Xenophontis De Socrate Commentarii

321쪽

D/είων - ἔχωνJ In locutione τραυ/ιαχα ἔχειν notio inest passivi vulneratum esse ;hinc explicanda praepositio υπo. Sa u p p i iis in pni tea vocat Dom i em n lanum nil Cyrop Vill, 6,

ιένους , qui plura similia exempla contulit, qui hus adde infra IV, 8, is: θω. ἐπιμελείας Ιεύ

7. CL DOrnem ni num nil Cyrop. IV, 3, 13. ed. I ip n. Hertistius in partes vocat

322쪽

q. b. ἐξευρίσκD tεJ Sie eoni. valch. pro vulg. ἐξευρωκη- ται; forma mediatis ab huius loci sententia nbhorret. V. quos Dorn. laudat Unich. ad Herod. lil, 148. et Κidd. ad Da esii Mis-Biatim annum in Excura. l. nd Platon. Criton. P. 108 sqq. Similiter Cie r. Tuscis . V, 3. 9rsimilem sibi videri vitam hominum et ni erratum eum, qui haberetur maximo ludorum Ap paratu totius Graeeine celebritate: ubi v. Bdnota in nostra p.

quos in seenam producere verrulet, per musicon nrtis es instruerentur: quo reserendum est vocabulum τδῆς. De χορων διδασκαλίψ audin mus, quem Selineide rua laudavit, Wolfium in Proleg. ad Leptineam p. XCl: Eum, qui partes choragi rece- Perat, primo loco oportebat deligere quos producere in scenam vellet, et eos per artifieem,

quem χοροδιδάsκαλον voeabant, erudiendos et exercendo cuin rare in itis artibus, in quibus sibi certatio Psset sutura , di tum chorum vestibus et coronis ad solennitatem ludorum aptis ornaro et omne choragium, i. e. instrum euin, quBeeunque seu Fabulae docendae seu alii spectaculo necessaria essent, Privato sumptu praebere. Add Boee kh. Siaatshausti. d. 4th. T. 1. P.

rαJ Poetna, citharoedos. libi- eines et reliquos artifices, qui scenam Atticam implebant et choros Dionysiacos. SCHNEl-DERUS.

Scit. τῶν πολεμικων. Exspectes numerum plurativum. Similiter

323쪽

eeli. crit. p. 424 sq. Paulo ante in is, περ ἐν rota χοροῖς norit. post sςπερ e cod. Par. C. addidit καὶ. Quod etsi in enuntiationibus comparativis poni solet, tamen necessario non requiritur g. 6. προ o rar ευ ο ιJ Sic Voss. 1. Vind. l. et Par. Λn CDH. pro προ ora νει. Indicativus transiit in optativum ob antecedentia αγαθος ἄν εἰ, προσrάrvς. g. 7. αγαθοὶ οἰκονομοι) Stob. codd. A. B. Οἱ cti'. oia. : quod recepit Horn. - τα ἔργα εκ ar έρον αυτωνὶ BOrn. cum

Cyrop. VllI, 4, 6. ubi pluralis

ot singularis promiscue usurpati

pertinet victoria, cuius nomine sumptus in chorum saeti sunt.

SCIIN EI DE RUS. Atticae

eives in in φυχας, φυλαί autem ex regionibus, quas inhabitabant, in l74 δῆμους clis tribu

hantur.

324쪽

LIB. III. CΛP. VI.

At, dedit: προςrύrrειν ωdorsistis επω δεια πράtrειν. Recto Bornem annus scripturam n nobis quoque receptam ita explicat, ut infinitivus πράrrειν et ad προς rarrειν et ad επιrηδείοις

V. de hae clieendi figura nos in *r. T. li q. 858. g. Verbum

ad libri de Rep. Lac. X l, 7 p. 217. et Breiten bachius ad oecon 21, ll. Similiterinisa IV, 4, 20. ἐχθροί γε τοι J inimi ei

eorte quidem menigstonsito eli . Tos particula restrictiva saepe ponitur tu oppositione. Anab ll, 5 Is: H di πασι eo

