장음표시 사용
181쪽
paene totum persuasere doctrinam usque adeo arduam , de tam practice ν quanis pecuinutive naturaliter dissicillimam , omnique destitutam illicio commodi Sc voluptatis te-POralis. Per Ciasere vero, ita ut discipuli parati ement, sicut Magistri tueri ac propa- Mare eam doctrinam , etiam cum dispendio Vitae, de sanguinis ; idque complures opere ipso cumulate praestiterint. Quod Certumae si nulli alii doctrinae cum tot,ac talibus ciris Ciani stantijς, conserentibus ad eius aestimationem, contigime via uuam; Sc euideter credibile apparet non nisi auctore Deo contingere potuist e, quod Daturae vircs impet Πυα moduna augendi tanto superat interuallo. Teritum argumentum conficitur ex Propheti s, Miraculis, Ec Martyribus. Propire. tiae habentur plurime, thio in sacr s literi sottim ui coeteris Historiis Ecclesiastici, . praedicentes muIto ante tempore , sutura conistingCntia , pendentia, vel a soIis I beris DeIdecretis , vel simul a libera hominum voluntate ; idque non per ancipites aeqlii uois Cationum ambages ; sed omnino distincte Secum det et minatione circumstantiarum. cdmnondum emet vIIa in causis secundis dispositio dirigens ad diuinandos eos euentus; qui tamen postea praedictionibus iuste correspcridere . Eadem est ratio de praesentium , negnora praeteritorum secretorum cordis intros, ectione , & apertione quorum nullum esset exterius signum aut vestigium. Quae duo patet excedere vires naturae , nec nisi
virtute diuina fieri potuisse. Facta vero per illam sunt . saltem ut plurimum , in Consi
mationem coetei orum,quae docentur ab ipso Deo .
Idem dicitur de Miraculis maximis,& ma sui estissimis, quia laut partus Virginis, α
182쪽
sterilium, mortuorum resurrectio, visus eaein Corum. gressu S claudorum. sanitas repentina Iangventium, absque praeuia ad tuam di- positione & cum indispositione naturaIi:
Penetratio mutua corp rum, asaque eiu
modi quamplura, quae habentur in historia lacra de humana, Ze edita fuere non in solam viriliat na eorum . quibus proderant; sed Praeterea in confirmationem doctrinae , resaepe eum praeuia eius rei prore statione , Sabsque ullis apparentiae falsae veris indiciis, qualia patuere in Simone Magos &praemo niti sumus de Antichristo, nec unquam de tuere m coeteri , qui utrumque imitati sunt;
nec fieri potest , ut desint salua Diuinae Prz& rectitudine, cum ma gno & sincero erga homines, maxime innocentissimos,ae Deo deditissimos, amorecon
Propheticis istis, &miraculosis euenti-Bus, adis ciendum est illud insuperabile di
Iemma Augustinianum cap. illo s. l. 22. Cauit. ad fin. quo urget incredulos circaeis miracuIa . Est verδ eadem ratio de Prophetiis , & de omni opere supernaturali edito an confirmationem Doctrinae Evangelieae υι leguntur, ait Angustinus, gosta oscgomedunt, ecce tot ιncredibilia , ινiba, lilia in ινρobrobus adrimus,m ut credatαν unu meissa vero per Apostolos christi, Ut merederetuν
tibus γνιμ, erram Maraeiata facta esse non credunt, hoc nobra unum grande miraculum sum- ea terrarum orbis fine vina miracusis fressivit. Idem Argumentum premit paulo AI iter D. Th. 1.contr. Genta c.s Addita quadam animaduersione specialiter utilit Hae
183쪽
Darar torum βυrorum, Ut ea vitreii s iteων neeesse non sit, eum re suo essectu appareant ea denter. Esset aurem omnibus signis mirabitivi, si ad eradendum ιam ardua ; o ad operandum iam discitia; m ad sperandum tam alιa; Mun. Exi a que mirabιtibus signis andactas μιιμι ὰFmpiscibaea, in ignobstibus hominιbus . Guamvitiis non a esset Deus σε. EX quibus appare evatio , ob quam quaest praeced. dictum est, omnes credentes Fide diuina, & Quoties eredunt,cognoscere exacte , quantum sussicit, argumenta,quar moda proponuntur, seis
olentia euidentiam credibilitatis per Fidem diuinam. mia scilicet vel vident illa in seipsis immediate, vel mediate in eorum sest ectu, in quo, ut ait D. Thomas, an parent euidenter , nimirum in Fide &traditione
instruenti ad Fidem; quod ipsum illustrabitu rimagis triplici quaestione proxime se-λ
