장음표시 사용
61쪽
sectati sed liberam ad bonum or ad malum volendum. REMONsTRANTIBUS, Colima e pag. aio. In o luntate non potuit ejusmodi infusio Tanctitatis locum habere, ut quae natura sua libera est ad volendum bonum et
Ibidem. In morte spirituali non separantur proprie dona spiritualia ab humana voluntat . Ibidem Libertas bene aut male agendi mansit in homine tanquam pars naturce, cum qua creatus fuit. summes o De Ossic hom C si fol. B. 3. Dogma illud Evangelicorum de Gryo arbitrio, quo docetur homι- ciu arbitrium in iis, quae ad salutem aeternam pertinent, nullam prorsus libertatem habere, ejusmodi est, ut ipsum per se omnem Religionem pietatem possundare pollit. Ab A DoL. VENATORE, Decur. pag. Irs. Non possit mcredere homines omnes ab utero matris, corpore S anim. esse itiatos, in intellectu plane occaecatos, oluntate ad malunt necessari proclives qui verum bonum non possint intelligere, aut nihil aliud facere quam malum. Ibidem. pag. Ira . Non possium credere hominem habere voluntatem, quae tantum serva sit peccati. Ibidem pag. III. Non possum credere hominem nulluliabere ires, quibusservari possit e neque cum impotentia aliqua natum esse.
v. Hominem irregenitum exse esse idoneum ad bonum irituale cogitandum, volendum, o faciendum.
REMONsTRANTIBUS, Coll. Hag.pag. af . Praece dit itaque aliqua actio hominis ipsius vivificationem, agni tio scilicet mortis suae, ejus doloris deploratio, desiderium votum liberationis, fames situ vitae quae omnia, sed alia plura, a Christo requiruntur in eo , quem Viv caturus tegeneraturus est. Ibidem.pag. 2II. Non omnes irregeniti sunt ejusdem or- a. dinis,
62쪽
CONTROVERSI Edinis, quidam sunt positi extra omnem vocationem alij jam sint vocati. Priores in Scripturis proprie vocantur mortui in peccatis : Posteriores vero isti inortui profecto non sunt. A WEL si Noto, De sic hom Christ. Fol. B. . Nunquam verum esse ostendent Evangelici uinanas vires invitandis peccatis ni stas esse : c propter primi hominis peccatum atque inobedientiam, universum humanum genus, ipsius voluntatis libertate in bene agendo Deoque obediendo privatum esse. A VENATORE, Declar pag. Ir . Non possum credere hominem in illam impotentiam incidisse, ut non possit clamare, orare, desiderare, supplicare,quaerere se praeparare, aut vocatum sequi meque possit bonum aliquod magnum aut parvum facere, quod DE placeat, ut eo, DEvs moveatur ad malorem ei gratiam conferendam.
VI. Gratiam DEI, qua in homine DEV operatur, quum intendit eum convertere, non operari in homine ipsum velliseu voluntatis assensum, nequestim, neque ita caciter, ut essecim semper consequatur, sed tali tantum modo, ut hic assensu semper relinquatur libero
hominis arbitrio, ais ab eodem pendeat: adeo ut DEUS gratia hac conversonis in multis operetur cum intentione eos convertendi, qui tamen nunquam convertantur.
Ac proinde conversonis nos inissam escientem non esse iam hanc Dies gratiam, sed liberum quoque volantatis humanae arbitrium Di o cooperari, o conversonis no stra caussam essepartialem.
A RE MONsTRANTIBVs, Coll. II .p .aJo Agnoscimus quidem irresistibilem quandam vim Spiritus in inte Iectu quum Eus intellectum illuminans, voluntatem suam patefacit: ct in corde, quando is corda nostra pulsat, sed gratia ea, qua voluntas nostra ad bonum determinatur. Spiritus Sanctus in nobis actum fidei essicit , totumque
63쪽
cumque opus obedientiae, quam a nobis Eus in Euangelio exigit hanc gratiam vocamus resistibilem , quia illi homo sua voluntate potest resistere oviactum impedire. Ibidem. pag. Io I. Possiimus Spiritui Sancto resistere,quia in homine operatur cum voluntates propost ipsum convertendi. Ibidem pag. Ip3. Possumus Di o resistere, cum nos vult per gratiam suam convertere. Item. Haec in I voluntas
nihil aliud est, quam quod Eus velit ut homo stipsum
Ibidem pag. 3s Gratiam Era non ubique, neque semper resistentiam omnem seperat in omnibus, in qui in se scaciter vult operari. Ibidem pag. I. Pugnaret cum natura ptaeceptorum divinorum , vetaeque obedientiae, si Di, s suum ipsius opus nobis praeciperet, aut opus, ad quod voluntas nostra nihil confert, nec conferre potest. Ibidem. pag. a 7. Negamus omnibus ijs, quibus Spiritus Sanctus cor vult aperire, protinus re ipsi aperiri. Nam ubicunque Spiritus pulsat, ibi&aperire vult&intrate sed non ubicunque pulsat, ibi aperitur cor, nec quocuns vult intrare Spiritus, illuc intrat. Ibidem pag. 69. Dicimus multos posse renire ad Christum, qui tamen re ipsa non veniant. Ibidem. pag. ιρσ: Fides conversio non possunt vocari
obedientia, si ab alio aliquoselo efficiantur, ita ut homo in eo se habeat mere passiνe.
