Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

31쪽

24 TRACTATUA DE IUBE REGULARIUM.

t cum ipsorum ordinariorum seu eorum vicariin umὶ praevio a examine et approbatione deputentur. η S 4. u Si dictae parochiales unitae erunt monasteriis regularium a mendicantium, pomini a superioribus dictorum monasterio-α rum nominari ea ipsis mendicantibus : quos si ordinarii, praea vio examine sper se aut eorum vicarios faciendo) idoneos ad

a curam animarum exercendam iuvenerint, et ita pro idoneisa approbaverint, teneantur in vicarios, ad nutum tamen supe-α riorum suorum amovibiles, deputare. Idemque etiam Servetura in regularibus monachis tantum; dummodo in ea paroeu chiali, in qua unus ex monachis fuerit, servata forma praedia cla, vicarius deputatus, habitent cum eo saltem quatuor alii a ex dictis monachis. n S 5.ὶ sty Wio Ι'. - An bulla saneti Pii V, quae incipit ad exequendum, adhue hodie jus faeiat 8 - Cum bulla haec, die i novembris anni 1567 edita, circa praesentem materiam plura determinaverit, maximi interest quorumdam errorem refellere, qui putant eam non esse attendendam, utpote a Gregorio XIII postmodum revocatam. Equidem eam annullavit, et ad juris communis terminos reduxit Gregorius XIII, constitutione Sua in tanta rerum, i maii 1573, pontificatus sui anno 1; cui constitutioni in bullario rubrica haec praefigitur : Reductio ad terminos juris communis et concilii Tridentini, trium constitutionum a Pio V, pro ordinibus mendicantibus et aliis, editarum. Sed sciundum est, postea, vivae vocis Oraculo, re validatam

fuisse praefatam sancti Pii V bullam ad eaequendum, ab eodem Gregorio XIII. Id testatur Gongaleg in regulam 8 cancellariae glosin b, S 3 n. 79ὶ in hunc modum : κ Nec dicta constitutiou47 Pii V est revocata per constitutionem 15 Gregorii XIII,

et sub data kalendis mali anno i, sub titulo, reductio litteramum et F. R. Pii Pame quinti pro mendicantibus. Quia ... postea idemn Gregorius XIII ore re validavit eamdem constitutionem Pii V u dummodo cum fratre seu religioso vicario, ad nutum amO- η vibili per monasterium, pro subeunda animarum cura astia gnando, unus duntaxat alius religiosus extra claustrum Diqitiam by Corale

32쪽

PARS QUINTA.

a Congregatio declaravit, pro interpretatione capitis T sessio- et nis T de reformatione. Et sic memorata constitutio est hodie

a Servanda. D

Idem tanquam certum tradit Bigauti in i partem regulae scancellariae, S 2, n. 78, tom. 2, pag. 50, edit. Romae l74bὶ.Pcstquam enim adnotavit regulae 9 subjectas non esse vicarios temporales Seu ad nutum amovibiles, ita subjungit: u Et hu-u jusmodi generis sunt vicariae regularium, in quibus religiosi si ipsi a suis superioribus ad nutum amovibiles pro exercendast cura animarum Dominantur, juxta constitutionem sanctin Pii V c. 47, S b , quae non fuit revocata a Gregorio XIII, ina ejus constitutione 9; sed potius revalidata, et Solum correctan in eo, quod unus tunium monachus extra clausuram cum a vicario permaneat, et non amplius quatuor, sicuti in consti- et tutione Piana fuerat statutum GongaleZ.., CherubinuS, u Super eadem constitutione 47 sancti Pii V, scholio l ; Nico-u laris, ad concordata Germaniae, titul. l, dub. 7, S 7 ;u Bota ... in v Ut de sententia Bolae unum e plurimis documentis exhibe mus, sola haec Verba citabimus : st Quod autem dicebatur u constitutionem Planam. . . fuisse revocatam per constitutio-u nem 15 Gregorii XIII, nullum habet fundamentum. n Recentium, partis 9 tomo i, pag. 184, decisione 83, n. i T.)Ιtem S. Congregatio Concilii, non obstante praefata constitutione Gregorii XΙΙΙ, S. Pii bullam ad eaequendum tanquam regulam omnino servandam constanter habuit. Inter alias ipsius declarationes, juvat citare responsum ad Abulensem Episcopum, anni l 593 ; qui postulabat id ipsum de quo agimus, an nempe bulla Pii V fuisset invalidata. Eu Abulensis Antistitis quaesitum : et Au in assignanda portione VicariiS, atu tendenda sit dispositio S. Concilii sess. 7 de ref., cap. 7),

u an vero bulla Pii V; et an illa sit revalidata, et nominatio

lὶ S. Pius V statuerat ut quatuor religi0sos socios haber8t.

