장음표시 사용
101쪽
sitione alieulus , quam id, quod Sevius auctor esse idem potest ex suppossiti ne prioris. Quia quod est magis alienum
a Deo, qui est ipsa essentia bonitatis, eri
procul dubio deterius Eodem recidit pecocatum essentia litet esse in eligibile honenes Poenam .eio etiam iternam esse eligabuerahoneste ex suppositione peccati lethaiis ἰatque id eae de tellus, quod est in eligibi. tius seeundum tectam ratione propter ma anitudinem mali sibi conuenientem intrin-
Confirmatur rursus. Quia Deus minatur poenas, antequam fiant Peccata,ne Di iuxta illud ob as. as. Fusire a facie quonιam ultor iniquitaιam status est. Et postis
quam facta sunt peccata, infligit easde poenas in bonum spirituale ipsius puniti, vel
aIiorum. Quare utroque modo poeua habet rationem remedij vel praeseruallui, vel compensatiui respectu mali, quod est in pe cato, Se quatenus nocet peceatori. Nequin autem sapienter adhiberi malum mainsaaprae uendum, vel compelliandam malum minus ipsius patientis, quatenus mala eius est a sed e conuerso malum minus adhibe tur aduersus vim maioris malii sicut sapies medicus praecidit manum, ne pereat brachium; & brachium, ne pereat corpus. E go poena est minus malum, quam peccatu. Imo poena habet rationem boni ex suppositione peccati; Icum peccatum ex nulla a suppositione sit bonum. Confirmatur denique. Quia maxima holnitas agentis rationalis pecea bilis non contistit in actu primo, seu in virtute agendi, quae dicitur persectio erima; sed in operaistione, quae dicitur persectio secunda. Cuius oppositum accidit in axsatet nescistrio.
102쪽
Homo enim, uel Angelus, non est simpliei
ter bonus preelse, quia potest operari he ne. Si enim nihilominus operetur in aetera aerit malus. Est igitur sim pliciter bonus,qui
hene operatur. Equus e conuersis, vel Cui- tellu ,tan etsi numquam aut torrat,aut scit
dat, aut ex meidenti utrumque fiat'inale; 'est nihilominus bonus simplieiter, dummo aeo insit virtus actiua sussiciens adeurren cum, aut scindendum bene Ratio diὶμ minis est. Quia agens liberum peccabile Habet determinationem, & proximam M. Reitatem positivam ad num finem per sua operationem, S non ante illam Reliqua vero agentia habent id ipsum per inanias primum proximum bene operandi in trim ecum sibi . Bonitas aut e fimplieiter cuiuseque rei eonsistit in determinatione, Se idone late proxima intrInseca ad stium fine- . Iam vero ilIud censetur pessimum , quod maxime opponitur optimo. Esi ergo Peineatum e sistat in operatione mala , quae format iter te virecte, atque adeo maxime
Gmnium opponitur operationi optimae, quae est operatio charitatis; atque R na Eeonuerto consistat in passione, & lam repe x at corruptam operationem bonam, BIM
Mep ynd.e superaddat priuationem pinfectionis prima; patet peceatum esse maius malum, quam poenam peeeati Quae est vetentia D Thomae, ali orumque deinde communm euidentibus rationibus, sit ipse meis rito pro nuneiat, ostensa ab eodem q. r. ae inalis a. s. raec non l. p. q a. s. 'Ad v. lmemitas poenae pendet ab serritate culpae 44deo enina qui addicuntur stἡilterno re poenam , prius declarantur male. II vulpam, sutur utique stemum ma
4edicti,ae abominabiles; sicut sunt sternum
103쪽
puniendi. Licet enim meeatum quoad entitatem, de bonitatem suam phyiacam, qua delectat, breuiter transeat, quo solum re spicit intentio Gregorij; quoad malitianis
tamen moralem, & auersionem a Deo, quatenus demetitoriam , suti qua ratione die IMtur, de est reatus poenae active sumptus,ma nee in iternis legibus Dei , .l iam iterum dictum est supra ex Augustino l. 6. contra Iuli anum cap. 3. ad finem, dum Non remittitur a Deo. Nempe eausa demeritoria operatur me
dia cognitione, de toluntate iudicis; sicaecau sa finalis operatur media cognitione. &voluntate essicientis . unde utrique sinincit, si ibi adsit, tametsi in se intrinsece non adsit, vi vi, & causathaie sua inducant ai-tera poenam,altera media . Quapropter poena tunc redditur ineuitabilis, cu eulpa redditur irremissibilis, nee ullus amplius iupeis rest lorus poenitentia salutari . Ete eo nistra, dum peccatum est auseribite per poenitentiam , est etia euitabilis absolute poena peccati. Ex hoc igitur capite durationis, & permanentiae nulla est inter 'trum. que differentia. Et aliunde est differentia excessi ua ex parte peccati,quod malitia, aevis demeritoria eius est causa poenae, nec non durationis totius, tam sui quam ipsius poenae 3 nec Deus est alterutrius durationis causa, nisi Preteis e tanquam n remouens prohibens; id est nolens inducete gratiam, re gloriam propter indignitatem Peceato ris ad utramque, quae indignitas auferretue indu ctis gratia de gloria, aut etiam ista tra
Ad a. Illud malum est maius,quod boni odere magis , non quod mali. Quia soli boni sequuntur re tam rationem , quae vitv cra
104쪽
sera regula bonitatis, & malitiae . Boni au tem magis odere malam culpae, quam ma Iu poenae; tam etsi mali magis oderint post nam, quam culpa ut stradit Augustinus. l. 3 de Cluit. cap a. initio. Boni enim fugiunt peceatum propter suam malitiam, poenam
vero, qu e in priuatione gratiar, Ae gloriae a principaliter consistit, fugiunt principau- 1er, quia ea priuatio est origo peccandi de novo . At mali fugiunt peccaruni rro puer Pa nam, Sqvide principaliter propter poenam sensus, quae est minus mala, quam pinna damni, quia iunt dediti sensibilibus,, ideoque apprehen cunt magis, quod pertinet ad sensum. unde est illud Horatiι: Ode.
