장음표시 사용
231쪽
Aetleto.s Axvi. Vel via autem haec miseri mergumenorum seu arreptis, s 2 ii A.' rim comitti iustissima causa fuit, ut a clero, crisque tristianis ares
qui , a rentur quamdiu in e statu essent. Sic vero can. o. apostol. statuitur: quomodo Si quis dantionem habeat: ne fa cierimi sed me unacmn delibus oret:
'cum autem purPalus fuerit, recipiatur res unus extiterit, claricus Iuni Mim a Ipsi vero ratio attingitur in concilio CBiliarium an Hierem' melius, qui ab erratico I ritu exari Mur, uirus -- ne ad altare ei et oblatione recitandum, ne ite permittendum , ut sua manu in eccosia minia .. D. Iret. Et postea can. I. ior qui ab immundis Diritibus texantur, in sine mortis Derint coiutituti, πtinari placuit: β Meles fuerint damdum esse communi mem prohibendum etiam, ne lacereas hi publice acre dunt facere ccintra intensia vinierint, a stineant a
Conventicum hoc canone quoad energumenos necdum baptizatos responso canonica ΤiMOTHEI Alexandrini epist ad interrogationem II eius eis nII. cine nori Si is qui a damone em ripiatur, non fuerit ab immundo piratu' v mwuiatus . non potes anetum baptismum accipere, sed in exitu a vita b
pti uir. Hunc est, quod in antiquissimis liturgiis e silana aliis, quae illi congruunt, post sermulam impositionis manuum lactam aegrotanti techumeno mox sequatur impositio manus Aper emeromenum catectum
num. Item alia pro parvulo enerPumeno aegrotante ut puto. . In concilio Carthuinens can. r. energumenis praecipitur, ut ecclesias verrerent, ob id maxime, ut Gabr. ALEAspi Naus ad laudatum mox canonem et . concilii Ebiberit amiotavit, quod in ecclesiis pernoctarent, ut
daemonum terrore atque metu liberarentur, id testante atque enarrante canone a. eiusdem concilii: quod canone Hiberitano , aut quid simile vetatur. Quod vero plura hus deinceps conciliorum canonibus firmatum est, energumenos non lotum non esse assumendos ad Clarum . sed etiam GT III cst' ς- movendos iam ordinatos, id concilium arati patrum can is sic exprimit: ροψ 8 7 palam aliquando arrepti sunt, non jbtium non assumendi ad ullum om-dinem elarieatus, sed sciam aliqui ordinati sunt, ab imposito Dio Npellendi. Optime vero rationem GELasius P in epistola ad episcopum LGcanti c. 2I eXplicat, atque in eandem sententiam concilii Toletari l. c. 3. prout paullo ante attigimus, legiturque apud GRATsANuri sub nomine pii P. distinct. XXXllI cap. 3. Communiter rigismin, ut nu deris ' qui aiι in terram arrepti a daemonibus eliduntur, mus quolibet modo voxationis incursibus esseruntur ve acrit audeant altaribi s minisrare vel imiscusse se ingerant Sacramentis divinis. Et c. Usique adeo sane comperimus isticita itaeque prorumpere, ut daemonibus, Iimιtibusque pastombus irretitumini eriauacrosancta tracta artibuatur, quibus si in hoc opere positis Disiligo by Corale
232쪽
aliquid propria me cumreat quis uesium, sua sabae considat. ubi in ros imos curauioris ramina tanta prospexerit cininiuste exmnia XXXVII. Ex his iam satis liquere existimo iis praesertini, prae derisomodo
daemoniacis is ipsa sacra scriptura retulimus daemones etiam energia in in corpus in corpora exerere. Nonne unira pilis 6 41ιam corpus quomodo ergo V, - - ii qui tentari sumam a diabolo admittunt, id de corpore negent 7
quident, o sententia Evaostii scitet monachi. - s. qui assectibus anima prisdem ad mortem usu perseverant; qui σὲ,bus corporis Mure. esto recedunt At ei de affectibus seu passionibus solum stimo est. --ge vero latius patet regnum illud corruptiones nostrae, cui, ut vidimus, princeps praeest diabolus ac primus auctor si Ita animam ut verbis . Ibid. 'AcARie utar ac totam eius substantiam peccato induit nequam ille pri Reps, totain inquinavit. totam raptivam in regnum sumi adduxit. nec resiquit ullum esus membrum a seriiserum non cogitationes, mirimiatem, non corpus, sed amicivit eam purpura tenebrarum. Et paulialo post: Quemadmodum in nocte caliginoia de obscura vehemens qui-- sdam ventus spirat is omnes plantas ac femina concutit, commovet,'
