D. Saluiani Massyliensis episcopi, De vero iudicio et prouidentia dei, ad S. Salonium episcopum Vienensem libri 8. cura Io. Alexandri Brassicani iureconsulti editi, ac eruditis & cum primis utilibus scholijs illustrati. Anticimenon lib. 3. in quibus

발행: 1530년

분량: 213페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

nitatis in blasphemiam gentium dare , etiam Dauid beatissimi edocemur

exemplo:qui cum per suffragia iustitiarum suarum, aeternam pro offensio/pibus suis poenam per unam tantum consessionem meruit madere: huius tamen criminis ueniam, nec per poenitentiam patrocinantem potuit impetrare. Nam cum ei crrores proprios confitenti Nathan propheta dixisset, Transtulit deus peccatum tuum, non morietis, subdidit statim: Verunt, men quia blasphemare secisti inimicos nomen domini,propter uerbia hoc, filius qui ex te natus est morietur. Et quid post hac deposito scilicet diademate, proiectis gemmis, exutis purpuris, remota omni splendoris regiae dignitate, cum pro his omnibus solitarius,gemens, clausus, sacco squalidus, Hetu madidus,cincre sordidatus, uitam paruuli sui tot lamentationum stis fragqs peteret,& piissmum deum tanta precum ambitione pulsaret: sic rogans ta obsecrans obtinere non potuit, cum tamen quod sortissimum pe/tentibus adiumentum est, de impetraturum se quod sic a deo peteret cre/didisset. Ex quo intelligi potest, quod nullum penitus maioris piaculi ai/men est, quam blasiphemandi caulam gentibus dare. Quicunque enim L ne blasphemia aliorum grauiter errauerit, sibi tantum affert damnatio/nem: qui autem alios blasphemare fecerit, multos secum praecipitat in mortem, de necesse erit ut sit pro tantis reus, quantos secum traxerit in reatum. Nec solum hoc, sed quicunque peccator ita peccat, ut alios tamen peccato suo blasphemare non faciat, peccatum suum ipsi obest tantummodo quod peccauerit: sacrosanctum autem dei nomen sacrilega blasphemantium maledictione non Ludit: Qui uero blasphemare alios peccans secetit,necesse est peccatum huius supra criminis humani esse mensuram, quia per conuitia plurimorum inaestimabilem deo iacit iniuriam. Hoc autem, ut dixi, malum peculiariter tantum Christianorum est, quia per cos tantummodo blasphematur deus,qui bona discunt,& mala iaciunt: qui, ut scriptum est, deum uerbis confitentur,re saetis negant. Qui, ut idem Apostolus ait, acquiescunt legi, oc sciunt uoluntatem cius, de probant quae potiora sunt: qui habent Armam scientiae Sc ueritatis in lege, qui praedicant non fitran/dum,& furantur:& qui legunt,non moechandum, εἰ moechanturiqui in lege gloriantur,re per prauaricationem legis deum inhonorant. Et ideo hoc ipso Christiani deteriores sunt qui meliores esse deberent.Non enim pro/bant quod cofitentur,& impugnant professionem suam motibus suis: magis enim damnabilis est malitia, quam titulus bonitatis accusat: dc reatus impii est, pium nomen. Vnde etiam saluator in Apocalypsi ad tepidum Christianum ait: Vtinam aut calidus esses aut stigidus. Nunc autem quia

tepidus cs,incipiam te euomere ex ore meo. Omnem Christianum domi/nus fide ac spiritu iubet esse sementem. Sic enim scriptum est: Vt simus spiritu struentes,domino seruientes. In hoc ergo seruore spiritus fidei religio/ex sae

natum pecu liare chri

Malitia sub ti

62쪽

sae ardor ostenditur, de quo ardore qui plurimum habet,seruens esse agnoscitur & fidelis. Qui nihil omnino habet, ae frigidus esse intelligitur ac pa/ganus. Qui uero inter utrunque uel neutrum cst, tepidus atque exosus est domino Christianus,lc ideo ad eum dicituri Vtinam aut calidus et ses. aut omne frigiduS,nunc quia tepidus es, incipiam te momere ex ore meo. hoc est duq d cere: Vtinam aut calorem, ac fidem haberes bonorum Christianorum,

