장음표시 사용
211쪽
habuit: re Animadvertisse videor, Quirites, maiorem re mihi, sortito Macedoniam Provinciam, gratulatiora nem factam, quam quum aut ConSul eSSem consare lutatus aut quo die magistratum inissem; nequore id ob aliam causam , quam quia bello in Macedore nia, quod diu trahitur, existimastis dignum maieta state Populi romani exitum per me imponi posse. Deos quoque huic favisse sorti spero, eosdemquere in rebus gerendis adfuturos esse. Haec partim opitri nari, Partim sperare possum. Illud assirmare pro re certo habeo audeoque, me omni ope adnisurum ci csse, ne frustra vos hanc spem de me conceperitis.ci Quae ad bellum opus sunt, et senatus decrevit, et
. quoniam extemplo proficisci placet, neque egora in mora sum C. Licinius collega, vir egregius M aeque euise parabit, ac si ipse id bellum gesturus
M EM t. Vos, quae scripsero Senatui, aut vobis: , . credite. Rumores credulitate Vestra nct alatis, quore rum auctor nemo exstabit. Nam nunc quidem .,
ra quod vulgo fieri, hoc praecipue bello, animvdverti,
re nemo tam samae contemptor est, cuius non debire litari animus possit. In omnibus circulis , , atque α etiam si diis placet in conviviis sunt, qui exePre citus in Macedoniam ducant; ubi castra Iocandam sint, sciant; quae loCa praesidiis occupanda; quando, re aut quo saltu intranda Macedonia; ubi horrea po-
CAP. XXII. I. Otium aut e sulessem eo saItilatus, quem honorem .ittis petiit et flagitante populo. nisi i genti evm eousensu eonsulem ereavit, et cleinde dueem udversus Perseo designatum deduxit domum. Cons ad haee et aeqq. Plui. Reinit. Paul. pag. 2ss. 26o.
Σ, M. I. et Xia v. II. u. a. 3. Senatui atii Mobis . sorte et vel ao Mobis; lae. Perill. 4. In omniatis eiretilia: uida ad Xx xlv, 3r. n. r. - Si diis pueri; vide ad IV, 3, n. 4. - i exemistas in flueisioni a Meane. qui se seire putent ae do aut . per quas vias et quomodo haec omnia agenda sini; Dish. Cf. Casauh. ad Theoi lir. Char.
212쪽
ra nenda; qua terra, mari subvehantur commeatus; e quando cum hoste manus Conserendae ; quando
re quiescendum sit. Nec, quid melius faciendum sit, a modo statuunt, sed, quidquid aliter, quam ipsi
et Censuere, factum est, consulem veluti dicta dio ae accusant. HaeC magna imΡedimenta res gerentibusae sunt: nec enim omnes tam firmi et constantis animiri contra adversum rumorem esse possunt, quam
di Fabius fuit β, qui suum imperium minui per vaniri tatem populi maluit, quam secunda fama male remri gerere. Non sum is, qui non existimem admonen- ει dos duces esse: immo eum, qui de sua unius senec lentia omnia gerat, su Perbum iudico magis quam ει sapientem. Quid ergo est 2 Primum a prudentibus, m et proprie rei militaris peritis si, et usu doctis, mo- et nendi imperatores sunt; deinde ab his, qui inter-ci sunt gerendis ' loco, qui hostem. qui temporum . opportunitatem Vident, qui in eodem velut navigio - participes sunt periculi. Itaque, si quis est, qui, c quod e republica sit, suadere se mihi in eo bello, m quod gesturus sum, confidat; ne deneget operam
vi rei publicae, et in Macedoniam mecum veniat: nave, vi equo, tabernaculo, viatico etiam a me iuvabitur. . Si quem id facere piget, et otium urbanum militiae. Iaboribus praeoptat, e terra ne gubernaverit. Semri monum satis ipsa praebet urbs. Loquacitatem suam vi contineat: nos castrensibus consiliis contentos sum tu ros esse sciat. M Ab hac Concione, Latinis, quae
pridie Calendas Apriles fuerunt, in monte sacrificio
213쪽
LIII. XLIV, CAP. 2Σ, 23 2 cis rite perpetrato, protinus inde et consul et praetor Cn. Octavius in Macedoniam profecti sunt. Traditum
est memoriae, maiore, quam Solita, Dequentia prosequentium consulem celebratum; ac prope certa spe ominatos essct homines, finem esse Macedonico 'bello, maturumque reditum cum egregio triumpho consulis sere.
