장음표시 사용
231쪽
. ident in Doctrina Euanget ea respectu 1 tiorum,quibuS adhaerent, ut apparet e X Omnibus superius discussis . Potest ergo Vo- Iunias credentiS vltimb conquiescere in Mysteriorum nostrae Fidei credibilitato, non obstante numero maiori contradicenistiums.
Ad 3. Bonum sollim superaddit supra . ens, relationem rationis ad appetitum. Vnde qua liberiatio specialis boni fundatur invii quo speciali pradicato praescindenti ab appetitu, atque eiusmodi praedicatum re ας ,ectu voluntaris honesee eligentis,ac prPiupientis Intellectui, fidem alicuius obiecisti, est eiusdem obiecti credibilitas ' Ergo facta resolutione Voluntatis credendi in aeredibilitatem eius, quod creditur, re- ipsa erit resolutio in specialem honestate quae in tali opere desideratur, & perinde ualet, atque si fieret resolutio in ratione reia, formalem talis determi late honestatis, nisi quod prior resolutio est magis a p i iuri, de magis proinde quietat Intell'ctum inqui etentis. Certe ea facta resolutione nulla notia superest dissicultas in resolutione post eis riori, Ut pateti
232쪽
virum Aesiis Fidei ex suo conceptu sit summe certus, ac
tum fidei, potest esse salsa etiam esse talias. Patet consequentia . quia actus Fidei conceptus dependenter 1 alsa propositione reuelationis , & rei reuelatae, nequit non esse falsus, utpote assenis reuelationi quae non datur re ipsa , d Dei, quae u se ooposito modo se habet. Protiatur ante C ed , liuia Incarnatio Spiritus sancti, potest proponi a Parocho, alioue idoneo abs Olure Ministro Euangelii per ignorantiam . aut malitiam , eotam prorsus modo, re cum omnibus circumstantilis, peroceptin ilibus ab audiente . quo. & cum qui bias proponitur Incarnatio Verbi diuini , quando haec ab eodem lassicient ex Proponitur. Neque vero dubitari potest, actus Ficlei consequento ε ad propolitiones eiusdem prorsus rationis esse & ipscis eiusdem prorsus rationis, Ni i peciei, quoad praedicata adaequale sibi intrinseca . Idem dic:tur do Libro sacro, temere aut mal gne deprauato cκ parte, ela existima o Iegitimo. a. Fides de Christo venturo fuit eiusdem rationis ante & post eius Aduentum , non
Ergo actus ipse Fidei, potests,
233쪽
cationIs auditione, ae pereeptione sussielen ii. Ergo actR F idelyptqst- oc stacto transiuis de vero ire falsum ia Patet consequentia quia Christus Dominus .postquam venit, non ς ratiam amelius venturu'siue esset, Huς non ςsset udit eius praedicatio: Ac proi io adhuc assirmansventurum, erat falsus. Patot & antecedens, quia actus Intellectus non v*riantur specie,
propter varietatem mη eriaiς- euen '' i' quorum malia 3ffula . notitia intelligς' 3. Cognoscens :aliquia obscure, nequi' discernere ipsum a non ipso. Sed cognoscens per Fidem cognoscit obscure primam veritatem reuulan m , & rem reuelatam: Ergo nequit ipi v μ non ipsis discernere. Ergo perinde in illas fertur, siue dsint,sive non adsint, ης per consequςns est expositus falsitati, 4ugetur dissicuItaa, , quia ex hac ratione, paritate 8stus Charitatis confici videtur eum qui h bee ac NI' Fidet
non posse ςerto cognosior, cernere, an vere illum habeat, an tantum appprenter, Ac proinde, neque an sit certus , & ve-xus ; an falsus, putatus. Unde necessario consequitur, ut formidet de vςritate su actus ; vel certe ut non habeat maius solaiatium, & tutiorem operum directionem,quasi foret falsus, solumque putatiue sore: Fidei
tiam proximam formidandi. Necesse autem est ut astu formidet, qui habet potentiam proximam formidandi . Ergo necesse est veformidet actu, qui fredit Fide diuina Ergo ea fides non est certa, nec exclydit omnem formidinem . Probatur m ior,quia qui creodit Fide diuina , hahet pro priori naturae
potantiam proximam ovit Nodi eam Fidem,
234쪽
eique substituendi a I iam cognitionem . NuDIam vero substituere potest quae incerta, Se
formidolosa non sit . Patet itidemam inor; quia nemo formidat volens ,' nec est bonum Cligibile formidare , sed malum ineuitabile patienti, & necessario in eum irruens, eum
