장음표시 사용
51쪽
sermone habito, a Diacono dimittebantur, & abibant a ut ex Iacobo Diacono in vita S. Pelagiae colligitur. Αlu demum eo foras . M- μωνμris Fidelibus Missae integrae aderant, non tamen Eucharithiae
v. ustio ibu, te poribus illa dimissio Evangelium Prae-
eedebit sed Concilium Arausicanuat L statuit. Id sublequa debere . qu eonfirmavit Concilium Valentinum . Omnia haec eruditissime traia
horum major esset numerus; ut Observant Vicecomes, & Morinus . Altera pirs Missa Fidelium, vel etiam Sacramentorum apud Iuonem Carisam mellatur, Qui pravam suorum Canonicorum deseribens disciis
T IT 'x . .ad am ea re minorum, subterfugiebar Missam stata: tim s. C, sartu, Arelatensis addit , non satis esse, ut quis
dieatur adfuisse, si sanctam Lectionem audierit. sed expectandum esse , donec Sacerdos Benedictionem populo Impertierit.
De Ombolo. sex t. 9. t. a. c. 6 lum Ouiduuid nonnulli apud Vossium senserint . senum S qu dim . seu tesseram significat, qua Fideles ab Infidelibus seceris
nerentur, ducta similitudine ex militari signo. quo milites a translu-ois dis inguebantur. ut observat Rufinus , seu ex syngrapha contractus . uua quispiam alteri obligatur ἰ siquidem Christianus duxta S. Pe erum Chrvsologum cum Deo in Baptismate paciscitur . . ouatuor sunt symbola: Amslaticum, Nicanum, consanim Staianum se Athanasianum, quod S. Athanasio tribuitur. Apstiscum ab Apostolis eonditum esse, demonstrat Naatalis Alexander ; quamvis , t steD Hieronymo , non fuerit litteris commendatum , sed voce tracti tum . ne in manus caderet Infidelium; adeo, ut ante Constantinum nullus Scriptor . si Tertullianum excipias, qui libro de velandis Virginibus, & altero de praescriptionibus, quaedam attigit, illud In sua
composuit . Consantinopesitanum a Constantinopolitano secundo Oeeumeni eo Concilio introductum fuit; cujus Auctor S. Gregorius Naaian-Σenus creditur; ut Marcus Ephesinus in Concilio Florentino contendit. Nullum vero inter haec Symbola aliud discrimen intercedit, nati quc a Nicaeni Patres , exorta Arii haeresi, ampliori verborum contextu sensum Apostoli eum explicuerint . Constantinopolitam vero Praesules ad Macedonii errores, Ac retundendos , & evitandos, ac declarandam penitius orthodoxam fidem quaedam addiderint.
52쪽
Ex his Symbolis in Missae Sacrificio, statim post Evangelium recitatur illud, quod Constantinopolitani Patres congesserunt. Ac licet quidam Scholastici Magistrum sententiarum secuti Nicaenum illud ense credant, id tamen non alia ratione sustineri potest . quam quod per hoc intelligatur, omne id, quod Constantinopolitanum addidit , jam in Nicaeno implicite contentum suisse . Quaeri hic posset, cur potius Constantinopolitanum, quam an interiora Symbola, ab Ecclesia adoptatum fuerit 3 UaIsridius quidem Strabo id ex eo factum arbitratur, quos Musicae esset accommoda tissismum ; sed melius Cxta. Bona ideo Ecclesiam hoc maluisse ait, quod in eo Orthodoxi articuli disertius expliceatur a & Haereses usque ad ea
De tempore , quo Symbolum in Missa recitari coeperit. nunc est inquirendum . In Ecclesia Romana non ante kI. saeculum contigisse, quidam pervicaciter propugnant. Abbatis Bemonis authoritate freti , qui libro de rebus ad Missam spectantibus cap. a. diserte testatur . Ηe ricum Imperatorem id a Benedicto VIII. impetrasse. Verum Romae Symbolum Ix. etiam jam saeculo post Evangelium dictum suisse. ostendit Mabillonius, & Le Brun . optime vero omnium Mai tene ἔqui Bernonem ita explicat, ut videlicet ille de Symboli cantu tum primum introducto, non autem de ejusdem recitatione intelligi debeat; ut ex Leonis III. collatione sub Carolo M. habita praeelare confirmat.