XXIII. Dum haec in Italia geruntur, Perseus , quod iam inchoatum perficere, quia impenSa pecu Diae sa-cienda erat, non inducebat in animum, ut Gentium Illyriorum regem sibi adiungeret; hoc , postquam intrasse saltum Romanos, et adesse discrimen ultimum belli animadvertit, non ultra differendum ratus; quum per Ilippiam legatum trecenta argenti talenta Pactus esset, ita ut obsides ultro citroque darentur, Pantauchum misit, ex fidissimis amicis, ad ea perficienda. Medeone Lubeatidis terrae Pantauchus regi Illyrio occurrit: ibi et iusiurandum ab rege et obsides accepit. Missus et a Gentio est legatus, nomine Olympio ', qui iusiurandum a Perseo obsidesque exigeret.
landas Apriles fuerunt, in monta Alis hano, ete. vide ad cap. 33, n. 2; ad I, 45,ti. Σ , et II, 36. n. a. 8. Finem assa Μαμδ. hallo, dele
ra esse : Grou. Non necessarium est,
mit politis leg. adesse; Crev. et Drah. Car. IXlil. i. Per urinam Io eum ἔ etc. eous. Polyh. XXIX, 2-5 , et Appian. Naeed. is. Huius legationis mentio ex fine libri XLill, eum multis aliis exeidisse videtur; Drahenh. - Meriona Labealidis l. vide ad xxx I i , n. s.
a. Misatis et a Gentio est legartia ad Persea Obmis . . . Cum a em missi sunt alii, qui pactam metiniam a i- ιν reni. et praeterea, a lora Pantau- eho Matinantiar, Pantauehi eonsilio
ita adduntur, Parmenio et Morctis . qui in Macedoniam primo profecti. vhi regem in votha foederis iurasse , obsides tradidisse et peeuniam adnu
merasse vidissent, postea ciam Mace
donibus , eum ipsius legatis, in m dum insulam abirent; Drah. Cons. Polrb. XXIX, 2 et 3, qui alio ordinenarrationis ustis est; unde tamen uoutranaponenda sunt Liviana, quod Cre-ver. putabat; neque ex eo mox cum Perra. leg. Pelliam ad thesntirns regios missi, qui metiniam acciperenteqiai Rhoutim . eie. Nam Livium quidem Polrhii metit m ylerumque ex Primere , non vero semper eius verba tutionis strueturam reddere. iam monuit Drahen h.
214쪽
Cum eodem ad pecuniam accipiendam missi sunt, et, auctore Pantaucho, qui Rhodum legati cum Mace- .
donibus irent, Parmenio et Morcus destinantur. Quibus ita mandatum, uti, iureiurando obsidibusque et pecunia accepta, tum demum Rhodum proficiscerentur : duorum simul reyum nomine incitari Rhodios ad bellum romanum Posse. Adiunctam cisitatem, Penes quom unam tum rei naMalis gloria esset, nec terra, nec mari Fem relicturam Romanis. Venientibus Illyriis Perseus, ab Enipeo amni ex castris Cum omni equi-latu prosectus, ad Dium occurrit. Ibi ea, quae convenerant ), circumfuso agmine equitum facta; quos adesse foederi sancitae cum Gentio societatis volebat rex, aliquantum eam rem ratus animorum iis adie-- cturam: et obsides in conspectu omnium dati acceptique; et, Pellam ad thesauros regios missis, qui pecuniam acciperent, qui Rhodum irent cum illyriis legatis, Thessalonicae conscendere iussi. Ibi Metrodorus erat, qui nuper ab Rhodo Venerat ε, auctori-husque Dinone et Polyarato, Principibus civitatis eius, assirmabat, Rhodios paratos ad bellum esse. Is princeps iunctae cum Illyriis legationis datus est. XXIV. Eodem tempore ad Eumenem et ad Antio
chum communia mandata δ, quae subiicere conditio rerum poterat. Natura inimica inter se esse taberam
3. Quae eonMenerant. Deah. et Bu- peritas em nerunt; alterum praetuli. - nassalonicae conscendera
nissi; vide ad XXXI. as. v. 3.
