장음표시 사용
191쪽
18s Lib. I. P0μ. - as Arg. g. Si totum di itinguitur realiter suis partibus si muriumptis, & unitis ; vel peresse commvnunicatum intrinsece ab ipsis , vel per aliud esse e Non per aliud, nam se effectus est intrinlece communicatum a partibus tanquam ab intrinsecis constitutivis : neque pexesse communicatum ab illis , nam tale se non distinguitur a pxoprio esse materiae, & irmae scausa enim materialis, & rmalis non causant communicando aliud esse, sed per suimet exhibitionem suum proprium incommunicando ergo nullatenus compositum a suis a partibus simul sumptis , & unitis realiter distinguitur. Res p. quod totum compositum distinguitur a suis partibus simul sumptis , dc unitis pex esse communicatum ab ipsis causaliter, quod quidem esse constituitur intrinsece exesse ipsarum partium, eo quod ipsas partes intrinsece includit . Unde aliud est loqui de modo, quo partes causant , & aliud de eflectu ab illis causa io ἱ causant enim partes communicando suum proprium esse, sed non communicant suam proprium esse illud causando , nam idem nequit ιausare se ipsum ue illud vero communicant causando emectum compositum ex esse ipsius materiae, & sermae, qui quidem estectus realiter di stinguitur ab ipsis partibus tamquam a causis. Ex quo potest in torma distingui dicendos materia , & sorma causant commun cando suum
rarium esse , ita ut effectus ab illis causatus id i ipsum esse illarum, est verum a ita ut proprium Use illarum sit effectus causatus ab illis, est salsum i quia ut dictum est idem nequit causale se ipsum . Unde nullatenus sequitur
compositum non esse tertiam entitatem reali texa partibus simul sumptis, & unitis distinctam ssolum autem sequitur, illam tertiam entitatem, quae est eflectus intrinsece causatus a partibus ,
includere intrinsece ipsas partes, & asse ipsarum
192쪽
Di p. 6. Ruast. s. ' 6 Replicant , si totum distinguitur realiter paxtibus simul sumptis, dc unitis necessario
excludit partes: sed ex supradictis totum com positum includit xealiter partes: ergo non distingui lux realiter ab illis. Prob. seq. maj. quia distinctio est, unum non esse aliud: sed hoc di cit exclusionem unius ab alio: ergo si totum distinguitur a partibus, excludit illas lac per consequens,&c. Res p. neg. seq. &min. prob. Aliud enim est, unum non esse aliud, & aliud, unum excludere aliud s nam unum non esse aliud dieit distinctionem in communi unius ab alio , at ero, unum excludere aliud dicit distinctionenit in particulari unius ab alio, si licet distinctionem excludentis ab excluso ; cum tamen praeter istam distinctionem detur etiam distinctio inia cludentis ab inclusos hinc est , quod non stidem, unum non esse aliud fac, unum excludere aliud ; potest enim unum non esse aliud, seu esse
ab alio distinctum, & tamen illuc includere squod contingit in praesentie totum enim comin situm non est partes realiter , seu est distinum realiter a partibus, & tamen illas intrinsece includit; quapropter haec distinetio dicitux includentisab incluso. g Ubi advertendum est, quod talis distinctio est adaequata; quia distinctio includentis ab incluso inadaequata dicitur, quando includens non solum includit illud a quo distinguitur, sed etiam aliquid aliud ἡ hoc modo distinguitur totum compositum a qualibet parte seora sim s. quia praeter quamlibet partem includit aliam : ergo distinctio includentis ab incluso adaequata erit quando includens tantum incluta
dit id a quo distinguitur, di nihil aliud , sed
totum compositum includit partes, scilicet materiam, & sormam, & nihil aliud e ergo disti guttur ab illis distinctione includenti' abrincluso adaequata.
