Adversaria in Aeschyli Prometheum vinctum et Aristophanis Aves, philologica atque archaeologica

51쪽

Versu 24 quum viderei particulam et omitti in cod. Rav. Ven. Florentino et metrum, quod inde a verbis o o ἐλόicio ex creticis conStat, corrumpi censeret thediis Flecheisenius, Helmstadiensis, societatis philologicae olim sodalis, proposuit scribendum os νις ερυγοπο κιλος. Existimavi, hanc conjecturam eram esse OSSe, Sed particulam τε explicando illam inservientem, ut Eumenidum s. 11 et pluribus aliis locis, monui iam a lingua quam a sensu flagitari; si quis statueret Oetam scripsisse: ρνις πτερυγοποίκιλος τ', etiam illud facillime intelligi, quomodo factum esset, ut particulnet loco minus solito posita a nonnullis librariis omitteretur omnino, ab aliis ea collocaretur sede quae ipsis magi eSSe idonea Videretur.

l in musici S.

Carmine, quo convocantur, sinito crediderit liquis, aves cito advolasse et chori parodum tactam esse. t neutrum evenit, statim quidem. Videamus, quae subinde scripta re periantur:

53쪽

Reeensentur doctorum hominum, sententiae He quattuor invibus triusquam bovus in conspectum venientibus. In transcursu tractatur locus,

qui est s. 448 sqq. Primae adveniunt quattuor aves, eaeque non confestim citove advolantes, non Uno 3gmine, Sed singulae et Secretae. Advertit haec res jam veterem interpretem ad Vs. 29 haec adnotantem: rio τουτου et καταρίθιιησι των εἰς τὸν χορον G-τεινοντων Προςwπων κ δ' ἐν περιzzω ληφθενzων ων Προκατειλεγ/tενων. Nec tamen, cur quattuor illae personae

in scenam essent inductae dedita opera probabiliter expost tum est a quoquam. Nihil autem pensitanda est sententia Sueverni prolata in commentatione de Aristophanis vibus, quae est inter commentationes classis historicae et philologicae regiae academiae scientiarum Berotinensis, a. 182 recitatas, Berotini a. 1830 publicatas, cujus libri p. 101 haec reperiuntur verba: die On s. 26 bis 293 erscheinenden uter in Zetnen Oge gelioren, Wie schon O den Scholien emerktWird, nichi mit Zum Chore, Ondern erde uis tum me er sonen itur Orubergemhrt, um die satirischen emerkungen, melche ei edem Von line gemachi erilen, Eu Verani3SSen. nQuiS, quaeSO, ut taceam, reVera Oetam non cujusVis arripere avi commemorationem ad satyram adhibendam, tantam inso lentiam in artificiosissima elegantissimi poetae subula admitti

54쪽

posse in animum sibi induxeriti Pauli curiosius in illarum rationem invium . investigasse Menellius videtur si ex paucis illis, qua duobus locis noli illius de theatro Atheniensi operis

hac de re leviter projecta reperiuntur et in transcursu com memorata, universam ipsius menteni recte divinamus Genet lius enim quum uno loco gallum gallinaceum, quo de s 275 sermo est, imprimis inter axes, quae s. 448 πλῆται nuncia pentur, recensendum esse existimet, videri potest ita statuisse: primum, inve in principio' exercitum reserre et quattuor illas aVe esse gravis armaturae milites, Viginti quattuor ver aves ΡοSlex Ompnrentes in quibus thorus constat, milites levis armaturae misi sorte Opinatus est, RS RVes se omnino non accinxisse ad pugnam gerendam, deinde illas quattuor Ves, quum iugia non visum isset opus, discederes jussas isse , 449 Eundem Genellium, riuum altero loco I OS edoceat, gravis armaturae aves descendisse de rupe, quae in prOSceniosuerit, probabile est censuisse, quattuor illas aves Orchestr3m Omnino non esse ingressas. viae sententiae tam Sunt infirmae,

