장음표시 사용
281쪽
rε σσαρες καίδεκαJ V. adn. - r a ἔπιπλα δεJ Par. ADH. τὰ δ' ἔ x. ουδείς. - μοι δοκεῖJ Sic cum Par. Steph. gionum urbiumque personarum loco positarum nominibus hodie satis constat. V. 1, Orne-miunnum ad h. l. quosque laudat Her mannum ad Soph. Trach. 36b. ot Goelierum ad
Thucyd. VIII, 103. Adde Matthiae. T. II. k 578. i. Κuh-ner. T. II. g. 604. Gr. Schol. g. 290 , 3. , Do oder linum, qui in Specim. Soph. p. 39. et in Philolog. Bettrag. a. d. SebWeia p. 303 sqq. ώς etiam
cum rebus inanimatis coniungi praefractου contendit, suse et accurate consutavit Poppo ad
Thuc. Ρart. lil. Vol. I. p. 318 320. Etiam Hellen. l. d. j. 10.
θσα ν, quia consecutio non incogitatione, sed in re ipsa posita videtur. At videtur tantum res Sie . Sese habere. Nam conisecutio non ad totam enuntiationem relata est, sed ad unum pius membrum: rosavrat. Scilicet o multitudinis notione ducitur consecutio. Μultitudinis autem notio non adverbiali modo relata est ad enuntiationis praedicatum, sed tanquam attribu tum ad personas. Ubi igitur consecutio designatur e nolo-rrire vel ποσυrηrt ducta, Ponitur infinitivus. Cf. g. 3. περιποιεῖrαι ro σαυra, ῶς τε καὶ
πλουτεῖν. q. 6. Notus est usus infinitivi, ubi consecutio iudicatur ex alicuius indole ducta,
rεσσαρακαίδεκα, quod Sehneide rus Stephani in ed. priore hortatu in τεσσαραςκαιδεκα mutavit. Stephani ed. altera et reliqui libri exhibent rεσσαρεςκαίδεκα, quod optimo iure recepit
quam haec non declinata soritiatonismi et posterioris aQtatis Atticorum magis propria est, uti ex eXemplis Lobeckii diligentia ad Phrynich. p. 409. collectis apparet, tamen eam nemo Meile Xenophonti abindieet . qui sciat, quam multis hic utatur
282쪽
edd. primae et E. G. δοκῆς Par. g. 4. ευπορεῖνJ Edd. pr. formis, quae a germano Atticismo abhorreant.
r o υ ς ἐλε υθερ o v et , , Nota vim articuli: quatuor declinet ii quidem liberi homine F, ut de servis nihil dicam. Ε R NES T lUS. Tob;
ἐλευθέρους subiectum est, rεσσαρεςκαίδεκα praedicatum. Masculinum de feminis ponitur, ubi omnino personarum genus designandum est, nulla sexus habita ratione. cf. paulo infra
Postea autem ῆ. 8ὶ, uti recte docet Ernest ins, ubi do lanificio et reliquis, quae apud Graecos seminarum propria Sunt, agitur, seminino utitur genere. V. Matthiae. T. II. l. 436, 2. ROst. q. 100. not. 12. Κuh-ner. T. II. I. 430. c. Gr. schol. f. 241, not. 11. λαμβανομεν εκ Supra I, 3,b: ῶςre μη λαμβα- νειν τὰ Σωκραrει ἀρκουνω, i. e. sibi parare. Infra II, 9, 4.:
χεν, quod Selinei de rus bene explicat per: reditum et vectigal habere e X eu- Iumniatorum fraudulentia persequenda: quo cum
II. δοκι μοι. et F. ευποιεῖν. loco apposite contulit Demost h. c. Theocri n. p. 134l:
enim multi a tyrannis occisi suc-rant, alii in Piraeeum confugerant, partim Megara et Thebas migrarant, uti narrat X n. Hel
prius, citius. περ οραν αIO. υμενους Τ
sic se habentibus. V ERNEST.ς. 3. Ο ὐράμω i J alias non
Ommemoratur. Articulus habet h. l. vim δεικrt κήν, Ce ramo ille. Postea l. 4. dicit sine articulo παρα λεραμωνι. De re ipsa v. B eck e r. iliarikl. ll. p. 37.
nius et Selinei de rus h. I. responsum negans desiderantes legendum putant μα Ui', ἔφη.
