장음표시 사용
151쪽
dens ; suam confitetur consuetudinem. Recidivus vero dieitur ilIe, qui post Consessionem non semel relapsus est in eadem peceata 1ive ex fragilitate ,
seu consuetudine, sive ex occasione extrinseca. Antoine, Stampo.
O. Quot lassus requiruntur in idem peccatum, ut constituatur consumtudo, sive habirus peceandi ' R. Tres, vel quatuor Iapsus in idem peccatum intra aliquod temporis intervallum, puta intra mensem, sussiciunt. Imo et aliquando possunt sussieere duo, et aliquando etiam unicus lapsus, si eum tali deleetationis vehementia commillatur peccatum, ut animus remaneat illaqueatus, et cum inclinatione ad illud repetendum, ut faciliter accidit in rebus turpibus. Hoc lamea discretioni prudentis Consessarii relinquitur decernendum. . Consuetudinaritia, et recidivus estne absoluendus p R. I. consuetudinarius ille, cujus eonsuetudo recens est v. g. quindecim, vel viginti dierum: vel si ejus consuetudo aliquantum diutina est, Belus aulem rari suerunt: vel si Irequentes, consuetudinarius tamen, antequam ad Sacramentum Poenitentiae accederet, divino illustratus lumine sponte Sua; poenitentiae viam ingressus est, et mediis opportunis eonsuetudinem suam eonatus est evellere, hujusmodi consuetudinarius, si poenitens ex animo promittat, non amplius peccaturum, et det signa emendationis, secundum aliquos posset absolvi,quia Consessarius potest prudenter judicare, il- Ium esse dispositum. Verum juxta communiorem sententiam , cui assentimur, Et cui standum est, disserendo est Eidem absolutio, eum, ut ex hac di- Ialione poenitens magis exhorrescat peccatum suum, et sortius conetur extirpare consuetudinem suam, lum ut experiatur Consessarius, an poeni lena fidelis sit in exequendis romediis sibi propositis, et in via poenitentiae, quam Reripuit, constans perseveret: nam ut ait P. Antoine de Poenitentia, qua est. 5. Vera conversio consuetudinarii est valde rara, ae perdissiellis, nee brevi tempore fieri solet, ut experientia compertum est, cui Sancti Patres con
A. Hi ne consuetudinarius ille cujus consuetudo diutina est Et inveterata, ac nullo ad hibito conatu ad consuetudinem removendam, nequct ulla aliquorum dierum praeparatione praemissa ad rite eonfitendum, confessario se sistit, dicens se vero dolere de peccatis, et absolutionem pelit, hute disserenda est absolutio, nisi consessarius velit sacrilegium committere, nam verisimilo est, quod hujusmodi consuetudinarius sit indispositus , quoniam ex M-clesiastic. Cap. 15. habetur : Perversi disseiae corriguntur: et ex D. Augustino Tracι. 46. in Ioannem. Quam di sis sumis, quem moles Consuetudinis premit. Quare S. carolus in Istructions Consessarii ait: Abso. Iulio, donec emendatio perspiciatur, dissore debet his, qui licet sepecca. ιum dimissuros polliceantur, ab illo tamen non separandos Confessarius probabiliter audicabit. Et Innocentius X l. jura hane damnavit propositionem: Poenitenti habenti consuetudinem peccandi contra legem Dei, na- Iurae, et Ecclesiaes etsi emendationis ves nulla amareaι, non esι nefanda, nee iusserenda absolvito, dummodo ore proferat, se dolere e prin
3. Reeidivus nec etiam est absolvendus; sed disserenda est absolutio, quia Consessarius non potest prudenter iudicare, ei esse moraliter certus, quod ille sit vere dispositus, nam sicut non potest judicate, quod in consessioni-
152쪽
hus praeteritis habuerit de pereatis suis dolorem verum, firmumque propositum non precandi in posterum si enim habuisset non tam saei te, nee tam cito relapsus suisset sie et debel judicare, quod hujusmodi dolorem, ae propositum nee etiam nune eum eonfitetur, revera habeat. Hi ne S. Franciscus
Salesius in suis Constitutionibus pari. 4 cap. 5. 3, 4. ait de reei divis: si illud idem promiserunι cum antecedenter confessi sunt, red promissis non steterunt, Confersarius non debet eis Idem habere, si idem promittant, sed tenetur eis absolutionem disserre. S. Ligorius in Praxi conses. Sariorum num. II. qui Posι unam confessionem recidite sina emendatio. Ne, jam vertia est recidivus, eι fundatam praebeι suspicionem auae indi