In Hispania VI. jam seculo S1mbolum in Missa recitatum fuisse.
ex Concilio Toletano III. an. ssy. congregato colligitur. In Gallia autem , & in Germania IX. jam saeculo receptum viguisse. ex supraeitata Leonis III. collatione elucet. & ex valfridio Strabone eruitur. In Oriente an. s Io. hunc Ritum in Missam a Τimotheo Episcopo Constantinopolitano invectum suisse. affirmat Theodorus Lector. Ni-eephorus vero Callixtus id Petro Cnapaeo intruso Antiochenae Ecclesiae Episcopo an. 47I. tribuit. Daretur nobis hoc in loco conjecturandi occasio, quod , cum Cnapaeus non alium ob finem Symbolum erroribus Theopasichtarum a se deformatum. Missae addiderit, quam ut plures secum in labyrinthum perditionis abriperet; constitutum mox fuerit aut a Timotheo . aut ab alio quopiam orthodoxo Antii ite . ut genuinum , & purum ab omni errore symbolum a Catholicis pariter Saeerdotibus in Missa recitaretur ; sicque dolosus Η retici conatus irritus redderetur. Qui deinde mos perpetuatus ab orientali ad Occidentalem Ecclesiam promanavit.
In Milia Morarahica idem symbolum a Sacerdote. & Universo Clem. & Populo non post Evangelium. sed post Canonem canitur, & interim Sacerdos hostiam consecratam super Calicem tenet , quasi declaret, eadem fide , qua unitatem Dei. Trinitatem Per
53쪽
narum , & Incarnationem verbi, realem etiam Corporis, & Sanguinis Christi in Eucharistia praesentiam se credere; uti notant Mabillon, & Bellotte . Rationem autem , cur in Missa quandoque recitetur Symbolum , quandoque intermittatur, docet S. Thomas 3. pari. quaest. 83.
Mi. 4. videlicet populus in eo sendit, se per fidem Chrisi doctrina in Evangelio jam lecto contentae assentiri, additque, illud cantari in Festis . de quibus si ahqua mentio in Symbolo : sicut in risu Christi ;B. Virginis, Apostolorum , di aliis hujusmodi.
Aeliones, quas Sacerdos, dum Symbolum recitat . iacere dein t . in Rubricis designantur . Sic ad ultima verba , ct vitam venturisaeuli, lignum Crucis a fronte ad pectus producit, ut totius fidei proseisio sigillo Crucis quodammodo obsignetur, uti scribit Gavantus . Rufinus vero testatur . olim signum illud fieri consuevisse ad verba earnis Resurrectionem , idque , quia in Symbolo , de quo Rufinus .
quodque in Romana recitabatur Ecclesia , nulla erant verba de Iita aeterna, sed solum finiebatur per carnis Resurrectionem ἱ quod tradit etiam S. Hieronymus. Hinc tamen nemo inserat . Symbolum Α- poliolicum vitae aeternae articulum non complecti ; hic quippe in Resurrectionis articulo continetur , ut idem Rufinus prosequitur , di D. Thomas demonstrat. Inter alia Rubricae prestribuat . ut Sacerdos ad ea verba: Et Incarnatus es , genufluctat, quod Radulpho non probari videtur . Sed Honorius hunc Ritum laudat, quo indicatur, quaenam Christo, qui pro nobis Homo factus est, crucique afixus , debeatur adoratio . E-umdem a Romano Pontifice Ritum servari, scribit Petrus Amelius. Honorio suffragatur Bello ite, addens, Canonicos Lugdunenses in Choro Misse praesentes, stantes pemanere vultu ad Orientem converso;
Sacerdotem vero super Altaris gradus genua flectere . quasi Populum ad idipsum, & ad Christum secum adorandum invitet.
De Offerrario . Ne t. 9. I. a. c. 6.
