Quaestiones de iustificatione impii, ex praelectionibus R.P. Martini de Esparza Artieda ...

221쪽

Index de Iustificatione Impij.'

elucet congruentiae ratio conserendae,

vel amittendae iustitia originalisldepen

denter a primo parente, Sc transi usionis nostrarum voluntatum in voluntatem eiusdem. q. 6.p.II. Quae tamen non militae in Angelis q 6 pag. a. nee la Christo

Domino, aut B. virgine, in quibus militat potius ratio opposita .lvid. R q. s.p 73. Adae peccatum suit peccatum totius gene xis humani re cur q. o. p 73. Adae posteri quomodo coparetur cum eo dem quoad contrahendum peccatum . q.6. p. gi. Uide Pereatum origina a

Adoptio, qua passive adoptamur a Deo, de' constituimur filii ipsi as conuertitur cum gratia habitu ali,cum amieitia eum Deo, ει cum hRreditate eiusdem item passive

Adoptionis definitio ex Concilio Franeo. fudiensi affertur & applieatur gratia' sanctifieanti q. p. 34.Est copu alio chaoritatis ibid. id superaddar ultra ias adhaereditatem. q. Q p. 22. Edultus me Ar suis auraris ii heri ath Hi dis. νοηi debet ad iustificationem. q. Io I 8.& 349 affectus humanI nulla existente in rebus variatione mutari possunt deludenteis. pe phantasia. q.r .p. o. AIligati onis voluntatum posterorum voluntati Adae optima e6grultas. q σ-P σ8. S praesertim pag 7r. Vide Maonuatum oririnale .Rpperitus innatus duplieiter sumi potest. q. 1.pag. 73. detur ne respectu glacie. ibidem a

222쪽

Index de Iustificatione impi,

Amicitia eum Deo , filiatio, & haereditas

Der, eiusdemque participatio sunt prae. dieata conuectibilia inter se,& cum gratia habituali . q. p. a os Amicitia iactualis eonsistit in mutuo amore actuali; habitualis vero in habitu amoris eiusdem mutui, unde fit quempiam pol se de potentia absoluta transire de nor amico in amicum Dei nullo intervente te actu propriae Foluntatis. q. t. p. 171. Amititia dicit amorent,de cuius concepta est vi velle amicum esse latice q. 3.p. λι. or cur dieatur a Philosopho activus honi quantum potest. - q.8.p. I. I. Amor quilibet est indistinctus a voluntate ' ratensiva boni o i ' 8.P. Amor beati fieus factissem sermaluer q. 3.pε ε 3 189. ista est persectior habitueharitatis, & finis eiusdem. q. Ia . 8. Amor eharitatis tu via speeta dissidet aua more charitatis in Patria. q. a P 93.393. cone edi posset a Deo etiam non eo sesso habitu , S quidem sine miraculo attenta solum eluae persectione q. a. P./ss Iso. Est minus perfectus quam.h

umoris re odi ι diuini ab odio, de amor pereato notabilis , S multiplex differentia.

A mor quo Deus amat esse atialiter est cau is sativus maioris boni dum est maior 3 8. P.1.4. Non potest esse inaequalis cir duos qui sint aquales in bonis , di malis intrinsece assicientibus, nec aequalis ci . est inaequales in ijsdem i. ibid. Est incapax. liuentionis aut remissionis unde non

223쪽

Index de Iustificatione imph

potest sortiti minoritatem, vel maior iis aetatem nisi ex parte boni collati. ibidem. Non potest respectu eiusdem dicima gis , vel minus dilectus aliquis pro diuersis temporum differentijs, nisi pro is ndem temporibus speciale bonum modo

- maius, modo minus sortiatur. q. 8.p. Q .

Amor & odium creatum cantantur a boniis late vel malitia rerum iam praeexistenti, vel existimata prae existere. E contra' i vero bonitas , Se desectus phy sicus boni tatis in re hus creatis sunt effectus sau stati ab amore , di odio Dei eirca ipsos.