agitat sc quoque homo lapsus sub potestatem tu ita tenesuarum diab li, in nocte tenebrisque degens, gravi vento peccati flante commove
tur, concutitur, inuassatur, qui omnem naturam animam scilicet cogitationes, mentem perscrutatur, onini denique concutiuntur corp ris membra neque ullum membrum animae aut corporis immune, nec
ullum ab affectionibus peccati in nobis inhabitantis, liberum est S. AU se,.. ouolnus lib. v. de cietur Dei, 3. quaestionem illam versuis an Acredendum sit avela substantia spirituis umore Deciosarum mulierum
captos earundem iniisse eoniinta ex quibus glantes fui creati, multa ad rem proloquitur, vetultillimorun illorum lili ruri non petritus OIutus praeiudicio plus etiam tribuens, quam ad rem puti lit. Extat inter
epistolas S. AuousHN Nesaioli epist nunc. 8 alias a s. qua perconta T. II. μια tur ora doctore, quatiam superiorum potinium, daemonum in amimam actione fat, ut Nisaeitationes quadam iiserantur somnia ut in m ii. sequenti epistula quaestionem colligit respondens autem aeria etheriaque esse animantia supponit Qualiscunque vero naturae sint angeli eadem est ratio cum nostra, quae corpus regit, anima quae vero hic sese ex rit disiecitas neminem unquam ex veteribus in transversum t. Gnesius episcopus mese mutae natura Mininis . . . ex instituto agit de
unione corpori animae rem autem explicat conparatione quadam radiorum Olic se Ut enim sol praetentia iis aere ni illustrans eum ad lunaeni P 373' traducit, aerique lumen unitur, de cum eo non contule tunditur ita
233쪽
aestivi imita corpori manet omnino non coiisia hoc uno a sole dis crepans, quod sol, cum corpus sit, locoque circumscribatur , non est . ubicumque lux sua est, quemadmodum neque ignis. Ianet enim ignis in ligno, aut in lucerna, tanquam in loco illigatus anima vero, quod
corporis est expers, neque loco definitur tota per totum clunimi munes corpiis permen neque est pars ulla, quin ab illa illustretur, in qua
tota non adsiti Non enim tenetur a corpore . sed ipsa tenet corpus. neque in corpore est, ut in vase, aut utre, sed contra in ea corpus. μου. 341. Idem in eodem opere libro XXI. c. o. disquirens an inis gehenna.
se corporalis m, sim alienos spiritus, id di daemones incorporeos tactu sis iasin ere Non equidem definit, an corporei, quod plerisque veterum
Patrum assertum fuit, an incorporei sint. Hoc vero supposito adlue rebunt ergo concludit si eis nulla sunt corpora, spiritus daemonum ..imo spiritus daemones , licet incorporei corporeis ignibus cruciandi: non ut ignes ipsi, quibus adhaerebunt eoruni iunctura inspirentur, uanimalia fiant, quae constent spiritu, corpore; sed ut dixi miris diuestabilibus modis adluerendo, accipientes ex ignibus poenam non dam te ignibus vitam. Quia Ciste alius modus, quo corporibus adhaerent spiritus, Wanimalia fiunt, omnino mirus est, es: omprobendi ab homine potest, & hoc ipse honio e Imperiectum esse lateor, quidquid in hanc rem disseritur, aut animo concipitur, ubi nos ratio ac notio eius res descit, qua nihil similiarius in nobis ipsis est, anima scilicet regente corpus, animam ue ita ut ea
exeunte i mox Omnis cesset motus corporis. Meum non et hic varias illas de camercio corporis Canimae examinare hypotheesses, qui I ea emisper opinione tui, quan singulari multos ante annos alIeru naeletemate.
