장음표시 사용
261쪽
254 TRACTATUs DE IURE REGULARIUM. a scepe contingere, ut ab eisdem Archiepiseoms, Episcopis, et i a corum ordinariis, omnibus simul unitas conventus confessariis, a confessiones audiendi facultas adimatur ἰ Illustrissimi ejusdem et S. Congregationis Patres, rati vis heri posse, ut hora sine scana dato maynaque animarum pernicie contivant, re mature perii pensa, ad Omnem scandali materiam Submovendam, et quo u magis spirituali piarum mentium consolationi consulatur; sta- tuunt et declarant, Archiepiscopis, Episcopis, aliisque locorum si ordinariis, ad quos confessarios approbantii jus spectat, eonfessi Sarios regulares, alias ab ipsis libere approbatos, ab audiendisu confessionibus posthac suspendere minime licere, nisi eae nova K causa, eaque ad confeSSiones pertinente, vel ob non servatum interdictum ab ipsis ordinariis appositum. Statuunt insuper, et eosdem, Archiepiscopos, Episcopos et locorum ordinarios, con-u fessiones audiendi facultates omnibus simul unius conventus it regularibus confessariis, eadem Sacra Congregatione inconsulta, i nullo pacto adimere POSSe.
v Et hoc absolute etiam statuit Clemens X, in toties citatali constitutione Superna ...u Nec consessarii regulares restringi debent ad duos pro si qualibet ecclesia : Sacra Congregatio, 2 inari ii 1646. ηProrsus ergo rejiciendum est quod dicit Verhocvon r gularium et saecularium juribra, pag. 108ὶ : u Si cuidam ordiu uario constaret, multos parochianos in sua parochiali eccleu sta praecepto communionis paschalis non satisfacere, idque et ex eo venire quod quidam regulares in suis ecclesiis Saecu-u larium confessiones excipiant, sane posset tunc ordinariusu regulares illos jurisdictione saecularium confessiones exciti piendi I rivare per totum Iiaschale vel per longius etiam
et tempuS. I 'ec vero is, ita agendo, potestatis suos limites exce
Nedum ex allegata causa, Sed nec ex alia qualibet las est Episcopo, inconSulla Sede Apostolica, omnes simul unius convcutus regulares a confessionibus audiendis Suspeudere. Cur autem Supponit citatus auctor, sideles, ex eo quod re-
262쪽
gularium ecclesias pro sacra exhomologesi adeant, non impleturos in parochia sua paschalis communionis praeceptum ' An forte suspicatur et innuere vult adeo facinorosos fore regulares confessarios, ut hoc peccatum mortale fidelibus suadeant, vel saltem eos in ignorantia hujus obligationis ex proposito gelinquant 7 Ipsa certe hypothesis regularibus injuriosa est; quia omissio paSchalis in parochia communionis non magis provenire potest ex eo quod s deles apud religiosos consiteantur, quam ex eo quod consileantur apud Saeculares preMbyteros. Nota. - aegre tulerunt nonnulli scriptum a me alias, de domino Verhoeven, eum nee summae nee sanos doctrinae videri.
