장음표시 사용
121쪽
L I B. III. C A P. III. ygiurisdictioni exercitio , gerere consuevit I quod etiam esse iuris consorismius, observavit Guillelmus Lyndewode ad Consitutiones Angliae lib. 2. ad tit. de sequestratione possessionis, fru Iuum, verb. 'carios Generales, inquiens : Horum potesas disperi ab officialium principalium potestate, de
quibus sequitur in textud nam Myciales dicuntur, quibus causarum cognitis generaliter per habentes iurisdictionem Ecclesiasticam committitur, o in tales transfunditu ν cognitio causarum totius dioecesis , non ramen inquisitio , nec conectis , si is punitio criminum m. Sed mearii Generales omnia pra
dicta facere possunt virtute ossicii , excepta collatione Benesciorum . Quid porro Vicarius Generalis juris habeat quoad Synodum , absente Episcopo, jam supra ostendimus: in praesens asserimus, eum, praesente , atque ita jubente Episcopo, & posse & debere Synodo intervenire; atque insuper assirmamus, maximopere decere & expedire , ut Episcopus velit , suum Vicarium Synodo adesse. Colligimus haec ex quodam Brevi Gregorii XIV. edito ad dirimendam celebrem controversam, quam subdimus.
magna excitata est controversia inter Vicarium Generalem & Capitulum Metropolitanae super praecedentia sedendi in Synodor eaque delata ad sacram Congregationem Concilii, cum adhue indecisa penderet, san. mem. Sixtus V. ita decrevit: Vicarium, seu metalem Generalem , praesente Ar-cbiepiscopo, vel Episcopo, neque locum in Sνnodo Dioecesana, aut in Capitulo, a Iure communi habere, aut praetendere posse I ipso vero inrcbiepiscopo , vel Episcopo abseute, praecipuum in eadem isnodo loeum obtinere debere. Ad versus hujusmodi Breve , praevia aperitione oris , quam de voto sacrae Congregationis Concilii, a Gregorio XIV. obtinuit, reclamavit Cardinalis de Castro , aliudque ab eodem Gregorio reportavit Breve moderatolium decreti Sixti V. hisce verbis conceptum: Vicarium, fit tabicialem, aut Proυisorem Generalem Archiepiscopi, cuius praesentia in Synodis Γιxce- sanis, pro controversis o litibus dirimendis , ω querelis cognoscendis , σdecretis statuendis, necessaria omnino es , tam absente, quam etiam pr sente Archiepiscopo, primum locum pos ipsum Archiepiscopum , m ante Capitulum , vel a Capitulo deputatos, in eadem omnino isnodo Dia cesana de Iure habere, oe obtinere debere, nis tamen ex consuetudine legitima Capitulo Ius in eadem Sinnodo Vicarium praecedendi constiterit esse aequisium.
IV. Haec, quae indicantur in decisione Romanae Rotae in Hispalen. Ju-νis sedendi in abnodo , a I. Iunii I 697. coram Muto, edita apud Nicol
lium Iur. Canon. tom. I. Iiit. C. f. 3. pose n. I 8 o. eo tantum animo hic retulimus, ut a Gregorio XIV. rationes audiremus, propter quas oportet, ut Vicarius Generalis, etiam praesente Episcopo , Synodo intersit Inam de loco, ubi sedere debeat, infra erit sermo. V. Praeter Vicarium Generalem, chai toti praeest diaeees , alii ab Episcopis constituuntur peculiares Vicarii, dicti Foranei, ut extra civitatem in pagis, & oppidis jus dicant, in quibusdam levioris momenti causis, & ju-
122쪽
rit dictionem exerceant, ad certos dumtaxat actus limitatam ; a quorum tamen sententiis liberum est ad Episcopum appellare , juxta Glossam iis Clementina 2. veri . Foraneo, ubi Archidiaconus, & Cardinalis, de rescriptis, & late deducta per Sbroettium de Vicario Episcopi lib. I. qu. g. VI. Ejusmodi Vicariorum originem antiquissimam esse, atque ad Chois repiscopos reserendam , non immerito arbitratur Juen in de Sacramentis dissert. P. qu. z. cap. 4. Quamquam enim Rabanus Archiepiscopus Moaguntinus in Opusc. de Chorepse. quem sequuntur Beve regius in notis ad
Cone. Ancyran. ean. I 3. Bingliamus Origin. Ecclesiast. tom. I. Lb. 2. cap. I 4.
