장음표시 사용
171쪽
uia aettones hujusmodi sunt perso indisserentes, et eooporatio, si qua est,
materialis censetur, quae juxta intervenients caussa, a peccato excusatur, et ηbusus, qui sequitur, ex sola malitia abutentis oritur. Auloine.
Hinc non peccat debitor si solvat pecuniam ereditori, qui ea abusurus est in ludo, vel lupanari, quando non potest solutionem disserre Siue periculo alicuj iis mali sui. Non peccat Parochus, si ministret saeramenta peccatori Oeeullo publice petenii , quia denegare non potest sine ejus infamia vel suae existima. tionis, et prudentiae jactura , vel alterius mali periculo. Non peccat Cou-jux, si reddat debilum conjugi petenti, qui voto castitatis sine Suo consensu omisso obstricius est, et ipsa debilum denegare non potest sine periculo rixae vel discordiae , aut alterius mali, aut sine incontinentia viri. Non peccat Famulus, qui solum numerat pecuniam, vel rem tradit, aut in libro describit mutuatarios, quibus pecunia, vel alia res mutuabilis data est sub usuris illicilis. Si aliter dimissio a famulatu sibi e erto imminet tum periculo simul alium Dominum huic similem non inveniendi , qui solvat
eamdem pensionem sibi, familiae suae necessariam, quapropter vitam nimis aegram ducere teneatur. Cuniliati.
. Ad quid ιenetur, qui alteri scandalum attulit pst. Tenelut eaussam peccati, quam alleri praebuit, auferre, ut scandalizatus a peccato desistat. Hi ne te natur revoeare consilium, vel mandatum pravum, si dedit, veram, sanamque doctrinam edocere Pum, quom salso instruxit, exempla virtutum ostendere eis, quibus se viliosum praebuit, etsi seandalo justitiae commula livae violatio adjuncta fuit, lenetur compeusare damna , si sorte ex eo orta sint. Cuniliati.
g. IV. De Sollieitatione . Uuid est sollieitatio p
ii. Sollicitatio, de qua hic agitur, est prouocatio facta a Confessario
ad ιuryia, et inhonesta poenitenIi. Haec autem sollicitatio fieri potest verbis , signis, nutibus, lactu, vel scriptura , si vel lune, Sive postea legenda , quae turpia indicent, vel ad turpia provocent. Quare sollicitare dicitur Consessarius Poeni lentem , si illum provocet , invitet, aut alliciat ad turpia quibuscumque modis ad venerea tendentibus: quales sunt amplexus , oscula , lactus impudici personae poenitentis, vel personae ipsiusmel Consessarii coram Poenitente , defricatio studiosa , vel deosculatio manus ipsius, vel studiosa pedis compressio, lenis tactu S genarum , vellicatio brachiorum, intorsio digilorum. verba amatoria , suspiria B clata, praesertim dum Poenitens turpia confitetur, lascivi gestus, laus
enus latis, vel elegantiae Poeni leniis sine ulla caussa rationabili prolata, item munera, quae turpem amorem explicant, vel aliqua expressio amoris senSualis: v. g. nisi Sacerdos essena, tecum nuberem. De ιe semper cocti- ω Praesertim nocis, ei alia similia. Collet.
li. Plura; . I. Peucalum contra earitatem, ratione scandali quia inducitur Poenitens ad peccandum : A. Contra castitatem quia sjus laesio procuratur: δ. contra Religionem, quia insertur injuria saeramento Poenitentiae,
172쪽
Irrquod odiosum redditur propter sollicitationem : 4. Contra Beligionem ra tione voti , quo Consessarius sollicitans obstrictus est:: et 5. si poenitens, quae sollieitatur, sit Consessarii filia spiritualis, quod peceatum Pietati opponitur, et incestus spiritualis malitiam continet. P . Quid si confessarius ad aliquod seelus aliud a venereo provocet Poenisentem 'R. Sollieitatio etiam diei potest, quia prouocatur Poenitens ad stelus
committendum, et plura continet peccata, nempe peccatum contra e tritalem ratione standali, quod praehetur Poeni ipnti, peccatum contra Religionem ob injuriam Sacramento Poeni lentia B irrogatam, et peccatum mira
illam virtutem. eujus violatio intenditur. Non est iamen sollieitatio ilh, da qua hic loquimur, nempe ad turpia, et quae prohibita, et poenis eoircita est a Summis Pontificibus, praesertim a Gregorio XV. per Constitutiorem: Universi Dominici Gregis, edita in anno 16 32. ,et Benedicto XIV. per Coninstitutionem: Sacramentum Poenitentiae, oditam anno qua Rnli sex confirmavit omnes ei singulas suorum Praedecessorum Constitulicies, 'et Deerela circa hane materiam edita.