Ibidem pag. a 3. Gratiam Ea homines quidem praevenit, &efrica citer movet, ita tamen ut ipsi per D EI virtutemin gratiam cooperari debeant. Ibidem pag. a. 6. Ad cordis apertionem requiritur hominiscooperatio. Si enim homini a Eo praecipitur, ut in conversione cor suum aperiat, sequitur hanc apertio nem ne voluntatis humana cooperatione non Dfici. F. Ibidem,
64쪽
Ibidem. pag. as . Statuimus itaque hominem esse Dia coeperatorem in perficienda regeneratione sua. Ibidem. pag. a s. Negamus fidem appellari donum Dirrellectu titualis infusionis in corda nostra: sed ita appellatur rellectupotestatis perveniendi ad ipsum. Ibidem. pag. 2 6 Fides de conversio talia sunt dona, quibus D us nos donare non vult, nisi interveniente voluntatemfra.
Ibidem. pag. a p. Fides in Christum conversio reipsa non efficiuntur in homine, sine interrent voluntatu ho
Ibidem. pag. a . Posset quoque loc dilputari, Annon nobilissima sit actio ea circa hominem, quaesit persuasionem;&, An conveniens sit alia allua circa hominem uti, servatis humanae naturae proprietatibus, ac proinde an non satis vehemens foret operatio, si talis essὸt,quali uti;ur
Ibidem.pag. 61. Nihil esset ex eo absurdi, si eadem vis adhiberetur utrimque, δcaeque potens in se, ita tamen ut Diaboli: aliorum operatio esset resistibilis, Dia vero σcax, quia sectandum DEI infinitam sapientiam, circa tale tempus, tales homines, in tali constitutione flatu administraretur. IA C. ARMINIO, Artic. perpend. p .a Iocata interna etiam contingit ijs, qui non sentiuntur vocationi. Ibidem. pag. a1. Necessario ponenda est gratia sussciens, quae essectum non fortitur, culpa ejus cui contingit secus justitia Dia in condemnatione infidelium defendi non potest. Ibidem EEcacitas gratia salutaris non consistit in omnipotente actione DEI, qua sic agit in mente in corde hominis, ut cui illa actio imprimitur, non possit non assentiri Dii vocanti, sic quod idem est, gratia non spis
Ibidem. pag. a 6. Qui vocationi DEI obtemperant, illi libere assentiuntur gratiae, ab ea tamen excitati, impulsi, tracti,
65쪽
tracti, adjuti 5 eo ipsb momento, quo assentiuntur rerant non a sentiri. Ibidem. Ubi homo sentit gratiam mentem dc cor afficientem, liber aflentitur, ita utpossit non a sentiri. IOAN.ARNOLDo Contra Til. pag. 337. Arminij sententia haec est, gratiam non ita instruere hominem viribus, quin semper maneat in potestate hominis ististi vel non uti. Contra Bogerm pag. 63 9 27 . Positis omnibus operationibus gratiae, quibus ad conversionem in nobis efficiendam 4 4 utitur, manet tamen ipsa conversio ita iu stra potestate libera, utpossimus non converti, id est, nosmetipsos conpertere vel non con vertere. ANIC. GREVINCHO VIo, Contra A me pag. Iyy Dkimus gratiam in actuali efficacia liberi actus, seu potius effectum a gratia intentum, etiam pendere ab influxu arbisi dex gratia operantis, quia gratia licet principalis sit causLa, non tamen est totum principium proximum actionis, sed concaussa ejus, postulans concomitantiam nostra voluntatis, sic ut ab utroque fluat, eoque dependeat suo modo inflexus adlualis. Ibidem. Imo ut confidentius agam, dico e sectum graria ordinatia lege pendere ab actu aliquo arbitri, ut praevia comditione sine qua non. Item Ut vocatio scax pendet ab auditu, ita etiam ab arbitrio a quo auditus ipse dependet tanquam ab eo in
cujus potestate est audiendo acquirere vel non acquirere ea, sine quibus ordinarie vocatio ad fidem non est eia sicaX. Ibidem. pag. aoa. Negamus concursum arbitri in Paulo esse effectum necessario gratiam consequentem vi solius gratiae praedeterin mantis, ut caulla adaequatae conuersionis in ijs omnibus, qui hac gratia donantur. Ibidem. pag. aog. ao . Nostra vero sententi in sic paucis