4. Ab M o Manerat, ae. missuaad Persen. Cis. lv. t. communia mandata . deest verbum hule orationi. a Ex fine eap. praee. supplere P Aiadaia Mna: aed potius existimo , plures voras aut integrum versum exei
3. ex quo constat. Per eum . quum ordinas et . quae eap. prae . narratuatini. legatos ad Eumenem et Anti thum a prioribus diversos misi ser
quit; quum tamen de eadem re agi tendant, quae Lia ius de aetia inier Eomenem Ei legaltim Peravit aut dit . . Drah. - μειicere; vid. I, 53. u. 7.
215쪽
ciritalem et regem. Singulos Populum romanum aggredi, et, quod indignius sit, regum Miribus reges ore nare.
Attalo adiutore, Patrem suum VPressum. Eumene ai
iuuante et quadam ex parte etiam Philimo patre suo .
Antiochum onugnatum. In se nunc et Eumenem et Prusiam armatos esse. Si Macedoniae regnum sublatum
fret, proximam Asiam esse ; quam iam ex Parte, Sub specie liberandiariam ciuita lium , suam fecerint: deinde Syriam. Iam Prusiam Eumeni honore praeferri, iam . Antiochum uictorem praemio belli ab Aegypto arceri y. Haec cogitantem Providere iubebat, ut aut ad Pacem
secum faciendum compelleret Romanos , aut peramerantes in bello iniusto communes duceret Omnium regum hostes. Ad Antiochum aperta mandata erant, ad Eumenem per speciem captivorum redimendorum missus legatus erat: verum occultiora quaedam agebantur, quae in praesentia invisum quidem et suspe- .ctum Romanis Eumenem salsis gravioribus ' 3. Proditor enim ac prope hostis habitus, dum inter se duo reges captantes Daude et avaritia certant. Cydas erat
Cretensis, ex intimis Eumenis: hic prius ad Amphipolim cum Chimaro quodam populari suo , militante
apud Persea, inde postea ad Demetriadem, semel Cum Menecrate quodam, iterum cum Antimacho ε, regiis ducibus, sub ipsis moenibus urbis colloquutus fuerat. Eropon quoque, qui tum missus est, duabus ad eun-
216쪽
dem Eumenem iam ante legationibus lanctus erat. Quae colloquia occulta et legationes infames qui dein
erant: sed, quid actum eSSet, quidve interreges cou venisset , ignorabatur. Res autem ita sese habuit. XXV. Eumenes neque savit victoriae Ρersei, neque bello eum invadere animo habuit ; non tam quia paternae inter eos inimicitiae erant, quam ipsorum odiis inter se accensae. Non ea regum aemulatio , ut aequo animo Persea tantas adipisci Opes , tantamque gloriam quanta Romanis victis eum manebat, Eumenes visurus fuerit. Cernebat et Persea, iam inde
ab initio belli, omni modo spem pacis tentasse, Ctin dies magis, quo propior admoveretur terror, nihil neque agere aliud, neque cogitare: Romanos quoque, quia traheretur diutius spe ipsorum bellum, et
Cap. XXV. I. Eumenes neque Miloletoriae seraei, neque bello eum in- ωadere animo habine, L. e. in animo; vid. Cron. et Drah. ad h. l. et Cort. nu Sallust. Iug. xx. . In verbis seqq. Li
vius causam . eue non voluerit Etim mea. Persea viet rem esse, ex equitur
iasqtie ad verba Crenebar et Arsea: A qtithiis ineipit exponere, Cur eum hello invadere in animo non habuerit. In hac narratione omnia salis per- spieua sunt, et summa hue redii, Emmetiem inhiasse pecuniae, et sperasso. e paeo inter Romanos et Persea eonei-lianda ab hoe eaput tinetius relaturum. Sed tu ea, quae causam coiitinet, cite Eumenes nou saverit vietoriae
Persei, verba nora ea aemulialis re-gtim obscura sunt. Num oec apparet,
quomodo praecedentibus cohaereant, nee quid sit . quod non ea regum aemulatio fuisse dicitur, ut Eumenes Mequo animo visurus fuerit, Persas Romanis victis magnas opes adipisci. am illa ipsa aemulatio erui , cur Eumenes non saveret vietoriae Persei.
