장음표시 사용
91쪽
sassens. Dicam primo loco de Schneideri Sententia, non hoc quidem sine, ut eam resellam, - SSe enim stat Sissimum uni vorsum illud iri docti placitum inter OS, qui rationem thou tri norint, constat, - sed ut dicam de re Idhuc non Observata. Apparet, Schneiderum imprimis id spectatum censuisse, ut musici non nimis essent in conspectu. Quod cur ita uisso statuamus quum nulla idonea caussa cogitari possit, tum ita
non suisse, sed musicos u 3pite usque ad pedes cerni potuisse non solitam ab actoribus, Verum eti3m n pect3toribus,
elucet ex hujus sabulae s. 37, Si a nobis Supra p. 41 recte est explicatus. Neque tamen in contrariam artem discesse rim uellerum secutus musicos in illa thymela collocantem; quae statio, si orni, - de quo dubito, quanquam bene me mini verborum schoL ad ac VS. 34 horum κοαν δὲ ἐπὶ τῆς θυ/ιόλης ραβδοφοροι τινες, οι λ; ευκοσ/tίας It ἐλοντο
των θεατων, eorumque, quae 3 eum locum congesserunt
sicis. Sed uellerus in errorem se induci passus est notis illis Ρratinae Verbis , quae exstant apud Athenaeum XIV, p. 61 7 C: et ις myst toλεν 4Πὶ Ῥιονυσι αδ α πιο λυ πάταγα
quae nihil ejus, quod Voluit vir summus, demonStrare posse, facile intelligitur. Etiam Genelli sententiam salsam esse, jam
non amplius est quod mone3muS. Sane conSentaneum vide tur statuere, musico chori Vulgo prope ipsum chorum statio nem habuisse, eam tamen, quae non prohiberet, quominus illo commode et libere saltare posset. Quae accuratiora sint, vix certo asserri poterunt. Quin quaeri OSSe Videtur, num omnino certam quandam Stationem habuerint, SemPer unumerιndemque Orchestrae locum tenuerint. - Τibicines stetisse
existimant reliqui, Schneideriis sedisse. Qui vir doctus curita statuerit, nisi e sine, ut illi etiam minus cerni potuisse Viderentur a Spectatoribus, nescio. Per Se jure contendi pro secto non potest, statum impedimento suisse iis, qui tibiis vel lyris canerent; immo, si quis contrarium stirmare Vellet, praesertim quod ad tibicines attinet, magis audiendus Oret. Cur musicos chori non sedentis sedisse existim3re Velimus, quam Stetisse et ad partem incessisse, non exputo. Fort3SSiSargulari non videbimur vel morosioribus censoribus, Si etiam
92쪽
in hanc rem usi fuerimus Vs. 37. Quo loco cum gul lus gallinaceus dicatur οἰκειν Π πετρῶν , Πετρα Vero O thurni intelligendi videantur, latendum erit, illa verba multonielius quadrare ad gallum gallinaceum stantem et in cothur nis nixum, tinni sedentem. - His ita disputatis paucis etiam de eo dicamus, quo loco Vel quibus locis vulgo degerint ii musici, qui scenicis concinerent In tantibus nec tamen ad spectabiles essent. Talem hac in sabula se praestat luscinia, ut vidimus, inde a s 22T. Ea quem locum tenuerit con cludi sere potest ex iis, quae leguntur inde a s. 202 et s. 660. Verum lacile est ad intelligendum, lusciniae in hac a
bula propriam quandam et singularem esse conditionem. Vel Sic tamen non negaverim Omnino, etiam alias similiter colio catos fuisse id genus musicos , quo modo dixi. Sed quum loco Athenaei paullo supra citat Sequatur, proprium musicorum receptaculum in thentro Vetere suiSS et υποσκν - νιον, neSei nil praeStet, muSico non prodeuntes et tamen canentes saltem ut plurimum hoc loco commorantes O uitare. m.
Post ipsos musicos progreditur chorus inde a s. 294:
93쪽
Breviter agitur de ea, quae vocatur εχοδος. Ut ppareat, per utram portam cliorus sit ingressiis in Orchestram , quaeritur de loco, quo agi hanc fabulam nil satur deque patria avium , quae eborum enaciunt. In transcursu cum alia explicantur ex verbis Oetae supra repra Seniatis, tum Ostenditur , ea, quibus Nomina singularum avium continentur, non pupae esses tribuenda, sed iisthetaero.
