Fratris Alfonsi a Castro ... De iusta haereticorum punitione libri tres

발행: 1549년

분량: 770페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

mandare ut omnibus molesceret ADOctolicae sedi Ha cuisse ea,quae de fide in concilio Chalcedonensi fueras defiesta.Praeterea sexta ueriodus Q tertia est habita CG stantinopoli,una est ex praecipuiS M primi ordinis coniaci Ihs generalibus u Catholica suscepit e CcIesia, in qua legati Agathonis tunc summi Pontasaci fuemunt Theo dorus βί Georgius psbyteri &Ιoanne S diaconus. ingautem in illo conc1l1o definita sunt, cofirmata fuere per Leonem papam qui Agathoni prope finem concilij defuncto successit Cuius rei aviis simu Scintegerrimum testimoni ureddit epra elutae beati LeoniS papae hui' nominis tertii ad platum Imperatore mima,u sic incipit. Rem Regum in cuius potestate sunt regna mundi pusilli, Sc cstera. Quam epitam nolui Per OiH referre nem a gna 1llius proliritate grauarem lectorem. Solum citabo

aliquam illi' panem per quam sexta lynodus ab eo co firmatu his uerbis. Sancta igitur inquit Deo papa) uniuersat 1s Sc magna sexta synodus , quam nutu dei uestra ciementia S sedule CONUOCauit, L cui pro Dei ministerio plai Gapricam in Olbias regulam &Probabilium pavirum dod nam secuta est Et quia definitionem rectae fidei ut dictum est)plenissime pdicauit, quam et aprica sedes beati Petri apostoli cuius licet 1pares ministerio

fungimur ueneranter sita scip1 t, id circo Sc nos Sc per nostrum officium fiaec ueneranda sedes aprica concordi ter ac unanimite his Q defici ita sunt ab ea,consentit, δίheati Petri aut horitate confirmat: sicut supra solidatam petram,qui Christus esse ala ipso domino adeptus firmitatem. Propterea sicut stas cepimus atque firmi ter pdica mus saneta quinque Urii ex alia concilia, Nicaenum,COstantina politanum EPhesinum primuna Chalcedonense, re Constantinopolataratam, a&omn1s Christi ecc a

approbat Ec sequitur: ita Sc quod nuper in regia urbe

pro uestrae serenitAtas Adnim celebratum est sanctu sex tum concilium,ut eortam Pedissequi interpretes,pati v

neratione atque censura suscipimus,lx hoc cum eis di

102쪽

L Τ B E R P R Ι Μ V s. 3 me corinumerari,ia quam una Ac aequali Dei gratia co aregatum,decernimus:&qui in eo fideliter conuenex Chr isti ecclesiae faceres otes , inter sanctos ecclebae preSatque doctores ad ratiendos aeque' censemus. Hacte

Dus Leo Tertius in epistola illa, qlocata est in line gestorum eiusdem conci Ih. His igitur clarissim1s testimo-CNS apertissime conuincitur,ea, quae a legatis incla Sctolicae cum reliquo episcopo εν concilio fuerant circa ridena decreta,no fui1 Te ab omnibus fidelibus pro certa S, Ec indubitatis recepta, antequam Papa suum decet 1iet decretum. Ex his Oibus aperte colligimus Papam non Pome in quenquam AIium transferre potestatem ciet

Diendi de fide talena,quale ipse habet ta ut sua detinitio De,aut lata possit ille oes Christianos ad aliquid crede- dum obligare: sicut ipsemet Papa potest. Sed hic mimoccurrit non parua dubitatio, irespondere decreui,ne scrupulas maneat, utat alicuius conscietiam laedere pos

sit. Nam pΠ ista,q se concilio' cofirmati Drbus a summis Pontificibus petitis,& concessis,dimmus dubitare

merito aliquis poterit an conc1lia ex toto TerrRrum Or

heauthoritate Papα congregata, in quIbus Papa non adesti sed solum illius legati ossint in defin1t1One Πdei

