Illustratio sacri patrimonij seu De bonis et possessionibus Ecclesiarum. Vbi agitur de veteris & nouae legis sacerdotum censibus, ... Auctore Nicolao Le Maistre ..

51쪽

L iber primus. 33tur. Qui Clericorum opes praecipue inscctatus sit,

nullum posteriora tempora haereticum tulerunt ante annum circiter millesimum , quo insanus quidam nomine Leu tardus e vico Virtutis,in pano Catalaunico natus decimas oppugna uir,Vt refert Glaber Rodolphus. Post stolidos hince &amentes neminem reperio , qui istam haeresim palam sit professus ante Arnoldum quendam, qui circa annum circiterriso Clericos peccare asserebat contra leges suae 1 ortis&conditionis, si quid possiderent, quibus unum licere putabat Claristum ambire & cius complexu suauissimo oblectari. Hunc sequutus est anno 413. Ioannes Behaim tympanista dc pecorum pastor, qui in decimas

quae Clericis soluerentur contumacissime inuectus est, eo maximo nomine, quod interdictam bonorum omnium possesti one,Clericorum famialiam existimaret: quasi vero quos Deus ut filios &haeredes agnoscit, illis, praeter famem de inopiam, offensus Pater nihil quidquam Patrimonij nomine reliquerit Fuerunt etiam Pauli temporibus, qui dicerent neminem posse te pro Christi vicario gerere, nisi paupertatem amplecteretur, quae praecipua Christi virtus fuit, & qua mundum omnemque eius ambitionem,miserrimae vitae languoribus debet

Quorum somnia proximi defenderunt valdenses & tandem Vulesephus Concilij Constantiensii

52쪽

3ι De bonis oepossessionibus Ecclesarum

temporibus: Cuius errores in hac materia fue-lrunt, Clerum & Monachos omnes diuinis legi- mitibus cuiuscunque rei dominio & proprietate in- . .ἡ terclusos.Namque ut recitat Harplfeldius histo-

aliquem aut stabilem decimarum fructum ei reliquit. Dotare, inquit, Scessam, est contra lacrae si rUturae oe re- gulam Chrasti. Soluester Papa m constantinus Imperator errauerunt. Ecclesiam dotando. Tapa Gr omnes Cardinales m Cleriri possessiones habentes sunt haeretici, o Laici eis constentientes. Imperator m seculares fiunt μ- δει ita diabolo,ut Si et a dotarent bonis. Sacerdotes Ueteris testamenti vivebant ex proprietarie. Ecclesia non habuit dotem )el possessionem rei immobilis ante Constantinum magnum: Non esse sacrilegium auferre res Ecclesi edatas oe Deo consecratas, imo drbere Principessub poena

damnationis auferre bona temporalis, a Chro habituali ter peccante: Parochianos autem admonet oe hortatur ne

presbyteris improbe viventibus decimam fluant: dicit has esse meras Eleemosynas , m posse parochianos ad libitum auferre,nec sic repastoribus eas exigere per censiuras Ecelem. Istum errorem pene consepultum restituit Lutherus, qui cum suam sectam stare non possiean, maduerteret, nisi Principum & Magnatum patrocinio niteretur, existimauit eos posse facili negotio in suas partes abduci, si ad Ecclesiae exuuias praedamque accerseret persuaderetque Camposse illis,quibus instructa est, opibus non impu-