O. Quenam sunt circumstantiae, in quibus aec pere potest soliditaris, seu quae sunt evita sollieitalionis, quae res eis novissima Llla Benedien XIV. nuper ei tam 'R. Sunt haec septem. I. Si fiat sollicitatio in actu Sacramen latis coles.sionis Il. Si fiat immediate ante. III. Si sat immediate post. IV. Si se uatur sollicitatio oceasiono ronsessionis. V. Si haheatur praetextu conlisionis. I. Si fiat sollicitatio in consessionali, etiam extra occasionem ni sessionis. III. Demiam si fiat in alio loeo ad audiendas consessiones est i Nato, aut electo, cum simulatione tamen audiendi ibidem eonsessio m. Ita ex citata Bulla.
o. Quando habemr sollicitatio in aetti Meramentalis confessioni' B. Quando fit sollieitatio illo temporis decursu, quod inter consessinis in ilium, et absolutioncm inlcreedit, etiamsi absolutio Poenitenti non imeritatur.
O. Quid si inter consten um Confessarius tribuat et artam Poenenti turpia continentem postea testendam, vel aliquod munus amoremtur. Fem indicans' R. Consessarius iste vere dicitur sollicitare in actu Sacramentalis enses sionis, ut apparet ex Propositione 6. ah Alexandro VII. proscripta: On-Ῥessoritis , qui in Sacramentali confessione tribuis Poenuenti el ιm Fostea legendam, in qua ad venerem incitis, non censetur sollicitose in confessione , el proinde non est denuntiandus. Hic iam ori nola , qud hujusmodi charta vel munera dentur immθdiale ante vel post consessionai, vel oceasione ele., dicitur sollicitatio facta immediale ante, vel post conission Pm, vel occasione consessionis ole.
. Quando sollieitatio mcitur faeta immed te ante, vel imme re Poει confessionem 'R. Quando inter sollicitationem, et consessio nom nihil mediat. A eum audis nihil, ne intelligas nihil physicum, quatenustinter eonfessiotam, ut sollieitationem nullum omnino medium habeatur, sed intelligo ni imo 'le, qualenus inter consessionem, et sollieitationem tam breve lemua di b
173쪽
t alio dicitur immediate ante, vel immediate post conlassionem osse iacia. llinc si mulierem jam paratam ad consessionem faciendam, et incipiendam, Consessarius antequam cam incipiat audire, ad turpia sollicitet, dieitur immediale ante consessionem sollicitare, licet breve temporis intervallum inter provocationem, et consessionem intercedat. Iein si Consessarius post datam absolutionem , eam statim sollicitet, vel Curr Primum egreditur a consessionali, eam in Ecclesia provocet, vel si ipsan egredientem ab Teclesia Consessarius sequatur, ut in itinere ad turpia xliutulet, vel in domo sua, hie consessarius prudentum judieio, dicitur tollicitare immodialo post consessionem, quia statim ac potuit, desideriua sollicitandi in consessionem meditatum, executus suit. Antoiue.
. Quando habetur sollicitatis occasione confessionis h. uuando ox consessione Consessarius moti vulti sumpsit sollicitandi Po nitentem , sive codem die, sive post aliquod tempus. duod dupliciterpolist fieri: a. Si Poenitens vel expresso, vel lacile coti sileri petivit a Consesnrio, et iste oliam nullo facio verbo de consessione, ipsam sollicitavit. 2. Ii ex audita irius consessione, Consessarius accepit ausam sollici laudi , qucentis Poeniluniis proclivitatem ad turpia intellexit, vel hujusmodi crimi a cum aliis perpatrasse, cogno Vii. JRyre, si Consessarius, qui audivit Poenitentem ad venerea esse procli- vel , post consessionem milial vel litteras iὶ , vel munera , vel nuntium , lictuS ad Venerea provocetur, Sive secum, si Ve cum aliis perpatranda, nutipa domum ejus ibit, ibique sollicitat ad turpia sive alio die, vel alia lie
doiada Ele. dicitur oecasione Consessionis sollicitasse. Similiter si Consessa uS postuletur a muliere; ut crastina die audiat Suam consessionem , clip ex hoc sumit ansam sollicitandi eam, dicitur etiam sollicitatio ocea- Sicle consessio uis. Verum advertenstum est, quod signa atque iudicia, quod CG lassarius occasione consessionis motus sit ad sollici landum, debent osso Inealiter certa, agitur enim de re valde odiosa ob denuntiationem, quae ine sequitur.