errare. Si talia con CiΙia errare pome dicatur, conseques est,ut etiam concedatur,talia concilia sine presentita L a pete non esse dicenda generalia aut quod generali R con cilia authoritate Papae congregata ponunt errRre: quo rum utrunque est ab Gurdum. Nam quota generalia concilia aut horitate Sta 1ni pontificis congregSta, errare

possini,haeresis est mulioni heretico in ab Oibus Catho Iicis damnata. Quod aut sine ontia Papae possit gnate concilium celebrari,re ipsa constat quia in nullo illo Nquatuor celebratissimo' concilio Nini delicet, Ni csno, Constantinopolitario,Ephesin Chalcedonenti, Papa fuit pds.Illa in fuisse gnalia concilia nulluS UNQUAm ne gauit: Si uero talia concilia sine pntia Papete: sed cum legatis eius, cic authoritate illius congregata errare non

103쪽

DE IusTA HAERET PUNITIO ME possunt, quare eo ne, M AE toto illo concilio definita stas, expecitatur Papae cooriora alio quia si cocilium illud ei Tare non potest, non est OPUS conciliON definitione; a Papa confirmari .De Hinc Te ut angenue loquar malicis sena alio1st audire sinitam,quam dicere meam: sed ua ne minem hucusque uicti, Q i hac dubitationem mouit Tet, aut de illa aliquid diHsex asse cogor dicere saluo meliotari alioni iudicio quies cie hac re sentiam. Ego quidem semissime teneo,nec aIlisci tendiendum censeo,talia concitalia,q ex toto terram Oinc aut horitate Papae cogregata

sunt,in quibus, etsi FANAE sis absens, ipsius tamen legati

Pntes sunt eisse dic ecci En Ziza concilia, Sc per consequens non posse in fici Q Crrare. Non quidem Ppea quod

Iegati sedis Apo1toIi cm sinat infallibiles in diffinition bus fidei, cum illi per Ne soli errasse potuissent: sed quia

totus iΙle coetus in Q cio adsunt, errare non potest opter assistentiam Spiritus CariCU.Verum & si 1lla conc1lia e

Tare non possin t in fici Q,ΟQΠ tamen Irustra, culine causa

sed ob multas, ea Moe iustissimas caulas ilia petierunt semper ab ipso summo Pontifice approbationem, Scconfirmationem eortam, quae a toto concilio definita fuerunt.Prima quidem CSUssa est,ut omnibus conet Pa-Pam 1dem cum conci1io fretire, relegatos suos ueram

ipsius Papae mentem erupretiisse. Nam quia dubitare aliquis posset an legavi sedis Apncae fideliter suo functi

fuissent officio em 1 LAE U Cluntatem Sc iam desegantis exequen tes: OPHS C E,ULPSPR suam e rimat aperte, Ore suo prolatam atat m tanta sua subscriptam Mam.Hoc .n.in al0s aerensibus oeno S fieri iure praecipitur. Simper procuratorem mST im ΟΠitam contriserit: quamuis 1llud legitimum es in m Azrinaonium, Scindissolubile iura decerna ut habetur 3 α. H. a. p Aragrapho cum dicitur. et l. mali si de titU. RUP v. Q Ua ct tri potuit subesse fraus in huiusmodi contrachu,NCGTation e uidelicet emutente falsa, ideo sic contrahentes COD Uetaere iterum psentia talem contractu Propri S tae ita reperere. Vt igitur ocius conq