Caveus, Blondellus , Tournely, aliique existiment, Chorepiscopos, ordinatione , & charactere , veros Episcopos suisse ; attamen , quod citatus Binghamus fatetur, communior , magisque recepta est opinio , suisse eos
tantummodo Presbyteros, quemadmodum fuse probant Turrianus not. adcan. lIv. Nicaen. Arab. Est ius in Φ. sent. disi. 24. g. 3O. Anton. Augustinus epit. Jur. Can. lib. s. tit. I. cap. 8. II. ω Iq. Morinus de Sacro ordinati pari. 3. exercliat. q. Thomassinus de vet. σ uom Eccles discipI. pars. I. lib. 2. cap. I. 2. Natalis Alexander Appendie. ad differt. 4 . in
sec. VI. etsi negari haud possit , quandoque contigisse in Chore piscopum assumi, qui Episcopali charactere esset antea insignitus, & a sua dioecesi ob persecutionis aestum expulsus, aut ejusdem administratione, in alicujus
gravis criminis poenam , legitima auctoritate privatus , quod opportune animadvertunt Bellar min. to m. r. Controυ. de Clericis lib. I. cap. II. Hallier de sacris Oresinat. sect. s. eap. a. ari. a. q. s. Cab assutius Notis. Eccles seculi IV. iii can. Iῖ. Concilii , n rani n. 6. & Petrus de Marca lib. 2. de Coniscord. cap. I 3. Si quidem Concilium Nicaenum can. 8. ita prospexit Episcopis Novatianis, qui ad Catholicam redirent Ecesesam , ut ab Epist po loci, sive ad Ρresbyteri cujusdam oppidani, sue ad Chorepiscopi o Lficium admitterentur: idemque decretum fuisse de Episcopis Meletianis,
ad Ecclesae unitatem reversis, colligitur ex ejusdem Concilii epistola Synodica apud Socratem lib. I. cap. 9. Iam ergo hi Chorepiscopi constituebantur in pagis, & oppidis, ut ea Episcopi loco gubernarent ' quam ob rem a Ferrando Diacono Breviari eap. 79. voeantur Episcoporum Vicarii: Chorepiscopi, inquit, ides Vicarii Episcoporum e eamdemque nomen. elaturam apud alios habent sacrorum Canonum Collectores. Quia porro Cliore piscopis, praeter jurisdictionem ad regimen loci, cui praeficiebantur, necessariam , potestas quoque data erat conferendi minores Ordines, qui inbiis tunc temporis accensebatur Subdiaconatus e & aliquando, cum nimirum Episcopali charactere erant exornati , iisdem ab Episcopo loci facultas quoque delegabatur conferendi Ordines sacros : inde factum est , ut Chorepiscopi, tot condecorati praerogativis, eo usque audaciae devenerint, ut in omnibus se Episcopis aequarente cumque nec Canones Conciliorum , praecipue Canon sextus Concilii Sardicensis, quartus Toletani XI I. vigesimus secundus Francosordiensis, septi inus Hispalensis, neque epistolae De
123쪽
L I n. III. C of P. I M. 93eret ales summorum Pontificum , & fgnanter epistola olim Ss. Leonis Magni si tamen ejus est, quod recentiores Critici negant) & epistola
Leonis III. ad Episcopos Galliae , quibus Chorepiscoporum refrenabatur insolentia , satis suissent , ad eos continendos in ossicio : idcirco s.culo viii. I x. ita pluribus praecipientibus Ecclesiae legibus , Chorepisco
potum ordo supprimi oepit , ac medio circiter seculo X. prorsus extin sectus est, quod narrat Natalis Alexander his. Ecci. roni. q. ad se lum I v. in Append. ad dissert. ψ .
