장음표시 사용
31쪽
& in canone votimenta de Consecration. disin I. I. . Quod autem ad vetu statem originis attinet . per ram Hospiniamus Haereticus. in suo de Dedicaticinum origine libro, eam ad seculum Ix. reducit ; cum certissima ex quarto jam seculo hujusce rei monumenta proserantur. Nam reis serente Sollomeno Constantini Magni tempore: Dimpa Hierosit an d/Iati Helisiam consecrarunt, sim 1 31ιe ornamenta . monaria ab Imperatore transmissi. Quae sane pia conluetudo ex veteri Tellamento in novam Eeclesiam di manavit, ut Innocentius HI. . & Cardinalis Bona arbitrantur. Ceterum de vetustate ejusmodi consecrationum. ae Bened listionum
erudite disi)rit Dominie. Georgius in suo de Liturgia Pontificis libro . Quaerendum ergo nunc, cui haec consecrandi, & benedicea si potellas competat fias, in quibus Sacra Chrismatis unctio adhibetur , communi Doctorum consensu constat, non posse ab alio, quam a solo Episcopo Qx in Dioecesi peragi οῦ controvertitur solum , an Episcopus pro Benedictione vestium . quae sacro Chrismate non inunguntur, simplici sacerdoti facultatem impertiri possit 3 Clarissime SS. D. N. BENEDICTUS XIT id in xxi. institutionum suarum decidit: Mens Episcopum impetrata RRomano Pontifice delegandi iacultate . quae ad quinquennium concessi let, quoscunque Presbyteros ad has benedictiones tua in Dioeeesi delegare posse: Injussu autem Sedis Apostolicae , Lut elapso quinquennio, nee impetrato novo privilegio id jus Episcopo minime competere. Atisque id tam stricta significatione conclusit SS. Pontifex, ut asserat Abbaiates Regulares, licet Insignibus Pontificalibus uti valeant, non posse ab Episcopo, nisi expressa in privilegio eorum mentio occurrat . ad similes consecrationes, benedictionesve substitui. Neque illorum approbat sententiam, qui credunt posse Abbates etiam Clericis seeularibus ordines minoret, accedente Ordinarii consensu, tradere . Concilium enim Tridentinum facultatem Abbatum ita aretis constrinxit limitibus, ut ne concedente quidem Episcopo aliis . quam Regularibus sibi subjectis . primam tonsuram. & minores Ordines conferre queant. Quod etiam de Beneis dictionibus intelligendum; Atque sic statuit Congregatio Concilii; Sic Alexander VII. die 27. Septembris anni I sqq. qui Pontificalium usum Abbatibus decernens: Reliqua Ponti alia, inquit, extra loca ipsis Abbatibus pubecia , vel pro servitio aliena Ecelesia. aut in subditos pariter alienos.
etiam de licentia ordinariorum , exercere non valeant; puta , Campanarum Benedictiones , Calicum , di milium . in quibus Sacra adlaritur unctio, nee nou minoram ordinum collationes . Si tamen Praesules Regulares pro hujusmo- 'di Benedictionibus Apostolica Sedis privilegia obtinuerint, libere iis pa trocinante ordinario utentur. Aliter de Episcopis Titularibus dicendum . Licet enim aegerrime de .sendi valeti, eos inscio Dioecesis Antistite . consecrationes, aut Benedictiones Sacrorum ornatuum peragere posse ; u tpote ad quas Mitrae, di
32쪽
DE SACROsANCTO MISSAE SACRIFICIO. 2s
