Quaestiones de iustificatione impii, ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda ...

발행: 1655년

분량: 261페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Quaestio X I I.

eitur: ideo diligimus Deum in via,ut eter num possimus eum diligere. De aliis actibus , & habitibus praesertim acquisitis, & naturalibus, de quibus est secunda probatio , alia est ratio: tum qui. N habitus eontinentur in actibus, tanquam n eausis secundis adaequaris ipsorum : tum quia iidem actus sint operationes optimae

possibiles fieri per eos habitu s. Quod etiaproportionalitis e nuenit instrumentis artificum, aliisque potent ijs comparatis Cum, operationes Reffectu optimo ipsorum. Ac dilectio viae non est operatio optima inter eas, quae eontinentur-in habitu charitatis se ut dictum est . Quare coe emo antecedent iuxta sensum Philosophi, de D. Thomae reis ripicientiam procul dubio optimam cuius que habitus, Se potentiae operationem, ne gatur consequentia quoad actum dilectionis Dei in via; eum solum valeat quoa actum dilectionis Dei in patri aὴ quam diia nectionem non negatur praeeminere his tui, ideoque esse sanctificantem formali ter. Ad tertiam probationem; notanter diuum est eo in loeo maximam bonitatest substantiae peecabilis non consistete in potui Tectione prima, sed in secunda . Nam quae impeecabilis est, inde est optima, unde est maxime impeccabilis, habens autem habietum charitatis, licet sit absolute peccabiis sis , tamen quatenus illum habens , seu insensu composito elus est impeecabilis, ve apparet ex quaest. 9. N ex testimonio Ioan is

nis Apostoli ibi producto; eaque impeccari hilitas inest quantum est ex se permanenter. Ergo maxima perfactio hominis iusti, est penes habitum , quo est iustus, de san

ctus permanenter.

212쪽

tyo De actu e harit.

priuat dilectione Dei actuali , ut simul visua , & causalitate demeritoria adaequata

priuet ulterius habitu etiam , & potestate permanenti diligendi.Deum ; atque ideo

auertit a Deo, non solu ni actualiter, ac tra. seu trier; sed etiam habitualiter, S perma menter. Actus vero dilectionis Dei conueristit ad Deum actualiter tantum, C traia se uviter ; nec continet in se habitualem ac per manentem conuersionem ad Deum in ullo

genere causae, ut superius ponderatum est. Qua de causa dicitur communiter a Theologis a ictum dilectionis Dei elicitum a pec Catore conuertere ad Deum affective , sed non effective ; peccatum vero auertere ab eodem assective, & effective . Apparet igitur actum dilectionis Dei non comi ensia ie. adaequa te malum, quod ineli peccato. nec inducere conueisionem ad Deum adaequa te contrariam auersioni prae existenti . Di f. serentia ista inter peccatum ,& actum diis lectionis Dei , quoad permanentiam innotescet magis ex responsione ad p.

Ad 3. Non susticit ad rationem formaritustificantis incompossibilitas pure intentationat is cum peccato, S connexio itidem pure intentionalis cum Iemssiqi e peccato. rum, & cum amicitia diuina . Quia totum hoc Conueniret actui fidei de iustificationis gratia iam obtenta, nec non. actui mi se cordi .e , vel simili elici xo dependentera fide diuinae reuelationis de remittendis peccatis in eodem instanti, si eliciatur ratis aliquis actus . Et tamen nemo dicet eos actus iusti fieaturos propterea esse se solis formaliter . Requiritur ergo , vi totum idio sit forniae iusti sieanti ob magnitudinem

tuae persectionis. Quam tamen non osten..iς Argumentum in actu dilectionis Dei, sed

Diuiti

213쪽

Quaestio X I I. si

solam , ae puram ineompossibilitatem , Rconnexionem intentionalem ratione reis

uelationis diuinae. quae pr i cognoscitur de facto per fidem directivam eius actus. Ad 4. Testimonia illa, aliaque similia Oerificantur de dilectione Dei ratione in. separabilitatis suae respectu gratiae iustifi4eantis, quatenus est per ficta, & vltima diisse olitio ad ipsam : sicut ob similem conne is

Rionem, quam habent sacramenta cum ea.dem gratia, verificatur suseipienti rite sacramentum Baptismi, aut Poenitetiae remitti

