장음표시 사용
81쪽
parte loel, eui insistit, possit obtinere malo. rem propinquitatem ad supremum,& m iorem eκclusionem inclinationis deorsum. aut ad latus. Dedit igitur Deus primo ho. mini peclectam subordinationem rationis superioris ad ipsum Deum , nec non appetitus inserioris ad rationem superiore ν Hoc enim pacto, & non aliter potest homoeobtinere sumniam propinquitatem ad summum, &sia premum bonum cum exelusione omnis inglinationis, re decliuitatis alea, quae sunt infra hominem, aut extra lineam rectam re ectu Dei. Ob quam ratioqnem praedictum testimoniu usurpa ur frequenter ab Augustino in hoc sensu Praesenta tim in libris aduersus Iulianum . atque in
eo maxime loco, qui indieatus est in primo
Istiusmodi recti tu do collata est Adae priuano s& principaliter per gratiam, ae chari-
α alii communiter. Quia sola eliaritas permfecte subordinat Deo voluntatem humanaaad quam deinde pertine. , ut reliquas Omnes vires animi,&corporis imperio suo diis rigat, ae ordinet ad Deum nulla permissa inclinatione ipsi contraria ad res inferiori
Tes. Habitus autem charitatis postulat ex sua natura, ut non conseratur subiecto eo poti rationis, nisi dependenter ab eius co-
sensu , de dissipositione morali, uti ostendetur quaest. 8. de viri. Theol. & notabitur in praesenti, auest. Io Infusus itaque est Adae eraeeunte libero eius consensu, ae dispositione , ut docent D. Thomas eodem in i co, Se caeteri communiter Iam vero, primo homine in hunc modum donato gratias ct chari tate, ae proinde eleuato ad consortium divisa a turae, atqui admisso ad perifestam
82쪽
sectam amicitiam cum Deo, congruum inprimis fuit, ut fili,s eius , atque nepoti us fieret copia perueniendi ad eundem diis nitatis, & gratiae gradum ἔ tum ne sat criam intime, ae persecte amicus Dei, Si ad
huc innocens contristaretur Uoluntate an .
te cedenti diuina promissis filiis ineptis ad ii mirandum mores ni dumque axendi. Pa. ternos,& cum quibus ne loqui quidem pose set de re bin,quae forent dulcissima Praesaeoterisse de inque utilissinis, ae decentissitia
colloquiorum materia , bc quo mumque diligenter educa. et, at doceret, ad degenerandum potius dirigeret,quam ad retine- dum geueris aecus; tum ne cum partous in natura, abique vita inaequalitatis causa ex Parte ipsoru , usque adeo inaequaliter age. Tetur quoad ea, quae ex natura rei aequaliter essend omnibus,, & singulis conseribilia. Longruum vero minima fuisset, ut eadem gratia conterretur posteris non praeeunte
formaliter, vel equivale uter simili consen. su libero , de dispositione ex parte ipsorum ad illam suscipiendam a sum ob ea demo exigentiam intrinse ea gratiae respectu tam nium ἰ tum ne Deus esset indulgentior ilia filios, quam in patiem ; cum potius pater Prae emane in deberet quoad gra tiosa, vi P te oneratus aliunde euia siliorum, S indi-t
gens, pro ipsorum bono . eorundem venem ratio 2 , quae naturalites est erga prae emi. ἰnςnxqm quoad ea quκ ina ime aestimantur
congruum deinde suit,ut libera facultas eius consensus, ac dil positionis necessariae - pro unctificatione piat erorum committe. Tetur arbitrio,& electioni fide. Certe hoc erat valde desiderabile respectu poster rum , qui communi prouidentiae, & causa- um secundarum os cursibus connatur il
83쪽
ter euenturis reIinquendi erant. Quia Adam orae uiam animi, Se corporis dispositionem habuit immediate ex opere, di magisteria Dei, cuius persecta sunt opera Posteri vero communi prouidentiae relinquendi habuissent eandem praeuiam praeparationem animi, de corporis mediantibus causis se cundis, quibus multiplici ex capite conuenit esse desectuosis in opere tuo . Maiozigitur spes affulgebat prosperi euentus , si causa communis posterorum simul cu proin pria, ac personali comineretur solius pri. mi hominis arbitrio, ac libera electionil aeproinde, ut ita fieret, suit optabit ius ae bis neficentius respectu eorundem posterorres