장음표시 사용
71쪽
I. Has claves P. I9 GEORG. UasINUs Antiq. Hebri Academ p. lpa. aliique conserunt cum clavibus. quas Judaei Doctoribus, publice promotis, tradere solebant. Quam vero observationem Cl. CARPa vius apparatu Crit. ad GoMetuis. p. I . rejicir. S. II.
Huc & referre liceat illa , quae occurrunt in maritis Cap. L. f. 9. quaeque Doct. ULM HERBUR in notis ad h. l. p. m. 33. ulterius eXplicat. Seil. in domo incendii erat spatium quadratum unius cubiti, cui impositus lapis marmoreus, sub illo pendebat catena, e qua suspendebantur claves templi. Tempore stato solvebat aedituus, qui erat ex genere sacerdotum , ibi repositas claves, atque officio dolanctus, clavibus in suum locum relatis, super hunc lapidem somnum capiebat. Sic Christus. qui ecclesiam instar templi aedificavit S. I a.), petram & claves conjungit. Neque hinc mirum erit, cur Christus, de clavibus loquens. simul valigare & solvere addat. Nam in Middora etiam
claves cum catena conjunguntur.
Certe haec aeque huc referre licet, ae aliorum observationem, qui volunt Christum respicere adligationem &solutionem catenarum, quae appositis seris impingi.& ope clavium removeri solebant; vel ad veterum morem, quo loco clavium ostia loris& vinculis muniebant. Quae explicario prolixe videtaa apud WoLriuΜ Curis Cris. ad b. L p. 26λ
72쪽
,, Sed & claves ex Antiquitatibus Romanis illustrare liceat. Docente nempe Cl. HRI NECClose Antiq. Rom. Iurisprudentiam ilissis. Santum si Adpenae ad lib. I. f. XLVIII.ρ. 3II. 3I8. novae se nuptae, ingressti domum mariti. claves in signum
,, communicati cum ea dominii tradebyntur, ac si clavibus ademtis dirimebantur connubia. Cete- rum cum HE NEC IUs loc. cit. addat, in divoris tiis tabulas dotales confractas fuisse; Mosen ta- si hulas legis Exod. XXXII. I9. constingentem. considerare possumus ut nuntium, Dei nomineis populum Israeliticum divortio dimittentem. - I9. Denique Docti certant & adhuc sub judice. lis est, quid per δη rara & λυσαι intelligendum veniat. Haec voro, cum ab aliis . praesertim WoLPIo locicit. p. 356. - 259., dicta & repetita sint sexcenties, jam praeterire lubet. Tantum addo, Cl. JOH. FRID. MIRGiUM , quem hac in re nondum citatum vidi, haec reserre ad praecipiendi, vetandique facultatem , libro quo R. Mosis mimonidis tractatum de furamentis vertit & notis illustravit, p. m. po. ubi vero simul praefationem B. a. conserre debes.
73쪽
ΜΑΤΤΗ. XIX. 2g. XXIII. 37. S XXVI. 3 . s gantissima Iudaeorum verba: 'p' ς π n n. Iannnv Num N P in omni loco in quo stani justi, ille ime Deus invenitur cum illis. Sed
locum non indicat. Verba exstant norin e uad Ps. XC. I.
Per foramen acus. Iudaei phrasin de minimo spatio adhibent. In VT I sol. 19. 8. ita: detoris uta, uri pa i N. Non es foramenaeus nimis angustum pro duobus amicis e addunt: F tota latitudo mundi non Iussicis duobus inimicis.
M A T T H. XXIII. 37. Congregare Eub alas Fc. in Hamasa aptid Cl. '
Sci ULTENs in Iob. p. m. ψ72. ita. Descendite sub alas meas, alasque gentis meae, Ut sim praesidium vobis, quum pugna conseritur.
Πρι - φωνmin. Judaei privilegia urbis Hieros. enarrantes, dicunt: ibidem non aluntur galli gallinaeei. Sed salvo aliorum judicio, haec Judaeorum traditio sublestae plane est fidei, ac utique, repugnante licet acriter Cel. BAsi UYsEN SasLAn-ι0. Hur. Min. p. I 2. S. 9. ad fabulas Judaeorum
74쪽
pertinet. Verpi enim ipsi sibi contradicunt. Nam ideo non alebant gallos I. ne osseula cadaverum eruerent; Sed eodem hiatu addunt: non pernoctat Di eadaver, nec ullius demortui ossa in eam insteruntur. Porro a.) quia in sterquiliniis unguibus fodere flent; sed vi illorum privilegiorum, nulla Hierosel3mis erant sterquilinia. Nec lassicit cum Cei. UEM PEREUR Notis ad N p ma p. m. II a. dicere: quod sterquilinii his mentionem irificiant, stricte accipiendum non est.
D ELATRONIBUS CRUCIFIXIS CUM CHRISTO.
MAΤΤH. XXVII. 44. MARC. XV. 32. LUC. XXIII. 39.