Post hare Sacerdos populum salutat verbis Dominus vobiscum , &ad orandum excitat verbo oremus . ac dicit Omertorium , quo nomine juxta Card. Bonam ea omnia continentur . quae a Sacerdote , &a Ministris fiunt ab iis verbis Dominus vobiscum usque ad clausulam se- Cretae Orationis , cum Sacerdos elata voce dicit Per Omnia saecula die. Offertorium nomen suum ab eo traxit, quod Fideles juxta veterem consuetudinem panem, & vinum , aliaque in Sacrificii, di Sa
54쪽
eerdotem usurn offerrent. Nihil usque ad saeculum I v. in hae oblatione recitabatur: sed in Ecelesia Carthaginensi a S. Augustini temporibus mos invaluit . ut interim versiculi ex Psalmis canerentur . Incertum vero est , utrum S. Gregorius M., an s. Caelestinus. an potius S. Eutychianus Auctores suerint canendi intiphonam . quae mertorium dieitur
Missa Desunctorum offertorium hahet in modum Responsorii
compositum . In quo consideranda sunt verba: Domine . libera animis omnium Fidelium Defunctorum de poenis inferni, de profundo lacu, de ore leonis, ne absorbeat eas Tartarus, ne cadant in obscurum . Quibus verbis Ecclesia nequaquam orat pro iis, qui perpetuis inferorum paenis addicti sunt; neque ignorat , nunquam futurum, ut animae Purgatorii ad Inseros dejiciantur; sieut etiam non obstat . quod a. Machab.
I a. legitur , fusas fuisse preces pro iis Hebraeis. qui in praelio imtersecti , deprehensi sunt habere donaria Ιdolis oblata . quod ex
Deuter . T. lethale peceatum erat. Divus enim Thomas observat,
eos donaria illa non salia Religione , sed Iure belli tamquam praedam a vietis abstulisse . quod veniale solum avaritiae peccatum dici potes , adeoque licuisse pro iis orare.
Quidam contendunt , eam Antiphonam legi consuevisse, eum aegrotus animam jam jam emitteret . ae inde Ecclesiam in Mistis . di funeribus mortuorum ea uti cepisse arbitrantur retrahendo videlicet preces ad temporis punctum , quo animae corpus reliquerunt , eo prorsus modo , quo, etsi jam a multis Saeculis Verbum Divinum carnem assumpserit, in Adventu dicit Rorate tali desuper, Ac similia, retrahendo preces ad tempora Prophetarum , qui incapnationem Christi expectabant. Medina fidenter assirmat, non esse orationes Ecclesiae tam subtiliter examinandas, quarum quaedam multa continent minus vera . tolerantur autem, quia Fidelium pietatem nutriunt. Sed hoc merito resellit Aetorius; probans Ecclesiam in illo Offertorici paenas intelligere Purgatorii, dc hoc appellare Infernum, Cum uterque Paenarum locus sit: sicque orare . ut liberentur de profunda M. . hoc est de carcere illo, ubi expiantur : ac petere . ne absorbeat eas Tartarus ocis idest, ne diutius in illo carcere detineantur. Petrus Praepositivus Theologus Parisiensis in sua summa Theol gica , quae manu scripta in Bibliothecis latet, docuit. damnatorum animas suffragiis juvari, ut a poena immunes sint usque ad universale Iudicium; sed D. Thomas hane sententiam ex origenianis erroribus Prusectam omnino improbat . Vide Sermonem I. secundi tricesimi Benedicti XIII. De eodem offertorio plura disserit Sarnelius . Ac qui, dam Theologus ordinis servorum B. M. V. in Gaeh. . quem an . Is TO. noniae edidit. EXER-
55쪽
g sYNOPSIS DOCTR. BENEDICTI XIV. Ρ.O. M. EXERCITATIO XXXIV.
De Oratione Suscipe. Sancte Pater, ct aqua cum vino
mixtione . t ex t. 9. I. a. c. 6.
Post Antiphonam , quae offertorium nominatur, quinque ad secretam usque dicuntur orationes, videlicet: Suscipe, Sancte Pater; erimus tibi ; In spiritu humilitatis ; Veni sanctificator ; & Suscipe , Sancta Trinitas. Quas Bellarminus ex silentio Vvalfridi, Amalarii .
