Quaestiones De Gratia, De Iustificatione Impij. De virtutibus theologicis. De virtute Iustitiae. Et De incarnatione Verbi diuini. Ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda Societatis iesu ... Disputandae ab Eusebio comite Truchses S.R.l. dap

발행: 1655년

분량: 564페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

iaciat, dum infundit homini habitum , quo . eius intellectum sibi subiicit permanentera atque adeo eum constituit altae, & seeretae suae scholae discipulum, eo ipso exhibet se Doctorem eius,& Magistrum per se ipsum immediate, permanente eius Magisterio, Se Doctrina . mia ve- nulIa re magis amicum, S diIectore hominis se exhibet Deus, ut docet luculenter D. Th. 3. Cont. Gentis 3 32. quam communicando ipsi Charitatem ergoli, ideo dum infundit homini habitu. quo is eonstituitur. amicus ipsius. eo ipso

necesse est, ut se: qu oque amicum erus constituat. Huiusmodi autem mutua voluntari coniunctio necessario utrinque restinditur ex natura rei, reeedente utrolibet e rum,qui suntlta coniuncti; quia utrinque innititur affectu intrinsece reciproco , Se habente rationem quandam contractus, climutua alterius ab aItero dependentia. Destrui Lur ergo virtus quaelibet TheologieneX natura rei , per actum quemlibet vitiν contrarii, d3recte, Ad Arauiter sibi oppositum . inua quilibet talas actus,per se ipsum,

est recessus efficax aconiunctiori e cunis

Deo, quam rn se continet talis habitus --nus. Ergo Virtutes TheoIogicae sunt incois possibiles intrinsece ex natura rei, cum actibus grauiter peccaminosis viiij con

Adt. Ratio diseriminis est; quia habitus

vitiosus non continet in se mutuam aliquam Unionem hominis, & Dei nee fit depende ter a mutuo utriusque consensu, seu formistiter, seu aequi ualenter ; sed est notilis secessio hominis a Deo AIa sua voIuntate scte acti uitate indueentis sibi tantum malum;

ideoque obligati ad remouedum illud peσ-

62쪽

pria activitate R voluntate, adiuta a Deo per Gratiam. Actiuitas autem hominis, uti Paulatim, de successive vulsm fouit, ita pau-aat m, ela successive illud destruit, repetitis saepe & per longum tempus actibusaeontrariis b ,nis; nec aliter potest, saltemur plarimum, depellere toraliter habitum malum; ac proinde illum habet per longustempus coniunctum cum actibus contrariis

bonis. At Deus, uti donum habitus boni se tulit actione instantanea , Se quidquid adauget temporis decursu, potuit Instamia. nee initio conserre , .contulissetque defuisoo, si tanta praeextitisset dispositio en parte hominis; ita etiam totum habitum a

infusum subito destruit, cum primum iactata est discessio ex parte hominis , & posita imdignitas cotinuandi beneficium mutuae eonis iunctionis . Licet ergo habitus vitiosus siecompossibilis ex sua natura eum actu eonistrariae virtutis Τheolagitat, non pxopterea

deducitur habitu Virtutis Τheologicae esse: similieer compossibilem eu actu viiij contraxit . mia esi maior iii compossibilitas intertiaee duo extrema, quem inter duo illa alia. ad s. Auxsia actualia Gratiae non conis ainent in se mutuam eoni unctionem perm Mentem inter Deum & hominem, qualem dictum est continere habitus; sed sunt vo- .aeationes certis operandi opportunitatibus deuinctae, δε ex sua natura transeuntes,' quibus nos Invitat Deus, ut velimus adhibe-GEe nostrum e sensum ineundae eidem conis - iuncti mi. Et sicut ob hanc rationem nonis dum consentientibus exhibeneur, ita di sentientibus etiam continuantur . Alias

enim neees rium est et, quod est impossibiis. Ie, ut nos Det m piaeueniremus, at consensu

in paenitentia suurAri. εsim certum e C uerso

63쪽

verso sit ex fide Deum nos praeuenire per Gratiam suam actualem quoad virumque actum s ut constat ex dictis quaest. is. de Gratia. Patet autem ex superiori nostro discursu nullum haec habere locum quoad habitus . utpote qui sunt coniunctio ipsa amu tua in ter Deum, & hominem .& non solum initium con unctionis, & inuitatio ad ipsam Ad 3. Peccata ventiata non separant hominem a Deo ut vItimo fine, simpliciter, sed tantum secundum quid ; nec tam sunt contra ultimum finem, quam praeter illum ; atq; ideo componi possunt cum absoluta coniunctione mutua inter Deum,&hominemis . Alia ratio est, ut patet, de peccatis lethalibus; ideoque conclusio de ineomprusibii late Vi tutum Τheologicarum cum actibussi

viiij oppositi, restricta superitis est adsct

vitii lethaliter peccam nosos . Iam Cori trarie ta, Cum motivo virtutis eodem mod Iim tanda, ac di inguenda est, a que contrarie tas cum ipsa virtute, iuxta dicta quae stione 4.