283쪽
j. 5. χι r ω ν io κ ο ιJ , , Cum in seqq. Ita νιδοποιία tantum comm pinoretur, nec Itrcur. habeant, quod iis respondeat, χλανιγες substitui voluit Valch. , Nam σκω Zeun.' SCUN. Frustra. - ω ς ἐ γ εο μαι J V. adii. Lips. 1828. p. 291. recte refutavit sententiam Herbstii, quie X antecedentibus Otrκουν αἰ- προν repetendum censet Oυκα&Iρον, quod seri nequit, quia negati O Otrκoi ν non pertinet ad αισχρον, sed ad interrogationem, et ipse Phisis h. l non universam antecedentem interrogationem, sed tantum verba: rον μεν an O τ διε πονζρυζίρων ευπορεῖν, si δὲ notasta stiirίους δεπιν- τα ίν ἀπορίας εἰναι prose-eto illo in abundantia vivit, ego in egestate; neque id mirum est, num etc. in affirmare dicit, comp. g. 14 , ubi ναὶ μα tam sic explicandum putat: Pro se et o id facit dominus, quod dicis; sed iure id facit, nam ete.
eum cum IV, 6, 10. et Symp. V, 1. componens formulam 1 1 AMipsam per se nec affirmare nec negare credit, sed posse eam etiam ibi collocari, ubi negatio in interrogatione posita ad verbum pertineat aut iurandi formulum adversantis particula excipiat. Videtur igitur V. D. de lioe loco idem sentire, quod Herbstius: quod eo magis miror, quod illo ad Symp. V, l. p. Ib7. multo meliora doeuit. Nostri loci ratio simplicissima est. Scilicet Aristarchus, quo SocrutIS interrogatio tendat, non intelligens, respondet: Turpe sane est moin summa inopia versari: nam mihi alendi sunt homines lihoraliter educati, quos in meliore conditione vivere par est quam Servos viles. Alia ratio est iueis locis, in quibus post νὴ ismox interrogatione, in qua negatio inest, haec negatio repetenda est; in eiusmodi locis vo-cubulum cum negatione coniunctum habet vim positivam, ut Oυκὰν 'Drασθαι est sugere, Vi tare, ' οὐκ ανδρεio ς idem sero quod ignavus. Ergo haec pOsitiva vis, quae inest in lais verborum coniunctionibus, sequenti
orarat. lnfra lV, 6, 10. Socrati interroganti: οἱ Dρα μῆ
καὶ τῶν δειλων di δρεῖοι ειεν:nbi verbis πολλοὶ - ανδρεῖο ρειεν positiva vis verborum οὐκ ανδρεῖοι satis clare significatur. Ab omnibus autem quos uilliu tractavimus locis differt illo, quem l. 14. legimus: Θανμα-σrον πορεῖς, Oς ρυω - ουδ, δίδως, - riu δἐ κυνὶ - ueradia
εῖμι O καὶ νμας αὐrας μυγινοῦ ibi enim ovis oratio neque interrogativo est pronuntiata ueque
284쪽
ad eanem. sed ad dominum directa. II inc sequitur formulam iurandi ναὶ μὰ Asa a cano non ita usurpari, ut respondeatur ad ea, quae Ovis domino dixerat, sed pertinere tantum ad confirmandis ea, quae cnnis cogitavit: Pro secto dominus i usti s-simo agit; ego enim is sum,qni vos ipsas servo.
quod ot viri et mulieres gestu-bant, respondet sere Roman rum togue, qua non solum viri, sed etiam mulieres, Plerumque tamen domi tantum utebantur: χ ero; ν est vesti interior Romanorum tunica); Ier ωνι-
gis ovata, quam rotunda; ἐξν - μίς orat vestis brevior servorum et hominum de vulgo. Et 3 m. M. addit eam unius munienosuisse servorum, binis manicis instructam, quibus inmora brachia non tegerentur. liberorum et ei vium. 1. Weis kium, qui in partes vocat Ρ eri Eo n. ad Aelian. V. H. lX,3i ; Herb stium, qui de chlamyde comparni Dor villium ad Charit. p. 384 et de ἐξ iis ι Geli. Vll, 12. Polluc. VII, 47. et Ρ. Fr. Λ. Nit schiumin: Beseliroib. cles - gustandes der Gr. T. I. p. 619 sqq. En ει ra J Et tamen. V.
lao μιν ουν vel coniunctim scriptae uεν ουν, in responsione usurpari solitae, vel corrigondi habent vim, ut ros pondeant Latinorum immo sutili. l. , vel coniirmandi suti
tum est e lunt. Ald. Par. , in quibus est o ς ἐγ . ium. I . ha bet o ς ἔγωγε otiae et F. o ς εγεὐοῖμat. Krugerus ad Anab.lli, i, ab., ubi Pors onus pro vulg. siti δε γ' οἰμαι acute legendum contestit a μιν δ' erguat, Veretur, ne haec crasis, licet frequentissima sit apud Platonem, ili unquam is nimia unquam soah stinet hac cras i v. Selinei de r. ad Civit. I. p. 333. B. , Xenophontea sit. Sed recte ob
Cyrop. III, 3, 32 in Guel L et Par. A. A legi ἐγo δ' pro vulg.