104쪽

LIBER P R I Μ V s. 36 stet raput esse mebris conforme,hoc est, Papam ide cuconcil1o sensis oportet ut non solum per legatos suos: sed per seipsum suam exprimat miam. Et hoc aperte eX- Dressit idem beatissimus Leo in illa plata epistola ad co Linu pciliu ChaIcedonense missa, in qua rationem suae confise mationis reddes,sic ait. Vt fraterna uniuersitas, re omnium fideliu corda cognoscat me no solum Per fratres, Qui uicem meam exequuti sunt: sed etiam per approbationem gesto' synodalita propriam uobiscum mhs laseiam. Haec ille.Ex quibus Clare constat detin1taon1s co- firmationem non esse a' Papa concessam, ut P illam Pa Da maius robur adderet definitioni: sed ut D illa clarius cibus constaret de Papae uoluntate, M sma quam per lao atos mos expresserat.Et sic nexi Oportere AP erte coum citur per hoc, quod aliqn Compertiam est legatos sum mi Pontificis infideliter, Sc Contra ea,quae illa S Papaco

miserata egationem suam egisse. Nam Nicolaus Papa huius nominis primus in epistola ad Episcopos P Asia, Ec Libyam constitutos,dicit Iegatos mos,quos ille Costantinoo olim ad cuiusdam grauis caulae cognitionem misera contra expressa mandata marem totam emisi,

α dixisse,illa ita ex mandato Papae agere. Ne igitur idefinitionibus conciliorum Miquem legatum tale al1qu1demsse,quis possit suspicari,Decessariu est,ut quae legati sedis Apostolicae in concilio dcierunt, Papa Proprio ore, Ec propria manu confirmet. Altera caula potici fier1 ppipsum Papam,ne si forte m Posterum a definicione con cilii deficere causaretur se nunqua tali defin1cioni con sensisse legatos suos minime uuam expressisse uoluntatem. Ne igitur id in posterit eueniat,OPUS est,ut propria manu subscribens dicat se id simul cu toto concilio sentire,eam in amplecti fide Q A toto concilio Spu scio in merente data est. Etsi PapA Deo permittente postea cociiij definitione deserere telaret, sua ipsius sub riptione

cilium in definitionibus, decretis suas circa fidem non

105쪽

DE IV sΤ Α ΠΑERET. PUNITIONE possit errare,in alijs m,quae ad fidem non pertinent, q Perrare possit nullus veredoetas ctiabitAt. Nam conciliu halcedonese,quod unu est eκ illis quatuor ceIebratissimis concilijs,quae beatus Gregorius dicit se uelut sancta quatuor Euagelia uenerari,errauit pferendo Patriarcha Constantinopolitanum Patriarchae Alexandrino, ex antiqua eccBae consuetudine P er Nicaenum conciliu co firmata, scam Iocum semper post Romanu Pontificem habuerat.Propter qI Leo Papa Iicet cofirmauit ea,qus in concilio Chalcedonensi definita fuerant circa fidem, eam in definitionem per qua Patriarcham COctantinopolitanum ptulit Alexandrino,reprobauit, M per aper tam simam damnauit prout costat ex epistola quinquagesimasentima eiusdem Leonis: quae est ad Martianu gustum, Sc ex epistola quinqHagesimanona eiusde , quae est ad totum conciliu Chalcedonense. miserunt ergo plata concilia ronem gestoria suo1st ad summu Pon tificem, & petierunt ab eo cora firmationem,NO quidem pro his solum, quae ad fidem speetabant: qii Ila certa erant, Scinfall1bilia,et firmo robore firmata,cum in illis

errare non potuissent concilia:sed rone alio m negocio rum,in quibus illa cum errare potUissent,certitudine,ac proinde confirmationem definitionis a summo Pontioce tanquam supremo eccinae iudice petebant. Et certe si bene aduertantur uerba eprae a'COcilio Chalcedonensi ad Leone misi solum in ea epra Concilium petit confirmatione illius definitionis, quam de platione Patriarche Constantinopolitani dederat,nec de rebus fidei ulla fit mentio Et Leo eidem concilio respondens, dicit concilium ad hoc solii congregatu fuit Te,ut de fide, Sc non deat 3s iudi s tractaret.Haec furit quae mihi de hac re certiora uidentur,siquis meliora obtulerit,extensis ut aisit) ulnis recipiam , Sc gratias illi pro mercede oblata re iura

ingentes,im abest, ut sim confutare paratus. NO.naam tenaciter meae adhaereo In: ut 1IIa semper meliore esse. Putem,ac proinde alaena reci P ere contemnaaa.Argume,

