Quaestiones De Gratia, De Iustificatione Impij. De virtutibus theologicis. De virtute Iustitiae. Et De incarnatione Verbi diuini. Ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda Societatis iesu ... Disputandae ab Eusebio comite Truchses S.R.l. dap

발행: 1655년

분량: 564페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Quaestio XXVIIJ Va

de reulelation qua cuiquam innotesceret se esse fidelem, aut etiam iustum . Quia si illidissentiret, componeretur peccatum delitatis, cum habitu fidei,& institiae ac fan αΔitatis. Idem denique dicitur de reuelatis isne actus fidei, aut charitatis sprae enissentis pro pilors naturae adipam reuelati nemis; cuiusmodi reuelatio virtualiter continetur in coeteris, quae modo commem ratae sunt. reuelationibus. Ista autem omnes impota sibilitates, seu absurda tolluntur, afferendis reuelationes eiusmodi ementialiter praesupinponere actum liberum audient s , essentia in

liter incompossibilem cum actu infidelitatis, ut d 'um est; nec possunt aliter tolli quia sola sua voluntate potest ultimo determinara , qui credit, ad credendum Psopter libertas impediendi amensum

eiusmodi reuelationum est tantum in directas nec distinguitur a libertate impediendi ex ste aram ipsarum reuelallionum per impeditionem actas liberi, quem dictum est ab iisdem reuelationibus ementialiter praesupponi. Reliquae vero reuelationcs non praelapponentes essentialiter pro priori nη-turae eiusmodi actus ex parte audaentis, Suecred: biles libere libertate nondu exercita, siue absolute,sue coi dirio nate , ante ipsartar vopositionems imo c6stituta partiali ex imaqu primo proximo per eande proposirione. Quia vero huius posterioris gene is tandomnes reuelationes pertinentes ad publicam cie comm inem Ecclesiae fidem, quae comuniter intelligitur sub nom ne fidei abso- ip olito; propterea simpliciter de absolute dicendum est adesim volendi credere, eme immed a te liberum libe rtate contradictionis 3 S. Contrarietatis.

Ad i. cinnegidistia credibilitatis, ea ει

cessus

312쪽

ασε De libertat. Mel

eestus fundament. . Se obligationis ad et

dendum, componitur potestas libera noris exedendi, se assentiendi oppositati parti. Sicut componitur libera potestas peccandi cueuidentia maioris simplici ter ibonitatis in . actu praecepto , i& obligationis Obediendi Deo; quia videlicet' allicit in partem contrariam motivum diuersat rationis habens in se aliquam bonitatem, aularationem apparentem specialem, quae non insit motivo actus honesti; atque id eis utrumque motivum se habet tanquam excedens & excessu comparatione alterius. Unde voluntas reis Iinquitur libera, ut ad utrumlibet feratur, sub ea rEtione formali, secundum quam exiscedit. RujaVtraque pars secundum Coninceptum excedentis retinet conceptum eligi silis, de praeferibitis oppositae parti. Nempe intellectum non comprehensivum potest decipere quilibet excessis, etiamsi sit secundum quid tantum; dum repraeseritatur ut ex e essus est, & aliquo modo dissimulatur. qued sit excessus tantum secundum , quid . ratio peruertendi voluntatem Deile deprehenditur in opere e dedendi aduersantibus fidei motiuis tantum naturalibus. quae considerata discursu naturali in is ferunt dictamen ultimum contradicens fidei maiori aliquatenus claritate praediti, ut amst motivum assentiendi, ut subest iudicio de obligatione credendi. Ad a. Patet ex dictis. Ad id quod additur de distinctione specifica actus liberi a non libero,dicitur, actum ipsum fidei nunquam esse immediate liberum, siquidem

immediate est actus intellectus. VoIuntas autem credendi, non semper est eiusdem speciei. Sunt enim multa. & multipl iciter

inter se divorsa, motiva, quae allicere possunt

313쪽

sunt voluntatem ad volendum Vnde nullum est incoueniens, Quod is actus non sit semper eiusdem infimae speciei. praeterea libertas immediata, ae defectus huius Iibertatis diuersificane quidem specie actus voluntatis, sed non necesse est eam diuersitatem esse quoad substantiam, &ex parte motiui: Potest namque esse soli na ex par-. te principis, & quoad modum, ut dictum est in quaest. de Actibus humanis . Solet hic disputari de actu fidei, an sit meritorius; sed posito eum esse supernaturalem,& libeωrum, uti ostensum est, non potest dubitari, quin sit meritorius, uti probat multis eScaciter Augustinus Itb, 1. de praedest. sanct . cap. a. ac deinceps, ubi fidei etiam informi tribuit aliquam rationem meriti , nempe de

QVIE STIO XXVIII.