Martyres, qui pro Christo& eius do iisna sanguinem suum fuderunt , licet quam plurimi sint, Se ad undecim milliones numerentur ex auctoribus fide dignis; non , tamen tanti liabetur numerus, quanti puritas vitae anteactae . , sincera intentio veritateruaerendi, de sectandi, sapientia omnium sisciplinarum genere cumulata ; profundatas humilitas , quae obdurationi mentis per su- , herbam, Rae futurae gliarnae temporaIis am itioni nullum locum relinqueret; quarum
aliarumque virtutum dotes. aliae alijs excenlenter, is quam multis nostris Martyribus omnes simul longo minimeque interrupto. ante obitum tempore adfuere. Emicuere svero in omnibus admirabilis constantia, tra- quillitas, ili alacritas animi, absq1e vllis tunc. 'aut prius indicijs mentis passionibus aut rictilγus tςrrcnis perturbatae,acobccecat
184쪽
eontradieentibus seu conatibus, seu pen suasionibus implicatae , ae vae illantis 3 sed a solo Dei,& veritatiς amore firmiter, totali terque possessae. V os omnes commendationum titulos prae se ferentes manifestissima asinentis , & doeumentIs suis cooperantis Diu in itatis signa , nulla alia doctrina in suis Athletis conspicere potuit; nee eonspicienis da suppeditare viribus suis natura sol
Haec omnia prosequuntur late summa eum diligentia, δe productis idoneis tacti probationibus, atque comparationibus , Puente Hurtado de MendoΣa disp. ai. de Fide , Se alii apud ipsum, atque post ipsum. Ijs autem
atten e , sincero, Ac pacato animo consideratis, ponderatis , ae introspectis, eon uer tetidi sunt oculi in Prouidentiam diuinam a sicuius rectitiidini de summae aequitati, qua re igit mortales, euidentissime apparet repugnare, ut permittat, tot ac talibus doctrina vera, ac divinae signis reddi eredibilem eam doctrinam, quae nec diuina, nec vera sit, viisque argumentis usque adeo insuperabilibus seducantur homines amatores veti, atque ab ultimo suo fine avertantur cum innocenti temporalium simul de aeternorum bonora ,
iactura. laudabili , unde ius eis suppetat exis, clamandi eum Richardo de sancto victore llib. a. de Trinit. cap. a. Domine, si enor es , is emcere dimων, te decepti stimus; ses egum β- svis doctrina hac confirmata eβ , quae nisi . ιομνι non petaerunt. Quam exprobationem , Iaduersus Deum absolis te conceptam 'quia impossibile est iustam esse ; impossibile quoisqve est , ut nos in huius doctrinae Fidei deei- piamur. suppetunt igitur Christianae Fide in argumenta clarissima, euidentissimae credi bilitatis mysteriorum sius. R.
185쪽
Ad 3. ProbabiIe est, quod nititer funda
ment', non solism absolute , Se se cundum sema no, seu quod, nulla alia re considerata, habet vim magnam ad pertrahendum Intellectum ad assensum; sed etiam compa Tatiue magno , seu quod, Conlicieratis e Damhs omnibus, quae m litant tu contrariun ν dhuc retineat magnam vim pertrahendi Intellectum , qualem prudentes heminea Plerumque aut satis frequenter iudicant suseficientem, ad praestandum honeste an n-fum , de qua re uberius dictum est in quaestion. de actibus humanis. Argumenta autem contradicentia Fidei Christianae , viscumque dissicilia secundum se; si tamen comparentur cum argumentis Fidei superitis productis, deprehenduntur esse leuissima, praesertim adisciendo reflexionem ex se claram ac maniis nam ς quod dissicultas Mysteriorum nostrae Fidei respectu nostri Intellectus, non tam landatur in iis, quae ipse certo ac clare nouit, quam in iis, quae certore manifeste praeter uolant eius capacitatem propter sublimitatem eorum , & tenuita tem eius ' QuaIta sunt natura & eonstiuutio Dei, & quae Deus supernaturaliter opera.
tur, supra , non tamen contra cursum causarum naturalium Ad haec enim IntelIectus humanus sibi relictus, Meum princiri is sibi connaruraliter notis, comparaturicut ocuIus noctuae ad lucem solis , ut in re optimo dicunt D. Thomas & aId communiter . Talia igitur argumenta comparat cum argumentis Christianae Fidei, sunt a solute leuissima , nulliusque momentis, aequae pertrahere ad se non possint, nisi v - 1entem sponte errare o per superbiam Russultitiam.