106쪽

BER P MVS. ῖ7ra,quae a principio cap. posuimus,3 quae in faciem op politae uidentur fauere sententiae,facillime soluuntur. Ad primum quidem respondeo concedens multuerie, quae iuste mo aliud necessario per alios d1 spelat Papa quia omnibuS peragendis ipse solus non sufficit, reS triaci fidem spectantes eo,quod sint reliquis omnibuS N

rensibus negocqS multo Praestantiores, non est aeqUM , Ut per Mi S decernat. Na βί si quod per alioS EAcim HS, Pnos ipso S tacere uideamur, non in re uera pernoS aps facimus. Deinde multum interest spi*s,an alienis octalis insipicias: qm ut optime manlius TorquatuS APua IIulum ait)uix unquam bene succede quae oculis egeris alienis. Fatemur rei ad finem spectantis inquisicione Papam poste alicui delegare, ut iisdelicet docto N disti

dentium rationeS, M argumeta audrat,& scrutetur, hRCtri conditione,ut quae ab illis intellexeri uimmo Ponti fici referre teneatur, Ut ille Om 1bus examinatis snIZm

ligabit contradicent ut non liceat illi ad Papam appeIlare. Ante Cuius definitionem quamuis contradicat lega

Hactenus de haeresio multa cap1tula disputauimUS . Nunc uero ratio ipsa suadet ut cie ipsius haeresis alteriore,qui haereticus appellari sole dilieramus, Ec GUrS me rito talis celari debea doceamus.De hac re prout ego existimo ) non oportet facile pronunciarce led graciem, α diligentem debet iudeX adhibere examinationem arite quam aliqtac haereticum ei e censeat. Cum. nulliam

sit acerbius crime qa uiro Christiano quis po1 Ut obscere,quam si illum appellet horreticum, anXse priuS Te CXaminare concienit, Sc lapidem ut dic1tur,ad filum rege ire antequa iudex de hac resinam dicat. Lex Hos calo- eis. garri, diligentem iubebat praecedere eXaminata onem antequam facerdos aliquem pronunciasset leproiiam.

107쪽

DE IVsΤA GAERET. PUNIΤIONEΜesto ergo maiorem Hecet Adhibere inquisitionem an requam aliquis pronuocietur haereti C S: qm magis dea serendam est ueritati, Quam figurae: magiS cor ori,qua umbrae. Leprosus siqui clem haeretici hominis figura gerebat,ut infra libro laeso cap.I8. ostendemuS. Ne igituri haereticoN censura quisquam erret, Cerrissimam regula hic statuam perquam ciebeat quilibet eXaminari, haere-tiem iit in non Ante omnia in admoriere lectorem decreui,haeretici nomen uarium esse, multiplex in sacrisCRnonibus.Naaliun eStensa nimis eiuS significatione,

haereticus dicitur, quimuis quolibet in haeresim lapsus est,aut qui apertam, M taehementem de haerest suspicionem dedit.Et iuxta hanc uocis latissimam significatione

fautores haeretico Ist, MiΙ1om receptore S haeretici appellantur,et si illos erroriticis eo N, quos tuentur, aut domi recipiunt,ex aio fauere non constet. Haeretici et dicunt,

iuxta hanc largissimam ciocis significationem chi auci, desimoniaci, una QVi tales sunt,non modicam phent haereseos suspicionem.Ιutata hanc talatam haeretici apis Pellataone,non usitarpatur haec uoX haereticus, in illis titulis uin tib ro decretaliam, Sc l1bro sexto,et in clemetinis, de haereticis inscributur: qm non illis Oibus,qui sub tam

1arga illius significatione comprehendi possent:poens illae, dc mulctae concienitant,quae haereticis L summis Pontificibus per decretales sub illis titulis contentas, infligi mandantur omissa igitiar hac tam larga uocis significatione,ad propriam, M Iegitima eiusdem uocis significat1onem accedenteS Osteri damus, quis uere, Sc merito sit

haereticuS ccsendias,ut Poenae a iure decretae iuste illi pose sint infligi. Multa udem CXigutur,ut quis merito debeat haereticuS cisci. Pramo ante Oia opus est,ut fidem Catho

