Quaestiones de iustificatione impii, ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda ...

발행: 1655년

분량: 261페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

quam permissio. Aeeommodetur totum. argumentum eoniunctioni peceati eutria, beatitudine, de unione hypostatica ; & apparebit elate inanitas paritatis, atque inaedigentia alterius praeterea rationis. Ad ro. Infinitas virtutis nihil faeie proconiunctione rerum in se thimeriea. Quare aliunde videndum est de possibilitate, α repugnantia cuiusque euenturi &an distantia terminorum sit, vel non sit infinita negatiue, seu includens in se contradictione , quae constat ex infinite distantibus negati-ue. Ad confirmationem t Habitus e halitatis pendet essentialiter quoad esse;& eoalseruari a libera voluntate , & dilectisne Dei erga hominem. At habitus vitiosus nun ita pendet saltem quoad conseruari a actuali vel auersione a Deo , vel non eon versione ad eandem a sed conseruatur ala

alia causa. Nulla igitur est paritas.

virum ast iustificationem amph re . i. quiratur aliqua dispositio eκ parte ipsi uap

i Io ET V R non requIri. v Quia dispositio passi ad es.

ω υ-fectus naturales requiritu e eum ad repelIendas dispositiones contrarias praeexiste. G t quae impediunt introdu

ctionem formae nouae et tum

quia virtus sinita agentium naturaliu non potest peruenire ad finem suae intentionin ad OP timuin effectum prasontentum t

162쪽

pia . nIsi praemissis imperfectioribus esse

ctibus , qui deinde cooperentur ad productionem effectus opximi . Quapropter ubinal Iae prae existunt dispositiones contrariae ,& virtus agentis est suffieiens ex se ad eme intentum, subito producitur totas eia sectuo, ve apparet in Sole iduntinante aerem in instanti usque ad summum suae pollentiae . Deus autem s qui iustificas impium , ut habetur Rom. 4. s. est agens infinitae virtutis, sussieiens proinde se solo ad quelibet effectum ; & It cet, In iustificatione i mpii , adsit dispositio contraria, nempe Pegcatum , quod est impeditisum gratiae iustificantisi nullis tamen suis actibus potest peccator expell.re ex se,aut totaIiter, avit ex parte, istud impedimentum ; nec Deus indiget aliquo adiutorio ex pare ν ccatoris ad inducendam formam iusti cantem . Nulla igitur dispositio ,:aut posssibilis,aut necessaria est ad iustificationem

a. Iustitieatio pendens a prina dispoinfitione iustificandi per bona ipsius operagontradicit Apostola dicenti 3' ad Rom. 24. ιαε seati iratis per gratiam ipsius, per νμdempugnem, quae ηε in Christo Iesu, Neci non

Isiaiae dicenti cap. s . v. 3. svasis venundata asis,infine argento redimamans . Nee enim gratis habetur, de fine pretio , quod i a

Consertur praeeuntibus expens s bonorum M perum s ut absque eisdem conferendum nequaquam foret, ut colligitur ex eadem epistola ad Rom. E qu. Operaι-s me era non ι απιών secundum gratiam , sed s eundum deboam. Austetur dissicultas, quia non solum merem redditur operanti lac

dum debitum ;. sed etiam subiecto suscien

ter disposito ad aliquam laxetam deb tut

163쪽

ex natur. rei eadem forma . Ergo, siquid Eiustificatio impij consertur a Deo gratiose.& absque debito, consertur utique absque

praeuis ad ipsam dispositione sufficienti ex

parte peccatoris .

3. In opere iusti sicationis pra eedit Deus. S subsequitur homo, ut habetur inter aliaca Conc. Araus can Φ ubi definitur resistere Spiritui sancto , G qias, m d peccato

purgemur,uotantatem nostram Deum expectara cantendis. Consonat Augustinus tract 7 a. in Ioannem die ens ex persona Deir Pylud

ut faciat. Gue opera , nasi vi ex impio ius ua ι ρ Clarius idem dieit semetiatque iterum D. Thomas i. a. q. m. a. 7. Tuta, alto is fusicatis impii originasi: eν rasi ut in grasia infulione. Peream enim, Er libeνam a biινium mouraur, o culpa remittitur . Rursus art. αἐnter ea s ait, qua requirantur ad summationem, naιurati ervive primum ess gratia infusio . Secundum est moιus tiberi arbιtri' in Deuis Tertium est motus tiberi arbiινη in peccatum is Guartum υπὸ ni remistio eulpa . Si autem neeessaria esi et . ad iustifieationem dispo tio ex parte peccatoris, homo praecederet, α Deus subsequeretur, atque exspectaret hominem ἱ nec Deus faceret,ut faceret hoἄmo, sed quia fecisset; de multo minus, aust ustificatio impii originaliter consistereti gratiae in susione. aut inter requisita ad tua ,stificationem, primum esset nfusio gratiae, secundum motus liberi arbitrii. Quia dispositio subiecti ad formam necessario praeis sedit ante introductionem ipsius sormae

ine proinde, si prin*ptuM alterationis, seu . dispositiuum sit distinctam a prinei pio generationis fillud prius operatur qua istud, sin minus idtm p incipium operatur priv rvv