Q. Quamdiu Confessarius debet absolutionem consuetudinario vel re
Respondet S. Joannes Ch sostomus hiumit. νι. n. a. ad Corinthios Item oris moram non quaero, sed Animae correctionem, doe uaqua faedemonstrea, sintne es uneti, sintne in melius immutati, et res tota confecta es . Est ergo tamdiu disserenda absolutio quamdiu nee esse erit, ut judicium moraliter certum fiat a Consessario, consuetudinarium , vel recidivum, consuetudinem, vel recidivam suam removisse, ei vitiosum habitum sie vicisse, ut periculum proximum, seu probabile peccandi credatur ablatum, et proluds Poenil ntem ossct dispositum set . Hi ne dilationem absolutionis non indiseriminatim imponere debel Consessarius consuetudinario, vel recidivo, sed debet diligenter allendare ad consuetudinis gradum, ad frequentiam actuum, ad opportunitalem Oecasionum, ad nativam Poenitentis in qua dam vilia propensionem. Si eonsuetudinarius vel recidivus frequentes hahuit oueasiones redeundi
r) Istis disserenda est absolutio per aliquod tempus, usquedum appareat prudeus
signum emendationis. Et in hou puncto lugenda ost aut marum ruiua cujus caussa sunt tot mali confossarii, indistincto absolvendo lot recidivos, qui cum repererint tot confossarios, qui se inpor tam facile eos absolvunt, amittunt horrorem in pee. cando , et pergunt ad putrescendum in coeni viliorum usque ad mortem' S. Ligaritia homo amat. Traste. uli. Punct. II. I. 9.
a) Reete di x runt Episcopi Belgii in anno I 697. congregati in quodam mero laedito pro directions consessariorum suarum Dioecesium do hoc puncto loquentes :Deum in eonversisnepeccatoria non tam considerare menturam temporia quam do torta Ap. Croix l. 6. p. R. n. I 8ui . . Hinc prohibuerunt ne consessarii s tabita lego exigeraut a poenitentibus adhuc recidivis experientiam notabilis temporis antequam Oos absolverent. Et jure merito: sola enim probatio temporis no a est uni. Cum signum mutatao voluntatis, dum voluntas peccatoris mutatur viri ulo divia . pratiste, quae tempus non requirit, sed aliquando illico operatur: quapropter mulatio voluntatis bone per alia signa cognosci valet Sina experientio lem Oris . . . .
Unde Auctor Libri s Istrutione pe' novelli confessori P. I. c. I 5. n. 359.) sic ait: Se la ricaduta nasee dalia propria fragilisa, aena' altria causa es in ca varonta. ria e quasi temeritia si dire cheogniri a Ioasa indivosto. Et Hibi c. 9. n. as S. . dicit quod recidivus propter vim mali habitus absolvi de bot semper ac firmam O. stendit voluntatem adhibendi in odia ad emendationem, sic subdolisto: Egiuaelchiat Rche a fare altrimenti aia trono rigore, e ehe ii Conseasore sacen to a' allonιμε- rQbe Gllo spirio delia citera, e dei Mynore, e dolia natura MI Sacramento, aquale non aniamente e sis isto, ma ἐ messicina aesulare. S. Lisoria ε homo volt.
153쪽
ad vias pessimas, et non redit sanolo timore, vel amore Dei perellus, vid . tur propinguare ad dispositionem, et proinde dilatio iam diu lina osso non
Si oecasiones relabendi sunt rarae, dilatio diuturnior esse debet, ut probetur dispositio. Si quis alias contraxit eonsuetudinem, vel fuit recidivus, et per aliquod tempus Consessario benevisum, ei dilata fuit absolutio, verum oblenta absolutione denuo relapsus est, tunc dilatio diuturnior esse debet, et rigidioe
Si consuetudinarius, vel recidivus tantum tempore paschali consileri solet, dilatio debet osso diuturnior violatione, quae alio tempore imponeretur; nam suspicandum est, quod consuetudinarius, vel recidivus vim sibi inserat
ad non relabendum non ex virtute poenitentiae, Sed ut absolutionem extorqueat a Consessario, ne infametur apud Parochum, patrem , uxorem, etc.