Rupe iti, dc Innocentii III. non admodum vetustas esse deducit. Dicto itaque offertorio , Sacerdos patenam capit eum Hostia . eamque sublatain tenens dicit Suscipe dic. orans Aternum Patrem juxta praeceptum Apolioli , ut Hostiam suscipiat pro suis peccatis , de
pro omnibus Fidelibus vivis, & Defunctis, ut omnes salutem aeteris
nam consequantur . Hostiam . etsi nondum Consecratam , vocat immaculatam : Quae verba non ad panem reserenda sunt, sed ad suturum Christi Corpus, quasi diceret: Suscipe immaculatam Hostam, in quam panis hie es contertendus ; ut animadvertunt Cata. Bona , Ac Pouget; postea cum patena Signum Crucis faciens, quod juxta Honorium , di Durandum Christum supra Crucem extensum , seque Patri Divinci pro nobis offerentem menti nostrae proponit, Hostiam deponit . &patenam sub Corporali aliquantum tectam ad dexteram collocat. Convertit se mox Sacerdos ad cornu Epistolae . & Calicem Purificatorio extergit, acceptaque ampulla vinum in illum ingerit. Tum Signum Crucis nisi celebret pro Defunctis) super aquae ampullam essi-gurat dicens Orationem Deus qui humana cte. , dc paullulum aquae in Calicem infundit; & hoc quidem in Mita privata. At in solemni Sub diaconus Calicem tergit, & Diaconus, ampulla ab ejus manu sumpta, vinum in illum infundit; tum Subdiaconus ampullam aquae Sacerdoti ostendens dicit, Benedicite ere. ipse vero Signo Crucis versus eam facto dicit Deus , qui humana se. , & Subdiaconus aquam in Calicem immittit. In Missa Romani Pontificis juxta ordinem Rom. 1 f. apud Mabillonium Sacrista Calicem cum ternis Hostiis parat , unam ad Sacrificium. reliquas ad summovendam veneni suspicionem . Multa jam innuimus superiori libro, ubi Exer. I x. De vino , di aqua ad Sacrificium adhibendis , tractavimus . Nunc accuratius quaepiam perspicienda . Quod igitur ad vini, & aquae commixtionem attinet, non solum e Patrum Scriptis, verum etiam e Conciliis Fl rentino . & Tridentino , haud in verisimiliter . deducere licet. eam in ipsa Sacra Coena . & prima Eucharistiae institutione fuisse usurpatam . Quare etiam veteres quidam Theologi hanc commixtioncm praecepto
56쪽
eepto Divino tribuerunt. Nunc tamen communis sententia illam ex heclesiallico tantum praecepto repetit, ita tamen , ut hoc ex Christi exemplo derivetur. Etenim Iudaeis apud Buxtorfium permissum erat in Paschali Caena vinum aqua diluere . & Saul redus Monachus in Epistola ad Cardinalem Episcopum Albanensem contendit, in Iudaea vinum, quod robustius esset . aqua dilutum bibi consuevisse. Hinc arbitrari possumus . Christum , ut temperantiae , & sobrietatis exemplum ederet . aquam in vinum in sudisse οῦ quod etiam iis Evangelii verbis Hie .s taliae significari videtur . Calix enim apud Orientales, ait P. Lupus, significat Hai . in quo flebat vinum ad potum misteri. Cumque Arment apud Georgium Cassandrum aquam υina non admiscerent, Ioannes XXII. apud Raynaldum monuit Archiepiscopum Armenorum , id Chri iti exemplo minime congruere: & Sancta Congregatio de Propaganda Fide, hanc ipsam rationem inter alias attulit, cur Armenis , quibuscum agebatur de eorum cum S. Romana Ecclesia unione, non esset permittendum, ut vinum solum adhiberent. Ipse Ioachimus Hildebrandus hoc Christi exemplum admittit, dilatetur in utraque Ecclesia , tum occidentali, tum Orientali eam commixtionem semper fuisse usurpatarn ; nec improbat ; sed concludit apud suos sectarios esse sublatam. Quod qua ratione faciat, ille viderit . Pater Lupus agens de Aquariorum Haeresi, qui apud S. Epiphanium solam aquam . & de Armenorum Haeresi, qui solum vinum in Misisa adhibebant, videtur iis consentire. qui putant, nisi aqua cum vino misceatur, non confici Sacramentum , & errare eos, qui hanc mi. tionem Ecclesiae praeceptum esse docent. Ast nos a D. Thomae sententia minime recedimus, qui asserit . ea mixtione significari Populum Christo adunatum, & aquam , quae de ejus latere fluxit; haec vero ad usum Fidelium , di ad effectum Sacramenti. non ad essentiam pertinere: de quibus vide collationem 3. Lucionensem.