Amor, vide charitati dileetio Iustificatio. Animae pulentitudo indistincta est ab allinqua virtute fide ea fit sermo quae reddie Deo gratum tamquam spicialis partiti in patio ipsius Dei. . , ν .qμε p. 33. Mausicani Concilii loci aliqum explica

D Augustinus, identifieat habitum esuritatis eum gratia sanctificante q. q. p. 29. Eius assertunia de peccato habituali 4. 43 Alia Augustiat dicta citea, idem pecca. . tum q. s. pag. 31 die o. Optime . ea poni e

. Matia re ipsa eum nastra , . M .Phomae sententia. ς ε pag. s. ino sensa dixerie peccatum Drapinales a tamenem mala qualitatisa a. ii ιι ab . : : sq.6.D M. Augustini dictum, Des Da α σμxaste tractat homo , nee expactare, sininem quo Amodo imelligendum.ι r q. 1. . P 13 a. s.'. Augustini dicta. aliquot, quae ab aliquibus auctoribus male detorquentur ad pris, baudam prioritatem naturae dispositio-ae num ad Aratiam sanctificantem respectu eiusdem gratia exponuntur q. 3ο p. N. & seq.

224쪽

Index de Iustificatione impij.

& seq. Laetatus est plurimum de dimi- adlata illa secessione Massilientium a Pe

B Aij propositio de peceato habituali

damnata. q s. p 6o. Beatitudo haberi non potest per a Ii quid pure extrinsecunt, unde nec iustificatio . q. r. p. 9. & I Bonitas denominans simpliciter, & abso lute bonum pro quocumque statu consistit in aptitudine , S proxima dispositione uniuscuiusque permanenter tali ad finem unicuique Prast Iiptum . q. s.

Bonitas de sanctitas repugna: haberi formaliter per ea quae sunt extra illum , qui denominatur honus & sanctus. q .p.I. Bonum praecipuunu agentis rationalis peccabilis non consistit in actu primo, sed. in operatione, quae dicitur actus secundus; secus accidit in agente necessario . q. . pag. 89.& 9o. Bonum esse timpliciter per quid habeatur. Vide Bonitar. Bonum non potest complere immediate, de proxime malum in ratione talis . q. I.

225쪽

Index de Iustifieatione impii.

causalitas mutua inter gratiam sancti fie tem, & dispositione ad ipsam non daeue

nee bene risertur ex quibusdam Aurastineant, & Augustini dicti .q. IO.P. III.II1.& seq. Iaritatis habitu nil persectius & pretiosius concedi potest puro homini viatori. q. . pag. 28 &seq. diuidit inter filios Dei & perditionis q 4. p. 3G. Identifica tur cum grωtia habituali.q. q. p. a 3.& seq. nee adest in sacris litteris maius fundamentum ad credendum inesse homini formam perquam fit iustus; quam ad

et edendum eam formam esse charitate . R. 4 p. I. Oppositae sententia adstruenti distinctionem minime fauet Dyonisius.' 4.p. 43. Charitas cur dieatur lumen& uminosissima ab Augustino. η ι .p o. I. Fertur in Deum ut est summum bonuς

in se, & respectu sui ipsus, in quocis fere a fide Se spe. q. 3 p. 34. Per ipsam somlum aufertur immediate de formaliter macula peccati, eiusdemq; perseueratia habitualis. q 3 p. 13. Ex sua natura postu- at ut non conseratur subiecto compotirationis ni si dependenter ab eius conssensis, S dasipofitione morali. 'ε. Pag. s. ast persecte ex se sub ord matiuus num ainnae volontatis voluntati diuiuae q. 6.p. v. Charitatis habitus cur non sit eodem pror ius modo connexus eum dilectione hominis erga reum , fie ut eum dilectio ne Dei erga homines. quaest. 9. pag. 38. Componi tamen nequit eum peceat Va

'ibid: aequi ualet actui. ibid Hinc fit ut ex se sit φxpulsiuus peceati quamuis ianatu purae naturae habitus dilectionis naturalis id non haberet. quast s P, is 6.

226쪽

Index de Iuuifieatione impis.