ut plus viginti rationibus impugnari possint et everti. Quas,

ut charine . parcamus, non asseremus Sed non erit inutile, breviter attigisse illum locum, ex quo omnes istae 43riolationes originem traxisse videntur , Leguntur s. 44 sqq. haecce: κουετε μ' 'ους πλί ας νυν/ ενιὼ νελοι ἐνους θωπλ άπιέναι πάλιν χικαδε,οκοπειν ὁ et αν προγράφω/ιεν ἐν 2οῖς πινακιοις. Haec, igitur 4 verba quibus Gravis armaturae 3 milites aedire domum jubentur, certum habeo, i non a rnecone Vitam, i cui vulgo tribuuntur ex inde unius, i ut videtur codicis Vnticani, pronuntiari, sed a Pisthetaero, neque ad chorum avium dirigi, ut Vulgo statuunt, sed ad solum uolpidem isti Primuna j enim ordo dicendi jam best apud Pisthetaerum: deinde nexu Sententiarum monstrat, hunc similia dicere debere,atque hoc loco scripta leguntur; porro propter Ocnbulum προγράν ω3 a seri non lotest, . ut haec verba praeconio tribuantur. I sessi ducis ipsius iredantum esse . oportet, ducem , autem , exercitus, qui Sane quidem praeter ipsum uno tantum constab3 milite, aperte PiSthetaerus egit u ut ex iis, quae praecedunt i Oppido liquet;

accedit ad haec, quod paullo anto, s. 435 . ipsa Pisthetaeriet uelpidis muro πλία commemoratur. quae . quo duret his

55쪽

- IT hominibus tribuatur, ex loco, qui est S. 358 sqq. opp3ret, et quod facetissim poeta per est digitum, si unus Euelpides plurali unier appellatur λεω et πλ&αι. Recte jam in dorsius in ea Aristophanis editione, quae Oxonii emissa in

lucem est, Verba, de quibu Sermocinamur, Pisthetaero tribuit.

Demonstratur, quattuor illas aves musicos chori esse. Explicantur verba poetae Agitur de patria deque habitu scenico musicoruna.

Ergo aliam illarum quattuor avium explicationem circumspiciamus oportet. Qua in re proficiscendum est ab eo, quod

proxime ante chorum OrcheStram ingrediuntur si Orchestram, Dinquam, si ingrediuntur B; Rui ea proscentum non Sse in greSSRS, Vel X O pparet, quod prorsus neque agunt neque

loquuntur. Illud autem jam per se solum eo ducit, ut haSaves musicos chori suisse existimemus. Atque ita esse ut credamus, plurima etiam in ipsis poetae verbis insunt, quae suadeant. Non adhibebo, hoc quidem loco, ad demonstr3n dum illam Vocem, quam hoenicopterum dereos 26 inter ingrediendum supra vidimus. Sed Vs. 276 gallus gallinaceus expreSSi Verbi Vocaturo ου so/ιαν et ις ορνις Magis etiam idonea ad nostram sententiam comprobandam sim PR, quae loco Aristophani notata potius reperiuntur et signisicata, quam verbis expressa. Et primum quidem omnes illae quat tuor Ves peregrinae sunt Phoenicopterum eSse, poeta ipso

significavit Vs 271 et 275. Et appellatur apud Heliodorum,

Aethiop. VI, 3 Nειλωος φοινικο ιτερος Apud Iuvenalem, Sat. XI, 39, haec avis commemoratur quidem medio inter Scythicas Volucres et Gaetulum orygem loco, sed ex hoc loco de ipsa phoenicopter patria certa conjectura capi vix potest.

Porro etiam gallum gallinaceum Vem exter3m esse, Oeta

ipso dixit Vs 275, et ipsum nomen νηδος ροικος ορνις, de quo videos 485 707, 33, demonstrat. Cujus appella tionis quam Boettigerus caussam suisse opinatur libro de per lsona Furiali, p. 37 adn. C. Α B6ttiger' Lletne christen ar chaologischen und antiquarischen Inhalis, gesammel und her aus gegeben voti Iulius illi g, Vol Ι, p. 21 IJ, ea non fuit.

Meliora discere Vir multo me ruditior poterat jam ex postremo illo poetae loco, quin etiam ex prinao, imprimis vero e ii,, quae disseruerunt Varro et Columella de re rustica agentes,

