장음표시 사용
401쪽
j. 4. καὶ δια rαυrα et o ν O λο ι π ὐ ν J Uerba δια et αὐταomiti. Bessario et damnat Vnich. , ut ex antecedentibus male repetita. At Bessario etiam verba καὶ πιμων καλλισrων τυγχάνουσι non reddidit. Praeterea recte docet Dorn. , ut praegressum illud διὰ ταυτα ad proxima reseratur, ita alterum neutiquam otiose addit propterea quod gloriam nacti sunt et honores, reliquum vitae tempus honorifice degunt. q. b. πρατ τουσιν ἀνθρωNoe J Iunt. Ald. G. πραrror s. q. 4. ret ναν χία - et infra rea athletarum. Vituperati V, b, 8: τον ἐγκρar ειαν των Xenophon Athenienses cum ta- ναντίων ἡ τὴν ἀκρασίαν -- αι- cita laude Lacedaemoniorum.
και γὰρ υνι αἰνουσιν - D. ad verba idici ciuελεῆν haee καὶ toχυ ουσιJ nam et va- addit: Erant scilicet Athenis et lent et robusti sunt. V. ad ii, in aliis Graeciae civitatibus o πλο- 1, 3. μάχοι, quibus operam dare pot- τον τε λοιπον βίον - erant qui ad belli munia recte διαζωσι, καὶ τοις ἐαυτων obeunda corpus Praepnrare vo- παισὶ I Dictum videtur pror lebant: de quibus v. Borne- αὐτοί τε - καὶ τοῖς Ιαυτων m unum ad Anabas. li, i, T. παισί, aed Sauppius acute p. 99. docet vitae illis hominibus reli- ου δὲ ἐν ci 1λ ω ου ὁ ἰquae opponi tempus post mor- ωγῶνι, oi δὸ ἐν πραξει Οὐ-tem venturum. v. ad i. 7, 3. δεμιαJ Prius οὐδέ eat ne - ἄφορμος εἰη τον βίονJ quidem, alterum neque: ne praesidia vitae. opes. v. in alio qui dein certamine th. ad ii, 7, 1 l. e. non modo in bellicis, sod ne I. b. τ α π ρος τον π ό λ ε- in aliis quidem certaminibus μo ν I se Sunt artes et labo- nec ulla in aetione. Nam ου
402쪽
ται διά το μὴ πιαίνειν ro σῶμα; καὶ D θη δὲ καὶ
da νJ Oratio initium capit, quasi τριφας. Alia huius παρυήσεως secuturum sit παντεις αοιν, si liter Bitonis) exempla conges- deinde repente in interrogatio- aernnt L obee hius in Par nem eonvertitur. Eadem ratio lip. p. 8. et imprimis p. 55 sqq. saepissime habetur in enuntinii ο- μt los. Νtrangius in Lips. nibus per coniunctionem ιἴς τε Diar. lit. Supplem. l-3b. lV. p. inductis. V. Gr. Τ. ll. q. 828, i. 570. CL Gr. nostr. T. ll. f. καὶ ιν τουτω I De repetito Si i5, 2. καί v. Bd lli, Io, l. I. 7. και την πολλ&κ ις πολλοῖςJ infra Sauppius Oxspoeta hnt καὶ εἰ -
403쪽
κος δὲ ιι ἄλλον vel et in m μῶλλον forma noristi Thomas Ilag. δὲ καὶ εἰκoe uta. , Setin E ide- p. 78 ed. Ritsch. lineo traditi rus εἰκος δὲ καὶ μαλλον. BOr- Γηρα ι κ ὶ κπιαγηνἀνυι αρ-nem annua cum χρῆσιμον iun- χαιόrερον ' οἱ δ' υοτερον γηρῶ-git. alii καί ad πρὼς τα ιναοία ο α ι καὶ καταγηρασπι. V. B u i tm. traliunt: quae ratio ceteris sine Gr. T. II. g. li4. p. 98. Κuii- dubio praeserenda. Oppositio- ner. T. l. l. 186. nis vis, quae inest in verbis: ου γαρ ἐ'έλει κτλ. J non προς Tα ινανrία τῶν - γιγνo- enim solent haec fieri sua sponte. μένων, effecit, ut καί loco suo Verbum in i V saepius de rebus submoveretur. Alia 1 raiecti και tanquam d8 personis dieitur, uti
404쪽
Varia lior ea pite commemorantur breviter dicta Socratis, quorum argumentum hoe fere est. l) Vide, ne aliorum rusticitate plus offendare quam corporis
pravitate sq. I).2 Optimum contra cibi fastidium rem dium est inedia s* 24.3ὶ In potu ciboque vide ne sis nimis difficilis ζ. 33.