aut certe frigus N ignorantiam paganorum: aut enim fides te calida deo insinuaremut certe ad praesens adhuc legis ignorantia aliquatenus excus rei. Nunc autem quia Christum iam agnouisti, di negligis quem agnoui/sti, qui susceptus es quasi intra os dei per fidei agnitionem. proiicieris per teporem . Quod quidem etiam beatus apostolus Petrus euidenter expo/,.s ci suit , dicens de uitiosis & tepidis, id est male uiuentibus Christianisi Molius erat illis non cognoscere ueritatem,quam cognoscentibus retrorsum remoueinum flecti a tradito sibi mandato. Contigit illis res ueri prouerbh: Canis reuerasus ad suum uomitum .dc sus lota in uolutabro luti. Quod ut euidenter de his dictu intelligamus, qui sub Christiano nomine in sordibus mudi at impuritatibus uiuut, audi quid eisdem in eodem loco dicat:Si enim .inquit, refugientes coinquinationes mundi in agnitionem domini nostri & conseruatoris Iesu Christi his rursus impliciti superantur, facta sunt illis nouistisma peiora prioribus. Quod quidem & beatus apostolus Paulus code molio,is., do dicit: Circuncisio quidem prodest,si legem custodias: si autem praeuari/eire isto est cator legis sis, circuncisso tua p putium facta est. Circuncisionem autem christi Christianitatem intelligendam ipse euidentissime docet,dicens: Nos enim sumus circuncisio,qui spiritu dei seruimus, ta non in carne confidimus. Aeper hoc videmus,quod malos Christianos paganis comparat:nec compa Rom. i rat tantum .sed Pene postponit.dicens: Si autem praeputium legis iustitias custodiat nonne praeputium illius in circuncisionem reputabitur, S iudica/bit id quod ex natura est praeputiu, legem consummans,te qui per literam di circueistonem presbaricator legis es Ac per hoc intelligimus, ut supra dixi culpabiliores multo plus nos esse,qui lege dei habemus & spernimus, , illos qui nec habet omnino,nec norunt. Nemo enim ignota cotemnit. ner τ cupiscetia quippe Apostolus nescieba inquit nisi lex diceret. no cocupisces. Neq; enim praeuaricane a lege quam non habent,quia ait scriptum est,ubi non est lex,nec prauaricatio. Ac per hoc, si non praeuaricantur a lege quam non habent,emo no contemnunt legisscita quae no habendiquia nemo, ut Nemo eotem dixi potest despicere quod nescit.Nos ergo & contemptores pariter & pNη ς qμφ4 η uaricatores sumus: ac per hoc paganis deteriores, quia illi non norunt deii ' mandata,nos nouimus:illi ea non habent,nos habemus: illi inaudita non faciunt,nos lecta calcamus. Et ideo apud illos ignorantia est apud nos prς uaricatio . quia minoris criminis reatus est legem nescire quam spernere.

63쪽

c i o infidelissimos quosque dc uetitatis diuinae incapvces dicere aduersum haec posse quae diximus Si tantus sie