Ad a. inae sunt ab Iute & in se euiden
186쪽
Ea , possunt nihilom inlis negari ab Us, qui
nolunt ea attente coli siderare , sed applicant animum ad ea, quae sunt in contrarium quo nacto contingit negari etiam aliqua, quae Iuni per se nota . Id autenis faciunt, qui negant credibilitatem Mysteriorum nostrae 'Icler . Auertunt enim animum ab argumentis superius productis , & a considera. tione operum supernaturalium Dei, & conuertuntur toto conatu ad rationes pure naturales I atque ita voluntarie se impediunt, quominus assequantur credibilitatem Mysteriorum Fidei, eaque delectentur. Quod tamen ne ni sine peccato contingit, ut dicetur inferius,& cIare patet nihil nocero euidenti per se credibilitati eorumdem my-ateriorum i Utcumque, qui illam ea ratione negant, ingeniosi simi & diligentes. Sunt enim diligentes non pro assequenda Ee deis cIaranda veritate; sed pro ea obtenebranda, α remouθda a se per abusum ingenij&la- . horis, propter dissicultatem superius notata idoctrinae Euangelicae, praesertim, qua pra tica est . ςΑd 3. Deus est summe diligibilis; & ta-
eius dilectio est meritoria prae omnibus alijs actibu, virtutum . Possunt ergo similiis ter mysteria nostrae Fidei esse summe credi. hilia, & nihilominus eorum Fides esse sun
me meritoria super omnes alios actus hone-Dimperabiles intellectui. Ratio vi obique est eadem, quia sicut d lectio Dei opponitur dilectioni rerum temporalium Se sensibilium , . quae pollent maxima vi ad perreari Aendam nostram voluntatem; ita Fides mysteriorum s spernaturalium Opponitur ra 3onibus naturalibus, quae propter ipsarum cI xitatem maxima vi pertrahunt ad se In telis
Iectum nostium . Atque aliud est esse euis
187쪽
stentem, atque ad eb facilem eredibilitatemhaliud vero esse facilem ipsam Fidem .
Utrum locutio Dei per se ipsa iri imis mediate , an per aliquid aliud manifestetur, S suffcienvi
sufficienter proponi imme diate per seipsam 1.Quia Io cutio humana manifestatue& sufficie ter proponitur per seipsam: Deus autem loqu intur ad instar hominum, ut apparet eκ COmparatione illa Ioannis, si tessimonium homiisntim e c. de qua dictum est quaest. Θ S praeterea locutio Dei est magis perfecta, de proinde magis efficax, quam locutio hominis . Ergo Don est minus sum ciens, quam haee ad finem suum, qui est manifestatio sui re aliorum . a. Lacutio Dei est obiectum Ri mal νFidei. Credim s enim mysteria Fidei, quia dicta sunt a Deo . si autem manifestaretur per aliquid allud, esset obiectum materiale, utpote cognita ratione alterius. 3. Si esset de ratione Locutionis diuinae ut innote eret mediate, non posset Fides, qua Deo creditur,componi cum euidentia in attestante, quae vic I cet eiridentia in ieo consistit, quod immediate cognoscit ac a
188쪽
Potest autem componi. Quia Angelus suis premus, primam de rebus lupernaturalibus notitiam non habuit per visionem, sed pes Fidem, eamque concepit,non alio docentes vicut inferiores Ange Ii,qui per ipsum edocti fuere ; 1ed per immediatam perceptionem Dei cum eodem loq entis. Ergo i cutio Dei terminans assensum Fidei, potest immediate manifestari per seipsam . . Si .locutio Dei,cui assentimur per Fiadem, cognosceretur. mediante aliquo alio, nullum esset diserimen Iocutionis Dei naturalis percep ibilis per scientiam, a Iocutione ei usdem supernaturali perceptibili per
Fidem . inia locutio Dei, qua nobis nain ' turaliter praecipit, consulit, promittit a Seminatur a legemque naturalem promulgars Percipitur mediantibus Creaturis , nec est
vita ratio,ob quam dicatur percipi per scietiam . Ergo etiam Iocutio supernaturalis Perciperetur non per Fidem; sed per scientiam; si mediante aliquo alio creato Persiperetur .