Nec fieri potuit, ut id ipsum non optaret etiam Adam ob naturalem affectum pateranum transformativum patris in filios , de praeoccupantem eor ni desideria . Neque vero valli erat irrationabile, ut quoad intarium substantiale vitae spiritualis Pater viaque adeo spiritualiter perfectus subiti tue-τet r filijs non usque adeo futuris idoneisa qui per seipsos, propriaque electione illua ducerent , sibique prouiderent ; imo maninsuris per aliquot annos absque usis, ratio maris, nempe Pria tempore infantiae, ideoqu mansuris interim absque donisisupernatuaralibus, de absque pignore, ac semine Uita aeternae, si non subuenitetur iaspositione ad id necessaria concepta per volu tatem
Pater igitur misericordiarum , & Deus
totius consolationis , . qui ea etiam praepa Tat creaturis suis, quae in cor hominis non asceat dunt, non solum quoad substantiam, sed etiam quoad modum ., benigna praeue uit vota posterorum is di desiderio prim s
uominis iam amici salamio butur annuits
84쪽
voluitque s ut eius electio haberetur pro electione propria posterorum quoad trane fusionem, vel iacturam iustitiae originalis;
atque hoc pacto benefietum illud specialis
optimae Praeparationis quoad animam ,&Corpusa quae praeivit in primo homine, ampliauit, quoad fieri potuit, ad posteros suis euros inferiores quoad eandem animi, de corporis praeparationem praeuiam. Nihil tale factum est, aut oportuit,ut sie xet respectu Angelorum. Quia Angeli, tam Inseriores, quam superiores omnes imme diati creati a Deo habuerunt itide immediate ab eodem solo totam praeuiam prae parationem ad primam electionem, ex qua penderet conseeutio , aut iactura primae
gratiae; atque ideo omnes obtinuere ea a praeparationem proportionaliter aequalem. Caeteris autem paribus omnino congruit sui unusquisque sibi ad fit in caula proprias
nec patiatur sine compensatione iacturam propriae libertatis quatenus transfusae in li-hertatem alterius , atque dependentiam abaliena voluntate, maxime quoad suum sumum bonum. Ratione longe maiori eximi omnino debuit a voluntate Adae, & a communitatione,ac cottigentia electionis eius Christus Dominus.Qui videlicet conceptas est superueniente Spiritu sancto, S cibum. hrante virtute Altissimi, ut habetur ex ε. Lucae 3s .icuoque habuit immediate a Deo augmentu speciale bonae dispositionis quo ad animam, & corpus ultra exigentiam, &vini activam causarum secundarum natu inraliter occurrentium, tum pro primo suae existentiae instanti; tum pro reliquo vitae progressit: atque ideo defuit in ipso ratios ob quam dictum est, oportuisse, ut caetero Ium hominum voluntates in voluntatem. I primi
85쪽
primi hominis transfunderentur, eiusqu
electioni subiacerent . Inio adfuit ratio contraria, quia Christus Dominus pro maiori sua dignitate sortitus est dispositione longe meliorem animi, Se corporis , qua
Adam, Se non debuie ulla ex parte subjici melius dispositus minus bene disposito. Sed
neque Beata virgo Christi Mater contra xie de racto peccatum originale. verum de hos
puncto . Ae de adaequata circumiacentium dissicultatum , & connexionii doctrinae e
positione, quae longior, ac dignior est, qua, ut hic obiter concludatur, alibi ex prosemio agendum e I .
Exem piis itaque Christo Domino, & per
specialissimum priuilegium sanctii lima eius Maere ab actuali peceati originalis contracti one,& praescinde do pro nunc omnino ab aliis controuersiarum capitibus . variisque eas explicandi modiri voluntates reliquorum posterorum transfusae fuere in volun eatena Adae quoad effectum amittendae, vel non amittendae iustitiae originalis, ut apparet ex rationibus adductis ἔ atque ex Con. sentia praesumpto seu νirtuali eorum derrus asormali veto,& explicito ipsius Adae eon cessa suit illi libera facultas eon seruandi sibi , ac transmittemii in posteros iustitiam originalem retenta innocentia, vel eadentis amissa eandem pro se , S: pro ceteris amit.
