Cursus philosophicus ad usum studentium totius Ordinis Minorum. Tomus primustertius. Auctoribus fr. Petro a S. Catharina, et fr. Thoma a S. Joseph .. Tomus secundus complectens octo libros physicorum, ac tractatum de coelo, & mundo. Auctoribus fr. Pe

발행: 1714년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

is 8 Lib. I. Phlisc. nienti , sei licet quantitativo ue & in hoc senis su esset sensibilis albedo sine quantitates non autem in primo sensu , & sic cessat inconve

niens.

16 Ad 2. resp. ipse Scotus vers. Ad tertium, quod in tali casu albedo est et simpliciterqualitas corporalis , quia esset apta nata simpli. citer perficere corpus ; secundum quid autem esset incorporeas quia non actu elset in corapore : sicut substantia corporea , licet esset sine quantitate , adhuc esset corporea ; quia esset apta nata esse sub quantitate. Deinde ecset albedo in tali casu indivisibilis actu, divisi bilis autem potentia xemota, ut supra dictum est. Videantur quae diximus in Logica disp. de quantitate, loquendo de partibus substantiae&c l ula quantitate . ιν Aliqua hic veniunt obiter advertenda , quorum perfecta notitia pendet ex alibi dictis,& diandis . Primo ergo est advertendum ex Scoto in . cit. distinct. ι a. quaeli. r. f. hie dicitur , & infra , quod accidens separatum a subjecto existeret sine aliquo modopositivo illi superaddito fi 'uod fundatrix in eo , quod a sidens est vere , & proprie ens , licet inpe sectius substantia ; & habet suum proprium esse , tam essentiale , quam existentiale abesse essentiali , & exi stentiali subjecti tea liter sdistinctum , ut patebit in Metaphysica i

quendo de essentia , & existentia. Quomodo autem conservaretur a Deo accidens separatum a subjecto , patet ex dictis de se a separata a materia disp. 2. hujus lib. quaest. 3.

18 Seeundo est advertendum cum eodem Scoto cit. quaest. 3. g. dico ergo , Vers Terti

conclusio , sub liti. X. quod qualitas extra subjectum mediatum , scilicet substantiam , si tamen sit in subjecto immediato , scilicerqu ntitate , potest agere idem , ac si esset

162쪽

in substantia; id est, potest agere in sensum,& intellectum intentionaliter, di realiter in contrarium . Hoc , praeterquam quod patet expetientia in accidentibus Eucharistiae , probatur ex eo, quod quaelibet forma est principium totale agendi , de dum est sub qua titate , est sub modo convenienti ad ageniadum , tam realiter , quam intentionaliter reuo. Quid sit dicend*m de qualitate separ ta ab omni subjecto Θ patet ex dictis num. Is.

9 Tertio est advertendum ex eodem Scoto quaest. 3. citat. f. ad principale , Vers. Et si qua ras , liti. CC. quod quantitas sine omni qualitate non esset effectiva in sensum. Ratio est ι quia quantitas non est sensibile pr ptium alicuius sensus , sed sensibile commune ; sensibile autem commune , Vel non imprimit speciem sui in sensum , vel si impriam it , dependet in hoc a simultanea impressione speciei sensibilis proprii , cuiusmodi stant qualitates s hoc pendet ex dicendis in. lib. de Anima ; ergo . Ex quo deducitur , quod intellectus noti et pro licia statu nequeat percipere quantitatem denudatam omni qualitate ; eo , quod dependeat pro hoc statu in tellectus noster a sensibus f at vero intellectus Angeli, & animae separatae , cum nulla tenus a sensibus dependeant , bene possunt percipere quantitatem fine omni qualitate sHoc etiam pendet, tam ex lib. de Anima, qua Mex materia de Angelis.

vi in

163쪽

D I S P. V.

Depertinentibus ad unionem. OVix finis Philosophiae est corpus naturale , quod est quoddam compositum a dc CO- positio est distinctorum unio, ideo pomquam in praecedentibus de materia, & Qxma , tanquam de partibus ipsius corporis nataxatis egimus de pertinentibus ad illarum unioncm

consequenter venit agendum.