4ὶ Si servum ob vitia peccat avo castigare vis, prius vide, ne ipse eisdem labores j. 4 . b) Liui unum vel plures iiqinceps dies Bnibulare potest . idem eiusdem temporis itor potest iacere. Si Butem itor an scipis, commodius est maturius in viam se dare quam in ipso itinere nimis festinare iῆ. 57. 6ὶ Turpe est viro palaestra exercitato in molestii a serendis superari a servo I. 6 .
C P. XIII. l. 1. το, εἰ μὲνJ Articulum Zeun. e lunt. et Par. DG H. addidit. Necessarius non pst. - λε ει J V. nisi . s. 2. io 9ἰοι J ABC. ἐσθίει. - Ἀκον ι ενοςJ Vulgo ἀκου- CAP. XIII. l. 1. Irs D ς ε πιών τινα χαίρειν I Dati us in hae formula legitur Hellen IV. l.
υγιεινοτερως. Symp. IV, 3. ἐχροιο νως. de R equ. I, 6. t reor ρως. Alia huius sormae exempla ex aliis scriptoribus excita verunt in torpretes ad Thuc. IV, 19. Poppo Part. Ill. Vol. l. p. 627. Brem ius ad Isoer. Ex cura.
λυπειJ Ernestius legendum suspicabatur λυπεῖν, ut ostin Victorio, ut verbo οργίων θαι responderet; alioquin post avnεῖ littorrogandi signum ponendum efffie. Bornem annua repetit ε ut plena oratio ait: ει τού τό σε λυπει. Rectius S nuppius putat excidisse scriptorem constructione, tanquam si or ι cum verh
405쪽
μενος. Inepte. Eadem a contus perversitas Pl. Symp. 176, B. - διδάσκει J Sie lunt. Par. DG H. et Bessario. Vulgo --ειν. Tum legendum Ἀκουμνον. - ηοὶJ Hoc omitt. Flor. B.C. Par. B. C. et L. Defendi potest, si resertur ad Acumenum. S. 3. nίνοι J Par. ABCG. πέ, ει. -- λουόμενοι I V. adn.cae netatis medicus, Socratis amicus. V. P in t. Phaedr. p. 227. A. p. 268. A. B. Symp. p. 176. B. CL Cobetum in Proso p. Xen. p. 50. Παύ σασθα ι ἐσθίονταJ Antequam cibi satietas edentem eapiat. SCHNEIDE RUS. Subioetum latet in participio. V. ad i , 3, 8. Sic: υγιεινOrερόν φησι διάξειν παυσάμενον. Ad φησί supple Ἀκουμενός, ut ad τη Σωκρατης.
se. h. e. domi sun e. v v χρ ον - , ως τε λο ν - πασθαι, ἐse ιν I Saepe positivus cum seq. taceta et infinitivo usurpatur pro comparativo cum
seq. ξ αἰ τε: frigidior est aqua, quam ut ea quis lavetur; v. ad I, 4, 10. ξ ως. Plat. Prot g . p.