Nihi .ideitie Livius dixisse, Draeci
luerit , Romanos a Perseo vitiei, suisse
ipsorum inter se nemulationem. Tum leg. non tum quin praternae 4nter eosinum ciliae erana, ellum ipsorum odias inter se accensae. qtiam quia erat ea regum aemulistio . . Duk. Nitiori
mutatione legi sorte possit non trim
quia . . . eriani. quam , Usortim odiis inter se necensis mm ea, etc. Drah.
- Doering. nota haee est: visi stultiamtis Omnem huius loei depraὐaiionem e duabus particulis quum et /ιOn. librariorum culpa loco suti molis, otiam esse , ouitiis disticultati, expers erit locus. ita cotistitutus: Etimenes... animo habuit; non liam utilia.... in mia liae erant, ipsortim odiis inter se
217쪽
ipsos duces, et senatum, non abhorrere a finiendo iam incommodo ac difficili bello. Hac utriusque partis voluntate explorata, quod fieri etiam sua sponte taedio validioris, metu infirmioris credebat posse, inteo suam operam venditare concilianda gratia magis cupiit. Nam modo ne iuvaret bello Romanos terra marique, modo pacis Patrandae cum Romanis paciscebatur mercedem *; ne hello interesset, mille et qn ingenta talenta. In utroque non sidem modo se, sed obsides quoque, dare paratum eSSe, ostendebat. Perseus ad rem inchoandum Promptissimus erat, CO- gente metu, et de obsidibus accipi Endis sine dilationstagebat, conveneratque, ut accepti Cretam mitterentur. Vbi ad pecuniae mentionem ventum erat, ibi haesitabat; et utique alteram 4 in tanti nominis regibus turpem ac sordidam ,' et danti', et magis accipienti. mercedem esse. Malebat in Spem romanae pacis non re rasa re impensam, sed eam pecuniam perfecta rct daturum; interea Samothracae in templo depositurum. Ea insula quum ipsius ditionis esset, videro Eumenes nihil interesse , an Pellae pecunia esset: id agere, ut partem aliquam praesentem serret. Ita.
nequidquam inter se captati, nihil praeter infamiam
XXVI. Nec haec tantum Perseo per avaritiam est
x. Paris patrandae mm R. parisee-hatur mereodem: vide ad XLII. 3o. n. 6. - Νe hello interestri . mitia et D lulanta . sorio ex Appiano NaeM.tε, i leg n bello interesset. mille: paria conelliandae eatista mille at Dralenta. Tum aeribendum t in inmm-que non fidom modo dare tit
3. Et titique alteram, et e. eon Appian. l. i. - Ma eam peetin amperfecta re Amtirtim. ete. sorte da ti-rtia et mox depositiam . vel sod ιε eam , et . vel potitis ritin re sare imia pensam. M eam metiniam. te. DoL. sam thraene in tem In d. cons. ad
218쪽
dimissa res quum pecuniam tutam et pacem habero per Eumenem, quae Vel parte regni redimenda esset, ac receptus protrahere inimicum mercede onustum , et hostes merito ei Romanos posset sacere: sed etiam Gentii regis parata societas, et tum Gallorum, effuso
Cap. I xv I. a. Per cloaritiam asid.missa rea ... agmen Mialtim vi r eis dimissum est, eleganter de oecasione et de opportunitate. qnam quis e manibus elabi sinit. da quo etiam iam irrere cet Omitterea dieitue ; Em.