s. Posito actu Fidei de futuro contingenisti, adhue istud potest suo tempore impediri. Alus liciti esset contingens , & tamen ipse ubactus non potest iam tunc impediri, quia a faetiam infectum fieri non potest . Impedito nutem obiecto, quin impediatur eius cognitio, eo ipso cognitio redditur falsis, ac per Consequens impedibilitas obiecti absque impedibilitate cognitionis, cognitione red diti fallibilem. Ergo cognitio Fidei non estrat suo e6nceptu in fallibilis . t : . 6. Visio beata , quae est persectior Fide, potest diuinitus reddi falsa. Potest enim diu nitus destru j tam ipsa quam Beatus , Veiiquet ex testimoniis quae adducit Vasque Σ1. p.disp. 3 8 a. pro corruptibilitate , &anniis hibilitate omnium creatorum; & tamen visio cognoscit sui & beati, cui inest, dura . tionem , & incorruptionem aeternam, Ut dictum est in quaest. de Beatitudine. Ergo asorii ori actus Fidei assirmans aeternam duaxmionem Beatorum , & damnatorum poten ireddi falsa, an nihilitatis utrisque a inst. Deus potest mentiri, seu, ut limitat Marsilitis, falsum dicere , saltem de potentia absoluta. Ereo actui , quo creditur Deo potest subesse falsum , saltem de potent Iia . absoluta . Probatur anteceden S, primo a priori; quia quod homo decipiatur a Deo, iis ii est malum incompensabile , ac proinde non est intrinsece malum, qua sole. m de cau
235쪽
silia mala inducere, de potentia absoIut ,
iuxta sententiam communem. Probatur de . inde alari s qu i a Deus.v ti potest aequi uoca. tione, amphibologia, restrictione mentali, quae re nobis licent et potest infundςxς .errore de obligare dege sua ad fusam cognitionem, quorum nulla apparet repugnandia, S a plerisque auctoribus afirmatur possibilitas . Est autem horum omnium, di l cumuonis fallacis , .ac mendosae, idem prorsus effectus realis a Nempe ut homo patiatvae deceptionem auctore Deo. Probatur de nique a posteriori, quia reperiuntur in sacris literis aliqum reuelationes inuicem in Compossibiles ; quarum proinde altera 'est falsa; necnon aliquae diuinae promissiones, suo tempore non impletae , quae aequivalent mendaci s; si re illa non continent in
. R. Duplex est certitudo alia affectiva seu ex parte subiectio Alia Intellectualis, & ex parte obiecti . Certitudo affectiva, seu ex parte subiecti est, firmitas propositi, de non
deserenda, sententia, nec admittenda ulla leontra ipsam dubitatione , aut dubitandi ra- tione. Certitudo intellectualis, & ex parte obiecti est, vis intrinseca cognitionis ad re- .peIIendam omnem sermidinem, & dubitationem in contrarium s orta ex obiecto.f-- , mali motiuo eiusdem eognitionis .r Cert udo affectiva alia est .consentanea obiecto cognitionis , eidemque iuste proportionata , atque id eis prudens. Alia est eidem obiecto minime consentanea, & propor sonata, Posterior ista certitudo est viisti ossi, diciturque potius pertinaci Mnes quae-xitur an ea Fidei nostrae .conueniat . Altera . certitudo est honesta, diciturque Constan-
236쪽
F idei. Conu ervitur vero haec affectiva ceratitudo, cum certitudine Intellectuali, ut patet . Nec minus clarum est certitudinem intellectualem conuerti rursus cum in follibi ἀIitate, seu cum repugnantia cognitionis , ut it talia- Merito ergo certitudo & infallibi . litos Fidei mutuo conuertibiles , & eadem saatione prouenientes ex eadem radice , vs apparebit ex dicendis, eidem indivisim que ostio ui subi; ciuntur , licet communiter eXδ
Diccdum au em est actum Fidei esse cerutum, & infallibilem meraphysice , id estν talem cui nec formido possit ulla inesse , aut Co existere . nec iubes e falsum etiam de potentia Dei absoluta . Ita omnes Theologii cum Magistro in s. dist. a 3. & 23. & cum saa. Thoma a. a. q. . a. .& q. . a. 8. constat e Nia. ad Timoth 1. Seio itii credidi, in certus sum. Tob. 3. Pro certo habeat omnis qui in ι creati. Rctor. 2. Certissime serat Domus Israel.