Matth. XXVII. 44. & inrc. XV. 32. legimus r
ἀυτον. Quam dissicultatem hactenus Eruditi duplici modo tollere tentarunt. S. M
Nonnulli enim defendunt, Matthaeum & Ma eum posuisse ploralem loco singularis. His, Cel. WoLrio Curis Cris. ad Matth. XXVII. 44. p. m. op. citatis, alios addere possumus. Sed ante omnia
75쪽
mnia tenendum, illos non eandem inire viam. Plures enim haec loca ex eloquentiae regulis explicant. Sic PiscATORI Comment. in N. T. p. m. I 58. & o6. est Synecdoche integri ; aliis est Enallage numeri. Huc pertinent WALTHestus Harm. Bibl. p. m. 877. GLAssIUs Phil. Sac. lib. III p. m. 6ets. BuxToariUs Thes Gram. lib. II. cap. m. p. 377. Luo. ni DitU Crit. Sac. ad Matth. XXI. r. p. m. . Ia6a . & LYnius Flor. Spars ad Passion. p. m. 266. - Sed figuram ac omnes artis Oratoriae regulas heic excludit CL Ricus , qui in Hammondi Nov. TU. ad natu. XXVII. p. m. Isto. ita : Nee tamen stagurato quodam 'lo usum Matibaeum exsimarim, eum latrones pro latrone dixit. Merum ess α νον. Ac in genere Art. Crit. P. II. Sect. I. Cap. X. 3. Tom I. p. 2 3. docet, tali locutioni meram i esse ἄκυρολογιαν, ac loc. cit. Cap. XI. S. 3. p. m. 57. ἀκυρολογιαν a tropo distinguis. & tropis lici. iis & usitatis opponit, imo ibid. g. 9. p. m. 26 I
addit: nemo in incidit arae, Ita negligentia. 3. 3.
Sed quod priores attinet, conserendus omnino est Cl. WoκENius in textu V. G N. T. ab enalia-gii liberato. Ac cum Cel. SALOMONE MN TILL Diss de situ Paradisi, Comment. in Malach. adjecta p. m. stost. dissicilis admodum sum in Gallagis admittendis, praeberἔim, quando nulla ratio tale quid exigit. I, Iullo minus arridet CLERlCI explicatio. Religio enim esset, Scriptoribus Sacris ἀκυρολογιαν, tribuere, in quam negligentia incit
76쪽
Alii hinc statuunt I. Latrones ab initio iunctis
convitiis proscidisse Christum, postea vero alterum poenitentia ductum fuisse; z. Matthaeum & Marcum initium, Lucam vero progressum historiae naris rare; hinc a.) Matthaeum & Marcum plurali, Lucam vero singulari numero loqui. Hac ratione hunc nodum solvunt LIGIITPOOTUs Hor. Hebr. ad
Luc. XXIII. 42. Op. Tom. II. p. 563. WoLPIUS Curis Crii. ad Matth. XXVII. p. m. 4OZ. g. s. Sed plurimi huic sententiae sese opponunt, con.
tendentes, latronem istum non tam sero ad Christum conversum , ut in cruce demum veritatem
agnovisse dici debeat. Praeter illos, quos WoL- pius Curis Crit. ad Luc. XXIII. 4o. p. m. 765. at legat, huc spectant PisCATOR in N. T. p. m. 155.
CLgllicus in Hammondi m T. Tom. I. p. m. Illo. SAuRiN Conc. Pa n. Tom. L p. 433. odit. Lips. Heic vero GROTiUΜ , cujus hane in rem metete-inata minus cohaerere videntur, defendere licear.
Seil. ad Matth. XXVII. 44. Ost. Theol. Tom. III. p. 27 I. Commentum dicit, Κωπι stibito a comitiis ad eam pietatem conversum fuisse. Sed ad Luo. XXIII. 4 I. po m. 46o. docet, adesse novam atque insolitam diuina virtutis e caciam, ac in ipso imaginem elucere extraordinariae illius ac subitae voca. rionis , quae Apostolorum seculo multis gentibus eon. ruit. Verum enim vero, sacile componi potest illud dissidium. G R o T i u s enim latroni nondum erucifixo adscribit cognitionem historicam , vi cujus Christum non blasphemaverit; in cruce veroe cognt-
77쪽
eognitionem salutarem. Si quis haesitat, audiat ipsum GROTIUM loc. cit. p. m. 46o. assirmantem, latronem hunc multa de rebus Fesu intellexist e, partim anIequam capere;ur, parιim in ipso prae;orio. Adeoque GROTIus scribere potuit, latronem quidem actu fuisse conversum in cruce, sed a convitiis subito non fuisse conversum, quippe qui jam antea multa de rebus Christi intellexerit, adeoque ipsum neutiquam convitiis OneraVerit.. 'Quamvis vero non omnes Virorum Doctorum f. s. laudatorum rationes probem, dubio tamen procul, unusquisque mihi concedet, assertum S. 4.) citatum nullo probationis fundamento niti, tantumque esse hypothesin , quae ex regulis Logicis meliori atque aptiori reconciliationis modo cedere debeat.