38 Arg. . Si daretur tertia entitas realiter a
193쪽
partibns distincta, nequee1let corporea, neque spiritualis o hoc nequit dici: ergo non datur talis tertia emitas. Prob. seq. quia quod realiter distinguitur a corpore, &amma, non est Co poreum, neque spirituale: ergo fi daretur temtia entitas realiter a partibus distincta non esset corporea, neque spiritualis. Resp. neg. seq. &di sting. antee. prob. quod realiter distinguitur a
corpore, dc anima, non est corporeum , neque
spirituale , si distinguatur diuinistione excludentis ab excluso, concedos si distinguatur di-1hinctione i ncluden iis ab incluso, nego. Etenim illa tertia entitas , cum solum distinguatura partibus distinctione includentis ab incluso , est partim eorporea ι &partim spiritualis vati ne parti um i scilicet corporis , Sc animae , quas intrinsece includit . Hoc etiam potest ostendiloquendo de distinctione totius compositi aqualibet parte seorsim , nam totum compositum clicet non sit tertia enti ias distincta a partibus simul, ut tenent contrari i) est corporeum,& spirituale, etiam si distinguatur a Corpore , vel ab animas eo quod latis distinctio est distinactio includentis ab inclaso. Potest etiam dici iula tertia entitas simpliciter corporea, quilae inctus sequitur debiliorem pantem, sed hoc reducitur ad motam loquendi, δε ad quaestionem de
39 Arn Si homo diceret tertiam entitatem a partibus simul sumptis realiter distinctam , sequeretur, Verbum Divinum illam assumpsi Lse in Incarnatione.& illam dimisisse in triduo
mortis ; tunc enim non extitit talis terita enialitas sed hoe est contra D. Damascenum asse-xentem , ut dicitux in materia de Incarnatione, Vectum Divi niun, nihil eorum, quae semel asiniumpsit, stimisisse ι ergo non est admittenda
talis tertia entitas. Res p. concessa sequella majoris, neg. min. quia Damascenus. tantum imunait, Verbum Diviaum, nullam partem n 'turae
194쪽
Di p. 6. aeuo. I. Istturae humanae, quam assumpsit, dimisisses cum quo bene componitur, quod dimiserit aliquid, quod non erat pars , ut est aertia entitas . Vel potest intelligi Damascenus, quod nihil dimisserit Verbum Divinum eorum, quae assumpsit , ita ut existexet a parte rei postquam fuerit dimissum ; quod non est contra nos, nam tertia entitas non extitit in rerum natura post dimisissionem a quod idem debent dicere , qui oppositum tenent; nam Uerbum Divinum assumpsit partes unitas, & tamen dimisit unionem , quae non extitit in triduo mortis. o Arg. 6. ex symbolo S. Athanasii ubi dicitur: Sicut anima rationalis, earo unus est homo: ita Deus, homo unus est Christus: Sed Christus non dicit tertiam entitatem realiter distinctam a Verbo Divino, & natura humana unitis et ergo neque homo dicit tertiam entita. tem a Carne, seu corpore, & anima unitis, reali tex di itinctam. Resp. quod praedicta aut hortistas tantum intendit, quod sicut ex anima ratio. nati & carne , seu corpore constituitur unus homo, ita ex natura di vina, & humana constituitur Christus , qui est unus in personas cum quo bene stat quod in homine detur tertia entitas a partibus realiter distincta, quin detur in Christo tertia entitas realiterdistincta a natura di vina, it humana, unde concelsa minor. neg. conseq. Ad aliquas authoritates DP. quae solent adduci contra nostram conclusionem,dicendum est, quod DP. .llim intendunt totum compositum nullam partem dicere praeter materiam, Misimam ; vel compositum essentialiter includere materiam, & Exmam, quod nos nullatenus
i Dubitabis r. quomodo totum compositum includat partes Hoc dubium adducitur propter nostrum Philippum Fabrum, qui Theoremaze 2 t. tenet, partes. scilicet materiam , sdcis am non includi in copposito secundum
195쪽
I92 . Lib. I. Ph D. proprias rationes iurmales, sed transiretiam entitatem, suas proprias entitates ammit.
tentes;& in hoc sensu, inquit, non distinguun. tur partes a toto, sed sunt ipsummet totum , seu tertia entitas; distinguitur tamen totum a partibus secundum suas rationes formales sum ptis ue quippe quando datur totum , seu tertia entitas , non dantur partes secundum suas ra. tiones sormales, quod est evidens signum rea. lis distinctionis . Contra quem modum dicendi. 41 Resp. ad dubium cum communi Scotista. xum consensu, quod partes secundum proprias rationes sermales includuntur in toto compoῆ.to. Pluribus rationibus haec resolutio solet pio.
