Adversaria in Aeschyli Prometheum vinctum et Aristophanis Aves, philologica atque archaeologica

61쪽

hujus avis commemorari pluries Sed Veiba, quibus hoc fit, ita sunt comparata, ut minime opus Sit respectu ejus, qui in orchestra ersabatur, galli gallinacei dici existimare. Iam vero Vs. 32 sqq. Pisthetaero interroganti:

T se καθέξει τας rio λεως et, Πελαργι κον; ita respondet pupa:

quo facto Euelpides exclamat: 'D νεο et et D δε grior α' ως ὁ o θεος 4n rex δειος ι κειν ἐΠι πιεῖ ρ ῶν. Quae verba ad tum, qui aderat, Galliina gallinaceum dirigi. cum per se probabile est 'tum non neg3bitum ab io qui meminerit, quo respectu ea, quae sunt alter Versu, sint dicta. Ergo amplius dubium esse non potest, quin pullus suerit gallus g3llinaceus p unde rursus sequitur ut cristam non habuserit: in quam rem non indignum , censeo, qui conseratur, docum Horaclidis servatum ab Athenaeo XII, p. 533 repraesen latum a Meinesii Fragm. Om. r. Vol. III, p. 465:'Aλεκτρυόνα τον ' οὐ Φιλ irino υ Παραλαβ 0ν

καTεκοφεν χυ au i εἶχεν Ουδε Πω λοφον, ad quem adnotavit vir egregius. SchweighaeuSerum Verba υγα εἶχεν ουδέπω λοφον ad imperitiam et juvenialem Addaei referre. Iam si probabile est, ne gallum quidem gallinaceum aut alteram pupam cristatas fuisse Ves, quam sat credibile, eti3m Im, Illae κα et inpar ας spellatur, aeriSta Rruisse, non est quod moneam. Et citi fuisse, necesse ista Vel per se statuant ii, qui elecanum nocrotalum intelligendum esse sibi persuaserint. - Haec hactenus Restat, ut illa ' quaedam agitemus Hisputando quae et Obverti nobis possint quattuor illas aves musicos esse censentibus, et ad universam rationem musicorum scenicorum penitius cognoscendam haud exigui sunt momenti Iam ante quam . Orchestram ingrederentur quattuor illae aves, lusciniam. tum quidem non adspectabilem. tibiis cecinisse, Supra monitum , est . . Ea postea scenam ingreditur loco, Auem, quatenu dignus est qui accuratius cognoScatur, hic apponam integrum:

62쪽

ίπο τῆς κεφαλης et χειιιι κα θ' υτω φιλεiν. Praeterea itiam tibicinem deprehendimus in scena pompam, quae post Vs 850 ingreditur comitantem, eumque κυρακ

t ipsa re stilia post

63쪽

hoc satis esse musicorum, non pu QSS qualuior illic. id que eo minus, quod jam Procnen chori u Si eum esse, ex

iis, quae leguntur inde a S. 676, Oppido elucent. Porro ad hoc videtur attendendum, quod luscinia et corvus haud dii bio alio habitu erant, quam phoenicopterus, gallus gallina

prium, de quo copiosissime egit BOettigeru Script min. Vol. I, p. 51 seqq. Idem quin Sit Procne zo ειι ια, cuju mentio sit Vs. 673 sq. non videtur dubium, ut neque illud, quin

ρυγχος βελίσκοιν quod in illo inesse egimus, de duplici tibi sit intelligendum. Atque illud capistrum non fuisse quattuor