Si aliquis est consuetudinarius, vel recidivus circa peccata, quas dissicilis emendationis sunt,.uli vitia luxuriae, et praesertim mollities, diu iuruior debet osse dilatio. Curet autem consessarius ut, quando diu pro opportunitate debei disser. ro absolutionem Poenitenti, prude uter Se gerat, imponendo, ut redeat noupost multos dies, sed post octo, vel decem, ad summum, quindecim t ut
Poenitens primo non terreatur dilatione tam diuturna, et voluntatem abs eiat amplius consilendi. Secundo, ut frequentius accedens ad Consessarium, salutaria inouila audiat, Et magis ad poeuitentiam promoveatur. 3. Ut interim
serio meditetur de Anima sua, et praesertim de novissimis hominum ii . . Quomodo ae gerere debeι ConfeSaurius cum consueιudinario, vel
recidivo, qui post praestatim dilationis tempus redit pro absoluιione ob. tinenda
i) Dico per aliquod tompus, eo quod reei divis tam levium , quam gravium culparum non est necessarium differra eis absolutionem per annos, aut menses, ut nimis rigide vult neminus: sed regulariter satis Erii, si peccatum procedit ex fragi.
Iitate intrinseca, dilatio octo, vel decem dierum, prout ali doctus Auctor Libri Ro- muc editi, cui titulus : Istruetione pae novelli Consessori: idemque dicit Auctor Libelli ubique in Italia accepti, cui litulus: Istruetione pe' Coi asori di Terre, e Via. Iussi s Par. ν. cap. 9. n. 235. . ubi pro hac doctrina citat Ludovicum Babori cap. i. g. 4 in. Addunt quo esse excessivam, et poriculosam dilationem mensis, quia post tantum lempus difficilis redditur reditus hv iusmodi poenitentium. Et huic judicio sa-vet Benedictus XI v. in Bulla Apostol a stiuit. t. 3.3, ubi loquens de Consessariis, qui rito poenitentibus absolutionem diiserunt, sic deinde eos monet: Illos quantociua tit reversantur invitent , ut ad sacramentale forum reyrrasi, absolutionis be-bescio donentur. Nota verba quansocius, ct donentur. Ad summum dico his di surri potest absolut o per quindecim, aut viginti dies. Sed excipere oportet, qui tompore Praecepti Paschalis constentur e pro istis enim majoris temporis Pxperientia requiritur, cum iuxta suspicio haberi possit quod hi abstineant a relapsu, potius ut
ensuram offugiant, quam ex ero proposito mulandi vitam. Oportet etiam excipere qui lapsi sunt in occasione proxima extrinseca: isti enim majori cgcnt experientia, cum occasio sit sortius incentivum ad peccandum. Verum semper Suffciet experion. lia mensis. Caucat tamen Consessarius ite dical po ni lenti, ut non redeat, nisi post mensem, nam hie ob tantam dilation m nimis lori obitur: pullus imponat ei, ut redeat post octo, vel quindecim dies, ct sic blando modo ipsum transscire ad recipiendam absolutionem in sine meusis. S. Ligorius homo apost. loc. Gι. f. sto.
154쪽
R. semper ac redit ita relapsus, ui cognoscatur pdbite indispositus; quia
nee timore, aut amore DPi correptus apparet, debet Consessarius Ionibus verbis Pum Becipere atque novis impositis remediis , absolutionem ad alios dies dissere . Neque refert, si bis, vel ter . vel quater eam disteri; est enim extirpanda consuetudo peccandi, et recidiva, ut dicatur poenitens vere dispositus, et non suspecta censentur rius conversio. Si vero redeat absque
relapsu in esdem peccata, pro quibus dilata fuit absolutio, allamen ab aliis morialibus diversae speciei non abstinuit, idem direndum est. Si donique rodeat absque ullo ralapsu in mortalia, adhuc debet Consessarius difformet absolutionem, prout prudentia di elaverit, et consuetudo vel recidiva magis, vel minus diuturna svorii. Expedit enim hoc, ut Consessarius magis Oxperiatur firmitatem propositi sui polinitentis, et iste abominetur magis pee ea tum suum, et Deo firmius adhu ost at . . Danime essus, in quo Confessariss absque dilatione potes abs lutionem impertiri consuetudinario, vel recidivo . nunc primum accedenti ad confessionem , vel redeunti cum aliquo relapsu ad confessarium. αquo fuit ei ob eonsuetudinem. Mi recidivam peeeati dilata absolutio 'R. Maxime, et sunt ii, ex quibus pol est judicare prudens Consessarius,
poenitentem esse dispositum, eo quia hic idem clara, et extraordinaria a Llari suae dispositionis, ei emendationis signa I . Cognoscere nutem qua nam sint haec clara signa. hoc opus, hic labor est. Solent autem haee assi. gnari a Doctoribus non infimi subsellii. Primum si consuetudinarius, vel recidivus B postrema eonsessions maximam diminutionem peceatorum asserat. ro quia occurrentibus iisdom ten. talionibus, et occasionibus, media a consessario imposita recte adhibendo, restitit; et maxima ex parte diminuit non solum peccata, in quae solebat re- Iahi , sed et celera mortalia . cujuseum Ine speciei, non ad extorquendam absolutionem, sod unire ad' sui Emendationem, ita ut si denuo rolapsus suit, id accidit post magnam resistentiam lentationi vehementi, et estieaci, vel accidit ex oeeasiono extraordinaria non praevisa , neque quaesita , et post relapsum, statim pereali sui poenituit, neque amplius ad peccata rediit. Vorum advertunt Doctores, quod circa peeenta Externa; v. g. mollitiem, fornicationem. surtum, blasphemiam etc., diin inutio peccatorum non dicitur signum extraordinarium emendationis, nisi eum alio signo extraordinario conjungatur. Secundiim: eonsessio spontanea, et sineera alicujus gravis pceenti, quod prae pudore in alia ronsessione relicuit, apud eumdem Contessaritim, vel apud alium huic similem , dummodo, postquam decreverit vincere pudorem. illud precatum, vel aliud mortale rursum non commiserit.
Tertio adimpletio alicujus dissicilis obligationis , ad quam adimplendam
Molius dieredum quod in hoc puncto nequit certa statui rogula, sed Consessarius iuxta ocrurrentes circumstantias gerero se debet: Deo se Commendet, si s
eundum so sontit inspiratum, sic iaciat. seu ita conseo. Si poenitens relapsus est ex fragilitato intrinseca, prout accidit in peccatis irae, odii, blasphemiarum, moulitiorum, aut doluctationum morosarum, dico cum senitalia communissima Docto rum, quod raro Expedit dissurre absolutionem recidivo, cum illo est dispositus, nam
sperari debui magis Gratiam Sacramenti, quam dii aliouem absolutionis illi prodes' se purae. S. Myorio homo v l. luc. cii. I. I 4.
155쪽
alias induci non potuit, v. g. restitutio notabilia rei alienas, remolio occasionis sibi valde utilis, vel reeoneiliatio eum inimico, quem maxime oderatete . , dummodo lamen haec obligationis adimpletio non oriatur ex humana, vel naturali ratione, quam sorio meditatus suit, sed ex animo verae conversionis statu tur.
Quartum si consuetudinarius, vel reei divus sui peccati gravitatem ignorans, vel non advertens, nune primum eam serio intelligit, et exhorrescit: unde intrinsecus revera dolet, et verbis ex eordis tristitia ploratis, promit ut, se Dei auxilio emendari. Idem dicas si peccati gravitatem ex sacra eon Cione cognitam, vel ex repentino casu, v. g. mortis subitaneae sui amici complicis, vel alterius flagelli Dei exhorreseat, et odio habeat peccata sua, non autem p eati poenam, scilicet moriem repentinam etc. : Dummodo lamen etiam illud idem ex eodem vel simili motivo alias non promiserit, et postea nou adimpleverit. Incumbat lamen Consessarius prudens ad recte examinanda hujusmodi dispositionis signa. Baec enim plerumquct vel maxima Daemonis astutia ,
vel nimia humani cordis malitia suppeditare solent. Quare criminanda uouerit confessarii ratio, si consuetudinario , vel recidivo siεna emendationis extraordinaria ad tarenti ad aliquos dies absolutionem diuerat, ut amplius Poeni lentis dispositionem experiatur nisi tamen aliud vel necessitas, vel prudentia die lei. sAdvertat etiam consessarius, quod lacr3mas poenitentis, ejusque Promissiones prolixae , vel spontaneus accessus ad confitendum , aut desiderium reconciliandi se cum Deo, sive aliud hujusmodi non est dicendum extraordinarium dispositionis signum pro consuetudinario, vel reei divo absolvendo; sed aliquod initium vel suspicio eonversionis, eui nili non debet con- lassarius, ut absolutionem ei conserat; ad hane enim recto impertiendam requiritur dispositio Poeni leniis moraliter certa. Tandem eum praedicta gignation ab omnibus admittantur; et super experimento reperta sint fallibilia: ideo ab experientiae tempore a Consessario non est recedendum, donec prudens egormet judicium de vera eonversione poenitentis: nisi revera appa
reat signum revera extraordinarium.
o. Consuetudinarius, vel recidivus, qui e siletur in perieulo, vel articulo mortis, estne absolvendus PR. Maxime; si aliqua signa dederit poenitentiae,quia liuet ejus poenitentiae signa dubia sint, quia lamen Sacramenta instituta sunt propter homines, ideo in articulo, vel periculo mortis sunt ministranda eis , qui dubia Poeni lentiae speeimina exhibent, melius enim euin dubio, quam Bine Sa- Eramento discedere ex hae vita, et nos, si Sacramenta damus, securitatem non damus. Collet, Stampo.
o. Quid si consuetudinarius, vel reeidivus petiι saeramentaliser absolvi a peccatis; quia debet Sacramenta suscipere vel ministrare, ne in infamiam incides, vel aeandrium populo maebeaι
R. Nee etiam absolvendus est, nisi signa extraordinaria suae poenitentiae exhibeat, nam consessarius neminem absolvere potest, nisi prius moraliter certus sit do vero dolore pereatorum ejus, et de efficaci proposito non relabendi in ea. Consessarius a uinin hane moralem eertitudinem non potest habere ex sola consuetudinarii, vel recidivi assortione, quae alia,
156쪽
salsa fuit, vel saltem nune fallax censenda est. Neque seandalum, vel insa-mia ossicit, quia hoe sibi Poenitens imputare debet praesertim si alias monitus suit de delenda consuetudine, vel recidiva; demum hule Poeni ienti exponatur haec S. Petri Damiani verba: Salabritia esι in conspectu hominum temporalem Fati verecundiam,quam anιe Tribunal Supremi M.
dicis asιernam subire vindielam. Collet. Hinc Etiam si confiteatur Sponsus nune contracturus Matrimonium, pro quo parata sunt Omma, quodque, nisi nune contrahatur. timetur perieulum infamiae, scandali, magni damni, si Sponsus consuetudinarius, vel recidivus est in turpibus eum ipsa Sponsa commissis, non est absolvendus, nisi jamdiu ab illo turpi commercio abstineat, et iuno signum aliquod asserat extraordinarium suae dispositionis. Ratio est, quia auiualia impoenitentia istius Certior praesumitur, quam converSio, quae, si appareat, nonnisi vaΙ- de dubia est. Neque dicas, quod per Matrimonium cessui culpabilo eom. meretum, nam esto ita fiat, ubi tamen nunc est summa praeteritorum pemeatorum necessaria requisita detestatior ubi firmum, et constans propositum;
ut mori malit, quam in eadem commissa flagitia relabi Τ praesumitur quia, dem longo abesse Poenitens ab hujusmodi animi dispositione, nam si nuptias ditarantur, certo redit occasio, et proindo novus relapsus; deficit ergo dispositio ab absolutione requisita. Collet.
Q. Quid si Poenitens ait recidistis in venialia 'R. edii iste sola venialia, in quae advertenter, et eadem saei litate, qua an in ea, post consessionem relabi solet, consileatur, etiamsi dicat, se dolere, Et velle emendari, nulla vero signa sincerae poenitentiae ostendit, absolvendus non est, quia deficit dispositio ad absolutionem oblinendam requisitarquare si absolvatur, sacrilegium mortale eommittit, tum Consessarius qui absolvit, tum poenitens absolutus. Poterit autem Cousessarius rite absolum re illum, si eum venialibus aliquod mortale,alias rite consessum sacris ela vibus subjiciat, istius vere poenitens; nam lum dolor, propositum , et ab solutio cadit directe super peccatum grava, et sussiciens Saeramenti materia ponitur eum forma. Verum non erit absonum, si aliquando consessarius hujusmodi recidivo absolutionem, et sacramentalem communionem d neget, ut magis exhorroseat venialia, et majori studio conetur ea removere. collet.
O. Debema Confessarius obligare reeidinum ad iterandas confessi
Dea, quaa durante recidis fecit A . . . . R. Si reei divus diu , multumque ante consessionem a peccato abstinuit, et se reete eonfitendum disposuit, ei etiam mullum post consessionem elaboravit: ut in accepta gratia perseverat, quare si relapsus suit. id accidit multis post hebdomadibus, et ex vehementi tentations, vel ex ossicaci occasione tuopinata, et non quaesita, non est imponenda ei relleratio consessionum: quia potest consessarius verisimiliter judicaro, eas suisso validas . Si
ero recidivus uequo ante, nequa post suns consessiones ita se gessit, dubia censenda est ejus dispositio, ae eonversio; et sic dubiae saltem, nisi cerio malae ejus coulassiones censendae sunt, ac proinde res tendae. Collet. . Quaenam censentur remedia astora praeseruenda consuetud-
rio, vel reeidiuo In. illarum virtutum opera, quac suis vitiis contraria sunt, v. g PIO uffura'
157쪽
rio,, ele mos3na, pro Ebrioso ari in pntili aliqua a vino, si sie de aliis. Praeterea mstili a tio Novissimorum, recursus ad B. virginem, ae Sanctos, repolita dotostatio poemiorum, auditio Missae, lectio piorum librorum, punitio quaedam tolles, quoties in peccatum recidit, v. g. eleemosyna, abstinentia ab aliquo cibo, vel aliqua alia salutari poeni lentia ele.
