장음표시 사용
41쪽
l34 C. II. S. I. LETcere sed quoniam dei voluntas, s arbitrium liberrimum, M. f. 98, summam scientiam perfectissime sequitur, W4 893 omnes eius leges positivae habent simul rationem sussicientem in natura actionis agentis, S simul naturales sunt f. 63Quumque deus velit omne bonum, M. I899. omne lege naturales, I. 39. sunt et arbitrariae diuinae. A lege naturali ad voluntatem de circa liberas hominum determinationes, et a Voluntate dei circa liberas hominum determinationes ad legennaturalem valet consequentia. os interim nunc hanc saepe nunc illam tantuncognoscimus cum aliqua certitudine, seca ignorantia nostra ad negationem remale concluderomus f. 38.
Propositiones committe bonum, quantunpote' g. 39, cum suis consectariis, 3. 4o, quacre perfectionem, pro virili f. 43, fac, Φρέ factu tibi est optimum, et inde demon strata, 8 demonstranda et demonstrabilia sunt propositiones obligatoriae,
is, hinc leges, ρ. 6o, ad quas natura obli gasis. 39. ex ipsa actionum agentiumue na tura sussicienter cognoscenGae, . Q ergo naturales S. 63. Nec dissiculter tamen dotisdem ostendi potest, quod sint simul po
42쪽
eges naturae, de quibus . o con dedendae sunt ab ipsis athei theoreticis,s, abstrahendo ab ipsorum errore circa exsistentiam diuinam, caeterum sanam rutionem metitando sequi voluerint, s. I, I Hinc si ius naturae athei asseritur hoc sensu, exsistentiam diuinam qui neget eum tamen de bene multis assertis iuris naturae
late dicti,s. potius philosephiae practicae,
os conuinci posse, independenter ab eius atheismo, aut illis praemissis , quas nepat, qua atheus, utique ponendurn est. Neque tamen hocposito admitritur I)ius nuturae late dictum s. philosophia practica esset, exsistereturi etiam si non daretur deus, M. f. 8a prorsus est independens a deo, M. I. 868 3 ex Voluntate dei nullara 'AE tyone omnino derivari potest, g 69, ZO. 4 aeque bene cognosci potest ab atheo aci agnoscente cuilinam exsistentiam. Nam P ius natura athei s. philosophia practica,
a quam in suo errore perseueran cognome-h re potest, destituitur ea i)latitudine et copia is dignitate materiae 3 veritare, in lui sycertitudine 6 vita, cuius capax est ius naturae lare dictum s. phili; phia practica exsistentiam diuinam admittent
43쪽
g. a. LEx obligationis uniuersalis est NVERSALIS, ParticulariS, PARTICULARIS. Lellurem naturalis f. 7O, non omni solum gnificatu inter homines uniuersalis est,s 4 ob rationes similes, omnes determinati,nes liberas omnium per narum determnanS,s. O 29. Hinc omnium personarui singula facta aut moraliter necessaria sunaut illicita M. q. 724,94o, quum nulla sit absolute, immo ne relative quidem, tor: liter indifferentia s. adiaptiora, M. f. I. 933. CAMPUD sphaera extensio, latituesci ΕGis dicitur complexus determinationu1 liberarum, de quibus ea lex aliquid enuiciat. Hinc legis naturalis f. o. campi patentissimus est.