33쪽

TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.u vicarii spectet ad eum, cujus dignitati vel beneficio paro-u chialis est unita, ut in dicta bulla η Responsum est: Utique

servandam esse sanctae memorim Pii V constitutionem. Documentum illud in extenso refert Garcias de beneficiis, parte 9, cap. 2, n. 295). Expressam autem declarationem S. Congregalionis Concilii, quod Gregorius XIII non habuerit pro revocata bullam S. Pii

V, refert Garcias in hunc modum : Sanctus Dominus Noster Gregorius XIII non habet pro revocata bullam Pii V de vicariis perpetuis in parochialibus unitis monasteriis regularium ἰ ubi Episcopus ad nominationem monachorum deputat unum eae ipsis pi invio examine approbatum, ad nutum ipsorum amovibilem, et cum lucario sis deputato debet habitare unus duntaxat alius monachus, ne plures eaetra clausuram maneant Gareias, de benef., parte is,

c. 2, n. 13 . Habenda est ergo bulla ad Mequendum tanquam hodiedum vigens, et ad ipsius transitoriam revocationem, a Gregorio XIII factam, non est attendendum, nisi quoad numerum sociorum

a Pio V praescriptum i).

QUAESTIO ID. - An dicta constitutio S. Pii V intelligenda sit solummodo de parochialibus unitis pleno jure ' - Id in textu ipso constitutionis non exprimitur. Loquitur nempe Pontifex de parochialibus unitis sin quorum ecclesiis ponentur. . . si dictoe parochiales unitae erunt monasteriis , non explicando an intelligat Solas unitas pleno jure, an vero etiam unitas Solummodo quoad temporalia.

Videtur autem intelligendus de solis unitis pleno jurep tum in paragrapho 4, ubi nominationem vicariorum perpetuorum iis tribuit, quibus parochiales unitae fuerunt; tum in paragrapho 5, ubi mendicantibus et monachis quorum ecclesiis puro-

13 Quod Gregorius XIII, iton obstante sua constitutione in tanta. praedicto modo servandam Pii V hullam voluerit, et per S. Congregationem Concilii haec ipsius voluntas pluries declarata suerit, testantur alia documenta, a Pignutello relata sinin. 9, conbuit. 1583.

34쪽

PARS QUINTA. 27ehiales unitae sunt, jus tribuit nominandi ad curam aliquem e suis religiosis ad nutum praelati regularis amovibilem. Et i ' quidem de solis unitis pleno jure intelligendum esse paragraphum 4, satis ostendit Cardinalis de Luca in discursu

10, de parochis, occasione Sequentis causae. Vaeante quadam parochiali ecclesia, decanus cathedralis Michaelem clericum uominavit, praetendens illam parochialum fuisse decanatui suo unitam. Episcopus vero Franciscum instituit per concursum, negauS Praetensam unionem. Bota judicavit in favorem Michaelis. u Cujus resolutionis inquit de Luca) fundamentumu fuit unio, utpote plenissime firmata. n Postea laudatus auctor tanquam certam regulam tradit, u ut in hujusmodi pa-u rochialibus, alteri ecclesiae vel beneficio unitis cum nona agatur de principali rectore, sed potius de vicario depu-u tando ad nudum exercitium curae, quae habitu residere dicitur penes eum cui annexa est , non intret dispositio con-

si ciliaris l), sed potius constitutio 47 Pii 2). s Tum idem

Cardinalis, qui in hac causa scripserat, ita subjungit : v Nonu impugnabam dictam conclusionem, utpote veram atque ho-u die incontromertibilem, quoties constat de formali ac validau uuione, per quam, existente cura habituali penes cocle-u siam vel beneficium, cui facta est unio, agatur de provia deiido vicarium pro solo exercitio: cum tunc ine considere-u tur tanquam nudus miniSter ac famulus, non autem tanquama ecclesiae rector et sponsus : secus autem ubi penes provi-u dendum sive nuncupetur rector sive vicarius, cum Visa non stet in Vocabulo, sed in rei substantia) resideat omnia moda et totalis cura, tam actualis, quam habitualis. v

Ergo, juxta Cardinalem de Luca, quoties unio alicui collegio seu beneficio facta est, ita ut etiam habitualis cura ad

ipsum pertineat, seu quod idem est) quoties unio facta fuit

l, intellige Tridentinam legem de conserenda parochia per concurSum. 2ὶ Nemps statuens ut nominatio eurati pertineat ad eos, quorum monasterio seu beneficio parochialis unita sitit.