. Estne habendus uti reeidivus ille, qui posι confessionem, sieeι non relapsus sis in eadem peccata, guae jam consenus eat, eι pro quibusi retita fuit obsolutio, reeida tamen an adia mortalia diverrae vectet
n. Si post eonsessionem non elaboravit, ut in accepta gratia permaneret; nequct occasiones peccandi vitavit, neque tentationibus obstitit, Deo se Commendando, meditando Ele. , sed post aliquot dies ad peceata rediit pa-dem , qua antea, saei litate, certo ut recidivus habendus est, eique proindodoneganda ahsolutio Est, et curandus uti recidivus; quia suspecta nimis, et dubia est rius dispositio non secus, ac dispositio veri r ei divi. Re enim vera si in ant acla consessione propositum ius firmum fuisset, non ita si alim, non ita saei liter relapsus suisset; suit ergo tune infirmum, ae apparens ejus non relabendi propositum , tale et nunc existimandum est. Concina. Q. Teneturne poenitens confessario interroganti fateri consuetudinem peccati δ ι ν R. Maximo , quia sieuli consessarius habet jus , imo obligationem in te rogandi Poenitentsem circa Meeandi eonsuetudinem , et circa sta omnia , quae pertinent ad metam Sacramenti administrationem, ita et poenitens t Metur respondere Consessario interroganti, ut possit laeero reetum judietum. Hi no jues damnata fuit ab innoe. XI. propositio haec: Non tenemur Confesxario interroganti fateri peccati alicujus constietudinem. Praeterquam quod , etsi non interrogetur Poenitens a Conruinario de consuetudine, ipsa
Eliam l netur ex se consuetudinem suam accusare, ut consessarius de statu Poenitontis rectum judicium egomet. 1
R. Maxim , quia illi aelus ex consuetudine iterati, licet non sint voluntarii in is, Et directe, sunt tamen voluntarii in ea uSsa , quatenus poteSi, i dabsit consu tudinem tollereέ et non tollit. O. Peccatne ille , qui per veream poenisentiam retractavit consuriudi- m , et Postea Peccat eae consuettians , non advertendo ad actum R. Minime, quia tunc actus neque in is voluntarius est,quia non advertitur, neque est voluntarius in caussa, quia haec suit jam per poenitentiam
O. Feceatna ille, qui aduersit eo uetudinem eondi ius, et illam --
timare non curat tR. Maxima , quia cum consuetudo sit occasio proxima poceandi , quis que eam removeres tenetur ἔ quisque enim tenetur periculum peccandi prinximum vitaro , se omne id, quod caussa esse potest peccati. peccat autem iste graviter, vel leviter, prout est peccatum, circa quod contracta ubi consuetudo. Auloine. issili do by Corale
158쪽
g. II. De oceasione peccandi P
P. Quid est oceasio peccandi' , ,
v. Est omne id, quod allisit ad peecatum sive ex natura sua , Sive ex fragilitate operantis , sive ex aliqua alia circumstantia id conlingat. Colle se Ouid est occasio peccandi I l. R. Duplex est, remota scilicet, ei proaeima. Remota est illa, quae non .ssert probabile periculum peeeandi, sive est illa, in qua quis PQbitus no est Verisimiliter peecaturus. Prorima vero est i Ila, quae asseri morale, se probabile periculum poceandi. sive ea, in qua quis positus verisimili ine
v. Duplex: altera dieitur proxima per re, et est illa , quae rati e Suiet allenta hominum fragilitate. valet inducere quemquam proTime ad pue calum: uti aspectus impudieus, Ioctio librorum iurpium ei c. altera dicitur Proxima Per,aecidens, et est illa, quae quamvis proximo non indFqφt ex natura sua homines ad peccandum, hune tamen, vel illum inducit, auenia speciali fragilitata ipsius, uti est ingressus in eauponam ebrioso, ludus bl