pertinere hanc vim motricem corporum ad intaginem .similitudinem illam, ad quam creatus est homo quadam muti divinitatis aura inspirata
homini, divinae potentiae specimine, quo solo nutu imperio creavit omnia, ac gubernat. Formavit litur Dominus Deus hominem de limo
' 'terrae N inspira vit in faelem eius spiraculavi vita. U factus est homo in animam virilitem. Semper aliquid sngulare ac praecipuum in illis cm i verbis agnitum est Faciainus hominem ad i- ein miluuia Ἀ striam O praest piscibus maris Nisolatilibus caeli. desiis universapieterra, omnique reptili, quod movetur in terra. Et creavit Deus hominem ad imaPi1iem suama ad imaeinem Dei creavit illum. Ad nutum igitur voluntatena hontinis omnia in orbe terrarum viventia fuistent, solo imp
rio gubernasset, nisi ipse Deo rebellis dominio sis ocidisset Agnoscies Mouisiviis lib. uti de taber arbitri etiam in is tuendo suo corpore Disitiro b Corale
234쪽
pore desectum aliquem post peccatum : In eisporibus autem inserturibus
anima mypeccatum ordinata regit corpus suum, non om modo pro ambitrio, sed seu letes timuersietatis Irarunt. Quae verba ii epistola CXLIII. r. i. ad Ma RcELLiNu explicans. 4 Quia inquit cara concri piscit adver- s. sus spiritum, cingemiscimus r vati, c corpus, quod corrumpitur. aggravat animam k quis omnia mirret carnalis infirmitatis incommoda rquia utique non mini, cum corriaptibile hoc induerit incorruptionem. ut absorbeatur mortale a vita Tunc itaque spiritale corpus reget omnium odo pro arbitrio, nunc vero non omni modo, sed sicut leges unive litatis inunt, per quas constitutum est, ut corpora orta Occidant,
aucta senescant. Nam illius primi hominis anima ante peccatum etiamfrnondum spiritale corpus, sed animale, tamen pro arbitrio regrini Post peccatum autem, id est , posteaquam peccatum in illa carne commissum esset, ex qua deinceps propagaretur caro peccati, anima rationalis sic est
in inferiori has corporibus Ordinata, ut non omni modo pro arbitrio reis gat corpus suum.' Desectum illum naturae prodit hic a D. Au L notataeaque intestina in homine rebellio, qua caro concupiscit adversis spirutum, corpus omnis generis infirmitatibus ipsique morti est obnoxium. redintegratur autem per CHRisTi gratiam etiam exsorti quadan imis perii pristini conditione, dum convocatis iιodecim discipulis suis dedit illis mira ro, potesatem spirit-m immundorum, ut elicerent eos, S curarent omnem L. inruorem re minem imiremitatem. Et Infrinos curate, mortuos res Ritate , --ο --,D, d -- riuite. solo utiqiis imperio, qu modo ab initio ad imaginem .smilitudinem laam creatum hominem dirimus, atque etiam angeli omnes administratorii sunt spiritus, cum hoc mundo visibili ipsoque cum genere unian invisibiliter coniuncti, ut vero BENE Iuc Tus iv. de matis angelis observat, omnis virtvi turalis operant ad extra actione transeunte, ει corporis ansit intem in da ο --mibus pis peccatum, cum hoc eorum natruralia non minueri Et M.tκαι. posse caput 29. de eiectio ue Lemonima a cori oribus obsesis sic auspicatur: se Ut quis dici Obsellus possit requiritur , ut in eo daemones sint. ut aliquam in ipsum potestatem acceperint quam quidem potestatem in corpora potissimi habent . eamque limita quantum scilicet Deus illis permitti Sunt vero daemones in hominibus, quos obsident ut m tores in corporibus. AEadem igitur de hominis anima & aliis spiritibus.
quoad actionem energiamque in corpora est ratio. Si qua forsan, ut cuna Ilopeae ANNO iam citata dissertat de diaboti potentia in corpora, concludam, et . Re si exinde nascatur dubitatio quod inter vires spirituum & corporum ingen p. να
discrimen sit, nullaque detur in ea communio, nam δε hoc ita se ii rim mmo bere
235쪽
bere. interim lassici nobis , quod negari nequeat, spiritum excitare pos
vim eam, quae est in corporibus motricem. Nam omnia corpora instr , cta sunt vi movente e mobili quamvis Deus talem legem tulerit, ut non. nisi excitata ad n Otun , vel facta communicatione virium ab alio corpure,
imoveantur. Sed quid opus est longa disputationes Ubi erui adiunt testimonia, exulant ratiocinia mi enim clarius ac magis obvium est. qiram ad nutum voluntatem animae nostrae spiritus animales movere
haec vel illa membra. Ostendit deinceps, quomodo diaholo in macroiacosmum, deinde vero etiam in microcosmum agendi potem sit, suis ta-γen contenta limitibus.
