Xenophontis De Socrate Commentarii

발행: 1858년

분량: 567페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

COMMENTARIORUM

9. 8. εἰς ra Dra ἐμπίπroνreς. Adverbia ἔνθα, ἐνθαδε, istaυθα cum verbis et quietis et motionis consociantur. Anubias.

q. T. οὐ γαρ δ ii J V . ad 1,

aiῶς, nulla videtur esse eRuS cur Vulgatum areχνως mutetur:

oh ne Wo iter es, ach Iecht-Weg, quocum optimo convenit illud o D reu ς γ P. θηράσεινJ Futurum verbi θηρὰν apud Atticos scriptores Plerumque sonat m7ρασομαι; at activa scirma λ ρασων legitur

392쪽

ἐ' η ρων r ε ς - Τεχ ναζον - σι iri Non opus est cum Schne iis de eo scribere καὶ οἱ - θ ρῶν- ree. Subiectum latet in rerνά- ζουσιν, ut Paulo post sequitur θνρρῶσιν. Vel etiam e participio 7ρωνres elici potest substantivum si θηρευrαί.

q. 8. 'Orι μὲν γαρ l Comparant locum simillimum Cyrop.

i, 6, 40.

μ ε θ' ηιι ερανl post primam

9. l0. περιπλεκόμενοι Junde quaqua se implicana, oircumplectens.

ῶς αν ἐμβλεπουο α χαρε- ζοιο καὶ ὀ ri αν λεγουσα ev φ ραίν ο ι FI In participiis ἐμβiaπουσα et λέγουσα latet conditio, fid quam reserendum est αν V. ad II, 6, 29. ro ν δὲ re υτ csνral Hoeloeo ὁ τρυτων intelligenisus videtur amator is, qui inani do se opinione innatus mirifico sibi

placet et stupore fastuque suo aliis molestus est, qualem amatorem lepide et festive depinxit Terentius Persona ThrasOnia militis in sabula, quae Eunuchus inseribitur. Neis kius interpretatur: ,,der Von si eli Ethai e in genommon istund den Sproden machi. Verba ultima a re aliena videntur.

393쪽

COMMENTARIORUM

infinitivi et participia positi

sunt .de continuato actionis sta tu ; aoristi de actione semel facta: si quando acciderit, ut amicus aegrotet, invise, et siquando quid praeclare gesserit, congratulare. Cl supra ii, 7, 7. lV. 4, 4: προείλετο μαλλον

toto animo addictum, deditum esse, quod notionem continuationis involvit: unde additum est participium praesentis φρονrίγνre. De hac perfecti vi v. ad I, 2, 49. δεδεσθαι. pιὶ εἰν γε μηνJ V. ad I, 4,

μαλακως J amatorie. Eleganter vertit Weis kius: huh-leri scha ρεσtoi J Vorte hunc locum: et quod amici gratos sese erga te praebent, id scio

ex eo fieri, quod eos non verbo, sed re tibi concialias, i. e. ex eo, quod pos οὐ μονον μαλακως, alia καὶ εἰ-Potracta φιλεῖς. Vocabulum λόγον respondet vocabulo turim ιυς buhleri sch), ερytia vocabulo ευνοὶ κως. Saepe ita λογοε et εργον sibi Opponuntur, ut illud spectent, hoc rei veritatem significet. Scriptura uulem a ρε orOί

debetur ingenio orellii et

Sc lineideri. Nam in omnibus libris legitiir αρισrotri quod, si non ah Surdam, certe admodum ieiunam praebet sententiam. Wois kius quidem vulgatum sic explicat, ut assiorOι ς ίλοι sint amici, e quibus utilitas aliqua capi possit; sed ipse fatetur sententiam non

satis esse claram. Vocabula αρ loroe et α ρε or οἱ sexcenties in codd. Permutata et Confusa reperiuutur. Ad confirmandam coniecturam suam Schnei

omnes libri consentiunt in αρί-orOυς. v. Bornem annum ad h. l. p. 1bi; . Prius ore mal Einterpretatur Bessarior ut

adsint tibi optimi aliqui

amatores, re ipsa, non verbo est ieis. Nam ubi πείθειν, ἀναπείθειν significant persuadendo efficero ut, persuadere ut, sequitur vel simplex infinitivus vel infinitivus eum mςrε sociatus. Ubi autem significant persuadere alioui de aliqua re, sequitur vel Ore c. indic. aut Opi. vel infinitivus vel aco. c. in s. Ceterum in verbis καi orι αρε oror

394쪽

LIB. III. CAP. XI.

ret ironia illa Socratis Propria. f. 1 l. πολὐ δ ι α φ ἐ o si id

H. e. magnum facit discrimen, multum interest, ut in hominem nos ita geramus, ut natura eius fert et ut par est. De verbo δ ιατ ερει SauPPius comPR-rat IlI, 12, bi πολυ διας ἐρει ως βέittora ro σιδμα εχειν. De V. προς φέρεσθαι v. ad III, 7, 8.

