장음표시 사용
181쪽
miraculosus, quia superat na duralem capacitate subiecti, in quo fit, ut iustitatio mor tui; & hoc pacto non est absolute miraculosa iustificatio imp a congruenter dispo si ti; tum quia posse habere fidem , sicut possε
habere charitas eminatura eli hominum, 't di
cit Augustinus cap so de praedestinatione Sanctorum; tussi maxime qiua cons Uε dispositioni supernaturali ad iustificiuest con naturale, ut consequatur ius Quae nihilominus est. secundum quid culosa sub eadem φροι quς Q fibriis ivxstio , di incapacitas prae existens rati 'ora peccati offen lentis Deu pene infinite psaeis ualet dispositioni &eapacitati quae haber potest per quo suis actus bono i admodum limitate ac diminute obsequetes Deo Τφ ilo effectus dicit μ; miraculosus, quia causa eius acta quata est naturaliter occulta, iqi lute, & simplici cer, & hoc pacto est mir3culosa iustilicatio, siue praesupponen γ' -s non praesuppone 's dispositione is moralem
ex parte peccatoris. Quia Grouis mouq Deus, qui est absolute occultus naturaliter utpote apparens solum sub velamine creagturarum, est eausa eius adaequata. Qua etiaratione quae ibet .creatio proprie talis dicitur ni iraculosa, inter alios a D. Thoma,quI
in illis duobus articulis omnia, & fere solae a docet, quae hic breuiter exposita sunt is Patet igitur praeuiani dispositionem ad iumsificationem nihil obesse, aut magnitudini operis, aut rationi miraculosi jestectu aquae ipsi iustificationi legitime attribuutur. Ad is. Verissimum est, quod per sdem ideo iusὶ scari vitamur, quia puer est humana
νςarioni , sina qua impostibile est placere Deos
182쪽
Caterum uerum no est solam fidem absque alijs aliarum virtutum actibus sufficere al ,usti fieationis gratiam consequenda. Quod .uineunt 3n primis manifesth testimonia ai- aea in responsione ad quaestionem. Quae videlieet , non solum attribuunt positi vhallis quoque virtutum aliarum actibus remissionem peccatorum ; sed insuper adibetunt eum , qui ri os non exhibet, manere A. mortes & periturum esse . Deinde ni hi eandem in rem clarius esse potest, quam 4uod dieit Apostolus I. ad Corinth. 13. z.
M tabuero omnem fidem, ita ut monιe transeferam ; eharnalem autem non ha3uero, nihi/tum . Homo autem iustificatus non est nihil Ergo ad iustifica tionem non sufficit h.
here fidem, sed nee esse Praeterea est habere charitatem . Eodem pertinet, quod idae Apostolus ad Ga . s. s. non χIam opponit fidem inutilitati, di insuffietentiae Iu datist, ae Gentili mi; sed filem coniuncta cum chari e diems et In Christo Iesu neque
siseaemeso ad quid valet, neque praeputium Rβc ei, qua νιν chartratem operatur. Quoasu rem praesentem urget mulita AugustinusωQuapropter, cum dicitur is Merari homi nem Me operibur teris p cte rursus . nsu exopemribari serjisia, quae fecimus nos; ro sine operi
μνοῦ in non ex sperabar, non excludit no
gessitatem aIiorum actuum internora, quos iam confiitit esse omnino neeessarios; ac Mam necessitatem operim externorum,tis geremonialium vereris legis , tum etrantiarmaegeptorum moralium, fine quibus iusti m nouem praecedentibus obtineri ipsa potest ; licet Minoe iustificationis gratia co- seruari non potFs, quin firbsequantur ope v
183쪽
Euangelieam praescripta iuxta illud Iaeohia. 2 6. Sicus enim corpus finespiritu morauum Uy ; lia oe fidei sine operibus.scilicet iustifi- icationena consequentibus,mortua est. Quae est interpretatio, de conciliatio legitima D. Thomae,& aliorum circa primum illud testimonium Apostoli. Aliae expositiones nouimprobabiles videri possunt apud Valentiam t. a. disp. 8.quaest .s. p. q. g. r. Reliqua testimonia obiectionis attribuunt iustificationem fidei, tanquam iundamento, Sc ra. . diei eiusdem iustificati on is iuxta praemisissum Tridentini vestimonium , quatenus fi-: des dirigit reliquarum omnium virtutu actus salutares, ijsdemque inductis purifieat cor i da hominum,ut habetur ex testimonio Diavi Petri ibi adducto, de sie ad iusti fieationem, S plenam, ac persectam peccatorum remissionem pecgatorem perdusit.
