Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

41쪽

ciun ur.

uidia n lari sirinc locupletatur. Delectant etiam aedificiorum superstites ruinae, quae praeterantiquitatis gloriam illuli re habent nihil. Res olim nouitate viles & nascendo indecorae , vetustatis priuilegio, nobiles fiunt, & annorum atque aera tum victrice sic nio, famam promerentur. Ita humilem Ac ibamentitiam Romuli casam , quasi Imperii cunabula, toto Capitoliorum fastu religiosius multo Romani coluerunt, & antiquam pauperiem existimabant esse nouis honoribus

pretiosiorem . .

Fuit ergo Ecclesiae sequetis quaedam delineatio in societate Apostolica, & initium maioris ceco nomiae, qua successores usi sunt postea, in bonis illius administrandis: in qua inquirendum primo

quis pecunias regere.& quomodo iis uterentur. Ac Apostolos eo munere primum functos satis apparet, quod ad eorum pedes pecuniae apponerentur. Ipsorum itaque arbitrio fiebant sumptus, &expensae communes & quidquid ad familiae illius lanctioris annonam & subuentionem opus arat , illi de communi penu promebant. Cum autem cernerent sese, his domesticis ac familiaribus curis a verbi Dei praeconio distrahi , animaduertere nique non tam corporum quam animorum curam ac sollicitudinem sibi creditam, onus istud familiae curandae in Diaconos transiuiserunt, quos ex Ecclesiae totius sus

42쪽

Liber primus. 2 fragio , delectos, ad ministeria mensarum, Aso stolici actus testantur. Vigebat sacra haec amoris conspiratio , dum Act e . Iudaicus furor, quom magistrum impetu, eodem in discipulos sto inacho irrumpens , praeclaram istam societatem quasi violentus turbo difflauit. sbes, MilipInitium laeuitiae a Stephano Diacono factum, quo siP- - oppresso dispersi caeteri: & maxima ex parte, coetus ille unanimis fidelium labefactatus. Nam so .li Apostoli Hierosolymis remanserunt , neque fortasse postea tam publice potuerunt fideles in unum coire & communi mensa domicilioque uti. Facia ji .rutem in illa diepescutio magna in ficu D quae erat Hiero obmis oe omnes distes sunt per re monem Iudaeae Samariae piaeter Apostolos. Et certe post hoc tempus non una mansisse Apostolos statis patet, ex eo, quod Paulus Hierosolymam reuersus non dicitur tuisse ad communem ali quam domum, ubi essent omnes Apostoli, sed i ta s. aΑ Iacobi domum. Prieterea dicuntur omnes seniores collecti : sed non erat opus colligi ac piscopus. congregari propter aduentum Pauli, si una habitassent & communi tecto fuissent usi. Sequenti autem die introibat Paulus nobiscum ad Jacobum οm . nesique collecti sunt siniores Act. r. I. Desierat ergo ex tunc perfecta societas & remanserat tantum liberalis ille affectus subuenien- Antiochi,

difidelibus eosque suscipiendi, si quando indi

gerent. Unde dicitur quod cum Paulus venissethiderosolymam obenter exceperunt eum fratres.

43쪽

Ecclesiae Gentilium

. L.

L De bonu , possessionibus Ecclesiarum,

Nil amplius de communitate ista, Hieroso lymis instituta reperitur. Caeterum, an idem in caeteris Ecclesiis factitatum, inquiramus. Certquantum ex Epistolis Pauli liquet : Ecesessiarum apud gentes non ea fuit consuetudo, ut in communem fundum tuos reditus comportarent: Nam ubi omnia sunt promiscua , ibi non est di Dcrimen pauperis &diuitis: At discrimen istud a prime nranifestum est in Ecclesiis, quae per gentes fundatae sunt: si quidem cum fames immineret orbi terrarum, qui Antiochiae erant discipuli. M serunt ha bitant. bus in Iussea fratribra pecunias prout quu habebat. Id est pro modulo & captu fortunarum : quod certe locum non haberet, si fortunae omnes & facultates essent promiscuae . Romanorum I r. monet Paulus, ut subueniatur necessitatibus sanctorunt. Necepitatibus saneJosuis communicantes h pitalitatem sicciunt s. r. Corinth. 6.