Ius legum uniuersalium compleXUS, a legibus uniuersalibus concessum, NVERSALE est, complexus legum particulrium, et a legibus tantum particularibi conceSsum, PARTicvLARE est. Iam qui leges naturales vel ex humana naturam ineratim, vel e natura huius illiusve stati hominum speciatim sufficienter cogno: cendae semper obligant singulos homine Vel generatim, vel speciatim in peculia; tali statu constitutos, . r. sunt ipsae ἔrumque iura uniuersalia, . a. in IVRnaturalia tam hominthus generatim, RUBT
44쪽
leeretis eorum statibus praescribenda, quatenus sine fide cognosci possunt, PHILOSOPHICA, quatenus singulos obligant, NDVERsALIA dicemus,
Quum leges et iura naturalia sint simul Positiva diuina, . 69, iam hinc patet, dari etiam leges et iura positiva diuina uniuersalia, . a, 3. Quoniam deus est uniuersalis spirituum legislator, . . 973, liberri mum ipsius arbitrium de hominibus gene- Tatim, aut de certis eorum statibus speciatim, singulos obligat, ita, ut inde Ognoscendae leges sint denuo, et dent iura, diuina positiva uniuersilia, . a 73. Si tamen quaestio de iure diuino positivo id inferat: han deus aliquando tales leges arbitrarias tulerit, quas homo non possit aliunde, nisi per reuelationem stricte dictam cognOScere, Otum tamen genuchumanum obligaturas, non pertinet ad philosophiam, β. I. et an tales leges diuinae positiuae uniuersales sint, quae prorsus non habeant rationem sussicientem in natura actionis et agentis, negatur, g. 69. Leges et iura positiva humana , pleraque omni
45쪽
hypothesin omnis suas PRAEMIMA' s. principia veritatis , iudicia alia, omnis etianlegis est ratio susiciens , est quaedam hypothesis, sunt praemissae, et nexus eius ceu conclusionis, cum iisdem, L e. CONSEQUENTIA, LAEo. Onanis ex considerari potest, ut syllogismi alicuius conclusio cui sunt principialia materialia est fot male, qu4e consequentia cum sit omnii syllogismi anima, nexus legis cum sui praemissis, S propositionibus veritatis ipsius rationem suffcientem continentibus est ANIMA LxGis. Nec hic haerebit, qua ationem sufficientem et legitimam, eam quae est, et eam , quam quilibet obseruar
pax distinguere uoxit. MI IM SECTIO R
Legum potest esse cognitio histori ea potest esse philosophica, eaque Vel quaecunque ratione certitudinis . G, vel scientia, g. s. Par est ratio iuris, S. 64. Potes hinc esse IVRISPERITIA , cognitio iuris Vehistorica tantum, vel philosophica, aquiiterum vel qualiscumque respectu certitudinis, vel certa ex certis ivgisScIENTIA
46쪽
Historice tantum verba legis qui nouerit, Diris tamen peritus videri volet, LEGULE--s est. Habitus subsumendi facta sub legibus IVRISPODENTIA est Iurisperitus et iurisprudens IVRECONsvLTus est, ille HE-ORETICUS, hic PRACΤ1cvs Si quis ergo potest esse iureconsultus theoreticus, qui non sit practicus, esse tamen non potest practicus, qui non sit theoreticus. Quantum ubique cognitio intuitiua, quam Wm' holica tantum, philosophica, quam mere historica , scientia, quam incertior, etiam philosophica, . . 669, tantum leguleio Praestat iurisperitus, iuris historice tam tum perito iureconsulius philo phicus, et incerto iuris sciens. Leguleius et iurisi,1torice tantum peritus animam legum et Prinei pia iuris ignorant, iurisperitus phi-Ιosiophicus probat, iurissciens demonstrata Iurisprudentia leguleii nulla est, iuris hi florice tantum eriti precaria, iuriSco stilli philosophici certa, iuris scientiun certiori g. 7s. RATIONE LEGUM in rebus facti quaere, Hae sunt HISTORRAE, in aliis legibus internis vel Prtinis naturae moralibus sitae, Mo'RALE quae in legibus aliis stricte dictis, Esaias sint Leges rationum historica xum fide humana cognoscendarum, qua nec sciri, nee demonstrari complate
47쪽
Possunt, possunt tamen probari, philosphiceque cognosci. Iuris eiusmodi nodatur completa scientia Male tamen defectu rationum moralium et legali uisupposito concludituris defectum rati iis in lege, I. 7s. Rationes morales blaqualescumque non statim externe obligans. 6 6I. hinc male habentur pro rarion sussiciente legis iurisue stricte dictorum nisi adiiciatur peculiaris ratio, cur conclusio externe obliget, g. 6 . .eta, Ratione legales ex lege, quam talem esse, non nisi numana fide cognoscere possumus, fu simul historicae , hinc ex iis tantum nec sciri , nec demonstrari complete, probari tamen aliae lege possunt. . I IVRISPERΙΤIA NAΤvRALis est cognitio iurium naturalium,4 6s philosephicorum Vniuersalium . 73, vel historicitantum vel philosophica et haec iterum Vel qua liscumque respectu certitudinis , Vel certa