Peccata, quia ita illud suscipit; idem saerain

mentum operire. ac deIere peccata, Deum

diIigere, & a Deo diligi sie accedentes ad

sacramenta. Ratio huius paritatis est. Quia sicut constat sacramenta esse causas instrumentales iustificationis: Ita constat dii 'ctionem Dei esse di*osit onem ad eandem austificationem Unde constat conseque α.ter , iquae dicuntur de ea dilectione relate ad i stam iustificationem , aeeipienda effenon in genere cauta formalis immediate , sed mediate tantum in ueentis iustificatio. vem, quatenus induc e gratiam,quae imme diate iustificat. dam, quae dicuntur dosummitate perrectionis, accipienda sunt χωlum comparatione facta cum caeteris opem rationibus, quas exigunt lea, Sconsili Euangelica . Nempe in illis omnibus locis habetur sermo exhortatorius, cuius materia immediata sunt operationes eius, ad quem dirigitur exhortatio . Praeterea habitus charitatis innote ievnicuique suus per notitiam experimenta, Iem dilectionis actualis disponentis ad illu eumque inducentis, ac postea exercentis omnis autem eruditio utilis, S idoneus do

cendi modus sit pςr notiora, ct notioribus

infiis

214쪽

x 2 De actu charit

Iasistit.Hae I eur de ea uis predicata, ct ea.

eomia, quae immediate ac formaliter pertinent ad solam gratiam habitualem, utili- ter,& peridonee efferuntur in sacris doeuomentis de actu eius, tanquam de signo in. separabiliter eoniuncto cum eadem in ratione dispositionis ultimae, a*t ei'stus spe ei filis , subintellecta interim eadem gratia habituali, quo pacto transfert D. Thomas In gratiam habitualem distin sta realiter ab habitu charitatis, quae dicuntur de chartistate. Eodem modo respondetur testimoniis Patrum eandem in rem admodum frequentibus, sed vix quidquam dissidentibus reipsa a testimoniis scripturae ponderatis in obie.ctiones ideoque non indigentibus vlla alia peeuliari expositione. viori nihilominus potest cirea illa P. Suarez tomo 4. in 3. P. disp. 4. 22. 8. &l. .de gratia gap. 3.& 14. ubi late protegit nostram sententiam adis

uersus P. vasqueae,& alios, quorum sente tiam improbabilem ipse putati ac temera. riam . Quod tamen non probo a , . Ad s. Cone editur aequalis virtus S sus.seientia prima veritatis ,& primae bonitiatis ad depellendos errores, S peccata . sed ea teris paribus . Caetera aute non fiant paria, dum dilectio Dei siue naturaliis siue supernaturalis propria viatoris consertur eum visione beata. Quapropter e ceditur diIectionem beatifieam esse inrmam peeis immediate sanctifieantem, & excludentem omnia peccat sieue visio beatifica . est exelusiua omnis salsae cognitionis ; sed

negatur talem esse dilectionem viae, sicut ab omnibus negatur talem esse Cognitionem sviatoris ei rea Deum ε siue naturalem , siue supernaturalem ostensum nimirum est in

qq d e Beatitudine dilectionem Dei in via specie

215쪽

Quaestio XII.

speeie dissidere a dilectione patri re; atque

viatorem diligere Deum ad modum cI ea turarum, sicut etiam cognoseit eundem ad instar creaturarum tam per fidem , quam Per cognitionem naturalem . De nde peccatum perseuerat moraliter per priuatione gratiae; cum error intellectus non habeat

similem perseuerat iam per priuationem ha-hitus fidei, aut luminis gloriae. Est igitur

hae etiam eκ parte ratio dispar. Ad s. Modus loquendi, qui opponitur ex Augustino, indicat potius Deum non reis, cipere peccatores , id est non remittere illorum peccata, nee redire in amicitia forismatiter, & immediate per dilectionem, qua ipsum amant; sed per aliquid deinde suis Peradditum . Quia receptio confugientis est aliquid ex suo eonceptu distinctum aba ctione, & actu confugientis , eique miseri cordiser superadditur . Nec iniquitas di Crtur,quod aliquid agenti negetur aliquid, nisi hoe si e distinctum ab illo, eique supererogandum ex iustitia, miser cordia,aut fidelitate. Igitur Deus emet iniquus, si non reci peree, re iusti si caree eonfugientes ad se, seu diligentes set quia eo ipis non staret

proni illis, quibus allicit peeeatores, ut resi in

piseant, & confugiant ad Jpsum per dilectionem eiusdent; sicu t etiam esset iniquus, si eosdem ad se confugientes no reciperet pro tempore in gloria, prout reeipit protinus in gratia. Quia videlicet eadem Dei μtroque modo remuneratoris fides praelucetae e edentibus ad ipsum . Quale ratio eius iniquitatis non fundatur in dignitate aeceis dentium , nee impeditur eorundem indiognitate ; sed fundatur in diuina promissis.. ne, cuius existentiam non impedit, nee ligae

eius adimpletionem indignitas pete roris e I ad hi.