monet lites &iurgia, quae inter fideles oriuntur, permittenda, arbitrio sanctorum & vitanda gen tium tribunalia: at ubi cessat meum & tuum, &omnis ratio proprietatis extincta est, ibi litibus &turbelis non est locus. Ephesiorum . fideles ad mutuam benignitatem & misericordiam hortatatur. f stote inu cem benigni nistricordiam donantes io ulcim, cur D u- in Christo donauit mohis. At ces sat benignitas & misericordia , ubi nemo miserior, nemo altero Delicior. Ad Philippenses 4. laudat eorum in se profusam beneficentiam , ma

xime quod sumptus suggesserint quibus dum

44쪽

Liberprimus.

Ecclesiis praedicabat, indigeret. Scitis autem mmos Philippenses quod in prιncipio Euangeli' quando profectus sum a Macedonia, nulla mihi Ecclesia communica uit in ratione dati m accepti, nisi Pos soli quia O 'TΚρfilonicam semel σ bis in usum mihi misistis, Idem pa- te ex pluribus locis di ThessL. de L. ad Thest 1. Licer vero proprietatis iura in reliquis Ecclesiis Christiani non abdicarent, attamen habe- . pud Gen-bant commune aerarium etiam temporibus Apo- Η

stolorum , unde patientibus & affictis subueni rent. Clarum est , ex citato loco Actuum M. Vbi Α5. . Antiocheni dicuntur pro captu suo contulisse de suis facultatibus, in subsidium fratrum habitan tium in Iudaea. Meminit & collationis & subuentionis in gratiam sanctorum qui essent Hieroso

limis , Paulas ad Rom. rs. Nunc igitur proficiscar Hierusatim ministrare sanctis: probauerunt enim Ma-eedonia cr Achaia collationem aliquam facere in pauperes sanctorum, qui siunt in Hisrusalem. Ad haec verδpietatis ossicia a Gentibus imploranda adhortati erant Paulum,Petrus,Iacobus,&Ioannes,dum sese ad pmedicandum Gentibus accingeret, ut ipsa testatur Galat. a. & animaduertit Theodoretus in hunc locum. Modum vero colligendae istius pecuniae diserte tradit idem Paulus i. ad Corinth. i6. VR , De colle iis autem qμae fiunt in sanctos, si ut orrina ui 1. Coi.is. Ecclesiu sialatia , ita fio mos facite. Per unam fabbati unusquisique vestrumseponat apud se recondens quod ei Amb osiu, bene placuerit: ut non eum venero, tunc colle sent. Vnam autem Sabbathi D. Ambrosius, Theodo- 4 CR

45쪽

La De bonis oe possessionibus Ecclesiarum

retus & alij interpretantur diem dominicam qua venientes Cnristiani , ad sacram synaxim afflictis & laborantibus ex Ecclesia consulebant& litabant charjtati, pecunias ita collectas serua bant apud se quidam ab Ecclesia constituti, ut

patet ex citato loco I. ad Corinth. I 6. Huos inquit A postolus J probaueritis per Epistotis, hos mittam perferre Pratiam et Gram in Hierusalem. Attamen in illis distribuendis maxime consilium& volumias spectabatur Apostolorum, qui tanquam Episcopi uniuersiae Ecclesita moderabantur, caeterum qui participes essent huius aerarii, & in quorum gratiam expendebatur, facile est deprehendere: primum enim Euangelici verbi praecones inde uitam ες alebantur, seu Apostoli seu Diseipuli, excipie-,I, ' bantur peregrini de aduenae communi sumptu, Fcclesiastri ut constat ex verbis Pauli, ad Corinth. I. ubi Titum & eos, quos sibi in Evangelio praedicando socios adlegerat, Corinthiorum commendat beneficentiae, hortaturque, ut ipsos comiter excipiant, de in Pauli fratribus ostendant, quo pau- Ium amore dc beneuolentia prosequantur. Sive pro Tito citia est ocius meus, in mobis assiutor , siue

1 tres nostri Apostoli Ecclesiarum gloriae Christi, ensionem ergo φιae est charitatis vestrae re nostrae gloriae , pro vobis in illos ostendite , in facie omnium Ecclesiarum. Et certe cum extra urbes, in quibus Euangelium vigebat nulli essent, qui Apostolorum curam es sent habituri, cum intra locorum quorumdam angustias inclusa esset charitas,& Christiani no-