Pontificiorum insignium Solemnitas requiritur: Id tamen indubitatum est, ordinarium, etiam non impetrato a Sacra Sede subdelegandi Indulto, proprio jure has Benedictiones titularibus Episcopis concedere posse , eo prorsus pacto, quo illis licentiam ordines conserendi tribuit: ut prae- . clare de hoc P. findreuccius S. I. in Tractatu suo de Episcopo titulari. Ritus porro , & preces pro his Benedictionibus adhibendae in Rituali , ac Missali Romano continentur ; alias autem preces, aliumque Ritum inducere penitus interdicitur . Disceptant hic doctores, utrum Cingulum , Pluviale , di Tabernaculum etiam Benedictione indigeant Negant id aliqui, quia videlicet in Canon . Vestimenta de consecr. dymict. I. de Vestibus solum , inter quas Cingulum numerari nequit, mentio habetur . De Pluvialis autem benedictione nulla consuetudo existit; attamen contraria opinio verior cit. Cingulum namque, aut, ut olim appellabatur,onctorium non solum tamquam necessaria Sacrarum Vestium pars consideranda est , verum etiam de ejus Benedictione in Pontificali Romano expressam mentionem invenimus. Pluviale vero inter Sacras Vestes adnumeratur , quod in Proianos usos converti nefas est, quodque etiam Romae sacrari consuevit. In Rituali denique, ae Missali Romano Benedictio tabernaculi, seu vascivii pro nera Eucharisia eonservanda clare, ac diserte continetur. Ultimo demum advertendum est . quod non modo pro novis indumentis Benedictio necessario requiratur; sed tunc etiam cum vetustate, RCusu detrita in alios Sacras ornatus convertuntur : Ita scriptores de re hac
De Θmbolica nerarum risimn signio atione . sext. 9. I. I. c. IO. Disserendum nunc est de Mystico sensu, quem aut pia Mater Ecclesia,
aut devotae Sanctorum virorum meditationes Sacris Vestibus adne-Xuerunt, ut ita mens noli ra ad Divinarum rerum considerationem exter
nis his signis elevetur, & Fideles munerum suorum iterum . iterumque admoneantur . Sic Sacerdos Amictum accipiens ait: Impone, Domine , Capiti meo galeam salutis ad expugnandos Diabolicos incursus . S. Bruno Episcopus Signiensis mysticas Amictus significationes his verbis comprehendit: Amictui quidem . quo ct collum stringitur, θ peetus tegitur , interioris iaminis castitatem designat : regit enim eor, ne vanitates cogitet; stringit etiam collium , ne inde ad linguam transeat mendacium. Cui adde Innocentium III. P. M.; qui per Amictum operum sortitudinem significari ait. Sunt di aliae significationes Amictui a viris Divino zelo animatis tributae , quae partim ad revocanda nobis in memoriam Redemptionis nin
33쪽
strae mysteria inserviant , partim morum documentis animum nostrum imbuant. Sic Amietiis mystice apud nonnullos significat . aut velum . quo Iudaei Christi faciem obtexerunt, aut spineam Coronam , aut ipsius - Divinitatem sub humanitatis Amictu absconditam . Alii vero per Amictum nos admoneri Munt, Fideles armari oportere galea salutis, ae confidentia in Deum , qua & hostes suos superent.& in Divinis exequendis officiis corroborentur . Auctores nobis demum sunt, ut dum collum , humeri, & pectus Amictu conteguntur. consideremus vocem esse custodiendam, & Divinas dumtaxat cogitationes esse
Suus quoque est Ecclesiae. & Doctoribus de Alba Symbolicus sensus. Illa quidem in precibus agnum Mysticum nobis proponit, in quo deal
hari nos oportet, conversationemque salvatoris nostri in terris, cujus vestigiis nobis accurate est insistendum . Theologi per eam ossicii nostri