accipe , Totius quidem simul complexi quare scilicet. Kec gratia in Paulo aut Petro potius sit efficax, quam in
66쪽
alio caussam communem dari non posse aliam, praeter sis
bertatem voluntatis. Ibidem pag. O . Voluntas hominis gratia praeveniente excitata est partialis caussa conversionis. Item Positis duobus adultis , fieri potest , ut aequalibis auxili'gratia praevenientis hic convertatur, ille non on-Pertatur
Ibidem.pag. aos. Voluntas pro sua libertate cooperatur in ipsὰ determinatione sui ipsius, 3 in ejectione gratia cooperantis, atque ita est concaussa, vel conditionecessaria, sine cujus concursu activo DE vs non influat in illam. Item Gratia non determinat nisi arbitrio cooperante qua ratione: modo quidni dicamus , Daciam quoque gratiae quodammodo ab arbitriopendere quoad eventum Z Ibidem. pag. Io6. Dicimus eo sensu arbitrium determinare gratiam, quod arbitrium libere praestet concursum suum gratiae cooperanti; vel quod arbitrium ita cooperetur, ut possit non cooperari, adeoque non cooperando impedire
Ibidem p .aoy Liquet arbitrium gratiam simul esse caussas partiales, partialitate causia, seu caussandi, sic ut neutra converssionem Der seselaesciat ea virtute qua influit in effectum. Ibidem pag. aio. o III.Si pater filius ambo unam eandemque navem trahant, filius quidem agendi virtute sibi a
Patre communicata pater autem non modo ut pater,
qui filio agendi virtutem dedit, sed etiam ut suasor, motor, atque impulser filii; adeoque ut autor filio suo navem
hanc una cum ipso trahendi hic agnosces , opinor, duas caussas partiales unius effecti simultanei, quarum unaquaque totum essectum sua virtute producit, etsi non totaliter. Item. Proprium est causia partialis, virtute flua, sive a se, sive ab alio accepta mota , ad eundem actum concurrere cum alia caussa ne quo concursu actisse non existeret. Sic igitur gratiam ct arbitrium conjungimus, ut ca se partiales. Ibidem.pag. ιI . Auxilium efficax ordine causalitatis non
67쪽
antecedit escientiam oluntatis. Item Auxilium Dri essicax non est in via ad influxum arbitrij.
Ibidem. I M. a M. Nego ad conversionem peccatoris concurrere motionem Dia praepiam, qua poluntia sic determine.
tur ad consensum, ut non possit dissentire. Ibidem. pag. 13. Ego meipsum discerno; qtium enim D o ac praedeterminationi divinae resistere possem , non restiti tamen atque in eo quid ni mihi liceat tanquam de mea gloriari QAod enim potui, D E i quidem miserentis est,cuod autem volui, cum possem nolle, id mea potestatis. Ibidem pag. a I. Nobis certum est D EvM multorum conversionem dc salutem intendere, in quibus eam Aon assequitur Ibidem. pag. ara Non omnes conνπtκntur, quos DEvs Ierio
atque ex ab Iaimo volvit conrertere.
Ibidem. pag. 79. Concedo in hoc operandi modo Dgvumiam quodammodo voluntate hominis pendere quoad Mcium determinationis liberae.
Ibidem. pag. ast . Negamus ad conversionem hominis, ex parte DEI,praeter gratiam pramenientem,excitantem, adjuVantem, Scc. opiu essegratia determinante.
Ibidem. pag. pr. Quid enim obstat, quo minus velfiagratia moralis istos ψυχκουςspirituales reddat A CONR VOR STIO, Parasi ad Piscat.pag. . Quae DEUS libere piorsus 3 contingenter a nobis fieri vult, ea potentius aut es icacim, quam per modum votio desideri velle non potest. A SIM. EPIsco P Io, Dil'.de Dominio DEI, Thesty.Dominium DEI eo usque non potest extendi, ut DEus actum illum, quem lege sua ab homine postulat, per omnipotentiamo vim irremibilem in eo ipsi esciat, uanquam actum obedientiae praemio remun Cretur.