Iicam semel in baptismo sius perit. Nam ununqua Christum in baptismo induit,is Paganus,aut Iucisas aut Sarracentis, Buz Maometicus, aut alio quovis censebitur nomine,nunquam ita haereticus dicetur,ut poenae, quas

aduersius lisretico S eccria decreuit merito possint in illu

108쪽

ansigi.Eccna siquide de illis,qui foris sunt,no iudicar,dicete Paulo: Quid mihi de hs,qui foris sunt iudicare Atqui non est inclutus Christum in baptismo, sic est eAtrae criam,ut nunquam illius domu intrauerit: UI ad D Prasimur quae huius domus est ianua,nondu accessiv. De hiS ergo,qui baptismu non susceperula on iudicat e clesia,& per consequens hi non sunt, quo S nomine hae Tetico 'punit. Secundum quod post baptismum Pium eragitur,Ut quis dicatur haereticus, est error in si de. Opus solum exterius sitie errore inteIlectus ut impe

rius cap. I. diximus)non est haeresis, eadem etiam rone

opus ipsum solum abso errore intellectus quavis de hs resisus ectum reddere ualeat, haereticum in tacere II Ori . potest. Qui igiturTetereticus est escendus , oportet, ut aliquem errorem circa fidem teneat. Errat aut No solu, qui corrarium ueritati asserit,aut credi sed et qui de ipsa fidei certissima, 5c firmissima ueritate dubitat. Vn

August.in Enchiridio ad Laurentium cap. IT errorem Augα. definien sic ait:Errare est veru putare falsum est,falsum qcrueFς est uel certum lire Mincerto,'in Certu ue

To O certo iue falsum,sive sit ue N. Ηsc Augustinus.Ex his uerbis apertissime colligit non solum illum dicenda esse haereticum, qui contra ueritatem fidei Catholicae sentite sed qui de ueritate fide1 dubitat, si caetera hea uad hora elicum eκ acta esse,infra dicemus. Nam qui de fide dubitat ita cc errat, sicut qui aliquid contra fidem asserit, mi pis sua dubitatione testat se credere sacra scri P ra posse fallere, Sceccriam posse falli. Alioqui si hoc de illis non cred eret, nunq; de illam dictis dubitasset.

Praeterea is,qui dubitat fidem amittit: qm firmitate ca retes fidei est annexa Ob quam cam dubitatio uehemes nam de leuissima dubitatione non est nunc sermo ) Sc fides sirin unum coire non pnt. Hoc manifesLC Ubat testimonio beati Hemardi ita dicentis:Fides ambiguum A . non het, de si he fides no est. Et titus AthanaliUS post

datam fidei regulam in symbolo , ita ait: Haec est fidea

109쪽

Catholica quam nisi qui sin fideliter,firmiterin credide

Abae.1 ri saluus esse Do poterit. Et Deus post P Ahachuehrphetam filii sui aduentum smiserat, har C subdit. Ecce

qui incredulus es non erit recha anima ei QS in semeti pia Hiero . la. Quae uerba interptas Hieronymus ita ait: S1 aut dubitauerit fides tua,&putaueris non uenirC,UCT NOdeo, habebiS O grandi poena, qcr meae anamae citi pii Cebis. Iustus aut,qui credit uerbas meis, re de haS no Ambigit, u polliceor, habebit pmium Uitam sempiternam . Haec Rom. 1 Hieronymus. Et Theophilacitas super III tad ad Rom. 1. beo. Iustitia Dei in eo reuelabitur eta fide,sic art. iam enim ea quibus a Deo donati sitam US mortaleS Deque ADt cogitatione coplecti, merito nobis est fides haec necessaria, quam si scrutari haesitando coeperimus omnium Fculdubio patientur iacturam.Haec alle.Ex his omnibus aptit 1ime coli git dubitationem Uelut eX dismei To pugnare cum lude, Sc per consequens eum qui citabitat,Do ensis