nos admonent, quo mundo corde. candida anima, immaculatis moribus ,&inviolata justitia vivere jubemur. Soto denique sub hujus indumenti figura Albam illam vestem , qua indutum Christum Iesum Herodes irrisit. considerationi nostrae proponit. Cingulo, quo Alba colligatur. piissimam adjunctam habemus significationem. Quare nimis se novitatis amore abripi sinit Vertus , dum neglectis piis Rituum explicationibus, physicas dumtaxat, di naturales curiose indagat. & adoptat rationes. Quod enim ad virtutem nostram augendam validius incitamentum esse potest, quam documentum illud . quo in Ecclesiae precibus admonemur, ut praecingamus lumbos nos 3 Cinis Iuli mei .m virtute easitatis Quae penetrantiora verba , quam illa Innocentii III. Assa eirea lumbos pracingitur, quod nos admonere valet, easitatem Sacerdotalem nullis inerativorum simulis dissuvi Lb re; unde me lumbi Vestri praecincti; in lumbis enim luxuria dominatur, Lbent ergo lumbi praecingi per continentiam , s succingi per absinentiam : Quidam denique in Cingulo Christum in Horto lane ligatum devote repraesentant. Dum Episcopus sinistro Subdiaconi brachio Manipulum aptat, admonitos per hoc cupit Sacerdotes, ut fructum bonorum operum colligant , & dignam poenitentiae messem faciant. Prosecto Honorius in gemma animae ait. Sacerdotem Sudarium, per quod olim sudor. & narium sordes extergebantur, in sinistro brachio ponere; ut scilicet meminerit poenitentiae, qua quotidianorum excessuum labes extergitur; & per sinistrum brachium intelligat, in praesenti tantum vita poenitentiae locum esse . Passionis vero memoria hic recolitur , dum per Manipulum ad contemplanda vincula, quibus Servator columnae flagellandus suit alligatus,
stola juxta verba , quae Episcopus profert, cum Diacono Presbyte ratus Ordinem conseri, suave Christi jugum significat, idest obedientiam,
34쪽
tiam , per quam ad eum statum , unde per inobedientiam primi Parentis decidimus, restituendi sumus; ideirco Sacerdotes. 8c Epit copos Stolam sibi imponentes a Deo stolam immortalitatis in Adae praevaricatione dein
perditam eTagitant. Concilium Bracarense, an. 6 ς. celebratum, explicans, cur Sacerdos super utrumque humerum Stolam sibi imponat, ait: Sacerdotem virtutibus circumseptum esse da here in prosperis, & io adversis imperturbatum: quocum convenit Ivo Carnotensis addens; Cingulo Stolam alligari: g tavirtutes virtutibus adjuvantur . ne aliquo tentationis impulsu moveantur .
Stolam autem Sacerdotes soli. sibi supra peetus in modum crucis aptant: non itidem Episcopi ; quia aliunde pendentem e collo crucem deseruns, ut notat Macrus . Allegorice Stola juxta Soto illa vincula repraesentat, quibus Chtistus crucem bajulans constrictus est. Ex quibus Ma- erus inseri Stolam collo circumducendam, non in humeros esse rejiciendam .
Quid per Planetam significetur , insinuat Episcopus, dum Diaconum
ad Sacerdotium promovet: Accipe etesem Sacerdotalem, per quam Charitus intelligitur. Charitatem igitur Planeta indicat; quod eruitur etiam eXOratione . quam Sacerdos . & Episcopus Planetam induentes recitant; uti bene explicat Rabanus Maurus. dc innocentius Ill. adjungens Planetam non inconcinne exprimere vestem nuptialem, de qua loquitur Dominus in Evangelio , per quam quidem vestem Sancti Patres charitatem intelligunt. Huic explicationi suffragantur Suareet, Natalis Alexander. 8c Soto,
apud quem Planeta etiam imago est vestis inconsutilis,quam Chrillo cruci affigendo Iudaei detraxerunt. Qui de sacris vestibus, carumque significatione plura eupit: Quamquam praecipua complexus erudite sit SS. D. N. BENEDICTUS Xl V. .