9 7. 'Breviter igitur dicam quod sentio ). Si quis
in plurali i. e. nomine sociorum aliquem probris assicit. omnibus id recte adscribitur, donec socii ostendant, se socii factum neutiquam approbare. Jam 2. alter latronum omnia egit in plurali, Le. nomine socii, ut satis patet ex Luc. XXIII. 39. N
thaeus & Marcus, hanc tantum historiae partem, scit. latronem in plurali locutum esse, enarrat, recte
78쪽
seribere potest: ὀι λησα ωωλω αυτω. Sed 4. Alter latronum laetum socii, in plurali loquentis, publice ac graviter Luc. XXlII. 4o. 4 I. reprehendit. Qui itaque, ut Lucas, totam historiam profert. factum latronis non amplius latronibus adseribere potest, sed dicere debet: ἐκ ἐλο-φημειαυτον. Adeoque defendo alterum tantum latronum scelus perpetrasse, nee tamen enallage numeri in mea explicatione requiritur.
L U C. I. 68.-79δρ' 'acharias, utpote sacerdos, phrases in suo can- utico desumsisse videtur ex solenni ephemeriae sacerdotalis precatione, quotidianis templi minIsteriis consecrata. dielaque Hebraeis r v. Haec vero benedictionis formula, de qua in Gemara Bab L BRaAcHOT sol. XL. a. Edit. Francos. ad
oderam, inque nri mim ad i. c. sta se habet r
Domine Deus noster I ministerium populi tui Uraelis , G Derisscia Uraelis, s preces eorum benevole accipias. Benedictus qui recipit cultum populi sui hi aesti eum beneplacito, quoniam Tibi soli in timora serviemus. Sacerdotes Deum vocant more 'ipsique saepius attribuunt ny: Zachariae
79쪽
Sacerdotes addunt: 'VII; &Zacharias: ἐυλογη ιις. 68. Sacerdotes pergunt: Tibi sui serotemus:
apud Lucam occurrit λατρευειν αυτω, sed neutiquam
ut sacerdotes nN 'a in timore, sed st. 7 .
Si vero talia minus placeant, illustremus haec ex liberatione ex Egypto, qua imago, ut ad Luc. I. 68 Θ. Tom. H. p. m. 345. loquitur GROTIUS, Messiae temporum, Cel. quidem Wo Le ius Curis Crit. ad Luc. I. 69. p. m. 57o. assirmat : Q Pod Zacharias ad liberationem Israelis ex AEnpto, ian quam opum redem:ionis Diritualis, per Me molim praestandae, respicim Lue L. id gratis hic assumi forte plerisque videbitur. Sed id neutiquam gratis assumitur, sed probatur ex collatione e. 76. cum Jes. XL. quo utique respiciuntur tempora Mosis & exitus ex Egypto. Conser quae diximus ad Jes. XL. Sed idem ex jam dicendis clarius illu
I. 3. Et quidem primo huc pertinet elegans Cel. BRU-NINGs observatio, qui Diss. de Cornu salutis, fidei- deib. I 74 I. vent. Se I. L Cap. L. S. VIII. p. p.
ita: Principsum Oeconomiae legalis convenis quodammodo eum initio N. T. Illa Mosen balbutientem, se gravi sermone, υι edicta legis postulant, utemtem , hoc Zachariam 'bmutescentem babuit. Si hac in meditatione pergimus, idem forsan cernere licet in Johanne. Is enim dicitur ο βασJςης Matth.
III. I. ct omnes Israelitae εις τον Maκην ἐβαπlισαντο I Cor. X. a. Populum per desertum ex mandat Divino duxit Moses: ac Johannes ην εν ἐρηρο
80쪽
Luc. I. 8o. Cons. Matth. III. I. Et τρο 1 άίου ηνάκρώες και μελι, ἀγριον. Matth III. 4. Prius sorsan rei picit Egyptiorum locustas Exod. X. I 3. posterius vero cibum Israelitarum, Iugentium mel de petra , oleumque e durissimo saxo. Deut. XXXII. 13. Sed, his missis, solidiora proferamus. S. 4. Prima statim fronte Zacharias, celebrans P. 68. Deum, indicat, se enarrare liberationem spiritua- Iem eodem cum Mose modo. Vid. Exod. XU. I. a. In specie vero Zacharias exclamat: -λογψlος ο Θεος του 'Ieροι λ p. 68. Ipsissima hac phrasi & utitur Psalismus, de exitu ex Egypto agens, Ps. scilicet CVI. 48. ubi ex versione LXX. quibus tamen Ps. CU. est, legimus: ἐυλογητος κυριος ὀ Θεος ' Ισραηλ. Zacha rias pergit: ου-Eadem vox de exitu ex Egypto adhibetur. Gen. L. 24. Josephus ita: