장음표시 사용
421쪽
Quemadmodum superiore capite Socrates et eos, qui bona indole praediti, et eos, qui divitiis instructi essent, si et ipsi selices et aliis prodesse vellent, institutione egere demonstravit: ita linc capite Euthydemi, adolescentis sapientiae opinione inflati et sine magistri ope eivitatis regendae artem callere se gloriantis, exemplo docet opinari quidem multos omnia se scire, sed nillil scire, minimeque institutione, qua accurata rerum cognitio compa
Primum stultum esse dicit credere levissimas artes non pro headdisci posse sine peritis praeceptoribus, urtem vero rei publicae gerendae, quae omnium pravissima sit, sun sponte hominibuaohtingere g. 1 - 2 . Deinde levitatem eius, qui coram populo ae per sese omnia didicisse iactare velit, sale ac facetiis perstringit I. 3-b . Tum ad superiorem aententiam reversus, quo difficilior sit civitatia gubernandae Bra quam aliae, eo maiore studio eius institutionem quaerendam docet s*. 6 - T . Postremo diu multumque interrogando de iusto et iniusto, de bono et malo, de republiea, de divitiis et paupertate Euthydemum ad extremum eo
redigit, ut omnium se illarum rerum, quas antea cognitBs ne perspectas se habere opinatus sit, ignarum esse confitentur et ante omnia se ipsum noscere et in consilio suo persequendo Soeratis ope uti animum suum inducat. Huius sermonis sententia gravissima est haec, omnem hominis scientiam niti oportere cognition sui γνῶθιοευαetόν , e qua hominibus plurima bona nasci sq. 21 - 29 . Multis autem huius dialogi locis Socrates sophistae personam induit, nimirum eo consilio, ut adolescentulum inani de se opinion Ainstatum erroris, inscitiae, vanitatis suae eonvinceret. Nam non omnes eius sententias serio et ex animo ab illo prolatas esse quum ex aliis horum librorum locis intelligi potest . tum ex extremia huius capitis verbia ἄπλου σε αεα - κρατιστα H-ιὶ clarissime RP- paret. Ηue pertinet id, quod etiam σοφίαν in dubita bonis refert,nus reserena illud ad sententiam suppressam, ut plena ait oratio:
v. ad l, 6, 8. putat et rea ad
vitam necessarias sibi vel reete vel galia esse eom p ratBa.
422쪽
Daednli et Palamedia fortuna in partes vocata φ. 33), dein quod
vel ευ tuo νίαν dubium honum dicit. siquidpm romposita sit ebonis dii ldis j. 34). Nam constat ox his libris Socratem ευδαιμονίαν fiummum honum statuisse. Sed quum εὐδαιμονω e bonis composita sit, quae male adhibita noxia esse possunt, cavendum nobis est, ne temere eis considamus, sed omnis cura, eire um- speetio, prudentia, exercitatio in eo collocanda est, ut liis rebus aemper ita utamur, ut felicitatem nostram non impediant, sed adiuvent.
Cn p. ll. ζ. l. Ουntis εἰςJ Iunt. Ald. et septem rodd. o - τως εἰς. frequenti hortaui vocabulorum in eo dis . confusione. U.
Bornem ann. ad Symp. IX, 4. p. 220. Cn p. ll. q. l. E D 9 D d η t o MiV. ad l, 2, 29. De huius capitis nrgumentatione com Pnrni' lat. Hipp. Minor. eum Sintl-bnuntii proteg. p. 233 sq. τυν He in dorsi iis iam a Sauppio laudatus, ad Plat. Hipp. Mai. init. vulgare Atticae urbanitatis blandimentum dicit, comp. Plat. Phaedr. P.
λό c. Protag. Θxtr. r Καλυψ πιο καλω. Xen. Hellen. ll. p. 470. C: Κριrsis dio καλ o. Adde quos Stailhaum ius ad Plat. Hipp. l. d. et Pliitob. p. ll. C. p. 94. Od. Goth. excitat it viros doctos. γ Ῥαμμα rra J H. p. libros.'Λliis idem significare videtur,
no heri nec t. l. p. 31. et Bornem annum ad C, r. vlli, 4, li'. p. 54'. t e privatis hi-bliothei in v. nec pr. Cliari xl. T. l. p. 2I0.
423쪽
et ες προς των θεῖν ἀποβλ, noυσιν, ono τε si τὴν γῆν ας - σει αὐτοῖς σπείρειν. Sed etiam Cum εις eonstruitur. H e r l, s t i u scomparat Heli n. VI, 1, 8: ῆ n, πατρὶς εἰς σὲ αnoβtin . Sententia loeutionis cinosii n/ιν vel δραν προς τινα respondet plane nostror ηε in Auge ausΕinen rie hien, h. e. ad n liquem respicere. Seil. Eo eonsilio, ut auxilium serat. V. Born e mannum, iam n Sauppio at intum,
ad Cyrop. ll. 4, ll. Hi ne dicitur Anal,. VII, 2, 33. εἰς ἀλ-λotρων τραπεζαν ἀ nοβλέπων, qui ab altero victum exspectat. Ad
de Selineiderum ad Hellen. VI, l. 12. et Astium ad Theophrastum p. 54. κινεινJ laeessere, R d loquendum excitare. CL Hei n- dorsium et Stali hau mium ad Plat. Lysid. p. 223. A.