adire tamen potest Brunum, Torres, collationem Lucionensem Io. I sephum Vicecomitem , & Gilbertum Grimaud docte de hoe disserentes. Borquillotium quoque accedat qui tamen peculiarem sequitur sententiam,& arbitratur ab Apostolorum tempore per sexcentos annos consuetudinem perseverasse, ut in Sacris mysteriis peragendis eaedem adhiberentur vestes . quae communi usui inserviebant; Licet non inficietur, D. Hieronymi aetate, Sacerdotes ad Altare elegantioribus vellibus uti Cepisse ; Id
vero neque semper , neque ubique observatum contendit; testimonio
praesertim vitae S. Fulgentii sexto seculo viventis ductus , in qua legitur :Fum , in qua Tunica dormiebat, in ipsa sacrificasse . Verum nimium mihi postulare videtur Bocquillotius , atque audacius ex unico facto , quod juitis torte ,& gravibus de causis peractum et . conluetudinem validissimis testimoniis confirmatam evertere velle . Id tamen praeclare Neoconversos monet, ne cum non absurdum existiment morem . quo Reges, eonsiliorum Praesides, Aulici. imo ipsi etiam Reformatorum Ministri particulari D a vesti-
35쪽
vestitu in solemnioribus iunctionibus utantur, ne inquam, Mysticis onsentantur indumentis , quibus Ecclesiastici nostri , sacra facientes vestiuntur
D. Miniseo , qui Sacerdoti celebranti inservit . ext. 9. I. I. c. II. Q Une quis Sacerdoti sacrificanti minister adesse debeat, quaerimus. Vicecomes solide probat, olim populum Missae adistantem Sacerdoti celebranti respondere consuevisse. Hoe munere deici ad unum dumtaxat delato , non licet, ex Decretali pransuit de RI. Presbi. . sine ministro Missim celebrare . Minister non foemina, sed masculus sit. oportet. Quare Gelasius I. epis. 9. ad Episcopos Lucaniae acriter reprehendit consuetudinem admittendi sceminas ad hoc ministerium . Et in pluribus Conciliis . ac praesertim in I v. Mediolanensi praescribitur, ut Minister sit Clericus talari veste, di superpelliceo indutus. An vero Missa sine Ministro celebrari possit, alibi expendetur. Nunc illud monebimus; in Monasteriis quondam Misisas solitarias. nullo ministrante, celebratas fuisse, quod postea vetitum est ; cum , ut innuit Concilium Moguntinum sub Leone ΙΙΙ. habitum, non esset , cur a Sacerdote celebrante diceretur: Dominus visi secum , & Sursum tarda . Atuue hae ratione quidam tantopere sunt commoti, ut dubitaverint, an nullo alio praeter Ministrum praesente . Misia celebrari possit Verum Card. Bona solitariam Missam , accedente Sedis Apostolicae Indulto , celebrari posse assirmat, eademque ratione Sacerdotem in Miseia nullo alio praesente dicere posse: Dominus υοbiscum , & similia, quae in recitandis horis Canonicis . ait, Venite adoremus , venite exultemus m. Et ante ipsum B. Petrus Damiani in opusculo , cui titulus : Dominus v biscum . probat, haec verba nollo praesente dici posse; us enim Eccleliam salutari docet,
De Praeparatione Sacerdotis. ex t. 9. I. I. c. I a.
SAerifieium facturus Sacerdos se manuum ablutione ad id praepuat. Quod veteri etiam in lege Sacerdotibus praeceptum ex Exodi cap. 3O Perspicimus, de quo eruditissime scripsit Lamy in suo opere de Tabernaeulo Foederis. 3 c tamen, ut D. Thomas 3. p. q. 83. an. s. ait. Ecclesia hoc per t
36쪽
tamquam eaeremoniati Veteris Iegis praestum, sed quasi si Ecelsa insiturum. Ilaut quiddam secundum se conveniens .
Veterem vero hanc suisse consuetudinem , ut Sacerdotes ante Missae celebrationem manus lavent, ex his S.Ioannis Chrysoliora in homilia a o. ad Populum Antiochenum verbis colligitur : non audes illatis manibus S eram Victimam tractare , etiamsi mille necessitatibus premaris p Nee igitur illota accedas anima. Imo ipsos Laicos nonnisi lotia manibus Templum ingressisa,
di in hunc usum vasa, & lavacra ante Ecclesiarum atria constituta fuisse, ex Eusebio, Paulino Nolano, aliisque constat. Paucula nunc attingenda sunt de Psalmia a sacerdote recitandis. antequam Sacras induat velles; & hi quidem juxta Psalterium a Vener bili Card. Thomasio editum sunt septem Psalmi Poenitentiales; Dum v ro vestes induit, Psalmi: Suam amabilia; Σαι lxisi; Inclina Domine ; Credidi ; Demum ad Altare a Iudiea me Deus. 'Psalmorum a Sacerdote dicendorum mentio sit etiam in Min. quam ex vetustato Codice vulgavit Flaccus Illyricus Lutheri Sectator, &'Centuriatorum Magdeburgensium Antesignanus .. Ubi adnotandum, impium hunc hominem putasse, Catholicam Fidem per ejus Editionem labefactatum iri; sed vehementer sua eum sesellit opinio, Nihil enim ad nostrae Fidei dogmata constabilienda ea Missa accommodatius . nihil validius a
quod, cum Lucterani advertissent, exemplaribus conquirendis. & concremandis operam omnem navarunt; uti eoatinuator Historiae Fleurytom. 3I. eῖregie , di accurate animadvertit.