53쪽

Liber primus. 3 Ine tantum sed religiose spoliari. Illis omnibus nouissime successit Spalate sis,qvicum e suo capite nouuru quoddam Ecclesiae &doctrinae genus fingeret, e varijs documentis male temperatum ut pietatis aliquid prae sese ferret, neque ambitione duci videretur, in ambiti nem quasi familiarem Ecelesiastici ordinis morbum praeclarus declamator inuectu est, dc prae uius ,, caeteris inllitutum istud Christi: Nolite posside, e au

rum neque argent ni neque pecuniam in ηοηisve bis,non peram in via , ntque δεα tunicaS , neque calceamenta, nequevirgam: dignus est enim operuitin cibo,voluit non

modo Apostolos obligasse;verum etia eius obseruatione uniuersos eorum succesilares obstringi. Rationes autem quibus speciosam istam paupertatis Ecclesiasticae legem tuetur, siu ni istie potissimum. Primo Eccleuam Veteris testamenti, quae

imago tantum & rudis umbra fuit tanti operis, quoci suo sanguine Christus aliquando caementaret, vixisse pauperem & bonorum immobilium possessione interclusam. Iusserat quippe Dominus ut tota tribus Levi aeris ministerijs deputata, nullam in terris partem haberet, & a reliquis tribubus, decimis de oblationibus ac primitiis sustentaretur. Vnde Hieronymus Clerici vitam describens : Si aut m inquirin Domini pari shm m Numeti t.

funiculus reditatis eius,nec accipio partem inter cateras G .. .,

Dibus sed quo Leuita Jacerdos, viso de decimis re si

altari struiens altaris oblatione sustentor habens et ictum ad Nepot vestitu is cotentia erom nudam cruce nudus sequar.

54쪽

3s D e bonis oepos ovibus Ecclesiarum Secunda ratio petitur ex vocatione Petri & Andreae . qui relictis retibus , totaque piscatoria sup pellectile Christum sequuti sunt, quasi nullius rei deinceps capiendae desiderio tenerentur , qui Christum cepissent factique ipsius praeda,inuicem illius amores essent de praedati . A quorum exemplo quam longissime absunt, qui ad Ecclesiasticas dignitates vocati, retia & pedicas circumferunt, quibus ossicia, dignitates, opes ac diuitias

ambitiose aucupantur. Tertio allegant petitum e Matthaei s.ca. Christi documentum: Sι quis te perciιsserit in unam maxillam , praebe ei m alteram : Et is qui duit tecum iudicio contengere tunicam tram tollere dimitte ei allium:

Quod consilium spectare volunt maxime ad Clericos, quibus imperatur, ut spoliatoribus suis consentiant, & praedatricem manum spontanea rerum suarum abdicatione praecurrant. Quarto citant illud Matth. is. Si vis perfectus esse Ῥad , vende omnia quae habes-da pauperibus His argu mentis, quae levicula sunt, abunde credemus satisfactum,si doceamus primo Ecclesiam etiam antiquioris testamenti bonis affluxisse,decimis,fundis, urbibus. Secundo etiam ante Constantinum Ecclesiam habuisse bona temporalia.

55쪽

Liber primus

De primitiis Sacerdotum meterisTestamenti: Duo genera primitiarum . Srechielis locus explicatur : Mensurae Judaeorum Corus m Bathus . Rituι redimendi primogenita : Qua nota insignes essent non redempti: Primitiae panum, circ.

ini Ecclesiam noui Testamenti diuitiarum

accusant & splendorem illius, Christianorum pietate ac beneficiis adultum, veluti grande

piaculum increpant, nituntur praesertim exemplo veteris Ecclesiae, cuius Levitas, quasis nostri sacerdotij praeuias imagines paupertatem coluisse volunt, ut futurae Ecclesiae opum ac diuitiarum desideria spemque eriperent, de ad aeternitatis unius ambitionem hortarentur. Ideoque paupertatem istam prioris Testamenti excutiamus, equa patebit sacerdotes nostros prae illorum opulentia egere. γPrimi census reditusve S erdotum veterisTe- Primitiae stamenti erant in primitiis, quarum, aliae erant 2 ἡ esccerta lege sancitat, aliae tantummodo liberae & vo luntariae ex voto nempe & s1ngulari affectu. De prioribus agendum primo loco. Lex primitiaru habetur Exo.22. Primitias tuas non tardabis re dere primogenitum filiorum tuorum dabis mi