ἐγὼ on'. Etiam infra . repto restitutum est Ap ἐγινι m: ubi
285쪽
nominis formam Κιριβός vulgatam Graecis inusitatam fuisso censentes. - πλει rot, ἔφ ζJ ABCDFΗL. Omitt. ἔφ . V. indicom
nem annus cum Corato, qui excitat Phot. Lex. Κυρήβια circiυρα καὶ ra των κριλὼν ἀπο-
βρεγματα. CL ab illo provocatos Suidam, Hesy chium, Zonaram P. 12Tu, Galenum in Hippocr. Glossar. Apud Aristophan. in Equit. 254. legitur κυρηβιοπώine. CL Cobotum in Prosop. Xen. p. 87.
Ko D υ et ε υ ς J Κολλυτος erat δῆμος pagus Atticus, et quidem tribus Aegeidis. Mεγαρεων J Aristoph.
ἰσχυειν - κrri o a s θα ι et εκαὶ σωζειν l Tirones advertant, quam eleganter scriptor tempora variaverit. CI. adnotata in III, ll, l0. υ φ ελι ιι α ὁ ν r α - χρη- σιμαὶ De neutro post seminina illato v. Matthia o. T. II. l.
286쪽
bulum ante Aristotelis tempora non in usu suisse doeet Born. g. s . ω, ἐγ uαι J Sic margo Steph. et Par. BCL. et marg. G. Vulgo εός εγω οἶμαι. CL I. b. - πρ Osrar opplSie pro vulg. προσrαοὶς ἰς correxit Reis h. , neque aliter legitur
cipio praemissa v. ad II, 2, 3. επιμελη θη so μενα. J Unus
eodex E. exhibet ἐniuελησομεν al, quae est vulgaris huius varbi ει- turi sorma. Ac prosecto non sine aliqua veritatis specie suspieari mihi videor sormam ἐπιμεληθησομεναι originem suam debere subsequenti tib*Hr θη- σθεναι de quo v. ad I, 4, 8.). Nam alias Xenophon vulgari huius verbi suturi forma utitur, ut II, 8, 3. o virea μεχ ησυμενου.
Iniuria Sohiloide rus vocabulum Raa ut suspectum seclusit. Socrates enim enumeratis desidiae incommodis novum addit: sed, ut nunc quidem reseomparatu e sunt, etiam hoc ineommodum accedit, ut inter Vos averso mini Dotranslata voculas νυν notatio no
robus sic se habontibus v. nos in Gr. Τ. II. q. 690, 2.
287쪽
j. 10. πρ επ cu δ ε σ r e ρ a J V. adn. - γυναικὶ J FI M. Oxhibant γυναιξίν: quod nescio cur a Schnoidero. Boria. aliisque praelatum sit. Immo illa Scriptura multo exquisitior est. - λυ-oit ελειJ D. et F. λυσιria σε : quod Breiten h. in censura laud. p. 252. ob seq. futurum a librario positum recto censet. κίνδυνος μείζω - απεχθειαν γίγνεσθαι, καὶ μειουσθαιJ Plerumque κίνδυνος cum μή et coniunctivo vel optativo construitur; do infinitivo v. Stura. d. X. T. II. p. 744 sq. et nos ad Anab. VI,
3, 2 l. ὁρῶν - αἰσθύμεναι J Tu illas diliges, quum vides ορῶν
illas tibi utiles esse; illae autem te diligent, postquam Cogno verint αισθο ιεναεὶ te eis delectari.
q. l0. προαιρετέον ην Sinoari uti Latini, gerundivo indicativum pro coniunetivo addere solent. Verte igitur: Si in animum inducerent turpe quid admittere, praeferenda erat mors. V.
κυλλιστα καὶ πρεπ os δε- στεραJ Miror hane elegantem et exquisitam omnium sero librorum scripturam ab editoribus spretam et in eius locum susse
quod, olim a Reis kio coniectum, trium tantum codd. DFL. et see. manii G.) auetoritato nititur. Significare voluit: nuncautom illais norunt, quae Pulcherrima sunt et magis decora mulieribus quam quaevis R-
δέJ V. ad 1, 6, 5. De V. ου προς-iatiae v. ad. ll, 6, ld. αφορμῆν J Ἀφορμῆ omnino significat id, unde quis profici seitur ad aliquid emetendum: hiae dieitur de omnibus rebus, quarum ops aliquid officero li-
288쪽
scit. δανεωασθαι in εἰς ἔργων ἀφοριι ν, nune vero mihi videor audere in animum induoeroin id
sacere h. e. pecuniam mutuam sumere) ad ea, quae operi sus ei piendo necessaria sunt, com paranda.