Apud Graecos juxta S. Basilii . di Chrysostomi Liturgias, dum
ea, quae ad Missam opus sunt, seorsim in mensa parantur, Sacerdos Lanceola panem transfigit dicens: Unus militum Lancea Iartis ejus ais peruit, statimque exmit saurus , o aqua; Et Diaconus aquam frigidam infundit in Calicem : post Consecrationem Sacerdos aquam calidam benedicit, & Diaconus in Calicem immittit. Quem Ritum Theologi quidam vel confictum , vel improbum existimarunt; sed Caes. Bona illum, & dari, & improbandum non esse ostendit. Et Vice-C mes ait , per hoc mystice significari Spiritum Sanctum , qui igni comparatur, in hominum Corda, & mentem delabi. Carthusiani . Fratres Praedicatores, & Cistercienses juxta veterem consuetudinem vinum, di aquam ante Missam ad Altare infundunt ; vel quod hoc
57쪽
tempus ad id putent accomodatius, vel juxta Card. Capilaechium , &illorum sententiam, qui aquam ante consecrationem in vinum mutari arbitrantur , ut plus temporis a commixtione ad Consecrationem decurrat , quo aqua in vinum, & utrumque in sanguinem conver
olim Sacerdos aquam non benedicebat. sed in modum Crucis Callei infundebat, ut videre est in Ordine Rom. apud Hittorpium , &in alio apud Chi apponum . Nunc non vinum . quod Christum Benedictione non indigentem signincat . sed aquam benedicit, quae Populum repraesentat , qui non ab omni peccato purus Benedictione opus habet . Haec Benedictio in Missis Delunctorum omittitur, vel quod in his ne in fine qnidem benedicatur . vel quod aqua animarum in purgatorio detentarum , qui Benedictione non egent. Typus eX-
Notatu dignissima sunt verba nobis per hujus aqua, ct vini miserium cte. quae in oratione Deus, qui humana substantia ste. Continentur . & ex S. Cypriano explicari possunt , qui ait: quod , cum per vinum Christus . per aquam vero Populus significetur : quando aqua tino miscetur , Chriso Populas adunatur . ct conjungitur, insepara-hiliter quidem, dum in Fide permanserit, quemadmodum aqua vino mixta ab eo inseparabilis est. Alii existimant, per illam commixtionem Incarnationis significari Mysterium et cum humana natura Divinae hypostatice suerit unita , ut innuunt subsequentia verba ejus divinitatis esse consertes Oc. quae ex a. D. Petri Epistola deprompta sunt. Alii volunt intelligi, ut antea adnotavimus, aquam , & Sanguinem, quae a latere Christi defluxerunt . Unde Ambrosiani in ea commixtione dicunt: De larere Chri- si exivit Sanguis , ct aqua. Ubi tamen animadvertendum occurrit , in admixtione aquae plus vini, quam aquae adhibendum, ut ait Honorius III. in decretali Perauciosius , 8c Concilium .Florentinum . Ex Communiori Theologorum sententia, ut plurimum tertia aquae pars
De orationibus inferimus tibi. Domine ere. . In spiritu humilitatis oc; θ veni Sanctificator . sex t. 9. I. a. c. 6. A Qua in Calicem indita, atque oratione eonveniente dicta , Sacerdos in medio Altari Calicem sublatum tenens. elevatis in Caelum oculis, dicit orationem in erimus ere. qua absoluta, signum Cr eis cum Calice facit, illumque deponit, ae palla tegit. Idcirco au
58쪽
DE sACROSANCTO MISSAE SACRIFICIO. s I
tem dicit Omerimus, non mero, quia olim juxta Ritum Romanum apud Card. Bonam , Orationem illam in Missa Solemni cum Diacono recitabat; qui Ritus in Missa privata retentus est. Sed dissicultatem ingerunt verba Calicem salutaris, cum in Calice tunc nihil, nisi vinum contineatur; Sed advertit Card. Bellarminus , dici Calicem salutaris .