Charitatis habitus est simpliciter persectior

quam actus eius elicitus a viatore. q, a. p. 88. I 8st. Est finis intermedius eiusdem ει uterque ordinatur ad . morem beatlfi eum tamquam ad finem ulteriorem qua trique prae eminet Charitatis actus cone edi potest: a Deo et i non concesso habitu cliaritatis, et Iam fine miraculo attenta sola bonitare ipsus. q. a. p Inon piae continet habi intum charitatis. q. Lap. 187.139.1νοωCharitatis actus elieitus a viatore iusti fieat tantum dispositive non formaliter. q. a. p. 183. & seq. idque probatur ex oppo sitione essentiali quam habet peccatum Iethale respectu gratiae , & non tantur respectu solius actus charitatis q ia. p νδε Ex modo loquendi saerat si Seripturarum tribuentium iustificationem Deo tam quam inhabitanti in nobis,& danti principium spiritualiter vivendi, & non ta- tum operationem aliquam vitae. p. a a. p. 34. 183. Ex Tridentino a quo dicituugratia habitualis uniea causa nostrae tu stificationis. ibid. Ex ratione formae iv sificantis, qua debet esse tantae per rectionis, ae bonitatis vela sola inducat

tamquam causa adaequata aeternam qua .

tum est de se respectu ultimi finis con sequedi dignitatem, idoneitatem,&po sibilitatem quod in nullo genere cauta praestari potest ab actu charitatis. q Iais P. I s. 37. Ex vi conuertendi in Deum minori quam sit vis peccati avertendi ab eodem q ra. p. i 8s' 138. t 8'. ex fluxibilitate ipsius, ct non praecontinentia had' hitus charitatis. q. r. p. I p.rso. 9ψa EπConnexione eum exclusione peccari qua

habes pure liuentionali per depend-

tia α

227쪽

Index de Iustificatione impij.

tiam a fide, & non ex magnitudine perinfectionis. q. I a. p. 9Ο. Soluuntur obiectiones. q. ga p. 38. Diluuntur quae obstare videntur ex auctoritate Fcriptura. rum, Conciliorum, de Patrum.q. Ia.P. 1s I.

Charitatis actus non inducit conueruonem ad Deum adaequale contrariam auerissioni prae existenti. q. talo 3. 18'. Charitaso vide Dilectio, Acturi Chari tativa copulatio necessario est elusidem rationis ex parte sui erga omnes puras greaturas sibi charitatiue coniunctas, S cur. q 3. P Zi.

Conceptio Christi, &B. VirginiS absqu*o

Peccato originali. q. s. p.72. Ratio mili-τans pro alligatione voluntatum postero tum voluntati Ada non militat proe hi isto Domino, nec pro Virgine. ibid. Concupiscentia spectet ne ad constitutionem peceati originalis & quomodo. q. o. pag Ti. & 78. Condonatio peccati purE extrinseca im

pugnat condonatio peccati parr m intrinseca, S partini extrinseca. i bi d. & q-9.p't 38. Gra ιιa ansulis , Remhιio peccati , ubi riura Contritio non iustificat sermali ter, sed tan. tum dispositive. q. t r. p. 183. R seq. vide charitaras actas, Iuli cano. Conuerti quis potest de peccatore in av- istum nullo ivit erue nre nee actu propriae voluntatis disponenti ad grat am, si seriamo sit de potentia absoluta. Naturaliter vero implicat. q. I I .p. 166.v id e luti eatio. culpa e Ii maius malum quam poena . q.

P. 86 & seu ubi late probatur. Solli reddit hominem smpliciter malum. ibid.; Noa

228쪽

Index de Iustificatione impij.

non potest habere auctorem Deum. R F. p. 83. Quacunque fa a suppositione seis petest mala; S ineligibilis honeste q.7. pag 89. Magis opponisur op timo quam poena. ibid. &Qq Praevalet in de ordinatione respectu eiusdem'. q. 7.P 9 3- praeco tenti uat ius mali s Mnae Q. 7.p 94. Potest esse solum occasio accepta bolua non data.q .R9s. Εκ culpae aeterni epended aeternitas pinna di non e conuerso. l7 P.3' Culpa venialis est minus maluiquam eco na peccati lethalis . licet eX nulla iuppositione sit eligibilis-- q. 7 P s7. Videt Natum culpat Peccatum, Pornaa

DAuid per illud psalmi. est.