illis avibus, tantum non certum Videtur. Vi enim est re dibile, alioqui ne verbo quidem notaturum suiSSe poetam. Pariter ex hac eadem caussa ero Videtur Simile, Procnen et cor vum caruisse soleis illis altioribus, de quibus Supra vidimus. His igitur nixus discrepantiis tu aliqui ratiocinetur quum certum sit, lusciniam et corvum cunere tibiis, tutuendum Sse aut, inter quattuor illas aves nullum fuisse tibicinem neque tibicines scenicos uti altioribus soleis consueSSe, ut quattuor aves omnino non suisse musicos. Ex quibus quum ea, quae priore loco posita sunt, Vix seri possit ut credamus, altera haec ratiocinatio eodem duceret, quo illa, quam nullo Supra communicavimus. - haec igitur jam erit respondendum in gillatim. Qua in re agenda dum in universum Serv3bimus ordinem, initium tamen facimus de corvo diSSerentes. Is musicus neque ad chorum pertinet neque ad actores, sed ad solam pompam, quae in cen3m inducitur notum est autem, veteres solitos suisse sacris tibicines adhibere. Qui post quam scenam ingressus est post S. 50, abit post Vs. 105T; si praeterea tibia cecinerit, pone Scennm secerit necesSe est, quod, cur ita sit institutum, quum idoneis rationibus non possit demonstrari potius concedendum erit, non SSe actum.

Quin eum ne iis quidem canticis tibia adSpirare, quae sunt Vs. 51 sqq. et 895 sqq. probabiliter concludi potest ex eo, quod demum sub sinum prioris cantici tibia canere jubetur. Similis, ut videtur, sed diversa tamen lusciniae ratio est. Ea et ipsa breve tantum tempus versatur in scena. Abit enim statim posti Vs 800, id quod cum aliis de caussis probabile

65쪽

hoc satis esse musicorum, non pu PSSe quattuor illis . id que eo minus, quod jam Procnen chori musicum esse, ex iis, quae leguntur inde a S. 676, Oppido eluce3t. Porro ad hoc videtur attendendum, quod luscinia et corvus haud dii bio alio habitu erant, quam phoenicopterus, gallus gallina

prium, de quo copiosissime egit BOettigeru Script min. Ol. I, p. 5 seqq. Idem quin Sit Procne et o ἐιι ια, cujus mentio sit Vs. 673 sq. non videtur dubium, ut neque illud, quin

ρυγχος ὀβελίοκοιν, quod in illo inesse legimus, de duplici tibi sit intelligendum. Atque illud capistrum non fuisse quattuor

illis avibus, tantum non certum ridetur. Vi enim est re dibile, alioqui ne verbo quidem notaturum suiSSe poetam. Pariter ex hac eadem caussct Ver videtur Simile, Procnen et cor vum caruisse soleis illis altioribus, de quibus supra vidimus. His igitur nixus discrepantiis ita aliqui ratiocinetur quum certum sit, lusciniam et corvum cunere tibiis, Statuendum esse aut, inter quattuor illas aves nudum fuisse tibicinem neque tibicines scenicos uti altioribus soleis OnSueSSe, ut quattuor aves omnino non suisSe muSic OS. Ex quibus quum ea, quae priore loco posita sunt, vix fieri possit ut credamus, altera haec ratiocinatio eodem duceret, quo illa, quam paullo Supra communicavimus. - haec igitur jam erit respondendum in gillatim. Qua in re agenda dum in universum Servabimus ordinem, initium tamen facimus de corvo diSSerentes. Is musicus neque ad chorum pertinet neque ad actores, sed ad solam pompam quae in Seen3m inducitur notum est autem,

veteres solitos fuisse sacris tibicines adhibere. Qui post quam scenam ingreSSus est post S. 50, abit post Vs. 105T; si praeterea tibia cecinerit, pone Scennm fecerit necesse est, quod, cur ita sit institutum, quum idonei rationibus non possit demonstrari potius concedendum erit, non SSe factum. Quin eum ne iis quidem cantici tibia ad Spirare, quae sunt Vs. 51 sqq. et 895 sqq. probabiliter concludi potest ex eo, quod demum sub sinum prioris cantici tibia canere jubetur. Similis, ut videtur, sed diversa tamen luSciniae ratio est. Ea et ipsa breve tantum tempus versatur in scena. Abit enim

statim post' s. 00, id quod cum aliis de caussis probabile

66쪽

est, tum e iis, quae proseruntur a chor Vs. 660 et a is the tauro f. 661, 664, certo sequitur. Cecinisse autem lusciniam

pone cenam Versantem praeter eum locum, de quo supra

vidimus, ubi expressis verbis excitatur ad canendum, quominuScredamus, jam e prohibet ratiocinatio, quam modo protuli decorvo agens Sed nova accedit haec ratio, quod lusciniam, ubi revera illud git, non agere nisi jussam animadvertimus.

