex parte hominis, saltem respectu Gratiae sanctificantis: atque adeo respectu habitus Ch ari tatis, qui est indium. Cius, vel certe inseparabilis ab illa. Id quod definit saepe Cone. Trid. ss. illa s. in De cxeto de Iustificatione c. s. s & , & collis gitur ex illo Z achariae I. .uertimini ad me,

in ego conueriar ad vos; nec no ex Apocal.

Fgo sto ad ostium . p ulso . Si quιε aperueris

mihi ianuamintraba ad ilium In quibus clam P rspicitur , conuersionem nostra ad D λ γ .apertionem cordis nostri, esse disposition es e facto, ut Deus ad nos conuertar euro intime ad eis nostrum. Dicitur autem . -υ . C I s .

86쪽

s8 De necessit. disposit.

eonuerti, & intrare, non per infusionem

auxiliorum actualium Gratiae : quae videlicet, praecesserint necesse est ante nostram Conuersionem,& praeparationem; sed dum infundendo habitus Virtutum Theologica inrum, nos sibi,&se nobis coniungit, ac peris manenter inhabitat in animo nostro. Licet autem ista unio atque inhabitatio tunc simplicIter ac perfecth sat, eum infunditur Charitas. & sanctifi catio; eadem nihil mi nus Inchoatur, cu infunditur habitus Fidei, S promouetur, cu infunditur habitus Spei ideoque ad infusionem istorum habituum requiritur non minus, licet requIratur mion , minus persecta dispositio', quam ad infulionem Charitatis. Sic enim inchoata conuersione nostra ad Deum per dispo-utionem minus perfectam inchoatur conauersio Dei ad nos per forisias permanentes minus persectas . Sicut completa nostra conuersione per dispositionem persectam,

completur conuersio Dei' addi nos per foris mam permanentem perfecistimam .

Ista necessitate dispositionis, non solum ad Dabitii Charitatjs; sed etia ad habitu Fidei, ει Spei,indicat haud quaqua obscure Cone.

Τrid. lo c. cit.du definita necessitate dispositionis cap. . mox iit principio eap ad tuait, hanc dispontionem consequi iustifieatione ipsa per voluntaria susceptione Gratit Sed finorum . Ubi dona superadesta Gratiae λDut Virtutes The6logicae, ut colligitur in-

didem p 'st medium capitis v exponendo δenim disti laetius, quid aeeipiatur in iustifi-Catione cum remissione peccatorii, adiici te

Hae omnia μοι infusa accipi, Fidem, spem, in Charitatem . Horum igitur trium donorum susceptio est Homini per aeque voIunta iriar voluntariia vero nonnisi dependentes 4 γ

87쪽

Quaestio VIII. ss

dispositione voluntarie, & IBere ad omnes

illos antecedenter concepta.

. Dubitatur ia, an ea necessitas dispositionis, ad infusionem istorum trium habituum, oriatur eκ sol a. voluntate diuina statuente Pro Iibito non conferre eos habitus, nisi praeeunte ilIa dispositione, cum potuisset aeque coimaturaliter velIe insusionem e ra. absque iIIa; an verδ fundetur in ipsa earum Virtutum natura , ideoque disp ositio requiratur ex natura rei 3 ProbabiIior omnino videtur sententia a firmans, sententia Suarii, AIuar. Medin.& aliorum cum D.

Thoma. I. a. q. 112.a. a.& q. M-6. Vbi habetur haec eius conclusionis ratio . Ad receptionem cuiusque formae in subiecto 1 equi; itur eκ natura rei, dispositio proporti onata tali formae & subiecto, ut patet ex inductions omnium formarum naturalium. Ergo etiam ad receptionem formarum su-Pernaturalium, est necessaria ex natura rer, dispositio similiter proportionata. Cum emgo nomo sit liberi Arbitrii , & formae istae

Virtutum ΤheoIogicarum sint supernaturales & persee te unitiuae hominis cum Deo unaquaeque in proprio genere, ae destinatae ad actus reciprocae communicationis fasi Ilaxis inter Deum Ea hominem; necessaria o Consequenter erit ex natura rei ad illarum infusionem dispositio in primitiibera, deinde supernaturalis , ac demum inchoans eiusmodi unionem cum Deo. Confirmatur primo. Quia homo per istas Virtutes mutat statum , ut habetur ex Triden lino Ioe.cit. dum dieitur: De in inti si fidelis, in de inimito, seu non am cos amico Dei . At eonnatu rese homini est, venon mutet statum, nisi dependenter a suo

nonsensu 2 libera dispositione ; ad hoc ni-

88쪽

6o De necessit. dispost.