καὶ γαρ δὴ J V. ad II, 4, i.

do homine, ut I, 3, 13. Eleganter oratio ab Optativo cum αν iuncto fictis αν transit ad indicativum ἐσris. . 18. r oes cy ρ ονr ίζον - r a K U τοιαυra ad eo υ νJSchneide rus e Sqq. repeten dum putat ποιεis: quod durum videtur. Rectius Savppius a et O Hν, quum sigilis et rogare, postular et secum habeat accusativum c. in . s Anab.

I, 1, 8. Hellen. II, 4, 42. III, 1, 22. V. 3, 10. . inter ea verba numerandum eXistimat, quae eum duplici aeeugativo con

κ Porci τ α μελ α σε ι J quae saeti limo facere poterunt. Nam amicitiae impedimentum positum est in multis ab utraque parto faciendis impensis. I erbum ille λεε cum participio constructum est κar δι cito; tar verborum affectum significantium. Notissima est constructio verbi μεrαμέλειν, ut μeraμελει μοι ποιουνrι re. Cyrop. VI, 3, i 9. legitur πανυ γαρ μοι, ἔφη, ἐμε-

λησεν, ως τε ειδεναε, ONO σον καrεἰχον χωρίον, quia h. I. subiectum non in aliqua cura Versatum, Sed curam suam ad

aliquid, quod fieri cupit, conferens cogitatur. Sic Anabas. I,

επαινε σε r ε, ἐμοὶ μe a o ε ι. Quae quidem sententia ta nostro loco abhorret; nam in eo amatores dicuntur aliquid facere, quod facientes eos non malo habebit, quod facientes non gravatim serent. In μέλειν inest quasi notio verborum αγα--κrεῖν. πιθεσθαι, Ζαλεπως φερειν, quae omnia cum participio construuntur. Pro σμικρO 2α-ta unus D. exhibet μικρorata. Iniuria illa sorma non solum Ionica, sed etiam Attica multis Io cis ab editoribus neglecta est.

V. Popponem in Praef. ad Cyrop. p. XXXIV. Lo book. ad Soph. Aiae. 1120. p. 442. ed. Il. Schae forum ad Greg Cor. p. 500. Lapsus est Brem ius ad Damost h. de Coron. p. 260, 102. p. 282, 163. in Var. Scr. , quum formam oμικρος ab Oratori in hiis abiudicat. At Cyrop. II, 2, 3. in editionibus quidem legitur

ομικρυ rata, sed codd. optimi praeserunt μικρOrata. de Re p.

395쪽

380 COMMENTARIORUM

rimis quidem locis forma σι - κρους usus est, sed reperiuntur etiam loci, in quibus vulgaris forma μικρος omnium codicum auctoritate munita est. v. C. E. Chr. Schneiderum ad PIalon. Civit. T. l. p. 287. Thu-oydides formam 'Mκρος pr-sus respuisse videtur. V. Ρ o p

Praecesserit: δεῖ σε, quod pronomen Omissum est, quippe quod e proaime antecedentibus verbis eoυς φροντί νως σου tacito repeti possit. . 13. ἐαν μεν re ς προς-

φ ερ ni Sic vulgo; Steph. et Par. ΑΒΗ. habent προςφερηται quod idem latet in scriptura codicis προ νω rat , quod placet Sau p p i O, quum προὐφερεσθαι dicatur do cibo ori admovendo, eoll. Symp. IV, 41: Mao πλεῖον

Cyrop. IV, 2, 41: σ&ον προς- φέρεσθαι δεῖν Οἀς. Activa forma προΚφέρειν σῖτον simpliciter est. Rpportare cibum, ut ε. l4. Cyrop. VlI, 1, 1. De re equ. IX, 1 l. Corruptelae fons sa-cile exsistere potuit forma activa paulo post sequens: ἐαν δε ras προς φερζ et f. 1 l. προς έροις.