Λ enim objiciat aliquis, ut luscinia semper concinuerit chori Cantui, certo sequi ex eo, quod illa s. 78 et 7 ab hoc appelletur his verbis:

παντων ξυννot ε των ἐμῶν υ/tνου ξυνTPOτε. Speciose quidem, sed dubito, an non recte. Aut enim con cedendum S Set, hunc Oetam minus considerat sive hoc loco locutum esse sive illa Sic, ut vidimus, instituisse, aut statuendum, Vocabulum stνος positum esse proprio senS decantu deo alicui dicato. Et haec vera difficultatis expedienda rati videtur Partim enim ad hanc explicationem Optime quadrat quod in Da s. 3 sqq. chorus ad lusciniam con-

partim vel per se egregie habet, quod chorus se dicit cantus illos sanctissimos et quasi praecipuos non edere nisi comite summa cantrice. Nihilominus amen non nego, seri non posse, quin illud, quod luscinia praeludit anapaestis et quod postea tibia canit inter cantum chori, - si omnino in his

acquievit - Scrupulos relinquat, si tamen statuitur, adsuisse musicos imprimis ad chorum pertinentes. Ergo accipe hanc meam conjecturam. Musicos, qui choro vel scenicis conci nerent, Vulgo non suisse optimae notae, par est credere; sed

fieri poterat, ut aut choregias paratus esset ad majores sumptus aciendos aut poeta celebriore artifice opus haberet; tum adhibebatur celeberrimus quisque musicus is rem Suam agebat Sine socio et magis solus canebat, quam iis, qui canerent, accinebat. Quod si in comoediis seret, vel per Se in nuda 3rte tam aptum erat, quam in parabasi, quam plendidissimam comicae fabulae partem esse inter Omnes OnStat; sed potuit etiam alibi locum habere, ubicunque maXime con

67쪽

duceret rei. Fac tale quid , Ve quum geretur, Su venisse, et omnes scrupuli remoti erunt; si naui apparebit, quum egregie omnia concin3nt; nam quum tibicine Opia esset, summa sane hujuScemodi artifex natura sua erat luscinia ea

quo ipsa pupae, cujus magnae in sabula agenda arte Sunt, uxor. Quin id ipsuna, quod luscinia est, quae tibi canit,

vel per se Oluna 3gitat, ut eum , qui luSciniam agebat, X-cellentissimum fuisse tibicinem sumamus, ut taceam ridicula sere ESSe Verba, quae ab pupa proseruntur os 2 10 Sqq. Si ita non suisse censendum esset. Iam intelligitur etiam, qui sat ut luscinia excitetur semper ad canendum tibia, quippe extra ordinem canit. Omnino admirabilis sane poetae 3rs conspicua est in omnibus, quae ad lusciniam spectant. Quantarii siclos hunc tibicinem sabulae ipsi immiscuit, id quod sere eodem modo valet de quattuor illis musicis, qui in hac sabula non prorSu non respiciuntur vel Omnino Separantur ab iis, qui canunt et agunt, sed jam eo, quod nomin Intur, eodem sere loco habentur, quo chorus quam egregie cavit, ne tibicen Procnen gens raeter exspectationem canere Videretur, et simul curavit, ea ut aptis locis caneret quam praecl3Ierationem habuit temporis, quo haec acta est sabula, clam autem esse Dionysiis urbanis constat et vice versa ejus anni partis, qua lusciniae canere solent, quum chorum dicen