VII. E Ytinctis Chorepiscopis, solicitudo lustrandi rusticanas parochias, praesidendi parvis oppidis , corrigendi ac puniendi in his degentes Clericos, quae prius Chorepiscopis competebat, translata est in Archipresbyteros , Archidiaconos . & Decanos rurales et unde Sigebertus in Chronico agens de Damaso II. qui Pontificatum iniit anno Io 8. Archidiacontis cum Chore piscopis confudit, ita scribens: Damasus Papa decrevit, ne qti iaccutra Episcopos praesumant Archidiaconi, qui dicuntur Chorepiscopi , ides
v llarum , regionum Episcopi . Erant igitur Archidiaconi, Decani , Scs miles, in Chorepiscoporum locum suffecti , Vicarii rurales , seu Foranei Episcoporum . Propterea Concilium Londinente anni I 237. can. 2. Arch diaconis , utpote vices Episcopi in sibi commissis dioeeess regi unculis obeuntibus, in jungit, ut in Decanaidium suorum conυentibus Sacerdotes maxime in his studeant erudire , docentes eos , qualiter circa Baptismum , Paenitentiam , Eucbarisiam , oe Matrimonium debeant se babere e quemadmodum legitur in Collectione antiqua Spei manni tona. 2. pag. 222. etsi in recentiori Wilkins tom. I. pag. 6so. Evcbar siue nomen Omissum st. Et Concilium Lambethanum anni 125 I. cap. 3I. ac Concilium ad Pontem Aude mari anni I 279. can. 2I. iisdem Archidiaconis. & Decanis rurali.
hus , veluti jurisdictionem in pagis exercentibus , districte praeceperunt ,
ut in Clericos animadverterent , qui Clericalem Tonsuram non gestarent. Ut porro ejusmodi Vicarii Foranei proprio muneri facilius satissa. rent, a Concilio Coloniensi anni I 255. ean. I . Exce strens anni I 287. u. 3I. allitque congestis a Thomastino de vet. σ nου. Eeeses discipi. pari. z. lib. 3. cap. 76. statutum est, ut eorum quilibet , singulis mensibus , omnes suae jurisdictioni subjectos Sacerdotes in quamdam veluti
ruralem Synodum , coram se congregaret, ubi & eos instruere , & quae in sua regiuncula corrigenda essent, rescire posset. VIII. More ni istum partiendi dineces m in totidem veluti m nusculos Episcopatus , quorum singulis suus praes deret Vicarius , etsi pervagati iasmus esset in toto sere Occidente, inusitatum tamen suisse in nostra Italia , asserit laudatus Thomastinus , in quam primum invectum credi a S. Carolo Borro maeo , cujus rei causam refert in adeo angustos & eoarctatos limites dlaec esum Italiae, ut unus Vicarius Generalis, in civitate residens, visus sit toti dioecesi regendae sum cere. At suspicamur, virum, ceteroquin eruditissimum, in hoc errasse: nam, ut praetermixtamus vesti
124쪽
sia, in plerisque dioecesibus adhuc extantia, antiquae jurisdictionis , quam
in aliqua earumdem parte exercebant Archidiaconi, & Decant, Joannes Franciscus Bon homi us , Episcopus Vercellensis , S. Carolo coaevus a quo , uti narrat Ughellius, anno Is 72. suit Episcopus inauguratus iis suis Decretis generalibus reformationis Ecclesiasicae , editionis Coloniensis
anni 1583. pag. IIst. ω seq. disserit de nostris Vicariis Foraneis , non tamquam recens institutis , sed veluti jamdiu antea inductis, dicens eos assumi consuevisse ex Archipresbyteris, & Praepositis oppidorum ; quod
tamen monet , non oportere esse perpetuum , cum Vicarii Foranei OLfeium illis dumtaxat sit committendum , qui litterarum scientia morum integritate, ac rerum agendarum usu, praestantiores sunt. De iisdem pariter Vicariis, ante Bonhomium , mentionem secerat Petrus Franciscus
Zinus in Exemplo boni Pastoris o adhuc quippe vivente celebri Ioanne Marthaeo Giberto, Epit copo Veronens , laudatus Zinus Giberti Constitu.
