Breue directorium ad confessarii et confitentis munus recte obeundum. M. Ioan. Polanco theologo Societatis Iesu authore

31쪽

dus est, ut se discutiat, praefixo tempore quo redeat. Si mors, vel phrenesis immineret, vel non sit verisimile, quod redibit semel dimissus , vel si dicat aliquo modo flicet obiter satis se discussi fle uam 'conscientiam, emonendus est, ut in posterum diligentius se praeparet , dc Vt quod recordatur, sincere dicat, cum omni ea humilitate, & dia splicentia peccatorum , qua pote it, ut qui ab offensa Maiestate

Dei, veniam per conias Sionein sit impetraturus. Potat an incurrit excommunicationem,& ab ea, si incurrit,

absoluat, siquidem potest: vel si

non potest,remittat ad superiorem , vel ipse obtinere ab eo facultatem absoluendi curet. Praestat tamen si remittendus cst, de aliis,quae reseruata esse possunt,

32쪽

prius interrogare , ut simul ad omnia facultas obtineatur : sic

etiam si te pus abunde non sup petat interrogari in initio eXpe- .dit poenitentem de his, quae impediunt ne possit absolui: vi,an iit in aliquo peccato , quod non sit paratus relinquere, qualis est usura,cocubinatus,odia,vel alia huiusmodi, i de clericis,an habeant in coparabilia,&cum qua conscientia,& titulo,& quando non habent tonsuram, di habi- tum tolerabile dimittendi sunt, donec ferant nisi excusationem. habeant legitima, quae raro admodum haberi solet. Et haec co-mode praemittutur, quia si adhi-

bita persuasione parati non sunt

a peccato recedere, te puS con- teriturcu his,quod cum aliis utilius expenderetur ii tamen occupationes non urgerent, piu essct

33쪽

hos audire, si forth misereretur

Deus , eorum cor mutando in consessionis decursu. Licet tamen dimittantur , non progre' .ciendo in confessione, consilio bono iuuandi sunt, ut per bona opera se disponat ad gratia ac- cipiendam, & peccata evitent, .&c. His ergo praemissis ut oportere iudicabit, confessiarius dicat poenitenti, ut quae cogita-iiit , in memoria habet dicat, ct quamuis ille malit interrogari, nihilominus exhortandus est, ut dicat prius quod meminit : iuuat cnim id , licet ino

dinate , & imperfecte faciat. ARTI CU LUS TI.

34쪽

DIRECTORII CONF. Is

Vata id la dixerit, tuisque quod meminit,

eum attunte audire

oportet, Z sinu interruptione, nisi forte videretur monendus obiter si erraret in eo ne nominet personam ali. quam, vel ne dicat superflua, de ad rem non pertinetia, vel quid huiusmodi, quod non impediat cursum confitetis, sed potius dirigat. Postquam verbdixit,quod per se dicere potuit, si non vide tur omnia, quae neces io dicta oportuit dixisse,tenetur interrogare con Tarius. Proposita ergo benigne spe misericordiar, curet sacerdos pini

nitentem animare,Vt Vere,in te

gre, ac libere cespondeat ad interrogata, quod cum pueris, d multuribus magis est necessariti,no qn id propter verecundiam

35쪽

taceant, sed nec dicant amplius quam sciunt: imo certa pro cer

tis, dubia pro dubiis , prout ipsi

meminerunt,dicanto

Tunc demum discurrat interrogando per prςcepta,&c. pr ut in interrogatorio patebit dc quidem diligenter, prudenter ubi opus est: Vt quae peccaror ignorat, vel prae verecundia,vel negligentia tacet, eliciat. Et o dinate procedere expedit, cum vacat poeniteti: alioqui si mors

vel phrenesis sui dictum est) vel

linguari inpedimentum timer tur, summus ordo est, non se uare ordine alium , quam quem discretio dictauerit:sed fere grauiora, ct quibus poenitens vid tur magis indigere, prius interrogari conuenit. Et quamuis de circunstantiis mutantibus speciem peccati ,vel multum a graua

36쪽

prauantibus, Quis quid, νω,

Dibus auxiliis , cur , quomodo, quando interrogare oporteat,

duo tamen in omnibus peccatis , praecipue in venereis sunt cauenda. Alterum, ne ita explicite interroget, quae communiter non sunt nota, ut doceat poenitentem quae nescit. Ideo a longe procedere oportet, dc gradatim a comunioribus descendere: quae si non agnoscit poenitens, non est quod de specisbus interroget. Vt qui de con tactu aliquo inhonesto,interrogatus negat, non de hoc, de illo modo, vel specie contactus debet interrogari. Alterum est, ne confessor parum sobrie inuestigans circunstantias non ne-' cessiacias tales sunt quae non mutant speciem peccati, vel in in

finitum aggravant sibi, & pcd-

37쪽

nitenti tentationem v citet.H A r

bita ergo ipccie peccati intai bus progredi no expcditae alias circunstatias,dicat ipsi si volunt De numero peccatorii oportet quid e interrogare ed viden- dum, ne subtiliter computando fastidium generetur poenitenti, satis enim cst, ut plus ininus secundum existimatione suam dicat quisque quotiens peccauit. Plus & minus, & alio atque alio modo, interrogare oportet pro qualitate personae,& que

que de his, quae magis propria

sunt ei,animaduerso statu,& ouficio, & iis, quae ex dictis ab ipso

elici possunt. Et qu auis non debet esse molestus, cum aliqua dicta sunt in eisdem interrogadis; si tamen quid non bene expressum,magis declarati oporteret, ioterxoget ,sed ita ut intelligat i

38쪽

poenitens non idipsum,quod di

xit, sed aliquid, aliud peti quod

non dixit. Vt magis innotescat, & melius iuuari possit poenitentis conscietitia nterrogare etiam oporter, num praeueniat tentationes, aditum eis prςbendo,an resistata tum de bonis inspirationibus, num excludat, an cis obediat, &etiam bona sicuti & mala) ex- pedit intelligi a confessario, ut ad ea conseruanda, Sc augenda

iuuet. Demum interrogetur, an aliquid aliud habeant,quod graueti conscientiam,&c. Et ut addant , in fine clausulam generalem, id est, de cunctis aliis vitiis & pe catis , S c. dico meam culpam precor, L. Virginem, oec. usque ad finem confessionis generalis.

39쪽

De poenitente iuuandotionem habendam v M aliquis per Udicit peccata elinterrogatu s, praeser tim si huiusmodi est Vr propter verecundiam morem aliquid possit

non debent aggravari r nec reprehensionibus deterre

diis est poenites, sed potiusCom passione,& benignitate ostensa, animandus, ut cum fiducia omrnia,&sincere dicat. At dicti fiam omnibus peccatis, si pareis dolere videtur, det operam Sacerdos, ut peccator eorum grauitatem sentiat , in genero ostendendo,quam graue sit pec

40쪽

in Luciferii, & primosParent ob unum peccatum ex punitione debitacuilibet peccato mo tali quo perditur gratia Dei, dc regnii aeternae beatitudinis, quo filij Dei efficiuntur serui daemonis,&ad nunquam finiendos ii . ferni cruciatus damnantur, si in eo sine poenitetia decedat.Ostendetur etia vulneris grauitas, ex

tormentis, demum ex morte

acerbissima, medicina ad id sa nandum confici debuit.Si qui adam orem sint faciliores , ex hoc ultimo,& beneficiis,& bonitate Dei,&sua ingratitudine, magis compungi poteriit. Deinde descendedo ad aliqua grauiora, ex his quae dicta iunt dc ad ea quae magis videtur poenitentes propensi , exaggeranda, & aggra-