Verum a curatius examinato Io- eo, unice vera mihi videtvr scriptura προοφερη; nam προς-

φερεσθαι oleoν dicitur is, qui ipsa sibi cibum ori admovet; hoc aurum loco agitur de eo, qui alii eibum apponit.

καὶ βδελυ ν μίανJ V. I, 3, 1.

13: δωροῖο ra παρα σεαυτῆς, en quae a is proficiscuntur: τὰ παρ' εμοι ea quae in me sunt. In ilici loco genitivus ex attractione quadam explicandus est; inesι enim haee sententia δωροῖο naρα σε avrijs ra παρα σεαυrj, ut in illis: ol εκ rse αγοραρ ἄνθρωποι αποφευγουσιν. v. ad II, 6. 13. Genitivum tῶν pendere R At ιον per se patet.

396쪽

LIB. III. CAP. XI.

ωtάrn - δεηθῶσι J si amoris tui appetentes et consuetu dine quam maximo pudica et eo, quod te eam praehes iφαίνεσθαι , quae et gratificari illis et rursus effugere votis, dum quam minime amorem tuum RP petant. Ruhnhen. comparat Aleiphron. epist. II, , 40: μέγα rων έrαιρουσων ἐσra oo plossa ἀεὶ t 3 παρον rῆς απολαυσεονς υπερ rιθεμενας εαῖς ἐλπίσι διακραεεω to υς εραorae κtL Terent. Heauti l I, 3, 126. hae arto tractabat virum, ut illius animum eupidum inopia incenderet. De nominativo βουλοιώνη V. ad

I, 2, 1.

rus, iudicium aurium, ut Rit, secutus, pro vulustio πῶς ουν ανε Par. G. H. scripsit: πως ἄνουνοῦ sed recte monet is orne mannus Graecorum aures neu tram repudiasse Verborum colloeationem, coli. Aristoph. Nub.

1087. Ran. 1440. , ubi legitur ot ναν. Nie II, 8, 6. lli, b, 9. 11, 14. IV, 3, 16. Utriusque colloeationis exempla Recuratissime collegit idem V.D da Anabas. I l. b. 20., quanquam h. l. πως αν Ουν uSchneidero propositum retinuit, dicens alteram scripturam πως ουν αν ad similitudinem eorundem vorborum l. 14. in eodiees et edd. transferri potuisse.

in domum meam.

I. 16. καὶ γαρ ἴδεα πράγματα πολλα καὶ δ nullo ora Jυδια πραγ μα ra reete W a i s kius intelligit sermones, quos Socrates eum amicis instituero solebat; τὰ δν ιι δ o ι α per im-niam Recipienda sunt. Nam ipso τὰ πολιεικα οὐκ ἔπραrra. sed ἄλλους notiti κους ἐποίει. CL

397쪽

COMMENTARIORUM

q. 18. εἰ ποδ έ ρομαι J Edd. pr. . et Par. ABCD GH. Dποδε- ξονμαι. Miret φίλαι J Amicae a Socrate per ironiam appellantur amici, qui φίλrρα re καὶ ἐπιοδας ab eo discebant, ut iam supra lI, 6, 10 sqq. Vidimus. ἐασουσιJ Sohneide roscribendum videtur ἐωσι , sed saeps indicativus suturi pro praesenti ita ponitur, ut significet vii quid, quod pendet a conditione quadam, ut h. I., qui me abiro non patientur, Scit. si te adire volo. V. Ma et Ener.

μεν ἰσχνρως αυrου Σωκροπους),nλλως δ' ευήθης. V. Cobetum in Prosop. Xon. p. 63 sqtoti, δεJ Ubi demonstrativa iunguntur eum nominibus propriis, articulus omittitur. Inlia

Antisthenes, princeps Cynicorum, Σωκρaret σχολαζων συνδιημερευειν, ut legimus in Sympos. IV, 44. , ubi

V. Bornem annum et Herb-

stium. Adde illum ad Symp. I, 3. p. 45. et adnotata in Il, b. 1. λεβ ra καὶ Σιμμίαν ΘῆβηθενJ V. ad I, 2, 48. ἰυγγωνJ Huius vocabuli significationes copiose eXPOSue runt Sehneidorus et W is kius ad h. I., cuius expositionis summa quasi capita haec fere sunt. γυγξ avicula proprio dicitur in cavis arborum nidulans et insectis victitans; praeterea avicula, quam Latini torqv illam, Galli torcon, nos Wonde-h ais appellamus, gestibus et celerrimis motibus capitis et colli mirabilis. Qua de causa antiqui. tas rudis vim quandam magicam in ea inesse credebat eam quo adeo ad usum pelliciendorum homi-

398쪽

LI Iue. III. CAP. XII.