35쪽

28 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.

pleno iure, applicandus est paragraphus 4 bullae S. Pii V; id

est, nominatio vicarii curati pertinet ad eos quorum beneficio seu ecclesiae unio facta est. Semus autem, ubi penes curatum quamvis vicarius dicatur) residet habitualis simul et actuaIis

cura.

2' Pariter constitutionis Planae paragraphus 5 intelligendus videtur de solis unitis pleno jure, id est, quae monasterio unitae fuerunt, non tantum quoad temporalia, sed ita ut etiam cura habitualis pones monasterium resideat. Id reperio adnotatum et auctoritatibus firmatum in causa Fulginatensi, 15 decembris l736 Thesaurma resoL, tom. 7, pag. 355, edit. Romael 742ὶ : st Posito quod saepedictae parochiales ecclesiae dictou monasterio tam quoad temporalia quam quoad spiritualiau unitae probentur, opus non erit ut per concursum confe- rantur, Sed ad earum regimen et curam, praevio duntaxata examine et approbatione Episcopi, deputari poterunt Vi-u carii perpetui vel ad nutum eminentissimi abbatis amovisi biles, juxta expressam legem in constitutione 47 S. Pii V, u et 5. . . Et consonant plures reSolutiones Sacrae Congre-u gationis; ut Signanter in Bitryi S. Sepulchri, in qua Sub diem I 5 novembris i 60l, editum fuit hoc rescriptum :u Sacra Congregatio censuit, si hujusmodi parochiales sint eae his a quos de mensa nuncupantur, et ad abbatiam Bagni ut propο-u nitur . pertineant, quamvis in litiuum perpetum; vicarios conferri

u consueverint nequaquam Subjacere con urSui. . .

u Si vero eaedem ecclesiae quoad temporalia duntaxatu praelaudato monasterio comperiantur adnexae, et Omnia si modum animarum curam habitualem scilicet et actualem)u in earum rectores translatam fuisse appareat, tametsi Sub-u jectiva earum unio probaretur, oportebit ad earum colla-u tionem concursum inducere, juxta distinctionem, quamu communiter tradunt canonistae, inter quos Garcias. ., Bar- bom. ., LotterVS.., BOta . . v Et in causa. Constantiensi 20 novembris 17 34, Thesaurus resol. , t. 6, p. 378, edit. Romael 74lὶ : Et quum vis regulares praefici possint paroclitatibus

36쪽

PARS QUINTA. 29α Ecclesiis eorum monasteriis unitis, id tamen procedit du a taxat in casu, quo eaedem Ecclesiae subjective, nimirum tam

η quoad temporalia quam quoad spiritualia, fuerint dicio m

a naSterio unitae. . . Secus autem est in casu, quo unio dici u rum ecclesiarum accessoris et quoad temporalia tantum a facta fuerit. v QUAESTIO III . - Θωnam sint mendicantium et monaehorum jura, a S. PD V e rene sumita, quoad parochiales ipsorum

monasteriis pleno jure unitas p- I' Ius habet superior monasterii aliquem e suis religiosis ad curae exercitium nominandi. 2v Necesse tamen est ut religiosus ad curam sic nominatus approbetur ab Episcopo. 3' Potest Episcopus per se vel pervicarium suum illum examinare. 4' Si facto examine Episcopusillum idoneum agnoverit, tenetur eum ad curam deputare. 5' Ille autem religiosus in vicarium curatum sic nominatus et deputatus, remanet ad nutum praelati sui regularis amovi-bilis. Haee omnia expresse decernuntur In Paragrapho S, constitutionis S. Pii V, supra transcripto. QUAESTIO IV . - An in par hiali pleno jure unita possit proeliatus regularis nominare ad curam, non solum unum e religiosis, sed etiam aliquem Mecularem, ad nutum monasterii amovibilem.