sphemo, ossicium Medici, vel Advoeati homini ignaro eid. . . . : Utraque occasio enim proxima Eliam duplex est , voluntaria sellicet, et Involuntaria seu necessaria. Voluntaria est illa, quavi quis polini facile, et sine gravi incommodo tollere , et a so removere. Aecessaria est illa , quam quis aut phrsi eo, seu naturaliter tollere non potest, eo quin remintio illius non pendet a voluntate occasionarii , uti si quis reperui e i sa dem navi cum muliere, cum qua pluries pecuavit, in eodem carcero cura muliere, eum qua pluries peeeavit, .in eodem carcem cuili homine flagiti so, quocum saepius graviter detraxit judicem eie. aut muraliter, hι e. 1e eundum hominum existimationem , quatenus, lice fabsolute occasionarius tollere eam posset, allamen hic, et nunc, sivη novo peccato. eam remo Verunon Valet, vel sine gravissimo incommodo, v. g. periculo vitae, infamia maxima, nolabilissima honorum jactura Eie: DeniquB occasio . vot est rueδεο , seu actualis, et praesens , uli concubina domo detenta , : vel a illa,
i) Est quidem In Oeensione proxἰma t. Ille, quἰ relinet in propria domo aliquam
De inam, cum qua sa ope rem habui l. u. Illo qui frequenter in ludo proii it in blasphemias, aut fraudos 3. Illo, qui in aliqua caupona aui domo saepe se ine Arioverit, aut ceciderii in rixas, vol aelus, vortia, aut cogitationes obsco nas. 13Or ro omnes isti absolvἱ no lucunt, nisi postquam occasionem abstulerant . . . Et Ilxsa riter non potest absolui qui aliquam domum adoundo, quam vi g s0mel in anno, seni Per ibi peccavit, talis onitu aditus tum ipsi proxima osl Oeensio. Nec etiam absolvr possunt qui tametsi in oe asione positi non labuntur, asserunt tamen aliis grava Fcandalum. Addunt aliqui DD. negandam quoquo absolutionsm illi, qui occasionem externam non romovet, si pum ocon Aiouo e jungitur habitus vitiosus, aut magna seniolio, seu vehemens possio, quamvis usquo tune in ca Oeensione num quo ni poc- caverit: nam saei te do indo poecaro potorii, si ab oecasione se non amo ver ii Ilinudieiani quod si umquam aliqua famula lon inrotur ab horo, ol ipsa se novoru sa lon ud id bendum , ab ea domo ab seodoro tenetur, si eommode potest,' alioquin telae repraesumeror so securam habere. S. Lisorius homo vi al. Punct. r. de iis, qui tu se a. proa. 9 β.
159쪽
quao cum Domino peceat eis, vel non est in esse, sed absens; seu extra se quaesita, uti est caupona, lusoria domus, theatrum etc. I o. Tenemurae fuere occasionem 'R. Si oceasio remota est, eam non tenemur sugere , quia aliter teneremur ex hoe Mundo exire , ut ait Apostolus r. ad Corinta. 5. , nam ut ait Sapiens ca . 14. . Creatura quaevis hujus Mundi posest esse nobis Oeeasio peccandi. Hie tamen advertendum, quod i nemur sugero quantum fieri potest, oetasiones quasdam, quae licet appareant remotas, facile lamen fieri possunt proximae. At si oceasio proxima est, illam declinare tenemur. Recta enim ratio postulat, ut non solum p catum vitemus, sed etiam caussam peerati, Et perieulum ejus. Hinc qui advertit, se esse in occasione proxima peccandi mortaliter, et eam non removet, graviter peccat; nam illam non sugiendo qum possit, ostendit velle virtualiter peccatum, ac Dei amiciliam, suamque aeternum salutem contemnere; unde, Leelesiast cap. 3. habetur: qui
amat periculum , peribit in illo. Quinimo toties graviter peccat, quoties
in se oceasionem proximam graviter peccandi lovere advertit, et non conatur eam rem mere, si voluntaria est; vel remotam sacere, si necessaria
. Poenitens, qui eri in oeeasione, absoluendusne est '
si . Si est in oe sione romota absolvendus est, quia aliter n mo erit arusolvendus; nam quisque in hoe Mundo tu occasione remota peceandi versatur, ut supra dietum est. σSi est in oceasione proxima praesenti, sive actuali, nisi priis eam diamittet , absolvendus non est, quia indispositus eensetur; nam vult pereatum, eum velit caussam, et perieulum sitis. Quare reete eonstra suit ah in.
noe. X i. propositio6r.: Poteri aliquando absolsi, qui in proaeima secasione peeeundi versatur, quam potest, et non vuti Omiuere; quinimo ae recte , eι eae Proposito quaerit, aut ei se iveris.