uando habetur sollicitatio praeterlu confessionis
.. Quando Consessarius consessionem Simulat, ct praetexit, ut sub tali vel mine poenitentem liberius ad turpia sollicitot, vel cum eo turpia po tralel. Hinc si Consessarius Poenitentem invitet ad cor silendum, ut cum incc. sessione sollicitot ad turpia, vel cum eo turpiter agat, aut Consessarius, e Poenitens simul conveniant de turpibus loqui, vel turpia tractare sub ensessionis colore, si revera id factum est, etiam nulla consessione Secula,chitur sollieitatio laeta praetextu consessioni S. Idem similiter dicendum si Consessarius cum Poeni lente conspiret, ut lya Simul ut aegrotationem, ei sub praetextu, quod aegrotans velit consiler, faciat Consessariis in arcessero, et sic domi turpiter agant. Si de facio id Sequatur, sollicitatio dicitur facta praetextu confessionis. At non dicitur Consessarius sollici lasso praetextu consessionis, si Poenitens, nulla habita conspiratione cum Cou lassario, imo Consessario ignorau- si id quoquo colligitur ex prop. 6. ab Alexandro VI l. proscripta: Conse3siarius,
174쪽
le , simulans aegrotaro , voeavit sub velamine consessionis Consessarium , quem, ut venit, sollicitavit, et cum eo turpiter egit; quia praetextus non fuit ex parto Consessarii, ut exigunt Bulla o Pontificum , sed solummodo ex paristo Poeni lentis. Ita Ligorius, Collet. Eodem modo judicandum do Conses.sario Regulari, qui pergit ad turpiter agendum, Bi polit a suo Superior liis conliam segrediendi e Monasterio sub praelextu, quod accedat ad consilendum infirmum, quia nullus est praetextus consessionis cum Poeni leni , sed est mendaeium Superiori propositum ad oblinendam licentiam egrediendi
O. Quando habetur sollicitatio in eo easionali pH. Quando Consessarius in consessionali stans ad turpia, vel inhonesta sollicitat, vel turpia cum aliqua persona perIractat; etiamsi nulla caussa ad. sit , vel simulatio, vel occasio consessionis.
Q. Vtiando dieitur faela sollieitatio in alio loco destinato, aut electo
ad confessiones audiendas, ibique confessionem simulando pR. uuando extra consessio nato in alio loco vel destinato , vel electo ad consession os explicandas consessarius, et Poenitens ita se gerunt, et componunt, ut adstantes putent hie, et nunc administrari Sacramentum Poenitentiae, et lamen ibi Consessarius vel ad turpia Poenitentem sollicitat, vel eum Poenitente turpiter agit. Hie tamen nota, quod sollieitatio, do qua loquuntur Bullae recensitae . in tripliei loeo fieri potest, vel in consessionali ordinario, quod confici s Iet ex ligno, habens laminam ferream , cum parvis foraminibus , quodquo in Eeelesia collocatur: vel in alio loco, qui a consessionali ordinario distinetus ad excipiendas consessiones destinatus est, ut in religiosis domibus ad hunc usum constitutae videntur quaedam cellulae, in primo claustro , aut in sacristia, vel denique in quoeumque alio loco, quem pro suo arbitratu elegit consessarius ad excipiendas consessiones. Si sat sollicitatio in consessionali ordinario non requiritur simulatio eonissessionis, sed sufficit, ut Consessarius, vel Sacerdos in eo manens sive seiadendo , sive stando , sollici let ad turpia personam aliquam, aut verbis, si gnis , actibus turpia peragat. Si vero fiat in loeo ad consessiones excipiendas ὁestinato, vel in loco ad consessiones audiendas per ipsummet conses.sarium eleelo, requiritur simul alio consessionis vel occasio ejusdem, ut habeatur sollicitatio ad formam bullarum. Collet, Stampo. . Quaenam Poenae statutae sunι pro sollicitantibus ad turpia, M. cramento Poenitentiae inferbem pR. Ex etiala Bulla Benedicti XIV. Saeramentum Poenitentiae, quacieirca hane materiam novi Ssima est, quaeque extenditur per omnes christiani Orbis partes, atque omnes Sacerdotes tam Saeculares, quam Regularesqilomodoli hol exomplos, ac Sedi Apostolicae immediale subjectos, et quorumcumque ordinum vel institutorum, cujusetimque dignitatis, et praeeminentiae, et quovis privilegio, ac Indullo munitos; Sacerdos quilibet in supra relatis casibus sollicitans ineidii in poenam denuntiationis si vo Consessarius sit, sive simplex Sacerdos. Praeterea, si sollicitet in aelu consessi Dis, vel occasione, aut praetextu ejus: praeter denuntiationis poenam incidit in perpetuam inhabilitatem ad sacrifieium Missae, ut ex ejusdem Benedicti