Sed pace ipsorum dixerim, numquid omni ex parte probant
citatum de regularium et sarcularium juribus opusculum Certe tu eo multa occurrere, non tantum eruditi viri parum digna, sed et devia et noxia, palam abunde fecerunt patres Bollandiani, in ejusdem opusculi confutatione, Eaeamen historicum inscripta. Illud idem domini Vcrhoeven opus ego periculosum existimavi, et ideo memoratis verbis perstringendum duxi. Caeterum quod aliae quaedam praefati auctoris scriptiones summam ejus erga sedem Apostolicam observantiam, et sincerum doctrinae romanae gelum testentur, haud abnuo. Dolendum quod dicto opusculo nonnihil maculae sibi inusserit. Absit autem ut contristare voluerim, tu pium caeteroquin et quoad alia multa commendandum virum, amicitiam. Perperam lamen amicitia suum esse existimaret, erronea etiam atnoxia, quae laudato scriptori pro humana fragilitate cxciderunt, amplecti ac defendere. QuaesTio XXII P. - Ouid possint regulares quoad audiendas monialium confessiones 3 - i' Begulares non possunt absque approbatione ordinarii audire confessiones monialium, etiam
ipsis subjectarum. Id decrevit Gregorius X bulla b februarii 1622, S 5ὶ tu hunc modum: Confessores vero, Sive
regulares sive saeculares quomodocunque exempti, tam ordinarii quam eatruordinarii, ad confeSSiones monialium, etiam regulari-
263쪽
256 TRACTATDA DE IURE REGULARIUM.bus subjectarum, audiendas nullatenus de utari valeant, nisi prius ab Discopo dioeeesano idonei judieentur, et approbationem uuse gratis comedaturi obtineant. Idem constat ex constitutione su-
rna Clementis X vide illam supra sub quaestione 5ὶ, in qua
decernitur religiosos, cui generaliter approbatos ab Episcopo
ad personarum saecularium confessiones audiendas, nequaguam censeri approbatos oui audiendas confessiones monialium sibi su
jectarum ; sed egere quoad hoc speciali Episcopi approbatione. Vide alias auctoritates id evincentes, apud Ferraris verbo approbatis, stri. 3, n. l).2' An praecedens conclusio intellige uda etiam sit de generalibus et provineiulibus regularium Τ - Assirmative respondet clericatus de Sacram . poenit. , decis. 42, n. 2): u Abbates sin-st qui t) aliique praelati regulares altioris gradus, etiam Prinu vinciales et generales, non posSunt audire consessionesu monialium sibi subjectarum absque praevia approbatione u Episcopi; ut resolutum suisse a S. Congregatione test u tur Barbosa ; et concedit Bordonias resol. 5, n. l), ubiu tamen subdit, quod praedicti abbates et praelati non sunta examinandi; quia idoneitas eorum includitur in eminentiau praelaturae ac dignitatis quam obtinent; cui de jure est de-u ferendum, ne dignitates ecclesiasticae Vilescant, et ratione u ossicii sunt pastores ac magistri, cogantur fieri discipuli etu condiscentes. nFerraris primo idem sustinuerat verbo approbatio, art. 3, D. 4ὶ, allegans auctoritatem S. Congregationis Concilii hoc modo: u Proposito dubio pro parte abbatis gelicratis Vallum-u brosanorum, an ipse posset audire consessiones monialium v sibi subjectarum absque praecedenti approbatione Episcopia dioecesani, eadem Congregatio sub die 13 novembris 1637, ii respondit, non POMe. n Sed postea, mutata sententia, contrarium sustinet sibi d. n. 15 . Allegat bullam, Pastoralis o eii Benedicti XΙΙΙ, in qua sic, 8, disponitur: ab hujusmodi
tamen teste. . . Mimimus superiores generales ac etiam provinetales
cujusvis ordinis regularis ἰ quibus, ut eo essiones monialium, sibi Duiliaco by Corale
264쪽
PARS QUINTA 257 subjeetarum duntarat, absque istiusmodi speciali ayprobatione hiscopi dioecesani audire lieite et valide possint, permittimus et
ititur praeterea Ferraris rationibus, quae habentur in appendice ad tractatum G theologiae moralis Salmaticensium ;pr Sertim, quod provinciales et generales sint parochi respective ad moniales sibi subjectas; cum ordinariam jurisdicti nem in eas habeant. Duae illae auctoritates a Ferrario adductae haud mihi videntur peremptoriae. Ad bullam Benedicti XIII respondetur, illam pro ecclesiis Hispaniarum suisse editam, ita ut non valeat adprobandum jus commune.. d alteram rationem res lao ridetur : equidem praelatis regularibus ordinariam juri silictionem compulere in moniales ipsis subjectas : sed lioluit Ecclesia huic jurisdictioni aliquam limitationem a I, ponere, et in liarticulari potuit decernere ut dicti praelati non valeant illarum monialium confossiones audire absque praevia Ordinarii approbatione. Porro quaeSlio est, auid fecerit, dum tirae viam illam approbationem quoad regulares requisivit indistincte, id est, nullam distinctionum statuens inter regulares liraelatos et non praelatos. Λt lentis praedictis, fateor mihi non omnino liquero, an revera ordinarii approbatione iudigeant abbates, generales ordinum et provinciales, ad audiendas eo usessiones inolii alium sibi subjectarum : quapropter doctioribus rem enucluandam relinquo. Quod autem examini subjici non debeant dicii praelati regulares, mihi videtur, cum citato Bordono, omnino te
30 Regulares ab Episcopo. generaliter npprobali pro mi sessionibus saecularium, non ideo censentur approbati pro consessionibus monialium, etiam ipsis subjectarum ; sed indigent speciali quoad moniales approbatione. Id fuit decisum a
265쪽
erutabili bullarium, edit. Cocquelines, parte 5, t. 5, P. 4); idem expresse decernit constitutio superna clementis X, S 4 vide illam supra, sub quaestione b).4' Sacra Congregatio Concilii, loco cituto ad dubium 10
declaravit, regularem ad audiendas confessiones monialium unius monasterii ab Episcopo approbatum, minime posse audire confessiones monitilium alterius monasterii.
