장음표시 사용
291쪽
284 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.u rum alienationem, Omne pactum per quod ipsorum domiuium si transfertur, concusSionem, hJpothecum, locationem et con-u ductionem ultra triennium, Iiecnon inlaudationem velu contractum empli leoticum, praeterquam in casibus a jure u permiMis.., et cum Occlesiarum evidenti utilitate, ac deis fructibus et bonis quae Servando Ser Vari non POMurit ....u fieri prohibemus ... η Ibi insuper annullat Pontistae contraetus quos prohibet).st Alienanti vero bona ecclesiarum, tu Onasteriorum, loco-u rumque piorum quorumlibet, tu consulto Romano Pontifice, u aut contra praesentis conStitutionis tenorem, si pontificali, i seu abbatiali l raesulgeat dignitate, ingressus ecclesiae situ penitus interdictus. Si Per Sex menSeS... Animo perae vera-u verit indurato ..., e regimine et administratione suae eccle-u sipe vel monasterii. . . Sit eo ipso Suspensus. M In caeterOR
alienantes decernit Pontifex poenam privationis ab ossiciis,diguitatibus, beneficiis et administrationibus. Habutur decretalis ambitiosae inter eaetravastantes communes, lib. 3, iit. 4. II. DECRETUM URBAM VIII. - Die T septembris l624 S. Congregatio Concilii, Urbani VII 1 jussu, decretum edidit tenoris Sequentis: u Sacra Congregatio. ., Speciali Sanctissimi u Domini Nostri jussu, generalibus vel provincialibus capi-u tulis vel congregationibus, abbatibus, generalibus, et qui-u buscunque aliis Superioribus regularibus clijusvis ordinis,u congregationis, societatis vel instituli, intra fines ii uropaeu existentibus, omnium rerum ut bonorum immobilium, acu pretiosorum mobilium alienationem, omneque Pactumii per quod ipsorum dominium transfertur, cen Sus perpetuos,u seu vitalitios, hypothecum , locationem et conductionemu ultra triennium, conceMionem in seudum, vel emphytuusim, ii praeterquam in ca Sibus a jure permisSiS, fieri perpetuo iu-u hibet at pae interdicit, absque ipsius Congregationis Conciliiu expressa licentia in scriptis et gratis concedenda. v Postea irritum decernitur, quod contra illam prohibitionem fieret Et praeter poenas u decretali ambitiosos statutas, decernitur Diuitiaco by GOoste
292쪽
ipso facto incurrenda poena privationis officiorum, Vocis activae et passivae, necnon Inhabilitatis perpetuae ad illa obibnenda. Haec autem Statuuntur, non obstantibus consuetudinibus etiam immemorabilibus, privilegiis, et ordinationibus Apostolieis quibuslibet, in favorem quorumcunque congrestationum,
societatum, monasteriorum, conventuum, collestiorum, domorum, ac loeorum regularium. Hoc decretum in extenso referunt
auctores plurimi. illud reperies, verbi gratia, apud Cardinalem Petra tona. 4, in constitutionem 6 Benedicti XII, n. 5), et apud Ferraris verbo alienatio, art. 4, n. 30 .
III. DECRETUM S. CONGREGATIONIS CONCILi I. - 2l martiit 626, prohibuit S. Congregatio ne regulares pecunias mutuo acciperent cum hypotheca Super bonis Suis, aut dato pignoro, et solvendo aliquid pro lucro cessante aut damno
emergente. Vide illud decretum apud Cardinalem Petra, loco
citato n. 25. IV. QUAENAM SUB IMMOBILIUM BOΜINE VENIANT. - u NO-u mino immobilium veniunt omnia quae loco moveri non poωn Sunt, ut praedia, domus, agri et Similia. Et quantum adu praesens, veniunt etiam nomine immobilium servitutes preeu diorum, jura piscandi, venandi, et Similia..., cenSUS et an- si uui redditus.., jura et actiones ad immobilia.., certa Sum-u ma pecuniae specialiter destinata ad emptionem immobbu lium . . , vel ad aedificandam ecclesiam. v Ferraris, verbo alienatio, art. l, n. 3 et Seq.)V. QUAENAM VENIANT SUB NOMINE MOBILIUM PRETIOSORUM.-u Nomine mobilium pretiosorum quae alienari non possint Veii niunt quae sunt de theSauro eccleriae, Vel quiae propter pre-u tium, artem, raritatem et antiquitatem conserunt ecclesiaeu specialem splendorem; ut Sunt Vasa aurea, argentea, Ve-' SteS pretioSae, gemmae, ornamenta pretiosa, copiosa bibliosi theca librorum, et similia... Sic etiam nomine mobilium v pretiosorum veniunt insignes reliquiae Sanctorum ... Itemu illa mobilia, ex quorum fructibus annui redditus solent pediu cipi, ut grex ovium, armentum boum..; non autem eorum
293쪽
286 TRA Ams DE IUBE REGULABIUΜ. a fructus, eum licitum sit alienare arietes, vitulas et hujus a modi. s Ferruis, Verbo alienatio, stri. 1, n. 7 et seq.)