l. 12. εων θηJ passivam vim habet, uti de Vectig. IV, l9.
et 20. Nam etiam activae forinmae huius verbi reperiuntur. Loxie. Seguer. p. 95 Bekker. :
ae, ,, quae in Opere adhuc occupatae sumunt cibum, post quem non sunt mnnus Iavandae; ἐργασάμεναι, quae operibus conlaetis, dilatis certe in aliud tempus coenant. ERNE
ris. D. F. et marg. Leunci. exhi hent mur ove, deinde iidem D. F. ἀλλήλους, ut Aristarchus simul comprehendatur; sed vulgata optime Sese habot: nam quamdiu summa egestate premebantur , inter se invidebant et suspiciosis oculis circumspectabant, num alia plus alia eibi accepisset. De ἐα υtas et
membrum e posteriore αὐrox, ad posterius membrum e Priorea υtας supplendum est. Sic saepsin oppositione alterum ex ul-
289쪽
forte e gemina coniunctionis scriptura profectum est. BORN. ἐν) V. ndri. -- Οὐ Λε1 toto ror σοι I . F. Di d. rotot rotero membro Supplendum est.
not. 2. Quanquam h. l. etiam Pro voce cunis, i. e. quam
formam, quae est scriptura codicum. Schnoide rus et recentiores editores eum lunt. Ald. Par. marg. D. dederuut οι,. Iu fra ill, 2, a. scripsit Borne in annus o ς, quanquarn in
omnibus libris legitur διες, quod etiam Anab. IV, 5, 2b. Cyrop.
l. 4, T. omnium librorum uuctoritate eonfirmatur. Etiam genitivum ola D infra ili, li, O. Omnes libri praeter lunt. et Ald. ha bent. lV, 3, 10. cod. Ι . exhibet oliui non, ut Born. Seripsit, οιων et in A. superseriptum est onsi': ceteri vcsi tenent. Denique accusativus dita
legitur Hellen. Vt, 4. 2l . Anah. Vt, 2, 3. Omnes sere codd. ha boni δῖς es διας Cyrop. V, 2, 5 v. l. οῖς δεις . Quare nou dubito , quin Xenophon in hoc
nomino ioni sinum secutus sit, neque adstipui uri possum editoribus, qui has Ionicas formas in Atticus mutaverunt, quum satis constet Xenophontem multis alia quoque propria habere a peculiaria, quae frustra quaeras apud alios Atticos. v. nos in Prolegona. ad Anab. lli. P. N. θαυμασrOν πο ιε ἐς J V. ad
290쪽
αεναι ωσιν. ooι. Infra Ili, l2, 7. legitur in K. L. rotouro G. Ob sequentem consonantem praestare videbitur richae sero Appar. Dem. Ill. p. 508. IV. p. i5. BORN. Res nondum ad liquidum perducta est.
praemissus est artieulus, quo attributum, quod participio notatur , tanquam Permanens significatur. Latine verti potest: eas dico, quae . CL II, 3, 19.6, l8: πυλεις αἱ τῶν tε καλῶν
I. . καὶ υ μ a ς αυrας J Sehnoi de rus καὶ refert ad intelligendum καὶ αυιον, et dominum, Weis kius ad agnos, lanam, caseos, ego ad alia emolumenta, quae PrReterea canis domino praebet. V. de hoc ellipti eo particulae καί usu ad
RUS. Born em an nus addit Dion. Cass. LV, 19. p. 386. Sturχ.: δια rὐ πολλὰ ta προφυλάσσονra αυrοὐς εἰναι. Sine dubio aliquid diseriminis interest inter utramque structuram; προφυλάrim rivos est alie ui prospicio, provideo, προτDiάrrcs τινα Pro aliquo excubias agens
φοβουμεν ae, μη απολη- σθεὶ Nulla est causa, cur eum Hain dorsio et Sohnei clero, scriptum malimus απολοισθε. CR-nis enim significare vult, nisi ipsa oves custodiat, eis, ne intereunt, certo esse verendum. Anab. I, 3,l7: Oκνοίην μεν αν - μζηuας - καra δυσθ' sp Oροίμην δ αν - μ' ημὰς αγα-
γ P suti cum plerisque et optimis
eodd. legendum): ubi v. adnotata nostra. Hieron. Xl, ii :φοβον hi o υκ αν ἐχ a te, αλλ' αλλοις παρεχοις, μή id πα- θνρς, ubi etiam post optativum sequitur μή cum coniunctivo eo a struetum. Docte et eleganter de hae structura disserit B ornem an nus ad Symp. p. 70. CL nos