46쪽

Liber primus. 27 minis religio, aequum erat quoque ut A postolis peregrinantibus, &in infidelium emendatione ac conuersione Occupatis , essent qui necessaria vitae subsidia impertirentur. Hinc Ecclesiae fide lium discipulis Christi& Apostolis, non tantum quae ad praesens tempus necessitas flagitabat suggerebant verum etiam stipendiis & pecuniis quibusdam eos donabant, quibus pro Viatico vii

possent. Ac ne auaritia aut ambitione duci viderentur &Euangelii foedus rem adeo pretiosam in turpi mercimonio distrahere, ne manus suas pecuniarum contagio polluerent, erant in comitatu Apostolorum mulieres quaedam piae & religiosae, quae seu ex proprio censu, seu ex demenso Ecclesiae eos alebant, quamdiu in itinere versarentur, aut in hostico solo consisterent. Harum mulierum meminit Paulus et Nunquid non habemus potestatem mulierculam sororem circumducenάi fcut m caeteri Apostoli m fratres Domini O Cepitiis. . ut ego solus m fratres aus Barnabas non habemus potestatem hoc opreandi ' Quu militat suis stipendiis τη- quam s E quo textu apparet Paulum certis de causis, eas mulieres, rerum quae ad vitam opus es sent, administras, a suo contubernio reiecisse, cum tamen ipsas reliqui Apostolorum circumducerent Be ab ipsarum manu & cura veluti sui laboris stipendia reciperent. Atque eum esse huius' oci sensum tradit Hieronymus. Non dixit mulieres inquit ducendi ne de uxoribus dicere putaretur. Sed circumducenin inquit per prouincias quae necessaria

cap. '. I. ad. Cor.

47쪽

23 De bonis re posse funibus Ecclesiarum

de suis facultatibus ministrarent. Ea ergo fuit tenuis & angusti prima Ecclesiae

aerarij oeconomia, ut optimi eius fruetias & praecipui ad fouendos sacerdotes de clericos pertinerent , quibus instructis dc necessario commeatu donatis, pauperum &viduarum ratio habebatur. Matricula- Inde ceperunt Matriculae seu Indiculi egenorum ''S'' is miserabilium ut loquuntur personarum, qu Irum patrocinio adhuc nascens& vix dum suae vitae secura Ecclesia, quidquid animi neruorumque habebat, consecrauit. Praeerant tam religiolis ossiciis Episcopi & qui primi in altaribus Cnristo pascebantur primi eidem Christo in pauperueffgie pascendo curam impendebat; catalogia te xebant egentium dc viduarum, in quas Christianorum Elemosynae poterant religiosius impendi. Ita enim Timotheum monet Paulus,ne passim desine delectu quastibet viduas, etiam adolescentiores ad capessendamEcclesiae beneficentiam admittat, &sinat publico demenso victitare , ne tu Vegeto corpore,desidia ardorque sanguinis nullo labore edomiti, libidinem accendat; adeoque, Ecclesia cuius sumptibus vixerunt, non tam earum virtutibus de continentia splendeat quam luxurie & petulantia dedecoretur : dchoe est quod

vitam,1, innuit Paulus his verbis. Vidua eligatur non minus sexaginta annorum fuerit umus viri )xor in operibvi bonis testimonium habens ,sisbos educauit, si hos=itio recepit, si sanctorum pedes lauit si tribulationem p aientibus subministrauit , si omne opud bonum subsicula

48쪽

Liber primus. Lyrs. Adulescentiores autem viduas deuita : Cum enim δει- ο ν - - xuriatae fucrint in Christo. n&bere dolunt.

Nam viduas istas solitas ali de fundo Ecclessa , γαι π&produnt subsequentia Pauli verba : Si quis fidelis ' '' habet mida aue bubministret illis it non gravetur Ecclesia, di ηι quae υere τιdua sunt si ficiat. Nec graue erit tor τι .ab ἡ tam hanc sententiam authoritate Theodoreti fui cire, qui in hunc locum sic ait: Ostendit Paulus causas. propter quas non vult iuniores rcferre in numerum viduarum: illud luxuriatae fuerint, pro eo quo est Ecclesiasticum fulsiduim acceperint S quae siunt eorpori necessaria ab que Pila sollicitudine si ceperiηt , aluntur in

otio 'onum autem introducit nequitiam.

