장음표시 사용
201쪽
tur δ sie ut aestimantur,ae appetuntur instruo menta materialia , praesertim artificialia . Propter opera eorum, de artifieia, & non e conuerso. Finis autem, S propter quod unumquodque,est maioris bonitatis, quam Teliquum. Deinde actus naturales sunt meoliores habitibus, & potentus naturalibus .
Quia ut habetur s. Metaph. tex. ι 9. Actus in bono, malo praeem nens potentia. Meuus es enim θανε agere, quam posse bene agere, ut sub ijcit D Thomas a. a. q. s. a. 3. VPi rurasus in fine concludi l .Et sie potior est actus in bonitate, vel malitia quam habitus. Dictum denique est quaest. . perfectione secumda, id eit operatione esse unumquemque Isimpliciter honum ; persectione vero primma, seu potentia, & habitu n--segundum quid. Melius est aute quod tacit sim
, . Actus charitatis conuertit homInema ad oeum amando ipsum super omnia crea ta, & consequenter auertita rebus omni-hus creatis , quatenus displicentibus Deo . Ergo constituit animam in statu ad aequale S perfecte contrario sta tui, eui subiacet ratione pecςati. Totum namque malum pos cati consistit in auersione a Deo, eiusdem isque postpositione copalatione boni crea. tis ad quod conuertitur . Is autem, qui retponitur iae statu adaequate, & perfecte con uasio illi statui, cui prius suberat, omnino remouetur ab statu priori. Ergo actus cha raatis per seipsum immediate , be formaliis 3φr remouet peccatorem ab statu peccati, ac proinde eum iustifica a sormaliter ,Δt imis mediate per seipsum ; ita ut nulla am Plius,ndigeat conuellione ad Deum pro depeΙ-
unda persecte priori auar fione habituali a
202쪽
3. Actus supernaturalis charitatis en esistentialiter incompossibilis cum peceato rio solum actuali , ned etiam habituali ; N est
similiter eonnexus cum remissione omnium
Peccatorum , ct cum dilectione amicabili Des erga peccatorem. Ergo iustificae per Ripsem immediath Patet c i. seque ii a. Quia in illis praedicatis gensistit adaequat
Eirnceptus formae iustificantis, nec alia 1
tione tribuitur gratiae hahituali uis iustifi- .andi per seipsam. Probatur antecedens. Quia actus charitatis dependet essentialitera fide insallibili, & a spe certissima de Deo
remittente peccata diligentibus se, eosdem. que diligente amicabiliter, ut apparebit quaest s. de vire. The il. ad s.& rota quist. 7. Actus autem essentialiter coniunctus cara fide, & cum spe, atque exhibens foris maliter per seipsum conditionem, sub qua altera assimat, & altera sperat remissionem receatorum, & dilectionem Dei erga pec aeatorem, est utique essentialiter itide conis
iunctus eum eadem remissionei, de dilectio. . In aeris litteris adscribitur actui cha
gitatis remissio teccatorum, redamatio Dei, ει summa hominis viatoris perlactio, ac sanctitas; adscribitur ver b non minus , sed multo magis , ae expressius, quam gratiae habituali, seu habitui tharitatis ; ut appa ret quoad remissionem ex illo Lucae ν. 7.
203쪽
ssint testimonia ApostoIi, in quibus dilectis
Dei dieitur Plenisado tigia 23. ad Rom. 1o. Vineutam perfectionis ad Coloss. 34. Fr-niri . complementum praeceptarum. I. ad Timoth. . s. Eadem praedicata saepe, multi, pliciter, & luculenter tribuuntur actui chruritatis a Sanctis Patribus, praesertim Augu nino, ut videre late licet apud vaseum 1. a. disp. a 3. &apud Meraelum disp. ia. de Gratia. Cum ergo ea praedicata fini convertibilia eum forma iustificante, atque seat ia ha bi tuali s certo credatur esse forma
Iustificans propter eadem praedi eata illi tamiliter attributa, dubitari non debet, qui
actus charitatis sit forma iustificans per se immediate, sicut gratia habitualis.
s. Prima veritas est depulsiva omnis eris roris respectu intellectus videntis ipsam. Biso prima bonitas est depulsiva omnis pes caeire pectu voluntatis amatis ipsam Mohatur consequentia . Quia tanta est opp.-stio honitatis diuinae eum omni malitia peccati, deoque tanta est emeaeitas eius ad depellendam omnem malitiam; quanta est oppositio veritatis diuinae eum omni erroris falsitate, atque essicaeitas ad depel
Iendam omnem falsitate. Et aliunde actus etiaritatis etiam elicitus in statu viae adhe- .
