장음표시 사용
321쪽
peccatum vero etiam ut RedemptCris . Ima
aliis ante legem Gratiae praecessit eadem Fides, explicua quidem in Maioribus , hoc est Prophetis, de alijs docentibus popuIum : Ita interis vero, seu Minoribus, impIicita sub conceptu Mediatoris . At in lege Gratiae, re post promul gationem Euangesi onmibus est necessaria fides e licita Incarnationis Verbi diuini ; Lavi per se Ioquenlos nol
possit conferri Baptismus vali adu Ito seri . hahenti in re fidem explicitam Incarnatioanis, ad eum fere modum , quo absolutio Sacramen talis impendi nemini porest,per si P. Ioquendo. nise praemissa consessione etiam materialiter integra . Unde cum Baptismus sit necessarius necessitate medis; Ire voto quidem, determinate ; Pn re vero , i, deter minate : patet eodem modo necessariam per se loquendo, fidem I ncarnationismia verZ, in fide de Mysterio Incarnationis Vcrbi diuini, continetur fides de mysterio Τrinitatis , Ut patet. concluditur huius quoque mysteri j fidem esse eodem modo
necessariam. Fides explicita cceterorum articu Iorum, hoc est, veritatum publice reuelatarum conistinentium dissicultatem moraliter diuersam , est necessaria necessitate' solius praecepti. Huic praecepto satisfacit plebs fidelium, qui dicuntur Minores, si capiat ut iacent, quae continentur in symbolo Apostolorum,quaeque sunt necessaria &sussicientia ad instituendam vitam iuxta: normam religionis Catholicae . Parochi vero, Concionatores FConfessarii. Se similes, qui Mediocres di eu-tur in Ecclesia, tenentur praeterea eadem silla ita cognoscere, ut possint ea coeteris peD
322쪽
sier oeeurrentes dissoluere . Episcopi d εοῦ
nique,qui Maiores dicuntur, Ec RiIt, tenentur supra coeteros, eam habere eorumdentis Articulorum, totiusque Doctrinae reuelatae
peritiam, ut possint per seipsos, non solum illos exponere populo ; sed etiam defendere contra haereticos , Ee falsam atque haereticam doctrinam discernere a vera & Ca tholica. Haec est communis Se certa Τheo MIogorum sententia cum D. Τhoma in hae a. a. q. a. a. s. quam fusilis exponunt Se confirmat
ibidem, praesertim ex Apostolo id docente clare de Episcopis, Auctores moderni, inter duos videri potest Kon inch. disp. i . de fide ub. ro. Constat igitur ex his, quibus, Sequar nam fides, & quatenus neeessaria sit ad
salutem. Ad i. NonnuIli dixere a posse hominem sanui cibiIIter ignorantem omnia mysteria
Fidei, saluari cum sola cognitione Dei naturali . Quod tamen absque errore in fide dici posse negata & quidem meri id Sua reardi p.ra de fide sect. a. & alij communiterioli αpertissima testimonia Apostoli ad Hebr. gr. sine sida imposivita est placere Deo: de Τrid αtini sessi s. cap. . sine quo nulli Umquam eon sitit iustimatio . Et alia similia quam plura . Agitur vero in illis duobus locis ex professo de fide supernaturali, siue de ea, qua crediis
eur Deo reuelanti proprie . Alii dicunt nullum adultum earere fide stsupernaturali absque peccato personali; quia si ipse non apponat impedimentum peccan eo, totamque legem naturale obseruet: Deus infallibiliter subueniet auxilio supernaturali, Maliquae Angelorum vel hominum ministerio per modum ordinarium, vel extraorda - . narium, ac miraculosum, ut possit concipere
s dein superagi vitalem . Quia Dous statuit d.