Christianorum infidelium reatus,ut plus peccent praetermittentes mandata domini quae sciant, in paganae gemtes, quae nesciant: salubriorem his fuisse ignorantiam cpagnitionem, & contra cos esse admodum quod agnoue/rint ueritatem. Quibus hoc respondendum est, non ueritatem his obcsse, sed uitiamec legem nocere, sed mores: deniqi mores boni, ec legisscita pro nobis sunt.Tolle uitia lex prodest:Scimus cin, inquit Apostolus, quia bo. i.Tim. ina est lex,si quis ea legitime utatur. Legitime itaq; lege utere dc legem tibi bona ipse secisti. Scimus enim inquit, quia lex est bona, si quis ea legitime utatur,sciens hoc,quod iusto no est lex posita: ac per hoc iustus esse incipe, ec eris liber a lege: quia non potest uenire lex contra mores,quae iam habe tur in moribus. Scimus ergo, inquit, quia lex bona est, si quis ea legitime utatur sciens hoc quod iusto non est lex posita,sed iniustis:& non subditis, sed sceleratis N impiis, S peccatoribus, S si quod aliud sanae doctrinae aluersatur,ac per hoc non tam lex tibi 5 homo, quam tu legi aduersaris: ncelex contra te bene praecipiendo,sed tu cotra legem male umendo a Samo illa pro te est,tu contra illam:illa enim tibi consulit sancta dicendo, tu con/tra illam uenis praua faciendomec contra illam tantum, sed etiam cotra te, quia in illa salus de uita tua est. Ac per hoc dum legem diuinam deseris, sa/lutem propria relinquis. Non aliter ergo nos de dominica lege querimur, quam queri de optimo medico impatiens aegrotus solet, qui cum ingrauo similescere sibi morbos secerit uitio suo imperitiam medentis accusat. Quasi ue/ro curare ullam infirmitate praerepta possint, si eis non obedictit infirmus: aut sanare quempiam obseruatia ualeat, quam medicus ei imperat,si eam sibi aegrotus ipse non praestat. Quid iuuat stomachu abstinentia, si statim dulcia subsequatur:Quid coserunt phrenctico silentia que statim suus cla/mor occidit aut quid prodesse poterit antidotu cui superfunditur uenenu Et nobis ital lex est antidotu,sed uitiositas uenenu. Sanare noS no potest legis antidotu, quos occidunt uenena uitioru . Sed iam de his N antea sa/tis diximus:& si ita res postulauerit,etiam post haec iuuante deo aliqua discemus. Interim quia duo superius barbaroru genera uel sectas esse memo/rauimus,paganoru ait haereticoru quia de paganis iam ut arbitror, satis

secimus,de haereticis quo*,ut causa poscit sub aciamus. Potest enim quis i rei iripiam dicere, Eliasi a paganis lex diuina no exigatait mandata siciant quaeno Hunt, certe ab haereticis exigit qui scitati eade enim etia illos legere quae

64쪽

nos Iegimus, eosde apud illos prophetas dei,eosde apostolos, eosde Euam

gelistas esse, ac per hoc aut no minus ab illis legem negligi quam a nobis, aut etiam multo magis: quia cum eadem legant scripta quae nostri, multa faciunt deteriora quam nostri. Virunt ergo uideamus. Eadem, inquis, tragunt quae a nobis legutur. Quomodo eadem,quae ab autoribus quondam malis S male sunt interpoliata,& male tradita Ac per hoc iam non eade. quia non possunt penitus dici ipsa, quae sunt in aliqua sui parte uitiata. In/columitatem cnim non habent, quae plenitudinem perdiderunt: nec statu suum omnino seruant,quae sacrameloru uirtute priuata sunt. Nos ergo tantum scripturas sacras plenas, inuiolatas, integras habemus, qui eas uel in matricti ἔ pu sonte suo bibimus, uel certe de purissimo sonte haustas P ministeriu purael rae t titio translationis haurimus:no tantum odo bene legimus, atq; utinam ep bene legimus ta bene impleremus.Sed uereor,quod qui non bene obseruamus, nec bene lectitemus:quia minor reatus est sancta non legere, cp lecta uio/lare. Caeterae quippe nationes, aut no habent lege dei aut debilem aut conuulnerata habent,ac per hoc,ut diximus, no habent quς lic habent. Na cui qui gentiu barbaram sunt, qui in libris suis minus uideans scriptura sacra interpoliata in habere uel laceram .habent tamen uerem magistroru tradittionem corrupta, ac per hoc traditionem potius Q scripturam habet: quia hoc non retinent,quod ueritas legis suadet, sed quod prauitas malae tradi tionis inseruit. Barbari quippe homines Romanae mino potius humana: eruditionis expertes,qui nihil omnino scivi, nisi quod a doctoribus suis audiunt:quod audiunt hoc sequuntur, ac sic necesse cst eos qui totius literaturae ac scientiae ignari .sacra metu diuinae legis doctrina magis V lectione cognoscunt doctrina potius retinere, V legem. Iracy traditio eis magistrorusuom de soctrina inueterata, quasi lex est,qui hoc sciunt quod docent, hae retici ergo sunt, sed non scientes. Denil apud nos sunt haeretici, apud se nosunt. Nam intantu se catholicos esse iudicant, ut nos ipsos titulo haereticae appellationis infament. Quod ergo illi nobis sunt, hoc re nos illis. Nos eos iniuria diuinae generationi facere certi sumus quod minore patre filium discant. Illi nos iniuriosos patri existimant, quia aequales esse credamus. Ucritas apud nos est, sed illi apud se esse praesumunt. Honor dei apud nos est. sed illi hoc arbitrans honore diuinitatis esse quod credunt. Inofficiosi sunt. sed illis hoc est summu religionis officili. Impq sunt, sed hoc putat uera esse pietatem. Errant ergo,sed bono animo errant,non odio sed affectu dei honorare se deu atl amare credentes. Quamuis no habeant rectam fide,illi tamen hoc perseeta dei existimant charitatem. Qualiter pro hoc ipso falsae opinionis errore in die iudici j puniendi sint,nullus potest scire nili iudex. Interim idcirco eis, ut reor,patientia deus comodat quia uidet cos,elli non recte credere, affectu tamen piae opinionis errare: maxime vi sciat eos ea fa/E o cere