Et ex illo Pauli ad Agr ppam ibid. δ p. as, Secundum ceriistimam sectam nonra Renionis. Idem colligitur ex test moniis doce nubus comparatione Fidei omnia motiua Contraria esse contemptibilia, & nihil esse eius veritate indefectibit ius. ad Galat. 8. semel
atque iterum. Lieeι nos, aut Angelus de caelo euangeti eι υobra, praeterquam quod euauet aauimus vobit; Anathema fit Luc. a I . coetaim Terra transibant; υerba autem m a. non prateribunι . Denique dei certitudine pstec
tiua propria Fidei, quam dictum est esse rasonu ei lib.Iem cum in fallibilitate costat specialiter , ex illo Philippi ad Eunuchum,
Actor. 8. 3 . Si credis ex toto corde, secet; nempe baptizari. Constat similiter de In falli-bditate ex Trid .sess. . cap. 9. fine, ubi de I a cer*i
237쪽
Probatur deinde ev tota doctrina praece. denti circa motivum ; quia obiectum formale adaequatum Fidei, est prima veritas reuein
lans , ideoque nihil respicere potest Fides snisi quatenus subest primae veritati reuelan-tr, hoc est scientiae M veracitati diuinae, siquidem nullus actus, amilusque habitus ferri potest, eκtra suum obiectum formale , de praeterea istud obiectum formale , & quidquid illi subest, praecognoscitur euidenter vectedibile absque ulla formidine, & attingitur per Fidem, quatenus sic praecognitum squod totum supra ostensum est, At quidquid subest scientiae, & veracitati diuinae ,habet infallibilitatem metaphysicam, quatenus illis subest, ut patet; & quidquid cognoscitur euiclenter ut credibile, absque ulla pror sus formidine, crediturque dependenter ab huiusmodi praecognitione, habet omnimodae certitudinem respectu credentis. Ergo actus Fidei ex sua ratione formali, &ex vi motivi ad quod sertur , atque modi quo fertur in illud, habet cereitudinem, & infallibilitatem metaphysicam . Imo ex eodem fundamento de dueitur Fidem esse magis certam , magisque in fallibile' simpliciter , quam cognitionem quamlibee naturalem euidentem, licet haec3ecundum , quid, sit magis certa magisque infallibilis , quia causa certitudinis in Fide sunt scientia, ει veracitas Dei , quae habent in se maiorem certitudinem, de infallibilitatem, quam quid
libet creatum , quod. possit esse motivum ascientiae naturalis; non quod istud eriam non excludat omnem formidinem possibilem sed quia eam excludunt silentia & ve α
238쪽
raeitas Dei,maiore vi, quatenus sunt praed
tae maiori enti talis, de veritatis necessitates in comparantur respectu omnis veritat; screatae. tanquam praemissae cum conclusiones
quas dicit Philosophus eertiores esse ea de
conclutione. . Qua de causa , data optione deserendi, aut testimonium diuinum . aut motivum euidens creatum, re posita por impossibile incompossibilitate inter utrumque, potius esset deserendum motivum creatum aeuidens, quam testimonium D i. Eaden , de c usa, habita evidentia naturali licet di. uercere intellectum ad rationes inclinantes in contrarium , cum pepicuIo incidendi itia,
assensum oppositum ; idque ipsurri non licee credenti per Fidem . Est nihilominus euructentia naturalis magis certa , & infestibilis secundum quid,quaten iis distinctins cognoscit suum motivum, ideoque excludit , da reddit impossibilem omnem sormidinem nosollim lic tam ,& prudentem ut Fides diuina; sed et iam illicitam & imprudentem, ac indeliberatam . Quod prouenit ex meliori: dispositione nostri Intellectus ad ob rectum
naturale, quam ad supernaturale. iVerum quia in unoquoq; praeualet, quodnipsi conuenit ex eausa sua, supra id quod conuenit eidem ex dispositione subiecti,atq;
causa certitudinis, eui sormaliter attribuitur certitudo actus, est eius motivum,Propterea
simpliciter actus Fidei est certior , ae infalli.