323쪽
de facto Iegem puro condition aram , & m ni me remuneratoriam de non denega india gratia facienti, quod est in se vii ibus naturae, Verum iam dictum est quaest .rs. de Gratia nullum reperiri satis solidum fundamentum huiusmodi legis, & esse conformius Docu mentis sacris , atque rationi Theologicae , si dicatur Deum Gratia supernaturali praeuenire omnem nostrum conatum honestum, ita ut fi per nos non steterit , Omne opuS nostruan liberum , ac morale possit euadere positivo salutare, &intrinsece conferens ad vitam aeternam, & per consequens pur ac ditio ad dandam , saltem primam Gratiam sactuatim, nunquam sit opus bonum natura
Ie , sed soIa oportunitas operandi ex parte actus primi. Qua eonditione nihil magis coofert, quantum est de se, ad consecutionem vilius doni supernaturalis opus bonum in senat male, nec habitum eκ Gratia per Christum , quod minimc diffitentur probatiores auctores talis euasicin is Satius igitur est die e re Deum , qui Illu in ina ι omnem hominem venientem in hunc mil-dum, & potest exequi plures aIluminandi
modos, quam nos possimuS aut e X ponere Isaut etiam excogitarer Deum, inquam , prae-
Occupare interioribus illustrationibus meir tes C mnium hominum peruenietium ad usu in rationis, absque ulla exceptione, ut si velint illis attendere, &obsequi, positiat peruenire in agnitionem Dei remuneratoris dependenter a notitia rerum sensibilium unicuiq; Dccurrentium & excitantium cogitationem de Deo, & Boatitudine, seu vitimo fine ; ita Ut per e perientiam suarum qui ue inte- Tiorum motionum pertineat ad credibilis
rem Dei sibi inspiraniis fidem de eodem ad is loquentς , si volante remunerari bona
324쪽
pera remuneratione aeterna per ineffabilem felicitatem. In hunc fere modum d . Get D. Thomas a. a.q.f. a. . elevasse Deum ad fidem supernaturalem Angelos, M pri 'um hominem ante peccatum, per inspirationem pure internam. Certe nulIo alio modo facilius, de rationabilius reuocari in Concordiam possunt elarissima testimonia de Dcci volente, quantum est ex se, siaut cura α illuminationem omnium hominum, simul.
quc nolente, quemquam compotem rationis saluum fieri absque fide, quod ipse sit, de
remunerator sit. Quorum duorum Principiorum claritas manifesta deserenda nequa quam est, aut interturbanda, aut duriter vexanda propter obscuritatem modi . quo fieri possit utrumque simul; hoc est, propter Ignorantiam nostram, & imbecillitatem I tellectus humani. obruenda nimirum ν eius est omnis ista dimultas pondere Ionge maiori omnium argumentorum Christianae fidei, &pici astectu in eiusdem fidei docuis mentis solide fundato, quam enucleanda ratiocinando. Iam quae in obiectione dicunmtur3 8 .cedunt moin ordinario propagandi fidem, quo utitur EceIesia. Ρ laseratio different Iae necessitatis fidei inter alios. & alios articulos. NeCobstat omnes actus fidei esse eiusdem infimae pectet; quia possunt nihilominus versari circa diuersia obiecta materialia, aut quasi materialia , quorum cognoscendorum estiat par nec essitas , iuxta disparem - necessitatem dilectiovis circa eadem, uti expositum
Ad I. omnes cognitiones seipsis necessa rici innotescunt intellectui, quoad omnes rLinos effectus formaIes praestitos circa obie
Mum3 vii dictum est in quactioaibus de austi.
325쪽
bus humanis; & in rem praesentem doeee
aperte D. Thomas F. a. q. ara. art. s. ad x. his
verbis. certitudo peνιinex ad perfectiomm Inret lectus , in qua praedicta donω Scientia , cicFides existunt, Er ideo quicumque bab ν Men. iam, vel sidem, certus est se habere: inare per ipsum i udicium euidens de credibilitat innotescit adesse actuarem credibilitatis euidentiam , & per cognitionem praecepti va-Ientisν quantum est ex se, obligare, ades
eandem cognitionem p atque adeo. ObIigae tionem actualitec urgentem; ac demum pe
aehum fidei iam ipsum esse eIicitum; atque adeo eu e satisfactum praecepto . Istiusmodi virtualis reflexio impedit in Ct edente.dum credit, sol Iic tudinem , & dubitationem de existentia fidei , & obedientiae de illa exhibenda: Similiterque impedit dubitationem , dc probabilitatem de carentia euidentiae credibilitatis ν & obligationis hie, & nunc