Cons ad eap. 8, n. I. - Qtium P etiniam rutam et maeni h lere. ete. locus ae pessime habet, sorte sie iusta u. ran/us: qtitim metinia tantara utilpae m habere per Eumenem . quae Melyarte regni, etc. aut deceptas prol-- Aera inimicum . . . et auxilium sive agmen Callorum . . . ingens olla mauoriιia dimissum est e nam importu. num est tim, et vox agmen ab
ed Paris. t 3 3 primum inseria ante oblatum i Geon. vi Enimvero innititia tulia nimis longe recedit, et M Dialeti a vix tonitidi metinia diei possunt. Praeterea a semus non eo venit sanientiae L l. Nam Livius. si reeta mentem illius rapio, hoe dieit, Perseum peeunia Eumeni danda duas res .ihi istiliskima a consequuturum fuisse: primum eo conciliante utique paeem a Romanis impetraturum ; deinde . ea impetrata, prodendo, quae oce ulla inter se et Eumenem acta suerant, animos Bovianorum ab eo alienaturum suisse, si intellexissent, eum Donstudio ae benevolentia erga hane aut illum partem diaetum de reconcilianda intae eos amieitia laborasse, sed aviditate peetiniae incensum suam solius utilitatem in ea re a pectis e. Intererat autem Persei, opes Eumenis minisi; quod maxime enitere poterat. si Romanos ei inimieos reddi disset. Itaque lego quum metinia et
halere . . . et recentis se. iii amiel lium a Romanis Eumene conellianti protrahera, ete. . Duher. Sed Neo petis simpl. ita vix dieitur, et sorte leg. quum et Pectinia tutam Piacem . . . et era Neepta protrahere qtiasi ad tricem. Prodere, ut XXVII, 3; XXXIII. α8; XLV b, et alii a loris. quae laudarunt Periet. ad val. Max. I. 5. 8.et Buem. ad Quintil. Deelam. Iv,
inimietim , etc. Drah. idem monet h. l. pacem reciimere dici pro emere. ut
pro essseere data pecunia, ne bellum inseratur, et redimere apud Ovia.
rependete . pensare. - Pro ac recespitis protrahere . ete. Flid. Iaeohs apud Goelier. pag. 396. legendum auspiratur. et ea rescitis protrahera inimieum. Certe' potuit exeidere vocula ei, ob verbi praecedentis esseearllabam ultimam ; et vidimus verbaravi ere et rescere ellain permutari lib. I, 53. n. 3. Paulo infra . et eum Gallorum, essorum . ete. tibi Gro novio parilausam rum displicere modo vidimus, idem Iaeotis. I. l. sie emen dat i et Gatio m. tim estisorum Per IIbriatim, etc. LEN.
219쪽
LIB. XI. IV, CAP. 26 ai 5 Puni per Illyricum , ingens agmen oblatum avaritia dimissum est. Veniebant decem millia equitum, par
numerus peditum, et ipsorum iungentium cursum equis, et in Vicem Prolapsorum equitum Vacuos Capientium ad pugnam equos. Hi pacti erant, eques de
nos praesentes aureos, pedes quinos, mille dux eorum. Venientibus his Perseus ab Enipeo ex castris prosectus obviam cum dimidia copiarum parte denuntiare per vicos urbesque, quae viae propinquae sunt, coepit, ut commeatus expedirent, frumenti, vini, pecorum ut, copia esset. Ipse equos phalerasque 4 et sagula donum principibus ferre, et parum auri, quod inter paucos divideret, multitudinem credens trahi spe posse. Ad Almanam urbem , pervenit, et in ripa fluminis Axii
2. Galloriam ossorum per Iurri- m . . . Veniebam ricem millia equiis rum Gallorum . ete. eous Appi n. Naeed. XVI. I. a. et Plut emit.