idest Christi, qui illum instituit; ac potuisse etiam sine absurdo Calicem
salutarem appellari, id videlicet reserendo as suturam Consecrationem , uti ad res tam immaculatam adnotavimus . Quod Calix palla cooperiatur , omni caret Mysterio; ut post Micrologum observat Gavantus. Ex antiqua disciplina apud eum bem Micrologum in Romana Ecclesia Hostia, & Calix ita locabantur , ut lineam rectam a latere ad latus eScerent; quemalmodum Graeci etiamnunc faciunt; sed ab anno i 48ς. juxta Le Brun , Hostia inter Sacerdotem , & Calicem recta collocari consuevit. Superest , ut aliquid de Orationibus in spiritu humilitatis, dc v ni Sauctificator dicamus. Utraque vetustissima est: ac prima in Missali Moeta rabico, Ac in omnibus aliis reperitur , Ac desumpra est ex Cantico trium puerorum , qui Babylone in ignem conjecti sunt. Altera dirigitur ad Spiritum S. . ut ipsum Verbum veni declarat; nam quando
Pater exoratur , non dicitur veni, sed Mitte: neque item potest intelligi de Filio, pro quo sit deprecatio; dc sane in quibusdam Galliae Ecclesiis olim dicebatur Hymnus Veni Creator Spiritus, vel Veni Sancte biritus. Et in Missi Moeta rabica Veni Sancte Spiritus Sanctificator , cui consonant veteres Liturgiae Graecae , & Latinae . Dirigitur autem ad Spiritum Sanctum . ut declaretur , quemadmodum Christi Corpus Spiritus S. opera in virginali B. Mariae utero formatum fuit . ita quoque per eumdem confici super Altare .
DIcto riui Sanctificator Sacerdos ad cornu Epistolae se confert , ac Ministro aquam fundente . extremitates pollicis , 8c indicis lavat dicens Psalmum Lavabo cte. cum Gloria Patri; sed ultimus hic versus , utpote laetitiae indicium . omittitur in Missis Delanctorum . 8c a Dominica Passionis usque ad Sabbatum Sanctum ; in quibus luctu , di
maestitia omnia squallent. Ablutionis rationes geminae sunt, quarum altera ab ipsa rei natura , altera a Symbolica significatione proficiscitur . Utramque D. Th M S 3. P. quest. 63. ar. s. ad primum , his verbis explicat : Primo quidem , quia aliqua pretiosa tractare non consuevimus nisi manibus , ablutis,
59쪽
s et SYN PSIS DOCTR. BENEDICTI XIV. P.Ο. M.
unde indecens videtur , quod ad tantum Sacramentum aliquis accedat manibus etiam corporalibus inquinatis . Secundo, ut Didiusius juxta ac S. Cy rillus ) dicit, extremitatum ablutio significat emundationem etiam a minimis peccatis secundum illud 'annis c. I 3. , qui Ilitus es. non indiget, nisi ut pedes lavet : ct talrs emundatio requirimr ab eo , qui accedit ad bdic Sacramen
olim duplex manuum suerat ablutio, altera ante Ossertorium, altera post incensum . Quae etiam nunc in Missis cantatis retinetur. Vide Vertum Tom. Φ. P. IT .
Accommodatissimus est huic actioni Psalmus Laυabo, & in Misali Romano integer exhibetur cohaerenter ad Liturgias SS. Chrysostomi . di Basilii; quamvis in quibusdam Ecclesiis quidam dumtaxat ejus ver-sculi recitentur . Quaerit Le Brun , quomodo Sacerdos dicat Ego autem in innocentia mea ivgressus sum , siquidem hoc a Chri litana humilitate videtur alienum . Verum statim sibi ipsi respondens subjungit , Sacerdotem simul sateri , sibi opus esse Redemptoris manu , & misericordia redιme me , ct miserere mei, neque timore peccandi carere, nisi Deus praelio sit : Ne perdas cum impiis oe.: quibus Christiana continetur humilitas .