bilior, quam cognitio quaelibet naturalis euidens; Haec vero prae eminet tantum feeundum quida Vnde dixit Aug. 7. Cons. cap. o. 'Faeicius dubitaνem visere me, Ram esse veνa a audiui. Et L hrysos .hom. Ei. ad Hebr. xx. Ad illud Fides est argumentum non apparentium I ide', ait, maiorem eeνιiιudinem δε
ιιιι Iarim, quam sis 3M qua videntur. Subisi
239쪽
tiuno eontextu, particulis salsis eum veru, aut etiam iis seorsim propositis ; sed abique ulla hora speciali Octritiae di i initus reuelata. Huic solutionis et plurimum D. Τhomas 2 a. q. II '.ad 3.eandemque expressi pistpadit in dist. . q. nic. a. a. ad a. quaesti Discretionem, ait, credendorum haber homo per
Et 1. ad Cor,a. Inter alia plura in hanc renu eommodata: Spiritualis autem hoe est homo illustratus interius a Deo Iudicas omniaδhoe est discernit vera a fessis sibi propositis, ut eκ ponunt D.Τhomam, S: alh communiter ibi. Ac demum Sap. R. . sensum autem tuum quis scire poteris,nisi tu dederis suismiare bl ' i Nihilominus haec responsio duplic pex e phe redditur valde difficilis . Primum enim hine confici videtur sufficere prolastructio ne fidelium, & Infidelium conuersione verbum Dei scriptum,nee esse necessarios Prae-: dicatores verbi Dei . Cert nullum ess e sdit crimen idone rum ab in idoneis,& superfluere exterioren, Fidei regulam insalΙibilε. Si enim sidus. intexior instinctus sufficit ad discernendam vetam Dei reuelationem a falsa , &legitimam eius propositionem abillegitima, nullo, ex parte rerum ipsarum hexistente discrimine, omnia emeriora sunt inutilia, atque superuacanea; nec haeretici: contemptores Ecelesiae , & Pontificis Ro-mni, re solius magitificatores interioris i .
240쪽
fimctus,essent digni reprehensione o quos
tamen, constat ex quaest. v. esseQreprehem.
sione dignissimos, & penitus inexcu fabiles. Deinde si duae. res ita inter se compagentur, ve nihilo inuicem differant, nullumquminisi 2 habeant diseeruiculum, nulla mentis MI matione, nullaque vi fieri potest i disceris
Potest qaidem peritus metallorum, di 1 cernere aurum, ab aurichalco, & quod uis verum , ' a quouis apparenti eius generis pquod non potest imperitus; quia inest auro vero aliquid, quod reipsa noni inest adulterino, lieet id non sit usque adeo obuium, Se facile pereeptibilo pu omis ara . -Lcrum . si nihil)enismocli insit reipsa diuersum, tam non poterit discernere peritus s. quam non potest imperitus . Similiter ergo mens illuviniata a Deo, & mota instimau Spiritus Enia inr, non magis discernere poterit veram ΦFalsa reueIatione, Se propositione reuelatio-riis, quam quae sibi, & suis comprincipijs naturalibus relicta fuerit; si nullum reale discε rniculum tametsi occultissimum, cte naturali perceptioni imperdimn insit reipsu
Quare testimonia paulo prilis allata mamnaseste supponunt docentque indirecte ade ite aliquid reipsa diuersum in doctrina exis e tofa vera dc falsa . atque in propositione sufficienti &insufficienti diuinae reuelationis, dum directe docent mentem illustrata a Deo, & habentem lumen Fidei discernere, knter illas . Alias enim solum discerneret: 'reuelationem Dei internam immediate & Ω- icundum se reipia eκistentem, a non cxistεti rei pla; Atque inde indirecte re ex cons quenti reuelationem externam veram a fal- νεμ r Crin s sonuerso contingere eadem tetis