0 Generaliter advortendum quod ubi agitur de pariculo poemii Armalis, et praeciae meo volvem , s usessarius quanto magis se rigorosum cum pseptiente adhibebit, tanto magis ejus saluti proderit: et conira tanto magis cum illo immunis erit, quanto magis benignus erit in permittendo, ut ille in occasio no maneat, aut se immittat.S.Thomas de Villanova consessarios in hoc condescendentes vocat eos impios picta. Haec charitas est contra pliaritalem Solent in his easibus poenitentes conari,ut Consessarii appreti epilant quod occasionem removendo magnum orietur scandalum. Fortis sit consessarius ad hujusmodἱ timores despicionὸ ;majus semper eril scandalum. videre quod poenitens neo etiam post Consessionem occasionem aufert. Aut alii eius peccatum ignorant, ei tune nihil mali suspicabuntur. Aut sciunt, et lune pomni lens ramam potius recuperabit , quam amittot removendo occasionem. S. Lis
ritia Do. eis. g. 3. a) caveant consessarii a pormittendo sponsis domos sponsarum adire, et puellis,
earumquo parentibus sponsos in domum admittere, quia raro evenit quod tales sponsi non labuntur sallona in verba , aut eogitationes turpes in hujusmodi occasiones, dum omnes aspectus, ei colloquia inter sponsos Sunt incentiva ad peccandum , est- quo moraliter impossibile ipsos invicem conversari, et non sentire stimulos ad eos iureos actus, qui tempore matrimonii deinde succedere debent. Generali lor autem loquendo de adolescenιibus, et puellis, qui invicem se adamant, non sunt isti omnes
indistinete do gravi culpa damnandi, sed ordinarie pulo ipsos dissio ulter esse extra oceasionem proximam lethaliter peccandi. S. Lisorius Ioe. est. g. 3.
160쪽
Si autem est in oeeasione proxima absente, et non vult recedere ab ea, nee etiam absolvendus est,uam qui hujusmodi oecasioni vult insistere, jam amat perieulum peceandi, et suam spiritualem ruinam , et proinde etiam indispositus est.
. ouid si hujusmodi Oeeasionarius promiuat confessario se rem turum fi mmodi oceasionem 'R. Si alias hoc idem promisit Poenitens, sed promissis defuit, absolvendus non est, donec revera oecasionem dimittat, et experia lue Consessa eius propositi firmitatem. Si vero nunc primum de hae Measiouo confitetur, vel alias eon lassus , monitus tamen non fuit d gravi malitia suae oecasionis , atque nune vera, et clara signa sui doloris praeseseri, potest ei fidos haheri, et absolutio impertiri docent aliqui. At saeilius, quod post absolutionem tum ex daemonis astu , tum ex opportuni lata occasionis defietat in promissis, ideo rectius pro experimento disseratur absolutio ad tempus, quod Confessarii prudentia, allentis oecasione peccati, dispositione Poonitentis, alii
'us circumstantiis, dictaverit., i Bie tamen nota, quod non sussieit removere lantum occasion m peccandi proximam, sed etiam removendum est omne id. quod ad illam pertrahit, oi allieit. Hinc si quis mulierem , eum qua peccavit, dimisit. tenetur etiam dei neeps jus aspectum evitare, munuscula, ae litteras respuero si easu ea sibi obiliam veniat, non colloqui elo. Si enim hae e. , aliaque similia fianι, occasio jam adhuc occulte viget. Collet O. Quid si poenitens eae retur, se non Posse occasionem removere
R. Debei Consessarius ei suadere peccatum, et peccati caussam nobis es.se vitandam Eliam eum periculo vitae, et jaetura omnium honorum hujus uilae: pid enim ait Christus Malia. ca . 36., proderι homini si mundum univeratim moretur Animae vero suae detrimentum patiatur ' Quod si Consessarii dictis nolit aequiescere , debet Consessarius eum inabsolutum dimittero; et palet ex hisce propositionibus ab Innoe. XI. proseriptis numissis, ei 63: Proxima oeeasis yeecandi non est fugienda, quando caussa aliqua utilis, aut honesta non iviendi oecurrit. Item: Lisitum est quaerera directe Occasionem PrOzimam peceandi pro bono virituali , vel te orali nostro, vel Proximi. o. Quid si poenitens ais in oceasione proae a necessaria 'R. Nee etiam est statim absolvendus, sed consessarius debet Pi praeseribere remedia opportuna. et non prius debet eum Rhsolvere, quam , recte adhibitis remediis, occasio proxima lacla sit omnino remota, Di prudenter putet, ablatum esse omue perieulum proximum pectandi.
R. Primo sunt illa, quae direele eonserunt ad oeensionis proximae rem
tionem, nempo fuga, quantum seri poterit, o steli, ex quo perieulum lapsus oriri potest, V. g. blasphemat quis ob improbitatem suae uxoris, filii, patris, etc. imperet ei consessarius. ut quoad ejus fieri poteri , eontenti nem cum illo habere vilet, silentium servet, illo loquente dei si debet respoudere , mausuetum sit responsum . et humilo , quia remonsio mollia frava iram. Labitur quis ad turpia eum sorore, cognata, assine etc., quae