hi: de bobus, quoque m ovibus similiter facies, septem a , E iij

56쪽

3r De bonis oe possionibus Ecclesitarum,

bus sit eum matre sua , He Octaua reddes istum mihi Vbi nota in Hebraeo haberi pov-hoe primi iii, est plenitudinem tuam & lachrymam tuam. In ,A: ''' Chaldaica paraphrasi. Primitias frumenti σ vini tui non tardabis reddere. Ex quibus patet duo ge-

nera primitiarum illic mandari, frugum & ani mantium : α frugum quidem primitias imperari quidem, aettamen mensuram modum quo non

praefigi: quod erudite notat Hieronymus in Ezec. I cap. s. lib. I . ubi ait ante tempora Ezechielis li- euis se Iudaeis sibimetipsis pendendarum in frugibus primitiarum modum imponere. At quia auari sacerdotes iniquis condictionibus populum vexabant, ideo visum est Deo per prophetam decernere ne in posterum offerrent ampliusquam sexagesimam partem cori primitiarum

nomine. Corus autem ad mentem. Hieronimi continebat 3o. modios, Bathus veris aut Epha continet tres modio, funde Corus siue Gomor v detur constare decem Bathis,aut Ephis. Cum e

go Deus praecipit ut detur pars sexta Bathi aut Ephae, idem est ac si iuberet offerri sexagesimam partem Gomor. At vero ante hoc Dei praescriptum, ait Hieronimus, se ex Hebraeorum traditione accepisse, solitos fuisse Iudaeos ditiores, soluere quadragesimam partem Cori, pauperiores

ver b sexagesimam. Ita censuerant Veteres legis periti. Quo autem pretio redimerentur primogenita habetur Numerorum I . Omne animal quod immcndum eri redim facies. Cuius redemprio erit post

57쪽

Liber primus. 3svnum mensi si lis argenti quinque, pondere Sanctuaris. Siclis diginti obolos habet: primogenitum autem bohism ouis oe caprae non facies redimι , quia sanctificata sunt Domino ; sanguinem tantum eorum fundes Averaltare,Wadipes adolebis in suauissimum odorem Domi

no et carnes vero in Gum tuum cedent, oec.

De modo quo etiam Iudaei filios primogeni Modii, is tos redimunt haec traduntur. Die trigesimo , ex quo infantulus natus est, pater illius ina seu sa- Qx in

cerdotem, cui alij quidem boni amici adiuncti sunt, ad se accersit, infantulumque coram ipso super mensa sistit addita pecunia, vel alio quod pecuniae loco esse possit, tanto quantum florent duo, Sacerdoti sic ait : Uxor mea mihi bechor siue filium peperit primogenitum lex eum tibi muli dari. Cui facerdos das ne 3 Pater respondet, etiam, postea percontatur matrem an iste sit primogenit s, an non abortivus praecesserit, si neget, quaerit a patre sacerdos, num pecunia chariorem habeat filium, pater filium chariorem ait, tum iacerdos acceptam pecuniam ad caput infantuli deponens. Filiolin inquit, primogenitus est,quem Deus redimendum esse voluit, cuius redemptio erit post unum mensem ,σει Conuersusque ad puellum quando tui inquit in eras in utero materno, erri Patris tui Coeles ατ σparentum ludirum , fiunc autem es in potestate mani que

mea, qui a Mos sume pater aurem laus 5 mater tua redimere te cupiunt: quippe qui pνimogenitus sis Dominos cer, prost scriptum est , Sanctifica mihi omne primogenitum c c. Nunc pecunia haec loco tuo succedet pro

58쪽

De votivis primitiis. Num. I .

o De bonis oe possessionibus Ecclesiarum,

tui redemptione, 6acerdotique donata erit, σc.