Quae s. 296 commemoratur ειροδος, ditum Orchestrae lateralem esse intelligendum, Vix est quod moneam. Sed dignissima, quae adnotetur, haec res est. Illi enim aditus, quum inter rudera quorundam theatrorum veterum in tantum bene agnosci possint, ut, quanta latitudine suerint, satis e curate liceat aestimare, quo de cis quae nuperrime trachius monuit libri, qui inscribitur , das ligriochische Theaterge baudes p. 4 de celeberrimo illo Athenarum urbis theatro, nihil jusmodi constat aliunde. Iam ex illo loco discimus, aditus illos laterales in hoc suisse latitudine minore eo spatio, quod e personae alatae explent, si aliae juxta alias ita sunt dispositae, ut libere se possint movere. - Quaerni aliquis, per utrum aditum in Orchestram chorus advenerit. Huic quaestioni ut respondere OSSimus, Opu est inquirere, tam quo loco agi hanc fabulam singat hic poeta, quam quo loco vel quibus locis Vulgo Versari aves, ex quibus chorus constat, cogitandae sint. De illo Suevernius i. c. p. 20 sq. disputavit ita, ut Athenas ipsas intelligendas esse verosimilli muni XiStimaret. Non hercle, s sentior. Locus, ubi Omnia aguntur, is ipse est, ubi habitatoereus in pupam mutatus. Audiamus jam Aeschyliam apud Aristotelem, mist. Anim. IX,
94쪽
49, de hoc ita sermocinantem, si verba corrupta recte ann vit Salmasius Plin. Exercit. p. 169: Asro δὲ tisti, ων HL Παλλήν=; et orio νδου ους ἐθλIJιους και Παγους scri Otκεει, quod Ostremum quidem Vocabulum a poeta prosectum esse non potest libri Ser. Omigunt: Ποικισαι; enthius reponendum censebat: Πο χετα t. Qui et Solum prologum hujus sabulae perlegerit, eum non sugiet, quam egregie illi Iti λλή νης Tori ν δίυJιοι εἴη ito και Παγο quadrent ad eam regio nem, in quam deveniente cernimus is thetaerum atque uel pidem. Sed Phlegraeum campum esse, in quo sabulam agi singitur, adeo expressis Verbis significavit ipse poeta inde a VS SI 2, quo loco postquam pupam dicentem secit: Φόρ Ἀδω, τί δ' η/ti του vos ibται τὴ noλει; porro haec reperiuntur ab ipso posita:
καὶ λωοτον /tὲν ουν et Φλεγρας πεδιον ιν οἱ θεοι Ους Γηγενεῆς ἀλαζονευομενοι καθυπερηκο νεισαν. 825 Phlegrneum Butem campum eundem Esse Pallenen tantum non certum St, eis quae monuit C. O. uellerus libri a Gerhar dio editi, qui inscribitur Hyperboreis ch Romi sche Studiensii Archaeologies, I Om. I. p. 283 sq. adn. 1. Quae quum ita Sint, Porro Si quaerendum, utram Pallenen intelligi voluerit hic poeta, peninsulamne illam OtisSimam, an pngum Atticum minus celebratum, de quo hanc conjecturam secit C. O. Muel terus libri, qui inscribitur Aligemein Encyclopaedi de Wissens chasten undisi instes, Sect ΙΙΙ. Om. X. p. 3: noline Zweise War aucti dies Pallene iis Schlachilal de Giganten
95쪽
guor anni huis. Profecto etiam hanc regionem SaXOsam esse
scimus, et simul id quod rochilus de pupa sermocinans ita loquitur s. 75 Sqq.:
τοτε ιὲν sc φαγε i ἀφυας Φαλνγρικας τρεχω 'ν τυας γω λαβων et τρυβλίχν. primo Obtutu magis pro hac quam pro cognomine illa lacero videri potest. Sed Atticum pagum quominus intelligendum
Sse censeamus, ut alia iaceam, imprimis haec tria probi bent. Primum enim pupam alteram jam Supra demonstravimus externam cogitari Vena ct hraciam cujus quum R, quae ex ereo mutata in pupam est, o Vum dient con Sentaneum eSt uniere, neque hanc habitare in Attica terra, sed in Τhracia. Fuit autem ere regnum Secundum
Ovidium in Ohracia situm apud Odrysas, cis Metam. VI, 49 I, et regia ipsius prope Rhodopen, cs r. s. 590. Etiam loco eschylio quin liracia allene sit intelligenda, non dubito, ad quam Vel terra descriptio, quae illo loco legi