tiones , typis Veronensibus impressas , evulgavit anno Is a. iterumque Venetiis excudi curavit anno Isq3. quarum nova editio denuo prodiit Veronae anno I74o. Iam autem in hae postrema editione pag. 2po. profertur testimonium Zini afferentis, ab Epilcopo Giberto constitutos fuisse per suam Ueronensem dioecesim Vicarios Foraneos: Porro, cum nee ipse
Episcopus inquit Zinus ), nec evus Vicarius, m reliqui miniseri, magna
negotiorum urbis multitudine distenti, valeant ita accurate ea, quae ruri g νenda sunt, intueri, o animadvertere, utrum Sacerdotes se recte gerant, νmperataque facianr I multos ex Archipresbieris , m Parochis peritioribus, magis idoneis, tamquam Vicarios constituit. Vicarios quoque Fora. neos nominatos legimus ab Innocentio IV. in Cap. Romana , de ine. Ordiu. in o. ad ibi Foraneos appellat Vicarios, quos Archiepiscopus Remensis constituere attentaverat in suorum Suffraganeorum dioecesibus. De veris autem Vicariis Foraneis loquitur Clemens V. in Clem. 2. de reis
sepiptis , ubi differentiam ponit inter Episcopi principalem Osscialem , eis jusque Oscialem Foraneum , qui in certa dioecesis parte ad certos actus consti tui ture notatque ibidem Glossa, ab hoc ossiciali Foraneo posse a pellationem interponi ad Episcopum, etsi Anastasius Germonius Animadvers. lib. I. cap. 7. contra communiter receptam , usuque comprobatam Glossae opinionem, oppositum suadere conetur.
IX. Verum , quidquid sit de primordiis Vicariorum Foraneorum in Italia, eertum est , nunquam apud nos tantam illis tributam jurisdicti nem , quantam olim habuerunt , & alicubi etiam nunc habent , extra Italiam , sed eorum lacultates ad quaedam dumtaxat levioris momenti negotia consuevisse restringi & limitari , quod jam supra observavimus. X. Illos porro ad Synodum reserendo , s ad coetum pertinent Paro. chorum , nullus dubitat , debere Synodo adesse e si vero simplices sunt Presbyteri, quamvis nullum possideant Ecclesasti cum Beneficium . idem
de iis statuinius, quod de Vicario Generali diximus o arcessitos nimirum Diqitigod by Cooste
125쪽
L I B. III. c A P. IV. πab Episcopo, teneri ad Synodum accedere. Amrmamus praeterea, oporistere , ut Episcopus omnes syos Vicarios Foraneos ad Synodum vocet ,
quoniam ab istis , tamquam oculatis testibus, melius , quam a Vieario Generali , certior fieri poterit de iis , quae in remotis dioecesis partibus occurrunt, & aliquam fortasse Synodalem sanctionem exposcunt.
De Canonicis Ecclesiae Cathedralis, o Collegiatarum. CAnonicos Ecelesiarum Cathedralium invitandos esse ad Synodum Provincialem , deliberatum fuit in Concilio Provinetali Meehit.
niensii , celebrato Lovanti anno Is 4. Fuit conclusum , m resolutum , quod posthae nominatim ad Concilium Provinciale vocabuntuν Decani , mCapitula Ecclesanum Cathedralium .' apud Martene , & Durand Thesauri
Etsi membra a num. 37. Msque ad fin. de his, quae fiunt a Praelatis sne consensa Capituli . Inviti tamen compelli nequeunt , ut interveniant , quemadmodum idem Fagnanus prosequitur : Se si Concilio Provinciali intersint, votum mere consultivum, non decisivum, habent , juxta decretum saerae Congregationis Concilii , in Salamitana Ssnodi , die I9.
Aprilis Isque. lib. 8. decretori pag. I74. Capitulorum Deputatos vocem dumtaxat consultisam in Concilio Provinciali habere.
II. Quod spectat ad Synodos Diceceianas, ut vera sateamur, nulla in antiquis Synodis fit mentio Canoni eorum: saepius quidem illis intersuisse, atque interesse debere , legimus, Abbates , Priores , Decanos , & Par chos; quod patet tum ex iis, quae hujus libri eap. I. n. I. retulimus , tum ex statutis Synodalibus Ioannis Episeopi Leodiensis anni I 287. Manis damus meanis, m Sacerdotibus, ω aliis, qui ipse Synodo interesse tenentur il& ex staturis Ecelesae Aventonensis anni I 337. cap. 8. me statuto praeciapimus o mandamus, ut de cetero Priores, Rectores, Decant, or alii , qui ad Sinnodum venire consueverint oec. atque ex statutis Ecclesiae Meldensis: PνHipitur disericte , ut omnes Heu teri , Curam habentes, veniant ad D .dum P cit. rom. q. Thesaur. Anecdot. eol. 829. 363. m 89 I. sed nusquam Canonicos , specialiter nominatos , invenimus . At nihilominus , juxta praesentem disciplinam , ad Dioecesianam Synodum invitandos esse Cano. nicos Ecclesiarum Cathedralium, eommuniter asserunt Doctores congestia ΜOnacello tom. I. tit. s. formuI. 3. n. s. Solumque quaestio est , an, invitati, teneantur adesse . Bottus in tract. de S=nodo pari. Σ. in princiis. a. seq. Massobrius de Synodo Diaeces cap. 3. dub. a. amrmant , rein luctantes cogi non posse, nisi tamen in Synodo agendum seret de negotiis ad eos pertinentibus, aut de rebus, in quibus ab Episcopo Capituli consitum est exquirendum. Attamen sententia opposita, obstringens Ca.