Vtium iustificatio impij fieri possit
de potentia absoluta absque Preuia retractatione, didis positione peccatoris p I D E T v R no posse si eri I.
Quia in peccato actuali prD, oce terito manet habitualiter ra V llo voluntariae auersionis a Deo, q)ousque retractetur ab ipso peccatore; S repum
gnat metapbysice, ut auferam tur per ullam alicuius altei ius voluntatem, aut Dpera . Ergo etiam manet ratio pec
184쪽
raitur per selam Dei voluntatem, aut inpura Patet consequentia, quia ratio peecati esse indistincta a ratione voluntariae auersionis a
Deo. & ambae sunt mutuo conuertibi Ies en essentia sua . Probatur antecedens; qui Lavoluntarium essentialiter est ab intrinseco. Ergo repugnat, ut quod est voluntarium sct potest permanere ut tale respectu aliis Cuius , desinat esse tale, de reddatur no voluntarium respectu eiusdem per istam a
voluntatem de operationem alterI- -- a. Repugnat, sicut superius dictum est, actuali ter peccantem iustificari, & obtine re remissione peceati, quin desistae ab actu peccandi, & susspendatur a ctio peccmin is .Ergo s-iIiter repugnae habitualiter pec-gatorem iusti fieari, quin desistat habitua uter peccarea quantum est de se. Patet conis sequentia; quia iustificatio est aeque incoinpossibilis eum utroque peceato, sicut etiam dictum est supra; ac proinde aequali Lex P stulat recessum proportionalem ab uroque ex parte peccatoris. Repugnat autem, ut qui est habitualiter peccat ri desinat peccare habitualiter, quin retractat propria itinhertate priore in actu peccaminosum. Quia,
qui semel voluit aliquid actu, semper vult habitualiter idem; dum no succedit actua
lis retractatio, de voluntas contraria . 3. Iustificatio est transitus ex ma Io peccatore, & inimico Dei in bonum , iustum, di amicum Dei. Hoc autem fieri non potest absque actu transeuntis ab uno ex his extremis ad aliud . Quia status amici conis si Ituitur per mutuum amorem amicorum ;&iustus est . qui amat iustitiam; di homo est honus per persectionem secundam,seu per operationem bonam, ct non per solam per.
ις stionem primam , seu potestatem opera adi
185쪽
randi bene, ut notatum est ex Philosepho ,
& D. Thoma in quaest. . Confirm tur, quia econtrarius transitus de bono in malum &c. nec de potentia absoluta fieri potest absque iactu transeunti . Est autem aequalis distan- , tia viri usuis ex his extremis respectu alte- .rius,& utrumque est ei utae rationis quoad moralitatem, atque adeo quoad depende-
tiam a libertate subiecti , quod exi alter
eorum tran mutatur ad alterum .
. Gratia definitur a Philosopho a.Rliet.
cap. 7. per quam quis dieitur roganti gratisti, autuιd faceνe. Et rursus ibidem docet rosa . ιιones edo appeιmoneti ea qu/ m imtiqua suscum dolore aliter sam: At respectu gratiae, sanctificaniis,& iusti fieationis graciosae nci, datur in homine appetitus innatus,seu.--
gatio, & exigentia innata . Necesse igitur . est, Vt praear appetitio de rogatio Elicita heu desidetium infusionis gratia, & liberatio.
