장음표시 사용
341쪽
24 ἐπίστασαι καὶ συνεργους ἀγαθους ἔχης. καὶ ὁ Πε
q. 26. Ti δε; ου εκεῖν ol Sic Castal. Brod. et Voss. 1; ed. Par. ap. Schutg. τί δε συ ἐκεινo. Pro ου edd. pr. Par. E. et Vind. 1. dant σε: quod Steph. mutavit in γε, quod est in Par. sium salii, quum ad Plat. Pliaed. p. 91 sq. doceat ubique aoristo
participium adiungi coli. Anab .lV, 2, 7. Vt, I, 22. Cyrop. IV,
2,b.T h v c. li,2. At nulla sana eXcogitari potest ratio, cur noristus λαλιν non cum participio praesentis coniungi possit; immo multis locis participium prae
sentis sententiam necessario effla
gitat, ut in his: υπως λαθη φί- λος ων Cyrop. V, 3, 9. αἴo - Verbi αἴσθεσθαι forma antiquior lito illic servata restat, ut Anub. II, 5, 4. Thucyd. V, 26. Vll, 75. lluti m. II, 68. Schneide r. Ρlat. Civit. 608. a. , qui eas forma S, quae praesentis propriae sint, ubi a
bonis codicibus oblatae sententiae non refragentur, ne R Ueteribus quidem seriptoribus ab iudicandas esse, sed quas Praesens cum noristo communes haheat, quia αἰσθανομαt usitatius suerit, omnes ad noristum reso-
negatio ου transiit in μη ob antecedens ἐανr quo sublato non αἰσθανομm ιι ν εἰδώς, sed οὐκ εἰδώς dicendum est. SauP- pius μὴ sic accipit, ae sententia sit: tanquam si nihil scias, coli. Soph. O. C. 1lbT: δίδασκε με, ώς μη ector' αυrὀν ιι
tanquam si niliis istorum se iam. Sed h. l. μή ob antecedentem imperativum Positum est. Ceterum ἐαν αD 7 σεαυτον μ λ εἰ-δora omissa attractione dictum est pro: Mν αῖσδ' r u h είδεύς:quod factum est propterea, quod
V. nos in Gr. T. II. k TTI, 2. Gr. schol. q. 329, not. 4.
οὐδ' οἰόμενος ne eredens quidem, nedum sciens vel persuasum habens, uti recte B ornem. vim voculae ουδέ explieavit. Supra l. 22. et 23.
Socrates usus fuerat verbo Ot-
342쪽
ABCGΚ. Iacob sins in Socrate -- Πισίδα et Vat. 1. et Par. C.
fendunt aditum Atticao terrae Cithaero eum montibus Ceratis
terrae Atriouo proprii Parnes,Brilessus, Hymettus, Laurium Lyeabellus. Pentelienm, Cory
incolae erant Mysi ac in Asia Minor ad Hellespontum et mare Aegaeum sitae; Pisidas incolae regionis inter Pamphyliam, Cariam, Phrygiam, Lycaoniam Sitae. βασιλεως l Βασελευς καr'uppellatur rex Persarum; hinc tanquam nomen proprium sino articulo usurpari solet. Iu-fra IV, 2, 23. Sympos. IV, 1 l.
RPParet, quo Paeto praesensa κου cu vim persecti habere possit. Socrates interrogaverat: Συ ἐκεινο ἀκήκοας, υrl - ἰubi praesens dκουεις ineptum esset; nam h. l. sententia perse-etum necessario efflagitat. Aptavero Pericles respondet per praesens : Καὶ tOυro γε - ακυνω. Nam significare vult: hoc audivi et audio. Actio audiendi e praetorito tompore pertingit ad praesens.
343쪽
Glauconem, adolescentulum, vehementis silua rei publicae capessendae cupiditate agitatum, sed adhuc prorsus imperitum, primum Socrates interrogando sensim eo adducit, ut omnium quae ad rem publicam administrandam pertinent rerum plane ignarum se esse intelligat; deinde docet, nisi quis accuratissima rei publicae cognitione instructus sit, oum nec civitatis salutem et prosperitatem adiuvare nee sibi ipsi gloriam comparare Posse.
Cap. VI. q. l. ιντωνJ Solineid. scripsit separatim δν τῶν αλλων κra. et δε particulam post Σωκραrης Perspicuitatis causa additam putat, de quo usu v. nos in Gr. T. II. q. 738. Finekhius in Zimmerm . Annal. I 829. p. hs i. defendere Studet scripturam, quae in Victorii ed. reperitur: εἴκοσιν εrri γεγονως ῶν, res ναλλων κri. Pro vulg. ονrων, quum dicit participium ῶν offensionieSSe non POS se, quia verba εικοσιν cess γεγονcus idem sint, quod
ηλικίας J quamdiu aetas agilis est. v. ad I, 2, 35. Intelligit πε ρ ιπολου ς dictos adolescentes ad aetatis annum vicesimum custodiam finium Atticorum agentes. Us. de Vecti
RUS. Bornem annus in pRr. tes voeat Interpp. ad Aristoph. Av. l 176. et Thucyd. IV, 67. Adde Waelis mulli. Hellen. Alterilium skunde. P. I. p. 253. Xen. Vectie. IV, 52. dicuntur οἱ περιπολειν Niν χώραν τα
Cap. VI. q. l. Γλαυκωνα lGlauco suit frater Platonis philosophi. V. Cobetum ProsOp. p 66. De altero Glaucone V. RuIII, 7, 1.