An Adtus Fidei sit necessarius ad salutem p

Deus omnibus suppeditae πν media necessaria ad salutem iuxta illud: Nuιι omnes homines salusiferi; de similia. Ataque adpo nemo decidit a viinta aeterna, aue incidit in aeternam damnistionem, absque eulpa propria , & quid ei , personali, si sit adultus S: compos rationis Multi autem absque propria cillpa , carent omni fide supernaturali; quae scilicet con .cipi & haberi a neminci potest, sine praedi ic a te, ut dictum est supra ex Apostolo M Multis

314쪽

-εε De Necessitate Fidei

MuItis porro deest Praedicator legitimus,

omnisque credendorum notitia sufficiens; de quo videtur dubitari minime, posse si consilderentur non sollim nutriti in is tuis, absque hominum consortio ι sed etiam natire adulti in terris haereticorum,aliorumque Infidelium, quin unquam in mentem ipsis veniat ulla credendorum , & fidei supernaturalis, vel etiam apprehensio simplex, aue minima aliqua notitia. Ergo fides 'pernaturalis non est simpliciter necessaria ad salutem, & vitam aeternam consequendam. a. Vix est ullus,qui sciat omnia & singula, quae a Deo de facto reuelata sunt in scriptura sacra, alijsque sacris Instrumentis. Omnes autem reuelationes diuinae,omne'. actus fidei ad illas terminaei sunt eiusdem rationis a quia omnes reuelationes habent eundem Auctorem Deum, suntque proinde aequalis inter se dignitatis , se omnes actus . sunt eiusdem speciei infima propter identi. talem motiui Armalis adaequati. Ergo vel nullius Articuli a Deo reuelati fides est necessaria ad salutem;vel vix est usus qui habeat,aut etiam habere moraliter possit, quod est necessarium ad sal rem.

3. Praexenum de actu fidei est impossi. bile; quia neque potest cognosci obligatio

in eo fundata ; neque, ut cognosceretur.

potest illi satisfieri. Non quidem potest cognosci ota ga io : Quia hoc praeceptum non poxest obligare proxime, nisi habentem iudicium euid Ρns supe naturale de credibi-3i tate; atque id eb ad cognoscendam eam obligationem, necessarium est , ut cognoscatur euidenter adesse hoc iudicium,quod est impossibile, ut patet eκ dictis quaest. as. sed neque pomet satisfieri obligationis ta- metsi cognoscatur, quia nemo satisfacit

315쪽

Quaestio XXVIII. 26

praeeepto sibi noto , quin eerto eIdem inis notescat se praestitiue opus praecepturrias. Nemini autem certo innotescit se praestitisse actum fidei supernaturalem, ut cCnstat eκ eodem loco, & praeterea per experientiam omnibus notissima . Est igitur implicatoria obligatio habendi fide .Ergo fides no est necessaria ad vitam aeternam . Pater secunda consequentia et quia Deus praecipit Omnibus, Ut consequantur vitam aeternam a Saconsequenter ut praestent omnia quae penderit ab eorum libertate , εe sunt ad illam necessaria . Accedit quod nonnulli urgent operose de processu in infinitum cognitionis reflexae circa iudicium de credibilitate, re circa existentiam actus fidei, & alterius rursus cognitionis secundo reflexae supra priorem, &sie sine fine. R. Actum aliquem fidei esse necessarium

ad vitam aeternam consequendam, .est indu bitatum ex consensu omnium Theologo xum cum Magistro inci dist. 3 3.& D.Thomo in hac a 3.q. a. a. 3. Constat ex dictis quaest. a. Δc quaest. I 3.& docetur ab Apostolo ad Hebr. I r. ad Galat. s. re ad Ephes. 3. atque apertissime a Τrident. AC. 6 . cap. 7. & λnec non in symbolo Athanasij. Est autem , duplex necessitas . Alia ex natura rei, siue

medii, cuiuet defectus etiam inculpabilis, &ex ignorantia inuincibili impedit consecutionem finis ; atque ideo est necessitas, atque obligatio indistincta & prorsus inseparabilis a necessitate, & obligatione finis. Alia est necessitas solius praecephi ν cuius obedientia, si desit in culpabiliters non propterea impeditur conlac tio finis ; sed sola culpabili omissione. Fides est determittate necessaria ad salutem utraque nece .

316쪽

De Neeessitate Fidei

re habitum, neque quoad eosdem actus re

spectu omnium, & omni tempore.