rum agnomema, dici non potest post lasse a Deo, ut ii pro quibus orabat Iu ducerentur in peccatum. ' pDemeritum de condigno insert iapplicis non minori necessitate quam causa pDν sica necessaria inferat effectu pure pny

Deus eum sit formaliter immutabilis aici tur nihilominus mutari aequivaleter mutando formaliter hominem .vel res a S. Q 8. p.ro . non potest esse auctor peciscati q7.p 8'. nec reijectu peccati na-hitualis , licet conseruet priuatione Pratiae .q.I. p. 9, Sq.s. p. 6 Dici Lamen potest auctor poenae ex suppositione cui L pae q7 P U- Deus non potest inaequaliter amare , aut odisse non inducta,aut praesupposita inae qualitate.ex parte obiecti . q.d. p.Do. nanullum opus indiget pluribus aut P incioribus

229쪽

Index de Iustiseatione ini pij.

Horibus ex parte operantis seu virtutia activae: bene tamen dici potest indigere modo pluribus , modo pauetoribus ex parte operis,& subiecti. q.3 p. 3. Dei actus cum sint essentialiter aeterni non pomane diuersimode seeundum diuersas temporis differentias quicquam ἰdeno- iminare, ut afficere in genere causa sonis malis sed solum adi ungendo, vel remo uendo aliquid in genere causae essicientis. q. . p 32. p ioq. non Possunt inuicem differre per puram reflexionem supra se ipsos. q.'. p. 28 Eora priuationes re ipta identificata oum actibus

positi uis oppositis. - q. P sq. Dci amor quo nos amicabiliter amat infundendo gratiam essentialiter facit etii haredes, & filios adoptiuos q a pag. 1. mor Dei amor erga aliquem est essen fialiter inductivus, maioris boni resipe.

Dei odium, ei de odium. , i Dei omnipotentia non indiget pIuribus,seu ν auribiibus ex parte operis, bene tamen diei potest indigere ex parte operati,seu subiem Dei volumias eollativa gratiae est activa amicitia, filiatio, di hareditas eiusdem, qua active constituit nos haeredes filios, S amicos p a.q. 24. A voIuntate . diuin a pendent essentialiter omnia creata ν eaq; diuersa pro diuerfitate turmaseca cuiuia

Dei voluntas non potest suspedere odium, quin tollat indignitatem illius qui odio habebarur. q 8. pag. a. Est essentialiter

mensura bonitatis conuenientis unicui-

230쪽

Index de Iustificatione impij.

esse ut duos aequaliter bonos inaequaliter amet. ibid Per quem actu eleuet hominem ad finem sope maturalem. q p M'.

Deo repugnat actus pure conditionatus. 8.pag, iis, ' . De nominatio omnis extrinseca vnI conui

tuitur per aliquod physic uni intrinsecum alteri. q. p 63. ctus uiuini non possutpro diuersa temporum differentia quic quam dinei simode asticere aut den Omi. nare in r2t Ο v c. usa formalis, sed solum

in genere causae efficientis aliquid pone κdo es remouendo q I p.Sa.& q. 8. P. OA Dilectio actualis naturalis esset sorma iustiis.fieans la statu pura naturae licet in stata eleua. ionis talis non sit dilectio super. naturalis. q. 12. p io . Ex se habet sussicientiam indueendi habitum dilectis nisu quem praecentinet ibid. Dilectionis naturalis habitus ex se in sum

ciens ad delendum peccatum in statu purigae naturae. Secus habitus dilectionis su pernaturalis in statu eleuationis, Sc curiscis P. 36.13 . esset minus bonum quam actus di ectionis cum oppri situm contingat in 'habitu supernaturali. Ibι d. Dispositio omnis positive conserens ad a

saIutarem .. seu ad eonsecutioncm gratiae,

vel gloriae est intrinsece supe Inaturalis .

Dil posita o ex suo conceptu non est clepulissiua dispositionis contrariae ex subiecto nec cooperatur per effici etiam physi eam prinei pio inducenti formam per effieie iam principalem. q. to p iis Quid ni de ipsius conceptu. i d. Dispositio an & qualis requiratur a diuitia fieationem, vide Iustifieatio Adultus P

Dona supernaturalia diocris speciei ab εjs