An detur unio inter materiam, oe formam S i

in quid '

x otandum est , unionem accipi posse , di vel pro actione agentis produCentis compositum substantiale is vel pro aliquo medio inter materiam, & sermam, quo polito ex i psamateria, di serma tanquam ex partibus essentialibus compossium constituitur. Nunc aliqui intendunt, inter materiam, & fformam nihil mediate , sed positae actione agentis resultare compositum. Alii autem intendunt, inter materiam, & larmam dati aliquid medium , quo, seu in quo uniuntur, ut compositum constituatur; sed ex ipsis aliqui volunt, illud medium esse aliquem modum absolutum de praedicamento substantiae; alii autem, esse aliquid respectivum. Quid videatur tenendum per sequentes conclusiones proponemus. 2 Dicimus i. Materia, & Arma uniuntuxad constitutionem totius per aliquid illis superadditum , di ab illis realiter distinctum. Haeccsnclusio est contra primum modum dicendi , &communitex his rationibus probatur . Prim

cst s aequit aliquod praedicatum aliquibus de

164쪽

Di p. s. aera'. r. I 6 Inovo competere realiter sine aliqua reali ips xum mutatione : sed materiae, ec sormae convenit de nnuo aliquod praedicatum realiter snam realitei dicunIur unitae, cum tamen antea unitae non essent : ergo habent in se aliquam mutationem realem: sed talis mutatio necessiario debet provenire ab aliquo ab ipsis realiter distincto; nam idem in quantum idem , sempernatum est sacere idem: ergo ut materia, & so ma dicantur unitae, necessario illis debet superaddi aliquid realiter distinctum, quod dicatux

3 Secunda est illa , quorum unum potest

existere sine alio, realiter distinguuntur, ut i met Aristot. . Metaph. cap. I. his verbis: Amplires si potes alterum sine altero est . , non erit

idem et sed materia, & forma pollunt existere saltim supernaturaliter, absque eo. quod sint unitae : ergo unio est quid realiter distinctum ab illis. 4 Neque valet, si dicant sussicere ut materia, di forma uniantur , quod ponatur actio agentis, quae dicitur unio efficiens, seu actio unitiva . Nam contra est primo , quia actio agentis eliquid extrinsecum respectu materiae, dc sex-maeis ergo non possisnt per talem actionem sex- maliter, & intrinsece uniti ,..uod est necesi

xium ad constitutionem compositi. Secundo , quia nequit dari nova actio alicuius agentis sine termino de novo peream producto , ergo nequit agens habere novam actionem circa materiam , di rmam, ipsas realiter uniendo, quin prod

cat aliquid realiter aballis distinctum. s Dices; terminum talis actionis esse totum Compositum ex materia, & forma. Sed clicet, hoc verum sita contra est; quia vel tale compositum est al iquid distinctum a partibus,ut fatentui Scotistae, vel non 3 Si hoc secundum, ergo nulla est responsio ; quippe nullatenus Ostenditur qualiter detur nova actio, cum terminus

illius

165쪽

illius non assignetur. Si primum , ergo datur inter materiam, & formam aliquid ab illis distinctum, quod dicatur unio. Probatur conseia quentia ; quia nequit essiciens producere Compositum realiter a materia , & forma distin-L Im , quin materia, & forma concurrant sufficienter applicatae: sed non applicantur sum cienter ad constitutionem totius , quin prius

uniantur et ex eo enim , quod inter se unia tur constituunt compositum : ergo necessario

datur inter illas unio realitet ab illis distim

si Dices adhuer nullatenus requiri talen unionem , ut silentitas realiter a matexta , di ima distincta, sed sumere intimam praesentialitatem ipsius materiae, & formae. Sed conistra est, quia si haec intima praesentialitas esset

ratio, qua materia, de sorma nominantur unitar, non posset dari talis praesentialitas, quin extrema essent unitar hoc est falsum; quia, ut ex se patet, nulla est repugnantia in hoc quod materia , & forma sint penetratae, & sic intime praesentes absque eo, quod sint sermaliter unitae: ergo unio illarum non consistit in illa intima praesentialitate. γ Arg. r. Si uitio esset aliquid medium inter materiam, & se mam ., & ab ipsis reali tex distinctum, non unirentur immediate , dc sic non constituerent unum per se: sed hoc non est dicendum: ergo non datur talis unio realiter amateria, &forma distincta. Resp.disting.ma . non unirentur immediate, id est; sine medio quo, concedo I sine medioquin, seu in quo, nego. Unde nego etiam, quod non constituerent unum per se; nam ad hoc lassicir, quod non detur aliquod medium, quod per se uniatur, diratione illius uniantur partes , quod autem detur aliquod medium quo , seu , quod sit ratio formalis uniendi praecish non obstat, ut materia, di forma dicantur immediate unitae modo

166쪽

requisito ad constitutionem unius per se com- politi.