tendi ; ita ut quoad hune effectum electio Adae foret moraliter elecito generis humani. Hine effectum est, ut peccatum quod de s facto commisit Adam, fuerii simul peeeat si generis humani perinde aestimabile quoaddi ctum effectum , atque si singuli propri physice voluntate illud perpetrassent ; eademque proinde ratione propagandum originaliter in posteros, quibus astus ipse pec. D cati
86쪽
rat , qua ratione etat habitualiter permata rum in Adam pro eo tempore., pro quo ideactus peccati iam non inesset eidem actuali ter, &physice. Dictum autem est in quaestione praecedetin ullum peccatum posse permanere habitu a. liter, nisi ratione alicuius effectus inducti per peccatum, quatenus permanentis, ac praeientis phy Iiee, atque talem effectu a s respectu peccati lethalis, nou alium esse Posse , quam priuationem gratiae . Ergo αPeccatum originale contrahitur per poste. ros, eisdemque inest ratione eiusdem priuationis gratiae, atque in ipsa essentialiter co sistit tanquam in ultimo sto complemento substantiali. Quod ex eo praeterea apparet clare; quia in eo essentialiter consisti e peccatum originale, quod aufertur iniuersallter in omnibus per Baptismum iuxta illuci
Com. Mileuit. ean a. Propter hares enim magulam βδει etiam paruuli, qui nibi peccatorum in semet ιnia adhue committere potueruus, . ajnleccatorum remiseronem veraciter bapti a 3- , τι in eis regeneratione mundeιur, quod generatisve traxerunt. Regeneratione autemhaptismali sola ex assectibus prim peccati,
aulartur priuauo gratiaea εἰ virtutum . Brgo in priuatione gratiae consistit essentialiter .& primario Peccatum quod generat: ne strahitur ἱ secundario verin& accidentati tetici priuati ne aliarum virtutum . Cuius diis scriminis ratio assignata iam est in quaestione praecedenti. Ad L. Augustinus peceatum originale non solum exponit legitime, sed etiam accomodatissime . Primum enim notiscat il- Iud per concupisscentiam , de rebellionem
appulitus sensitivi ; qui est effectus primae
87쪽
praeuar cationis notissimus omnibus . Dei nisde, quia concupiscentia manet ante,& post iustificatiooem ; id est manente, de sublato peccato ; quae indifferentia est propria materiae, superaddit reatum poenae aeternae, ta quam rationem formalem , 'quae ita compa. retur respectu peccati originalis. 6c corcu. piscentiae, sicut anima comparatur respectu nominis, & corporis . Quia vero ulterius docet manere reatumsdum abest g alia, eademque gratia superue niente tolli eumdem reatum; satis elare significat permanentiam reatus constitui soris maliter per priuationem gratiae, atque adeo ad hane priuat lonem, tanquam ad ultimum suum complementum ,reuocari realem pec
cati originalis constitutionem inae omnia colliguntur distincte ex locis citatis inoobiectione, atque a D. Thoma ibidem in dicato exponuntur prout hic exposita sunt.
Quare lenient a nuper asserta , quae est D.
Thomae in proprijs terminis, nihil dictitabAugustino quoad rem iptam ; quoad moduvero solum illi superaddit maiorem clari
tatem, minus subiectam a qui uocationibus. quas nonnulli palsi sunt valde magnas ita intelligentia Augustini nolentes se accommodare interpretationi D. Thomae .
Ad 2 Nulla poena peeeati potest eonsti intuere vllum peeeatum secundum malitiam , eius moralem imputabilem immediate ratione sui; potest tamen constituere, atque nee essario con lituit peccatum habi tu ale , tum personale , tum originale quoad illius perseuerantiam , & quoad istius actualentia unicuique intrinsecam contractione; qua nodoquidem , nulla superaddita de nouo malitia morali , perseuerat in unoquoque habitualiter peccatum actualiter semel cam-
88쪽
missum S, quod commissum fuit ab Adam,
contrahitur a posteris . Quapropter priua tio gratiae, quatenus pendet a voluntato diuina nolente condonare a re volente punire peeeatum,habet rationem poenae; quais tenus vero prouenit a vi demeratoria pec
eati eo nimissi ab Adam,habet rationem c5Mentis ultimo peccatum originale ἱ atque sub priori ratione , est volita , ' de causata a Deo formali ter; sub posteriori non nisi m
terialiter. Peccatum vero nullatenus aut
est, aut dicitur volitum a Deo,quia sub hoe conceptu importatur forma liter malitia moralis. Conformiter ad haec distinguen is