65쪽

cere quae nesciunt,nostros aut negligere quod credunt: ac per hoc illos mangistroru peccare uitio, nostros suo: illos ignorantes nostros silentes: illos lacere quod putet rectu,nostros quod sciant esse peruersum. Et ideo iusto ii dicio illos patientia dei sustinet, nos animaduersione rastigati quia ignosci aliquatenus ignorantiae potest, cotemptus uenia non meret. Sic enim scit pluin est: Seruus qui nescit uoluntatem domini siri,& no facit eam, uapula Luca inbit paucis: qui aut scit eam,& non secit, uapulabit multis. Non ergo miro mur, quod multis caedimur,quia no instientia sed rebellione peccamus. Sci tes enim bona no bene agimus,lc discretionem recti ac praui intelligen/tes praua sectamur, legem legimus, dc legitima calcamus:& ad hoc tantum p cptoria sacroru scita cognoscimus iit grauius post interdicta peccemus. eu colere dicimus nos,& diabolo obtemperamus. Et post haec uolumus ut bona a deo accipiamus,cu mala semper malis addamus:fieri uolutatem nostra a deo cupimus, cu dei nos lacere nolimus, quasi nos superiores deo Gemus agimus. Volumus ut uoluntati nostrae deus iugiter pareat,cum o mnes nos uoluntati eius iugiter repugilemus.Sed ille iustus est licet nos si/mus iniusti. Castigat enim quos castigandos putat, patit quos putat esse patiendos. Utrunq; ad una rem uult proficere, ut d rastigatio in catholicis

peccandi restenet libidine, di quadoch ha reticos patientia dei sedat plena

fidei noscere ueritate: maxime cu sciat eos forsitan catholica no indignos fide,quos uideat Otholicis uitae coparatione prς stare.Omnes aut isti de quibus loquimur,aut Wandali sunt aut Gothi. Nam de Romanis haereticis quom innumera multitudo est, nihil dicimus, neq; aut Romanis eos, aut barbaris coparamus, quia dc infidelitate Romanis sunt deteriores,& foedi/tate uitae barbaris turpiores.Sed hμ nos no solii no iuuat,sed etia supra id id a nobis ipsis est gravamen,grauant,quia de ij quos tales musamur esse Romani sunt. Vnde intelligere possumus quid mereae Romana Resp. cupars Romanoru ostendat deu uita,pars de infidelitate pariter de uita saluo

eo quod etia ipsς quonda haereses barbaroru de Romani magisteri j prauitate fluxeriit. Ac perinde etia hoc nostru crime est, si, populi barbarorumhqretici csse coeperui. Porro aut quam ad couersatione Gothom,autVuandaloru pertineriquid est in si eis aut pi onere nos,aut etia coparare possimus Ac primu ut de affectu dc charitate dica, qua praecipua dominus docet esse uirtute, dc qua no solu st omnes seripturas sacras, sed etia per se ipse medat dices: In hoc scies quod discipuli mei estis si uos inuice diligatis. IOMM3Omnes se sere barbati,q modo sent unius viis dg regis, mutuo amantio m nes pene Romani se mutuo persequunt. Quis em ciuis no inuidet ciuie Quis em plena uicino exhibet charitatec Omnes quippe a se, etsi loco noabsunt affectu absunt: etsi habitatione iugulat,mcte disiucti sunt. Atq; utina hoc licet sit pessimu malu utina ciues tantu atq; uicini: illud est grauius,