325쪽

τέ ωφελ σει ἡ οὶκονοροκη; - 'Ενταυθα δη που καὶ πλε7στον, ἔφη ' ὁ γαρ αγαθος οὶκονομος εὶδώς, ο τι Ουδὸν Ουτω λυσιτελές τε καὶ κερδαλιον ἐστέν, ως τομαχομενον τους πολε ut o υς νικαν, οὐδὲ Ουτως αλυσιτελές τε καὶ ζημιωδες, ως τὀ ηττασθαι, προθυμως μἐν τα προς τό νικαν συρα εροντα ζητησει καὶ παρασκευα σεται, ἐπιμελέος ει τα προς το ηττῆσθαι φέροντα σκέφεται καὶ φυλαξεται, ἐνεργῶς δ', αν την

l. 11. παριείς) V. adn. - ἀπαράσκευος V. adn. q. 12. et ὁ δι με γ ιστον) Sio edit. Castal. et interpretatio Lut. Bessarionis. Vulgo ro μεy. - οἶς ο I; Sic Ern. e coni. pro Part. T. I l. p. 385 sq. et nos

sed illa re praetermissa die. Din dorsius, Bornem an nos, Sauppius, alii Voss. 1. et Par. G. παρίης dederunt: quod correctionis notam aperte Praeso fert. Egregie illa imperativi omissio convenire videtur comis motiori et impatientiori Nieomaehidis animo. οὐδἐ οὐ τως a λυσι et ελες δEx anti cedenti ουδεν eliciendum

maxime autem harum re rum, quas commemoravi,

o Ruebit, ne, si imparatus sit, pugnRm ineat, h. e. multo majorem; quam his rebus,

quas commemoraVi, curam ad

hibebit, ne, si imparistus Sit, Pugnam ineat. Alii, Ructore Herb-sti o, genitivum rOυrων a verbo ἀπαρασκευος pendere arbitrantur, coli. Cyrop. i. 6, 29: μηδἐ roυ- των ἀγυμναμοι inire; sed quum, uti recto monuit Sauppius, verbum a παράσκευος facile referri possit nil proXime anteeeridentia παρασκευὴ νικητικη, tum nulla omnino vis posita mihi videtur in pronomine ζΩυrcuri ut coniunctioni Mν praemitti potuerit. Pro απαράσκευος Par. ABH. Viet. Κ. M. et margo Leonet. Steph. 2. praebent clarαρασκευαστος frequenti horum vocabulorum confusione. V. ad

Anab. I, 1, 6. P. 4. Cyrop. VII, 5, 25. Iegitur sine codicum vnia

rietate απαρασκευους.

g. 12. ἔφη l V. ad I, 4, 17.

ου γα ρ αὶ λοις - Οἰκο- νο μο υ νrε si Haec verba tanquam antecedentem sententium inutiliter repetentia seclusit

Selinei clerus. defenderunt Fino khius in Lips. Annal. Phil.

326쪽

l828. p. 2, 7 ot Bornemn - tractant, utuntur, quamnus, qui dicit de sententia haec quibus ii, qui privatas Veiba a praegressis non minus administrant, illi quidem differre, quam a ratione soleret liberis hominibus, hi servis, sodusus. Nam, inquit, quod in uni- ambobus tumen hominibus. Idem versum antea disputavit Socrates, V. D. et 'Veis kius plures lo- id ipsum experientia confirmari eos congerunt, in quibus similis docet: non enim aliis qui- tautologia reperiatur, ut III, 9,

husdam hominibus, inquit b. t V, b, t l. 6, 7. 8, 9. Foerates, qui Publi cns res Divitietoo by Cooste

327쪽

312COMΜΕNTARIORUM

ARGUMENTUM.