Decreto edito die 5. Augusti anni i755. apparet. IIaee autem inhabilitatis
175쪽
poena serendas sentcntiae ost, uti respondit Sacra Poeni lentiaria Romana Auelori Cl. Instructionis Praesicae ad Confessarios, hoc dubium propinuenti, cujus responsi authographum vidi, contrectavi, relegi ta .
Praeter has poenas jure eommuni statuta, attendendae Sunt aliae poenae, quas SInodales Consilluliones appositore.
Bic Neapoli, ac in ejus Dioecesi consessarius quisquo etiam Parochus in praelatis eircumstantiis, sive capitibus sollici lationis illo eaecepso, in loco destinato, vel eleeto) ad turpia provocans, aut quomodolibet impudice tractans, si saecularis sit, incidit in excommunieationem ipso facto reversalam Archiepiseopo. Si vero regularis, incidit in censuram suspensionis ab audiendis consessionibus ipso saeto , etiam eidem Archiepiscopo reservatam.
Synod. Pigua l. pari. R. cap. 5. n. I I). . Quid si Clericus, qui Sacerdos non esι,aul Laicus sollieitandi caussa, simulan3 8e confessarium inter consteudum, vel confessionis Ocea- aisne, auι praeleatu ad turpia sollieistinis ΤΙ . Denuntiandus non est ratione sollieitationis, quia adductas Bollas de Consessariis, vel Saeerdotibus sollicitantibus loquuntur, nullo facto verbo de Clericis, vel Laicis, proindo , cum odia restringenda sint poenis, uousunt subjiciendi illi, quos lex non dasignavit. At si vel clericus, vel Lai-eus sacramentaliter a peccatis absolvere, vel Missam celebrare audeat, simulans Se Sacerdolem, denuntiandus est, ex pluribus Pontilleis decretis tamquam suspeelus de haerest. Anioine.
Q. M aollicitans denuntiandus sis, requiri tume, uι sollicuatio suum
conaequaιur esseetum ΤR. Ut sollicitans iste sil denuntiandus non solum non requiritur, ut Sequatur sollicitatio uis effectus, sed nee etiam requiritur, ut Poenitens in sollicitationem consentiat, sed sussieti, ut Saeerdos, vel consessarius sollicitan Sin supradictis casibus provoeet ad turpia quovis modo, vel tractet de rebuSquae vel turpes sunt, vel honestali, atque pudori adversantur; licet hujus modi sermonibus, aut tractatibus provocare ad turpem non intendat.
Q. Esιns denuntiandus Meerdos, uel confessarius si in avradietis capitibus masculum, eι non foeminam sollieitaveris 3 R. Maxime: quia in allata Bulla Boue dieii X lv. praeeipitur, denuntiari consessarium, vel Sacerdotem, qui quameumque personam ad illicita pr.-
Q. Quid si solliet amis Poenitentem non ut muta secum agat, 1ed cum alia persona, estne denunιiandus ΤR. Maxime: quia in supradicia Bulla habetur, quod denuntiandus sit, e
r) Responsum istud hiseo verbis eoneipitur: Sacra Poenitentiaria ad propo3i tum dubium cenauis respondendum poenam perpetuae inhabiluatia ad celebrationem Meroaaneti Missae Merseia in eari a fiuisamodi, ferendae eate Eententiae. Datum Romae in Saera Poenit. die X. Feb. ann. I 785. a) Εn verba: Confessarii omnes etiam Paroeti ad inhonesta pergonam quam eumque Rise in Getu Confeasionis, pine ante, vel post immediate, auι praetemus vel Occaaione Confessionis, etiam Confersione non aequuta, vel eaetra confe33ionem in Conforionalibus sollicitantes, aut γomodolibeι cum eadem impudice tractan ι . Respectu Regularium Demo censuram mventionis ab audiendis Conse3oionι'
με , quam ψιo sueto incurruns nobis tantummodo retervamua.