QUOSNAM REGULARES ATTINGAT PROHIBITIO ALIENANDI IΜΜωBILIA ET MOBILIA- PRETIOSA, ABSQUE PONTIFICIO BENEPLA-
PROPOSITIO D. - ordines in pares possidendi in communi, huic prohibitioni non subjaeerit quoad alienationem immobilium :bene vero quoad alienationem mobilium pretiosorum, quorum com servatio ipsis non interdicitur. - Sunt nonnullae religiones,
quae nequeunt bona immobilia in eommuni possidere. Tales sunt Minoros observantes et Capuccini. His autem nihilominus donari possunt et legari bona immobilia : non quidem ita ut bona haec retinere valeant; sed in hunc finem ut ea vendant, et redactam inde pecuniam in usus suos consumere valeant. Quod autem ejusmodi religiosi non attingantur dicta prolibbitione alienandi immobilia sine beneplacito Apostolico, patet ex ipso hujusce legis sine. Voluit nempe sedes Apostolica ut bona immobilia monasteriorum a regularibus accurate conseruarentur, et dilapidationi obnoxia non forent. Sed hoc non potuit legislator velle quoad eos ordines, quibus interdicit, ne ulla bona immobilia conservare seu retinere valeant, et quibus o contra injungit, ut sibi data vel legata immobilia, quamprimum commode scri potest, vendant: ergo eos Ordiues sub dicta sua prohibitione comprehensos non Voluit. Ergo praelati regulares absque ulla licentia Romani Pontificis aut S. Congregationis Concilii bona immobilia, quae sibi do-uantur aut lagantur, vendere po&sunt. Et ita inuent canODistae unanimiter : vide Cardinalem Petra tom. 4, in const. 6, Benedicti XII, n. T), Ferraris voce alienatio, art. 3, u. 5ὶ: et suit a S. Congregatione Concilii decisum, ut citatis locis v, dere est. Sub hac categoria censendae suut etiam domus pro-Diuili od by Cooste
294쪽
lassae societatis Iesu; quia et ipsae incapaces sunt bona imm bilia relinendi. Alvero dictis ordinibus non interdicitur mobilia pretiosa,
ecclesiis suis incorporata seu addicta, conserVare ac retinere.
Proinde, quoad ejusmodi bonorum mobilium alienationem, nulla est ratio cur regulares illi non attingantur Renerali prohibitione alienandi absque Pontificio beneplacito, fuitque ita pluries a S. Congregatione Concilii declaratum. Verbi gratia, in una ordinis S. Franeisei, l8 martii 17 19 in Thesauro resolui. , tom. l, pag. 173, edit. Urbini 1739ὶ, sic decisum est : Quoad
mobilia pretiosa ecclesios incorporata, esse necessarium beneplaciatum Apostolicum 2 quo vero ad omnes alias res, in posterum non posse syndicos procedero ad venditionem, nisi praevia edietorum
a lxione, et venditio Aut majori oblatori vide Cardinalem Petra, tom. 4, in const. 6 Benedicti XII, n. 9 .PRopositio Il'. - Dietos prohibitio ni subjacent omnes religiosorum et mmialium ordines, in quibus solemnia vota emittuntur,
nisi privilegium in eontrarium obtinuerint post Urbani VIII sumetionem. - Nam in decreto Urbani Vt II, prohibitio alienandi immobilia aut mobilia pretiosa sine licentia Apostolica, dirigitur in omnes superiores regulares cujublibet ordinis. Ergo saltem attingit regulares Stricte sumptos, id est qui ex instituto per vota solemnia professionem emittunt. Et de hoc non est dissicultas. Diximus autem, nisi privilegium post Urbani VIII sanetionem obtinuerint. Nam privilegia anteriora, utpote adicto Pouti e sublata, eis non susIragantur. Sed quemadmodum
post decretalem ambitiosos, plerique ordines religiosi nisi forte dicendum sit omnes) ab obligatione obliuondi Pontificii beneplaciti, pro dictis alienationibus, sese eximi petierant et obtinuerant, ita et post Urbani VIII decretum, multis idem
iterum concessum est. Nec mirum : cum enim regulares plerumque haud careant Zelo ad conservanda et augenda bona sua, et aliunde uecessitas haec recurrendi Romam pro singulis contractibus alienatiouem aliquam inducentibus, conventuum temporalem utilitatem Inulloties non parum impediat, facile