et bonitati diuina immediate propter sesα ut est in se; non secus ac sertur visio Dei in veritatem diuinam immediate τt est ita se Ergo sicut tutellectus beati propter magnitudinem persectionis. quae inest visionitieatae, non potest subiacere vlli errori; ita
nulli potest subiacere peccato voluntas a- amantis Deum per veram charitatem; idque propter magnitudinem persectionis,quae est
silentia is dilectioni supernaturali Dei. . o. Iustificau
204쪽
ει per et confugientes ad se, esseι sn eo iniquatan Non est autem iniquitas non recipere pec Catorem,dum est peccator, seu insensu eo posito peceati'. Quae enim iniquitas en potest non recipere . sed repellere ini naI-gum , dum est inimicus , seu in sensu coma.
Posita inimicitiae ,. utcumque interim licdispositus ad amieitiam . Ergo qui conru-Ziunt.ad Deum persecta. eo ipso formalainter,& non tantum dispositive desinunt esse recatores , S inimi ei Dei. Confisit autem ad Deum persecte , qui diligit ipsum Persecte super omnia. Ergo eo ipso torma Iiter, S non tantum dispositive desini euePeceator. & inimicus Dei.
- Iustatu purae naturae remitterentur νac delerentur peccata formaliter,it imm
diate per actum dilectionis Dei naturalis super omnia , ut di ctum est quaest. 9. ad 8. δι confirmabitur ulterius in qq. de Poeni.
ventia. Ergo in statu praesenti eleuationis remittuntur similiter, ae delentur peccata Iormaliter, & immediate per actum dilectionis Dei supernaturalis super omnia. Pa tet consequentia. Quia utrobique est eadem proportionalis ratio- Imo actus superna rurales , cum fini perfectiores, habent ma lorem oppositionem eum maIo; Se quide maiorem, quo maius est malum. Peccata autem hominis eleuati sunt deteri 'rata .
quam peccata non eleuati,quia cism mitium tur praeexistente maiori Des e nitione .
, 8 Homo homini inimicus definit esse sint mi eus ei os formaliter,& immediato per
morem. amicabilem de nouo concePtuimis .eodem euga eundem ι Ergo etiam
mi eis Dei aesinit esse inimicus eius follina
Meta di immediate per dilactionem amica. bilem
205쪽
bilem eiusdem ei gamindem; ae proinde . desinixeo ipso formaliter esse peccator tv Pater consequentia . Quia dilectio Dei non insinuas goniungit cum Deo , nec minus OPHponitur priori auersoni ab eodem . quam eoniungat cum homine, & opponatur auersoni ab eodem dilectio ipsirius Imo dile Ictis hominis erga Deum elὲ - llimum do num Dei; quo proinde haberi non potesta peceatore, ni si ex Deo deponente iam odia aduersus ipsum, di incipiente agere amicabiliter erga eundem illa ipsa voluntate usti νque adeo benefica, Meollativa tanti boni . trigo dilectio Dei super omnia coneepta a peceatore ita tolli e formaliter inimicitiam cum Deo ex parte ipsius peccatoris ut praesupponat essenitaliter iublatim inimicitiama ex parte Dei aduersus eundem peccatorem. - 9. Ideo opponuntur inter se habitus a..' moris, S odiι bonus, & malus, quia opp- .nuntur i nter se actus amoris-odii, bonus,& malusi sicut hi actus ideo inter opponuntur, quia versantur circa obiectae': inter in opposita . Ergo necesse est maiore esse oppofitioncm actualis dilectionis Dei cum omnibus peccatis,quam quae inest hiabitui chatiratis cum iisdem Quia ut comu- .m ter dieitur ex Philosopho; Propter quod vaeumquodque tale, ω ilud magis. R. unumquodque tollitur per suum Oppositum, ut assum t D. Thomas 3 p . q. 37. area. ad probandum peccatum veniale reia mitti absque infusi e gratiae . Peegatum autem lethale o ponitur ,& quidem essen ' tialiter gratiae habituali, &non soli actui charitatis,ut dictum est quaest s. Ergo pec earum lethale ita tollitur per gratiam n - hitualem, ut tolli nullatenus possit absque