8 Arg. x. Vexbum Divinum unitur naturae humanae sine aliqua unione superaddita r ergo similiter possunt unire materia, & forma sine si peraddita unione. Res p. neg. antec. qui s ,

licet verum sit quod ex parte Verbi Divini non datur aliqua unio in ipso recepta, eo quod non sit sub editum capax talis unionis , ut dicitur in materia de Incarnatione 3 tamen datur uniosibjectata in natura humana, & terminata ad Verbum Divicum realiter a Verbo Divino, &natura limana distincta , quod sufficit ad praesens i nsti tu tum, cum constet, non unire aliqua extrema sine unione ab illis realiter distincta .

s Dicimus α. Praedict a unio superaddita materiae, dc sornaae non est quid absolutum, sed quid velativum . Haec cones usio deducitur ex Scoto pluribus in locis, praecipue in 3. dist. 1. quaest. . f. deprimo, liti. A. Et probatur ratione ex ipso deductas quia denominatio uniti eli denominatio relativa, cum consistat in habitudine unius ad aliud: sed denominatio relativa nequit provenire nisi a. forma relativa : ergo , Major patet , quia nequit aliquid latelligi anitum, quin etiam intelligatur, cui sit unitum et ergo denominatio uniti est velativa, de dicens habitudinem unius ad aliud. Minox etiam p tet ; quia absolutum est ad se, & non ordinat unum ad aliud: ergo denominatio relativa de-het provenire a forma relativa , dc nequit afoxma absoluta provenires ac per consequens ,

io Si autem inquiras, an unIo Et relata Intrinsecus, vel extrinsecus adveniensὸ Resp. ex

Scoto cit. k ad illud, liti. X. quod est relatio extrinsecus adveniens s patet ex eo, quod non resultat ex positione fundamenti, & termini; possunt enim existere materia, & sorma quin sint

167쪽

unitar, sed provenit ab aliquo extrinseco, scuticet ab actione agentis, ergo non est relatio intrinsecus, sed extrinsecus adveniens . Neque obstat, quod iuxta Aristot. ad rationem non deis turper se motus; nam hoc solum intelligitur de relationibus intrinsecus advenientibus. Videantur quae dicimus in Logica loquendo desex ultimis praedicamentis. ii Si iterum inquiras ad quod praedicamentum pertineat unio vide, quae diximus in L gica loquendo de inhaerentia, seu de unione a cidentis, disp. de accidenti praedicamentali, ubi invenies, quid ad praesens dubium responderi debeat , quia eadem est ratio hic, & iba. Plura alia ibi dicta huc veniunt applicanda. 2 Arg. . Generatio simplicitex est actio sub stantialis: ergo terminus illius debet esse quid substantiate; sed per generationem producitur

unios ergo unio nequit esse relatio; quae est accidens . Resp. quod per generationem non sollim producitur unio, sed etiam totum compositum

substantiale, quod est terminus primo, & per se

intentus a generante, & propter hoc dicitur ge. ratio actio substantialis. is Arg. i. Si unio esset relatio accidentalis, neque materia cum serma s neque natura humana cum Verbo Divino denominarentur unitae substantialiter , sed tantum accidentaliter ,

quod praeterquam quod est falsum , etiam lo- Rendo de unione naturae humanae cum Verbo ivino, est error Nestorii; unde in Conciliis damnatur qui dixerit , naturam humanam Christi Domini fuisse unitam Divino Verbo se-Cundum accidens . Sequela patet , quia nihil

magis accidentaliter unitum, quam id, quod denominatur unitum sermaliter a .rma accidentali. Resp. neg seq. & illius probationem iquia ut aliqua extrema dicantur unita substantialiter, Vel accidentaliter, non debet attendi ad

Drmata, qua uniuntur, sed ad unitatem illius,

quod

168쪽

quod ex H lis extremis unitis constituitur ; unde cum ex materia , di serma constituatur unum

per se compositum substantiale ; dc ex natura humana, dc Verbo Divino unitis unum in persona substantiali . dicuntur substantialiter unita,licet forma, qua uniuntur sit accidentalis relatio. i Quod evidenter patet instantia Theolo gica , de Philosophica . Τheologica Eesumitve ex Patribus, & Conciliis s quia dum determinant contra Nestorium, unionem naturae humanae cum Divino Verbo esse substantialem ει non accidentalem, non fundantur in eo quo dforma media qua uniuntur sit substantia, & non accidens, sed in eo quod id quod resultat ex unione naturae humanae ad Verbum Divinum est unum in hypostasi, seu in persona substantiali , & non duae personae solum per affectum unitae, ut dicebat Nestorius. Philosophica desumitur ex relatione identitatis, a sua Petrus,&Paulus V. gr. denominantur idem in substantia , seu essentias dicuntur enim substantialiter, seu essentialiter idem ; eo quod habeant eandem substantiam, seu essentiam. licet relatio identitatis sit accidentalis relatio: similiter ergo dicendum est in nostro casu.

