장음표시 사용
171쪽
ct liberum arbitrium, per quam exordium iustificationis, S primas praeuias ad illam dispositiones attribuerunt viribus, ε Helenes e liberi arbitri j gratia destituti; cumstandem gratiam agno .ceret deinde neces
lariam ad reliquum totius iustitiae salutaris progri sium . Hos enim, quid aliud est, qua concedere possibilitatem ad id quod dimisellius est, imbecillitati virium , quae agno- 'stitur in sufficiens ad id q iod facibus est quis enim dubitet dissici, ius e ste νε mens
grauata pondere peccati,& terrenorum a fectuum labe sordidata, ae obtenebrata, atque delectationum temporalium amore possessa, erigatur, Prout oportet, ad cogi AEtationem, desideria, S petitiones aeternorii honorum contradicentium 'iori ad hisio ni ad temporalia; quam ut postea iis ho insti stimulis acta aggrediatur, &praestet ob iseruantiam omnium mandatorum Dei 'i xerit profecto, qui hoc negauerit , e niectum in profundum aquarum appenso magnae plumbi pondere emergere posse, quoties libet. natare deinde numquam pPiso ijsdem semper, eodemque in statu permanentibus viribus, & peritia quoad reliquas eiseumstantias Qua de causa merito laeta tur plurimum Augustinus i. i. de praedest.
Sanct .sub initium de dimidiata illa secessi
ne Massiliensium a Pela io, S magnam i R de spe ni concipit de integra eorum reduactione ad sanam doctrinam. Quia uidelicet vel sola consequentiae ratione essicaciter impelli, ae conuinci poterant ad reliquamsadeoque integram secessionem facienda a Pelagio, uti impellit ac conuincit idemo Augustinus toto illo eodem libro . verum circa exordium iustificationis adetqua te re
uocandum in isum gratiam Dei per Enrio
172쪽
stum, & cirea supernaturalitatem dispositIo
num utcumque remote conserentium positive ad iustifieationem, egregiam sane ope Tym navi aut v inter alios P. Didaeus Rura.
de Movinia in tomo de Prouidentia tot utractatu 3. ut dissielle sit aliquid ulterius superaddere, vel etiam desidera e . Ad I. Non e st de conceptu dispositionis, ut depellat dispositionem contrariam ex mbiecto ν aut ut cooperetur per essieientiam physicam principio inducturo formam plinisci paleui, ut apparet ex dispositione organica materia itecessaria ad infusionem animae rationalis, etiam si nulla praecessisset di spositio, aut forma contraria. Suffcit igiis tur ad eone eptum dispositionis, quod ratio ne eius congruat subiectum formae sibi communi caudae, & reperiatur persecte idoneum ad effectus sermales, & operationes pro prias eiusdem Drmae. Constat autem hoc omnino conuenire actibus peceatoris, qui dicti sunt necessarii ad iustificationem eius respectu formae, qua iustificatur. Deus vero exspectat, pro quibusdam suis effectibu , effectus alios praeuios, non ex defectu,& indigentia virtutis suae actiuae . sed ex persectione sapientiae suae , quae se ac cominodo nataris rerum creatarum ut plus illis pro fit antecedender dispositis , quam proaetaret, si indisposais dona sua prodigeret, RS intrudgret.. Ada. Non id solum gratis datur, quod eonfertu hil pra operanti, sed etia quod saperat dignitatem operum praecedentium.
Remissio autem peccatorum , amicitia , Ee Eliatio Dei,& haeredatas vitae aeternae,coninten hae in iustificatione ini pii longe superint dignitatem operum, quibus disponitur, Mobsequitur Deo peccator ν prasertim Praem
173쪽
ponderante in gnitate meeatii quod simu Ipraeeedit. Vnde praeterea apparet non per inde deberi peccatori, utcumque praeu edisposito sormam sanctificantem, atque debetur forma naturalis subiecto ad ipsa in
disposito. Quia dispositio naturalis pure phy siea, per seipsam, est dignitas sum ciens
respectu formae, ad quam disponiti eum tripartiei patio naturae eius,& proprietas p. Rea connaturalis eiusdem . Quod non li- militer verificatur de forma iustificanto comparata cum actibus disponentibus ad ipsam moraliter . Ad h. Mirum est valentiam, Ae nonnulalas alios auctores solide doctos, ac erudiri eos uti illis testimoniis ad probanda prinritatem naturae in gratia iustificante respectu actuum . quibus homo eo operatur Duae iustificationi. Quia in primis Conclitum Arausicanum mam seste loduitur iae auxiliis actualibus necessarij non solum pro ultima
dispositione ad iustificationem, quam so Iam dispositionem attribuunt illi auctore causalitari gratiae habitualis,sed etiam pro illis primis motibus defidetii iustificationis, oui saltem ut plurimam , sunt tempore utiores iusti fieatione, ideoque ab ipsa inrisma iustificante procedere nequaquam pol sunt . Patet hune esse sensum Concilii. Pr mo qui a , post verba illa obiectionis, 1 m.