via lim viil. Quaestionem autem ibidem s. s. seq. instituens: An dim et di bolus verum pos uissumere corpus Negat id de vero ac impenetrabili' oorpore, de imaginario autem apparente concedit, ei imperium quoddam g. 4 in aerem concedens , illum ad certum motum determinandi. quod tamen non sine singulari permissione Dei exercere polliti Minc
fluit addit daemonem utique , varias species corporum phantasticas tam
hominis quam animantium ex aere vaporoso, sub luce, umbra varie artificiose collecto, commode induere posses unde apparitiones spectrorum non sunt de nihilo, vetultillimis monumentis sacrae quoque striapturae auctoritate, plurimisque per omnes aetates regiones observationubus confirmate. scriptor antiquissimus Graeci, uinetiarius in orationer aue . contra Graecos num. I. in editione operum s. lusTini M. rationem qu dammodo dat, quomodo se visibiles reddant si Videntur autem sinquit psychicis daemones, ac se se nonnunquam hominum adspectu extiti benes vel ut aliquid esse existimentur, vel etiam aliquid tam qua in inimicis noceant amici mala mente praediti, vel ut sui similibus caulas ipsorum colendorum innectanti Nam si possent, coelum ipsum profecto cum et teris rebus creatis subverterent. Nunc autem nequaquam id seciunt iis que enim possunt; sed materia inferiore materiam sibi similem oppugnant.
Hos ergo si quis vincere velit i materiam repuditu. Orica enim spiritus coelestis armatus ervare poteIit, quidquid ab eo circumdatum fuerit. Η
bet quidem materia nosti a morbos tumultus, qui cum acciderint, eorum cauta sibi daemones adscribunt, morbo invadenti supervenientes ipsi et
iam interdum nequitiae hae tempestate habitum corporis nostri concutiunt. sed verbo virtutis Dei percussi , discedunt ext triti, aeger sanatur. LXRev. S. AuousTi Nus in ea quaestione vertatus an credendum sit . angelos
236쪽
minibus angelos in talibus corporibus, ut non solum sideri, verum et T. Vn cum aho possent, eaden verissima scriptura testatur. Taceo , quae ibi si it de Θmanis Ivinus quos vulgo in inos vocant , improbos saepe
extititae mulieribus .earum appetisse ac peregisse concubitum, rivosdam daemones, quos Dum Galli nuncimant, hanc assidue immunditiam tentare Cessicere, quod plures talesque asseverent, ut hoc negare im
pudentia vidratur: ' quos item postea perhibet daemones in somnis in I: I.
forma puerorum nigrorum cirratorum apparuisse. De iis enim non est hic sermo, quae repraesentat phantasia in somno qui ut eiusdem verbis u- , ta Seso,oris proprie quietis nomen accepit , quis verbis explicet la--ι 'pe somniorum visis . quam sit inquietus quam magnis, licet falsarum reruili terroribus , quas ita exhibet, quodammodo exprimit, ut averis eas disternere nequeamus, animam misenui sensusque perturbet ' Qua falsitate visortim etiam vigilantes in quibusdam morbis' venenis m, serabilius agitantur quamvis multimoda varietate fallaciae homines etiam
sanos ni aligni daemones nonnunquam decipiant talibus visis , ut etiamsi eos per haec ad tua uaducere non potuerunt , lentu tamen eorum sola
appetitu qualitercunque persua, ae sustatis illudam. In vita S GREGORii rivmatvrE S. GREoostius usenus terrores spectra sancti viri diacono obiecta refert, halneum a daemonibus inseritum obeunti, his verbis: Postquam autem nudatus fuit intus, multiplices ter- Trores is concussionum materiae a daemonio instruebantur: spectra varia, igni Minimo mixtam naturam praeseserentia, in forma hominum derarum oculis se ingerentia, auribus insonantia, anhelitu appropinquantia, Mum dique coe pori se circumsindentia. Ille vero se signo crucis muniens. e