dorsium et Sta liba umium. Cuius constructionis causam Hermannua ad Viger. p. 885. et in Opnse. Vol. I. p. 212. expIi- ea te ridi ulla hic ellipsis est, si vapositivum sive compar tivum sive superlativum sit nomen. Nam haec locutio sie debet intelligi, ut istud nomen, in quo inest comparatio, tali vocis consormatione pronuntiari putetur, quae
dubitationem loquentis exprimat. Nemo enim non sentit aliud esse, utrum aqua frigida ad lavandum sie dicatur, ut vOcn-hulum frigida non aliter, quam reliqua, pronuntietur, Bn idem Not ab uluin gravius et eum quadam haesitatione proseratur, Cuius haee vis est, ut indicetur satis frigidam dici, quam qua quis lavari velit. V. nos in Gr. T. II k. 82b. not. l. At hoc probe
tenendum, positivum Pro Comin pnrativo poni non posse, nisi ubi attributiva quae vocantur rein tio, quae pro sententiae ratione contrariam notionem admittunt commemorentur, ita quidem, ut e tacita eontrariarum notionum cum paratione positivo accedat vis comparativi. Veluti aqua eadem ad bibendum calida, ad lavandum frigida est; ergo aqua frigida, ubi enlida desideratur, frigidior est, quam usus po cit. Doete et acute de hac re disputavit Gr. Guil. Nit x se hius in Coniment oditioni Platonis
406쪽
νιν et ubi Lobeckius, qui grammatici sui sententiam firmare studet, haec addit: - , Vestigia gliscentis labis in Xenophontis aetatem incidunt, an Mo- ρι ος Hellen. Vll, 2. 22. M. S. iv, i 3, 3. , pari numero contrariorum exemplorum 1 od rαι - ιλουντ o Cyrop. l. 3, 1 s. iv, b. 4. Sod in altero loeo Guel . et Par. A. B. 1Οὐμαι, et tertio Bodl. et Guel . ἐλούοι ro exhibentia vare vix dubito adstipnlarill o r n e m n n n o . qui ad Cyrop. l. 3, 1 l. vereri se dicit, ne Xenophon semper formis pleuiori-St 'ph. addidit Iφη, quod non At v. xar. Ser lil li, T.
ιν 'A Gp ια ρα o υJ .,lλe Amphiarao inihi nondum satis liquet. Athenis in arce nram eius fuisse testatur Pausanias l. 34, 2. , sed prope Oropum, cuius possessio diu variavit inter Athe nienses et Boeotos, fuit templum eum sonte, cuius aquis usi sunt Regroti, uti Pausa vias ii, id β.
s equum. sprvum, qui sarcinis onustus herum Aequitur. Ρr.
prie unus ille puer. Mi honoris eausa dominum solebat in publico
407쪽
ticulus, ut in nomine proprio.
Hertistium ad Syri pos. l, ll. P. 13.
prolatam et ex eo ab Evstat litoad Homer. p. 867. excerptRm, dedit Seline id erus, COMPR-
bus libris est βλακα et α Τος, ut infra lV, 2, 40. μακωr oucr in quibus formis Offensioni Pst ω, quoniam α lit ram in βλάξ, βλακός longam esse ex Aristopli. Avv. 1323. apparet. Hinc legendum esset βλακοτα roe et βλακο- τερος. Butim nnnus Gr. T. l. g. 66. p. 26 l. scribendum suspi
rationis larmas, si commode sommari non possint, a derivata forma in ιχός essici solere. Equidem Athenaei scripturam retinendam existimo tanquam disse iliorem et altero loco βλακωχέρους le
n 't. p. 200. suspicatur Xenophontem h. l. antecedentis superlativi forma inductum scripsisse
πατῆσα et De participiis sine copula consociatis v. nd l, i, l8.
πεθ - α Γεσας ὁ α νε σε ι e lCodd. H. et l . copulam καί snte πιριπα rio ac adiiciunt; H o- tibi us autem post participium δέ interseruit. Utrumque recte improbat Bomi em annus dicens, περιπα Israe repetitum cum anaphorae speciem prae se serat, magnam quandam loco conciliari sun vitatem, quam inserta copula Omnem perituram esse. Ceterum probe distinguendum est inter anaphoram vulgarem et nnaphoram rhetoricam;
κτείνα J , . Sententia est: si illas ambulationes domestiens, qu ne per intervalla fiunt continues et e pluribus feceris unam, pervenies Olympiam ita ut non plus eas, quam domi.