Ad . Cardinesis de Lugo, & pauet alis

omnino assentiuntur illi obiectioni; sed latis liquet ex fundamentis nostris, non latii indirecte , sed directe ae formaliter esse in i compossi bilem cum unaquaque Viri iste Τheologica actum vitia contraiis lethaliter peceaminosum; idque eadem rati ne, qua quodvis peccatum lethale est directe , aQformaliter incompossibile cum Grat a sanctificame, de Charitate , de qua re tota redibit iterum sermo quaest. 1 o. Vbi etiam examinabitur a ac exponetur, quod dicitux de Gratia sanctificante habente rationem donorum s

naturae respectu coetcrorum pernaturalivin.

64쪽

4 6, De Ineompossicum actu.

Ad s. sicut iuHus est 1ibφr ad peccandum

lethaliter, tametsi Gratia iustificans sit intrinseeE inςompossibilis ςum quouis pecea to lethul, ut seri pomunior, & vςrii Tnpologorum syntentia; quia qui iustus est,potest peςe ndo exςludem a se iustitiam , as san in clitatem, ac desinerς esse iustus; ita qui prae- aetua est virtutibus Theologieis, pst nihilominus ιiber ad actus vitiosos contrarios . ii ethaliter pescaminosos . Quia elieiendo istos actus spotest per eosdem' eorrumperς de amittere illos habitas. Ratio est , qui neque homo iustus M pecςandum , neque habens virtutem cliquam Theologicam, ad 4stum viiij contrari, intelligitur liber , vel

praehabens Gratiam sancti fis/ntem . de ha bitum Virtutis Τheologieae cum deter natione ad instans, pro quo primum existit, aut exiJere proxime potest actus peccami

nosus ; sed quatenus pria habet eosdem his hilus pro instanti immediato antecedςnti. Nempe quae pendent ab aliqua sita opera,' aione, quoad conseruationem sui, pro aliqua inmitti per eandem actionem, qua determinant effestum necessarium ad sui conseruationςM, ut pr mum existat pro tali instanti, determinant etiam ων ut transeant ad idem instans ; Utque conseruentur pro eodem invisanti, ita ut prima form lis determinatio principii, ut conseruetur ipsum, &ineipiat axistere effectus. sit actio productiva eius dem effectus. Nu lum porro est inconueniens voluntatem, quatenus praehabet Grariam , de alios habitus super naturales pro instanti Α, intelligi indifferentem ad pee .andum Se non peccandum ι conservandos in de 4ruendos eosdem habitus per exercitium eorumdem ν aut corrumpendos per

65쪽

Quaestio VII σ

εἰ l. Quia haec non est .ndifferentia ad es-

operandum pro instanti B, vel non coopeis randum comprincipio existenti praecise proeinstanti Α, quin transeat ad instans B ipsum comprincipium, quod esset inconueniens a sed est iudifferentia conueniens voluntat pro instanti Α, ut vel per operationem ho- nam exerceat activitatem habitus boni, eundemque per eande transmigat ad instans B,

atque determinet, ut con semetur pro eodem a vel ut per contrariam operationem

malam exerceat similiter habitum vitiosum, vel aliud comprincipium contentium eiusdem operationis malae; utque per ipsa malm operationem impediat transitum habitua supernaturalis ad instans E, eiusdemqgmo eodem conseruatione . in quo nullum est inconueniens et sicut nullum est inconueniens in eo,qubd quis, quatenus existens in spatio A, se .ndifferens ad transeundum in spatium immediatum B, ita ut prima de terminatio ad transeundum in spatium B, Naid ex siendum in eodem, sit ipsa actio tran sitiva raesupponens suum principi im de terminatum pro priori naturae ad existenda in spatio A, Ae ind merens ad existendum svel non existendum in spatio B, de consequenter ad conseruandam , Se am ttendan priorem ubi te item, determinati uam Rr- maliter ad spatium A. Itaque voluntas prae

uenta virtutibus Theologic: s. pro in stati A. est indifferens ad operandum hene de malo Pro instanti B, dependenter a praeexissentia eorundem habituum in Instanti A. eum P testate eo* hab tus amittendi, ae destruendi pro instanti P. Potest nimirum am illi ae imis pediri prius per posterius , non iecundum quod est prius, bene tamen secundum enti-