videtur satis esse dictum de priore Objectione. - Pergδmi jam ad alteram. Et ea quidem, quae de capistro Sunt Onita, ut recte aestimari possint, non inutile fuerit meminisse, illud τε φορβείας λυσαν proprium fuisse eorum, qui plenis buccis et vehementius tibias instare vellent, conirn uso esSecapistro, quibus aut lenius, sive Omnino sive ad 3rtem, tibiae instandae essent aut cavendum, ne inter standum inais multus Ventus rustra periret. Sic enim in universum de posteriore tibia canendi ratione statuendum videtur, nam 3pistrum non impedixisse vehementiorem statum, ut ali mittamus,

docet figura buccinatoris, quam repraesentari jusserunt uicalit Italia avant i dominio de Romanis ab C et Panos a Bil de antiken Lebens lasc. II, ab. VII. aceo, quod jam Salmasius adnotavit de capistro agens Plinian. Exercitat. l . I, p. 85, hoc capistro tibicines os sibi obligasse et buccas Sub-

68쪽

Sirinxisse, ne lira justium modum insarentur neve turpiculum os redderent. Iam vero, chori tibicines, probabile est, sal tem ut plurimum et concentum edidisse et tibiis adspirasso

pluribus simul cantantibus, ergo non est, cur eo St3tunmuScapistro non potuisse Brere contra luscinia certe maximam partem Sola canebnt, corvus Omnino Solus ergo pie utebantur capistro. - On multo dis scilior ad solvendum, unm quam aliquanto magis implicata, ea quaeStio est, qua agitur de soleis tibicinibus propriis, quae κρουπε α appellantur.

Libanius quidem apud Photium, Bibl. 266 p. 495 eLL. haec

dis sabula eodem judice vid. p. 125 Olymp. XCI, 1 ludis i

bei 3libus urbanis, ergo uno anno rite quam Ves doceret

Λristophanes. Quod ad Antigenidem Satyri attinet, diversum illum a cognomine tibicine, Dionysii silio, id quod nuperrime

demonstravit ei nekius Fragm. com Gr. Ol. III p. IST DODpotest quidem certo ostendi, eum jam ante ΑVes doctam mu Sicam exercuisse Philoxenus, poeta lyricus, cujus apud Sui dum perhibetur tibicen suisse, nominis celebritatem assecutus est circa Olymp. XV, ut Dionuit Meinelitus Hist crit. . 9, sed quidni Antigonidem Satyri jam multo ante hoc tompus ne dicam inclaruisse, ut musicam exercuisSe iniunm HS quo probato, etiam si ponimus, ob/ιαοτὴν suisse Philoxeni dilhyrambicum carmen, non Antigenidae, quod posterius statui posse existimavit Meinelitus . c. p. 341. adn. 61 - 3men Optime sumere licet, Antigonidem Satyri Milesiis calceis jam ante Ves actam usum esse, quia Verba Suidae supra X- scripta haudquaquam postulant Omnino, ut Antigenidem eoi pSO tempore, quo operam Suam navabat Philoxeni obsta GTI Primum illos calceos gestasse' existimemus Quin

69쪽

Odolaedus uellerus libri, quo de EtruScis exposuit, Ol. II. p. 202 haec perscripsit ad locum Suidae pertinentia: gewisssuhrte nichi ers Antigenidas in riechenian das Safrange-Wand des Lydischen Bacchus Attribui und die Milesis chon

Schulio ei de Flotenspieleria in s. Et latendum est, etiam id, quod eadem res apud Suidam refertur de Antigenida, apud Libanium, cujus locunt ignoravit uellerus, tribui

tur Batalo, - eosdem enim esse calceos Milesios et muliebres tantum non certum videtur videri pro sententia Viri summi pugnare, nisi quis maluerit statuere, Batulum O-catum esse etiam Antigenidem. Quid, si nos ita esse contenderimus et proinde in depravato scholio ad Aeschinis orat. c. imarchum S. 126 hocce δοκε δέοιο λελεχθαι βαταλος