bari , ex quibus aliquas breviter attingemus . lx. e it; quia alias productio totius essentialis sphysici non esset generatio , sed conversio, seu stransubstantiatio materiae, & formi in tertiamentitatem. 2. ests quia alias totum essentiale physicum non esset com positum ex materia, &forma ; neque materia , & forma con staret , cum haec non essent sermali ter in illo . g. est i quia alias non daretur in rerum natura materia prima, neque forma substantialis s dc consequenter , neque anima rationalis in homine , quod nullatenus est dicendum . Aliae rationes
possunt videri apud Pontium inph ea, disp. 8.quaest.2. quas omittimus, quia sententia Fabrifaci lis est impugnationis, dc parum controVexsa. Fundamenta ipsius Fabri facile diruuntur ex dictis in tota quaestione. 43 Dubitabis h. an distinctio totius a partibus sit mutua . Resp. affirmati vh. Sic communiter Scotistae recentiores contra aliquos antiquos. Prob. dc simul impugnantur contrariorum
fundamenta , quia di stinctio inter causam , Meffectum debet esse mutuas sicut enim implicat , quod aliquid producat, dc inusit se ipsum r ita
implicat, quod aliquid producatur, dc causetur, I a se
196쪽
aleiptor ergo sicut partes distinguuntux a tot tanquam ab effectu , ita totum distinguitux a toto tanquam causis. Fleque obstat, quod i tum nequeat existere sine partibus, di quod partes possint existere sine toto ; nam si ex eo quod totum non possit existere sine. partibus sequeretur, quod non distingueretur realiter ab ipsis iergo etiam ex eo quod partes unitae non possint existere sine toto , sequeretur quod partes unitar non distinguantur a toto; sed consequentia non admittitur : ergo nec debet admitti ante
cedens ; dc consequenter talis distinctio est mu tua. Deinde quod totum nequeat sine partibus existere non impedit distinctionem realem totius a partibus, nam alias Verbum Divinum squod nequit existere sine Patre AEterno non distingueretur realiter ab illo , quod nullus C tholicus concedit. In quo sensu haec distinctio dicatur mutua deducendum est ex dictis in Logica loquendo de distinctione formali inter superius, & inserius.
An totum per se integrale, o totum per accidens , distinguantur realiter a suis partibus
I Icimus r. pro primo quod inquirit qRae- I in stio: totum per se integrale distinguitur realiter a suis partibus simul sumptis , de
unitis. Haec conclusio videtux consormis principiis Scoti Juxta dicta quaestione antecedenti , Iicet aliqui Scotistae oppositum teneant f pro illa autem Μeriner. lib. r. ph P. disp. s. q. 3 inest. 3.cit. Scotum in a. distinctione io. g. alia opinio, lit: F. sed tamen Scotus videtur aperte loqui de distinctione totius per se integralis a qualibet par te seorsim sumpta, non tamen ab omnibus pa
tibus simul sumptis, & unitis.
197쪽
a Prob. tamen conclusi ratione ς qutum integrale est totum per se, ut supporergo sicut totum per se essentiale realii ex dguitur a suis partibus simia in iis , Ee ii neste essentialis ira totum per μ integralliter distinguitur . a suis partibus simul Ptis, & unitis in esse integrali. Paritas vi tenere ι quia ideo totum per se essentiale dguitur realiter a suis partibus simul sumpti unitis; quia est unum per se , partes Verihuc, ut unitae, sunt plura simpliciter: se tum per se integrale est unum per se in es tegrali, sicut totum per se physicum est i per se inesse essentiali: ergo totum sex se grate realiter distinguitur a suis partibus sumptis, & unitis, quippe hae, adhuc uti sunt plura simpliciter; eo vel maxime , alias totam per se integrale non stistingue a toto per accidens, quod non est admi ciere ut dictum est quaest. antec. de toto per . se etiali. g Confirm. quia ex eo totum per se estendistinguitur realiter a suis partibus simul ptis,&unitis: quia partes illius se habent Perse actus , dc per se potentia , sed patie tius per se integrales se habent ut per se poterespectu indivisibilium, quae se habent ut pactus: ergo.
4 Arg. i. totum distinctum a partibus desse distinctae rationis ab illis: sed tota aqvitegralis v. gr. non est distinctae rationis a phus: ergo non distinguitur ab illis. Prob. ui partes ex quibus resultat tertia entitilis distincta debent accipere aliquod commentum ab i ita tertia entitate , & esse esse iliter incompletae: sed si partes sint ejusdertionis cum composito, non recipiunt aliqcomplementum ab aliqua tertia entitate , sunt essentialiter incompletaer ergo totum
stinctum xealiter a partibus debet esse distit
198쪽
a partibus debet esse distinctae rationis ab illis in illa linea, in qua est totum distinctum
a partibus, concedo s in alia linea, nego. Di-bi2gu exi iii mi n. tota aqua integralis non esto uinctae rationis a partibus inesse essentiali , concedos inesse integrali. nego. Similiter distinguo condequens s totum integrale non di- Ω i nguitur a suis part ibus essentiali teri concedo; Integraliter, nego; & per hoc patet ad probationem s nam partes totius integralis recipiunt a tertia entitate integrali integrale complementum , quia respectu totius sunt per se incompletae in tali esse integralis lie t non sint incompletae, sed completae, & ejusdem rationis cum
toto in esse essentiali, in quo esse ab idio nondustinguutatur.