126쪽
nonicos Cathedralis ad interveniendum Synodo , saltem per aliquot , 'e Capituli gremio deputatos, magis recepta est apud Doctores, & usu comis probata. Primo, quia censentur constituti in quadam quasi dignitate, eo misparanda cum Prioribus, & Decanis , quos semper ad Synodum adactos nuper vidi inus. Secundo, quia nunquam accidit, ut in Synodo non tractetur de Horis Canonicis rite perlolvendis, de Cieri moribus reformandis, de restauranda Ecclesiastica disciplina, ceterisque, quae ipsos quoque Canonicos respiciant; in quo rerum eventu, omneS Doctores consentiunt, non licere Canonicis se a Synodo excusare, Barbola de .c. oe potest. Episcopi
paνt. 3. allegat. 38. n. II. Pax Iordan. lib. 8. tit. 2. n. 39. R Omagueri ad Consit. Sνnod. Gerunden. lib. I. tit. I. cap. Σ. n. IS. & alii , ea misdem obligationem extendentes ad eorumdem Canonicorum Coadjutores. III. Epis . opus Illerden. a sua Synodo Diocce lana tentavit excludere Caianonicum Poenitentiarium , quia, ut a jebat, in jure cautum non reperiis
tur, ius illi esse interveniendi Synodo . Sed interposita a Poenitentiario appellatione ad lacram Congregationem Concilii, haec censuit, eum ne. quaquam excludi posse . Si enim invitandi , & admittendi sunt eeteri Canonici, eo magis visus est admittendus Canonicus Poenitentiarius, qui est quasi Parochus totius dioecess, & jus habet excipiendi sacramentales dioece sanorum Confessiones, non ex speciali commissione Episcopi , sed a lege, a Concilio scilicet Tridentino , ita ut propterea in iis , quae spectant ad forum internum, censendus sit Oidinarius: de qua re plura Fagna n. in Cap. Grave a n. Io. de Praebendis.
IV. Alii Eceses a Cathedralis Beneficiarii , qui inter Canonicos non cooptantur, ab Episcopo vocati . possunt, & debent interesse , sed vetuisti singuli , non tamquam constituentes unum corpus , seu collegium , juxta sensum sacrae Congregationis Concilii , expostum a Pignatello
V. De Canonicis Collegiatarum Ee lesiarum censet Massobrius eis. cap. 3. dub. 2. n. 25. neDe oportere, ut ad Synodum invitentur, neque inis vitatos adigi posse ad interveniendum , nisi cum fortasse ceteri quoque e dioeces s Clero interesse tenentur. At, cum in supra allegato Concilio Nech liniensi decere visum suerit, ut Capitula Collegiatarum Ecesesarum
vocarentur ad Concilium Provincialed Fuit conclusum, o resolutum, quod posbae nominatim ad Conciliam Proisnerale vocabuntur Decani re Capitula Collegratarum Ecesesiarum provinciae Mechtiniensis, ut per se, vetper suos Procuratores , in Smodo Proυinciati compareante multo magis oporistere existimamus, ut ad Dioecesianam Synodum invitentur: invitatos a Iem non posse accessum dctrectare, ex iis perspicuum fiet. quae de obtinentibus Beneficia simplicia inferius statuemus . Quare rectius Pax Ioris dan. crt. lac. num. Sst. Omnes Canonicos Collegiatarum, eorumque Coad
jutores , ad Sy odum absolute compellit . Quod si Collegiata extra I cum sit, ubi Synodus habetur, tunc, ne Ecclesia suo fraudetur servitio,
127쪽
non omnes Canoni ei , ted aliqui eorum , a Capitulo deputandi , debent
omnium nomine Synodum adire , juxta deeretum sacrae Congregationis Episcoporum & Regularium, apud Pignatellum consuti. 77. n. 62. rom. 9.& bene deducta per Pacem Iordanum eod. cit. loc. n. 6 . VI. Usus obtinuit, ut Canonici tam Cathedralium, quam Collegiata.