Et ad dubium ii : Confessores eaetraordinarios semel deputatos ab Discopo ad monialium confessiones pro una vice audiendas, haud posse pluries, in vim approbationis ejusmodi, illarum confessiones audire ἰ sed ab Episcopo toties esse approbandos, quoties easus deputationis eontigerit. Atque eadem expresse sancivit Clemens X in dicta constitutione superna ct 4. Ac praeterea Subjunxit : Confessarios emtraordiniarios semel deputatos atque approbatos ab Episcopo admonialium confessiones pro una vice audiendas, haud posse, e letademtatione, in vim approbationis hujusmodi illarum confessiones audire ς sed toties ab Episcopo esse approbandos, quoties casus il putationis contigerit.
5' An tempore jubilaei possint moniales confiteri cuilibet ex approbatis ab Episcopo, licet non sit specialiter approbatus quoad moniales Τ-Negative respondet Ferraris verbo approbatio, art. 3, n. XIJ hoc modo : u Confessarii non approbatia specialiter ad audiendas confosSiones monialium nequeunta earum consessiones audire, neque tempore jubiloei. Deducitura ex citata constitutione Gregorii XV incipiente inserutabiliu et Clementis X incipiente superna ; ubi declaratur confes-α sarios approbatos generaliter ad audiendas consessiones saea cularium, non POSSe audire confeSsiones monialium sines speciali approbatione pro ipsis. Et hoc otiam clare habetura ex declaratione S. Congregationis missa ad Episcopum Abu- a lensem ..., in qua decernitur quod approbatus ad audien-u das confessiones certi generis personarum, vel in certau ecclesia, non cenSetur approbatus simpliciter; ac proindeu quod non potest virtute jubilitei eligi ad audiendas conse
266쪽
PARS QUIBTA. 259n siones aliarum personarum, aut extra ecclesias designatas :a et sic tanto minus ad audiendas consessiones monialium,
et sine specisca approbatione pro ipsis. . . Et sic etiam potestu dici quod approbatus pro monialibus unius monasterii, nequeu tempore jubilaei censetur approbatus pro monialibus alte
Idem tenet Clericatus de sacramento poenit. , decis. 41, n. 6ὶ : u Est tam insuperabilis, inquit, haec inhabilitas monia-ii lium eligendi sibi quem maluerint conlamarium, ut nequeu tempore jubilaei confiteri possint, nisi uni ex illis specialitera deputatis per Episcopum et approbatis ad monialium con-
et sessiones eo tempore excipiendas, ut bene notat Pax Iora danus ..., minime attenta opinione contraria Bordoni sinu resol. 5, u. 6, et in res. 34, n. 53), ubi frivolis quidem ra-u tionibus veritatem deserit. nΕgo nescio an frivoloe Sint rationes Bordoni, quem prae manibus non habeo. At fateor Ine rationibus adductis a Lucio Ferraris Clericatus nullum asseri) minime convinci. Nam Primo, citata responsio ad Episcopum Abulensem, non agit de confessariis approbatis simpliciter quoad tolam dioecesim, sed de approbatis secundum quid, id est q oad uuam ecclesiam aut aliquas determinatas personas tantummodo. Quaestio autem est an possint moniales tempore jubilaei consitori alicui
ex approbatis simpliciter, seu generaliter, pro consessionibus Saecularium. Seeundo, altera ratio, quod nempe statuerint Gregorius XV et Clemens X approbatos yeneraliter pro confessionibus sincularium non posse audire eonfessiones monialium, nihil facit ad rem.