Fides in primis habitualis est necessaria

necessitate medii omnibus ta adultis, quam paruulis, atque omni tempore. Nempe hoc modo necessaria est iustificatio, quae ut co- stat ere Tridentino, fit per iniurionem Frudet, Spei,&Charitatis, noc est, per coniunctionem habitualem perfectam cum De squoad intellectum, & voluntatem. Deinde necessaria est eodem modo fides aliqua actualis omnibus adultis non iustificatis dament paruuli, seu rationis experteS, aut

Iapsis in peccatum lethale post iustificationem; quia necessaria illis est eo modo iustificatio, ad quam fides aliqua actualis est dispositio in adultis eodem modo necessaria, ut liquet ex eodem Tridentino ,, Saex aliis indicatis quaest. 8.i Denique Fides Minalis hoc modo necessaria debet esse explicita, seu in proprijs , ac specificis terminis formaliter , quoad existentiam Deire articulum eiusdem, ut remuneratoris, iuxta Apostolum saepe citatum 11. ad Hebr. s. Sc acceptum c ommuniter in hoc sensu. Tria ista Principia sunt omnino certa seaque copiose & essicaciter confirmane communiter Theologi in praesenti, Cutria,

D, Thoma q. 2.a.3. . & 3. Existit nihilomimis circa tertium Principium nonnulla dic, sensio inter Theologos, dicentibus quibu da in aduersus plerosque alios, necessitatem istam fidei de eκistentia Dei, accipiendam est e de Deo, ut Auctore naturali, siue prae- seindenti a naturali & super naturali . Uertim istat intelligentia Apostoli essicaciter

reiecta est quaest. as. ad i. & Constat esse 'ratiam ex tota quaest. a 6. & inde ulterius

ij citui quia uon potest esse necessarium

317쪽

er edere aliquid fide diuina,qn in sit aequo'

necessarium credere Deum esse Auctorem reuelationis, cui Creditur. Hoc autem ipsum est credere explicite Di iri ut Aucto rem supernaturalem, Vt liqui ex is Ia quaenicine 16. Ergo licet necessar m sit crede re Deum, etiam ut Auchorem a turalem ii6 habentibus ea de re demo 'rationem, nulli tamen necessarium V credere

Deum praecise ut auctorem naturalem, cum

hae e fides sit impossibilis , & chymaericata, Confirmatur, qui a necessitas sidet actua- is ad consecutionem gloriae, mediant iustificatione peccatoris funda ur in nece state eiusdem ad actus Spei , &Charitatis Theologicae, ut docent D. Τhomas ibidem, in alibi saepe, aliique communiter . Ad istos autem actus non sufficit, neque ερο idquam sconfert fides de Deo praecise , ut Auctore naturali, quod partim constat ex citata quaest. a. & patebit magis infra, dum exporumentur obiecta eorum actuum . Ex quacatidem ratione , de communi consensu a paret fidem de Deo remuneratore accipie-dam esse se eundum remunerationem superis naturalem donorum Gratiae Se Gloriae. Porro sola ista fides explicita Dei remuneratoris, ut in re habita, est, & semper fuit neeessaria determinate necessitate m dii respectu eorum, quibus dictum est eam fuisse necessariam. Quia fides est necemiaxia ad beatitudinem; quatenus nee essaria est ais praesentem animae sanctitatem, de Iustificationem. Ad praesentem autem Ani, mae sanctitatem, & iustificationem , sola sides Dei remuneratoris in re habita est, Se fuit semper neeessaria determinate ex Nais tura rei; quia ex sola fide habita in re. p

test haberi persecta dilectio supernaturali

M a Dei,

318쪽

stro De Necessitate Fidei

Dei, eademque neque perfecta , neque imis perfecta haberi potest, aut haberi unquam potuit, non habita in re eadem fide; queduo constabunt infra, dum agetur de Charitate . Dilectio autem Dei periecta est in. separabilis a diligente sanctitatem, & iustisficationem a atque haec e conuerso est inseparabilis in adulto, de quo agitur, a diIe ctione Dei supernaturali perfecta , vel iminperfecta; quae scilicet est dispositio simpliciter ad illam necessaria in homine rationis compote . SoIa igitur fides Dei remuneraritoris est determinate necessaria necessitatς

medii.

Fidei explieitae de Mysterio Incarnationis & Trinitatis, ita conuenit esse mimis ne.

