장음표시 사용
271쪽
272쪽
g. 28. roto Drος γιγνομe νοςJ dum talis fieri studes. I, ornem annus nitique eum D G L. dederunt γενόμενος δια ro ἐρωτικὰς εἶναι lquia amandi artis peritus sum. Plat. Symp. p l77. E. Soeratos clo se dicit: ος ουδενς ημι alio DrDrασθαι ῆ τὰ ἐρω-
tικα. intelligendus est amor verae pu 'cli ritudinis, virtutis, honestatis, quem Socrates Bmi- eis suis tui ieiens firmam ac st&hilem amicitiam conciliare aiu- udebat. De attractione v. ad l, 2, 3. rei φανερὸς εἴνα .Xenoph. Comment. ανr ε θυμεῖ σθ a e τῆς ξυν- O vo ιας J H. P. Vicissim expeti eonsuetudinia causa. Si es implicissime genitivus explicandus videtur, quem Sauppius ex constructione ἐπιθυμεῖν tινος τῆς ξυνουσιας, vota Et nemden Uni gang be gehren, repetendum existimat. Addidit Xenophon genitii uni rjς ξυνουσιaeoti orationis concinnitatem, ut verba ἀνreπιθυμεῖσθαι tῆς ξυν
tibus ἐπιθυμων ξυνεῖναι Personalis autem atriae tura ἀνzεπεθυμου- μαι in Graeco sermone offendere non potest, quippe qui etiam intransitivorum verborum . pa sivo personali ut coroμat, Ἀ-otευρομαι ceti. utatur, uti ogrammaticia satin eonstat. 9. 29. σις αν βουληιο φ.
273쪽
tra δεὶ Sirones quidem γελParticula adversutiva δε omnino indieat Oppositionem, particula autem γε cum vi effert id verbum, in quo potissimum oppo sitionis vis posita est. Infra iv,
3, 13. Cyrop. l, 6, 18 in . , ubi
et Herbstium. Adde adnotata ad Anal,. V, 5 18. p. 274. CLHartunet. Griecti. Partili. T.
l. p. 380. De Sirenibus v d. Xil, 39. 52. Σεὲρῆνας
ἡ πομενειν est Sirenes sustinere, non fugere.
sunt inhonesti turpesque homines, qui se arbitrantur propter animi virtutes ab amatori hus καλου e vocari. BORΝ Ε MAN ΝUS. Cui quidem explicationi verba addita: νομίζον et ες δια τονφεπὸν καλοὶ καὶε λει et refiponsum Critobuli: εος τους μὲν
274쪽
οὐδἐ το στομα ουν, ὁ Σωκρατης, προς το στόμα προς Oiσεις; θαρρει, ἔφη ὁ Κριτοβουλος ' ουδὲ γαρ
refragari verissime docuitS trau-bius, nil cognovi e Zimmerm. Annal. plii l. 1838. p. -05 sq., ubi G. Μae igne rus elegBntor de ii l. disserit. Scilicet Critobulus dix orat: Ουδὸ το oro - εα προcOlocis οὐδενί, ἐαν si ij κα- λος η; sed quum verbum καλος non solum de corpori , sed etiam de animi pulchritudine diei possit, Socrates hac huius verbi ambiguitate nrrepta more suo iocatur, quum v prbo καλός quidem de animi pulchritudine utitur . sed verbum contrarium αιυρός, propria sua significatione de corporis deformitaten cerptum, Opponit. Tali ratione
φεροντος dix orat; nam qni boni et honesti ωαλοι de Socratis sententia sunt, Oseula sibi dari ab eo non patientur: qui autem deformes sunt, ii lubenter qui-
dem ab eo Oseula admittent, sed ob ipsam deformitatem ah eo fastidientur. Socratia ironia intellecta Critobulus orationia ambiguitatem eo evitare studet, quod de corporis pulchritudineve rho καλός, de animi pulchritudine verbo Gγαθός utitur ως
mittes mihi. ut illi de todicam. Verbum κατειπειν, quod proprie est necusare, la. I. io-eose de re bona dictum est Einem Eturas naehangen . Sic κατηγορεiν, δμβάλλειν. CL
α γ α Οαι νε α υ et o ti J Raria si me verbum ἄγασθαι construitur cum genitivo personae Omi Ba ea re, quam in aliquo admi-r mur. Oeconom. IV, 2ir nολὐ
275쪽
tivi participiorum simul et per-SOnnm, Munm nil mirBmur, et rem, ob quum personam n imiramur, significant. Margo Steph.riani AKI, exhibet αυrον, sed q. 34. nulla scripturne varietasPn Otreta est. - Observanda hie est gradatio, qua Sese ex
cipiunt animi affectiones ad amicitiam dueentes: l admiratio ἄγασαι αὐτου , 2) benevolent in ευνοῖκως ἔχεις προς αυ- τον . 33 studium promerendi ἐπιμελεος τίον φίλων εἶ κTλ. . Quum Socrates qunerit: Per mittes ne mihi - hoe vult intelligit Num ita senties, ita loqueris, ita reges, ut vere de te die e re possim
Haec interroxntio ironi re noripienda est omnino totus hieloeus plenus est Socratione ἰro
276쪽
1 4. l. nοι ταυτα παντα ἐπιδείξει. V.