tur, 3gis quadrat, quam ad pagum Alticum. Deinde vehe menter dubito, an Aristophunis temporibus ὀ Ἀγραρ πεδίον non sit intellectum nisi de Pallene hi acta. Porro ad hanc potius, quam ad pagum Atticum cognominem duceres debet quodlisthetaerus ab initio tabulae dicit Vs 5 sq. se Odo πεο ελθε ἐν ταδια πλεῖν ἡ χ λια. Ut nim largiamur homini Ongorum taedi errorum capto atque indignabundo vocabulis uti Supra VeritItem rem augentibus, ast ita, ut hoc loco actum est, non potuit o qui de pago medium sero Athenas inter et Marathonem locum te
nente. Denique demum nostra sententia probat omnino cla rum erit, cur s. 1040 ephel Ococ cygienses componantur cum
incolis Iophyxi, urbis εν ρακον περι ὀν Αθω Silae Secundum Stephanum. Quae quum ita sint, apparet, verba Euelpidis Vs. 30 posita ita interpretanda non esse, ni Suevernius censebat. Sed stipes ille avium progressu insuper in stuporem datus O pSO
tempori momento, quo comperit, noctuam deSSe, quae Vi SAthenis, et in arce, crebra est, D. Verbi caussa LySiStr. VS. 760 Sq. non meminit se non amplius versari in illa urbe
96쪽
et prove ibitina litui, quod quum illissimum esset, ipsi maxime haerebat in mento, mittit. Simul poeta perquam ingeniose illis
verbis de eo commonuit, quod Omni3, quae hac tabula aguntur, etsi non aguntur Λthenis, revera tumen, tanquam in hac ipsa urbengantur, considernnda Sunt. Qua praeterea allata sunt a Sue vernio ad illam sententium sulciendam, non os quod dedita opera refutemus. - Reliquum St, ut exputetur, quibus terris vel qua terra Comicus Oriundas sinxerit Ves, ex quibus chorus constat. Supra ostendimuS, ea RVeS, quRe USico chori Rgunt, exter nas suisse. Quae quum non Sint notae is the tuero, contra hic noverit eaS, qu 3 choruni essiciunt, facilis conjectura est, has aves Atticas singi. Et rosecto nulla est, quam quis de monstrare OSSit non VerSatum esse in terr Attica vel simul otiam in mari vicino. De noctua in tantum constat, hujus ut commemoratio Vel per Se Sola liquem e ducere possit, ut inquirat, Sintne etiam reliquae vos Atticae. Porro adeo ex hac ipsa sabula apparet, duas aves ex iis, quae ad cho rum pertinent, itic3s SSe: itagenem, quae commemorntur
Vs. 297, ex s. 245 sqq. , quum tamen ex charn. s. 75 discamus, hanc avem thenas inferri e Boeotia accipitrem Vs. 303 enumeratum, quam avem etiam in aliis terris egisse non negamus, ex s. 70, ubi is accipiter, qui inter choreutas est, his appellatur verbis:
Sed id ipsum, quod modo contendebamus, PiSthetner aves,
ex quibus chorus constat, Otus esse, in dubitationem Voca tum est a Sueverni I. c. p. 101. Secundum hunc, quamvis non nominatum, indorsius savium declarationemn, Rit, apertum est popis personae melius convenire quam isthetaero,
harum rerum adhuc ignaro. Itaque in v. 297-30 pro is the tauro popis, pro Euelpide is thetaeri perSona ponenda estis. Sed is thetaurum ignarum esse, temere ibi sumunt Viri docti. Porro Din dorsi illa verba in editione Oxoniensi posita prae cedunt haec a Bruncki scripta n distinctae personae ad si dem codd. . . nisi quod in iis avium declaratio popi tribuitur, cujus in locum quater Pistho tauri in OSui. Nam praeter omnem verisimilitudinem ista, o γάρ εοet Σποργιλος; Epop dicereth Haec sensu ver nativo disputata sunt Iliunckior et digna profecto ira Objectio, quae Si non re-
97쪽
sutaretii nam hoc fieri non potest ex mea sententi atroni OVeretur tamen. Hoc ο Sterius locunt habebit, si verba:
ου γαρ οτι Σποργίλος ei tributa suerint, qui priorem partem versus 300 habet, ergo Pisthetaero ex sententia Suevernii et Din
dorsit. Sed vel sic non sequeretur, horum decretum Verum SSe.