Christi nomen invocans, primum conclave illaesus pertransiit ad interiorem Ruten partem aedit m progressus, in graviora pectacula incidit , in horribiliorem aspectum daemonio transformato nam Sc simul terrae motu
concuti domus videbatur, & solum insta ruptum flammam nudam ostendes re inferius, scintillaeque flammeae ab aquis emitti putabantur. Rursusque
ei arma itidem suere signaculum crucis,is Christi nomen is quod per magistri preces adserebatur auxilium , terrores earum rerum , quae tum inparebant, tum fiebant, discutiebat Aqua autem iam recreatus cum festin
re egredi, rursus prohibebatur a daemone ostium occupante sed hoc quoque rursus impedimentum pari virtute sponte sua ostio cedente per lanum crucis discutam atque solutum.' Additur neminem eorum . qui unquam
illa hora aquam ingredi ausi essent, inter vivos postea apparuisse. S. HIERONYMus in vita . ADLI primi eremitae narrat, S. ANTONIO T. 1 myonspicuum fuisse hominem equo mixtum , cui opinio poetarum Hillo Τ' icem Diuitiae by Ob ic
237쪽
eentauro vorabulam indidit is Verum haeci subdit s. Η iERONYMuc utrimina lina terrendivneuin simulaverit, an, ut solet, eremias monstro. Drum amnianum serax istam quoque gignat bestiam, incertum habes mus stupens itaque ANTON ius is de eo quod viderat, secum votivens, ulterius progreditur. Nec mora , inter saxosam convallem liaud grandem homunculum videt, aduncis naribus, fronte cornibus asperata. Cum eXtrema pars corporis in caprarum pedes desinebat intactusque
hoc Aa rosius spe uis sturum fides xloricam spei, ut bonus meliator
arripuit nihilomitius memoratum animal palmarum fructus eidem ad viat eum quasi pacis Ohsides offerebat. Quo cognito gradum pressit ANTON ius, quisnam flet interrogans, hoc ab eo responsum accepit: Uὶrtadis Bosum . Munus ex accolis eremi; quos vario delusa errore gentilitas annos, Saurosque V Inninus vocum colit luistione funeor gregis mei nec iniuris pro nobis communem Dominima depreceris quem in salutem mundi lituvenisse coenorimus, rei universam terram exiit sontis eius Facile largior imposuisse daemonem sancto viro . fama etiam deceptum S. HlERONY- muri, dum paullo post narrat sub CoNsTANTi No flexandriam istiusmodi hominem vivum . i. e. sa0 π perductum; magnum populo spectaculum in re ruisse, postea cadaver exanime, ne calore aestatis dissiparetur sale infuso citatiochiam . ut ab imperatore videretur, allatum, monitrum pG-tius aliquod aut simia silvestris. Nescio an inde quoque occasio sumta fit d trahendi PAu Lo suo, ut in prologo in vitam S. Hi LARIO MLqueritur atque et D. 1 σε. lammi LARION timet, de quo alia narrat daemonum ludibria, qui quadam nocte infantum coeperit MMirem tuis, haMω pecorum, metitus Dimet, puncto quasi mulier aram, Inmιm retitus, sermur exercitus, rumfas Pariarum portenta vota mi ut a)rte sonitu quam Ulesti territiι cederet. Et mox multa sunt tentationes eius, indie nocJusti e Parra dam vuὲn insidia. quas si omnes narrare velim, suum excedam Poluminis. Quoties di mda mineres ei, tr quoties sim oti arrbsimae apparuere dum Interdum ora -- lupus in .s, in cula ganniem traQuivis uiuentique εἰ Harorum pugna spectaculum prabuit, munus quas intersectis, o ante pedes eius corν uri sepulturam rogavit. Oravit se ne M in terram eapite. ut natura fert hominum. Mucta ab oratione mens nescio quid aliquid erectat: insiliit dorso eius agitator est latera calcibus, cervicem flagesto erberans Ela, i uis, cur dormitas 3 cachinnans e desuper si defecisset, σκειν deum veste accipere, sciscitabatur. Multo vero maiora sunt, quae S. ANT
Nius sui expertus, cui quippe repraesentarunt se etiam daemones, ac besim. rum serpentum servias indue uter Imrmn protinris locis repler ere pluDM riviis Donum, aurorι , mrum, πι-ο , DP tum, scorpiouum, ne
238쪽