'Aντ'ιγενιδην Quam sucile initiales litora hujus nominis

propter antecedentis vocabuli literas sinales excidere potuerint, in propatulo est situm. Praeterea similia, atque apud

Libanium de Batalo praedicantur, de Antigenida relata Theophrasto et Plinio citavit jam Salinasius Plin. Exercit p. 85 A et , quae ut de juniore Antigenida valere jure uocensuerit Meinekius, Fragm. Com. Gr. Vol ΙΙΙ. p. 18S, referri tamen aeque bene ad Satyri silium posse, jam ex iis, quae apud Suidam scripta leguntur de vestitu quo hic Sit SuS, credibile sit. Illud si vere conjecimus, Sponte apparet, quam facile eri potuerit, ut de Ephesio tibicine, cui Batalo suit

Sive nomen Sive cognomen, eadem relIta legamus utque de

Antigenida. Illum autem hoc juniorem suiSSE, OnSentaneum eSt eum Statuere, qui adstipuletur iis, quae a Meinelii et a nobismet ipsis disputata sunt, et ex iis, quae traduntur a tu tarcho vit. Demosth. cap. 4 Ephesium tibicinem ab Antiphane exagitatum esse probabile ducat. Sed haec omnia insirma esse atque dubia latendum est. Quae quum ita sint, facile aliquis scrupullam injiciat sic ratiocinans quoniam certum Vi deatur, neque lusciniam neque corvum tibicines gestasse illa κρουπέζια, magis etiam vero fieri simile, tibicines, quotquot assuerint in vibus ingenda. hoc calceamento non ESS USOS,

70쪽

etiamsi musicorum usque ad illam sive a tali sive Antigenidae novationem proprium si ierit. Ad hanc igitur objectionem ad tem pus haec respondebo. Vel per se credibile non est, suisse omni bus tibicinibus uno eodemque tempore viventibus unum Itque idem calceamenti genus. Praeterea neque illud simile est vero, tibicines nullo nito SOS' SSe nisi aut iis, quae κρου- περια appellantur, aut calceis Milesiis. De utroque quum

Scriptores tacentit, monumenta ritum n veteribus cultarum satis nos edocent. um si quis secum reputaverit, scabella

apud Romanos, et vel serioribus temporibus, usitata suisSe, is vix ac se vix quidem sibi inducat in unimum, ut soυΠεζta, quod vocabulum vel idem significat, abolevisse apud Graecos omnino, nedum tam mature, credat. Iam his credibile redditur, seri potuisse, ut qui in una eademque tabula musici prodirent, diversis auten uterentur calceamenti generibus. Per se intelligitur, hoc imprimis valere de iis, qui tam loco, quo prodirent, quam conditione essent diversi. Praeterea non est non probabile, talibus calceis, quales sunt Milesii, et omnino splendidiore ornatu saltem temporibus Aristophanis eos 3ntum iis Os suisse, qui celebriores essent atque eam

ipsam ob caussam inflatiores luxuriosioresque in theatro verbi caussa tales, qualis in hac tabula prodiit luscinia, nisi quod haec tibicina est, non tibicen, sed non tales, quale erant quattuor illi musici Sed videtur etiam accuratius demonstrari POSSe, cur hi potissimum κρουπεζια gestaverint, reliqui non item. Etenim Pollux VII, 8 expressis verbis tradidit: et ακP0υπερι ξυλι νον πολ73 α ri ποι γ73tενον εἰς ἐν δ'όσιμιον χορου. Ergo hae Oleae inserviebant ad sigil uti canendi dandum. O vero negotium tantummodo quattuor illorum musicorum esse potuit, quos proprio chori muSico eSSe con jecimus contra luscinia ipsa semper excitatur 3 canendum, utque item semel corvus, qui quidem Omnino in censum vocari non Ot St. IIm, Opinor, etiam ab linc parte Omnia sunt tuta.

tibicines fuisse, gallunt gallinaceum cithariStam.

Quum jam e perventum sit, ut non videatur dubitari posse, quin hoenicopterus, gallus gallinaceus, alter upupis,