urgentis existentia duarum priorum cognitionum. Nempe ad Hubitandum simplicit ei de re asi qua necesse es sub nullo conceptu proprio ac speciali ipsius illam certitudinaIiter innotescere. Hoc igitur pacto vitatur processus iri infinitum propositus in obiection C, nec vitari aliter potesta ut aρ- parebit consideranti inter asa , quae muItimpliciter, Sc peracute urget Caraim de Lugo dispos . se l.rωNeque vero reflex issa virtualis Incidit in aIterum obiectionis in conueniens d 'euidentia diuinae reuelationis , & rerum ipsarum credibilium, atque existentia actus supernaturaIis quia vi notatu est quaest. S. tam actus fides, quam re Iiquae cogntrione F supernaturales, a quibus ipse dependet, at-1 Ingunt quidem immediate , & ratione sui secundum praedicR'
326쪽
ea eonvertibilia eum supernaturalitate, ominuibusque praedicatis donorum supernaturalium, de quibus disputant Theologi, &quae Beati perfecte introspieiunii Sed eae derris cognitiones eam conuertibilitatem minime Cognoscunt; imo potest circa illam dubitare, Echallucinari, qui credit. Consequens auo tem hinc est, ut eae cognitiones se quoque ipsas repraesentent secundum praedicat aliqua conuertibilia , cum omnibus, Se si iringulis praedicatis propriis cognitionum Lupernaturalium , quin repraesentent eam Conuertibilitatem. Cum enim vim omnem repraesentandi habeant ex suis moti uis, non possunt non seipsas eodem modo propo tionaliter repraesentare, quo illa repraeser tant . Itaque cum quis credit fide diuina sper ipsum actum fidei eadem e st ratio pro portionalis de reliquis cognitionibus eae .perrtur de coniicit manifeste , se ei edere Deo obscurE, &absque ulla formidine , quargoniunctio est vere supernaturalis, nec hR-beri potest, nisi ex dono Dei. Coeterum idem credens nequit eam se iapernatiiralitatem uno pacto clarius asseqά sub alio conceptu per ipsum actum fidei, SemuIto miniis per aIiam eognitionem reflexi, uam . Q haec reflexio superaddita recedit longius a prototypo 3 qui superat perse ct ione primam sui imaginem, ad instar euius,& cuius virtute mutatiua , ac motiva cuditur. Secunda ista imago reflexiva , 3nni,sq: proinde participans, miniisque manifestans perfectionem prototypi; ac propterea im Poten S ad aequare magnitudinem sensus illius experimen talis, qui inest primae cognitioni realiter ac formaliter directae, fie virtualitet Ctantum reflexivae. Qua de causa clamare s
327쪽
quod non possint exprimere clare, quae cla rimnae experiuntur, &sentiunt se experiri. Vtut vero. hoc habeat, Certum ess cognitio isnem illam experimentalem indissimctam ab actu fidei sussicere, ut qui illum elicit, satisfaciat prarcepto eliciendi, sciatque se illi satisfecisse i nec minils suffcit Certitudo mo ratis,.quae postea manet in memoria operis exhibiti. Quia Deus obligat homines modo humano . Et praeterea cognitiones praeuiae de obligatione credendi, non notificant di Rinctius naturam actus fidei, qui exhibendus est, quam cognitiones subsequentes de eo Hem a m exlii bito. Satisfacit autem cuicumque Obligationi solutio eiusdem cum illa condi. tionis .
I D E Τ V R non em: prim Quia habitus, qui non est coωV-positivus , ito est discursiuus: m. - diis si quidem d scursus fit per
comparationem duorum exin s F a , tremotum eum uno medio termino ; Atque haec comparatio fieri non is 13otest nisi per compositionem mentalem . Fides autem non est habitus compositiuus retusob: ectum est simpI cisinium; inia.doquidem prima ver tas reuelanss quae est iure simplicissima, est obiectum formale ad ala
uatum ipsius. Ergo habitus fidei non ess
a. rides no potest Inferre per discursum, neque actum fidei, neque scientiae, nequ
328쪽
Iiberoper imperium volnutati s, ut supra dictum est, Cons quens vexo sequitur nece ni io positis premissis , Non Scientiari quia huic ,hen claritas non prae contenta in fideia Noopinroni s; quia huic inest incertitudo, quae non potest derruari ex fide. Nihil ergo inser rre potest fides per discursum S i Fidex posset discurre re , posset esse principium actu τfalsi; quia Intellectus non dirigeretur in dispositione praemi starum per