Cessariam necessitate medii, quam sit fides

ea .rei' uti ei toris, prout apparer ex superiori dii cursu ; ut agnoscenda nihi Iominus fit maior aliqua necess tas ipsius, quam sit fidei de reIi quis articulis . Ita docent Communiter Theologi cu Magistro, & D. Τhoma locis supra indicatis , & eoIligitur ex illo Actor . a. εν non est in alio aliquo salus. lecenim aliud nomen est sub Caelo, datum hominiis has, in quo oporteat nos salusa fieri. Quod Iicet videatur intelligi congrue posse de sola caulalitate meritoria Christi; accipitur tamen communiter de notitia , etiam per fide; idque cum fundamento suffetenti in ipsis verbis. Ad notitiam enim &fid-m' potissimum pertinet, τὸ nec aliud nomen. Quia nomen ad noti iam spectat magis , quam ad causalitatem. Quare fides de essentia Chrissii nullo unquam tempore defuit in iustificandis , sub conceptu aliquo eius proprio vi magis, vel minus explicato pro diuersitate stemporum & personarum . In Adamo enim

Praecessit ante peccatum Edes Christi, ve. Glori

319쪽

Quaesio XXVIII. 2 r

Glorificatorix uti docet D. Thomas : Post peccatum vero etiam ut Redemptcris. Ir aliis ante legem Gratiae praecessit eadem Fiis des, explicua quidem in Maioribus, hoc est Prophetis, & alijs docentibus populum : Ita meteris vero, seu Minoribus, implicita sub conceptu Mediatoris . At in lege Gratiae, re post promulgationem Euangesi omnibus est necessaria fides explicita Incarnationis Verbi diuini ; Ita ut per se Ioquendos nonis possit conferri Bapti sinus vili adu Ito Non shahenti in re fidem explicitam Inearnatiorinis, ad eum fere modum , quo absolutio Sacramentatis impenm nemini porest,per Ioquendo. nise praemissa consessione etiam materialiter integra . Unde cum Baptismas sit necessarius necessitate medii; In voto

quidem, determinate ; In re vero , in deter minate e patet eodem modo necessariam esse, per se loquendo, fidem Incarnationis ..

tuta vero, in fide de Mysterio Incarnatio nis Vcrbi diuini, continetur fides de mysterila Τrinitatis , Ut patet. concluditur huius quoque mysterii fidem esse eodem modo.

necessariam .

Fides explicita coeterorum articulorum s. hoc est, veritatum publice reuelatarum conistinentium difficultatem moraliter diuersam est necessaria necessitate' solius praecepti.

Hu ic piae cepto satissaeit pIebs fidelium, qui

dicuntue Minores, si capiat, ut iacent, qua continentur in symbolo Apostolorum, quaeque sunt necessaria &lassicientia ad instituendam vitam iuxta: normanu religionis Catholicae . Parochi vero, Concio natores , Confessarii. & similes, qui Mediocres dieii tur in Ecclesia, tenentur praeterea ealem silla ita cognoscere, ut possint ea coeteris p e Pteipsos e licare, di dissicultates communi

320쪽

diro De Necessitate Fidei

Dei, eademque neque persecta, neque imis perfecta haberi potest, aut haberi unquam potuit, non habita in re eadem fide; queduo constabunt infra , dum agetur de Charitate . Dilectio autem Dei persecta est in. parabilis a diligente sanctitatem , & iusti ficationem a atque haec e conuerso est inseparabilis in adulto, de quo agitur, a dilectione Dei supernaturali perfecta , vel immperfecta; quae scilicet est dispositio simpliciter ad illam necessaria in homine rationis compote . Sola igitur fides Dei remunera toris est determinate necessaria necessitat.

medii.

Fidei' explicitae de Mysterio Incarnationis & Trinitatis,ita conuenit esse mimis ne cessariam necessitate medii , quam sit fides

Dei remuneratoris, prout apparet ex superiori disicursu ; ut agno cenda nihilon inlissit maior aliqua necessstas ipsius , quam si e fidei de reIi quis articulis . Ita docent Communiter Theologi cu Magistro , S D. Τhoma locis supra indicatis , & eoIligitur ex illo Actor .ra. Et non est in alio aliquo salus.Nec enim atiud nomen est sub caelo, datum homini lus, ire quo oporteat nor saluos stere. Quod Iicet videatur intelligi congrue posse de sola Caulalitate meritoria Christi; accipitur tamen communiter de notitia , etiam per fide idque cum fundamento sum eienti in ipsis verbis. Ad notitiam enim & fidem' potissimum pertinet, τo nec aliud nomen. Quia nomen ad noti iam spectat magis , quam ad causalitatem. Quare fides de essentia Chrisni nullo unquam tempore defuit in iustificandis , sub conceptu aliquo eius proprios magis, vel minus explicito pro diuersitate a ltemporum Sc personarum . In Adamo enim

Praecciat ante peccatum fides Christi, ut . Glorifi-

SEARCH

MENU NAVIGATION