206쪽
eodem in Ioeo recte eo neIudit D. Thomas
Hecatii veniale tolli posis per solum m llum aliquem charitatis, eo Iuditur peeem sum lethale tolli non posse, nisi per habitum ahamatis. Nempe sicut peccatum Venialewmnitur isruori esuritatis; sta pectatum retiale opponitur tabitui charitat ga de Ru- siet non solum exercitium , de actum vi e pirituali A sed ipsam quoque aufert Titam Dirimalem quoad substantiam Eermanen uor . Sane , qui incidit iis amentiam perpe--uam , tametsi postea henesieto medicinae ancipiat sapere per interualla, non propte aesta sanus erit, sed tantum erit minus maIe bens. Ergo qui incidit is permanentems in quantum est de se aeternam indisposivis mem respectu sui ultimi finis amissa per pe σ3tum, Permanenti, de per se aeternas eades 'me optima, at sv ffieienti ad ipsam disposi- mone, non propterea sanatur, atque in pri r sinum statum restitititur absoluto ν sed λ- um minus male habee , is eoν quod obvineae bonam ad rempus dispossitionem antis i i respectu eiusdem ulti mi finis. Huiu modi autem est intrinsece de per se disposivi. quae habetur per actum chant iis pr- ντ m viatoris. Et fimiliter est prioris a Imeras indisposit,o indu cta per petasatum taetbale , ut pote priuans gratia habituali ν ἐν qua habet rationem dispositi nis contrariis
τ '. Igitur actus aharitatis est pura dispo- i uv .d iustis. attonem impii. nea sufficie sit is in formaliter, SE immaduito ad remissi.- : Rem peecati lethalis,di ad auferendum ma- 13um, quod Doueitur perripiamνδι ration κu,us peccatum remel eon missum habea e sea permanentiam habitualem a
207쪽
Deo, in saetis litteris, quatenus manentis inhabitanti in nobis , ae tanqua danti prin ei pium spiritualiter vivendi, & non solum iactum aliquem, S operationem vitae, ratio inne cuius, cum praecedit, solum disponimur ad illud ipsium primum honum iuxta iIlud Ioan a 4. a 3. Si quia diligiι mesermonem me' seruabit, in Pateν meas vitigeι eum. Cum d ei deberet, diligit eum , si dilectio nostra a formali ter iusti ficaret, & non solum disponeret. Additur ulterius ibidem: in ad eam veniemus, . mansionem apud eum sariemus . Ergo per dilectionem nostram actualem erga Deum hoc formaliter non habetur, sed deinde superadditur sublatrante Deo permanenter in animam per gratiam habitu a Iem . Congruit iis omnino, quod habetur Rom. 8. v. io. & I1. Spirisus viviι prostro s se,ionem et Viui Mis morialia torpora velisa μομεν inhabisari em Spissium esus in vobis. Non autem quis vivit, aut vivific
tur formaliter,nec habet inhabitantem Spi suum propter actum transcuntem vitae, lea propter principium operationum vitaliumsi quod permanenter inest. Similes ponder tiones sunt facile cuique obuiae circa ea ra ae omnia ν quae producta a de indicata suas.
Aecedit quod apud Concilium Triden
tinum sess. F. cap I. gratia habitualis dicis tur unica causa formatia no=να ius casionis sta can. Ir. definitur homines no iussi mari s snsa grasia, . shar ιιaro , quα iu ocatis in fundiιuν per Spiritum sanctum , asque Usis imoare . Ea alia vero parte idem ConciIIum Eadem sessi cap. 3. ει can. 3. 4e alibi non semel actum dilectionis Dei numerat inter dispositiones νraerequisitas ad remissionem
208쪽
cum sacramento in re, si ue tantum in voto Incongruentet autem diceretur dispositio ad remissionem , nullo alici interea ascriis Pto munere, forma per seipsam formaliter, re adaequa te remissiua , ae deletiva peccatorum a imo etsi esse z remitsua , ac cle Ie .