164쪽

i a De disposit

operat uiam, & deinde ut geli emtiuum Cum igitur homo simul eum Deo foret principium dispositionis. si haec esset nςcessaria αἶiusti fieationem; Deus vero solus sit principium infusionis gr3xi ,

.atet in opere iustificationis hominina sore priorem Deo, ut iustificante; ae et Deum, .e motivum i ac dispo uuita ibeti arbitrij sole priorem seipso,n uiae odente gratiam, & iusti fieante. . 4 Aptitudo. & potestas, d obtinendum finem suum naturalem, Gm nulla d id praeeunte dispositione ex parteiosius hominis. Quia ea aptitudo, di pote

x, eii indistincta ab ipsa substanti et na-

Rura hominis, qui nequit praemistere sibi ipsi ve disponat se ad existenti m Iul. Et zo etiam aptitudo, de potestas, d conse otio neni finis supernaturalis , instra nulla ad N pr unde disposith ne. Paretaeonsequendas tum qu13 ordo supernatu xalis imitatur ordinem napuralem; tu quiqiustificatio impii est regenerati Ο,& natui stas spiritualis nominis,ut iiquet ex testimq-Vj, indieatim in quast. t: ideoque antece- ne debet ad omnem operationem spi ''tualem', omnemque actum proprium v, t Di titualis; seu i naturalis genera lo,ae naa ivitas praeedit omnem n turesem opera. tionem, Ae actum vitae . Confirmaturi Christo Domino, qui est Primogenitus n- ter fratres, Ae primum exeniplar caeter rufiliorum Dei, collata est filiatio nazurali

Dei, de plenitudo sanctitatis absque vi L prauia Tispositione ' Ergo etiam reliqui filiis Dei eoiertus siniti modo siliatis ado priuas ae partici ratio ejussiem sanctitatis . Nempe filiatio adoptiua est taltatrix filia-3iodis naruralis, arquria Oius inritatione

165쪽

Quaestio. X .

persecta essentialiter eonsistit rs. Iustificatio impis est maximum intre

milia opera Dei, ut docet D Thomas in eadem illa et M 3 a s. ex Augustino die ea in

virumque potentia , hoc maioris eis miseνωαν-dia . id autem est maius absoluth inter adi

qualia quoad reliqua, cui fit additamen hi speciale , quale, dicitur ab Augustino, fieri in iustificatione ex misericordia maiori. Consequenter eadem iusti fieatio est op . . miraculosum , ut dicit D Thomas ibidem

arti Io. Quia opera miraculosa sunt maiora aon miraculosis. Unde non potest no a esse miraculosum , quod est maius aliquo miraculoso . Patet autem , ea adducto testimonio Augustini, iust ficationem implieile maius opus, quam Areazionem Angeis Ioram, quae fuit miraculosa , ara diei tib id SD. Thomas. Non est autem miraeuIum, de multo minus est opus , inter omnia operata Dei maximum .inducere sormam in subie. cium suffieienter dispos tum ad reaeeptione eius . Imo est miraculum negare aliquam formam iubiecto dispo uici suis mentet ad ipsam. vi de a sortiori concluditur non esse opus maximum a quod tune inducatur forma . Ergo est de conceptu iustificationis

impii , ut fiat nulla praeeunte dispositione sex parte ipsius. s. Ut eo ne edatur requiri aliquam dispoositionem ad iustificatione in ; nulla tamen avidetur concedenda esse neeessaria praeter idem: tum propter testimonium Apostoli xx elusiuum aliorum operu 3. ad Rom. 38. rbitramur enim iusti aνi hominem per fide

sine operibur Iesu: tum proptir eiusdem te

166쪽

i 4 De disposit.