Res utatur id et omnino salsum esse arguitur iis, quae leguntur s. 29 T. Hoc enim loco , quum, quisquis is est, qui O quitur, dicat: ἐκεινοσι δὲ ν λ Λι ἀτταγας, Supr Vero Vs 249 Upupa nominatim advocaverit tingenem, in propntulo est situm, illiud νὴ K esse alicujus, qui mirabundus ex clamet, attagenem 3b pupa 3dVOcatam reVera deSSe quoessicitur, ut is, qui loquitur, pupa ipsa esse non possit. p paret igitur, is thetaerum, qui etiam alias peritissimum se
praebet et gnarisSimum Omnium rerum, revera ves ilicas optime nosse. De Euelpide, ut hac in caussa, sic etiam alibi alia res est. - Ergo scena hujus sabulae est in Pallene Τhracia, RVes Vero, e quibus chorus constat, Comicus Atticas a beri voluit, id agens, ut O aptius populum ilicum re praeSentare posse viderentur, quod hujus poetae consilium suisse, Verissime intellexit Sueveri ius, ut constat. Non ad versari alteri utri sententiae ea, quae chorus proseri de pupaeanens s. 329: φίλος γην, ουι ότ ooch te θ' oti ἐνἐνε ι ετ πεδία μα ρ' ηυι ιν, quo loco nescio an praestet scribere 3 οτροφαὶ Verbo monuisse satis habeo. Neque enim negatur eo, quod contendi tur, pupam ropri3 Suam sedem habere in Thracia, et RVes, e quibus chorus constat, in Attica, has et illam con
suetudine uti solitas suisse, cujus et in versu 200 inest signi sicatio et id ipsum, quod aves advocatae pupam conveniunt luculentissimum exhibet exemplum neque illud suo in genere primum, ut e S. 204 sq. apparet. Quae quum ita sint, non videtur dubitandum esse secundum ea, qude neque utenignota erant et firmata sunt atque accuratius exposita ab OdOsredo uellero iis Rhenan. a. 183 ed saSc. 3. p. 351 qq. quin chorus per eum aditum ingressus sit in orchestram, qui spectatoribus ad dextram orat nisi sorte quis statuendum nit, aves jam ante ipsam advocationem in vicinia congregataScogitandas cesse; quod mihi quidem ea , quae supra P. I
98쪽
tupis excusa exstant, legenti atque relegenti non videtur probabile.
Agitur de numero et sexu choreutarum. Disputatur de modo, quo chorus piodierit, deque Stationibus, quas post ipsum ingressum ceperit. Ostenditur, quaenam a i corypbaeum egerit. In transcriPS emendantur vel
tentantur loci, qui sunt Actiarnens. s. t et liuius ipsius fabulae s. 591 592, 597 603 quaeritur de distributione versuum nunc vulgo Upupae dscriptorum, qui Ieguntur Inde ab I s. 553 usque ad s. 609.
Aves, quae ad chorum pertinent, qu3ttuor et viginti esse numero, mi OS OStulabat, jam in schol ad s. 29 adno latum os t. ' Quod SchneideruS XiStimui I. c. l. 18, chora gum quintam et Vicesimam sui SSe comici chori personam, in
sententia it per Se certo caret fundamento eo, quod in hac tabula usu Venissae certissimum St, IrorSus red3rguitur.
disputavit Boeckhius libri de Graecae tragoediain principibus p. 70 sqq. Credit vir summus, Jalli scholias tam in eo, quod
aves totidem masculas it seminas dicat ' Quum enimn nit, ,, sub sinem sabulae hemichori constituti sint, necessarium xi detur, ut alter sit mascularum, alter seminarum, Bique ut se minarum coetus' ducatur a masculas Et masculae inuidem ipsi videnturi esse , περδιξ, ατταγύς. πηνελο ' V, ἀλκυων, γηθυλος, κορυδός, ελεῶς κεβλν πυρις, νερτος, ραξ, κόκκυξ, ἐρυθροπους , ἰρυον, seminae Vero: ολαυξ, κίττα, τρυγων, UNO θυJ ύς, εὐιGTεὐα, φάττα, πορφυρις, μερχνῖγς, κολυ/ιβίς,
ἀμπελίς, τηνν MOX tamen κεβληαυριν potius seminam habendam esse dicit et ad postremum quids, inquit, a Si essent XII seminae Nonnae alia in avibus, alia in hominibus res
99쪽