37쪽
D. Idiffse initio . sex t. 9. I.a. c. 3. CUM ipsa Christi Ecclesia, pia illa consuetudo, ut ex Tertulliano
habemus, enatat riri ut. Omnium actionum nostrarum a Crueis
signo ducatur initium. Quid igitur mirum , si id pariter in Sanctissima Christianorum actione. Misi e videlicet sacrificio, seri soleat 3
In eo itaque Sacerdos a Crucis fgno Sacra miteria exorditur ; mox Antiphoram Iutrito, Psalmum Iudica me Deus cum Hymno Gloria Patri recitat. Antiphonae , quae apud Graecos alternum cantum significat, usus a reciproca psalmorum in Ecclesia recitatione originem suam deduxit. Ea autem , quae hic adhibetur, nihil ad Missae initium congruentius . Psalmus Iudi a me De s , aljquorum , & praesertim Verti opinione, non antiquiori a quam d. sentorum annorum diiciplina , in Missam init ductus putatur. Verum longe eiustiorem esse ejus usum compererunt ii, qui vetera monumenta diligentius excusserunt, & ut Micrologum , ac Innocentium III. Praetermittamus , Mis Iale Romanum in Vaticana conservatum, &ante ΦOO. annos exaratum, luculentum hujusce rei testimonium exhibet. Non inficiamur quidem eum non ob omnibus recitatum fuisse, donec S. Pius Quintus, recognito Missali, ab universs dici praecepit. In Missis tamen Velanctorum , di Palsionis tempore , etiamnunc omittitur , aut quia nullus hic laetitiae demonstrandae est locus , aut quia id vetusta primorum seculorum conluetudine invaluit. Omittitur quoque juxta liturgiam Ambrosianam ἔ lc Carthusiani, Fratres Praedicatores, ac Carmelitae non illum , sed versus quosdam ex aliis psalmis desumptos recitant . Hymnum gloria Patri quidam Flaviano Antiocheno Monacho, vel Nicaenae Synodo tribuunt. Sed antiquiorem ostendunt Athanasii, oc Basilii testimonia . Quare alii verius eum quoad primam partem ex Apostolica traditione manasse existimant. A Nicaena autem Synodo addita dici pintest altera parssicut erat ad Artinorum haeresim retundendam. In Galliis Concilium Valense anno saρ. habitum , dc in uispania , licet serius celebratum Concilium Toletanum I v. ejus mentionem faciunt. Absoluto Psalmo cum Gloria, Sacerdos dicit Adjutorium cte. Minister
38쪽
vero fitιi fecit Calum m. Tum alternatim orant Confiteor ste. & Misere tur erc. ac Sacerdos populo . ae sibi Divinam poscit industentiam . Illa vero mutua consessione, & oratione. Misereatur. Sacerdos. & Minister. seu populus, pro quo Minister loquitur, levium peccatorum remissionem sese assecuturos. atque adeo puriori mente Deo sacrificium oblaturoseonfidunt, illis Epistolae S. Iaeobi verbis innixi, est temini alterutrum:& orate pro inυicem. Porro ad illa verba Consessionis mea ev*a dici ute que ter sibi pectus exemplo Publieani ad designandam Cordis contritio nem percutit. Contractior est Carthusianorum . di Fratrum Praedicat rum formula Consessionis; utraque tamen Deum , & Sanctos respicit et illum videlicet, ut venia obtineatur; hos, quia & ipsi in fine secul rum , ut dicitur Matth. I9. & I. ad Corinth. 6. Iudices cum Christo sed