66쪽

LIBER

quod nec propinqui quidem propinquitatis iura conseruant. Quis enim se proximis suis proximu reddit c Quis soluit charitati quod se cognoscit dobere uel nomc c Quis hoc est animo quo uocat quis tam propinquus corade quam sanguine,in quo non liuidus malevolentiae etclus ardet, cuius non sensum liuor inuasit, cui non prosperitas aliena supplicium est et Quis non ι bonum alterius, malum seu credit: Cui ita sussicit selicitas sua, ut etiam aliui si di um uelit esse selicem Nouum dc inaestimabile, nuc in plurimis malum est. D m tum Parum alicui est, si ipse sit felix, nisi alter fuerit infelix. lam uero illud quale, quam saeuum,ex hac ipsa impietate descendens, quam alienum a barbaris, quam familiare Romanis , quod se inuicem exactione proscribunt: immo non inuicem aram hoc tolerabilius ferme esset, si pateretur qui a quod so

Hism cerat: illud est grauius quod plurimi proscribuntur a paucis, quibus exa/ctio publica peculiaris est praeda, qui fiscalis debiti titulos faciunt quaestus

esse priuatos: de hoc non summi tantum, sed pene infimi. Non iudices so/lum,sed etiam iudicibus obsequentes. Quae enim sunt no modo urbes,sed etia municipia atq; uici,ubi non quot curiales fuerint tot tyranni sint quanquam sorte hoc nomine sibi gratulentur, quia potens N honoratus etia ubdetur. Na de latrones ferme omnes gaudet S glorian si atrociores admo dum cp sunt esse dicant. Quis ergo,ut dixi locus cst ubi no a principalibus Sancti ciuitatu,uiduam, de pupilloru uiscera deuorent, de vi his se e sanctorum omniu Nam dc hos quasi uiduas 5c pupillos habent, quia tueri se aut pro studio prosessionis suae nolunt, aut innocentia atq; humilitate no possunt. Nemo itaq; tutus horum es arce ullus admodum praeter summos a uastatione latrocin a populantis immunis, nisi qui ipsis latronibus par est in haenali totum donditioneummo in hoc scelus res deuoluta citati nisi quis malus lacrit,salsii uus esse non possiti Sed uidelicet cum tot sint qui bonos uastant, sunt fora Ps .si casse aliqui,qui in hac uastatione succurrant,qui,ut scriptu est,eripiantegraer sv num,dc pauperem de manu peccatoris. Non est qui faciat bonum, non est: vo ρ m penet usq; ad unum. Ideo dixi pene usi ad unum,quia tanta est raritas bo tu, ut pene unus esse uideat. Quis enim uexatis atq; laboratibus opem tribuat, cum improborum hominum uiolentiae etiam sacerdotes domini non resistant am aut tacent plurimi eorum , aut similes sunt tacentibus etiam si loquantur.& hoc multi no inconstantia, sed consilio ut putant atq;

ratione. Exertam mim ueritatem proferre nolunt, quia eam aures impro . . rum hominum sustinere non possunt: nec solum refugiunt, sed etiam

odiunt de execrantur: dc non modo auditam non reuerenturaut metuunt.

sed maiore etiam superbientis pervicaciae perduellione contemnunt. Et ideo tacent etiam qui loqui possunt,dum iptis interdum male parcunt: nccuolui cis tam apertae promere ueritatis, ne faciant eos ingesta acrius ueritate peiores. Interea uastantur pauperes,uiduae gemul, orphani proculcaneu intantum,

67쪽

c v I TVs asiniantum, ut multi eorum de non obscuris natalibus editi, de liberaliter imstituti ad hostes fugiant. ne persecutionis publicae amictione moriantur: quςtentes scilicet apud barbarus Romanam humanitatem,quia apud Romanos barbaram inhumanitatem serre no possunt.Et quamuis ab his ad quos confugiunt discrepent ritu discrepent lingua,ipso ctiam,ut ita dicam, colorum atq; induuiarum barbaricaria foetore distentiant,malunt tamen

in barbatis pati cultum dissimilem, quam in Romanis iniustitiam saetatem rem. Itaq; passim uel ad Gothos, uel ad Baogandas, uel ad alios ubiq; do/ Boaganda

minantes barbaros migrant,& comigrasse non poenitet. Malunt enim sub specie captiuitatis uiuere liberi, quam sub specie libertatis esse captiui. Itaq; inomen ciuium Romanorii aliquando no solu magno aestimatum, sed ma cis gno emptum,nunc ultro repudiatur ac fugiturinec uile tantu, sed etia abo, ' ηρ

minabile pene habetur. Et quod esse maius testimoniu Romanae iniquit, ' iis potest,cin quod plerit 6c honesti,& quibus Romanus status summo de splendori esse debuit 5c honori ad hoc tamen Romanae iniquitatis crudelitate compulsi sunt ut nolint esse Romani Hinc est etia quod hi qui ad barbaros non confugiunt, barbari tamen esse coguntur, scilicet ut est pars ma/gna Hispanom, minima Gallom. Omnes deniΦ quos per uniuersum Romanu orbena secit Romana iniquitas iam non esse Romanos: de Baogam dis nunc mihi sermo est, qui per malos iudices re cruentos spoliati, avium. necati postin ius Romanae libertatis amiserat,etia honorem Romani no/minis perdiderant. Et imputat his inselicitas sua,imputamus his nonae ca/lamitatis suae,imputamus nomen quod ipsi secimus. Votamus rebelles uocamus perditos,quos esse copulimus criminosos .QuibuS enim ali js rebus,

Baogandae facti sunt,nisi iniquitatibus nostris, nisi impmbitatibus iudicu, nisi eo fit prostriptionibus 5c rapinis qui exactionis publicς nomen in quaestus proprii emolumenta uerterant, oc indictiones tributarias praedas suas ctia secerunt: qui in similitudinem immanium bestiarum non rexerunt traditos sibi,sed deuorarunt: ne dum spolins hominum,ut plerit latrones so/lent,sed laceratione cita,&, ut ita dicam, sanguine pastebantur:ac sic actum est ut latrocinins iudicum stragulati homines oc necati, inciperent esse qua/si barbari, quia non permittebantur esse Romani: acquieucrunt enim esse quod non erant, quia non permittebantur osse quod fuerant: coactique sunt saltem uitam defendere, quia iam libertatem uidebant penitus perdis disse. Aut quid aliud etiam nunc agitur, quam tunc actum est, id est, ut qui adhuc Baoganda: non sunt,esse cogantur: quantum enim ad uim atq; iniurias pertinet compelluntur, dc uolunt esse, sed imbecillitate impediun/tur ut non sint. Sic sunt ergo, quasi captiui iugo hostium pressi: tolerant supplicium necessitate, non voto: animo desiderant libertatem, sed sum

mam sustinent seruitutem: ita ergo dc cum omnibus serme humilioribus: agitur.

68쪽

LIBER

agitur. Vna enim re ad duas diuersissimas coartantur: summa seruitus exsegit ut aspirare ad libertatem uelint, sed eadem uis posse non sinit,quae uel/le compellit. Sed imputari his posset forsitan, quod hoc uelint homines, qui nihil magis cuperent quam ne cogerentur hoc uelle. Summa enim infelicitas est quod uolunt. Nam multo cum his melius agebaturai no com pellerentur hoc uelle.Sed quid possunt aliud fieri miseri, qui assiduum amo continuum exactionis publicae patiuntur excidiu,quibus imminet semper grauis dc indesella proscriptio,qui domos suas deserant, ne in ipsis domi/bus torqueatur Exilia petuntare supplicia sustineant. Leuiores his hostes quam exactores sunt: de res ipse hoc indicat,ad hostes fugiunt,ut uim cra/ctionis evadant. Et quidem hoc ipsum quamuis durum ec inhumanu, misnus graue tamen atq; acerbum erat,si omnes aequaliter ati in comune to/lerarent. Illud indignius ac poenalius, quod omnia non omnes sustineant: imo quod pauperculos homines tributa diuitum premant, dc infirmioresserunt sarcinas sortiumec alia causa est quod sustinere no possunt, nisi quia maior est miserorum sarcina in iacultas. Res diuersissimas dissimillimas ppatiuntur, inuidiam dc cgestatem. Inuidia est enim in solutione, egestas infacultate. Si respicias quod desendiit,abundare arbitreris: si respicias quod habent, egere reperies. Quis existimare rem huius iniquitatis potest Silutionem sustinent diuitum, dc indigentiam mendicorum: plus multo est quod dusturus sum indictioncs tributarias ipsi interdu diuites siciunt, pro quibus pauperes soluunt.Sed dicas cum ipsoru maximus censis sit ac ipsorum maximae pensiones,quomodo id fieri potest, ut ipsi sibi augeri debitu velint neq; ego id dico quod sibi augeant. Nam dc ideo augent,quia no B, bi augent. Dica quomodo:Veniut pleru' noui nunci j nouam epistolarii a summis sublimitatibus missi, qui comendant illustribus paucis ad exitia