176쪽
tiam si sollieitalio a consessario non mo aeipso, sted pro alia Perama Pe
Q. Ustue denuntiandus Consessarius, qui mandat; suadet, rogaι ει
nitentem, ut inducat aliam personam ad secum lurPuer Peccandum Maxime; quia in supradietis Constitutionibus denuntiari praecipitur qui- eumque Sacerdos, qui in supra relatis capitibus personas ad inhonesta inter se, Sive cum aliis, quomodolibet sollicitare leuia verit, quique Sermones illicitos, vel tractatus turpes cum ipsis habuerit.
Q. Estne denuptiandus Poenitens, si ipse sollieitet ad turpia confessarium Z ί .R. Minime, si Consessarivs Poenitentis sollieitationi minimo consenserit quia Constitutiones Gregorii, ac Benedicit hoc non statuunt, et eum hae constitutiones poenales sint, ad casus ibi uou ea pressos non sunt extendendae, etiamsi concurrat eadem ratio.
Dixi, si confessarius minima consenseris, quia si consenserit turpitudini a Poenitento propositas, vel alii turpitudini a Consessario sus et ae loco illius, v. g. Poenitens proposuit copulam, sed consessarius respuens illam, proposuit Oseula, vel laetus, vel tacendo acquievit turpitudini Poenitentis, certum est, quod sit denuntiandus; nam in casu sollicitatio vid
tur esse mutua inter consessarium, et Poenitentem; et eum mulua git, expressum est iu ei lat. Benedicti constit. , quod consessarius denuntiandus Sil. Praeterea cum procedat Poenitens ita cum consessario, ut alter proponat illicita, et alter consentiat; en tractatus inhonestus, et turpis. Demum, si consessarius taceat, videatur consentire , quia in oblectamentis qui taeet, eonsentire videtur. Collet.
o. ista si Confessarius eae melu gravi a Poenuente incusso ad eatomguendum consensum, sollieitalioni aequievis r R. Non est denuntiandus, quia metus isto, licet non excuset a peccato, cum consensus ille fuerit intrinsece malus, excusat tamen ab humanae legis poena, scilicet a denuntiatione eonira ipsum lacienda. Praeterea Dee reinia Pontificum non Poenitentes, vel consessarios de inhonestis tractantes, interjecia consessione assidiunt. In easu autem non conlissarius, sed Poe Nilens tractatum inhonestum habuit, proinde nimis durum, quod nocens, et nequam insontem accuset, et insons pro sonte puniatur. Hi ne licet peccaverit, poena lamen non est piseetendus. Collet.
O. Si confessarius, res Sacerdos in casibus a iure statutia Poenitentem sollicitavit, quae sollieitationis vim, pras simplicitate, vel lynctram ιia non intelleaeit, estne denuntiandus a persona sollicitata, quando iam ad cognitionem sollicitationis pervenis R. Maxime, quia ad effugiendam denuntiationis obligationem nulla datur temporis praescriptio; ut palei ex verbis Bullae Bonedicti XIV; eιiam-Ai torvum temptim Post i sum sollicita ιι onem jam o ueteris.