' isάωυ - ἐπιτηδειονJ II ἄνυ Cobetum in Proso'. Xeu. p. ab adi ortivo suo aliis interiectis T3 - 83. De Aspasia Milesiavornhulia diremptum est, quo docte disputavit Mnehlyius in maior 8 vi offerretur. V. nos in Pliilolog. lΙΙ. anni, lase. ΙΙ. p. Ge. Τ. I l. β. 86 3, 1. 213 - 230. Copiosissime doctisti ἰεια ι εjναι μ εJ V. nil I, 4. 8. simeque ad li. l. Weis kius de-
δ. 36. ως περ οὐκ ἐπὶ σοὶ monstrare conatur meram esse opi quasi non in tua pote- iron in m. qua Socrates illBm niuis
state ait. V. nil Il, 3, 3. De lierem laudet quasi suam mavi pra positionis n c v. nos in gistram. Eande in quaestionem Gr. l . lI. β. 612. p. 29T. Gr. egregie explanare studuit G Fr. schol. q. 296, II. Hermaniina in disp. de So- μα Ar o υχ, ως no τε - eratis magistris et disciplina iv exo 3o αJ Prosecto non est pe- Venili. Marburg. l837. p. 19 sqq. nes me de te, quicquid volo, De προμνηστρίσιν v. Beelier. dicere, uti aliquando ex Aspasia Chari l. II. p. 4bl. audivi. i. e. vii aliquando me l. 37. Dio ς - o v λλαμ βάνε ιν edocuit Aspnsin. -- De οὐχ pro μοι J ut me Ris adiuturus. V ου νυsito v. ad k. ll. ad I, 4, 6. οῖους τεμνειν.
277쪽
ζ. 37. ωφ ελε ιν I Voss. l. ἀφελειν αν: quod cum Selin. et Herbstio recepit Born. si maior lihrorum auctoritas a cederet, linite voculam addere nequaquam dubitassem. De duplici αν v. adi, 4, 14. g. 38. Ovros σοι l lunt. Ald. G. Oυrως σοι. V. nil l, 3, l. εἰ δὲ μηJ Exspectes ἐόν aut αν δὲ μή, quum praecesserit αν μέν τι αυroc yrtis; sed recte observat Sauppius, ubi duo oratio uis membra cum conditione sibi opponantur, prius per ἄν cum coniunctivo, posterius per simplex εr induri solere. Scilicet in priore membro, quod sententiam graviorem eontinet, eonditio ita ponitur, ut simul eius effectus respietatur; in altero membro conditio simpliciter ponitur. nulla linti ita ratione
Dκ αν ιο έ λοιςJ Oratio, quae ab n&e apta esse debelint, transiit in enuntiationem prima
n λασας J Verbum et λ ά τ ι ει ν metaphorice notione mentiendi, comminiscendi usurpatum mediali sorma usurpari solet, ut
Anab . ll. 6, 2ii. Demost h. pro Coron. p. 228. t 0r δῆλον
Ibi d. p. 304, 23 l. Cf. nos in Gr. T. II. . 39ῆ, b. Gr. aetiol. q. 250, not. 4.) Quanquam etiamnetiva sorma nonnunqunm hac significatione usurpata legitur. iit Demost h. de Coron. P. 268, 12li τί λ oro et nau0εις; p. 305, 232: παραδεθριπια naάr-Tων, etsi paulo ante di etiam orat i. φιλανθρωπίανὶ ra λοιπα των
γαρ ἀναγκαῖα. Deinde τον ναύμ, navem suam. V. nil l, l, 9.ώς αν Haec est acriptura omnium codicum et editionum veterum; sed haes runt in ea editores. quia paulo
κω. Hinc Veis kius legendum coniicit ώς ἄν tι orerer ir, quod
in omnes sere recentiores editio nes migravit, nut etiam ώς ἄν- δρὸ orerer. , quod B ornem an no magis arridet. Ηnne quidem orationis variet tem, quum sententi ne ratio non diversa esse videatur, haher se quod leetorem male habere possit, quBu- qilam non infitias seor tamen quum haec scriptura et omnium
278쪽
- ώς αν arρarnyt κω J V. adn. - εἴ νινας - ria flavrcsi JF. εἴ εινα - tu is Proυ: quod recρpit Boria die ias parum esse proliat, ile plures cives uni opes nil ministrRndas commissuron esse. tune quidem enusa milii vehem nter vacillare videtur. librorum auctoritate communita sit nec quicqvnm lial, at, quod a Graecae linguae ratione nh- horreat, n me impetrare non νο- tui, ut eam desererem. De omisso Oνrι ore t et irrim ἄν rι v. ad I, 4, l0. et 5, l.; particula nutem