Colloquitur in hoo sermons Socrates eum Periclo minore de ratione, qua Athenienses ad pristinam sortitudinem et gloriam et felicitatem revocari possint. Docet primum maiorum suorum virtutes et praeclaras res gestas Atheniensibus in memoriam redigendas esse q. 1 - 12 ; deinde demonstrandum, quomodo d summo gloriae fastigio socordia atque ignavia delapsi et detoriores facti sint l l 3 . Itaque vel maiorum mores et instituta revoeanda vel certo Lacedaemoniorum imitanda q. 14 . Praecipuam deinde curam collocandum esse in re militari, et imprimis exercitibus bonos et peritos duees praeficiendos, qui efficero possint, ut milites modeste se gerant et severae disciplinae studiosi sint et ducum imperio pareant. Quare si qui exercitibus praeesse velint, diligentissimam eos curam perdiscendae arii imperatoriae impendere oportere I. lb - 25 . Denique addit, quomodo Atticae fines optimo ab hostilibus incursionibus tuti prae

αν, οὐ δυνα ιαι γνῶναι

Cap. V. l. h. Περt κλεῖδ,,Hic est ille Pericles, oratoris filius spurius, quem Athenienses, Pericli legitimis filiis Aanthippo et Paralo J orbato aliisque miseriis defuncto gratificaturi, ανεγράψανro eis roυς φράτορας, gi Otia mμενοι ro αυτον, sc. Periclis. V. Plutarch. in PerieIe extr. Post autem, cum Thrasylo et Erasini do laetus praetor. ad Argi nugas rs mala

gesta, eapitis damnatus est olymp.

328쪽

LIB. III. CAP. V.

ἐσrιν:J Haec verba respondent antecedentibus: ἄπως δεμυra γενοtr' αν quomodo id seri possit), οὐ δυναμαι γνῶναι. - ῆδη est nostrum: detinnun, oh ne Wo iter es, ut statim ad ipsam rem veniamus omis sis omnibus ambagibus. Hipparch. lli, 4: καὶ Ουrως, Oσα ἔστιν ηδη εν pππω - , πανzα ἐπιδεδειγμενα rarat, uti recte restituit Sauppius in ed. Schn., hae sententia: was de nn nunAlles, um es kurg gu s a gen, am P fer de is t. V. nos

hibent ἐκuγῆναι. Veteres Grammatici Aoristi I. formam, ut magis Atticam, praeserunt. Τho In. Μ ag. p. 194. ed. Ritschel. : Κα- αλεχθεὶς καλυον η καrai - γείς. p. 339: o υλλεχθεὰ ς καλ-λιον γ' συλλεγεις. Quanquam hoc plueceptum non frmo pedo stare apparet ex exemplis Thu-eydidis a Nauppio ad h. Lallatis: I, 93. εγκαrελεγ . VIII. 49. ξε λεγεν rες: quibus Commotus Moeris p. 207. scripsisse videtur: Miniεγεὶς 'Atrεκῶς, καrαλεχθεὶς 'Eii νικως: ubi V. Pier sonum. Apud omnes Ora tores usus noristi II. Praevaluisso videtur; spud veteres uu-tem Atticos usus fluctuare intera r. I. et II. Recto Sauppius ait συνελέγην passim in Ana

basi et Historia Glae ea legi, vid. Anab . t V, 1, 10. 11. b, l. 8, 9. V, 7, 3. VI, 6, 6. Ril.

Ceterum quum apud cadentis graeeitatis scriptores in e Ommuni usu fuisse videatur, multo facilius fieri potuit, ut aoristi l . forma in formam noristi li., quam vicissim, mutaretur. Quare non dubitavi seripturam editionum ἐκλεχθῆναι recipPre. 'A θ ηνωνJ Schut Eius ad concinnitatem orationi reddendam rescripsit Ἀθηναίων:quam coniecturam eonfutavit l, Ornem annus his exemplis: paulo in Da υπο Θηβαίων - Ἀ-

329쪽

ἐαυro ιpJ V. ad II, 6, 20. q. 3. Ἀλλα μην - γεJ V. do his particulis in transitu ad

novum argumentum usurpatis au

l, l, 6. Pari fere vi paulo post leguntur: καὶ μην - γ ε. V.

tata in I, 2, 24.