Usus adverbii μἄλλον comparativo adiuncti duo sunt genera distinguenda Primum additur ad augendam vim comparativi, ut
408쪽
φοβῶν ου latere videtur. - πε e ter o d. l. 3 t μαχλον oiβιωrερος ista. Isημus Νicostr. lier. q. l4: μαλλον Hoιμοτερον. Hic usus rarior est Deinde saepe post comparativum pluribus interiectis verbis /ιαλλον ita subiicitur, ut comparati i im renovet et quasi in m Θ moriam re ocet. Huc reserendus est hic locus. CL Sym
star ad superiorPm sententiam esse. Addμ Aelio mannum ad laneum p. l94. At neque huius nμqus illius generis est nicquem tractamus locus, sed tiαλ- λον cum Finckhio cum προεξορμαν iungendum sAt: Νοcli an gene limer aher i si es iis ber
πλείονας, uno die plures. scit. quam vulgo solent in eo itinere
409쪽
καὶ ταλλα σκευνη. - Καὶ πῶς δή, ἔφη, απηλλαχεν ἐκ τῆς οδου; - φοὶ μἐν δοκεI, ἔφη, βέλτιον ἐμου. Tι Ουν; ἔφη, εὶ τὸ ἐκείνου φορτιον ἔδει σὸ φέρειν, πῶς αν οἴει διατεθῆναι; - Λακῶς νη Λί, ἔφη '
q. 6. IIό -ρον κινύς, ἔφηJ Sic DGH; Κ. et se lil. recent L. Πότερον, ἔφη, κενος. - πῶς δήJ Sic coni. Hinde lib., neque n litor legunt quatuor libri Flor. Vulgo πῶς τι. Saltem eum H d r L ncllunt. Hipp. Mai. p. 29T. E. scri hendum erat nως et , ut Plat. lou. p. 530. At πῶς τι ηγωνίσως Sed καὶ πως τί nec ad sententiam apta esse, nee qui dixerit invenire se re et e monet Born. De nως δ v. ad l, 3. 10. Ellips. p. 308 sq. , qui non Pnu ros locos congessit, in quibus post uexationem vocBbulum μόνος omissum est. Apte H erh-stius comparat Anab. l, 4, 18r
sua Est. CL Cyrop. V, 4. 49. Platon. Lacti et . p. 196. C. Apolog. p. 28. B. Symp. p. 213. E. V. Staithanmium ad Phi-lμh. p. bR. ad Symp. p. l73. U.
et Horn e mannum nil Cyrop. l. d. p. 354. ed. Gotii. νψοκυε ινο - ἀνδρως arte gymnien exercitati Omnino intelligitur homo ingenuus, liberaliter educatus, Cui
nienses nil D mnicas exercitatione non admittebatur. Sehne id erus πως coniungit non cuin δοκεῖ, sed cum sim is μου, ut sub lata interrogatione sententia sit κακως ψοκημένου καὶ κακῶς ιχον - Τ ς et n υμα: quod probatur
Her halio, milii displicet. Dissili do by Corale
410쪽
Varii hoe eapita Socratis sermones convivales continentur. quibus frugalitatem commendat. l) Primo narratur. quomodo effecerit, ni in symbolis de eoena ne alter alterum ciborum copia superare studeret I. l . 23 υφοφανος dicendus est is, qui obsoniis sine pane voluptatis caum veseitur, itemque is, qui ad parvum panem multum obsonii adhibet f. 2-4 .
3 Qui eum uno panis frustulo plures et varios cibos delicatiores simul ori ingerit, is et artem eoquinariam multo pretiosiorem Deit et simul eibos a coquis consectos corrumpit et sumptuoso victu, quo si careat aegre fert, adsuescit g. b-6 . 4 Εὐωχ aio om dieitur is . qui eis cibis vescitur, qni ne quo corpori neque auimo noeeant et lacile parabiles sint 9. 7 .
CAP. XIV. s. 1. ἐπὶ ro δειπνον I D. ἐπὶ δεῖπνον. Utrum- qne dicitur, ἐαὶ δε ον ad coenandum) et ιαι τυ δεῖπνον ad certam quandam clienam). V. ad I l. l . C. et G. exhibent ἐπὶ τον δ. in usu fuisse apud serioris sposteriori si certe notatis seriptores mas e. o δεῖπνος docet Bastius ad Gregor. Cor. p. 77l sq. cl. Ind. Sclines. p. 970. BORΝ. CAP. XlV. q. i. 'οποτε φεροιεν J V. ad I, 2, 57. De re ipsa v. Becker. Chari xl. T. l. p. 420. φέροιεν deinde φέροντες,
postremo τεθομενων. Sic saepe φερειν dicitur, ubi exspectes φέρε θω. Sie μιo9ον φέρειν Anab
ei θεναι l Sie Herbatius legit e coniectura addito artien-lo post v σχυνον ro. In edd. vett. et eodd. BCDG H. legitur ρου-