장음표시 사용
271쪽
tem Deus exercere loeutionem directam hic & nunc ad eum determinate, qui illud ipsum formaliter actu videt , aut cognoscit euidenter, quod manifestat locutio. Quia an equit Deus ineptire loquendos nec vello cultum auctoritatis suae dem sorium eiusde. Ineptit vero, qui interposita sua auctoritate vult suadere , aut docere rem formaliter, quam audiens aut videt, aut euidenter cognoscit; atque lac deridet potius illum, quam colat, sit dicat, se submittere in teus ctum eximiae eius auctoritati, in eadem re sagnoscenda ut vera; quae namque ineptitudo,aut derisio potest esse manifestioriquam dicere: Crede mihi serio affirmanti, duo is tria esse quinque; Se respondere t Uclo submittere intellectum auctoritati tuae; atque ob eam aestimationem, quam de ea habeo, uti par est, crecio id ita esse λ Eadem a Porro i alio est plus, minus, de quavis veri tate , utcumque scita per veram euiden
Probatur denique, quia licet non formia det actu , qui credit Deo, nec formidare possit in sensu coposito eius fidei, assentitur tamen veritati ad modum formidantis: sicut
cognoscimus Deum ad modum Creaturarum, dum sumus viatores, tametsi non a firmemus eum esse creaturam. Sed nequit
intellectus assentiri ad modum formidantis,
veritati, quam formaliter videt, aut euidenter cognoscit. Ergo nequit eidem as, sentiri per fidem. Probatur maior a qui Gintellectus assentientis veritati per fidem , assentitur suo motiuo , quatenus apparenti obscvrc, nec tenetur terminis propra Ssp. te sua, sed alienis,ut captiuus,uti dicebatur supra ex D. I ho m. & praetergreditur terminos claritatis, a apparentia obiecti si mitate
272쪽
tu firmiter proponentis non eam deserere
ob ullum omnino rnoriuum contrariti. Quod
est a Cum eiusmodi certitudo sit erroribus q'oque communis,ut notatum est quaest a a
in uani, haec ita habent oportet dissicultatem istam aliquanto plus eXPone res ut pers matur, coniunctionem istam obscuritatis, & certitudinis, ita esse dissici- rationabiIis,nec pos obseruandum itaque est qud maior est
auctoruaq loquentis, eis maiorem firmitatem retundi in assensum audientis , non modo
. Maioris enim momenti habetur temtus Aristotelis essicacibus coniecturis i . Propriam sententiam inductus , quam ex
Pressiim Ammonii , aut Philoponi testimomum. Magis fidimus simplici hominis' veracis assertioni & veracissimi insinuationi ,
quam mendacas ruramento; sicut summi lius reueremur supremum Principem sublucen tem dubie per transennam , quam eius Iubditum toto corpore prominentem ac Co- picuum . Atque in omni uniuersim genere. quo unumquodque praestantius est , eo in diisset paucioribus adminiculis , & minori circumstantiarum adiutorio ad effectus aequa. Ies, imo de ad maiores, si praestantissimum . maius esse potest , quod nullum excessium ex se praec se inducere potest neque maximum eme potest , ex quo non 'prouenit excessus incomparabilis . Cum erisgo auctoritas diuina sit omni motivo pure Creato maior ; atque absolute suprema, ac ΤΠ Mirum esse non debet, certe im-
Possibile reputari non potest, quod obscure raniparcns, inducat nihilominus in actum, tau tama
273쪽
eantam, mo & simplieiter maiorem certit dinem, non sollim astectivam sed etiam H tellecta alem,quam possint inducere obiecti pure creata clar Unae vita, agnoscente Intellectu tutiorem sibi patere viam ad veritatem, per obscuram manu ductionem Deis quam per creaturarum clarissimas significa
Accedit cogni'ionem diuinam esse regulam cognitionis humanae . iacita primum in