Nam ibi exprimitur jus commune extra jubilaeum ; et quaestio est an bullae jubilaeorum huic juri ordinario derogent. Tertis, dicto juri communi revera derogare primo intuitu videntur bullae jubilaeorum. Sit in exemplum formula jubilaei ab ipsomet Clemento X adhibita bulla eum inscrutabilis, 16jnnii l6,0) : Insuper omnibus et singulis Christi fidelibus utrivsque sexus, tam laicis quam ecclesiastieis, saecularibus et regulari-
267쪽
260 TRAGANA DE IURE REGULARIuM. bus ... licentiam concedimus et facultatem, ut sibi ad hune esseetum eligere possint quemcunque presbyterum confessarium tam saecularem quam regularem eae approbatis, ut proemittitur, a locorum ordinariis. Et antea dixerat Pontifex, eae jam approbatis a I eorum ordinariis ante praesentium publicationem, seu approbandis. Attenta hac formula statim in mentem venit, nihil monialibus concedi si quemadmodum antea) confiteri nou possint nisi specialiter approbatis pro suo monasterio. Et tamen absonum est dicere nihil ipsis concedi. Sed, Ouarto, responderi poteSt concessionem in eo esse, quod consessarii isti pro inoitialibus Specialiter approbati, possint
eas ubSolvere a peccatis et cenSuris reServatis, prout expresse
in bullis jubilaei habetur; quod ante jubilaeum facere non poterunt. Atque idem est de personis Saecularibus : etiam ante jubildeum poteraut confiteri omnibus simpliciter approbatiis; sed non poterant ii consessarii a reservatis peccatis et censuris absolvere : vi autem bulliae jubilaei jam id possunt. Juxta lianc interpretationem, V es iSlae eae approbatis, intelligendae sunt de approbatis respective quoad unamquamque sidelium classem : id est, relative ad personas SaeculareS, iu-telligendi veniunt consessarii qui pro saecularium consessionibus aptirobantur : relative ad unumquemque monialium conventum, illi soli qui pro isto conventu specialiter approbati fuerunt : relativo ad viros religiosos, illi qui a praelato regulari pro religiosorum confessionibus excipiendis deputati sunt. Unde tandem confessarii, quibus fieri potest consessio tempore
jubilaei, sunt illi ipsi et non alii in qui, etiam extra jubilaeum,
absolvere pOSSunt a non reservatis. Et gratia concessa in eo
consistit, quod iidem illi coulassarii possitit insuper, vi jubilaei,
Quinto, dictus modus intelligendi voces ea approbatis, tenendus videtur : tum quia sensui obvio bullarum jubilaei, attentius perpenso, optimo quadrat : tum quia juxta hunc sensum invaluit praxis; siquidem Episcopi, jubi ei bullam publicando, quandoque admone ut non posse a monialibus eligi
268쪽
confessarium nisi inter approbatos specialiter pro ipsis; prout fecere in ultimo jubilaeo nonnulli Galliae Episcopi. Suspicor autem haud deesse aliquas S. Congregationum decisiones, quae hanc praxim firment. Nullas tamen in praesentiarum prae manibus hAbeo. 6' Quando moniales regularibus sunt subjectae, consessarios ipsarum eligere ac deputare pertinet ad praelatum regularem, non autem ad Episcopum. Sed, ut dictum est, necesse est ut Episcopus eos approbet : alioquin confessiones larent nullae .u Confessarii inquit Clericatus, de sacram .poenitentiae, decIs 42, et n. l) audituri confessiones Sacramental Ps monialium subje-u clarum regularibus, Sunt eligendi per ipsorum superiores acu praelatos regulares. η Id tanquam certum supponunt verba
haec bullae inscrutabili Gregorii Papae XV, 5 februarii 1622 :Lieeatque Episcopo ein rationabili eausa superiores regulares ammonere, ut ejusmodi confessores amoveant: iisque superioribus id facere detrectantibus aut negligentibus, habeat Episcopus facultatem praedictos confessores. . -ovendi quoties et quando opus esse judicaverit. Et ante citatam bullam neque opus erat approbatione ordinarii ; sed necessitas haec per constitutionem illam fuit inducta. Quod adeo verum est, ut Orto dubio, an
confessores monialium, ante edictam constitutionem deputati, debeant ab Episeopo eraminari et approbari, reSpODSum Sit, eos posse durante triennio, ab eorum deputatione inchoando, pergere in confessionibus sanctimonialium audiendis absque alio Mamine