66쪽

4s De ineom possicum a diu

ueniat, secundum unum instans reale, Mimpeditio se eundiam aliud instans rLalemciis

do exp Iicato. QSod autem impedi bile est a

voluntate per unam partem contrarietatis. nullatenus aufert persectam eiusdem indisis ferentiam ad utrumque extremum contrarietatis; tametsi incompossibile sit cum est eis ro eorum extremorum. Nempe ut aliquid auferat indifferentiam voluntatis vltra inco- possibilitatem cum altero ex extremis indi&ferentiae, oportet ut sit in impedibile, ac in- auferibile per eandem voluntatem ut PR.

te taAd s. ostenso esse incompossibiles inistrinsece & ex natura rei ι cum Virtutibus Theologicis, actus lethaliter peccantinos ,s vitii contrarii, quaestio superest solis, voce, an ea ineompossibilitas sit dicenda physi ea; quia, tanta, ut minimi m, est, quan rareperitur inter sermas pure physicas inuic5. incompossibiles ; an vero moralis, quatenus oppositio, & incompossibilitas pedet essentialiter a moralitate, & malitia peccamnosa alterius ex extremis. Dicatur, si placet, incompossibilitatem esse sormaliter physicam,

ct fundamentaliter moralem, quatenus fundatur in moralitate actus, & tamen non lim mouet ex . congruentia ι &docentia quadam ad non coniungendum utrumque

illud extremum ; sed ex intrinseca sua natu. ra, & exigentia, cui resisti nequaquam potest . saltem sine miraculo. Dictum porra est incompossibilitatem istam,Vtcumque appellet ut , specialiter conuenire unicuique Virtuti Theologicae . respectu actus pertiis nentio 41 unumquodque vitium contrarium.

67쪽

Vtium actus Virtutum TheoIoetea rum sint incompossibiles eum contrari3s actibus vitiosis circa obiecta diuersarI D E T U R non esse ineom possibiles, primis ex Duranis U Q vis do. mia haereticus negans 'unum articulum fidei v.g.ra

cramctum Eucharistiae, per-

su ε M. git nihilominus credere alios

articulos, ut Incarnationem, Trinitatem &c. idque propter auctoritatem diuinam, sicue antea, dum idem esset Catholicus. Ergo Componuntur in eodem subiecto, Fides Se Insidelitas circa diuersos articulos. Eadem porro ratio est, de perpetratione aliorum peccatorum , coniuncta cum fuga aliorum , contra reliquas duas virtutes Theologicas . a. Ex RipaIda:potest quis ex moti ubabstinentiae, esse temperatus in cibis, simulque intemperatus in potu aduersus idem moti-uum: esse fortis aduersus periculum non admodum terribile ; simulque timide cedere admodum terribili, Ze sic de similibus . Nempe omnes uniuersim Virtutes morales possunt ita ederedduntque frequenter actus faciles, ut simul dent aditum actibus vitiosis contrariis, qui vitari non possunt absque Imagna dissicultate . Ergo idem contingere potest quoad Uirtutes Theologicas. Datee consequentia, quia eadem libertate utimurscum volumus, istis atque prioris generis Virtutibus, Ee in virorumque materia potesὲ

68쪽

so De incomp, ad us cum actia

cirea diuersa obiecta materialia. 3. Ex eodem Ripalda . Perfectio 'actus Τheologici non consistit in indivisibili; sed pote st esse maior & minor. Possibilis namisque est dilectio Dei super omnia tam Ieuiter, quam grauiter contraria , qualis est dIlectio Patriae, & fuit dilectio Christi, necnon Beatae virginis in Uia r sed est possibilis nihilominus alia minor dilectio Dei super omnia grauiter tantum contraria, qualis est ordinaria dilectio viatorum. Ergo possibilis dicenda fimiliter est alia dilectio adhuc minor praeferens Deum sothm omnibus grauissiniecontrarijs , aut facile vitabilibus ; quin prete-

ferat omnibus , utcumque grauiter contra

xijs ; quaeque proinde componi possit euntia a Iu 'iiij contrarii, peccaminoso quidem grauiter, sed non omnium grauissime , aut non ita facile vitabilia Eadem est propor tionaliter ratio de Fide, & Spe . . Ex eodem Ripalda admodum operμ se disputanti. Fieri potest, ut negans aliquam reuelationem diuinam sussicienter sibi propositam , e sse reuelationem propriam Dei, simul admittat, ac firmiter consentiat, omneae uelatum a Deo esse verum. Ergo fieri