fidelem: sed haereticum censendum. Haec autu de dubitante d1ximus de illo solo intelIigenda eme UClumus, uanimo det berato in Gubitatione tali persistit, a illu in

tenet.Alioqui si tarr dubitarer, qa magis ad ueritatem fidei, quam ad oppositam partem declinaret, DION edetd1cendus hsreti cur, psertim si ex infirmitate quada dubitaua uelut contingit m Primi S m Otibias,o in illas qui natura hoc lint ut sint in quAlibet re ancipi tes, Sc d uti

Galliduis conscientis scrupuliS Urgeant. Hic tri Admo nendus est lecro ut non P Ut et Cem dubitationem et cleI:beratam, Ec constantem , Q quolibet c1rca fidem Uersat falas ine , ut hominem illa Affectum hoc reticum reg--dere ualeat. Multum siquidem intere sit quid, aut quo uulsoue dubiteΠgur aliqui,qui de Uerbas,aut de Icrapturis dubitant.Sucrurium Ald, qua etsi uerbas,atat 1 CUPt Dris integram fidem pbeat deuexhO1ς tra,AUt scripturassintelligentia dubitant. Credian in uerba cite Uerct, omna prorsus falsitate carentia, quid in per illa uerlaal

110쪽

LI EN P R 1 M V s . 39gnificetur, dabitant. Primum dubitationis genus circaea,quae Ad fidem Alcimen est prorsus 1nterdictum quia de ueritate eo quod Catholica fides crededa .ppon: z, dubitare non licet, SCcim dubitationis genus et circa il-Ia quae firma, Sc conitanti fide credere tenemur,absque haeresis M cuiusuis a I teritis criminis nota, haberi pol.

Primo dubitationis grae hilauit Nicodemus de uerbis Api dicentis: Nisi uciis renatus fuerit denuo,non pol ut iφή μdete regnum Dei.Dabitauit quidem quia non cred1dit Uerba illa ullo mo posse fieri uera, atq; ideo diYit: Quo Pot ho nasci denuo, Cum sit seneta Nunquid potiri lientrem matris suae iterato intrare, M renasci Ad eundem prorsus modum dubitauerunt Iudaei discipuli,qui erant in Capharnau,de uerbig Apidicenti S: Panis, taena ego

dabo caro mea est.ν mundi vita. Diceb Antan. rio pt:

hic nobis carnem suam dare ad manducanduiri Dubi tabant quidem: quia non credebat dictis ab illo. Cuius apertum est restimo Dium: quia uerbis Api auditis dixerunt Durus e 1t hic sermo, de quis pol eum audirec Et tadem abierunt retrorsiam, Sc ob hanc causam Spi disci putatum reliquerunt. Scdo dubitationis glie dubitauit uirgo Deipara cum Gabrieli Archangelo Deum abit Ia in utero concipieracium, annunciantir dit: iasio fiet Luω-Iistud: qm ui3ς non copia oscoc Percontatur quidem non quasi uerbis angeli diffidens: sed uerb1s firmiter credes, Ec modum quo uertia adimpleri possent, non perpen dens, Ade modo edoceri cupienS. Itaque non de reipsa: sed de mcdo quo res exequi Pol Tet,diabitauit. Sic D. uerba illa Dei parseia irginis interpretat Theoph1lagi', dicens. Non quasi citi credens Virgo dixit: Quo erat mi Theo. hi istud sed ut prudens,&intelligens, Ut dascat, modii inquiri . Non n. prius tale quiddam factu est, neq; posthac fiet. Ideo Sc 1gno scit ei angeluS,βί ΠΟΠ condenat,uzZachatiam Ced magis modum docet. Nam Zacharias merito Conderiat, habuit.N.eXempla multa, qd quide, Sc multae steriles fvexu uirgini aut nullia eSem Plia erat.

SEARCH

MENU NAVIGATION