unoquoque ordine est regula e ceterorum , quod non conuenit vlli alteri obiecto , audRucto vita i pure creatae . Unde Ut inter zD. Tli. in 3 dist. a .art. 3. ad I. q. a. Aliis Obiectis, alijsque testimonijs, eatenus praeci Seas lentiri, ac adhaerere debet homo . quate nus ratio de re ipla conuincit : Testimonia autem diuino adhaerere tenetur ut regulusia, ultra id etiam, quod eadem ratio de rCcredita directe conuincit . Quo rursus ac cedit, sicut pertinet ad obsequium nostrum captiuare Inte,lectum , in cultum & reueret iam diu sui testina oni j adhaerendo ipsi luper
omnia; ita etiam pertinere ad diuinam Prouidentia in ne decipiamur, duin id obsequia praestamus ducti rationibus demonstantibu ficu identer nos aliud facere prudenter minia me posιe ; licet non demonstrent euidenter Verum esse, au v. quod ebdem recidit,dictum esse a Deo quod credimus . Istae i aticines adiutae Iumine infuso Spiriatus sancti, sunt procu Idubio sufficientes ad excludendam omnem formidinem, & inducendam summam adhχsionem respectu diuinae reuelationis sum cienter proposiri, prout dictum est supra, & exponetur magis qΑas. Eaedemque rationes discriminant fidem diuinam ab omni humana opinione. Omnis
namque opinio humana est formidolosa, non
274쪽
praecise propter obscuritatem circa suum smo rivum secundum se, aut circa connexiois nem eius cum obecto materiali; sed quia
praeterea caret ratione euidenter demonis
stranti deberi tali motivo sie proposito sumis mam adhaesionem, Se conii enire vim deput. suam omnis formiainis, si ipsi, uti par estiadhaereat Intellectus. Qitare ob sicuritas specialis ac propria Fidei eonsistit in duobus nimirum in defectu ancri ut conuincentis Intellectum , quoad veritatem rei creditae, quod est ipsi commune cum opinione, & in praesentia moti uieuidenter credibilis absque formidine: hoe est valentis excludere omnem formidinem a fide ipsius per euidentem credibilitatem sabsque formidine; hoc est, per evidentiam Gonditionatam de exclusione formidinis , si adsit voluntas adhaerendi per Intellectum tali motivo, uti potest, ac debet adhaerere , qui habet talem praecogntrionem ; quo di Fert haee obscuritas ab obscuritate opinionis. Differt igitur ab ea, quia est minor obscuritas, Ac maior claritas in eodem genere svi notatum est supra . Potest autem minor obscuritas , adeoque maior claritas circa sundamentum firmissime assentiendi excludere formidinem, quam nequit excliadere sobscuritas maior & minor claritas circa
275쪽
Vtrum scientia & Fides sint inuicem incompossibiles Θ
' IDENΤUR non esse incompnssibiles ν. Quia 'plures V ex his qui accedunt ad Deum
gnosicunt euidenter ipsuna existere; & nihilominus cre-
ωti, dunt id ipsum , iuxta illud
muli, ad Hebr. I r. . Credere oporι est accedentem ad Deum, ruta est, oe inquirentibus se reo munerator It . Eodem pertinet, quod dicitur in eodem capite v. 3. Fide intelletimus opima essesecula verbo Dei. inia Deum esse auctorem uniuersi, quind est aptata esse saecula verbo IDei , euidenter cognostitur ra. tione naturali. Idem similiter confirmae conuersio Philosephi naturaIiter bene Cruditi , qui propterea ratione naturali euidenter praecognomi plura ex his quae docetur S tenet per fidem post conuersionem, quiravel per scientiam impediatur a conuersion ad fidem, vel per fidem ami itat sesentia prae- existente .Ergo componitur fides eum scientia in eodem, circa idem & secundum idem. Σ. Non repugnat assensus eiusdem obiecti, sicut nec amor ex duplici motivo, siue adaequato, siue in adaequato, &motiuum Fidei non habet speciaIem incompossibilitate, Cum motivo scientiae. Quia obscuritas, quae sola posset existimari repugnans claritati motiui scientiae , non habet rationem motivi, clim sit pura negatio . Ergo non lolii sidem intellectus,sed etiam idem actus potestassentiri eidem veritati ex motivo scientiae