Notant quod si pater decesserit antequam filius

attigerit diem trigesimum tertium, quo nempe secundum legem debet redimi: tum mater non tenetur filium redimere , sed filij collo cartam aut laminam auream circumponere, in qua scriptum est , n ar Miu roa hoc est, filius iste, est quidem primogenitus , sed non redemptu . Itaque cum adoleuit, ipsemet tenetur sese a sacerdote con-. dicto eretio redimere. Quod vero ad votivas primitias pertinet, cer

tum est quidquid beneficij alicuius impetrandi

causa Deo voverent Iudaei, illud incommodum Sacerdotum cessisse , siue e frugibus, siue e pecudibus & armentis. Ita enim legitur Numer. I 8. Primitias quas voverant m obtulerunt filis Urael, tibi dedi, filiis tuis, ac filiabus tus iare pei petuo, & versu decimo quarto additur, omne quod voto reddide runt sis Uasi, tuum erit. Praeter hoc Duplex primitiarum genus, erant. & aliae: nam singulis hebdomadibus, dum panem pinsunt mulieres Iudaeae, placentam lecernunt & dicant Domino, offeruntque Sacerdoti: Sic etiam secunda die Azymorum, nouas spicas primitiarum nomine Deo osterebant. Item die sacro Pentecostes primitias panum nouae messis,. gratulantes Numini persoluebant. De quibus primit ijs Leuit. α 3. Osseretis sacrificium nouum Domino ex omnibus habitaculis vestris, panes primitiarum duos de duabus decimis simila fermentatae, quos coque tis in

59쪽

Liber primus'. 4 Itis in primitias Domini, Unde festum istud Pentecostes aliquando appellatur festum Primi

tivorum.

Illud addo instar parergi, sollicitos fuisse Chri- n , bis fristianos veteres de primitiis suis Deo persoluen- SVcrudis : ad ebque sacerdotes non tantum decimis sed primitivis quoque frumbus victitasse. Ita enim Hieron. in cap. Ezechielis, Tmnitia quoque ciborum nostrorum sicerdotibus osseruntur, ut nil gustemus nouarum frugum , nisi sacerdos ante gustaverit. Hoc autem facimus, ut reponat sacerdos benedictionem oe oblationem nostram in domo siua: siue ut ad imprecationem suam, Dominus benedicat domibus nostris. Gran -

dis dignitas Sacerdotum, sed grandis ruina eorum si peccant. Tatemur ad ascensum, fled timeamus ad lanum, non est tanti gaudi, excelsa tenvisse, quanti moeroris desiublimioribus 'corruisse.' Neque enim solum pro nostris delictis reddemus rationem, fled pro omnium quorum abutimur donis, m nequaquam sumus de eorum salute se liciti.

60쪽

o De bonis st possessionibus Ecclesiarum C A P V T VIII. DE REDITIBUS: QUOS E X S A-

crificiis oe oblationibus antiqui Sacerdotes capiebam. si am partem ex singulis. Sacrificia et arii generis. Quoruplex oblatio. uid Charam. suo pretio redimuntur personae.

Quae praedia , 6 c. SEcunda pars redituum, quibus antiqui Sacer dotes alebantur in sacrificiis, posita est, quo

rum fere nullum erat, cuius aliqua pars ad Sacerdotem non pertineret, ideoque si perpendamus , Iudaeos tam assiduos& frequentes fuisse in sacrificiis Deo exhibendis , ut repudiato mentis cultu omnem pietatis ac Religionis fructum invictimarum caede constituissent, patebit, certe ex hostiarum continua mactatione copiosos satis& pingues census, Levitas & Sacerdotes colle gisse , unde eorum familiae nutrirentur : Nam cum quinque enumerentur sacrificiorum genera, holocaustum, libamina pacifica, sacrificium pro peccatis, sacrificium pro delictis, sacrificium conlecrationis: Unum erat holocaustum, e quo nulla pars sacerdoti obueniebat praeter pellem. Cum enim sacrificium istud in solam Dei gloriam cederer, essentque quasit vectigal supremae illius maiestati, qua mundum summo domina-