lse ebe ci ν significat Ononi Latini quasi induerint, et quid diseriminis intersit inter ως αν orρατηγικιῆ oνrι et ii ter ως ο τρατηγιαι οῦνοι. Scilicet prius notat rem per romps rationem: wi E enn, nis Ob; posterius rem refert nil loquent in in pntem vel cogitationem , ut liaee insit sententia r dicens te psse artis imperatori ne peritum. V. adnotata
9. 29. συντομωZά rq - αγαθὼν πειρασθαι l De haesententia v. quae colla in sunt ad l. T, l. De seqq. ἐν ἀνθρώποις v. ad III, 6, 2. 'Eγῶ μεν ουν, tu R, O υ rως Oιμαι δεῖν 'oro te ἐν η-μας εἰ ὁ ε συὶ Ric hunc locum emendηndum existimavi eo dicum nuctoritate nisus. nisi quod cum Brodaeo ποιε* interserui. quod etiam Bessario logisse videtur. qui sic vertit: sic sesso sa ciendum arbitror. Vnt. 1. 2. . Flor. A. B. C., septem P r. ha
279쪽
Expositis supra Socratis ile amicitia praeceptis. in m Xenophon enarrat, quomodo ille amicorum inopi ne ci nngustiis occurrere studuerit quum doeendo te Vll- lX , tum exhortandis Pisnil mutuum si hi serpndum nuxilium cc. X . Hoc capito Socrates docet, si quis libornliter piluentus inopia prematur, ei non solum non iuri' μ osse, sed etiam honestum i quas didicerit ros ad ritam sustentandam utiles, licet parum tractat olibero homine minus digua videntur, strenue pyrs IerP.
280쪽
F. εἶναι r o D A r. oia. , unde Oμου fuisse suspirantur. de ovi ν δ ιιιι veri,i signissentionstexposuit Guil. Strauli ius in Lips. Annal. plii l. l 139. V. Suppl. p. 47b sq. Vera statuit συν-
et δέναι naturn sun non e spraeire eu ui aliquo, sed : scire cum altero, i. e. eum
ipso rei, te qua potissimum quηθ-ritur, Buctorμ; illud autem scire iii eum solum cndere, qui ipse rei, quum fieret, inter- fu Erit; hinc si νειδένat simul hane habere vim, ut significet scire aliquid ita, ut tostis Zeugo pius esse possis est
tur Verbo respondere Lntinum consci li R. quod item tostem set idcirco participem ni leuius facti significet. Hine intelligitur. quae sit ratio locutionis συνειδέναι-υrcii, cui pinne respondet Lat. conscium sibi esse. Subiectum ex duabus qunsi personis ponstans ponitur. qu Brum nitera eius, quod altera fecit,nrbitra est. Ergo nostro loco hoc dicitur di dicam en, quibus quum ab eo die erentur, intersui aut quorum testis nuritus sum. Anah. Vlt, is, 18. Oeeou.
Verbum ovi eiδέναι dicitur de eis rebus, quns sinis non potest cognitas habere, ibi rhstoricus quidam huius vortii usus statuPndus videtur, quo quis rebus ipso intersui e fingitur, ut is tr
δείξειs ποιουμενοις λύγοις ξυνοιδα ουσιν ἀ-ςύσι verbum συν- etδίγαι, quod proprie est personarum, tranSsertur ad iorOυς, qui personarum instar positi sunt.
aliunde non constat. De plurativo rueta modestiae causa pro
Lysander urbem cepisset et dominatum triginta tyrannorum instituisset, ii, qui Statum popularem et pristinam libertatem cupiebant, duco Thrasybulo 3 oecupato Piraeeo adversus eos,
qui oligarchiam defendebant, hellum gerebant. Hane seditionem deseripsit Xenoph. Hellen. II,
eodd. BCl F. recte scriptum est pro vulg. ως tον II. Corruptela osequenti ῶς orta videtur. Praepositionem autem ώ ς non usurpari nisi de personis ot de re