net a uulturis stir calli fitutes varias indicil ut Truces ominium ustus vocis horrida dirum aintitus Antonιussassedat . atque confossus sentiebat quidem asperiores corpori Are nec de S. ANTONi narrantur L TIR Ritu
pud S. Arvi Nasi uas in eius vita , ex quibus ego ea, quae ipse eam in rem prosere in oratione ad monachos, hic recensebo sequuntii ', porro eiusdem generis pilantas irata spectraque daemoniaca iam supra dia
a postquam S. ANTONItis suos de huius m O. di m iligni technis machinationibus pluinritas per lingulta coni monefecit set, de si Apin
D eadem repetens quomodo ipse expertus didicerat sic p. 48. enarrat: Equidem iam silere vellem nec ulterius verba .cere, hactenus dictis contentus; sed ne Puteti . me temere ista proferre, sed crvidatis me expertum vera iithae enarrare:
ideo eis quas inspiens fiant a cordis
tic exhortarionis Aratia ciuiu iovi daeis
monum molimina, haec rursum narrare. Quoties me beatum illi dixere; ego vero maledicebam illis in nomineri omini. Quoisties praedixere exumlaturum fluvium, quia bus ego S. quid hoc Dor ess sunt liquando cum minis, meque, quasi milites omni armorum genere inii ucti, cinxere filio tempore equis, Gisis seriapentibus implevere domum; tum eguit illis lebam: Hi in culinibus , si in νιριιιι noν ιιtem - πο-ue sinum De nostrinruenis ab m. r e quibus illi precibus Tu mino profligati sunt venerunt aliquanis dii in tenebras, quamdis luminis hamosam praeferentes aiebantque: Ac F-mus Autolis. -- 'Maturi tibi: Mego clausis oeus; orabam, ac derepente extincta lux impiorum est paucis pus me ilibus, venere quasi psallentes, ac ve his loquentes scripturarum: Leo autem - quam inraui in undiebam. Fuit 4um monasterium quassarent: at ego men te immotus manendo precabar Rursum post accessere cum strepitu sibilo S alta .mihus: L ex orare me, bentem apud me ipsum psallere conspex mrunt coepere statim lanientari ac tetae quasi se vites defecissent: ego vero gloωriam Domino retuli, qui audaci vi fur remque illorum retunderet atque traduce ret. Alliluando mihi admoduni excessus daemon cum phantasia visus, dicere autu est fati rini irriti Dei. Ego Irim
visum nil hi ex statinique ille tantus.
cum omnibus suis daemonibus, in nomine christi evanuit Venit aliquando me ei
nante i m ni cili speciem 'thens . panesiaque usis lebatur Ieriens, tuadebat dicens:
-e, ne arrotes intellecta ego illius V
frities surrexi ratur lis unc ille non tuis lita evanuit enim, ac per ianuam quasi iis
nius egredi visus est poties auri speciem in deserto obiecit ut vel lum tis verem atque elisicerem; ego vero adve sum psallebam is contii helat at ille P rumque me plagis conci clerunt, Maiebam :ADhia me Ieparabit a charitate θνmicitumque illi sese mutuo caedebam. Non eram ego, qui illas compescerem atque
densem Ego vero Moli memor apost
hei dicti, haec in me transtuli, ut edist 'tis non animo deficere in auistio in
neque diaboli eiusquosio relamudare.
239쪽
Id vero ex illa ipsi oratione notatu dignum est, quod impotentiani dari cinum ex hoc ip repetat suisque contra illos anime , quod mctrisis pliantasiis tantum ludant. Illud praeterea inquit cogitandii m. ut illos minime reformidemus si potestas sibi esset i non mutata torma insidias pararent; sed satis, sore accedere unum . qui quod posset Rus vellet, conficeret cum maxime, quisquis potestitem iubet, non cum an apparens specie occidat, neque tumultu terreficiat , sed protinus a bitratu suo propria utatur potestate. Sed daemones nihil cum valeanti, quasi in scena Iudunt, immutatii r mala terrent pueros tumultibus atque larvis suis : unde sane quali imbecilli contisnanendi sunt. multa id genus III 3' an S. Ac Arar poplithegmatibus leguntur , quaedam etiam ipsius S.