Hanc Peccatorum Consessionem nonnulli Pontiano Papae tribuunt, sed perperam; cum verius dici valeat. Apostolicae traditionis esse, ut generatim ingenua peccatorum Consessio Missam praecedat: cum ipsi VeterisΤes amenti Sacerdotes anth sacrificium de criminibus dolorem elicuerint , di iniquitatum suarum se coram Domino accusaverint. Formu la vero , qua nos utimur jam ab anno I 3oo. in usu erat . quae etiam in I Ordine Rom. apud Mabillon. extat, additis paueulis his verbis: suis peccavi nimis cogitatione, delictatione, eonsessu , verbo, ct opere . Quin imo in Liturgiis S. Iacobi. & S. Marci Saeerdos sua peccata accusa . sibique, & populo veniam a Deo deprecatur. In veteri vero ritu Mozarabico nulla invenitur consessio. sed hujus loco Card. Ximenes alias orationes
addidit; qua de re legi possunt Card. Bona . te Brun, Grancolas, &
Post Consessionem sacerdos quasdam congruas orationes h sacris PMginis depromptas cum Ministro recitat, inter quas est Dominus vobiscum ex libro Ruth deprompta. eui Minister ex Epist. D. Pauli ad Galat. 6. addit , ct cum spiritu tuo. quod utrumque saepius in Missae decursu iteratur. Denique Sacerdos adllantes ad preces excitat dicens Oremus, & re citat Orationes Aufer ere.-Oramus te Domine & tum primum osculatur Altare . Osculum quippe salutatio quaedam est , qua sacerdos se adhaerere Christo profitetur, cui . sicuti membra capiti, conjuncti sunt Sancti. quorum Reliquiae ibi servantur. Carthusiani vero . & Fratres Praedicatores , Osculi loco, Altare ipsum inclinato capite salutant. Cum superius quaedam de Ritu Morarataeo. & Ambrosiano attulerimus , paucis hic eos attingemus. Morarabietis . Gothicus etiam arpellatur, quia eo Hispaniae Ecclesia utebatur. cum Gothi Hispanis imperitarent. Moetarabicus verti dictus est, quod Hispania ab Arabibus oc- eupata . Christiani Mixturabes. & morabes. id est cum Arabibus mi ti, nominati suerint. Hic longo tempore in Hispallia viguit, donec e n- dem
39쪽
dem sub Gregorio VII. abolitus evanuit, quorum Omnium documenta refert Card. de Aguirre . Ne tamen ejus memoria penitus interiret. Car.
dinalis Ximenes Missale, & Divina Ossicia irpis imprimi, Missamque in quodam Sacello Metropolitanae Ecclesiae Toleti eo ritu celebrari vo
luit . Quare apud nonnullas ejuldem Dioecesis Paraecias etiam . nunc teste Alvaro Gomezio , perseverat.
Ambrosianus Ritus ille est, qui in Mediolanensi Ecesesia adhibetur, ae olim in Bononiensi quoque, utpoth Mediolanensi Antistiti subjecta. suit in usu ; de quibus susis Vicecomes tractat in secundo de Missae Ritibus libro : ubi probat, Liturgiam hanc non fuisse a S. Ambrosio institutam .
eum plures in ea reperiantur caeremoniae aetate S. Ambrosii antiquiores, sed solum emendatam , atque auctam .