. Estne uentintiandus Confessarius, qui actus, vel sermones leviserlumes cum Poenilente eaeretiiι in avra relaιιs capilibus R. Maxime, etiam si Consessarius per hujusmodi actus non habuerit pro positum ulterius progrediendi, sive ad turpia gravia inducendi Poenitentem; ratio est, quia si alio tempore aliqui aelus a gravi iurpitudine excusa ri posse ut, non sic lumen in admini atrullo ae tam tremeudi, ae venerandi Diuiti ou by Cooste
177쪽
Saeramenti, in quo agitur de jusiiseatione Poenilentis . cui per hujusmodia eius gravis injuria insertur. Exeipo solum si inadvertenter positi fuerint; quod ex circumstantiis judieandum est. O. Estne denuntiandus Confessarius, qui Puellam, veI Puerum usum raιronis perfectum non habenIem, sibi oblatum, uι consteatur, tur ster Mngaι, vel de turpibus interrogas, sine ulla rationabili caussa ril. Maximo, quia revera habetur tractatio de rebus inhonestis occasione confossionis, et quidem ad delectandum. . Estne denuntiandus Confessarius, vel Sacerdos, qui in avradietis evitibus sumia colloquia habeatis n- ad inducendum Poenitentem ad tumia. sed solum ad Obleciamentum, eι aeurrilitatem pst. Maxime, quia in supraeitalis Constitutionibus non solum provocalio ad turpia , sed etiam quivis inhonesti sermones, atque impudici tractatus sub popna denuntiationis prohibentur. O. Leae denuntiationem praecipiens obligama sub gravi R. Maxime, quia finis hujus legis gravis est, tendit enim ad removendum ab Ecclesia Dei tam impium crimen quod catholicae Roligioni, aeSaera monio Poeni lentiae Fidelibus tam necessario, ae salutari maxime per
O Ouinam tenentur denuntiare confessarium sollicitantem st. Tenentur primo ipsa persona sollicitata, sive mas, sive foemina sit, euiuscumque conditionis. Secundo, qui sollieitationem fortuito auribus suis audivit auditu immediato ab ipsa persona sollicitata, vel sollicitante, vel audivit auditu mediato a tertia persona, dummodo tamen personae istas ita sini fide dignae, ut de eis prorsus dubitari nou possit. Tertio, qui fortuito vi do ei seri solliei lationem. O. Si quis seu sollicitationem sub secreto naturali, tenetume ad de nuntiationemr . R. Negant plerique Theologi , ex eo, quia sortior est lex naturalis des rvando Secreto, quam lex positiva de denuntiando. Sed plures alii probabilius affirmant; quia nemo tenetur ad seerelum, etiam juramento promi Sum, quando secretum vergit in damnum commune, ut est in casu. Conveniunt autem Theologi utriusquo sententiae patroni, quod cessat obligalio denuntiandi, quando manifestatio sollieitationis sibi saeta luit,caussa petendi consilii; nam tunc manifestatio secreti esset contra hominum commercium, ac contra bonum publicum, quod certe in consiliis petendis intervenit. Ita Ligorius de Sacramento Poenitentiae, in Append. de sollicit. num. 698. . Anis denuntiationem estne praemittendas aterna correetis R. Minime, quia haec denuntiatio cum jubeatur ob suspicionem haeresis, exigit bonum sidet, ut fiat denuntiatio ad hoc, ut delinquens a Superiore eorrigatur ad exemplum ceterorum. Ita statuit Alexander VII. die 8. Julii anno 166o. , ac S. Inquisitio Romana, quae sub die 27. Septembris anni I 628. propositionem dodontein esse praemittendam denuntiationi pro sollicitationis crimine, correetionem, proseripsit, tamquam salsam, disciplinae Ecclesiasticae relaxativam, et Bullas reddentem inutiles.
Q. Estne facienda denuntiatio, quando confessarius est jam emendama, et veniam petit a Poenitente de scandulo sibi maestito, auι quando
178쪽
R. Maxime, quia denuntiatio facionda est non solum ad delinquentis eis mendationem , sod etiam ad ejus punitionem proinde denuntiandus est, etiam si longum tempus essi uxorit, ut patet ex cit. Benedicti Consuluilone
Q. Teneturne poenitens Confessarium pollicitantem denuntiare, quanis do ipsemet confessarius sollicitans se denuntiavit ZR. Maxime , quia debet obedire legi sic praecipienti, et quia eliam potuit sollicitans mutaro, vel minuere crimen suum. Ita statutum fuit in Su. premo S. Inquisitionis Tribunali dis g6. Julii i628. Collet. Q. Si ipse poenitens sollieitatus denuntiavis, teneturne denuntiare eotiam iste, qui a poenitente audivit sollicitationem pR. Non tenetur, quia denuntiatio ejus nullam aliam haberet vim, praeter eam, quam habuit denuntiatio principalis, a quo audivit. Collet. Q. Quid si poenitens sibilet da persona, an fuerit Cajus, vel Franciscus , aut seiaι fuisse Franciscum , desciunι tamen testea ad crimen probandum R. Debot hoe non obstante ipso lacero denuntiationem, quia discernere personam, vel probare delictum spectat ad Superiorem, cui fit denuntiatio. Tenetur tamen persona denuntiaus exponero Superiori dubium , ne iuno-Cens Pro reo puniatur. .