plurimoria: decernunt his noua munera,decernutur nouae indictiones, dracemui potentes, id soluant pauperes,decernit gratia diuitu, id perdat turaba miseroru.Ipsi enim in nullo sentiui quod decernunt.Sed non possunt, inquis,no honorari,ic liberalius accipi a suerint a maioribus missi. Estote erago uos diuites primi in coserendo qui estis primi in decemcndo. Estote primi in largitate rem, qui primi estis in libcralitate uerboru .Qui das de meo. da dc de tuo: tametsi rectissime quisquis ille es qui solus uis capere gratia,solus patereris expensam. Sed acquiescamus pauperes uestrae diuites uolutati, id pauci iubetis, soluamus omnes. Quid ta iustu quid taliumanu gra/uant nos nouis debitis decreta uestra, lacite alte debitu ipsum nobiscu esse

comune.Quid enim iniquius esse aut indignius potest,cb ut soli sitis immunes a debito,qui cunctos iacitis debitores: Et quidem mi semini pauperes sic totum hoc quod diximus soluunt, quod qua re uel qua ratione soluant penitus ignorant. Cui enim licet distulere cur soluatur, aut cui permittitur explorare

69쪽

explorare quod debeat sed tunc id euidentissime proditur,cum Inulcem abi diuites irascuntur,cum indignantur aliqui eorum,quod sine c5silio ac tractatu suo aliqua decreta sint: tunc a quibusda eorum audias dici, o facinus indignum, duo aut tres statuunt quod multos necet, a paucis potentibus decernitur,quod a multis miseris depedatur. Honori enim suo unusquisep diuitum hoc praestat,ut nolit aliquid se absente decernimon iustitiae, ut ini/ qua nolit se praesente constitui. Deniq; quod in ali js reprehendunt,ipsi po/stea aut pro contemptus praeteriti ultioneaut pro potestatis praesumptio/ne costituunt. Ac per hoc inselicissimi pauperes sic sunt quasi inter cocertantes prooellas in medio mari politi,nunc istoru scilicet, nunc illoru fluctibus obruuntur.Sed uidelicet qui in hac parte iniqui sunt, in alia moderati inueniuntur de iusti:ac prauitate unius rei, alterius probitate copcunt. Na sicut in onere nouam indictionu pauperes grauant, ita in novom remediorum opitulatione sustentant.Sicut tributis nouis minores maxime deprimunti

sic remedius nouis maxime subicuantur. Imd par est iniquitas in utroque. Nam sicut sunt in aggravatione primi pauperes, ita in releuatione postre mi.Si quando enim ut nupcr laetum est, descetis urbibus imminuedas in aliquo tributarias functiones potentes summe existimauerunt, illico remedium cunctis datum,soli inter se diuites partiuntur. Quis tunc pauperum meminit, quis ad communionem beneficii humiles oc egestuosos uocata quis cum qui primus est semper in sarcina, uel ultimo esse loco patitur in medela Et quid plura tributarii omnino pauperes non putantur,nisi cum his tributi cumulus imponitur.Extra numerum autem tribulatiorum sunt, cum remedia diuiduntur. Et putamus, quod poena diuinae seueritatis indugni sumus, cum sic nos semper pauperes puniamus: aut credimus cum inbqui nos iugiter simus, quod deus iustus in nos omnino esse non debetet Vbi enim, aut in quibus sunt nisi in Romanis tantum haec mala, quorum iniustitia tantum nisi ucstra Franci enim hoc scelus nesciunt Hunni ab his sceleribus immunes sunt. Nihil horum est apud Vuandalos, nihil horum apud Gothos. Tam longe enim est, ut haec inter Gothos barbari tolorent, ut ne Romani quidem, qui inter eos uiuunt ista patiantur. Itaque unum illic Romanorum omnium uotum est, ne unquam eos necesse sit inius transire Romanum. Vna de consentiens illic Romanae plebis ora/tio ut liceat cis uitam quam agunt,agere cum barbaris.Et miramur, si non uincantur a nostris partibus Gothi, cum malint apud eos esse quam apud nos Romani. Itaque non solum transfugere ab eis ad nos fratres nostri omnino nolunt, sed ut ad eos consa ant,nos relinquunt. Et quidem mbrati satis non possum, quod hoc non omnes omnino seciunt tributam pauperes ec egestuoss,nisi quod una causa tantu est qua no seciunt,quia trans