56쪽

ille III, 9, hic VIII, 2, atque Salmasius Plinianarum exercitationum Vol. I. p. 612. Denique de altera pupa aut de

ea a i , quae κατωφαγας ppelintur, aliunde quidem con stat nihil illiusmodi, sed etiam has externas suisse aves Velox eo hicet, quod aeque atque du3 primae illae ignorantur vel a Pisthetaero, cui Atticas aves Omnes notas suisse infra ostendemus. Iam ero constat, musicos, imprimis tibicines, apud Athenienses e ipso tempore, quo haec acta tabula St, ut plurimum fuisse peregrinos, de quo satis habe relegasse ad ea, qua disputavit Oettigerus dissert. quae inscribitur si Pallas Musica uia Apollo, de Marsyastodier, script minor. Vol. I. p. 11 sq. et p. 36, et ad inscriptionum Atticarum, qu30

nunc collecta reperiuntur in Corporis inscriptionum Graecarum Vol. I. P. II., classem quintam. Porro Omnes, de quibus sermo est, Ves coloratcte erant vel versicolores Phoeni copterum pennas purpurea habere, ipsum nomen indicat; accedit, quod Vs 27 vocatur τοι νικu0υς. De gallo gallinaceo re nota in vulgus est. Item de pupa. Praeterea vel hanc solum avem vel hanc et simul illas duas coloratas SSe, X- pressis verbis significatur S. 2ST. Denique etiam eam avem, cui nomen κατωφαγάς erat inditum, coloratam fuisse vel Versicolorem, ex hoc eodem VerSu 3pparet, quo haec re aeque notatur et essertur a Pisthetaer atque s. 275, aves terris exteris esse oriundas. Atqui notissimum est, musicos vestitu purpura aliisque coloribus tincto usos suiSse, de quo cla quae

congesserunt Bartholinus, de tibiis III, 4; Butengerus, dotheatro , 5 et II, 40 ii, ad quos provocavit Boettigerus

explicans anaglyphum mus et Napoleone opus c. at a Julio Silligio collect et edit. p. 40T; et e monumentis 3rtis, picturae non 3m vasorum, quamquam in iis haud raro tibicines et citharistae repraesentati sunt, quam parietum taleS, qualis est illa, quae reperitur in his libris: Antichita di Ercol. , Τ. IV. tab. 42 6Muse BOrbon. , T. I tab. 31 in siniano illo, qui inscribitur: Die schonsten ornamente uti merkWurdigsten Gemalde eici, Fas c. VIII tab. VIII tab. 8 denique in er-nitiano parietum picturas Pomprianas et Herculanenses conti nente, cujus primum fasciculum commentariis illustravit beatus

O M uellerus, Fasc. I. ab S; et imprimis illa, quam publicavit Pacho, is Voyage dans la Marmarique, da Cyrenaiquem etα,

57쪽

laerum, τίς ποθ' IGMpωσις η των ρνεων Conspirant in oviri docti ut λοτασιν Vium crist3 Signiscare credant Ei cristas , habere tam Gallum g3llinclceum quam upupam, cum inter Omnes OnSint, num, Si neSciremus, ex hac ipsa tabula

possemus discere vide de illo Vs. 1366 et 48T, de hac Vs. 94 Iam si quis attenderit ad id, quod Vs. 48 galli gallinacei crista

recta appellatur κυρβαsia, h. e. tiar recta, quulem reges Per sarum aestabant, Tacile sibi in ' animum , inducat ut crisias avium referre tiaras ' et hoc musicis proprium suisse capitis tegimentum, statuat Et profecto, hoc pilei genere in Asianis maxime nationibus usu veniente, ieri omnino non posse, ait musicos credamus usos SSe, ViX contenderit,' qui meminerii, artem tibiis canendi primum ab Asianis isse inventam atque excutiam ' et vel Alcmanis poetae temporibus' in Graecia it plurimum ab Asianis servis vel mercenariis exercitum; videlibri uelleriani, quo de Etruscis exposuit, VoLIL p. 20 sqq.; atquo citharam et Vocari A σι αδ et in Lydia primum reper tam credi, 'is r. qu3e congeSSerunt interpretes ad Aristophanis Τhesmophoriar. s. 20, ' quibus adde docum liodori I, 16. Ut reliquus musicorum vestitu atque Ornnius jure ad Asiati cum resertur Originem, ita quidni statuamus, fieri potuisse ut etiam capitis tegimentum Asianis proprium certe tum, riuum

pleno et legitimo minatu opus' esset, retineretur musicis Verum enim Ver, haec quamquam primo obtutu sanequam speciosa esse sententia videtur cum Blii rationibus et ratio

cinationibus infringi potest, quin eam ob caussam omni curet verisimilitudine, quod pilei illud genus meque scriptoribus veteribus commemorItur 3nquam muSicorum proprium, neque in artis operibus conspicuum S unquam in c3pitibus musicorum. Utriusque generis testimoni docent, coronas ut veras aut arte tactas aut utrasque simul de quo OStremo sis verbi caussa Stat Τhob. VI, 366 proprium musicorum capitis Orn3tum fuisse. Ergo aliquis dixerit, ' vero simile esse, Aristophanem iristis illis aut has corona repraeSentari 'mut nihil. Voluisse. Audio P sed hoc Verum esse nego ac pernego. illud. dubito, num probabile aut aptum sit. Quid, si omnes illas aves noucris tutas productas esses dixerimus Hoc certum est, monomiae cristatas productas esse. De ea quidem quae κατα-