276쪽
3. Euidentia credibilitatis mysteriorum snostrae Fidei, de obligatio ea credendi, sunt de fide, & tamen credi non possunt absque praeuia eiusdem credibilitatis , & obligationis euidentia existenti pro priori naturae ad 1 piam fidem, ut dictum est pra. Ergo si 'mul creduntur, &sciuntur. q. Theologi solent easdem veritates Com probare testimoniis diuinii , & rationibus euidentibus, quod perperam fieret si utrisq;naotiuis non posset simul moueri Intellectus. Neque enim possent mouere Intellectum demonstrationes Theologi eae absque iactura Fidei; cum e conuerso communi er re utentur Sc merito utiles ad confirmandam
idem . Ut. Ies autem esse non possunt ra tiones quae considerari Se mouece non pos
runt pro illo ipso instanti, pro quo exerce. tur actus Fidei ; sed ante vel post eius exere ii ium. s. Euidentia physiza de aliquo obiecto, est compossibilis c im Fid , de eodem sectin- dum idem, quod communiter probatur eXe-plo Thome Apostoli, videntis de palpantis Christum Dominum vivum, simusque credentis ipsum vivere; Imo credentis, qui videbat , ut constat ex testimo lio Christi dicent s. Quia vidissi me, Thoma. credidis . Probatur etiam quia cui dentia pur: physica, subest absolute salsitati. Ergo Intes ectus habens talem euidem iam potest adhuc
quaerer e maiorem certitudinem peract mra Fidei diuinae.atque per eundem v It mo qui C-tari. Ergo non omnis euidentia est incompossibilis cum Fide .s Visio beata Dei est compossibilis cur Fjdeseeuiid ini diuersas fori Iitates . quia ovisio creata Dei non est com rehensilia ipsius ac proinde ignorat Deum secuti dui
277쪽
aliquas sor malitates. E rgo quoad illas potesssimul haberi fides. Q libet autem visio
Immediata Dei cognoscit clarius Deum secundum omn a ipsius praedicata, quam quae lioet cognitio scientifica naturalis, postitCognoicere aliquod eiusdem praedicatum . vrgo a sortiori possunt componi. ientia acie fides de Deo secundum idem ipsius prae
R Habitum fidei, & habitum scientiae,st q. utrumlibet eo rii cu actu alterius comis
I oni posse in eodem intellectu circa idem
ecundum diuersas formalitates, Communis Uera i upposit; o potius quam sementi 1heologorum est. Nec dubriatur quilias
fides sit compossibilis cum euident' a circa terminos in complexos , qua illos ab omni bus alijs euideliter dis cernit, saltem quoad quid nominis , nec non in adaequate. quoad quid rei, re quia est. Controuersia igitur 1 olli in E de compleκione affirmata, Vernegata formaliter , & directe per fidere seaque ad eq.; ate sumpta , siue de actu fidei, quale His affirmante , vel negante aliquid formaliter, & directe. Negandum autem est vii 1 uersalit et , actas dei posse componi circa idem secundu maidem chi visione siue Beata . siue rei creatae; aut cum sciemia; sive pr mcirum Principio
tum, siue habita per veram qualemcumque demonstrationem . Negandum vero principaliter est, proprer auctoritates . quae in hanc partem sub propriis terminis magnopia de re incumbunt. Apostolus enim ita primis II. ad Hebr. 1. fidem definit: Argumen sum non apparentium. Nequeunt autem pro
pric, & simpli citer dici non apparenisa quae per visionem, aut scientiam apparent, licet
278쪽
Apostolum toto deineeps capite, oponere eam definitionem exemplo illorum,qui crediderunt, quae nullate itus videbant; atque inter coet eros de Noe fic habet vers . Fida
Accedit rursus D. Thomas dicetis in commentario huius loci, definitionem istam sApostolli expressc esse contra Manichae OSpoicentes non esse credendum , nisi Unde habetur ratio. Contra quod dicit, ait D.Tho-uras, non apparentium.