mirum libero Arbitrio praeditus est. Deinde Prouidentis Dei cum sit perfectissima , nee interponit ipsa, nec exigit ab alijs,ad obtinendum unumquemque finem, nisi mediata,

ex natura eiusdem finis necessaria. duod in ordine praecipue supernaturali locum habet; qui videlicet totus est ordo Gratiae &benignitatis, ac proinde exigens a nobissquam minimum fieri potest , ut accipiamus dona, quae sunt propria talis ordinis . Cum ergo Deus de facto postulet dispositienem

ex parte nostra, ut iam patuit, ad recipiendas Virtutes et heologicas , nec aliter velit allas infundere, nec in ordine naturali quidquam simile exigat non necessari m CX na. tura rei, essicaciter coneluditur ista dispositionem esse necessariam ex natura rei a nec Xagi tantum pro libito, absque fundamenato in ipsis rebus . Demum si actus , quibus non praeeuntibus non infunduntu1 istae virtutes, esient necessarii sol sim . ex lege Dei,& non ex natura rei,non haberent ratione dispositionis, ad infusionem earum; sed solum rationem purae conditionis sine qua no Hoc nempe est unicum discrimen interutramque. At hi actus habent rationem scis positionis, nec sunt purae conditiones si ne quibus non, ut constat aperte ex allato Tradentini testimonio. Ergo sunt necessa-raj, e X natura ipsa rei. Conferantur hac eis sis quae dictae sunt quaestiones. fouent enim

se mutuo quae ibi praemisia sunt. N quae hic

subiunguntur .

Ad a. In puro homine aduIto, ideo requiritur praeuia dispositio, ut apparet ex praemisio D. Thomae sundamento , quia est

Iiberi Arbitrii indiflerentis ad admittenda να rehcFedam familiarem cum Deo coniu-ctionem . si Distus quiem Dominus nun-

89쪽

Quaestio VIII. si

t 'am habuit huiusmodi indifferentiam, de

pamuli nullam prorsus ind merent am habent, sed tu biacent,quoad omnia pertinetia ad ipsos, arbitrio, ac deliberationi alterius unde habitus Theologici non postulant in et Illi, ullam propi iam eorum dispositionem scie consen 1 um; postulant tamen ex sua natura in aduItis, sicut etiam in Angelis,uti di- . chum est in quaestionibus de ipsis . Ad a. Dispositio ista est consensus arua

Permanentem, ac perpetuam coniunctione mutuam cum Deo, ac proinde habet rationem contractus, aut Quasi contractus per Petui inter Deum, de hominem. Contractus Rutem, Rc quasi contractus, eorumque effectus, nec sibsistunt initio absque consensu Partium a nec evanescunt postea nisi per Contrarium dissensum . Quia consensus Initio adhibitus perseuerat moraliter in suo

Effectu, dum non reuocatur per contrarium dissensum .

Ad 3. Patet ratio disci iminis ex quaesti ad a. Sc praeterea si ad unum quodvisti uxilium Gratiae requireretur dispositici Drauia, cum ad dispositionem quamlibet s alutarem certissime prae requiratur auxiliaris uale Gratiae, daretur processius in infinii um auxiliorum,& dispositionum. ruod nequaquam militat respectu habituum, ut pa bet,&eXpone tui clarius quaest. seq. ex D. Thoma. Nec ratio nostra a priori,pro dispositione necessaria ad habitus, habet vim vi Iam pro dispositione ad auxilia actualia; at

que ideo nulla est paritas.

Ad 4. Gratia sanctificans ess prima rvd, positive totius ordinis supernatui alisa quatenus habenti illam, eo ipso debentur omnia dona conducentia ad ultimum fine, . ipseque ultimus finis; non tamen negatives t.

90쪽

εa De nece scit. dispost

seu priuatiue , quasi nihil supernaturale 'eκistere possit, aut debeat per se , ante ' eius infusionem Nam di in ordine natural ifornaa substantialis, cui aequiparatur Gratia sanctificans, ita postquam existit est prima

FadiX Cceterorum omnium, quae superad- dunttir in composito, ut tamen praeeX gars

ante initoductionem sui, disposΛionem sibi Congruentem eκ parte subiecti. Ad s. Dispositio requisita ad. insusionem uniuscuiusque virtutis TheoIogicae , debee esse talis, v t praestet initium stabili , ac permanenti coniunctione cum Deo, quae perficitur , ac completur per eandem virtutem.

Vnde dispositio necessaria ratione sui , &sufficiens ad infusionem habitus Fidei est actus Fidei, idemque dicitur de actu Spei,MCharitatis respectu morti habituum. Qui hi soIi actus subijeiunt Deo intellectum de

voluntatem , in qua subiectione consistie nio propria hominis cum Deo; ac proinde non potest initium aliunde ducere quam ab eiusmodi actibus . Vertim quia hi actus Possunt esse, vel pertinentes formaliter actaeas virtutes, quoad omnia sua praedicata divel pertinentes tantsim aequiuatiter quoaa subiectionem intelleetus & voluntatis per aliquam participationem propriam eius vi r- tutis, ad quam sic pertinere dicuntur; atquequo ad hoc est aliquod discrimen de dispositione in Sacramento, δου extra Sacramentum requisita, praesertim respectu habit uxCharratis. Commodilis eae differentiae ex-Ponentur, dum de singuIis seorsim virtuti-Bus agetur, deque earum infusione intra .

ad extra Sacramentum.

Ad 6. Actus isti disponentex possunt co- siderari dupliciter cum D. Τhoma. I. a.

1 η. 3. Primo, ut sunt a libero Arbitrio. ἡ . hoc

SEARCH

MENU NAVIGATION