58쪽

non habere, ex naturni historia constat. Iam Vero, quid, caussae QSSe possit, cur dua Vel tres cristatas produxerit poeta, duas vel unam crista carenteS, quum per se haud in- tolligatur, tum eo minus: Si in aprico OSitum, quod ea, quae certo cristam non habet, Simul ea est, qu3m Oeta

agmen secit ducentem; quδm eo decore, quo reliquRe avi sae suerint, destitutam suisse, dissicile est ad credendum. Accedit ad hoc, quod Opinor, quiVi unus, qui s. 291 ac curatius inspexerit, mihi largietur, poetam ita hoc loco di centem sacere is thetaerum, hic ut o φασιν in Omnibus avi bus deprehendisse videri debeat. Inspiciamus igitur Verba poetae huc pertinentia pnulo e curatius, ut videamus, quid sibi velit vocabulum λόψωοις. Et ipse ille locus, ubi est o situm, videtur In primo obtutu postulare, ut λόφους interpretemur cristas. Quod enim istheta erus interrogat, avesne ad diaulum Venerint, ex parte inde explicari potest, quod Graecos etiam gravi armatura igitur etiam cristis, instructos scimus cursu certa SS ' . Sed jam ea, quae respondentur ab Upupa, alteri cuidam Vocabuli λοφωοις explicationi magis sa vent, quam illi. Haec enim quod dicit: aves in λοψων οἰκουοιν, ut Caress, tacilius ita explicatur: si in collibus a

bitanis, quam ita si cristis instructae Suntn, quamquam concedendum est, utrumque Valere de Caribus, id Herodot. I,

ITI, Strab. XIV, p. 66 , schol ad hucyd. I, 8. RurSuSistud quidem απεβαλε τὸν λοφον, quod est S. 290, potius

e ducere debere videtur, ut de crista cogitemus, sed id, quod Vs 279 altera pupa diciturii τερος α λόν ον κα Τει-λ27φυ ς τις ορνιe eo, ut λόφον collem intelligamus. Et vide, ad hoc quam sit eximie B ccommodatum , quod gallus gallinaceus s. 275 vocatur ostβατης. . Quod vocabulum en

' . Ex parte . Inquam. Nam illud per se solum non unicere ad Verba isthetaeri explicanda, Iuce clarius est, quamquam a nullodum intellectum , ut videtur. Quippe nondum lique , eur ipsum diati Itim dicat isthetaerus. Se qui ex hoc videtur, ut, qui gravi armatura in

structi cursu certarent, aut solum diaulum quaterni quaternos stadium cucurrisse cursores non graviter armatos Pausanias VI, 13, 2 refert de certaminibus Olympicis se iocinans - , aut omnino Solum

59쪽

gravi et fastus plena incedendi ratione gallo gallinace pro pria, quam attingit hic poeta etiam S. 486 erbo διαβιωκει,

aeque atque OS Germani cum sigura dicimus aut telaon gehens et censeo equidem illum gradiendi modum simul re lutum esse ab eo, qui gallum gallinaceum gel, 3t, ad quam rem non inepte aliqui dixerit spectare epitheton taetorioς sed etiam proprio SenSi capiendum esSe Ocnbulum ostβατης, ut credamus, Vel ea sola facere debent, quae paullo ante attulimus similiter dicta. Est autem cum hoc epitheto com ponendum arctissime, quod infra s. 36 gallus gallinaceus dicitur ἐπιτλγδειος ικε, ἐπι πετρων, quB Verb3, R Sue Vernio, . . . 63, male intellecta, reSpectu ejus, qui ob ocu los versabatur, galli gallinacei prolata esse, infra etiam ne curatius elucebit. Flagitant autem etiam haec, ut Vocem