storice tantum verba legum naturalium qui n0uerit , iuris tamen naturalis peritu yideri qui velit Eongius NATvRALIs est, in iuribus Oiusmodi philosophicis s. 73.1 non scriptis se turpius dans quam forsan in
ius subsumendi facta sub legibus naturgii-blis, Iureconfiatus naturalis esse si potest
48쪽
theoreticus, qui non sit practicus , practisu tamen esse non potest , qui non est rheoreticus. Quo facilior est ex ipsa natura et per naturam acquirenda, quo Vtilior est reliquis etiam iuribus soliditatem datura, quo magis necessaria est ob defectum auctoritatis externae legitimae iuris naturalis scientia, hoc maior defeetiis est in Cognitione iurium ciusmodi tantum hi, storica , aut philosophica etiam, tamen incertiore, . s. Ab incertitudine leguleii naturalis, etiamsi fuerit iuris positivi et Particularis consultus, subiectiva circa lege naturales, ad incertitudinem Oxuriiurium et iuris prudentiae naturalis vel absolute respectu totius generis humani, Vel obiective talem non valet consequentia Sicuti ius naturae vel late, vel stricte diseeitur, 3 6 ita est etiam IURISPERITIA et SCIEN
TIA NATU LIS LATE DICTA legum naturalium quarumcunque, et SRICTE DICTA , Xternarum tantum est IURISPRUDENTIA NATURALIS
LATE DICTA habitus subsumendi facta sub te, gibus naturalibus quibuscunque, sed sub
iuris naturae scientia potest ullas suas leges demonstrare ex rationibus historicis. Resi facti, litoriae, consilia prudentum, auqcIoritaῖς Oratorum, poetarum,philosopho i
49쪽
rum, reuelationis stricte dictae, fiction hypotheses philosophicae ei esse cpossunt principia demonstrandi, recte
me referri possunt ad declarationes, ut lustrantia, et ad subsidia heuristica s. med inueniendi ql in memoxiam reuocam quasdam conclusiones deinde aliunde monstrandas. f. a. Rationes iuris natural stricte dicti morales tum voluersi, tum lgum eius peculiarium attendere bonum e g. 8, 39, non tamen exiis temere et Promicue quibusςunque tentanda est horum monstratio, quatenus sunt iuris naturaloricte dicti, i. e externe obligantia β. 63. R dones eius legales ex iure positio essethei simul historicae, hine ad demonstritonem aeque inutiles. f. 7. Philosophia practica leges et iura natiralia, philosephica, quatenus sunt sciertiae G. I, 73 cum reliqui scientiis et verititibus abitute necessariis, habent imi nimbilitatem absolutam, . f. i 3'. ab hypotheticam etiam, quatenus lex mutari dicitiuquando cesset aestu obligare, hinc immutabilis hypothetice, quando obligationen eius essare est hypothetice impossibile Iam autem hoc significatu mutari non potes lex, nisi esset eius obligatio, obligatio autem Ssare non potest, nisi cesset eius raticsussciens M. I. Ras9. Ratio legis iursum
50쪽
que naturalium et philosophiae practicae in obligationibus est ipsi natura sussiciens, . 63. Ergo haec iura dicto significatu sub hypothesi durantis naturae sunt immutabilia, M. f. 27, ia8. Eodem significatu mutabiliatas legum humanarum positivarum a mutabili et vario arbitrio humano pendens quum non cadat in dictas leges et iura naturalia, nouam his prae illis conciliat immutabilitatem hypotheticam, dum mutato hominis Cuiuscunque arbitrio per id tamen nautari non Possunt. I. 63. g. I. Quum leges naturales sint simul posti. iae diuinae, et V. V. f. 69, iam hinc patet tantam legum iuriumque diuinorum positiuorum esse immutabilitatem, quanta natu'Talium est. f. 8o. Idem inferendum est ex immutabilitate voluntatis diuinae, quae est tiarum legum ratio suffciens 9 63. . 839. Quemadmodum autem ipsae leges naturales, quarum ratio sussiciens est rerum tran-storiarum natura M. I. a99. bis suis obiectis mutatis mutari, cessantibus cessare videm tur 9 SO quemadmodum homo etiam, lens aliquid certo modo se habere ad temnpus tantum finito hoc tempore voluntatem suam mutasse videtur volitionem tempora' riam et de temporariis confundenti ita Vi