diuinam reuelationem, de ea demdispositione, sic vel aliter facienda; atque Intellectuτaerrare potest, ubicumque sibi de Rnt reueis titio Dei, de euidentia iei. Consequens au tem est inrposii bile o mia Fides est donum ratiae, ae dono Gratiae nemo malo utitur. . t dicit Augustin ux. R. Certum est obiectum formale fidei e siemn se simplicissimum et siquidem est ipse Deus , quo nihil est, aut e Y cogitari potest simpIieius. Certum rursus est modum nonrum iudicandi , Idum anima operatur dependenter a corpore, esse compositiuum , ae diuisiuum essentialiter . Qui enim ope offatur dependenter a Phantasia,quasi segit ,α colligitim fasciculos caractere. in ea dissipatos Necesse enim est , ut prioς apprefiendat terminoς simplicesse ac in complexos, qui possint eme subiectum, ac praedicatum,. eosqς postea inter se conferendo sein quasi confe-xendo, fert iudici um coniungens Unum cum alio, vel remouens unum ab alio . Est igitur actum fidei simpIicissimus ex parte sivi motivi; Composilaus vero seu potitas compositiuus exmrte cognoscentis , α ex modω cmn
scendi. Certu similiter est lateruenire discursum
opere credendi. C um enim nequeerm
ibati s eorum,quae credimus per fidem di
329쪽
l, uinam neque obi gatio sic credendi sines per se notae, patet necessariuna esse ci; scur-n suini, vi culus utraque concludatur Si quidemi non cognoscuntur per fidem , quam praec - , dant. Certunt rursus est, quod iam antea
indicatum est, primum actum fidei non pota se inferri vi ullius discursus antecedetis peri consequentiam siue euidentem , siue proba a bilem: Tum quia inde fieret, aetum fideir este euidentem , aut probabilem . quod paret impossibile ex dictis : Tum maxime I Quia obiectum formale consequentis est in. i. distinctu in ab obiecto formali praeimsiarum
a obiecti m autem fomiale fidei est disti ictuni , ab obiccto formali omnium aIiarum cognitionum Viatoris; nec in illo ad arquate conin t tineri potest, ut patet ex dictis supra . Quae a ratio aeque probat de omni actu fidei, non praesupponente in praemollis alios , vel alium actum Fidei. Certum denique est actus Fiis F dei posse fungi munere praemissarum ad in se.
rendam aliana veritatem, non praecognitam
formaliter per ipsos . Quod patet primo at posterio ii . Quia familiare est Theologis
au umere principia cognita per solam fide, ad inferendas varias consequentias . Deinde quia Fides habet modum cognoscendi compositiuum, ac diuisiLum , ut nuper ostensum est; ac proinde habet idoneitatem ad constituendum discursum , quam habent aliae cognitiones . Igitur fides est discursiua,saltem active; hoc est, potest esse piamisia iulativa alicuius veritatis. Quaeritur iam virum actus consequent sillatus ex duabus pramissis de fide, vel alte xa de fide, & altera naturali sit actus fideli An vero alterius specieip Pro claritate rei
se to undis qui uocationibus quibus ea ea
330쪽
obnoxia, ut aduertit Ustin. I.p. disp. s. Tris sunt habenda prae oeulis diligenter. Primbeonceptus Dei de aliqua entitate, se eundUm aliquod praedieatum in diu hibilitei est consKeptus sermalis, ac expressus, &non solum realis , ae materialis de eadem , secundum
omnis & singula eius praeclicata: Quia est
Conceptus comprehenturus. Unde non P. test manifestare Deus suum conceptum for malem de aliquo praedicato , &per conse 'uens, nec interponere suam auctoritatem pro eius veritate, quin manifestet suum saonceptum rmalem de omnibus identificatis cam illo ; Ze per consequens, quin in-zerponat suam auctoritatem aeque & eodem modo attestantem, quantum est ex se, omnium illorum veritati; lieet exterior mani- testatio u is interpositio possit esse formalis Circa unum, &pure materialis circa reliqua. uod in homine non ita contingit, utpore valente cognoscere sormaliter unum, qui iaeognoscat formali ter caetera identificat cum Ηlo .ecli do: omnis diuina cognitio eogno-lcus assirmatque se esse veram; quia est cC-prehensiva sui, & est vera ; ac proinde Coint, & assirmat nihil esse, per quod inta falsificetur. Quod perinde est, atque amp-
mare veratatem eorum omnium, quae necessaria funt ad veritatem formalem ipsius. Quia ex elusi' falsifican tium sieri non potest
ausi per veritatem: oppositam. Unde con- Qiuntur conceptum Dei sermalem de aliqua υeritate 'obiectiva, es indivisibiliter conceptum sermalem de hs omnibus, cum uibus iIla essentialiter eontrectitur, tametsi xe ter ab eis distinguatur, non minus aut
m si essent realiter identificata acum apha, de quo erat Bot o praecedens.