Οριβα et et re existimemus proprie dictam de eo, qui in monte incedit. Quid multa Non potest jam dubium esse, quinio noις Vium reserenda sit ad sandalia ipsarum. Et vide jam quam egregie haec interpretandi ratio quadret etiam ad eos loco , quibus Vocabulum λοφος ita positum est, ut, nisi

Comicus esset Aristophanes, de crista non OSSet non Sur

patum esse. Sed egregie lusit poeta facetissimus. Quod enim ad s. 290 attinet, jam liquet, quam apte miretur Euelpides, quod κατωφαγάς, Si Cleonymus sit, non abjecerit sandalium;

quod quum altum SSet, sane ita erat Ompnratum, ut Ominem prohibere deberet, quominus cito curreret; et Si Pisthetaerias Vs. 292, vocabuli χόν ωοις ambiguitate utei Sad jocandum ex pupu quaerit, Venerintne aves ad di3ulum, non potuit, quum ea, quae vere erat, λοφοπιις Olius RXimo impedimento esse deberet currentibus, non fieri, qui it Verba Summum eorum, qui audiebant, risum moverent. GessiSSe Rutem musicos in scena Attica altiora quaedam sandalia, ut hoc utar ad tempus, etsi non reperitur testatum expressis Verbis, tu men tam per Se non es non probabile, quam loci exsistunt Veterum et Scriptorum et grammaticorum, e quibus credibilesiat. Quod ad citharistas attinet, apud iphilinum cognoscimus Neronem ἐν et v sviset ρα βαραν χοντα και scto UzΩἰδιον καὶ κοβυρνου , ποτὲ δὲ 3 σαδας, καὶ προς- ειον, et cothurnos gestat praestantissimum illus Apollinis 3 citharoedi signum

60쪽

marmoreum ad nauseum ioclementinum pertinens, quod pro

babile est referre celeberrimam Scopae statuam in aedibus Apollinis Palatini collocatam, accuratissime illud inter Omnes, quae adhuc exstant,' pollinis citharoedi imagines ornatum et vestitum citharistarum vel citharoedorum exhibens, id sinu ssie Francois P. I tab. 5 et uelleri si Dentimulor de alienΚunsis, Τ Ι, ab XXXII, 141, a. ibicinum vero κρο περια perhibentur suisse, Boeotis proprium calceamenti genus, de quo egerunt Salmasius ad scriptores II. . . II. p. 38 sqq. ed. Lugd. Bat. a. 1671 et Boettigerus siquid sit docere a bulam prolus. 9lt. p. 6 sqq. adn. opuscul. p. 303 sq.); testimonia congesserunt Schneiderii l. c. p. 104 et Meinexiusti Historia critica Comicorum Gr3ecorum p. 336.

Pergitur. Probatur, gallum gallinaceum et alteram pupam cristis earuisse. Disputatur de Iuscinia tibicina deque eoru tibicine ad interpretandos Iocos , qui sunt s. 658 sqq. et s. 859 sqq. Exponitur accuratius , quae sit horum duorum musicorum et ratio et relatio ad illos Agitur in transcursu de matalo el' Antigenida tibicinibus.

Ergo demonstratum Videtur, vocabula λόφος, λόφωσις non Spectare 3 cristas quattuor uvium Fatendum tδmen, habere nostr9m sententiam dubitationem, num hic poeta apte ita, ut demonstr3vimus, usus sit illis vocabulis, siquidem gallum gallinaceum et alteram pupam revera criStiS, qu3 Pro prie ppellari λοφου notum est, instructas produXerit. Qua de re, ne quis ab hac parte aut nobis contradicat aut sum inum Comicum vitii crimine Oneret, inquirendum erit Rccura tius, illud num vere locum habuerit, an minus. Et videtur

fuisse. Incipiamus ab altera pupa. Priorem, Procnes illum maritum, etsιλοφίαν Bbuisse, Supra vidimus. Sed eam avum eSSe alteri u upupae patre nutae ea, quam Philocles foediore aspectu descripserit vel potius produxerit, cognoscimu eX loco, qui est S. 281 sqq. de quo nuperrime disputavit Gu Stavus Exnerus dissert si de schol Aeschyli et tri logiarum

ratione P. I sqq. Ergo quum nihil caussae Sit, cur priO- rem upup9m decrepitum fuisse senem exi Stimemus, ConSenin neum est, ut iterum pullam cogitandam esse credamus unde rurSu Sequitur, ut crista caruerit. Porro quod ad gallum

gallinaceum attinet, vidimus sane u vel in hac fabula cristam