s Arg. 2. Si totum per se integrale distingum xetur realiter a suis partibus , seu ueretur primo, quod materia primaposset produci de novo, &destrui a causa secundas quia posset a
tali cauacontinuari. & discontinuari& quando discontinuaretur, destrueretur tertia entitas resultans ex partibus ejus continuatis, Quae te tia entitas estet materia primas & quando continuarentur de novo produceretur tertia entitas, quae etiam'esset materia prima : sed hoc moneti dicendum; quia materia nequit Produci, nec destrui a causa secunda ; cum produc tur per creationem , & destruatur per an uilii Iationem, quod est proprium causae primae; er oeotum per se integrale non dicit tertiam entita tem realiter a suis partibus distinctam . Secu
clo seu ueretur ; idem individuum naturaliter reproduci, quia si ex partibus aquae resultaret tertia entitas ab illis realiter distincta, si illae
Irartes separarenturi destrueretur talis tertia enistitas, oc si iterum continuarentur, iterum Pr duceretur ipsa tertia entitas numero et sed hoe
199쪽
6 Respond. dist. mai. si totum per se integrale distingueretur a suis partibus simul sum. ptis, & unitis , posset materia prima produci de novo , dc destrui quoad ege integrale ,
concedo i quoad esse essentiale : nego . Hoc secundum esset inconveniens s non Vero primum , quia materia prima creatur , & anni
hi latur quoad esse essentiale, seu actualis quid. ditatis , quod solum a causa prima potest prinvenire s quoad esse vero actualis integritatis non dicitur creari , seu an nihilari i S sic ia-le esse potest a causa secunda destrui, & produci . Similiter respondetur ad confirm. quod ia- dividuum reproauci posset a causa secunda quoad esse integritatis ; licet non quoad ess aciut.
lis quiddilatis, de quo alibi s quod nullum est
r Dicimus a. pro secundo quod inquirit
quaestio ; totum per accidens non dicit tertiam entitatem realiter distinctam a suis par. tibus simul sumptis, di unitis . Haec conclusio videtur expressa Scoti tu 3. distinct. Σ. quinction. 2. g. quantum ad tertium , vers. Et si quaras sub titi. E. quem sequuntur fere omnes Scotistae. Rationem pro illa assignat Scotus loco citat. dicens s quod totum per se distinguit ur a toto per accidens in eo, quod totum per se dicit tertiam entitatem per se unam , quam non dicit totum per accidens ἱ quia partes totius per se sunt per se causae illius tanquam actus, & potentia per se s partes vero totius per accidens non sunt per se causae , sed tantum actus, & potentia per accidens , cujus nulla
alia potest assignara ratio , inquit ipse Scotus ex phyl. 8. met. nisi quia istae entitates c scilicet partes totius per se sunt tales s M aliar scilicet partes totius per accidens sunt altextus
- η Si autem dicas s ex hoe solum sequi , totum per se esse totum per se , & totum P
200쪽
Di p. 6. Ruas . r. 39 accidens esse totum per accidens s non tamen , totum per accidens non dicere tertiam entitatemper accidens unam realiter distinctam a suis partibus simul sumptis, dc unitis, sicut totum per se dicit tertiam entitatem per se unam a suis partibus simul sumptis,& unitis realiter distiniactam. Hoc nihil valet, nam contra est , quia ex tali responsione potius sequitur , quod nos intendimus, quam aliquid contra nos; quod patet ; nam dicere , quod totum per accidens dicit tertiam entitatem per accidens unam, idem est, ac dicere, quod illa tertia entitas est simpliciter plura s quia nihil aliud est , esse per accidens unum , quam esse plura lsimpliciter : sed partes totius per accidens unitae sunt simpliciter plura et ergo etiam sunt per accidens unum , & consequenter , ut detur totum , quod sit unum per accidens , non est necelsarum addere tertians entitatem a partiabus simul sumptis , & unitis realiter distinis
9 Deinde probat. conclusio ratione eomm ni ; quia, si totum per accidens diceret te tiam entitatem realiter a partibus simul sun ptis, & unitis distinctam , vel esset substaniatia, vel accidens λ Non substantia, quia talisentitas includeret essentialiter accidens', quoJ substantia nequit includere ; neque esset accidens s quia includeret essentialiter substantiam , quam accidens ineludare nequit: ergo totum per accidens non dicit tertiam entitatem a partibus simul sumptis, & unitis realiter di stinctam. Io. Arg. I. ex Scoto citat. f. quantum ad primum, lit. C. Ubi dici t totum per accidens esse magis unum, quam totum per aggregationem, dc non esse suas partes: ergo ex mente Scoti, totum per accidens dicit tertiam entitatem a suis partibus simulatimptis,de unitis realiter distinctam.