nis a pecgato; atque ad conceptiun φMuratialem iasiificationis pertinet,utuo conmferatur homini , nisi in eum modum di posito; quandoquidem forma iustificans ei sentialiter est gratia; di rursus gratia ea esistentia sua possulat eiusmodε prauiam appetitionem , ac dispositionem ex parte su
scipientis; ad eum utique modum,quo vo litio essentialiter praesupponit cognationes& electio intentionem, di sie GaIlis repugnat metaphysice hominem iustifica. 1 absque praeuia dii Positione voluntaria iu- . In laetis litteria.dieituemii desipon. sare sibi acii mam atque ideo celebrkri queis t m matri momij spiritualiscdntractum in. iter Deum, & hominem per iusti fieatione rct gratiam sanctificantem iuxta illud ostae a. ιν. ἔξονμ o νε mk33n se uernum ἔμην ἔ
186쪽
ponsabo sto mihi tu is Isia Repugnat autem matrimonium per fiet, ae eelebrari per sola o untatem alier us ex his, qui matrimonio i unguntur, & absque eonsensu actuale Itbem viri usque partis; idque maiori ratione in matrimonio spirituali , per quoanimirum fit maior, per lactior, uniuersalior, vi aeternum duratura coniunctio. Ergo si in quidem matrimonium puri humanum neσde potentia absoluta fieri potest per solan voluntatem, & infusionem diuinam; multo minus sie fieri potest matrimonium i ter Deum , Se animam. a. Iustifieario liberans hominem ab onere, & difficu hate se se ad illam disponendi,
nul lamque dispositionem praesupponens em13arae iustis ea ei. esset maius Dei beneficiλat maius. ae ii ustrius opus eiusdem, quam quae a praevia dispositione dependet. Re- Pugnae autem iustificatio magis benefica ση parte Dei, & quae fit illusistior, ac nob stur, quam quae datur de facto; tum qui ε iustificatio existens de facto est summum praemium meritorum Christiς atque fiammae Peremium summi, ac infiniti meriti oportex. esse opus summa beneficentiae persectionis, ac praestantiae; tum quia eadem iustificatio dieitur ab Augustino, ut apparet ex 4. Rr mento quaestionis praecedentis, maxima opus Dei aeque hoc idem insinuat illa diisu nae omnipotentiae commendatio: Poιen
est Deus de lapid θαι issis suscitara filios Abrais hae Math. 3. 7. & Lucae 3. 8. Videtur Onim . id dici tanquam viti muni potentiae Dicitur vero procul dubio ratione iustificatio vis i qualis fit de tacto: quae videliget solvi in mente in venire poterat audientibus. Re pugnat igitur iustificatio praeoccupans Omae
187쪽
' Iustifieatio definitur a ConeiI. Id.
sess. s. cap 7. Peceatorum remιsio, cir san scatio,inrenouatis inιeνιονιι bominis per vo Iantarιam Ibseepsionem gratiae , ex donorum . Pertinet igitur ad conceptum quid di rati, Mum , ac essentialem voluntarietas susceptionis gratiae,& donorum ζ quae tamen πο- iuntarietas solum potest illi conuenire ratione dispositionis , qua peceator dispnni in tur libere ad susceptaonem gratiae. Brgo ea. dari non potest iustitieatio absque eiusmodi dispositione , quam dari non potest ab aeessentia, de definitione sua obiectua . s. sunt aliqua peeeata, quae Deus egd innare, &a quibus linerari peccator, nec de . potentia absoluta, poteti, nisi praeeunte diis spositione libera peceatoris. Quia non Lla peccata essentialiter praesupponunt fide supernaturalem reuelamonis Dei. vi noleniatis condonare peccata nisi peccator egerie prius poenitentiam. Sipe enim peccaturr trabente a meeato a ipsumque dissuadeate fide no obtinendae veniae, nisi peracta prias poenitentia. Vnde peccatum, quod nihilominus subsequitur est inerinsece contem in ptiuum eius B lei, ac reuelationis, ac pet inde est intrinsece connexum cum Utraque. Ergo idem peccatum est intrinsece , ae e sentialiter incondonabile absque praeui peccatoris poenitentia ; cum qua videli emessentialiter connectuntur, posita conditio. ne ipsius peccati, eadem fides,& reu elatis. Non igitur omnis peccator est iustifieabilis diuinitus absque praeuia eiusdem peccatoris retractatione , ae dispo fitione . Et rurissus videtur eandem , ac uniformem debere esse rationem de omni peccato , & de omni iusti fieatione peceatoris . Quia est ea-
es mi a vallarinis ratio malitiae , di volu
188쪽
tariae autersionis a Deo in omni peccato . R Τheologi longQ plures eum Suareae, Vasque et, Valentia, de Lugo,& aliis docet. aduersus Sotum , Lo Icam s Bec ganum , &nonnullos alios possibilem esse de potentia absoluta iustificationem peceatoris adulta, di habentis peccatum lethale perionale abique ulla retractationei, ac dispositione preuia ipsius. Idque esse absolute proha hilius suadetur Primo a posterruti s seu paritate. Quia de facto iustifixantur paruuli, ct Iiberatur a peccRis orig nait per Baptinmum i atque ideo, ex pece toribus, inima cis Dei, & filijs irae, ae diaboli, fiunt insti , es amici, atque filia Dei, dilectionisque di. vinae absque ulla dispossitione priuia ex pati te ipsorum. Ergo id iplum fieri diuinitus molest circa peccatorem adultum, S reum Oeeeati Iethalis person lis. Antecedens indubitatum inter Catholicosa: Lnter quos uatur praesens quaestio. Probatur sonis sequentia; quia αhiberum arbitrium perinde subest potestati bsoluta diuinae atque quν illosai et quoad ea, quae absolute fieri possunt in hominosae bomine libere opςr nte .