ΛRGUMENTUM.

Exercitationes gymnica o quantam vim habeant non solum ud corpus corroborandum, sed etiam ad animum sirmandum, hoc capite Socrates eXponere studet. Docet igitur, quot et quanta damna e neglectu corporis oriantur, quot autem ot quanta commoda ex eius exercitatione. EXercitutiones gymnicae corpora valida et robusta reddunt efficiuntque, ut homines, sano corpore praediti, et pericula sortius subeunt Et res adversas nequius serant et patriae amicisque facilius opem ferant: ex quo fit, ut laudem sibi et gloriam comparent honestamque vitam agant et liberis quoque suis vitae praesidia relinquant j. 1 - 4 . omnino ad omnia, quae homines agunt, utilissima est corporis sanitas, non solum ad ea, quae ipso corPore, sed etiam ad ea, quae animo et mente peragunt j. 5 - 8 .

num ad amorem adhibebat. Avem scilicet rotae quatuor radios habenti illigabant atque ita rotam variis cum incantationibus versa hant. Hinc ipsa rota nomine avicula appellata ruit. V. Pindar.

tam 9. 18. Theodota a Soerato sibi commodari vuIt. Denique τυγξ

ut Suidas docet. Sic accipi potest h. l. Weis hius vertit L ook voget.

399쪽

CΟΜMENTARIORUM

'Ιδιώτης μέν, ἔφη, ε0 MRecte Herbati iis explicat illud μέν solitarium. hunc lo-

eum sic vertens: GFmnica quidem ars ad me non pertinet, animo Butem excolendo

ιδιώτης ra, nihilo magis es ἰδιω- της , h. e. non minus es d9Hi-τής, quam qui in ludis Olympi-ia deeertaturi sunt. Sententiam ale exposuit Weis kius rQui Olympium rertamen sustinent, gloriam tantum adipisci aut ineri student; tibi vero. sicut ruivis de populo Atheniensi, bellicum ceris men. ubi publice decretum

fuerit, subeundum est, ubi salutem tuam tueri debes. itaque ere ea certator, etsi neeessariis ad certamen exercitationibus e ruisti. 9 so v o ι ν J 'A γ ῶνα r ι9μναι Bornem annus interpretatur certamen instituere

Praemiis propositis; mihi nutem hoc quidem loeo nihil aliud esse videtur, nisi cert

rat Hellen. Vll, 2. 34 IV, 1, 34. Quibiis addit Sauppius Anab. V, 4, 34. ll. 2, i T. His

400쪽

LIB. III. CAP. XII.

δι' αὐτο τουτοὶ propter hoe ipsum, in quo disputationis eardo verantur, uti interpretaturBornemn nnus. U. I n et Z-ner. nd Lyrura. lueoor. j 92. p. 235 sq. CL Cicer. Tusc. l. 29, Ti r supremo vitae die de hoc ipso se. de animorum immortalitate multa disseruit: uhi . ni n. Ct. Rupra ad lit. 10. 14:αυτό. δι' onae. intelligenda est

παρμεoctera. infra lV, 6, 13. Plura de his particulis disputavimus in Xenoph. Comment. Gr. T. ll. j. 745, 4. Gr. schol.

se redimendos plurn per-aol Ventes, quam quae eis suppetant facultates. q. 3. T ω ν ἐπ ιτιμίων τ η ς κ&χεξίας τούτων l An contemnis haec incommoda, quae sequuntur nΘglectam corpori turn m Scilicet mortem. turpitudinom, aΡrvit ut Pin. eaPstntPm,miserin m. in tam in m. Volglla n- de r. in obsor, at t. in Xpn. M. S. l. p. 8 l. docet, quum X pno

eerte credo. Cf. 3. 4. U. nil l. 4, l2. Verba construenda sunt

SEARCH

MENU NAVIGATION