295쪽
288 TRACTATDS DE IURE REGULARIUM . ..
perspiciunt Romani Pontifices plus nocumenti quam emolumenti ex lege dimanare; liincque ab ea exemptionem religiosis ordinibus concedunt. Unde mihi nequaquam probandi vidcu-tur illi auctores, qui Romanos Pontifices carpunt, quod in concedenda exemptione a multis legibus, in regulares generaliter latis, faciles sese praestent. Non id temere Pontifices, aut ex importunitatibus ut diciturin sacere censendi sunt; sed quia experientia edocti, utiliorem ipsa legis observatione
exemptionem agnoverint. Et notatu dignum est, auctores, qui tanto Zelo regulares adactos volunt necessitati obtinendae Apostolicae licentiae pro alienationibus, ex ea ratione quod alioquin immineat periculum ne bona regularium imminuantur, eosdem esse, qui regulares quere lautur, quod in dies ditiores evadant, et nimium multa bona sibi accumulent. Pno si Tio ΙΙ . - Dictae prohibitioni subjacere censendae sunt etiam moniales, quae vel nulla, vel simplicia duntaxat Mota emittunt. - i' Quia comprehensi e videntur sub his decreti Urnaui VIII verbis, capitulis vel congregationibus, et quibuscunque regularibus Superioribus cujusvis congregationis, societatis vel instituti. 2' Quia lex attingit generaliter bona reclesiastica omnia, et mea pia, ut patet ex textu decretalis ambitiosae e sed bona dictarum monialium, ab ipsis in communi posseSSa, ecclesiastica sunt; et etiamsi conventus isti non comprehenderentur sub voce monasteria, comprehenderentur saltem sub denominatione locorum piorum 2 ergo. 3' Ita decisum fuisse quoad moniales, quae Romae extant in domo Turri Spe eulorum dicta, necnon quoad eas quae Convertitae nuncupantur,
refert Cardinalis Petra stomo 4, in constit. 6 Benedieti XII, n. 2 l . Porro ejusmodi moniales vota Solemnia non habent. 4' Accedit communis doctorum sententia : citabimus duntaxat laudatum Cardinalem Petram stomo 5, in constit. 5 Pauli II, secl. 3, n. 2l et seq.ὶ : a Ibidem regulares omnes compre-u henduntur sub hac prohibitione alienandi. . . Excipiuntura tamen aliqui regulares, qui ex eorum instituto non possunta rotinere, sed tantum acquirere ad effectum venendi ... Diuiti su by Cooste
296쪽
a Moniales item subduntur hujus bullae ambitiosost) prohi-
et bilioni: est extra dissicultatem, cum sint earum mona,teria a loca ecclesiastica, prout conServaloria... et Caeterum quoad loca, seu communitates quae subjiciuna tur vel non huic constitutioni, seu prohibitioni non alie- a nandi hona sine beneplacito Apostolico, distinctio est: quod a si sit mere locus laicalis, etsi ibi opera pia exerceantur, et a proinde dicatur pius, non assiciuntur ejus bona dispositionsa extra agantis Paulinae : si autem Sit locus auctoritate ecclea siastica ereetus, quam Vis administretur a laicis, tamen bonae subduntur huic prohibitioni Barbosa. , Cardinalis de Luca . . a Bota . .)a Unde conservatoria, societateS, Seminaria, collegia et hu- a jusmodi, si sint erecta auctoritate Ordinarii, et sic ecclesia- et stica, subjiciuntur : Secus Si non sint talia. uPROPosiTIO IV . - Sub dicta prohibitione comprehendi censendae sunt religiosae virorum con9restationes, quae vel nulla, vel simplicia tantum vota emittunt. - ConStat ex rationibus, quoad moniales votis solemnibuS curentes, nitalis. Nota. - Requiri beneplacitum Apostolicum pro alienatione. etiam bonorum pertinentium ad pia opera mere laicalia, nulla auetoritate ecclesiastica erecta sustinent aliqui Thesaurus, i. 99, index conclusionum, Verbo beneplacitum Apost.