Praeterea in re nostra difficu Itatem primae apprehensionis ingenerat voluntarietas eisentis iis pescato , & connaturalis tam amicitiae quam inimi sitiae hec non filiatio. ni adoptiuae. Ea autem voluntarietas peciscati est eommunis, licet diuersimode peceato or ginali &perionali,4 quoad rece sum ab ipso suppleri potest operatione di
vina non minus respectu potentis proael --me operari liberὰ , quam respectu non hahentis potentiam prOXImam operandi ia- here . Quoad c tera est uniformis omnino
ratio. Et sane Mihil diritas vidςtur in or'
189쪽
dine ad potentiam ab Iutam 3 quod quia
sola a Iterius voluntate transeat a no amiaco, de non filio in amicum, & fi liii; Se quod
in hunc eundem statum transeat lota eadem alterius voluntate an inimi eo, & ab alterius filio per filiationem , S inimicitiam
praehabitam propria voluntate. Ergo alte. ro horum concesso , quod negari minime potest, alterum minime negari debet. t Suadetur rurnas s quia subiectum, quod praeeunte idonea dispositio ire reeipit co naturaIiter aliquam tormam , eiusque effectum formalem, necesse est,ut se euudum se praecise consideratum habeat incompletio. nem respectu eiusdem formae, S capacita. temr ut eidem ab eadem communicetur e Lfectus formalis proprius ipsius. Peceat Tautem etiam adultus , S compos rationis , praeeunte idonea dispositione supernatura li , connaturaliter deinde recipit gratiam habitualem, eiusque effectum forinalem in infundente eam formam causa ad equa te ex trinseca, tanquam proprio per. te eius prin cipio. Ergo idem praecise secundum suar substantiam consideratus habet incompletionem, R ea et racem respectu eius formae, & effectus λrmalis. At virtus omni . potens Dei potest ex pare omnem incomis
ple ionem . vi capacitatem creaturaru Opeis rando supra modum re hus Connaturalem sct ultra exigentiam dispositioms praeexist iis in subiecto, circa quod opera Iur, ut apis paret praecipue in suscitatione mortui, cui aequiparatur peccator . Potest igitur Deus Per potentiam absolutam infundere gratia peccatori etiam adulto, & compoti ratio nis nulla praeeunte dispositione accidenta. Ii connaturaliter requisita; atque gratia sic
190쪽
malem iuxta eapaeitatem, eidem secundit
Iam vero gratia habitualis est essentia. liter ineompossibilis eum auersione actuali, di habituali a Deo, ut constat ex dictis q. s. Habitui autem essentialiter incompossibilicum auersione ab aliquo obiecto essentiale est, ut suum subiectum reddat habitua1iter non auersum ab eodem obiecto. Ergo pee-Cator adultus, cui infunderetur gratia abiaque praeuia dispositione, & conuersione ais
hitualiter auersus ab eodem . Ergo eo ipso desinetet esse habitualiter peccator,&iniis micus Dei; quandoquidem essentia pecca. ei ratio Brmalis peccatoris consistit inrauersione a Deo,& i nratione sormaliaue di a Deo. Transiret igitur eo ipis ab statu peccatoris, Se inim ei Dei in statum iusti, amici Dei; atque separatio habitualis, ae
permanens a Deo transmutaretur in conluis Gionem habit Iem , ac permanentem Cum Deo, in quo consistit conceptus iustifica
- Confirmatur . Quia in iustineatione quae fit per saeramentum peccator tantum attritus, atque adeo imperiecte conuersus ad Deum, S imperfecte recedens , priori for mali auersione respectu Dei,aeeedente gratia sanctificante ex vi sacramenti, redditur persecte iustus, & amieus Dei, & recedens persecte a prior auersione,& eouersius Perfecte ad Deum, atque ex attrito fit contritus. Ergo gratia habitualis continet in se, di eommunicat ei, qui prius erat peccaror, persectani cessationem prioris auersiosis 4