ωJ rca προγονιυν καὶα εργα εἶναι. προτρέπον ras reJ Tε h. l. alieno loco positum videtur; eX- spectamus enim προrρέπονταιαρε rῆς τε ἐπ. καὶ aiκ. γ.ἰ sedilia collocatio orta est eX eo, quod oratio est contracta, quum ad voculam καὶ verbum προr ρε- ora ac repetendum esset. Infra

Se haeserum in App. Demosth. T. l. p. 19l. Alius generis suntquao ad II, i, 28. vidimus. q. 4. ἐν Λεβ αδεέαὶ ad Lebadeam proprie in agro Le-ha deae . V. Lexi a s r. Μat thiae. Gr. T. R. q. 577. Kuhnor. T. II. g. 600. p. 274. Gr. schol. q. 28', l. Lebad ea

urbs sita erat in Boeotia media inter Haliartum et Chaeroneam hodie nomen Li vadi a s totam provinciam eomplectitur . Ex vicinitato locorum factum est, ut haec pugna modo Lo-hadeae modo chaeroneae modo Coroneae assignaretur. De hae pugna comparant Thucydidem I, 1l3. Plutarch. in Periclo e. l8. Agesilao c. l9. Diod. Sie. Xll. 6. Coroneam, ut cRP. T. Chaeroneam nominat . Plat. Alcit, . l. p. 12 E. Cf. Popponem ad Thue. P. lli Vol. I. p. 553. Commissa est autem Olymp. 83, 2. ante Chr n. 447. Atheniensium dux erat Tolmidas; s νιι φορα est clades vel strages aB ootis Atheniensibus illata. V.Cohe tum Pro sop. Xen. P. 4'. Ἱπποκραro υς J qui fuit dux Athoniensium, a Boeotis caesus. CL Κ r u ge r u m de Xen. vita quaest. criti. p. 6. ot Cotio tum in Pro sop. Xen. P. 49. ἐπὶ is r. itoi J Commissum o,

330쪽

hoc proelium Ol. S9. 1. n. 424.

R. Chr. n. , cui . uti Schnei de rus commemorat, ipse Socrates interfuisse dicitur ap. Strabonem IX. p. 618. B. et Dioge δnem, comp. Thuc. IV, 93sqq. BOrnem annus provocavit ad Baehrium ad I lat. Alcib. p. 98sq. et Addend. p. 268. et Herb-stina ad Plat. Symp. p. 221. A. Laeli et . p. 18 l. aliosque. Cf. Rrugerum do vita Xen. p. 6. not. 'γ. Delium erat templum Apollinis in Boeotia situm; postea ad id templum oppidulum conditum videtur, certo Strabo aliique de πολιχνίφIoquuntur. V. II er i linum in Zimmerm. Annal. phil. i8M. p. 599. et quem laudat Popponem ad Thuc. Part. lli. Uol. 3. p. 250. - Ceterum mira videri potest praepositio ἐπί, quum

modo praecesserit D. Acuto observat idem Hert linus i. d. , ubielinque hoc proelium c m. memoratum invenerit, aut εκ in a. lis, aut πε ρὶ es s ato νdictum esse, nunquam ἐν Aniam, quanquam praepositio ἐν alias de pugnis ad urbem commissis usitata est, com P. Thuc. IV,

Aleth. o. T. Lucian. Ver. II.

Il. c. 23. Harpocrat. ἐπὶ An uis μοῖ Discrimen utrius sine praepositionis cum dativo loci, in cuius propinquitato aliquid fit, coniunctae recte ita explicat, ut ἐν usurpetur, ubi nomen loci simul vicinam regionem signiscare possit, ut de urbibus, quae habeant territorium, de insulis, quarum finibus tacito mare vicinum assignari possit, et rursus do maribus et fretis, quorum in fines tacito terra vicina trahi possit, ut ἐν Πωνrt , ἐν Elin cnoi ro ; ἐπί contra de eis locis, quae non magni ambitus territorium habeant et omnino vel propter parvum ambitum vel alia quacunque de

Rusa nomine suo simul vicinas regiones complecti non

possint. Saepe quidem a scriptoris iudicio pendet, utrum vicinam regionem loco assignare velit necne, ut v. c. et ii ἐπ' Ἀρτε uoαμ et ii ἐν 'Astr. ναυμαχία diei possit. Quod autem semper dicitur ἐπὶ Anauis, id eo

explicatur, quod, uti vidimus, Antioν nomen fuit non urbis, sed templi, quod rεμενος quidem habebat, sed non agrum. in quo pugna committi posset.