ὁ ω c o D et Σ αο ι δαιο ς ηοντεχνην idem est, quod alias dieitur et is C I. 6. Apte autem verba τας μὲν O10nti ia&υς τ/χνας praemissa sunt oh oppositionem verborum
cino T rea et o ι ci et o uJ est idem sere, quod supra dixit epos . Cf. l. 4 extr. si ex tr Ηerh-atius comparat Plat. Alcib. l.
205. logitur: τον nuroμciro ν θανατον περι/ιι ει, l. e. mortem naturalem.
424쪽
δηρι γορικῶν , scit. λόγων. - π α ρ α ο κ ε ν ά a n o ct α ιJ Solin. ex Par. C. et marg. Leoncl. et Stepli. dedit nuραοκευάζεο θαι. Vulgatum optime sese tuetur. Quare revocavi. δ. 4. διατετέλεκα rae J Cum cod. v indob. et Lat. Bes- f. 3. μ' Coniuncti. viis positus est, quasi enuntiationis verbum primarium praesens sit V. nn l, 2. 2.
425쪽
g. b. ἐπιτ δειον - ἐντευθενJ Omisit haec vertendo Degsnrio, Ernestiusque suppositicia habpt. q. 6. 1 ιρῶ αιJ Par. ACE H. et Aldina habent μῆ πει-οῶν χαι; particulam μή Oipittunt Iunt. L. lil,si luero daei et Bessarionis. Deinde καὶ ot' καθ' εαυτούς est in edit. Castal . libro Brodaei, II ess nrionis Lat. interpret. , VO s. l. G. et L. pro καὶ καθ' Iαυνους. Opponuntur enim, uti Scisti illius ait. οἱ πειρωμε
νοι coe συνεχέσrciet α ποιεῖν o τι ἄν βούλωνται, δονατοὶ γενέσθαι eis,
qui ἐξαίφνης δυνατοὶ fieri volunt; dein οὐ καθ' ιαiαους opponitur
tur verbis ἄνευ παρασκευῆς κ. ἐπιμελείας. Bornem aut . . Caselii intprpretationem ne conantur quidem non conanturJ continua te id agere, in quo cupiunt aliquando excellere. per se soli, se a apud eos qui optimi artis te es esse putantur ete. secutus, retinuit /ιὸ πειρῶνται - , καὶ κα9' Ιαε - τούς, ά Uὰ κι λ. haec addens: Nimirum plane abstinent illi ab continua Pri ataque eius artis, quam ediscere volunt, ex prcitatione neque quicquam invito praeceptore quod ad usum artis facini sua-9. 5. e μ οσειεJ Apse ΟΥ- χε ιν cum infinitivo constructum idem fore est, quod πρέπειν. t et e ικ o ν kργον λαβε ινδpublici modici munus accipere. εργον est munus. V. urei tenti ad Hier. l, l0. Medicos. eerte ingenuos, in concione populi suis sμ creato a docet V oia k i iis, quem vide. ι n ι τ νῆ δ ε εο ν γ' ω ν αυ et οὐ cor 1l commodum, utile enim eis sit. De γέ puplicativo v. nd l, 2, 54. Νon opus est γ' ἄν mutare in γάρ. Certe scribendum erat γαρ αν. ιαθεῖν - μ ε ιια ε Ἀκένα ι Jdidi eis se, discendo tonere. V. ad lit, i, 4.