Paul. png. sq. Pro Gallia illa Ge.
las memorat, hic modo Galalas, modo Bastarnas. gentem a Gallia oriundam
unde et Ciundieiis mox Gallorum. et sop. XL , 58. Bastarnarum regulus dicitur. Etiam Diod. in Exe. λἰ-
refc. pag. 3 3. Bastarnas voeat Γαὶ -υς. . Durum referre, utrum gallicam. au gem anteam genteiu dieamus, suis
se enim Gallos Germanis permixtos, existimat vales. ad Exe. Petres. pag. 9. Bastarnas tamen non Gallos, sed Germanos suisse, doeent Plia. aliiqoe; quos Livius, Plut. M Diod Gallos voearunt exemplo Polrbit, euitia tempore verum diserimeti inter Gallos et Cermanos Graeeis adhue ineognitum erat. Habitatunt autem trana Istrum; vid. XL. 57; Oros. lv. xo. et Pluti Diodor. et Appian. l. l. . Drah. Cons.sup. XL, SI, n. 1. - Peditiam, et ipsorum iungentium ... equos, hi pedites tina voee παρα&άτω diati nitie Plot. I. I. De hoe Gallorum more vid. Paus. , t s. et Caes. Beli. Gall. I, Q. 3. Ima equvis phalerasque. καe in torqvea aureos ) et partim auri, στατεμ υνυρω- Appian. 4. Ad Almariam tiriam , non aliis memoratum. Alia est Almonia seu Almon apud Plin. IV. 8 seu i5. et Stepti. E. Thessaliae opp. Albanam quae
Athanopolis dieitur Ptol. III. a 3 , et
Amantiam eoni. Turneh. Ad vers.
XXX, 3r. Sed illa versos sinum IIa delat. , haee in Orestide sita erat. et h. l. designatisr orbs interioria Naceis doniae versus Thraeiam In ripa Axii .el non longa inde sita; Drahenti. Miamini, Axii. hodie Vardiar. Daa abam in Maediea, Iae. Gronov. emend. Duuadabiam in Moesia cisa
aimam in Haedua seu Edonide. Mae- dieae stillima. Cons. Nausactis ad Har erat. - Iazora . Paeoni
220쪽
posuit castra. Circa Desudabam in Maedica exercitus Gallorum consederat, mercedem pactam opperiens. Eo mittit Antigonum, ex purpuratis unum, qui iuberet, multitudinem Gallorum ad Bylaetora Paeoniae is Iocus castra movere, principes ad se venire Deque utes. Septuaginta quinque millia ab Axio flumine et
castris regis aberant. Haec mandata ad eos quuin pertulisset Antigonus, adiecissetque, Per Viam quanta omnium praeparata cura regis copia multitudini foret. quibusque muneribus principes advenientes, vestis, argenti, equorumque eXcepturus rex esset, de his quidem se coram cognituros respondent. Illud, quod Praesens pepigissent, interrogant, ecquid aurum,
quod in singulos pedites equitesque dividendum esset, secum adduxisset =8 Quum ad id nihil responde
retur, Clondicus regulus eorum , Abi, renuntia ero, inquit, regi. nisi aurum obsidesque accePissent, n-- quam inde Gallos longius pestigium moturos. Haecaelata regi auum essent, advocato consilio, quum quid omnes sua iuri essent appareret, ipse. Pecunia quam regni metior custos, institit de perfidia et seritate Gallorum disserere. m horum iam ante cladibus expertum, periculosum esse, tantam multitudinem in Macedoniam acc*ere, ne graDiores eos socios habeant si, quam hostes Romanos. Quinque millia equisum Eal esse, quibus et uti ad bellum possent, et quorum multitudinem ipsi non timeant.
xisset; vide ad I s. n. 3. Ad 'exis inael eoni. Geon v. - Clondi a rogia. ias; vide ad XL, 58, D. 5. - Maiatirum misidesque aesepissent, sorie accerrini: Cron. et Crev. - Institudo perfidia disserere; vide ad XX lv. 26. n. 7.ε. Ne graὐ ores eos Gallo. socios boni perseus ei Maeedones, qui eos arcessierint, quam hostes Romanos . sorte Romani. i. e. quam hosteΑ eosdem experiantur Romani, eontra quos arcessierint; Croti . Sod ita Livius etiam scripsisset na ipsi vel na
Maeedon a grainores. eie. et in vulgato optimus senatis est.