rum Ecclesiarum , postquam quadraginta annorum non interrupto spatio diligenter Ecclesiae inservierunt , exemptionem eonsequantur a Choro ,
atque ab omni absolvantur servisio , ὸeinceps Ecclesiae praestando , quin tamen idcirco aliquid amittant aut ex Praebendae fructibus, aut ex distri. hutionibus quotidianis, quas luerantur, etiamsi absint a loco Beneficii rea si quidem exemptione obtenta, libertatem pariter naneiscuntur a vinculo residentiae, juxta declarationem editam a sacra Congregatiore Concilii die I7. Decembris III 8. in responsione ad quintum ex dubiis jubilationum propositis a nobis , ejusdem sacrae Congregationis Secretarii munus tunc obeuntibus. Iam autem, si de hisce Canonicis, qui Iubilati dicuntur, instituatur quaestio, an teneantur Synodum adire, une ulla haesitatinis ne assirmamus, modo tamen ab Episcopo specialiter vocentur: quod colligimus ex Cap. Cum ad hoc, de Clericis non residentibus, di decisum d prehendimus a sacra Congregatione Concilii in Aquilana 27. Septembris Ios9. ad tertium dubium lib. 2I. decretor. & in Sabinen. a. Octobris 27I7. lib. 67. decretor. Potest quippe eontingere, ut Episcopus Canonici jubilati, veluti maturioris aetatis, &consilii, rerumque Ecclesiam & Capitulum respicientium magis periti, opera indigeat in Synodo; absonum autem videtur, ut in his circumstantiis ille non teneatur morem serere Episcopo vocanti, possitque a Synodo se abducere; quemadmocium in re simili ratiocinatur Michael Thomasius in Trad . de ratione habendi Concialia Provincialia σ Dιaeeesana fol. I 36. Accedit , Canonicum, etiam pol obtentum Iubilationis indultum, posse ad servitium Ecclesiae revocari, si nimirum , ob aliorum ministrorum paueitatem , Divina Omeia debito cultu expleri non valeant , quod in cit. Cap. Cum ad hoe , Patriarchae Antiocheno disertis verbis rescripsit Gregorius IX. & censuit sacra Congregatio Concilii in responsione ad quartum ex praedictis dubiis Iubilationum .' multo magis itaque poterit Canonicus jubilatus ab Episcopo compelli venire ad Synodum , cum ejus praesentia conserre posse videatur ad Ecclesae, toti utque dioecesis utilitatem.
DIoecesinas Synodos a prima earum origine potissimum ex Paroehis sui sis conflatas, & ratio suadet, & antiquissimi Ecelesiae Canones
nos edocent. Illis quippe, quae eo semper collimarunt, ut animarum s G a luis
128쪽
Iutem promoverent, eos maxime interesse oportuit, quibus aliqua Dominici gregis portio tradita erat custodienda. Hinc Synodus Dioecesiana Atiistisiodorensis anni s78. can. 7. tom. 3. Collectionis Harduini es. 444. sanis civite in medio Maio omncs Presbιeri ad 0nodum an ciυitatem veniant P& in formula habendi Synodum Dioecesanam , a Burchardo adscripta Concilio Salegunstadiensi anni Io21. quod ab aliis Moguntinum dicitur, eo quod Salegun stadium jam tum esset Moguntinae dioecesis , legitur et Convenientes Presbteri omnes intrent s Synodum ὶ , or secundum ordinationis suae tempus resideant . Quibus in locis , sicuti & in aliis vetustis Canonibus, Sacerdotum, & Presbyterorum nomine, Parochos designari ,
advertit Van-Espen Iur. Eccles univers pari. I. tit. I 8. cap. Σ. num. q. inquiens: Hic nota, omnes inὰissincte Presbteros ad nodum admitti nee mirum , quia , juxta phrasim illius tempori, nomine Presbyterorum veni bant Parochi, adeo ut admittere Presbyteros ad Synodum, idem tunc signia
Daret, quod hodie admittere Parochos. Enimvero Concilium Liptinense anni 743. tom. I. Concit. Gauia editionis Sirmondi pag. 338. aperte ostendit , Presbterorum nomine se , non alios , quam Parochos intelligere , cum ean. 3. ait: in unusquisque Presbter, in parochia habitans, subjectus
sit illi Episcopo , in cuius parecbia habitat I oe semper in suadragesima rationem , m ordinem ministerii sui, si is de Baptismo , sis de Fide Catholica , sυe de Precibus , m ordine Missarum , ipse Episcopo reddat , σostendat . In eodem sensu Sacerdotum nomen usurpavit Innocentius III. in Cap. Quod supeν his, de majorit. oe obed. cuidam Episcopo , quem, GonetaleE existimat, fuisse Cantuariensem , rescribens : Abbates , eerdotes , dioecesana lege tibi subditos , qui ad tuam Sνnodum venire contemnunt dummodo in ipsa Synodo non ducas aliquid statuendum , quod Canonicis obυiet insilutis ) per censuram Ecclesiasticam ad senodum ipsam
venire compellas, o debitam tibi obedientiam reverentiam exhiberet uinhi Iunocentium Sacerdotum vocabulo Parochos in digitasse , observat Fa-gnanus i. comment. ad idem Cap. n. 2. Ur 3.