Ad a. Poena habet rationem finis ordine causa luatis , ct naturae , seu secundum successionem executionis quatenus causalitas peccari sistit in paena, tanquam in suo vIllimo effecta . Non tamen habet rationem finis primo a ae principaliter mouentis imTentionem operantis. Quia poena est omnino prster intentionem peccantis, nec est conformis intentioni diuitis absolutae , ac antecedenti a per quam videlie ee pollus Proponitur, ut vitetur simul cum peccato. . Voluntate vero consequenti intenditur a Deo non plopter se, sed propter emendR-tionem , de propter gloriam ipsius Dei, ac Beatorum , quae inde resultat in mentibus eorum . Finis autem priualens mediis nonis est, qui qualitercumque est e tremum, Rultimum in aliqua serie seu quod simul est primum, ac prεcipuum in intentione. Ad 4. Tam pinna, quam culpa priuant formaliter, Simmediate summo hono Sed
Pinna priuat illo, quatvus est bonum 4
105쪽
minis , & terminat spem , ac fruitionem
eius . Culpa vero priuat eodem,quatenus
est bonum sibi ipsi & terminat charitatem. hinc autem secunda priuatio est deterior sui dictum est. Quare culpa non ideo diei tur priuare ordine ad finem ultimu, quia
non priuat immediate ipso etiam fine , sed
quia est pura deordinatio; eum poena P. tius reordinet hominem l er eum ordinen se uius est eapax en suppositione peceati . ordinat enim. vel ad emendationem peccantis, aut aliorum ἱ vel ad glo/ificatione Iustitiae Dei Ex quo ulterius apparet maior
malitiae ulpae Quia, ut dieit Augustinus cap. 3 ct 37. natura boni, & alibi sepest
malum e insistit in priuatione ordinis eainque prsualet in sura deordinatione . Ad s. In primis pecca um priuatim mein diate in genere causae in malis non solum operatione bona, sed eriam grat a quae est principium vitae, & operationu sp ritu a. lium, ut dicetur Mi .9 Deinde poena pec cati ita priuat actu primo ben. perandi, epresupponat iam inductam p iuatione o huisuae opera ionis, id est homi iti longe ma. ioris. ut liquet ex postrema s perio i confirm tione Oea que poetialis priuatio actus primi oritur, tanqua ex ca La sua adfiqua ta , ex anteriori priuatione actus te eundi ident ficata cum peccato, Se continetur in ' ipsa, tanquam minus in maiori iuxta genussu um . Ex quibυ somnibus app-rer priua Wilonum poenalem non recte comparari coe
citati, ac isscissoni quoad inteatum obteinctionis . Ad Malum culpae , & malum pinnm sunt mutuo inseparabilia, & neutrum p aetest eme volitum ab aliquo cire M , de tor-Malltcr olua inis antecedenti . indirecte vero
106쪽
vero utrumque est volitum indivisim a vois lente alterutrum absolute, & determinate eadem antecedenti voluntate. Quod vero homines nequam maiori odio fugiat a poena 3 quam a culpa; S malitiam peccati se. cundum se ita cotemnant, ut videatur plaη acete ipsis etiam formaliter, ac directe,nia sui probat. Quia non est iudicandum gradu bonitatis, S malitiae rerum iuxt exillimationem malorum; si ut nee de saporibus iudicatur iuxta existimationem aegroti, sed iuxta existimationem sani. Boni autem maiori odio sagiunt,&horrent maingis malitiam. ae deformitatem culpae quam sinnae. Quod caput est poena est volita at eo ex suppositione peccati. Peccatum vero ipsum . ex nulla suppositione , potzste sie volitu ab eodem; atque voluntas De est prima regula boni, & mali. ω Ad γ. Transeat malum superadditum elisse maius, quam prisuppositum, quando p.
nerius non continetur in priori stanquam
in causa sua sufficienti, ex se priciis .ad in.