216쪽

adhibentis nihilominus dispositione,& eon. ditionem', qualis exigitur a Deo pro sura cum ipso reconciliatione. Ad ν. Peccatum commissum in statu pu. ae naturae, scut nullius doni supernaturaissis priuationem induceretέ ita remittet e tur absque ullius doni supernaturalis in tu,sione, atque ideo per acquisitionem solam persectionis alicuius pure naturalis. Quia vero,inter persectiones pure natura laesi primum locum tenet dilectio naturalis Dei su. per omnia; atque pro quovis statu ad eun isdem primum locum certo pertinet donum remitIionis peccati; concluditur remissionem peccati pro statu purae naturae persi,

ciendam sole per actum di lectionis naturalis Dei super omnia. Ratio est, quia actus dilectionis naturalis Dei, sicut quilibet alius actus naturalis proportionaliter , Continet in se, S inducit virtute sua activa pes m a. nentem bonam dispositionem,&possibiliotatem, seu habitum diligendi Deum stiper

Omnia naturaliter, mansurum aetern m per

se loquendo; atque in hoe consistit hominem esse simpliciter bonum , ideoque exisperte peccati ivt colligitur ex dictis quaest. q. Nequit autem praestare tantundem in oris dine supernaturali actus supernaturalis diis Iectionis Dei , ut dictum est supra . Patet Igitur rationem esse diuersam . Neque vero loc distrimen vergit In minorem ordinis supernaturalis commenda tionem, sed magis in laudem,&eXaltatio ianem donorum permanentium,&habituum supernaturali uni a Deo infusorum pertiis mentium ad eundem Ordinem. Quorum .videlicet tanta est persectio, ut neque par vialiter ulla activitate creata esset possint,

scd a selo Deo. Ex quo ulterius sequitur, ut

. spes ,

217쪽

Quaestio X I II iss

is es , & conatus 3 atque utriusque successus habeant in homi ne eleuato sphaera ni proportionaliter latius patentem in infinitumsistisque iis limitibus contenta, quibus continetur , si tamin Continetur vliis , omni inpotentia Dei. cum qui non est eleuatus nec sperare s nec conarι pruden xex, ne sobtinere possie, nisi quae contine uxur in activitate naturali causiarum secundarum; nec ad aliquid maius, aut bonitas, S seli-eltas eius Peruerere, aut ipse seipsum disponere possit, prout Dportet. a Ad 8. Ini mi eua Dei nequit desinere esse inimicus eius, aut incipere esse amicus, quin desinat esse malus,&incipiat esse oo.Qus simpliciter, ut liquet eκ qu. 3. Hoc a

4em haberi non potest absque gratia habimetuali, ut ostensum est si pia . At nons nimi. citia hominis cum homine, non iacit ho-iminem Non in vis m, aut bonum, ut pates . Fraeterea actus, quo quis vult non esse amaplius inimitus alterius hominis, ut suit de inceps esse amicus eiusdem producit in choati ue, aut persecte habitum S perina nentem animi dispositionem non exegee. Hi actus inimicitiae , aut exercenda actus amici tiaep ae propterea talis actushabet in se virtualiter, ae eminenter permanentiam

sui. Hoc veto ipsum non habet re hectu Dei actus dilectionis nostrae erga ipsum sue di ctum est. Quare dilectio Dei coniungit eum Dco actu aliter, S transeunter uo minui, imo magis, quam dilectio hominis

cum homine; non tamen habituali ters ac permanenter; seu coniungit affective, ut dicitur, non tamen effective.

Vnde si Deus vellet concedere peccatori dilectionem sui super omnia negato habitu sic diluendi, quod facere omnino P. I a tect

218쪽

Pag. s.

q. 13 S I 3. q. IO.& II. induti. indue . non sito esset. diligerere pro . diliger Deus autem cessat ab ira re odio,& incipit diligere prostales sunt tales actus sunt.. dignitate. indignitate. argumento. argumento s. qualis. quatenus .q v. quod.

220쪽

INDEX

Rerum contentarum in Quaestionibus de Iustificatione Impi .

RN Ctus nullus voluntatis di AG potest ab alo per pu

reflexionem supra se 4 e psum siue sit voluntatis creatae,siue diuinae. quaest.s.

Actus Charitatiso Vide Charitas is Adae peccati comparatio cum iustitia Christi, & peceati originalis uniuscuiusque proprii eum rustificatione quoad reddein 'dum hominem iustum', seu peccatore me

Adae rectitudo in qua dieitur ereatus a De in quo nam sita fuerie et s. p. 68 69. Pr1'mo de principaliter collata fuis per gra- tiani, α charitatem. Ad κ insusus fuit habitus charitatis praeeun te Iibero eius consensa, tv disipositione .ci 6. p ss. Congruum ipsi fuit vi etiam eius filijs daretur copia perueniendi ad eundem dignitatis Se gratiae gradu. ibid.de q. 6 p. o. praeeunte tamen formaliter vel aequi ualenter simili co sensu ex par te ipsorum ad illam suscipiendam, Se n naiiter. ibid Congruum deinde suit,ut Ii- hera facultas eius consensus , Se disposi tionis necessariae ad iustificationem p .sterorum committeretur arbitrio, Se ele-

SEARCH

MENU NAVIGATION