Et haec pauca sunt quae de Ecclesiae nascentis patrimonio e sacris codicibus eruuntur , quibus Vnum hoc addi potest , quod ex Sylvestro ducitur: nimirum venditas a primis illis Christianis, Villas,domos, praedia : de caetera quae immobilium nomine censentur, non quod ea retinendo se praeuaricari fidei suae arbitrarentur, sed quod sci. rent Ecclesiam non diu in Iudaea mansuram atque ex ijs agris fructus vllos metere dedignarentu qui seruatoris sui fuso tam atrociter sanguine maduis.sent. Expectabant itaque beatiores secessus, &terras amoeniores, ubi Apostolicis vocibus victa

gentium impietas vectigal Cruci penderet: Ubi Christiana Religio e Iudaeorum finibus foedissime pulsa tandem pacis & splendoris potiunda deludaeorum ubique vagantium erroribus triumpharet. Futuram inquit Sylvester in Ecclesiam in

49쪽

.cile in Eccletiae diuitias declamantes, Antropoma*L-tae, Arnoldus Brixianus , Ualdenses, Hustius , I u' ibertis, latensis: Rationes eorum.

ACcusare cui linque libeat antiqui Pictoris

commentum , qui cum egregiam Helenae pulchritudinem limitari non posset atque eas fingere oculorum flammas, quae post decem nates: rixas, tandem miserum Troiae incendium pepererunt, victus maiestate argumenti, tabulam &exteriores omnes corporis ductus auro impleuit: ut cui formam & venustatem dare non poterat, saltem pretium& splendorem conciliaret, faceretque diuitem quam pingere desperabat elegan

Certe omnis forma, virtus & pulchritudo, si stemus arbitrio huius feculi, in auro & fortunis iacet. Quotusquisque est,quem non supra Catonis innocentiam in hamis tollat adulatio ; si modo diuitiis fulgeat, & spe mercedulae vel mediocris ancillantibus linguis blandiatur Fraudatur domestico & naturali gloriae pro uetus uallens integritas, dumque emuntur fauore & auctoritate, nonvivisa suffragia,etiam furor & rapinae venali bus elogiis coniecrantur. Et quis non augurabi-

50쪽

3.. De bonis oe possitonibus Ecclesiarum. tur ad Ecclesiae puritatem &facerdotij honorem, diuino quodam consilio accessisse diuitias, ne tanti gradus maiestas opum ornamento destituta, apud mo rtalium iudicia vilesceret, & Ecclesiastici nomines, quasi mundi sordes & purgamenta ab ambitiosiis atque audacibus superbo & indignanti vestigio calcarentur. Quot sunt qui sponta pulchritudinem nec oculis metiuntur qua columbasrsfert, nec statura qua palmas imitatur, sed capitis tantum fulgor, & quibus placere non posset,

nisii reuera Caput ei: u esset aurum optimcim.

Verum quam lardidi sunt eorum amores, taminiusti sunt Haereticorum quorumdam latratus in Ecclesiae facultates insilientium, nec illam proin bantium nisi sordidam &tristi mendicitate squallentem.

Aut tib dε Inter quos primi occurrunt Antro pomorphi-. 44.7' tae, de quibus Aug. lib. de H resibus ad quod

vi Deum vult. Deum s inquit sibi singunt corata;/one carnali, c. operum. insimilitudinem imaginis corruptoriis homini, qnod rusticitati eorum tributi Epiphanius parcens eis , ne H- cantur H.eretici. Eoo autem a communιone nostra sit par sese ae e t culpando Di copo, diuites , c ' pascha cum iudais celebrando: Ex quibus patet Epiphanium Antro pomorphitis aliquatenus indulsisse,quod Deuhumana fronte effngerent quasi in eum errorem iipsos mentis nostrae debilitas impulisset, nec alio nomine schisinaticos,&haereticos censuisse, quam quod diuitias in Episcopo scelus este arbitraren-

tur. Di