344쪽
I. P. 6 l. Πλατων at ., philosophum, παυσαι μκομενον τε cuius mentionem in libris Xeno-aπo roυ βήμaro ς καὶ κα - phonteis fieri negavit Gelliusta γελασrον ον ra J nemo Ν. A. XIV, 13. , aemulationi eum abducere poterat, id tribuons, quae fuisso inter quin de suggestu detra- eos traditur. Sed hoc ipso loco , heretur et irrideretur. De ad Gellium refellendum usus est structurn verbi diras σαι cum par- Muretus Var. Lecti. V, 14.
ticipio iuncti v. Matthiae. Gr. SCHNEIDE RUS. Docto et T. i I. f. 55 l. d. Buti m. q. t 44, acuto hanc quapstionem per-6. Rost. g. l29. I ui, ne r. T. tractavit no ockhius in Com-Ιl. q. 66l'. VI. lGr. schol. β. mentatione do simultate, quae 3l0, q, s).J Ad illustrandum Platoni cum Xenophonte inter-liunc loeum Schneide rus ap- cossisso fertur. Etiam Coho posite affert Platon. Protag. p. ius in Prosopogr. Xen. P. 2 sq. Al 9. ., ubi saetum esse interdum, totam istam de hae simultate ut mali oratores por roξόrac ant opinionem, nullis certis superministros publicos, qui ah arcu- structam fundamentis, reiicien-bus, quos gestabant, nomen tra- dam censet.
Nerunt, B suggestu moverentur ἔ. 2. εἰς ro ἐθελῆ σαι et e populi turba abdueerentur, ακούειν l ad permovendum docuit He inclorsius stollatis Glauconem, ut audire paratus A ri s top h. Eqq. 065. et nostro esset, aut dictis suis Socratis loco. Schae ferus in Apparat. aurem praeberet. De eis rό e. Demosth T. v. p. 52 l. ad ver- in . es Anah. v ΙΙ, 8, 20. brim παυσαι ex anteeedentibus εμ J Dativus qui dieitur ethi-
345쪽
ticula in hae locutione addi solita, snepe etiam in enuntiatione primaria posita, B ornp mannua ad Sympos. p. 67: εἴπερ τι καὶ
346쪽
'Au, ω Σώκρατες, ει η ὁ Γλαυκων, δυνατον ἐστι καὶ 7
εἰ μεν τινες αυrων ε δε cus ἔχουσινJ Genitivus αυτ ν non ah ἐνδεως ἔχουσιν, sed a tινες pendet: si qui civitatis redituum tenuior Ea sunt. q. s. o et 3 ε προς et αυτ α πω
rei une vi, ne ad hane quidem rem animum attondi. Tatira resertur ad verba tot rων Τὰς περι traΚ ὐφαιρεῖν. lye numero Plurali v. nos in Gr. T.
μεθαJ Artieulus infinitivo maiorem vim addit. Exempla plura dedimus in Ur. T. II. l. 643. Gr. schol j. 308, not. l. μ η εἰδόr αδ die pro uomen indesinitivum omissum putes, V.
347쪽
φυλακαὶ - φρουροὶ J Illud est prassidia, hoe milites praesidiarii. καὶ - συμβουλευσε ιν J
llo lata deflexisse ad infinitivum icuitis modi pxempla spud optimos
348쪽
349쪽
γαρ in responsione posito v. Bd I, 4. 9. Particula restrictiva o υν particulae γάρ addita indieat rationem esse certisaimam, nulli dubitationi obnoxiam Ua si-elier lieli, de nn sie herile h).
ερον καὶ νοσωδες' ἔσωσε δε καὶ
Castalio et interpretando expressit Bessario. Ald. Brod. codd. A. E. exhibent σκεπtoliae. Sed σκέπrομαι vix ferri potest, quum et apud Atticos scriptorea sor
quies σκοπε ise, quater σκοπεῖσθαι, at semel tantiam σκεπroμεθα legitur , et sententia orationisque forma durior isit. Ernestiuae Vossiano primo σκέωομαι dedit, ut Glauco dixerit deliberaturum ae esse, utrum illam regionem in speetum iret an illa Diuili od by Cooste
350쪽
l. 13. προς δεε ratJ l. . προεδεtiat. V. ad 1, 6, 10. - ros-n Soerate alippeditata exeusAtione uteretur, vel potius, ne nimium Glaueo tuporem praese serat, iturum se esse ad in- spieiendam illam regionem. unne quidem posterior explicatio, a Fr. Iacob sto in Socr. p. 25. Pro lata, etsi non inelegans est, tamen vel ideo reiicienda videtur, quod particula transitum significηna desideraretur, uti 'AUὰ σκέψομαι. Quod autem Sc linei dorus legendum coniecit: σκε μψομαι seil. rasrζν rην προφα-οιν , id nec Xenophonteum voc bulum est et recte a Born mnnno omnium frigidissimum
iudieatur. Quare inscriptura σκδεά-πroyat, honorum librorum auet ritate communita, eum B Ornem ni no persint dum censeo, qui reete dicit verbum σκωπrOμαι
optum ess E Glaueoni, qui seriorem tractari, non iocose, volueriti qua de re Soerntem postea omnibus se cavillationibus abstinuisse. Finckhius in Diar. Darniat. 1829. l . p. 80 . comparat Plat. Ateib. I. p. l09. D:
Saepe enuntiationis antecedentis obiectum fit subiectum subsequentis enuntiptionis, nullo pro-