dae sunt diligenter propositiones obiecticiis ais, & aliae similes. Ad 3. Certum est ex Tridentino sesi . s. ean a. Adam ratione peccati amisisse saniactitatem, S iustitiam, atque adeo grati an sanctificantem, ae iustificantem; esto simuIania serit alias partes secundarias tultitiaeotiginalis, quae setae a mult s auctoribus diacuntur iustitia oririnalis, quia solae ipsae sunt distina tuae iustitiae conuenientis Adae ante pi scatum a iustitia peccatoris postea iustificati Vteumque vero hoe habeat, pectatum originale non consistit in priuatione omnis aut cuiusuis boni amissi per peccatu, sed in sol a priuatione eius boni, quod est eouersi uum hominis respectu Dei, ideoque oppositum peccato eiusq)ae destructiuua quoad conceptum essentialem ipsius . qui consistit in au er fione a Deo. Tale autem bonum est sola gratia sanctificans . Ergo insoIa eius priuatione consistit peceatu originale quoad essentiam, Se substantiam sua. Ne colatur testimonium Mileuitani superius
Ad ε. Bonum proxime p ossibile; ae debitum
89쪽
bItum plutis aestimatur, quam quod est iu
debitum, S remo te tantum possibile. Graistia autem est proxime possibilis , di debita nomini eleuato; indebita vero , di remoterantum possibilis pro statu p rae naturae. E .go privatio gratiae est maius malum, magis que noeer pro statu praesenti; quam eius carentia pro statu purae naturae. Quia licet
utrobique excludatur idem bonum secundum encitatem ; excluditur tamen d uersia
secundum dιspositicinem ,& possibilitatem habendi. Rursus, lieet haec disterentia sit
existin seca denominatio resipectu carentiae gratiae secundum se ; non tamen est e κζriu seca reipectu malitiae peccati , ex qua prouenit ea carentia Quia actus quo peceatae. Adac is non per denominationem extrinsecam , sed inti insece suit impediti uus gra
tiae, quatenus proxime possibilis sibi, & p
steris . Innotuit nimirum Adae proxim potestas ipsi a Deo iacta conseruandi sibi, de traducendi in posteros gratiam, de ad uint Iumque praestandum praeuentus fuit praece Pto , de voeatione gratiae Dei . Quapropter eius peceatum intrinae e fuit contoptiuum huius praecepti, ει vocationis,atque impeditiuunt conseruationis, de traductio nis gratiae , ut proxime possi bilium; de ex utroque capite suit intrinsece maius, M.teriusque paecatum, quam foret peccatum quod ui, Purae naturae . Dictum autem est galentiam gratiae pertinere ad constit utionem habitualis, & originalis peccati, quatenus pendet a malitia peccati actualis, ac personalis antea commissi, fie quatenus inducitur per vim demetitoriam eiusdem ;ita ut pars eostitutiva utriusque peccati iv.
trinsece, ac essentiaIiter praecipua fit ea ipsa malitia ,& vis demeritor i a s e tamque
90쪽
sit de eoneeptu essentiali earentia gratiae, quatenus priuatio est . Patet igitur priua - ionem gratiae pro statu praesenti esse deteriorem , magisque nocentem 3 quam foretearentia eiusde gratiae pro statu purae naturae . Ea porro dependentia immediata a
carentiae gratiae a malitia, & vi demeritoriapeecati percipietur clarius .ex dice dis quaevstione 8. & '. Ad s. Adam accepit liberam saeuisatem quoad iusticiam originalem pro se, de pro suis posteris suturis inferioribus ipso quoas animi, de corporis dispositionem
etiam independenter a peccato actualiter Contracto . verum quia posteri in ratione Postero rum constituuntur per actionem generativam , quae terminatur immediate ad corpus; propterea dicitur peccatum originale traduci ad animam mediante corpo re Caeterum hoc peccatum inest animae immediate quoad suam rationem sormalcsae essentialem; sicut caetera peccata. Corpori vero, antequam uniatur cum anima sinest quoad eamdem rationem per modum intentionis tantum, ut dicit D. Thomas ubi
supra ; id est per denominationem extrin-st cani a vi demeritotia , seu reatu Primipehcati; qui reatus post existit, ut ita diis
cam, ac Permanet in occultis legibus Dei, seu e dicit Augustinus lib. illo S. contrais Iul. eap 8. sub finem; ad eum utique imumdum, quo vis motiua voluntatis, & inducti-ua mediorum propria causae finalis praeexistit, &, ut ita dicam , praeincipit esse in coognitione efficientis.
unde eum idem Augustinus peccatum Briginale dicit affectionem malae qualit
iis, sicut languorem; ibium exponit ratio in m materialem eius peccati iuxta nota.