Respondendum est negativo. Nam in casu dictae unionis, decernit quidem Pii V bulla S 5ὶ, ut a superioribus nominari

possint religiosi in Vicarios ad nutum monasterii amovi biles :at non decernit ut pari modo nominari possint Moulares. Iupraecedenti autem bullae paragrapho, quamvis Pius V, quoad omnes generatim parochiales unitas, nominationem vicarii curati iis tribuat quibus uuio facta est, id tamen restringit ad nominationem vicariorum perpetuorum, et de vicariis temporalibus, seu ad nutum amovibilibus, nihil dieit. Unde in casu parochialis unitae monasterio mendicantium aut monachorum, si nolit superior monasterii religiosum procura nominare, jam applicandus non est paragraphus 5 bullae Dianae; sed attendendum est jus ex capite T, sessionis T s regul.ὶ Trideutinae synodi exurgens. Jam vero, vi hujus Tri- Diqiti eo by Corale

37쪽

TRACTATUS DE IURE REGULARIUΜ.

dentini decreti potest Episcopus pro rare ut in parochialibus

quibuslibet unitis per visarios idoneos, etiam perpetuos, cura exerceatur. Proinde liberum est Episcopo in istis parochi albbus vicariam perpetuum erigere, ita ut postea nominari nequeant nisi vicarii perpetui ). Quod si hoc saciat, nominatio quidem pertinebit ad eos, quorum monasteriis vel benesciis unio laeta est, vi para graphi 4 bullae Dianae; sed non poterunt nominare nisi vicarios perpetuos. Quod si Episcopus abstinea ab erigenda vicaria perpetua ubi vicaria haec perpetua de jure non existit, id est, in parochialibus pleno jure uniti , tunc quidem adhuc constitui poterit vicarius amovi bilis; sed nominatio, vi Tridentini decreti, pertinebit ad Episcopum. Nam Tridentina synodus dando Episcopis potestatem, ut procurent curam Merceri per visarios idoneos, hoc ipso iis tribuit potestatem eos vicarios eligendi et nominandi. Aliunde Pius Vliane vicarios nominandi potestatem Episcopis non abstulit, nisi in duobus casibus : nempe quando nominandi sunt vicarii perpetui; tunc enim voluit nominationem pertinere, non ad Ordinarios, sed ad eos, quorum ecclesiis unio facta est : et quando superior monasterii mendicantium aut monachorum vult in parochiali unita nominare unum e suis religiosis p quia tunc et nominatio pertinet ad monasterium, et vicarius religiosus remanet ad nutum monasterii amisibilis. Alvero si agatur de nominando vicario sorculari amouibili, nihil est in bulla Plana, quo jus nominandi, a fridentina synodo Episcopis tributum, auferatur. Unde si nominandus foret vicarius Meeularis simul et temporalis, nominatio ad Episcopum pertineret, et vicarius remaneret ad nutum Episeopi amovi bilis.

Id srmat sequens declaratio S. Congregationis Concilii, anni 1593, quam refert Garcias sile beneficiis, parte 9, cap. 2,n. 295ὶ: α Ιllustrissimi et Reverendissimi Domini. -Pro parteu Reverendissimi Episcopi Abulensis supplicatur declarari

l) Id taliten nequit Episeopus in quibusdam casibus, ut dictum est supra, qua stione I.

38쪽

a sequentia, circa quae dubitari contingit. Primum stubium ea An in assignanda portione vicariis attendenda sit dispositio a S. concilii SeSs. 7 de rebor. , cap. 7); an vero bulla Pii V;a et an illa sit re validata; et nominatio vicarii spectet ad eumst cujus dignitali vel beneficio parochialis est unita, ut in