R. Locutio ad aIterum, quae sola ad praesens spectat, est manifestatio proprii conce-Prus respectu alterius. Nιβιι enim a I ahaaDqai ad ahersi, ut dicit D. Thom . . p.' P7. Rrt. I. quam concept si metis alteri mau es are. .
Mani festatio ista respectu hominis est e
Plex, alia interior, ali a exterior . ExterioTEt per voces articulatas, aut alia signa st- sibilia illis a qui ualetia. Interior vero fit remo te per species impressas conceptuum loquentis, proxime per cognitiones appre, hensivax, aut Iudaeativas ex illis subortari fHomo homini Ioquens solam exercet locustionem externam immediate ς Internania vero non nisi mediate ; quia eius operatio
189쪽
pertIngere immediatε ad potentias interi, naS alterius. Deus autem de Angelus pos sunt ob contrariam rationem exequi immeis diate locutionem etiam internam, tum nullis praemissis exterioribus signis habentibus rationem locutionis; tiim superaddendo notatim locutionem, locutioni ex eriori, ultra vires manifestativas concer tus,conuenienistes illi seeundum se praci se consideratae. λἰ Rursus Angelus sortim loqui potest alterisue Angelo, siue homini, per cognitionem aut actionem illati uam eognitionis, non liberae audienti, siue ad quam audiens non se determinet libere. Deus autem loqui potest per cognitionem etiam , quae sit libera audienti, & ad quam audiens se deinterminat libere determinatione positiva oedirecta . Quia mani natio posita in definitione loeutionis, aeeipitur a D- Thomaloe. civ. alior uinque communi consensu, datio,& donatio quaedam pro manifestatione propria rationalis substantiae, rationali ter, hoc est, libere secta , cum potestate occultandi, quod man I statur. Unde homines rationis expertes die untur loqui propter similitudinem , & imitationem spraecise , latiori quadam elus vocis significatione, ad eum sere modum, quo psittaci, aliaeque aues, & animalia ccetera, loqui dicuntur, per actiones, quae manifestant in internas eorum sensiones, ac aestimationes.
Cognitio autem libere concepta ab una substantia nulli alteri substantiae creatae est libera ex natura rei absolute, seu positive, ae directh: esto dependeat ab actione libera alterius,possitque propterea esse negative & in directe libera alteri. Quare libertas Angeli loquentis positiua , & dire-
ibi interrumpitur, eiusque proinde to
190쪽
aeutio terminatur, ubi ineipit liberras auis dientis dependenter ab actione , Iibera I quentis. At Deo sunt liberae omne , &sinis gulae actiones Creaturarum,non miniis, sed multo magis. quam ipsis Creaturis; ac Dro iude sunt illi liberae, non tantum in directe,
mediate, aut negati ue; sed etiam positiue &immediate. Quare Deus loqui nobis vitearius potest per illam ipsam cognitionema epra aud mus, & percipimus priorem aliam
eius locutionem, .eique libere assentimur. Dise1imen istud libertatis diuinae, S ere ea quoad actiones libetas aliorum, constae partim ex dictis quaest. Is de Grai. circa segratiam praeuenientem;& constabit clarius aeri quaest. de Prouid. Dei,& Prades .eoque
supposito discriniine , nulla est de reliquo clyscutia 9 in dictis.
Locutioni tam interna , quam externaeae uenit, iuxta definitionem datam,emein manifestativani conceptu ε . Est vero eius, manifestativa praecipue, quoad duU . Mavia Festat enim cuiusnam sit conceptus, ει qualis sit; siue ei: ca quod versetur obiectum, an amrmative, an negative, & sic de να ceteris condi ouibns eius γ quatenus respicientis obiectum. Locutio Angelicum AEnge Io, nec non Dei cum Beatis manifestae cunceptum loquentis eu jde ter quoad viru- 'ue, saltem ut plurimum, Se iuxta ordina-πium modum loquendi. Idemque a fo et tori est verum de locutione similitudina-α ia, cuiusque secum , se propria cum Deo. Rara videlicet omnes istae locutiones exi, L. bent conceptum loquentis videndum, ut ea in seipso, ab audiente.
L cutio hominis cum homine . per νauidem semper, atque ut plurimum, etiam