. Num poenitens liberetur ab onere denuntiandi, si consteatur eidem Confessario, qui tollicitaviι, quiqus in as suscipit Onus denunιiationis R. Minime, et claro patet ex Propositione proseripta ab Alexandro VII. quae est num. 7. his verbis: modus evadendi obligationem denuntiaudae sollicitationis est, si sollicitatus eonfleatur eum sollieuaule. me poteal ipsum absolvere absque Onere denun iandi. . Teneturne poenitens Deere denuntiationem, at sollicitans esι suus consanguineus R. Litigium est inter Doctores. Probabilius autem est, quod teneatur , quia bonum fidei, ac bonum commune totius Ecclesiae , cui favet denuntiatio, prevalere debet bono privato consanguinei. Collet. Q. Tenemrne Poenitens denuntiare confessarium sollieitanIeml Ii ipse sollicitationi consenserit' R. Maxime, et expresse patet ex Bulla Benedieli XIV: nam multor noutenetur dicere se consensisse, sed solum suisso sollicitatam, imo si interrogetur imprudenter, ctu consenserit, non tenetur manifestarR Ruum mn Seu
Sum, et quid inde se cuium sit, ut expresso patet ex edicto S. Inquisitionis edito dio gr. Septembris anni I724. Ligorius. . Ouid si poenitens habeι notam, vel juramentum da non reuelando Vtilequid sibi dicrum sis a Confessaris , teneturne denuntiara sollicumtionem sibi a confessario factam 3 n. Maxime , quia liudusmodi volum , vel juramentum in casu non obligat, quia non est de re bona, atque honesta, imo est de re illicita, quia est
Q. Estne absolvendus Poenitens , quia non utili facere denuntiationem , ad quam tenetur, eι incidime in aliquam poenam flR. Antequam denuntiet non est quidem absolvendus , quia est in dispositus, eum Ecclesiae praecepto graviter obliganti nolit obedire. Expresse pa
179쪽
. iet ex laudata Bulla Benedicii XIV , ei si intra mensem a dis scientias ,
non saeit deminii alio ueni, incurrit excommunicationem Papae reservatam,
uti patet ex pluribus S. Inquisitionis Deerptis , et praesertim ex illo editodio io. Martii anno 1677. An autem jam sacta denuntiatione, excommunicatio contracta , quia tempore d philo omissa fuit denuntiatio , remaneat adhuc Papae reservata, litigium est inter Doctores, et satis probabile judicat . quod non sit Papae reservata. Ligorius loc. et t. num. 683.
O. Quid si poenitans hic, et nune est impeditus ad faciendam denun-
ationem ZR. Potest absolvi, si dispositus sit, et sincere promittat denuntiare, eum primum poterit, et persona talis sit, ut ei possit haheri fides, ita ex praesaia Bulla. uaec aulem dilatio permitti potest, quando impedimentum non est perpetuum , quia Si perpetuum est, poenitens tenetur denuntiare per epistolam , vel per mediam personam, aut monero Superiorem, ut miliat aliquem , quem prudentia dictaverit, ad excipiendam denuntiation m. Q. Tenem e Confessarius assumere in hoc casu onus deferendi δε- nuntiaιionem poenitentis impedili' R. Docent Doctores quam plurimi non leneri, quia non adest praeee plum Ecelesiae id imponens. Excipe si denuntialio laetenda sit ad publicum vitandum scandalum , vel perieulum aliquod Religionis , vel aliquod damnum valde grave. Ligorius loe . cit.
. Cuinam faetenda est denunIiatis R. Inquisitori bias, ubi adest S. Inquisitionis Tribunal, aliter laetenda est Ordinario loci. Si autem denuntiandus est loel Ordinarius, vel Episcopus, denuntiatio saetonda est Suismo Pontis ei. . Quid si abieris in aliam Dioecesim Confessarius sollicitans R. Ille , qui denuntiare debet, lonetur sacere denuntiationem Episcopo
suo, ut hic postea moneat Pastorem Dioecesis, in qua est Consessarius sollicitans . de denuntiatione sibi lacla , ut reus puniatur.