QuoSNAM CONTRACTUS CONPREHENDAT DICH ALIENANDI PROHIBITIO.
Etsi textus ipse decretalis necnon aliorum decrctorum hae de re editorum, arias alienationum species absque licentia Pontificia illicitas enumeret, in praxi tamen occurrunt casus, de quibus haud sacile perspicitur num sub prohibitione comprehendantur. Hinc, pro more canonistarum, exquiremus, l' quibus iii casibus licita sit alienatio absqfie beneis
297쪽
placito Apostolico : 2' quibus in casibus necesse sit dictum beneplacitum obtinere.
Quaenam alienationes fieri possint absque Pontifieio beneplacito.
1' Ιmmobilia modici valoris alienari possunt absque Pontificia licentia. Nam ante decretalem ambitiosos alienari poterant de consensu Episcopi : id enim decernebat caput terrulas causae 12, quaestionis 2). u Porro S. Congregatio Cardinalium a Tridentini concilii interpretum, die li januarii l 596, cena fuit, neque constitutionem Pauli II, neque concilii Τridena tini decretum derogasse dispositioni dicti capitis terrulas ... a Cum in dioecesi Messanensi essent nonnulla pia legata parvia redditus, velut domus fere diruta, aut terrulae quarum ferea nulli erant fructus, petiit Archiepiscopus sibi facultatemu seri hujusmodi legata alienandi, et in evidentem ecclesiae et utilitatem convertendi; necnon declarari ad quam usqueu quantitatem sibi liceret hujusmodi parva legata absque a beneplacito Apostolico alienare. Die, 14 decembris lGl3,α S. Congregatio censuit : caput terrulas l2, q. 2) non fuisseu sublatum per extravagantem ambitiosin: caeterum ad quama usque quantitatem liceat Episcopo alienare, petendum esseu a jure communi. η ij Hinc apud doctores extra omnem controversiam cSt, posse alienari immobilia modici valoris, absque beneplacito Apostolico.
Quisnam autem censendus Sit modicus valor, facile non est determinare. Nonnullorum canoniStarum sententium asseremus. Sic habet Ferraris verbo alienatio, art. 3, n. 3ὶ : u Besa modici valoris sunt quae non aestimantur ultra viginti solidos, a Secundum glOSSam . . , et ut censuit S. Congregatio Episcina porum et regularium, in una faventina, 22 maii 16ll ; in η qua, viginti solidos ad Scuta 2b aurea ascendere declaravit. .
lj Famanus, in eaput nulli, de rebvi Ecetratae non alim. , D.
298쪽
at Et in Barensi, in responsione Archiepiscopo visitanti sacrast limina, dic t 2 aprilis 1698, dixit: Non posse Episcopum con-u eedere saeuitatem ultra 25 scuta aurea. 25 Scuta aurea con-
a stituunt scuta 40 monetae romanae. o Ibidem in editione Cassinensi adnotatur, 2b Scuta aurea, aequivalere in moneta romana scutis 41 cum fructione. Addo ego sit scuta monetae romanae aequivalere, in moneta hodierna Galliae, circiter 267
At multum abest ut haec summa pro certa regula statui possit. et Sane inquit Fagnanus, loco cit. , n. 26ὶ cum non sit a jure desinitum quae terrulae dicantur exigui valoris, id lo-ο tum judicis arbitrio erit relinquendum . . . S. Congregatio. Coneilii alias dixit, quae res dicantur exiguae non eme im. tum diiunire. a Quondo autem res dicatur modici valoris ait Card. de a Luca , variae sunt opiniones relatae apud allegatos; quarumst nulla pro meo judicio recipienda videtur; sed est arbitrae rium, pro ecclesiarum et locorum, ipsorumque bonoruma qualitate, decidendum; cum attenta qualitate unius locia vel ecclesiae respective, praedium valoris scutorum 50 reina putetur magnum et considerabile; attenta vero qualitate et alterius loci vel ecclesiae dicatur minimum et contempti- et bile, quamvis esset valoris scutorum 100. η De alienationibus, discursu l, n. l l τ). Mihi tamen videntur decisiones a Ferrario allatae, non quidem pro absoluta, bene tamen pro directiva regula sumi posse. Ponderando nempe, eo tempore quo decisiones istae
emanarunt, pecuniam ipsam relative ad res usuales comparandas multo Plus valuisSe, quam Valet hodie, menti Husmodi deelarationum videretur consonum, si nostris temporibus dicta summa duplicaretur. Iuxta quam prudentialem normam existimarem hodie in Gallia pro exiguo haberi posse valorem, qui 500 francos non excedit. 2 ' Quoad alienandi prohibitionem, aequiparantur immobile et mobile pretiosum. Hinc quod dictum est de exiguo valore