Rimonia adstribentia iustis eat onem fidellaeundum se praecise consideratae, ut ibi de v. as. uusm proposuιt De r pνopitiatione per sdam in fundiu ine Usius; & iterum cap. 4.ν credeuri autem in eum, qui iussisteat im-pιum reputatur sides eius ad iustitiam. Eodem

pertinet illud D. Petri act. II. s. Nihιldi-δεν euiι inter no Apostolos , aliosque Heis brae G ω illos Gentiles fida purificans rapinda eorum. Et urgentias 3. ad Tirum s Non ex operibus iussitia, qua fecimuε uos, sed hec ἀ- dum suam misericordiam saluos nos ferit ριν

ritas Iancti, quem effudit in nos abunda per I sum Christum Saluatorem nos ram, υι tu IU cati tralia 3Viuι Sc. Sola igitur fides sufficit ad iusti fieationem impii absque ullo alio opere bono dispositivo ad susceptione gratie propter iussi eientiam meritorii Christi , non indigentium adminiculo nostrora

meritorum, ut plenum nostrae iustificationis effectum, ad quem ordinata fuere, conis sequantur.

R. De requisitis ad iustificationem pari uult, nec non adulti non habentis ni si peccatum originale dicezur in qq. de Bapti mo , ubi etiam dicetur de voto ipsius Ba ptismi necessario ad obtinendam iustifica tionem ante realem susceptionem ipsius. Neeessitas spe et alis dispositionis, ad iustificationem adulti habetis peecatum lethale personale, est certa ex fide,& ex multis laia erae paginae testimoniis definitur a Conriti Trid. sess. s. cap s. Se σι & ean .F. Actus porro dispositivi, qui ibidem eXiguntur Cap. s. sunt septem. Actus nimirum primo fidei , se eundo ei moris diuinae iustitiae, testici spei emissionis donandae propter Chri si untia ;suarto dilectionis Dei ἱ quinto pae nitetiae ,

167쪽

Quaestio X. I s

seu odii peeeatorum sexto propositi de semendatione in posterum seu de inelloa.da noua vita. septimo propositi de obstinuandis diuinis mandatis . De necessitate fidei cost i ex 3. ad Rom. a s Quem proposuis Deus propitiatronem per sdem .n sanguine ipsius. & ad Hebraeos M.f. sina με impostibiis et praeera Deo. De tim in

re ex x. Ecclesiastici 27. Tamον Domina eripenit peccatum . Nam qui sine simore es , non

poteris iustiscari. De spe ex ε ad Rom. 24.ua salui facti sumus . Ex r. I an. 3. Omis ni , qui habes Oarie spem in eo, μηλφωι se , sieur ille sanctus o . De dilectione ex I

optima ad hoe ipsum ponderatio Augustinil g. de nupt. Reo neu p. cap 18 Iι ὰ peccaeo desistere, hoe esses non habere peceata , sus ceret, υν hoc nos moneret seriptuνa : fu pecca sti. Non autem suffis, sed addidite in de pra-

raritis depreeare, υι tibi ν/mιι tantur. Denique de proposito emendationis, de obseruan Liae mandatorum extat praeceptum coniunctum cum promissione veniae EZech. I8.3I. Probis rite a vobis omnes nauarieationes υestras, in

quibus prauaraea ιι est is quod fit per propo titum emedationis γ m Deise υobis cor no uum, moiritum nouum quod fit per pro post tum obseruantiae mandatorii Et qu ste morumani domus Istael ρ Quod pertinet ad promissionem veniae. Idem habetur incitatis locis eiusdem Egechielis, nec non APος, , s. Et praterea utrumque propost G tum

168쪽

ε De disposit.

tum in eluditur, simul cuni dolore, in pte. nitentia iuxta ipsius definitiones traditas ab Ambrosio,& Gregotio apud Magistrum in . dist. l . Ambrosius enim dicit pa nutentiam esse pναιerita mala plangere, o pla

genda aterum non commitιere . Gregorius ve.

γ σνteacta peccata desere ω nenda non ci minere. Tot igitur, Ze tales sunt dispositio necessaria, di sumetens ad iustifieationent adulti habentis peccatum Iethale persona iste . Nempe de istaciustificatione agitur i omnibus iis testimoni j s. Sciendum autem est aliquos ex iis acti. Bus esse necessarios ratione justifieationis positiuae, seu ratione infusionis gratiae se iscundum se .praescindendo ab statu ante e denti tam peccati, quam innocentiae; alios vero esse necessarios ratione iustificationi snegatiuae , seu ratione remissionis, ac deleotionis peccati prae ex i stetis i id est alios reis quiri ratione termini a quo , alios ratione termini ad quem,quibus constat iustificatio impii adaequale sumpta. Actus disponeniates ad susceptionem gratiae, & donorum seoeundum se , atque necessaris ex natura, &exigentia intrinseca ipsorum, exponentur quaest. 8. de viri. Theol. Ubi etiam quaest si . Os edetur eos actus procedere minime posisse ab habitibus, ad quos disponunt. Et imsuper declarabitur ibidem quaestin8. de fidespec aliter, quarum rerum esse debeat. Exispositioni vero actuum requisitorum ratio ne peccati incumbent quaestiones fere om. nes de virtute, di sacramento Poenitentiae. Vbi etiam manifestabitur, quinam eorum a

sint necessarii necessitate nie dij; S qui sola

necessitate praecepti. Et rursus quinam ex .plicite, ac formaliter requirantur; qui vexo iussiciar. τι impluite saltem, ac virtualiter

169쪽

Quaestiri X et et

II ter habeantur. Ac demum quales esse deis

beant intra,& extra Licramentu. Nec enim circa haec conueniunt omnino Theologi , Nres tota indiget longiori explicatione, qua quae commode hic interseri possit, & penis det ex principiis tradendis loco indicat . iHoe unum est,in quod omnes Coueniunt, eum iustificatio impii sir transna latio ei ab statu permanenti ex se peccati, & ini mucitiae eum Deo,ad statum ex se itidem pera manentem cinctitatis, Se amicitiae cu Deo , duplieem necessariam esse dispositione tria, ct quasi alterationem praecia ex parte adul.

-ti iustificandi ; alteram, qua incipiat recodere a peccato; alteram,qua incipiat accedere ad Deum. Quia Deus, ut arguit D. Thomas 1. 2. q 1 3. a. I. 3e s. de de verit. q. 8. 2 3. & 4 mouet unumquodque subie iscium iuxta naturam suam ut patet in rebus omnibus naturalibus diuersi modo motis iuxta diuersitatem ipsarum. Natura autem

substantiae libertate praeditae , de habentis usum rationis , haec est; ut libere seratur ,

Quocumque fertur de novo, ac proinde ne subeat mutationem ullam status quin incl-piat libere moueri ab statu praee edenti innat uni nouum. Quia Vero mutatio an ua

tu peccati in statum gratiae est maxima ominnium mutatio, & versatur inter extrema distantia inuicem propemodum inlinite, atque eontinentia diuersitatem aeternum dis raturam , quantum est ex se , idque quo actselieitatem, & miseriam aeternam δ propterea haec transmutatio, ae vieissitudo statua maxime omnium postulat ex sua natura, ut homo libera sua electione incipiat, tum recedere ab statu praeeedenti peccati per timorem , de detestationem mali in illo eo notanti, de ea illo imminentis; tum accedere

170쪽

8 8 De disposit,

ad statum gratiae per spem , Se dilectionem adi uncto verim ue proposito recedendi a malo, & faciendi bonitatem . Rus sius quia peccator libera sua elictione decidit ab statu gratiae, di filiationis Dei; Se incidit in statum irae , ae filiationis Diaboli atque ruod libera elemone factum est, libera iti. em e lactione reseindi debet, quoad fieri rotest : apparet hine etia m ad esse specia Iem rationem , ob quam nee ema ta est dispositio praeu i a peccatoris depulsu a peccati, Sc lovet Iiat tua gratiae, ut per i ut tifica tionem transmutetur, di reponatur in statu contrario statui pe a Ii. Conueniunt praeterea Theologi omnem istiusmodi dispositionem peccatoris debere esse ex gratia Dei per Christum. Id quod semel, atque iterii suggerie, re maximo omnium conatu statuit Concilium Tridenti risi loco citato. Quia videlieet omnes actus salutares, seu quoquo modo eoferente sp sitiue ad conlaeutionem gratiae, & gloriae olunt intrinae e supernaturales superantes activitatem, & vires, omnemque sussi etenis

eiam liberi arbitrii eo uenientem ipsi ex se, ideoque pendent essentialiter a gratia Dei

per Christum latrinsece supernaturali,& di 'vinitus missa per interiorem Spiritus sancti illustrationem , ac inspirationem gratiose superadditas exterioribus causarum naturalium, S obiectorum sensibilium occursiis hus; uti pluribus commonstratu est qussit. r. de Gratia, ct sequentibus. Et quidem circa dogma Ca thoii eum de neeessitate gratiae. per Christum sicut minus errauerunt extensiue , ita turpius , ae si ul-tjus , quoad consequentiae rationem , ec fiauere Semipelagiani, quam Pelagiani, in-Uxura peruttis illa partitioae inter gratia,

SEARCH

MENU NAVIGATION