Ibidem Jure supremi dominij sui dare quidem vitam aeternam potest, cui vult D v s , si velit ad ossicium faciendum creaturam suam flectere potest infinitis modis. sed ran 31apramium dare vitam aeternam,&tanquamois
68쪽
eo CONTROVERsIAEdientibus dare ijs, in quibus per vim irresistisilam omnia, quae
Lege piae scribamur, effecta sint, id verbDE v spio jure ac dominio suo facere non potest. Di*ut rivat. 6. Thes. D. An circa ipsum effectum δ ν Iuntatem etiam versetur actio Spiritus sancti, immediate ei aliquid imprii ne nido, non audem tu, nec necesse habemus a serere, aut negare Certum est mentem hac ratione illustratam facile affectuim jam obsequendi studio, imo obsequio aliquantum inclinatum, ultei ius impellere, eique aspirare vim dc εζγει - , qua correptus affectus voluntatem deinde movet ad actiones affectui similes exercendas,ita tamen, ut pro liberrare sua in contrariam semper partem ferri
Ibidem. corol. I. An ulla actio Spiritus Sancti immediata in voluntatem necessaria sit, ut qui crederepossit verborNegatipam
Diotri v. de Praedest Thes. II. Iniquissimum est ab eo exigere aberientiam, in quo actus ipIe obediendi Io potenti musicitur. Ibidem.thesia. Quorsum enim postulatur serio id, quod potenter inseritur, atque inditur anima ejus , a quo postulatur.
Ibidem. Disp.8. theso Absurdum est statuerem EvM autri cere per potentiam, aut Drocurare Der sapientiam , ut electi ea faciant, quae ab ipsis, ut ipsi ea faciant,exigit so stulat, Ibidem.Dkput.ρ. thef.3 DEus nemini mortalium Alficien- rem gratiam, cujus beneficio salutem consequi potest, negare b-1bluta voluntate constituit.
69쪽
tum quod vocant Originis in totum genus humanum diffusum esse. . Est autem peccatum Originis corrupti tortu naturae, vitium haereditarium a quo: ipsi infantes in matris utero polluti sunt quodque velut noxia quaedam radiX, genus Omne peccatorum in homine producit estque tam foedum atque execrabile coram DEO, ut ad universi generis humani condemnationem sussiciat.1.Neq; vero per Baptismum penitus aboletur aut radicitus evellitur quandoquidem ex illo tanquam ex infausta ac corrupta scaturigine perpetui rivuli assidue exoriuntur atque ei fluunt quamvis filijs DE in condemnationem non cedat aut imputetur, sed ex pura gratia misericordia illis remittatur non ut huic remissioni confidentes obdormiant, sed ut sensus hujus corruptionis crebriores gemitus in fidelibus excitet, utque eo ardentius optent, ab hoc cor-a r. pore
70쪽
pore mortis liberari. Hinc ergo Pelagianorum
errorem damnamus, qui hoc peccatum Originis nihil aliud esse aflerunt, quam imita
tionem. 6. Contra hunc Articulum doceri videtur. I. In rimopseros ejus nonpeccasse, nes inobedientiam in Paradiso a primisparentibus commissam illis imputari. Ab HEN R. ExsINGIo, De OD.hom. C st sola. . Homines morti obnoxij sunt, non quidem qu)a inobedientia i lis ami illis imputetur: quid enim iniquius,nisi illi similiter inobedientes fuerint' Ibidem. Reatum mortis per propagationem ipsam, sinstilla 'stua peccati imputatione, ab Adamo traximus , ut ita conditionibus servilibus: vectigalibus evenire solet. Ab DoL. VENATORE, Declar pag. 7a. Non pocsum crederes DEVM voluisse Adamum Evam coli care tanquamsirpem totius generis humani nequeposteros eorum omnes, etiam illos, qui post aliquot seculorum myriades ab ipsis essent nascitur , in aeternum reos esse malν illius, quod duo isti homines perpetrarunt, ac propter idipsum obnoxios esse igni infernali, ac si ipsi in Paradis fuissent peccatum hoc perpetrassent. Contr. Pastor. Dordrlag. Ioσ. Nos in Adam non peccasse, ex eo colligi potest; quod nemo in se deprehendat conscientiae sua: acculationem, quod ante quinquies mille quingentos annos in Paradiso hoc Adami peccatum perpetraverit. Ego saltem non deprehendi. I. Pronitatem adpeccandam,seu corruptionem humana naturae nonprofluxis ex Adami Dubedientia dcontinuatis peccandi actibus attrahi.