&c quorumve ipse THEODORETus testis est de TALEL Eo plura adhuc de S. MARTi No scriptis sunt tradita a SuLpi Tio Severo imprimis eius discipulo tum in eius vita , cum in dialogo II ubi post alia relatis apparitionibus. familiarique quodammodo colloquio cum Sanctis diversis referebat autein cap. 3. nobis inquit sus. ei Ius, vultum arque Minitian singulorum. Tum con-oudit nari onem; lam vero daemones prout ad eum quisque venisset, suis nominibus increpabat Mercvrivis maxime patiebatur infestum vem rutum atque hebetem esse dicebat, Haec plerisque in eodem monasterio constitutis incredibilia videbantur necdum ego confido i Omnes, qui haeo audient credituros. Nam nisi inestimabilem vitam atque virtutem
'ARTisus egisset, nequaquam apud nos tanta gloria praeditus liaberetur. mamquam minime mirum, si in operibus Μάκτ1Ni infirmitas humana
dubitaverit: cum mulios hodieque videamus , nec evangeliis quidem credidisse. A MARTINO autem saepe angelos visos familiariter Wlensimus' experti sumus. Et de vita S MARTiN cap. I. Constat autem etiam
angelos ab eo plerumque vises, ita ut conserto invicem apud eum sermone loquerentur. Diabolum vero tam conspicabilem Tubiectum oculi, habebat, in sive se in m pria substantia contineret, sive in diversas figuras spiritualesque nequitias transtulisset, qualibet ab eo figura videretur. Quod cum dia holus stiret se et lugere non Olse, conviciis eum hir gehat frequenter, quia illa te non posset insidiis. Quodam auteni tempore cornu horis cruentum n manu tenens cum ingenti iremitu cellulam eius irrupit, cruentamque ostentans dexteram . E admissis recens scelere congaudens: Ubi est , inquit, Martine virilis tua unum demis modo interfeci c. Et c. a. si Frequenter autem diabolus, dum mille nocendi artibus sanctum virum conabatur illudere: nam interdum in Iovis personam, plerum
240쪽
hus offerebat, adversus quem semper in aerius signo crucis orationiae. auxilio se protegebat. Audiebatitur etiam plerumque Convicia, quibus illum turba daemonuia, protervis vocibus increpabat. Sed omnia falsa & vana cognoscens, non nrovebatur Obiectis. aellabantur etiam aliqui ex fratribus. aussisse se daemone ii protervis Mastriarii vocibus increpantem, cur intra
monasterius vici hui, qui olim baptismum diversis erroribus perdicis.
sent, conversos pistis e siet exponentem crimina singulorum MM- Ti Nun diabolo repugnantem respondisse constanter, antiqua delicta Glioris vitae convertiitione purgari &c. Et quis dubitet divino eum instinctu ex ollibus latronis vocem elicuisse , ut vulgi errorem tolleret, a quo
ceu martyriscilita tu . . Minutii est , quod inter apophthegmata S. M mccii: c in ipsius risis resertur duariam mortui in eremo obviam alloquentis. Quae quidem non eo resero , ut vulgari credulitati patrociner . erroribusque ac fabulis circa spectra innumeris. Ea quae attulimus ad Sanctorum' ira merita virtutem comprobandam seciunt inam vero TERTucciasus in libro de animi cap. 7. memorat Mariani rinu nequa si personis defunctorum delitescentis . . quum in exorcismi interdum aliquem se ex parentibus hominem suis inmat , id genus notat S. IOANNE GUO- stomus lib. in S. AaYLAM contra IULIANuri. contra gentiles frustra TI sis miracula iactantes is Sed spectra inquit deiunctorum , mortuorumque simulacra multi eorum dicunt a plurimis apud se mirabilium miniatoribus ostendi voces item e sepulcris ad quosdam emissas iactitant quod autem quis ex viris , qui apud se vixerunt Madmirationi habiti sunt, aut ex iis, quos post decessum deos reputaverunt, tale quidpiam discipulis dixerit, nullus eorum assimare audeat. ATiANus loco, paullo ante citato eorum relata errorem, qui existimamn daemones, qui hominibus imperant, esse hominum animas. Haud absimilem s. Ioar M. hom XXVllL in 10uaeuae memorat, incessitque vulgi opinionem antimas mortuorum daemonas fieri se Sed quid dicac inquiunt de praestigiatoribus multis qui captos puetos iugulant ut animam postea sibi miniis strantem habeant Τ Nam quod iugulent hoc multi dicunt, quod autem caesorum animae cum ipsis sint, unde, qua, , nosti Ipsi . inquiunt da moniaci hoc dicunt: tiosum amo illius ciuiupiam. Verum haec aus fallacia diabolica est. Neque enim anima mortui est, quae clamat, sed daemon , qui hoc simulat, ut auditores decipiat. Nam si posset anima in daemonis substantiam ingredi multo facilius in corpus suum ingrederetur. Prieterea. quis ratione praeditus credere possit aniciam Lesam se e .