et approbatione Episcopi vide dubia circa dictam bullam decisa, et post illam in bullario impressa).T' Potest tamen Episcopus, eae rationabili causa, Si existimet amovendos esse regulares deputatos et approbatos ad monialium confessiones audiendas, Superiorem regularem admonere, ut eos amOVeat ; et tunc, nisi eos amoveat dictus
superior, amoveri poterunt ab ipso Episcopo. Patet ex modo ellatis Gregorii XV verbis. 8' Cum vero circa istam potestatem Episcopo tributam
ortum esset dubium, an ejusmodi causam Episcopus superioribus
269쪽
262 TnΑ ΑΤus DE IURE REGULARIUΜ. regularibus signifieare teneatur, reSponSum est ad l2), non teneri ejusmodi causam significare superioribus regularibus ς sed hoe relinqui arbitrio et prudentiae Episcoporum, quorum conscientiam Sacra Congregatio serio oneravit, ne facultate sibi hae in parte attributa quoquo modo abutantur, ejus rei in districto Dei
judisio rationem reddituri vide dubia ista, post bullam ins- erutabili impressa in bullario).9' Cum ex capite l0 sessionis 25 Τridentinae synodi, teneatur superior regularis monialibus sibi subditis consessarium extraordinarium bis aut ter in anno offerre, voluit sedes Apostolica ut confessarius ille extraordinarius, saltem semel in anno, Seligeretur e Saecularibus, vel ex regularibus alterius
ordinis. Ita dispositum fuit ab innocentio XIII et Benedicto XIII; et postea confirmatum a Benedicto XIV, constitutione Pastoralis curos stomo 2 ipsius bullarii, ii. 56j. Unde potest Episdopus ad id regulares compellere.
QUAESTIO XIVη. - An possit Episcopus regulares cogere Maudiendas fidelium confessiones ' - Assirmative respondet Cardinalis de Luca : u Illi regulares qui ex instituto vitam activam ii profitentur et confessiones audire solent, ita se declarantesu gerere munus operariorum in Vinea Domini, per quemdamu implicitum quasi contractum Se obligare videntur parerere Episcopo tanquam ejusdem vineae praesecto ac majori cu-u stodi: polissime quia sui dictum estὶ Episcopo etiam invito,
ii ipsi hanc operariorum partem, non data personali demea rentia, exercere praetendunt, recurrendo ad Sacram Con-u gregationem quando id denegetur. v Annotationes ad S. conc. Trideui. , discursu 2 n. 13.ὶ Quod regulares vitam activam prositentes, Sacramentum paenitentiae ubi non sint impediti , administrare renuant, est casus fere chimericus. Unde an omnino rigorosa sit haec Cardinalis de Luca opinio, expendere omittimuS.
270쪽
ν Extra ecclesias suorum ordinum praedicare non pomunt regulares absque obtenta licentia Episcopi. Sic enim decrevit Tridentina synodus capite 2 sessionis 5): In ecclesiis vero, quos
suorum ordinum non sunt ... Episcopi licentiam habere teneantur, sine qua in ipsis ecclesiis non suorum ordinum nullo modo praed
eare possint: ipsam autem licentiam graιis Episeopi concedant. 2' In ecclesiis vero sui ordinis praedicare possunt, petita Episcopi benedietione, etiamsi eam non obtinuerint, modo tamen Episcopus non contradicat. Constat hisce textibus : Regulares vero cujuscunque ordinis ... personaliter se coram Episcopis praesentare, et ab eis benedictionem peιere teneantur, antequam
praedicare incipiant Irid. 83D. c. 2, sess. 5 de res . Atque ibi agit synodus de praedicatione regularium etiam in eoelestis suorum ordinum. Cum autem in dubium vocari posset, num sinceret regulares benedictionem petivisse, etiamsi Episo pus eam non concederet, vel etiam praedicationem expresse prohiberet, Clemens X, constitutione superna, declaravi', proedieare posse quamvis illam non obtinruerint. At simuΙ ita sum junxit : Ouod si Episeopus benedictionem nedum nori concesseri sed etiam comtradixerit, nec in praedictis quidem ecclesiis istere regularibus praedieare. Et ipsamet Tridentina synodus eap. 4,sess. 24 de resὶ expresse sanxerat ut nullus in eoelestis suorum ordinum contradicente Episcopo praedieare pransumat. Unde in praxi, nec in ecclesiis sui ordinis praedicare possunt regulares absque assensu Episcopi: nam vel Episcopus benedictionem non recusabit et hoc ipso consentiet prae irationi; vel coni radicet, et tunc praedicari non poterit. Casus enim quo, licet benedictionem recusans, suam contrariam voluntatem non manifestabit, rarissime continget.