장음표시 사용
301쪽
β. 4. μεν ro J VOSS. l. si ἐν δ ζ. V. adn. p. μ8., denique nos in Proleg. ad Anab . p. X. Cf. ad II, 7,
lenda iindicat. At optimo iure verba illa tutati sunt Langius et Bornem annus. Nam in hac ipsa verborum repetitione magna vis inest et gradationis et oppositionis, ut sit: ministrum habere volentem, beneVOlum, constantem et lad exsequenda imperata idoneum, immo non SO-lum ad imperata exsequenda idoneum, sed qui etiam sua sponte, nullo imperante, usui esse poSsit. Alius generis sunt ii loci, ubi nomen per negligentiam quandam vel perspiculatis causa repetitum est, ut Cyrop. V, 2, 3l: do patiorεραν Ου3euιαν πορείαν πμιν τῆς προῆσι τὴν Βαβυλῶνα π o ρ ει as si 'ae: ubi v. Bornem annum P. 438. ed. Lips. Cf. eundem ad
Cyrop. I, 6, 3'. p. 137. Lips. q. 4. μεν rοι J Ironice hanc
voculam h. l. dictam esse recte obsservavit Hornem annus.
Verti potest per Latinum scilicet. V. Hermannum ad Viger. p. 44 Hartu n gum Grieel, Partih. T. II. p. 394. Κuhner Gr. T. II. q. 698. a. δια ra πραγμα rαJ is hoc rei publicae statu, ut nune res sunt. SCHNEIDE RUS. g. b. ro v avt δν ελθεῖν INeglecta attractione accusativus αεξεδν pro dativo avτω Positus est. v. nos in Gr. T. II.
Seil. illum a te in amicitiam recipi. g. 6. O υ πο is τελεσας Jnon magnis impensis aut sumpti
os εργον εἶχεJ qui so-dulo id agebat et pro of sieti sui parto ducebat, ut. Cyrop. VII l, 4, 6: ἔργον
302쪽
gare Praesentes, ut partem ci- horum caperent. Agesi I. XI, I 2. Sic etiam dicitur ἐργον προ erastat, ut Hieron. IX, l0, ubi v. Frois cherum p. sist. Cf. IIo in dorsium ot Stat I
303쪽
Iam Xenophon narrat, quomodo Socrates, ut, qui munera Publica appeterent, accurate eorum Osficia secum reputarent omnesque res ad munera bene administranda necessarias diligenter perdiscerent, effecerit Primum disputatur de ossiciis imperatoris. Qui imperatoris munus in re publica suscipere vult, artem imperatoriam discat oportet, idque eo magis ne essarium est, quod quum in belli periculis universa civitas imperatori committatur, ex eo, prout aut hene aut male munus suum gerit, magna aut commoda aut incommoda in rem publicam redundant
Ars exercitum ordinandi et aciem instruendi praeclara illa quidem est et utilis; sed in hac sola arte non est nequies eridum , sed aliis multis eisque multo maioribus vel artis praesicliis vel animi ingeniique facultatibus instructus esse debet is . quihoni imperatoris officia rite explere vult j. 6 - 11 .
304쪽
ad I, 2, 22. Cap. I. q. l. τῶν καὶ ωrJ Tu
καλά hie sunt muneria PH-hlica, honores. V. Weis kium ad h. I. et Ηaasium ad i. de Rep. Lac. p. 9b Sq.ων ο ρεγο ιν tol Optativus significat incertam frequentiam, ut sit: efficiebat, ut, quaecunque e Xpeterent, ea diligenter curarent. Infra IV, 4, l: α oi νο-
quicquid leges iubebant, in eo Parens. 7, 1. V. nos in Gr. T. II. q. 797, 2. Gr. Schol. q. 333, 4. . AιονυσοδωρονJ Chius, Euthydemi frater, qui Athenis primum artem militarem professus est, deinde ad sophisticen se contulit. V. Cohe tum in Pros- Xenoph. Comment. op Ogr. Xen. p. 38. Ceterum etiam sophistas militandi armorumque tractandorum artem Prosessos esse apparet ex Anub. II, 1, 7 sqq. et ex Platon. Euthydemi init. V. Sta libaum. ad Plat. Gorg. p. 456, D. 'κεινJ Do verbo ακουειν cum i nfinitivo constructo v. Μ a t
305쪽
se e. manu D. dant προὐεπαιξεν. Imperfectum Bornem annus recte intelligit de ioco saepius a Socrate repetito, quocum optime conveniat participium praesentis 1aγων. Huc Dccedit, quod forma παῖξαι est Dorica, quanquam Cyrop. I. 3, 14 scriptura συμπαίκro ρας firmiter stare videtur; v. nos in Proleg. ad Anab . p.
X. Phrynich. p. 240. haec praeeipit: Z ωριεῖε δια του 5 δ
ad Phrynieli. l. d. At suturum sonat παιξ ον μαι ut Symp. IX, 2 . CL Helland . de dial.