II. Magis diserte posteriores Canones Parochos, seu Curatos, proprio& speciali nomine expressos, ad Synodum compulere. Praeter supra allegata statuta Ecclesiae Meldensis, in quibus Presbteri Curam habentes , ad Synodum ire jubentur; in epistola Synodica Ramundi, Episcopi Ruthenensis, anni m89. habetur : Praeripimus , ut ad dictam seno-m hi
malam venIant Rurhenam personaliter omnes Praelati, m Clerici, m Sacer. dotes Curam animarum babentes: sepius citat. tom. q. necdot. Martene,& Durand col. 673. Et inter statuta Ecclesiae Nemausensis , anni I 354.
tit. I s. cap. 2. legimus: Praecipientes di bicte, quod Rectores, vel Sacerdores Parocbiales , singulis annis ad utramque Duodum veniant.' eod. t m. q. cal. Ioues. Omnem demum dubitationem aufert Tridentinum sessam cap. 2. de reform. clare & manifeste edicens : Ratione stamen Parochsalium , aut Hiarum secularium Ecclesiarum, etiam annexarum, debeant ii, qui illarum
129쪽
L I B. III. C A P. VI. Io Icuram gerunt, quicumque illi sint, Synodo intere se. Quocirca extra conis leo versiam est, quotquot animarum Curam gerunt, sive Seculares , sive Regulares illi sint, indubia lege adigi ad interveniendum Synodo. Barisbosa ad dictum cap. 2. Trident. num. 26.m de ine. . potest. Disc. pari. 3. αἰ- legat. 93. num. s. ω' seq. Massobr. de Synodo Diaeces eap. 2. dub. 2. num. I 2. A medeus Chirolus de Deris Guelliis pag. 38 r. Dixi simpliciter, in ELblioth. Max. Pontis Roccaberii tom. 3. Ild ephonsus Clemens de Aro stegulis supraeit. Concordia Pastorali pari. a. cap. I a. num. 22.
III. Aliqua difficultas unice esse poterat quoad Parochos , Ecclesias adoministrantes, subjectas Pranato Nullius, secundae tamen, & non tertiae sperici ei, juxta distinctionem , quam adhibuimus, & explicavimus lib. 2. cap. II. num. I. Si territorium praefati Praelati secundae speciei, quod lato quodam loquendi modo dieitur Nullius, sit undequaque circumscriptum ab una eademque dioecesi, nullus unquam dubitavit, quin illius territorii Parochi interesse debeant Synodo, ab ejusdem dioecesis Episcopo indictae: at, eum aliquando contingat , illud territorium a pluribus dioecesibus terminari, disceptatum suit, cujusnam Episcopi Synodo intervenire deberent. Sed difficultatem enodavit saera Congregatio Concilii e etenim, cum Concilium Tridentinum sess. 24. cap. 9. de reform. statuerit, Ecclesias Seculares , quae Nullius dioecesis esse dicuntur, visitandas esse ab Episcopo vicinio. ri , hoe est, ut ibidem explicat, & deei sum narrat Barbosa num. q. ab Episcopo, cujus Cathedralis proximior est territorio, de quo agitur, &kustranea visa fuerit visitatio , nis Ρarochi tenerentur accedere ad ejusdem vi.
cinioris Episcopi Synodum, editisque in hac statutis parere; idcirco sacra
Congregatio die Ia. Februarii I 622. lib. I 2. deeretori pag. po. ad dubium his verbis propcistum : An Rectores , qui sunt Nullius dioecess, teneantur acin cedere ad Synodum Diaecesanam illius Episcopi, qui tamquam proximior popes eos vistare: respondit: Teneri. Quam quidem sacrae Congregationis sententiam pluribus exornarunt, aliisque argumentis roborarunt Fagna. nus in Cap. Quod supeν bis, de maiorit. O' Obed. & Cardinalis Petra ad
De obtinentibus benefeta fimpi eis, reterisque Presbteris, σClericis Diaereseos.