sine illuc reculas atq; habitatium las suas familias , no possunt. Nam cu

70쪽

LIBER

ferit eorum agellos ae tabernacula sua deserant, ut uim exactionis eum dant .quomodo non quae copelluntur deserere uellent, sed secum si possibis litas pateretur auserret ergo quia hoc no ualent quod sorte mallent,sici ut quod unu ualent.Tradunt se ad tuendu protegendum maioribus,& de/dititios se diuitu faciunt di quasi in ius eoru ditioncm V transcendunt. Nectamcn graue hoc esse aut indignum arbitrarer,imo potius gratularer hane potentum magnitudinem quibus se pauperes dcdunt,si patrocinia ista nouenderent,si quod se dicunt humiles defensare, humanitati tribuerent non cupiditati. Illud graue ac peracerbum est,quod hac lege tueri pauperes ubdentur ut spolient:hac lege defendunt miseros,ut miseriores faciant desin/dendo: Omnes enim hi, qui defendi uidentur,defensoribus suis omnem sere substantiam suam prius quam defendantur addicunt:ac sic,ut patres habeant defensionem perdunt filii haereditatem. Tuitio parentum,mendi state pignorum comparatur. Ecce quae sunt auxilia ac patrocinia maiorum.

Nihil susceptis tribuunt, sed sibi hoc clia pacto aliquid a parctibus tempora te attribuitur,ut in futuro totu fit infauseratur.Vendunt util& quidem grauissimo precio uendunt, maiores quida,cunctat p*stant.Et quid dixi

uendutet utina uenderet usitato more atq; comun i, aliquid forsitan remane Noug grevi tat emptoribus. Nouu quippe hoc genus ueditionis & emptionis est. Venuenditionis et ditor nihil dat,& totu accipit. Emptor nihil accipit,& totu penitus amittit. emptionis Cumq; ferme omnis cotractus hoc in se habeat, ut inuidia penes empto rem,inopia penes uenditorem esse uideat: quia cmptor emit ad hoc ut sibstantiam suam augeat, uenditor ad hoc uendit ut minuat: inauditu hoc cimercii genus est,uenditoribus crescit facultas emptoribus nihil remanet nisi sola mendicitas. Nam illud quale quam no serenduet & quod no dicam pati humanae mentes,sed quod audire uix possunt: quod plerim pauperculorum atq; miseroru spoliati reculis suis, re exterminati ab agellis suis cum

4 rem amiserint,amissam tamen rerum tributa petuntur: cu possessio ab his recesserit capitatio non recedit. Proprietatibus carent,& uectigalibus obruuntur. Quis aestimare hoc malum possit, rebus conam incumbunt inuas

res,ta tributa miseri pro peruasetibus soluunt. Post mortem patris nati,obsequi js iuris posthumi, iuris sui ayllos no habent,& ad agroru munus enecantur. Ac per hoc quid aliud sceleribus talis agitur,nisi ut qui priuata perauasione nudati sunt,publica afflictione moriane: N quibus rem depraeda/tio tulit,uita tollat exactio ItaΦ nonulli corii de quibus loquimur, qui aut consultiores sunt,aut quos cosultos necessitas fecit,cum domicilia atq; agellos suis aut peruasoribus perdunt, aut fugati ab exactoribus destrui, quia Simile tenere non possunt, fundos uiarum expetunt,ta coloni diuitii fiunt. Aut icut solent hi qui hostium terrore copulsi, ad castella se coserunt, aut qui perdito ingenus incolumitatis statu ad asylii aliquod desperatione costagiunt:

SEARCH

MENU NAVIGATION