426쪽
ei piutit. Cf. l. 2. Minuitur contra Rrgumen intionis vis, si eo-unri dicuntur magistro prRμ eunt qu m rpherrime tractare nrtem. cuius periti osse cupiunt. Post dλλά ex antν cedis. supplendiam tirin τε ποιοι nι et nipetra vel τί ποτε κι θαρίζουσιν ἰν συλοδον M ot-οιν Pt . sine negatione, quae etiam c. 3i 13. aliisque loeis omittenda ost Etiam Finckhiua in Ialui. Annal. lb28. p. 281. μῆ πειρων tαι - καὶ κα9' ιαντnύς retinendum renset; οροεχεortit αinterpretatur continuo fimmo eontinenter J etiam absente praeceptore et aequentibus verbis καὶ καθ' ιαντους aecurativa definiri putat et ne ι- eo nptius esse, quum sinen Pgntione potius noιουσιν exspectetur. Sed intelligi non potest, quid sibi velit καί ante καθ ' ιαντους. Huc accedit, quod non solum cura, quae in aliis consulendis rernitur, sed etiam, quod plane necessarium erat, studium, quod artifices ipsi ad hi hont, commemorandum erat. Neque vero in Ferbo πειρων rαι prDyt prenoffendendum est, quod non de solo conatu, sed de intentissimo studio h. l. agatur. Nam verbum πειρααίλαι non raro nullo alio consilio infiniti, o additur, nisi ut verbum nε verba igitur πειρωπιας ανς ουνεχεar tarta noιειν forma quidem orationis, non significatione disserunt ab ευς ira νυμ- α ποιουοιν. V. 1 rpit si bacilium in censura laud. p. bl. Stur Ziumque in Lex. Xen. v. ἄρχεο θυι p. 42b. a. idem V. l . l. d. p. 56. legendum suspicatur περὶ αυρὰ πραγματευομένων Pro περὶ ἔαυτα. stris et experimenta per mortea
Euthydemus dieatur discessisse, en, qu ne nune n rrantur. alio tempore facta esse existimemus oportet. De seq. Optativo λινοι
427쪽
γνοντ αι J Sententia est haec: Rei publicae gubernandae Brs multo difficilior est, quam fidibus aut tibia canendi aut equitandi aliaeque similes Brtes. Nam etsi numerus eorum, qui rei publicae administram sue Operam dant, multo maior est, quam eorum, qui illas artes tractant; tamen multo minor numerus est eorum, qui rei publicae gerendae periti sunt, quam eorum, qui in illis artibus excellunt. f. 8. ἀκε - ον t oc Ευ9D-
cratis sermones nuribus tantum percipere videretur nec mentem ad eos attendere. Opponitur
si υῆχας J f. i. si νειλ/γμενον, et q. 10. σνλυγεις. Activum est simpliciter e Olligere, illud sibi colligere. Ceterum vulgo legebatur olim ξας, periscium nutem ex lunt. ΛΗ CG H. et libro Urodaei auctore Vale Lenario praetulit Zeu-nius. Ac iure quidem. Nam ipsa sententia hoc tempus necessario estingitare videtur. Huc aceedit, quod forma noristi apud huius ne talis scriptores Atticos longe est rarissima. v. L o-bee kium ad Plirynicli. p. 287. Qiiod Hellen. Il, 2, 20. vulgo
428쪽
δειJ L. hnbet καὶ του ris; δεῖ.D ornem a ianus Iegundum suspientur κia ν Toortu δε i, Prudenti hominμ hac quoque in re opus est. Nulla opus est coniectura, si et Οὐιο Rccusativum eonsilii esse statuimus, ut site prudenti homin Eotiam ad hanc rem opus est. Pro nominativo et ouro haberi non potest; Iahm personaliter verbum δεῖν non usurPntur,
nisi in locutione ὀλίγου δέω et similibus. Aceusativi exemplR, quae He in dorsius et Stall-haum ius ad Platon. Gorg. P. 49 l. D. collegerunt, diversa sunt
429쪽
modo. V. Excurs. lli. Θεόδωρ oci ,,Cyrenaeus, Socratis praeceptor, de quo Platonia Theaetetus narrat. CC in
Prina terer. Proso p. p. l 90sq. CL Cobetum Pro op. Xenopli. p. 32 sq. ἀστρολογοςJ idem signis- eat, quod apud nos astro no-mus. Sic doreo λογία idem est quod astronomia. CL infra IV, 7, 4. Sic etiam Latini aureae aetatis scriptores dicunt strologus et astrologia,
mia. Quanquam etiam vocabulum ἀoreo νο ιιας iii usu fuit.
V. IV, 7, 5. ραφωδου et Iudicium h. l.
de rhapsodia laetum pertinet ad Soeratis, non ad priora tempora, quibus magno habebantur
ad Sympos . ill, 6. Elegniatissime de rhapsodis disputavit G. H. B odi iis in ilhro, qui inscribitur: Gescii. der Hellen. Diclit-kunst. T. l. p. 3bl sqq. Adde quos Sta libavmius iid Platon. lon. p. 2 5. attulit, Fr. Λ. Moisium in ProtegOm. nd Hom. p. XClX sqq. et G r. Guil. Νit Eschium in Qua est. Hom. P. I v. p. t 3 sqq. et quem
S. l02. p. 256. . laudavit Drei algium de rhapsodis l734. l. ll. Od δέ no v - οὐδ πο uJ usurpantur in interrogatione, quam ab altero negatum iri eonfidimus. V. ad li, 3, l. H. l. in hae interrogandi forma
mira quaedam inest ironia. Nam Socrates probe sciebat interrogationem suam ab altero non negatum, sed affirmatum iri.
430쪽
rkenarius iniuria improbati'srticulam γή, recte tuentur Herbstina et Bornem n-n us, qui de formula οἷον τι γε protulit Sehae ferum in Ap- par. Demosth. l. p. 543. Immo h. l. aegre desideres hanc particulam; nam Euthydemus Socratis verba niόν τ' ἐπιέ nsseveratione aucta repetit. Et iam praemissum καί habet vim pradationis. Infra lue , 5, 2r αρα
baeo pro vulgato δύνωμαι Uterque modus, et indicativus et coniunctivus, per grammaticam usurpari potest. Mihi quidem indicativus magis eonvenire videtur commotiori Euthydem innimo. Miratur enim Socratis interrogationem tanquam ineptam. Quare non simpliciter respondet, sed interrogationi interrogationem opponit: Numne ego non possum iustitiae opera exponere De μ' interrogativo v. ad lit, is, 4.;