An materia, oe forma uniantur per unicam, vel per duplicem unionem ξi Q Upposita quaestione antecedenti, aliquio volunt, inter materiam, & sormam unicam tant um unionem intercedere ; ex quibus aliqui dicunt, talem unionem in sola materia subjectari: alii autem, subjectari in sola sermas alii vero subjectari simul in materia, &sorma. Scotistae tamen communiter cum aliquibus ex aliis tenent, duplicem intercedere unionem, alis teram sub ectatam in materia, di terminatam ad

169쪽

formam I alteram vero sub)ectatam in sorma; &ter mi natam ad materiam. Cum quibus.1 Dicimus: duplex datur unio latet materiam, &formam modo dicto. Probatur ε quia denominatio unionis est mutua in utroque extremo , sicut enim serma dicitur unita maetextae, ita materia dicitur unita formae: ergo forma aqua provenit talis denominatio debet etiam esse mutua in utroque extremo r sed talis sorma est uni: ergo tam in materia , qaam informa debet constitui aliqua unios ac pex consequens, &c. Et potest confirmari a paritate de atiis relationibus v. gr. similitudinis, de identitatis, quae sunt mutuae , quapropter in quolibet extremo ponitur relatio et ergo idem clicen. dum est de relatione unionis ; non enim vide. tur major ratio unius , quam alterius neque videtur qua ratione relatio unionis non sit mutua. Aliqui volunt adducere aliquas disparitates inter relationem unionis , & alias relationes, quae quidem dispartiates facile impugnantur, quia non magni momenti ; ideoque brevi tatis causa illas omittimus; & quia ex dicendis faei th possunt deduci impugnationes.

3 Arg. i. Unica unio est suificiens : ergo alis tera esset superfluas ac per consequens non est ponenda. Probat. antec. quia unio est essentia. liter nexus duorum e ergo sufficit unica unio, ut materia , & sorma dicantur unitae . Resp. dist. antec. unica unio est sufficiens . ut unum extremum uniatur per modum subjecti, & al. terum per modum termini, concedo, ut utrum que extremum uniatur per modum subjecti, negos di nego consequentias. Probatio antec dent is eodem modo est distinguenda. Etenim verum est, quod unio est nexus duorum, unius, ut subjecti, re alterius, ut termini, unde, ut sic on antur aliqua extrema sufficit unica unio; non tamen sufficit, ut utrumque extremum Permoaum subjecti uniatur; ad hoc enim requiru

170쪽

tur, quod ex parte utriusque extremi ponatur unio in quolibet extremo subjectata . Cujus nulla alia potest assignari ratio , nisi quod , cum nitumque extremum sit capax unionis per modum subjecti , non debet negati , quod in quocumque illorum ponatur iunio . eo vel maxime , quod ex positione illius nul. luni sequitur inconveniens , imo videtur ne. cessarium, eo quod, ut dictum est, unio sit relatio mutua ; idem enim contingit in aliis m, tuis relationibus. 4 Dices s licet verum sit quod utru mque entremum sit capax talis unionis per modum suta jecti, & quod non sit major ratio, cur ponatur In uno, quam in altero s poterit tamen Deus de terminare in quonam i Ilorum unio ponatur :sed tunc extrema essent vere, di realiter unita ergo non est ponenda duplex unio. Respond. l. quod determinatio Dei lotum potest cadere super aliquam indifferentiam , quae indifferentia non invenitur in nostro casu , non enim dicimus, utrumque extremum ita esse capax uni nis, ut sit indifferens ad hoc, ut in uno, vel altero ponatur 3 sed ita, ut utrumque suam unionem necessario exigat, sicut utrumque extremum relationis similitudinis v. gr. ita est capax illius, ut necessario quodlibet suam relationem exigat, non tamen ita ut sit indifferens , ut in uno, vel altero talis relatio ponatur,quapropter non determinatur . Deo , in quonam illorum constituatur relatio. s Secundo potest respond eri s quod in casu, quo Deus determinaret, tantum in unico extremo subjectari unionem , & non in altero: tunc vere , di realiter dicerentur extrema unita , non tamen utrumque per modum subjecti

sed alterum per modum sub erit ,α alterum pex modum termini ; quod idem contingeret casu. ruo Deus determinaret, relationem simili tu inis. v. gr. cunstitui tantum in unico extremo,

SEARCH

MENU NAVIGATION