. Quid si sis mortuus sollieilans
n. Cessat lune obligalio denuntiationis , quia jam ab Leclesia recessit mothidus Minister , et cessavit finis a lego intentus, emendatio scilicet delinquentis, et ejus in aliorum exemplum punitio. Collel. Incurrime Geommunicationem poenitens, qui non facis denuntia tionem eae metu gravi Τ R' Minimo a quia inobedientia haec non oritur ex contumacia , sed ex metu gravi: quo stante humanae leges non obligant, quia obligare nolunt cum lanio Fidelium incommodo. Collet. Q. Confessarius, qui audiι inter consIendum, personam esga Pollicitatam, vel aliam, quas sollieitationis cerrum habeι notitiam, ad quid tenetur ΤR. Tenetur sub gravi illam monere do onere denuntiationis, Et absolutionem ei denegare, usque dum non denuntiet, ut supra dictum est ex cit. Bulla. Quod verum est, etiam si praevideat Consessarius, moti itionem Suam non esse profuturam, quia agitur de bono Religionis. Quod si Consessarius ei obligationem denuntiandi consulto, et malitiose non imponat, vel doceat irrationabiliter, ad id non teneri, denuntiandus est, tamquam suspectu S de
180쪽
haeresi, ut pro modo culpas puniatur. Ita ex constitutione citat Gregorii, Ferrarius verbo sollicitatio ad turpia. Binc nota , quod non est denuntiandus consessarius , qui in ignorantia dummodo non sit affectata Poenitentem de denuntiatione facienda non monet: quia in eitat. Bulla adest clausula: Poenitentes, quos noveria soblicitatos: quar excluditur omnis ignorantia, quae assectata non st. At danuntiandus est, si Consessarius non impo uat onus denuntiationis ex eo , quia verisimiliter credit, sollicitantem non punitum iri; nam judicium non est penes ipsum, sed penes Superiores, qui habendi sunt ut recte tangen. Ies ossicio suo , licet subdito ratio agendi non innotescat. Q. Qui innocentem Sacerdotem; vel Confessaritim falso sollieitationis crimine apud Gelesiasticos Iudices accusat, vel procurat, ut accuse. tur, inciditne in aliquam poeuam R. Incurrit reservationem Summi Ponti scis, qua sit, ut hujusmodi gravissimum peccatum contra justitiam commissum, absolvi non possit, excepto mortis articulo , nisi tantum a Summo Pontifico , ut clare patet ex cit. Bulla Benedicti X lV. . - ' ν, ε . confessarius qui a3solvit eo licem in pereatis contra agatum Praeceptum, abso Inuna valide, et in aliquam poenam incurris R. Nulli ter absolvit, quia ipso laeto privatur jurisdictions ad Consessio. nem audiendam sui complicis, eumque absolvendum, ut claro patet ex Bulla Benedicti X lv. Sacramentum Poenitentiae saepius ei lata. Absolvendo item ex eadem Bulla in eidit ipso laeto in excommunicationem Papae reservatam. Juro Dioecesano Neapolitano Consessarius absolvens eomplieem de ludipibus, praeter hane excommunieationem, sive saecularis sit, sive regularia incurrit in poenam suspensionis ab audiendis Consessionibus: ita ex Synodo Pignanellana pari. a. cap. 5. n. 5 l . se Quid si Confessarius turpiter agena cum aliqua persona ei suadeaι, ut pro absolutione veniat ad pedes euos , docens quod jure πιλο PO3sis eam absolvere n. Iste ConseMarius , ut suspectus do haerosi , est denuntiandus; doeetenim id , quod ab Ecclesia damnatum est, sei licet validam eomplicis abso
Q. Si Confessarius ob ignorantiam absoluerit complieem; in rima in poenas 3 R. Si invincibiliter ignoravit personam , quam absolvit, suisse sui peccati turpis complicem , poenas non incurrit, quia non habuit voluntatem absolvendi complicem. Si autem ignoraverit poenas pro tali absolution latas, in eurrit in eas, quia ignorantia isthaee vel nimis orassa est, vel alle-
Q. Confessarius qui absolvis 'ersonam a As sollieitalam , quae solis