serendum ipsum, atque inferente necessa vio, quantum est ex se . Negatur tamen id aesse verum , quando prius est contentiuum posterio iis modo di bo. Quia tunc tota Istimario, totaque iusta detestatio viri inque mali reuocatur in primum Malum a tem culpae est causa prieontent tua, & Ha ei ua totius mali poenae; atque hee illi adiungitur, non tanquam purum addita meu
tam sed tanquam effectus necessarius, S II cet non sit iuxta intentionem peccantas, est tamen iuxta intentionem Dei, ut causae suae etiam particularis; nec superat emca. etiam intrinsecam peccati . Neutrum autem horum apparet in exemplis obiectionis ,
aut in alijs effectibus puia per aecidens res
107쪽
spectu suae cauasae parti laris. Ad S. Peccatum non aliter potest inducere actum bonum , Ssa lutem Sternam quam per Odium destructiuum ipsius. Quod sane nullam arguit bonitatem In peccat. ἔsed tantu i eo propter quod,& a quo odi habetur, sicut maxima εgritudo sanabilis ab optimo medico , di optima medicina destruentibus illam arguit bonitatem is ijs, non vero in ipse igritudine . Cuius ex pti opportunitas apparet ex verbi, Augustini cap. Io. de corrept. & gratia: Mιuis
Maia esse non sinere.Sed eli appositius, quoaidem aieit tradi. a io. in Ioan . sub finem . quale est, adeo te Delis laud νι quia Uiιιo suo
Distingue da itaque est, enm D. Thomaq. 3 de Mai ar. et ad a 3. duplex Occa sio salia data, alia accepta. occasio data est squae confert ex sei Accepta qua nihil confert ex te ades ct uni, cui consequitur. Prior occano est bona,vel mala, amabilis. vel odibilis iuxta naturam effectus, respectu cuius illi conuenit esse talem occasio nem. Posterior vero occasio nequaquam ita elu matur , sed magis e conuerso . Lean amne Dei, gratia di inae vocationis iboinna opera cuiusque & exempla Sanctorum,
atque ipsa Chr έti Domini existetia,& ope. ra Rpe suerunt, & iunt occasio accepta peccati obdurationis,luperbiae, irae, & peris secutionis a & ni h dominus sunt bona , nec sunt honeste odibilia vllo pacto. Quia seM licet sunt occasio data bonorum opposito
109쪽
tares. Est igitur hine etiam 4 in ipsa quam in culpa . Iam , circa haec, tricis ex scientia ata, nihil hie expet it dicere. , & oportumus in loco. Sum-ro spectabit, ne suppositio coinocetur cum suppositione an n peeeatum Iethale & venialeste a sunt intrinseee in eligin . Sed poena aeterna est eligi-ἀ tappolitione peecati lethalis, eccatum sit eligibile ex ulla si soluta possi bili. Quare nulla an comparatione obiectionis.
positio impossibilis . Supposin possi bile peerato Iethali eo
liter, sed etiam habitualiter pilo minus perseuerare pinu an uitur ab lutc utraque Pariaco
s iuxta illud ex impossibiti sequi-
. Quia ex una parte peccatum maius malum, quam eius Poenas urant rationes superius Propositserie quod uis malum aeternum est uis malo temporali .. Quia illuct licem, hoc non facit. . Qua etiam
pa na peeeati lethalis . est malum mai us , quam pec catum veniato is at hoc sit intrinsece in eligibile pro an tu, est tamen malum temporale go peccati lethalis est aeterna : nec , i lis vel a Deo vel ab homine ex one solius peccati venialis, eliquCi maiori timore,&odio sugienda, voniale pereatum; tametsi neu eligibile absolute, aut comparati u . Non quidem absolera , qui
110쪽
trumque est intrinseest mnum insolute sed neque comparatione alterius, quia neminerum potest iuuare ad vitandum alterum . adque pertinet ad essentiam utriusquO . Quae sunt ex se manifesta . Quod si in hypothes impossibili, quae proposita est inaccato lethali permanente solum ad tempus , di de eius Poena manente nihiIominus aeternum ι termini hypothesis retineantur fidei ter , cice dum erit poenam asset deteriorem , minusque eligibilem . Quia dum supponitur peccatum non manere nil ad tempus, eo ipso sipponitur remitti, ' delegi intra aliquod tempus,atque ideo illi sucis cedere gratiam .sanctificantem . Peccatum autem , ut iam remitam , et compensatum per gratiam, id est per honum ut minimum aequale toti malo, quod est in peccato, pactet nonaesse tam malum,tamque in eligibile, quam mala est, atque ineligi bilis poena ae terna. Verum illiusmodi comparationes ea hypothesi impossibili, nullius prorsus utili tatis sunt per se,de valent magis ad imp II. candum intellectum , quam ad eundem inis' Maendum de iusta rerum aestrinabilitate , ae dignitate amoris, S Odu. Visum por. ro est opportunum qu stionem issam in hoc loco interponere , ut mani e stata marignitudine malitiae peccati magis de- , inde elueescat bonitas grati aes 3 cuius via ad excludendum