Imitatur Apostolum Augustinus tract. In Euang. Ioan . longe ante finem sic definiens. Quid e ' fides , nisi credere quod nomvides 'λ unde Jufert immediate. Frdes ergo is, quod non vides credere. Et paulo postgontraponte inuicem, credere, Se videre, nanquam in eo ossibilia δ' Meritas est, sea Mur creditar nondum videtur . Eodem s. Prorsus modo, aede beatitudine dicituri Adhuc speraturi nondum habetur. S ubstr hit Augustino Magister ijsdem verbis, in is, disti a 3 sub in ii. Fides eis vrrtae, ait, qua reduntur qua non videntur, ct iterum paulo post Virtus est, μὰ uom visa credaemur . Manifestum vero est, aDud Augustinum , ac Magistrum,uisa diei, etiam quae mi ex vis aes; idest, euidentia omnia. Thoma longum esset dicere qumerocis & modis exprimat istam sententi Irtas Suficit eum videre in hac a.3. q. .R. Si μ&art. S.ad 2. Notanda praeterea est sorma definitionis qim exponis adductum Palintestimomum in. r. in illud capve versiux finem. Haes ε' με tuo mores quo fine atur
279쪽
quam supponit ut indubitatam istam cententiam. Docet enim ex professo Fidem
PDile componi cum visione sensibili , Se
cientia in eodem de eodem, siue circa idem, quod fefellit nonnu Ilos magnos auctores, referentes eum pro sententia con trai ia; quia non aducrterunt alteram partem,quam S. Doctor subiungit, dicens Lice nou secundum irim. Negat verd de visione Deata illud etiam primum, & reddit rationem discriminis; quia visio beata tollit Om ne in latentiam, & omne aenigma, quod non aciunt scientia, te visio sensibilis. Nec enim repugnat idem obiectum secundum ii quid patere per scientiam , &eiusnodivisionem, simulque latere secundum aliquid aliud, & feeundum hoc, secundu quod latet, potest fimul terminare fidem τιicut Deus ut trinus illam terminat; tametsi timul euidenter cognoscatur , ut Unus. Veiod est ipsius S. Doctoris exemplum . Ex D. Bonaueritura Iecto cum attentione, intelligi poterita Magister eius Alex. Alensis docens idem, sed non cum eadem distin iones & claritate. 3. p.q. 68.membσ. arta Scotus clare & fuse docet idem, in eadem din 1 . quae R. unic R. Ad qua Bionem igitur. Subscribunt Riceardus Gabriel, Molina s& alia plures . Uod caput est hic videt, communis procul dubio sensus Sanctorum Patrum stum in citatum locum Pauli; thm maxime acta uvid Ioan . ao. ora a vidisti me, Thoma, credidissι. D enim Greeor. August.&alij communiter, ut saluent fidem Τhomae, dicunt- aliud eum vidisse, aliud credidisse, supponentes plane de eodem secundum idem spraedicatum fidem, & visionem simul esse non posse. Neque quidquam interest, uod
280쪽
ae sola visione expresse Ioquuntur. Oee Eooe Euangelij illam exprimentis . Quia visionem excludunda consertio fidei sees
dum eandem λrmalitate obiecti, ut tueare turinston esse non apparentium, iuxta Paustum. Sub qua ratione patet aeque eontineri
exesusionem omnus euidentiae; siquidei vera evidentia sit. Unde Athanasius lib. salutari Cnristi aduentu versus sin. Non R.
des, ait, dera eviderer cocusasdes dis, psreris. ae quidem auctoritates tales fiant, qucia aestaritatem suam, suorumqu e Auctorum , vedeserendae , aut alienandae a sensu proprio nequaquam sint, propter ratiunculas, ac ponderationes utcumque implicatas , ae
primo aspectu difficiles,qitales i. i obiectionibus propositae sunt. Quod in praesenti materia , vel maxime est religiore obseruandum. Q a nacura & proprietates fidei supernaturalis, sunt valde imperuiae ratio. rui naturali, ut apparet satis eN dictis, Ne apa. parebit manifestius eX quaest seq: Quare vnecessae est, ut qui circa illam vuIt assequiveritatem adhaereat constantius directioni Samctorum, qud sponte ea manu ducit. Sustragantur praeterea tot tantisque te. Hhnoniis experientia, & ratio moralis. Εκ-
a licit se nullius auctoritate moueri posse, tametsi maxime velit alassentiendum ν peν fidem, emistentiae suae . aut ad amplectenda vel itatem, quam demonstratione macte amatica conclusam perfecte posside e. Ratis Veia, moralis, quia nemo credit Deo nisi loquenti locutione interiori determinate ad ipsum hic, Se nunc directa ; cum homi