est apud quos seminae prosecto viris imbecilliores sunt, quum in volucribus nonnulli S de habeantur sortiores s. Sed, ut cedinem seminam esse, jam SueVerniu monuit . c. p. 102. adn. 1. K λν git stς, non dubitamia S, quin a schol instamasculus et sit habitus et jure haberi potuerit. Hoc nomen, quod jam veteribus interpretibus molestias creavit, ex Verbis κεῖ'D h. e. κε pia ἐν et Πυ compOSi tum S Se apparet. Diu est, ex quo societatis philologicae sodalibus significavi, se cundum illud verba Comici, quae sunt charii. 31 S ita esse corrigenda: περ ἐπιξηνου θελ, ου λὶν κεβλγην χρουν λεγειν, quam ipsam emendationem, inSigniter laetatu Sum, quum etiam ab lirensi nostro actam esse ex eo usui Rhenani fasci culo, qui nuperrime in publicum S editus, cognoVi, si . p. 465 sq. Addo equidem, hanc Suspicionem O SS Veri Si miliorem, quod κεβλ 71υριν Atticam esse avem supra demonstravimus. Atqui mihi quidem, cur chorum ex vibus
masculis et seminis constantem secerit poeta, nullus lius sinis videtur excogitari posse, niSi hic, ut hymenaeum canentes, id quod versus sinem tabulae locum habere constat, tam masculas habere quam semina Voluerit. Haec vero caussa num ipsi idonea visa fuerit, admodum dubitamus. Neque St, quantum ego quidem Video ullum indicium, unde praeter alcedinem seminas simul cum masculis aves suisse certo colligas immo ut credamus, non suisse ita, ordo, quos excipiunt inter ingrediendum, suadere videtur Monebat Theodorus HanSingius, arburgensis, societatis philologicae sodalis , una Xcepta ulcedine omnes ves ad chorum perti nentes, licet nonnullae quoad grammaticam generis seminini QSSent, mares Sse potuisse. Recte, Si quid video, quamquam
V. c. probe Scio, accuratius loquentibu marem gi scis τε soν
dictum esse. Fieri igitur potest, ut ex reliquis Vibus, quae vulgo seminae habentur, vel una vel plures mascula suerint; quin omnes masculas habere licebit, si probabiliter suerit demonstratum, singul3rem caussam suisse, cur alcedo a poetniuduceretur. Et fuit profecto. Quippe σιγηρυλος alcedini con' suetudine vel momentum tempori carere non posse credebatur. Notus est et vel sabulis celebratus intimus harum avium erga Se amor et consociatissima voluntas Eas tantum non
100쪽
inseparabiles esse, Significatur otiana motis illis Alcimanis verbis:
αλες ητορ εχων, λιπορφυρος ε αρος sνις, qua imitatus est hic poeta s. 25 sqq. Voluisse poetam hoc is sum signi sic Bre, lite et imprimi ex eo, quod illas ejus dem classis Ves binaS, reliquas Omnes singulas induxit, et
quod illas, ut ex s. 29 et 299 apparet, juxta ingredientes
socii et procul dubio etiam juxta collocatas, postquam Statio nem ceperunt in orchestra. Quin, Si verba, quae sunt S.
25 sqq. quibus praesigniscatur id, quod υρυλος simul cum
alcedine advenit, cum pulvisculo fuerint excussa, pupa Vi deri poterit Soliim κηρυλον udVocare, non Simul etiam ulce dinem unde aliquis non sine Specie Veri conjecturam cupiat, singi omnino pupam advocare voluisse null9s nisi masculas aves. Nec prosecto fieri potest, quin chorum X masculis con stare avibus Statuant, qui ibi persuuSerint, eum concionis populi itici imaginem reserre. Hoc certiSSimum Videtur, δ, quae in hanc rem disputata sunt a Scholiasta, ex ipsius esse sententia prolata, quum cetera, quibus de hemichoris sermo est, tradita acceperit. - Quod ad ingressum chori attinet, jam Suevernius recte monuit l. c. p. I 0 I, ruet seto χους sactum esse. Mirari subit, quod nemo in locum Supra exscriptum accuratius inquisivit eo sinu, ut videret, qui de 3tione, qua prodissent choreutae, deque eorum statione in orchestra ossici posset. Disputavit de his rebus imprimis Schneiderus i. c. adn. I90 P. I90 sqq. copiose quidem, Sed non omnino recte. Ves ab eo latere ingressas SSe OrcheStrum, unde Solerent ii, quos peregre advenire singeretur, probabile esse, Supra OstendimuS. Quaeritur primum, quae avi corJphaeum egisse credenda it. Non video equidem ullam, in quam hunc honorem delatum suisse aequo jure Butumare licent atque in noctuam, principalem illam avem Atticam. Quodsi
Verum St, noctuam suisse horngum, ultro Sequitur, Ut πε-
ιοτερα, κεβλήπυρις, θυο1 Secundum praestantia et dignitate locum tenuerint. Itaque discimus ex loco Comici choragum, Si horum peregre advenire singeretur, suisse δεξιο- GTατην ut optimo choreuta δεξ oozατας', atque i ita fuisse Vel