299쪽
immobilis, applicandum venit mobili, ad discernendum an sit pretiosum necne. Hodie nempe in Gallia pro mobili pretioso mihi non videtur habenda res, quae valorem 500 francorum non excedit. Nec proinde ad eam alienandam necesse est ad sedem Apostolicain recurrere. Id tamen intelligendum venitduntaxat de rebus quarum Valor pecunia aestimari potest. Nam Aldi sunt mobilia quae etsi pretio nullatenus aestimabilia, pretiosa tamen dicuntur, et pro talibus haberi debent. Tales suut sacrae reliquiae; pro quarum alienatione requiritur beneplacitum Apostolicum, modo Sint reliquiae insignes. De quo sic Cardi ualis Petra in constit. 5 Pauli II, secl. 2, n. 29, t. 5ὶ:u Rcliquiae etia in prohibentur alienari, cum habeantur prou pretiosis mobilibus, imo pretiosissimis, dummodo non situ parva reliquia. Hinc S. Congregatio Concilii denegavit li-i centiam abbati generali. . donandi. . reliquiam insignem si S. Paucratii, die l4 januarii 1702. sIdem esse dicendum de imaginibus sacris, quae sunt in magna veneratione apud populum, aut alia de causa in magno pretio habentur, decisum a S. Congregatione resert ibidem
3' Absque dicto beneplacito potest fieri locatio ad triennium; imo et ad novennium, dummodo, elapso quolibet
triennio, partibus contrahentibus liberum sit contractum rescindere vide apud Ferraris, Verbum alienatio, art. 3, D. Tet seq. .
4' Item absque Pontificio beneplacito possunt bona dari inempli 'teusim, Si solitum sit ea sic locare Ferraris, ibid. n. iij. 5' item absque dicto beneplacito alienari possunt fructus, et bona quae servando servari non possunt; id est, res quae non durant triennio et usu consumuntur Ferraris, ibid. , D. l4 . 60 Item alienari possunt absque dicto beneplacito immobilia et mobilia pretiosa, si instet necessitas, et Papa do facili
300쪽
adiri nequeat: verbi gratia, si fames regionem invaserit, nec valeat aliter pauperibus vita sustentari ibid. , n. 16).7' An pecuniae sint quandoque de iis rebus quae alienari nequeunt absque beneplacito Apostolico Cardinalis de Luca de alienationibus, discursu 1, n. 19ὶ dicit, verisicari casum quo pecunia sine beneplacito Apostolico alienari nequeat, in
ea pecunia, quin provenit ab alienatione moluntaria seu necessaria stabilium, vel censuum, aut locorum montium; sive in ea quos data vel relicta est cum onere perpetuo missamum, vel pro alia
tundatione; ideoque destinata est emptimi bonomum stabilium; atque interim sub custodia tanquam inalienabilis retinetur. Paulo
post, n. 20, tradit idem auctor, pecunias quae collocantur in administrationibus guberniorum, ad habendum redditum annuum, non esse de iis bonis pro quorum alienatione requiratur licentia Pontificia.
Atque idem mihi dicendum videtur de pecuniis, quas hodie
religiosae communitates collocatas habent in administrationibus viarum ferrearum, et similibus. Neque enim istae pecuniae, sicut nec aequivalentes tituli qui pro pecunia haberi
possunt cum monetae vices agunt, vel saltem pro arbitrio in
pecuniam iterum mutari valeantὶ dici possunt comprehendi sub denominatione boni immobilis aut mobilis pretiosi. Unde generatim dici potest sub dicta necessitate obtinendi Apostolici beneplaciti non comprehendi pecunias. Ab ista autem regula generali excipiendi sunt casus a Cardinali de Luca iudicati. Nempe primo, si Apostolica sedes concesserit alicujus immobilis alienationem, cum ea conditione ut aliud immobile emeretur, nequit pecunia ex venditione redacta ad aliud quam ad alterius immobilis emptionem expendi. absque nova licentia Apostolica. Secundo, si pecunia data aut relicta fuerit cum perpotuo missarum onere, pariter inVes .ienda est in aliquo bono immobili, nec potest in aliud expcndi sine assensu sedis AI ostolicae. Tertio. idem dicendum si data fuerit ad emendum immobile. Ouarto, cenSus perpetuus non est proprie pecunia, sed jus perpetuum ad percipien-