potest, ut quis sit fidelis ei rea aliquid. & infidelis circa aliqu id aliud . Patet conseque

tia, quia actus, qum creditur omne reueIatu A Deo esse verum, est actus Fidei; si quidem tenemur ad id credendum: actus vero, quo negatur esse reuelation om Dei, quae reipsa est reuelatio Dei, Sa sufficienter proponitur ut talis, certissime est actus Infidelitatis; ρmo est radix totius Infidelitatis . Probatur antecedens quia Haeretici omnes vel pleriisque a credunt Omne, quod est reuelatum a

Deo, est e verum, neque Deum posse reueina re aliquid i lium. Solum ergo negant est

69쪽

reuelationem Dei, quae reipsa est reuelatis Dei; & ideo sunt haeretici, quia sufficienter sibi propositani ut talem, nolunt,ut talem admittere. Ergo sunt compossi biles in eodem ille dissensus , di amensus ; Et praeterennulla potest assignari ratio repugnantiae co- iunctionis eorum actuum in eodem InteI- reetu.

R. Milibet actus virtutis Theologie.

Praefert Deum, quatenus mouentem ad eunηdem actum , coeteris omnibuS occurrentibus in contrarium ι idque est de conceptu essentiali actus Theologici, ut liquet ex quaest. . Postponit vero Deum sub eadem ratione alicui occurrenti in contrarium

quilibet actus viiij oppositi. Nullus enim actus viiij oppositi virtuti Theologicae elici Potest, quin eliciens illum adhaereat de sacto magis motivo alicui creato , quam diuino mouenti in conir rium. Deserit enim a ac ςontemnit diuinum,ut sequatur creatum.

Actus autem praeserens & postponens idem respectu eiusdem sub eadem ratione sunt inuicem omnino incompossibiles. Impossibile siquidem est, idem velle, & nolle simul sub eadem ratione; amplecti, ερ reij cere. Praeponere &postponere . Quod in re praeis enti eo est man fessius; quia actui Theolo.

ilico est essentiale , ut praeponat Deum reis bus omnibus creatis grauiter ipsi aduersantibus, absque ulla exceptione formali aut virtuali motivorum , dissicultatum, circumastantiarum. Qui enim hoc modo non prae- Ponit Deum rebus creatis , siue quoad Intellectum, siue quoad Voluntatem , non est bene ordinatus respectu sui ultimi finis , ut patet, siue quoad Intellectum , siue quoad

voluntatem. Ergo quaelibet eAcepi: O m .

70쪽

σα Det neomp. actus eum actur

particularis, secta per actum vitii oppositi

respectu cuiusuis obiecti materialis opponitur contradictorie ex parte obiecti, cui eumque actui Virtutis Theologicae circa motivum , sub quo tale obiectum materiale comprehenditur. Ergo neque circa idem soblectum materiale, neque circa diuersa obiecta materialia , possunt in eodem InteI- lectu, aut voluntate componi inuicem actus

est lententia D. Thomae , aliorumque ConImunt S. a. a. q. a. 3. aduersus Durandia misabiolute contradicentem .s: aduersus Card.

de Lugo, ac Ripaldam distinguentes , quoad hoc inter actus Theologicos perfectos , &erfectos, seu minus perfectos , ut dicetur ad 3. Ad r. Qii negat unum articulum Fidei sussicienter sibi propositum, no potest simul credere aliquem alium articuIum Fide Theologi eastu e Catholica 3r supernaturali: uiua

eo ipso contemnit auctoritatem diuina misprae aliquo motivo creato, nec potest illi semel ita contemptae adhaerere simul absque formidine , aut eius aliquod testimonium a praeferre omnibus ali 1s occurrentibus in contrarium in ulla materia . Si enim ea, quae

in contrarium occurrunt circa articulum negatum, occurrerent in coeteris , quo S admittit, eos quoque negaret ex vi praesentis dii positionis animi su: . Patet autem ex dictis supra eas duas conditiones esse de ratione Fidei Τheologicae & salutaris. Quaru haeret cus sormalis eos articulos, quo S ad mittit, ideo admittit quia consonant, aut non usque adeo repugnant rationibus suis apparentibus, aut appetitionibus suis vitiosis . Certe non admittit cum ea reuerentia M aestimatione auctoritatis diuinaes quam oportet

SEARCH

MENU NAVIGATION