tua in .ἰdaequave tantum, tanquam partialis
forma tem illionis. Nee dici potest, ut quia dam contendunt, dile tio aem Dei non iustificare de facto , esse tamen sussicientem ce se , ut iustificet, quatenus est digna dest,eat Deus adiungat fauorem extrinsecutrire militonis , quem de tacto adiungere no-Iuit . Non inquam hoe diei potest, quia ex dictis quaest. 8. sub in tio, di quaest. 9. versi finem probationis eonstat satis formam ex e sufficientem ad remissilinem peccati, ne
ee potentia absoluta dati posse seiunctam axemissione; nec cum eadem remissione co-
iungi posse, absqu e alia forma intrinsece inhaerente, formam diuinitus separabiIer vix eadem remissione Ergo dilectio Dei perinsecta super omnia, quae sola est sufficiens
dispositio extra sacra mentum in re, nec tuis
ctificat de facto, & cosequenter nec est iu fieiens ad iustificandam formaliter pecca
Demum, si peceati lethalis malitia tan
ea non esset, ut se solo indueeret tanquam Causa ad aquata Sternam quantum est de se respectu ultimi finis consequendi indignitatem, inidonei tatem, di impo:libilitatem non sufficet et ad reddendum homine simis pliciter malum i di vix, R ne vi κ quidem diti erret a peceato veniali impedienti conis secutionem ultimi finis tantum ae tempus. Cum ergo oppositorum sit eadem ratio, nec etiam siussi ei et ad oppositum effectum for
malim dominis simpliciter honi , qui esse-
209쪽
ctus rmalis est de eoneeptu intrinseco tuis . ni fieationis. Non inquam lassiciet mrmata, a Cuius bonitas, ct persectio tanta non sit, ve et in sola luducat tanquam Causa adaequatara laeternam qua tum est de se, respectu ulti-ἰ mi finis conlequendi, dignitatem, idonei ratem, Spossibilitatem o Ad hoc autem non ita sufficit se solo actus duectionis Dei , super omnia; sufficit vero habitus chaei tatis. De sufficiencia habitus constat ex quςlla ε . & s. Probatur ius ieientia actus. Quia a in primis in genere causae formalis praeei se sufficere non potest. Cum enim sit sotmata tient sua.natura transiensi & breur durans trupore pro statu viae, non potest sufficere, ux γformaliter praestet possibilitatem, idoneita, atem, S dignitatem aeternum permanentem
per se. Quia effectus lamatis curuinae in mae, totaque eius Belentia in hoc gene re sunt deuinctae durationi, cui deuiacta est sit forma. Sed neque in genere causae es- scientis praestare id ipsum potest . Quia . virtus effecti immediata non et Iscendit Ii mites durationis e5uenientis entitati ea δει secundum se . v vero moliate sufficeret in hoc genere ι deberet praecontinere in sua virtuteactiva habitum charitatis, qui per seipsum habet immediate eam sufficientia. , Non autem praecontinet illum actus charitatis. Quia nullus actus supernat ratis po- eest producere virtute sua ullum habitumis 'supernaturalem ex iis , qui insanduntur a Deo, ut alibi dictum est excommuni , &gerto Theologoru consensu. Supereu cauoi salitas meri torta, quae nec ipsa est sufficies Iu actuc halitatis elicitis a peccatore, seu ta no dum iusto . Quia nullus astus est meritorius de codigno vitae aeternae, nisi prois a
210쪽
digniueatus per ipsam. Et nequidem hoe
modo potest praeualere vllum meritum purae creaturae aduersus vina demeritoriam a. ecati lethalis, ut dieetur quaest 8. de Instarnatione . In nullo igitur genere en ussiclens actus dilectionis Dei a vi immediate per seipsum reponat peccatorem inflata contrario illi, in quem coniectus Fuie Per peccatum, utque restituat in pristinamhonitatem, de dignitatem ; ac proinde non est forma iustificans immediate per Lei p.
sam, sed est pura dispofitio ad iustificatio
Ad r. Habitus charitatis a Deo insulas est persectior quam actus eius elicitus a via. tore, non solum secundum quidl, quatenus habitus est bonum permanens s actus Uero honum transiens, sed etiam simpliciter squis habitus est contentivus , & causativus
amoris beatifici, qui eaeeta prope infini-go superat dilectionem viatoris suadi Mast ex Augustino in qq. de Beati diadinae. Ad primam probationem in contraraiam: 'unlectio viae est finis tantum intermedius, aerdinatus fimuI eum habita ad dilectionοPalilae,quae est ultimus finis creatus utrius lique, in ordine ad quem eadem dilectio viae respicit etiam vicissim habitum , ut finem
inter medium, siue ut primo inducendum, siue ut conseruandum . Ideo enim diligi- 1mus Deum,ut vivamus,& moriamur in gra tia, id est,ut habeamus,& semper res inea mus habitualem potestatem diligendi Dei isuper Omnia , utque deinde amore euan- itialiter aeterno eum diligamus. Vnde ex il- is probationis causalibus non altera tan tum,sed utraque est vera loquendo de actu,