D. Introitu. SAcerdos. salutato Altari. ut diximus , ad sinistram ejus partem se consert, quae Cornu Disola dicitur , ibique introitum incipit. Monet Cedrenus , olim hanc Altaris partem appellatam fuisse dexteram ex manu dextera Sacerdotis ad Altare converti ; sed anno I 48 ς. in Pontificali Romano statutum fuit, ut dextera ,&sinistra altaris pars diceretur respectu ad Crucifixum habito . Introitus, qui in Missali Ambrosiano Ingressa, in Moeta rabieo , & in Carthusianorum, Fratrum Praedicatorum , & Carmelitarum Missali χ-cium dicitur . & ex Antiphona, Psalmo, & Gloria Patri constat, ita appellatur . seu quod Misi e principium est, seu quia a Choro canebatur, cum Sacerdos aὸ Altare concederet, qui propterea Introitum non reci tabat . Nunc vero illum legit tam in Miss privatis, ut suppleat, quod a Choro dicendum esset, quam in solemnibus , quia fieri potest, ut quae Chorus canit, probe.non intelligat. Valfridus, Micrologus, & alii introitum S. Coelestino I. tribuunt; sed haec opinio omni caret fundamento, & verisimilius Honorius, ct Bru-nus S. Gregorium ejus suisse auctorem existimant. Antiphonarism qui pe ipse composuit, selectis e Psalmorum libro Antiphonis, ex quibus Introitus , Responsorium , & Offertorium componuntur. In eo Antiphonario omnes Introitus e Psalmis deprompti sunt, paucis exceptis , quos Durandus Irregulares appellat, ut ii, qui dicuntur in Nativitate, & Ascensione Domini; in Pentecoste, di in sesto S. Petri Apostoli , sed hi quoque e Sacra Scriptura desumpti sunt. Alii quidam inveniuntur , qui neque e Psalmis, neque e Sacra scriptura , neque ex Gregoriano Antiphonario petiti sunt , nempe Salis sancta parens ; Gaudeamu/
40쪽
amnes ; Benedicta fit Sancta Trinitas . s accipita jueunditatem cte. qui defuimus est ex quarto , sed apocrypho Esdrae libro . Olim in introitu Psalmus integer eum Glaria Patri recitabatur; sed a mille sere annis pauci dumtaxat ex eo versus dicuntur juxta interis
pretationem , quae ante S. Hieronymi aetatem in usu erat, & a Patrihus vocatur Italicat, qua etiam nune utuntur Ambrosiani. Moeta r
bes, & Clerus Basilicae vaticanae . Post Glaria Patri repetitur antiphona; quod Carmelitae. & quaedam Ecclesiae in Feliis solemnioribus etiam tertio iaciunt; Ambro iani vero in Mortuorum Missis dumta
Romano Pontisci solemniter eelebratum , atque a Throno ad Altare accedenti tres ultimi Presbyteri Cardinales occurrunt, eum inque in pectore, & in iacie osculantur, de cujus , sicut di de introitus mIstica significatione , vide sis Innocentium III.
Do Intreatisηε Dris elisson . sex t. 9. I. a. e. SAcerdos . lecto Introitu, venit ad medium Altare. & dieit Disrie ele su , quae Graeca verba sunt, & significant Domine miserere . Haec precatio nostris indigentiis est accommodatissima; quapropter Isai is c. 33. Domine, inquit. miserere mybi ς te enim expectavimus. Adhibetur etiam in Liturgiis S. Jacobi, & Veterum Graecorum P trum . Sed quis ea verba in Occidentem invexerit, non eonstat: id nonnulli S. Gregorio Magno tribuunt, sed salso ; nam ex Concilio Vasensi anno sa9. habito exploratum est, ea sexaginta ante S. Greisgorium annis a Sede Apostolica, di per Italiam fuisse usurpata. Porro a Sacerdote, & Ministro alternis vicibus ter dicitur Κ rie eliisη, ter C se ehisen , & rursus ter Drie elaisen ; de quo s. Thomas in 3. parte quaeit. 83. Alsericordia , inquit . potitur dieanda rie elison , ter quidem pro persona Patris, ter autem pro perma Fiahι, eum dicitur m se elison, di ter pro persona Spiritus Sancti , eum subditur Dria Heisen oc. Olim quidem , non fuerat praefinitus Drie ehisen dicendi numerus . sed . testibus Martene . & Mabillonio . toties dici consuevit. quoties Sacerdoti libuisset; quin etiam juxta Bellarminum, Bonam, Mabillonium . & alios omittebatur in Missis, quae Litanias subsequebantur ; idque prioribus Ecclesiae seculis saepissime contigit. Ambro
sani vero ter Lyrie eleison dicunt; videlicet post Gloria in Exeιηι post Evangelium. & in fine Missae.