mediate subiungit: Non a atem eua ut purgars velimus, per sanctι Sparatus infusionem operationem in nos fieri constreταν, remit υι- νitui sancto . Deinde quia istam suam de nitionem confirmat dupliel iIlo celeurit est i monto,altero Salomonis: Praeparatur usa ιuntas a Domino, altero Apostoli: Deus e', aut operatur in nobis vrilis in perficere probo.na volunἔμιε. Quae testimoma patet assere-
174쪽
re necessitatem gratiae uniuersaliter,& proin mistud pro omni, & quouis opere salutari, siue proximE , siue remoto disponenti ad Misti fieationem a S sive consequenti ad ipsam, siue ante edenti, tum tempore, tum
natura; atque adeo accipienda esse de auxiliis actualibus gratiae, prout accipit ste quentissime Augustinus. Quae quidem au xilia habentur etiam per infusionem Spiritus sanct i, &non solum gratia habitualissali que habitus supernaturales.
Iani illud ipsius Augustini; Prius ego sario ἔ qu a facio, vι Dcrai; tam notum est ab eo usurpari, tum eo in Ioeo tum alibi ne inpe de grahia actuali praeueniente,excitantes
di operante; vi non sit facile inuenire aliis quid notius in operibus Augustini aduersus Pelagianos. Videri possunt quae eam in rem dicta sunt ex eodem Augustino quist. as. de Gratia Quid quod ibidem quist, s. ostensum est ex Ara usitano. Augustinos ocP. Thoma per sola auxilia actualia gratiae,
illustrationem a re inspirationem Spiritus sancti Deum facere, ut faciamus,etiam cu Laeimus eo operantibus habitibus supernaturalibus λ unde tametsi gratia ha hi tu alia
influeret eme enter ad actus,quibus dispo vimur ad iustificationem ; non proptere verificaretur per eandem gratiam habitua is Iem Deum facere, ut faciamus; id est Deunos mouere allicere, S trahere ad faciendum . Hoc enim sola praestare possunt auxilia actuesta gratiae sormaliter ει imme diate. Nee Oppositum suadet, quod addi tur in testimonio obiectionis: vera snhi υι ex ιμιο μι ι ustas ' Hoc enim fit Deo per se solum infundente iustitiam, di nobisumul eum Deo praeferentibus dispositione
175쪽
ad nos etiam spectae, praestetur a nobis Deo
nobis opitulanre per gratiam habitualem , vel per gratiam actualem nihil differt pro kopo A ugustini in eo tractatu infl vid licet L tu, in eo versatur, ut salvet Christu Dominum maiora opera facere uobiscum scuam per se solum iuxta illud: Qui tradit sumo opera qua ego facio, π ipfes ei εν,. majora horum Iacter Quod ideo verum ibi eo inprobatur,quia nos si nul cum Criri. no facimus nostram impiorum iustificati innem, quae videtur esse maius opus rei 1 qui omnibus opes in us uri si , tum ut hominis. tum ut Dei, prout exponetur ad s. au
tem perinde maius, siue actus quibus nos disponimur, & eooperamur , fiam pe lo aerat iam actualem, siue etiam per nati tuale. Superest alia prχterea ponderati oco in munis Concilio eum Augustino Nimirum pud utrumque dici: Doam prius facer/:.
ouod sane, iuxta eorum intentionem s ve-xificari non potest ratione mutuae prior tatis inter gratiam habitualem, vi essi ei tem; de actus nostros, ut disponentes. Quia haec mutua prioratas aeque veri fiearet,ut post patet; Denm facere posterius; . faceres via faeιmus ς atque homine εxspectare a Deo, Ine ntis igitur Coneini, re Augustini ad misIam dirigitur causa Liatem Dei per gratiam actualem , quam facit n nobis sine nobis, ει qua ita p aeuenit Ompes nostros eo natus, ac dispositiones salutares ut non etiam faciat nobiseum , nec vicissim prae matur a nobis. Patet igitur ea testimonia repugna. re potius scopo obiectionis . Denique D. Thomas in utroque ilIo articulo loquitur uniuersaliter, S promiseue de
176쪽
ad illam dispositione. Docet autem ibId εart. iustificationem impii semper fieri in
Instanti, ut dicetur ex eodem in qq. de Sacramentis. Et rursus docet tum in eodem artieul , tum q. Ma a.a. ad a. dispositionem peccatoris quandoque fieri subito , &In instanti, quandoque vero suecelsiue , α In tempore. Manifestum porro est, quod sivluccestiue, S in tempore non posse totum procedere ab eo , quod fit in instanti ter-mIliatiuo eiusdem temporis. Deinde in iu-ui heatione. quae fit per sacramentum,pec catore ad illam disposito per solam attritationem,tota dispositio existit prius tempore, quam infusio gratiae habitualis . ac pro. Indes neque ad squale , neque inad squale ab ea procedit. Ε go assertiones .muersales squales sunt assertiones obietiae non .lymetiam Concilii Arausi*ania α A ugustiol, de proeessione. Se depe den L positionisinostrae ab infusione gratie, ad apsa gratia, aeeipi nequaquam Pos, sum de gratia habituali , sed de actuali. . Quapropter dum D Thomas dicit ait in ' ν rotam iusti fieationem originaliter cois
'in uuςrili, erum arbitrium , ure. ρον su pam , complectitur pronustu , ut righ. . alii, infusione νε-&bitualis Accipiendus pro
..tL qit de utraque gratia cum d stribum
inne accommoda; ita vi motio libςri ars. ἔ attribuatur gratiae actuali, o verniundenti ipsam ; remissio vero culpae at trinbuatui gratiae habituali, S Deo ut infuη- denti ipsam Eadem ratione acc piendum est de ιnfusione gratiae actualia, quod dici us arx infusionem gratiae esse primam in
177쪽
seeundum . Qiod vero additur in eodentia arti eulo 3. remissionem culpae e sie postrema ordine naturali in iustificatione, oportet componere cum eo, quod dicitur ibidem, ex parte hominis iustificati priorem esse
ordine naturae remissionem culpae , qua insufionem gratiae. 5: Ratio legitimae concordiae pendet ex eas quod gratia prae continetur in Deo, & non peccatum; iustificato e eouer inest peccatum ea se, & non gratia. Incipiendo au. tem ab unoquoque prius naturali ordine
occurrit quod est propinquius eidem . Ei denique inest ex se, & seeundum se; quam
quod ab extrinseco . Et similiter eouei piae tur Prius naturaliter quod conuenit eidem xelate ad idem x quam quod relate ad ex triniscum,seu relate ad id quod est ab ex trinseco. Igitur ex parte Dei, seu inchoa ea consideratione iustifieationis exiUen rursti fieante, prior est infusio, re introducti gratiae sanctificantas; quam remiisci,& ex pulsio culpE . E contra vero ex parte tu sti ficati prior est remessio cuIpae, quam in fusi gratiae. Sed viro uis modo cons de re tur iustific tio, prio τ est, atque adeo prima omnium infusio gratiae actualis mouentis peccatorem, ut disponatur,& enicientis ipsam di sipositionem . Deinde seeundo loco ι uecedit motus liberi arbitri j. & dispositis ipsa peccatoris o Quia est causa rea ita dispositiva,& infusionis gratiae sanctificantis,
S remissionis culpae; atque omnis causa est prior narura , quam suus em cius In ipis,
vero motu liberi arbitri, dispositivo peccatoris prius intelligitur motus conuersionis ad Deum , qua motus auersionis a peccato . Quia peccator incipit adherere Deo,
δέ sonu Mucia ad Deum propter i uili pa
178쪽
peeeato vero recedit,& auertitur non proopter ipsum secundum se , sed quia est conistrarium Deo. Prius autem est quod propter psum quam quod propter aliud ; Se consequenter prius naturaliter inteIligitue ordo ad illud a quam ordo ad istud .
Ex his apparet ordinem constitutum aD. Thoma inter illa quatuor a quibus perficitur iustisti alio non esse mi soνmem, κvmuo eum, sed parrim rc alem S partim rationis. Quia ordo inter infusio Dem gratiaesae rem iiii onem culpae est ordo rationis tam Rum i cum ea in ta fio, di remissio sint idem realiter secundum substantiam actus, ut di incit idem D. I homas in ea q. 1 3. a. s ad a distinctius de verit. Q 28. a. 6. Differundproinde solu in ex parte eonnotati, nemp: peccati, ad quo a resertur expresse gonee plus remissionis di non ita refertur exprecce coceptus in summis; sed infusio exples.se resertur ad gr tiam , ct non ita ex. resta ad peccatum. Similiter est ordo milus rationis inter motum liberi BrbιφriI ad Deum,ae ad peccatum . Quia peccator issa et actibus re inter indistinctis conuertitur ad Deu propter se, & auertiour a peetato propter Deum . Atinufio gratiae actualis est prior realiter saltem prioritate naturae, qua dispositio pst ceatoris; & haec dispositio est simi liter prior realiter quam infusio gratia habitua is , di quam remissio peccati pro
pter saxa siclitatem reatam essicientem alte-τbus, di dispositiuam alterius, ut dictum est. Quapropter Deus quatenus infundens graintiam actu alam,& mouens iberunt arbitri se, ipsumque libeium arbitrium quatenus libeaxe se disponens sunt priora Deo qu tenus insundente gratiam habitualem. sc remat .
179쪽
ex his demum omnibus constat nullum emeargumentum desumptum ex ordine prior ristatis aduersus necessitatem dispositionis aliusti fieationem. Ad 4. Regeneratio, te natiuItas supernaturalis non est similis quoad omnia generationi, & natiuitati naturali latque praeocipua inter eas differentia, quae spectat ad praesens, assignatur in ipsa obiectione. ΝΘ mirum quod per generationem , Se nati talem naturalem acquiritur ipsum esse sub stantiale hominis s adeoque & liberum a hi te um, & directio, atque aptitudo ad Plistimum finem naturalem . Q ae directio, Se aptitudo est i distincta ab esse substantiali, ipsoque libero hominis arbitrio Re superis naturalis regeneratris, δe natiuitas hominis praesupponit esse substantiale .cte liberom a hi tr um eiu dem . Et praeterea iusti fieatio imp j praesupponit statum peceati inductum
a libero arbitrio . Est autem connaturale agenti libero, ut ad ea, quae consequuntu host existentiam eius, de pertinent ad statia eius permanentem, moueatur Iibere : cumton naturale non sit, sed repugnans in teris minis, ut moueatur libere ad suam eκSMintiam, S ad ea, quae indistincta sunt ab ipsia, aut ad eandem consequu tur necessario.
Hinc patet ad paritatem ex Christo Domino. Quia esse substantiale completum irissius , ante quod nulla potest este operata ex parte naturae humanae ex se incompte tae , est similiter indistinctum ab ordine, de aptitudine ad finem supernaturalem quanis
do quidem substantialiter est filius Dei i id
est ordinatus , & aptus ad eum finem nor minus,lmo multo magis, quam purus homoaci finem naturalem . Ergo paritas confir in
180쪽
Ad s. Opus aliquod dieitur magnu uia
tripliciter. Primo ex parte modi agendi; di sub hac consideratione maius opus est creatio Angelorum, nec non coeli, Se terrae nullam praesupponens dispositionem, quam iusti fieatio illam praesupponens, ei praesupinponit de facto . Secundo opus dicitus magnis ex magnitudine rei , quae fit.& sub hac consideratione maius opus est iustifi- io, se glorificatio cuiuisis substantiae rationa Iis quam creatio coeli,& tevrae,is: A in gelorum, totiusque naturae. Quia illa e st finis horum omnium excedens dignitatem ipsorum secundum se Tertio disitur aliquid m3gnum proportionalite e tantum, & com Pa rariue, quo pacto dieitur mons paruus v ni tum magnum; S sub hae eonsideratione iustificatio impii est ni alii opus,quRgIorificatio. Quia iustificatio excedit magis dignitatem peccatoris etiam congrue ter praedispositi, quam glorificario dignitatem viatoris iustis atque lueo sub hac ratione iusti fieatio impii est summum opus Dei . Solus iste postremus excessus iustificationis impii eli de mente Augustini. Quia cessum eius, quem asseri z, non erIbuic omnipotentie, at quam forma liter spectae magnitudo rei quae fit,& modi fac1endi, sea misericordiae, que vel maxime splendet en dignitate miseri , cui subuenit.
Miraculosus dieitur similiter aliquis essectus triplici ex capite. Primo quia fit
praeter solitum,& consuetum ordinem causarum ad effectu ni eonformem natura , αεα igentiae ipsius essectus ;& hoc pacto non est miraeulosa iustificatio impii, quae fit
praeeunte congrua dispositione en parte Ia; si iis . Quia iustificatio ex sua natura p .stulae, ita fiat. Secundo dici sur