N Ihil de istis disputandum jam superest, eum, quid de singulis sit
statuendum, distincte explieaverit sacra Congregatio Concilii, cujus propterea sanctiones praestat dumtaxat reserre . In causa Tullen. die I 7. Mari ii Is 93. lib. 7. decretori pag. 69. Sacra oec. censuit, Episcopum non posse cogere accedendum ad isnodum habentes Beneficia smplicia , nis ex consuer me aliud observatum fuerit.
130쪽
II. Quoad ceteros e Clem , nullum habentes Ecclesiasti eum Beneficium, eadem sacra Congregatio die Is . Decembris I 629. lib. I 4. deer tor. ita conlulta: Episcopus Balneoregien. supplicat per sacram Congregatio nem responderi, Primo: Au ipse cogere possit sinplices Sacerdotes non Be- nesciaios, m Clericos 1aeris Ordinibus initiatos, pariter non Benesciatos, suae dimce sis, ad interessendum SVnodo Disressame. Secundo.' Et quid , si
concurrat consuetudo Z respondit: Posse cogere, quando in SFnodo agendum est de reformatione morum , sυe de aliqua re , concernente totum Clerum ,
wel de intimandis decretis factis in senodo Provinciali e hoe autem casu , in jsa senodi conmeatione faciendam esse mentionem , quod de praedictis
erit tractandum . Ad secundum , concurrente consuetudine, posse .
III. Utramque responsionem confirmavit in causa Ianuen. die Io. Septembris I 633. q. decretor. pag.78o. addens, in circumstantiis , inqui. bus simplices Beneficiarii, aliique de Ciero, Synodo adesse coguntur, eos non esse admistendos ad votum ferendum pro confirmatione Iudicum , mriaminatorum Sνnodalium. Idem repetitum fuit in causa Forosempronisu. die II. Ianuarii Ios 4. lib. I p. decretor. pag.3 2. simulque deliberatum, ut secreto moneretur Episcopus, ne absque necessitate cogeret Clericos, GV cerdotes ad interessendum S nodo . Et , cum Episcopus Sancti Angeli , &Bisaciarum , Occasione visitationis sacrorum liminum, sciscitaretur, an posset ad Synodum compellere quemdam suae dioecesis Sacerdotem, obtinentem Beneficium S. Antonii de Vienna, in eadem dioecesi existens , & propria carens Ecelesia' sacra Congregatio die I s. Aprilis Iosto. rei pondit, seris vanda esse modo allegata decreta, lib.4. decretor. pag.2S . a tergo, m 2 Ss. IV. Ex quibus sacrae Congregationis ianctionibus, duo plane conficiunis tur: Primum nimirum, obtinentes Beneficia simplicia tune solum Syn do adesse debere, cum legitima consuetudo ad id eos obstringit e Alteis rum, tam ipsos, quam ceteros e Ciero, generatim ad Synodum compelli posse , cum aut de morum disciplina restauranda, aut de re ad omnes Clericos pertinente, agendum est. Haec non multum arrident Amedeo Chiroto Sacrιs Concιliis pag. 382. tom. 3. Bibliotb. Mam Pontis. Sed , prae ter auctoritatem sacrae Congregationis Concilii, cui, vel soli, Chiroliasseesas acquiescere oporteret, Illa eadem communi calculo a Doctoribus approbantur, praecipue a Panormitano in Cap. Quod supeν his, in primo notabili, de majoris. σ obed. Fagnano ibid. ntim.3. Botto in Tram de senis
Is s. quorum postremus illud iterum monet, quod a sacra Congregati ne jam audivimus, nimirum oportere, ut EpiscopuS, ad omnem praeis cavendam litem, & impediendas querelas, eum omnes Clericos ad Synis dum vocat , in convocationis edicto causam exprimat , propter quam