De Oratione Suscipe Sancta Trinitas, ct Orate Fratres . ex t. 9. I. a. c. 7.)Lotis manibus, Sacerdos ad medium AItare manibus junctis redit. ubi paullulum inclinatus dicit orationem Suscipe S. Trinitas. Poris ro manus junctae, & Corporis inclinationes sacerdotis humilitatem juxta S. Thomam exprimunt, & Christi obedientiam nobis commemo
Quam vetus sit haec oratio. definire non possumus; Micrologus , qui xI. saeculo vixerat , scribit, eam consuetudine introductam fuisse . Verum cum sensus, & medulla illius orationis jam in Graecis Liturgiis,& in Mitalibus, ac Sacramentariis Micrologo antiquioribus reperiatur , censendum est, eam xI. seculo suisse vetustiorem . Apud Fratres Praedicatores contractior paullulum ,& apud Carthusianos penitus extra usum est; quod ultimum indicat, eam saeculo xi. in Ecclesia Gratianopoli tana , unde idem ordo Missale accepit, necdum fuisse adhibitam . Olim Gallicana Ecclesia non offerebat disjunctim panem , dc vinum , sed utrumque simul ad orationem Suscipe Sancta Trinitas , quod etiam nunc apud Carmelitas, & Fratres Praedicatores obtinet. Hodiernus tamen Ritus antiquissimus est, ut ex Liturgia Ambrosiana patet
60쪽
Quidam denique existimant. hanc orationem antiquitus a Populo, cum panem consecrandum offerret, recitatam suisse ; & hoc more sublato, Sacerdotem eam nomine Populi dicere. Vid. Pouget Insti.
In eadem oratione mentio fit de Passione, Resurrectione , & Α-scensione Christi, ut totum ejus exprimatur Sacrificium . Porro in Sacrificiis Iudaicis victima eligebatur ; offerebatur ; sacrificabatur sanguine circum Altare sparso ; incendebatur, ut quidquid vitii et inenset, absumeretur ; ac demum Populus partem Victimae comedebat. Et in Lege nova in Incarnatione victima, idest humana Chisti natura , electa; in Nativitate oblata; in Cruce. effuso Sanguine , sacrificata ; in Resurrectione . omni corruptibilitate sublata , consumpta ; in Ascensio. ne a Deo accepta; & in Pentecoste Populo communicata suit; nam tune Discipuli Christo suere incorporati . Quapropter Ecclesia Graeca in hac oratione Incarnationem , Nativitatem , Passionem. Resurrectionem . Ascensionem, & Spiritus Sancti Adventum memorat; Romana vero Ecclesia solum Passionem . Resurrectionem , & Ascentionem ; quod in tribus hisee Mysteriis, tam immolatio. quam consumptio victimae optime repraesentetur . Primis Ecclesiae saeculis cunctae orationes ad Deum Patrem, nulla ad Trinitatem dirigebatur; praeterquam enim, quod probe noverant in Pitre tam Filii . quam Spiritus Sancti Divinitatem adorari . gravi etiam ad id inducebantur causa: ne videlicet Ethnicis. quibus Trinitatis Mysterium ignotum latuerat, occasionem praeberent in Christianos Deorum multitudinem retorquendi. Rebus vero Ecelesiae in tuto collocatis, metuque hoc sublato, verita non est Ecclesia Romana . di Graeca, Orationem hanc Suscipe Sancta Trinitas adsciscere ; in qua Sacerdos Trinitatem precatur , ut oblationem hanc suscipiat in honorem B. M. Virginis, & aliorum Sanctorum, utpote qui Omnem honorem , &gloriam a Sacro Redemptionis Mysterio, ac Divini Filii oblatione suae
consequuti . Conversus dein sacerdos ad Populum eos verbis. Orate Fratres: preces secum fundere jubet: cui Minister oratione, quae est huic mandato consormis, respondet; Sacerdos vero per gyrum reversus id, voce
Amen confirmat. Eam Orationem Radulphus S. Leoni I. tribuit, quod si verborum formam spectemus, libenter concedimus; si vero substantiam rei, antiquiorem paullulum ex Liturgiis S. Marco , & S. Iacobo vulgo adscriptis reperimus. Adnotandum hic est, Christianos olim se invicem Fratres appeIIanse ; quod Ethnicis pariter more receptum fuerat, licet diversa sane ratione : utpote qui amica hac appellatione nefanda quaeque libidinum.& obscaenitatis crimina tegebant. Unde Caecilius apud Minutium F licem