Xen. p. 7. De Structura verbi προ ς παιζειν cum dativo comparat Lobeckius ad Phry
dum non esse dicit C. E. C h r. Sehnoide rus ad Plat. Civ. T. I. p. 287 sq. στρατη γεῖν μαθώνJ Paulo ante: ἐπεὶ δε μεμαθηκως 'κE. Aoristus simpliciter si guificat ali
306쪽
V. adn. Castalio e. lunt. Ald. Par. E λοχαγήσοι. Male. ἶ. 6. ἐπισr μο δε ἰJ Sic praeeunto Brodaoo Ern. e Stob. quem aliquid didicisse; perso-ctum aliquem non solum didicisso uliquid, sed etiam, quod didicerit, mento tenere. CL ad
infinitivo cum verbo αρres lsociato v. Rost. g. 129, 4. b. K illiner. T. I l. ἶ 660. not. 2.
bantur omnes modi et causae collocandae et mutandae aciei in pugna, receptu, itinere: qua adeo prapoipue sunt artis, quum cetera, quae Socrates hic commemorat, magis videantur esse
naturao. WΕl SKIUS. qui apposito attulit Cyrop. VIII, 5, 15. q. 6. Maia μήν J Atqui . In primis hae particulae in us
sumptione conclusionis usurpantur. CL Apollo n. Alox. de Coniunct. p. bl 8. in Bekkeri Aneel. T. I l. ibid. p. 839., tibi hoc exemplum affertur: εἰ ἡμέρα
Or. T. ll. q. 6l s. d. CL infrallI, 8, 3. Quod sequitur γή,
307쪽
Commentar. IV, l, 3: ἐπιθετικων rote θηρίοις, quia dicitur ἐπι-rίθεσθαί τινι. - De κ α ὶ γα ρv. ad Il, I, 3. - Ceterum Sto-baeus legit rων εἰς πολεμον sine articulo, ut supra Il. 1, 32: rων ἐν εἰρ νη πονων - rων ἐν πο- μιρο συμμαχος ἔργων. Contra eum articulo III, 12, or rὰ προς των πολεμον. ΡIura utriusque generis exempla contulit Bor-
μηχανικόνJ solertem in consiliis excogitandis. infra IV, 7, 1. definit μηχανικους ita, ut
stibus opprimatur; aliter lil, 4,
Edd. pr. C. Par. 7. υπο μεν αυυπυ ιι. αλῶν secit. Steplian. 2. qui res suns aervare et custodire student. κλεπτηι J qiii hostium consilia surtini disturbare scit. α σφαλῆ J te et una, i. e. qui se teuit et munit. Vide Ile in- dorsium ad Platon. Sophiat. p. 23 i. A. CL infru lV, 6, l5. q. T. κεραμ ο ΞJ tegulRe. Si e saepe κέραμος, λίθος, πλίν- θος lateres singulari numero
pro plurativo usurphntur. V. non
308쪽
sioni. Saepe enim praedicatumnd numerum proximi sui,stanti viaeeommodatur. V. Matilii a P.
stius com p. Cyrop. Vil, 5, b. st Homer. Il. l V. 29 7 sqq.
εἴςrε - αν - δεο ιδ ut, si bonoa et malos discernere velimus, nos ipsos id sacere oporteat. V. de hae structurn B. q.
309쪽
νῆς; gravius pro ἐρώrα ουν. Protagor. p. 3l0. Et τί οὐ βαδίζο- μεο, n 8 Ρnmus i V. Statilinuntium ad h. l. p. 26. Multo fra-quentior est in hae sormula nο-ristus, qui rem multo gra ius etiam quam praea iis designat.
φιλων; quid est, cur non fit n-tim mihi in venandis amicis fias adiutor h. e. sine mora mihi esto adiutor. V. nd h. l. Bornem annum et S nuppium. Rem scilicet vehementer concupitam iam saetam se velle significaturi sunt qui hae adhortandi vel iubendi formula iautuntur. IV, 6. 14. Adde exempla a is o r n e m a n n o ad Cyrop.
indicativo praesentis conivnetum usurpant, uti quin igitur illud primum consideramus 3 pro: primum illud consideremus. CL nos
ποι in ed. priore explicaveram nil quod consilium singulis ordinibus utendum sit;ὐ n eo cqua ratione singulis ordinibus utendum sit ail eonsilium exsequendum. Sed nunc ha Pe voculae s neue explicani ne rntio non iam mihi probatur. Saupyius, quem spcutus Br ei t e n hac ii i ii a. o ποι per nitrnotionem qu Andam pro Ono D dictum existim At; at quos locos ε Xenophonte siles
eitavit, nequaquam congruunt eum nostro loco. De sententire
310쪽
Bonus imperator id curare debet, ut militea salvi sint et resud vitam sustent Audnua uecusanrias linti ea ut et a victor in ex hostibus reportata feliciores fiant. Neque enim in eo solum imperat υ-ris olscium positum est, ut ipse solus sortiter in hostes dimicet sed in eo, ut universum exercitum ad victoriam ducat omninoque non sibi soli, aed toti exercitui felicitatem parare studeat.
quidem sunt. ad quae non convenit exercitum eodPm modo instruere nut ducere Non est una eademque ratio exercitum instrv nisi et ducendi, sed admodum varin. Est scriptura Sto-haei, Bessarionis libri et trium Vatic. codd. Cs Cyrop. l, 6, 43. Vulgo ου τε λέγειν, de quo editio Thiemiana hae e habet: se non modo defendi potest vulgata lectio λέγειν , sed, ut retine8tur, colloquiorum spries exigit. Νnm vocabulum λέγειν quod scrupulum iniecisse videtur infra cap. lli, i l. repetit iuvenis quem ibi eum Socrate colloquentem inducit Xenophon quasi iam supra ab ipso dictum. At ille loeus nihil mihi videtur habere in O- menti ad confirmandam scripturn in λέγειν. Verba λεγειν et αγε ιν saepissime in codd. permutBri
n e st i iis et Morux vulgatam ita defendunt: Quemadmodum non omnis res eandem Oratio item, ita non omne tempus enu-dem aciem post uint. ἀποπέμψασθαι l a se dimittere. Cyrop. l, 3, 18:ρεο, ιος υ γε σὸς πατὴρ o ἄλλο ν οὐδένα ooz hi, διδαξας πλε νεηrεῖν anon αφεrαι tulit alii peius ediderunt di non θορροὶ . V. Gr.
interrogativnct additum est, pertinot ad totam enuntiationeni eiusque vim intendit. V. nos in