. dicia bulla Τ Secundum ... DRescriptum est in hunc modum: u Perillustri et Beverenu dissimo Domino, uti Fratri, Domino Episcopo Abulensi. u Perillustris et Reverendissime Domine, uti Frater. - Qua- a tuor dubitationibus, quae Amplitudinis tu tuae nomine perii libellum his litteris adjunctum propositae suerunt Illu-u strissimis Cardinalibus, qui Tridentini concilii decretis inter-- si pretandis praesunt, ita sigillatim reSponsum fuit, nempe:

u ad primam, de assignanda portione Vicariis, utique servanu dam esse sanctae memoriae Pii V constitutionem : et nomi-

natio mem Vicariorum foecularium ad tempus in beneficiis cu-u ratis unitis, spretare ad Amplitudinem tuam: perpetuorum, inu vim ejusdem constitutionis, Spectare ad nominationem illo-u rum, in quorum eccleSiis unitis ponentur : ipsi tamen praevio examine et approbatione, erunt ab Amplitudine tuasi se putandi. η Unde, in rigore juris, ut nominatio pertineat ad superiorem monasterii. cui parochialis est unita, necesse est, vel ut nominetur vicarius perpetuus, vel ut nominetur unus de religiosis Nominatio autem vicarii foeeularis simul et temporalis, non obStante bulla ad eaequendum Pii V, penes Ordinarium remanere Videtur.

Et ita rem fuisse a S. Congregatione Concilii intellectam, colligi potest ex causa Perusina i3 juniit 743 Thesaurus resol. , tom. 12, pag. 12l, edit. Romae l743ὶ, in qua sic relatum occurrit: et Quoniam Sacru haec Congregatio quoad vicarios' a parochialium ecclesiarum, monasterio S. Petri civitatis a Perusiae congregationis. CasSinengis unitarum , edixeratu observandam esse constitutionem Planam, abbas et mo-u nachi supplicarunt S. memoriae Gregorio XIII, ut deci a rare dignaretur, iisdem ecclesiis numero decem posse des-

39쪽

32 TRACTATUS DE IURE REGULARI .u serviri per presbyteros saeculares vicarios, ad nutum superioruma amovibiles, ab Episcopo approbandos, cum assignatione ho- ii nestin portionis, quin superioribus monasterii et vicariis ipsisu placuerit; non autem praesciendos esse unicuique par

a chiali ecclesiae, vel duos monachos, vel saeculares vicariosu perpetuos; ne, Si primum fieret, divini cultus ratio inu ecclesia monasterii pΙurimum decresceret atque neglige- retur; si alterum, ipsius monasterii mensa gravareturo onere praestandi scuta 50 pro congruo cujusque vicariiu portione. η Cum isti monachi, quibus rescriptum fuerat ut servarent constitutionem S. Pii V, supplicent ut sibi liceat nominare vicarios foeculares, ad nutum monasterii amovibiles, bono intelligebant hoc sibi non licere juxta bullam Planam. Intelligebant nempe, ad tenorem hujus bullae, Se non posse nominare in unaquaque parochiali unita, nisi, vel vicarium saecularem perpetuum, cum 50 Seutorum congrua, vel unum e suis religiosis cum socio. Utrumque autem devitare vo- lentes, postulabant ut sibi liceret vicarios saeculares nominare ad nutum monasterii amovibiles. Quod eis benigne concessit Gregorius XIlI, prout refertur, tum in citata cauSa, tum fusius apud Pignatellum tom. 9, consuli. 157, n. 9 et seq.).

Ouaestio V . - Ouando in parochiali unita monasterio nominatur in vicarium curatum unus e religiosis, an necesse sit cum eo habitare quatuor alios religiosos, prout primeripsit S. Pius ΓΖ

Equidem S. Pius V in bulla sua ad Mequendum, S 5, ita

sanxerat: habitent cum eo saltem quatuor alii eae dictis monaehis.

Sed ejus successor Gregorius XIII dispositionem hanc mutavit. Voluit nempe ut tinus duntaxat religiosus vicario cur'to in socium addiceretur. Quod ita Gregorius XIII rescribendum jusserit Auriensi Episcopo, testatur dicit Episcopi libellus ad S. Congregationem Concilii, cum ejusdem Congregationis responso. Documentum in extenso refert Digna tellus stom. 9, eonsuli. 157, n. lo, pag. 416, edit. Venet. 1722 . Ex eo haec transcribimus: Sanetitas Sua Amplitudini tuae seribi jussit, ut

si in ecclesiis illis par hialibus, unitis monasteris ... Ordinis Duiligod by Corale

40쪽

PARS QUINTA.33S. Benedicti, superiores ipsius monasterii nominaverint aliquos eae monachis, quos Amplitudo tua praevio Mamine sper se vel suosviearios faciendo) idoneos ad curam animarum Mercendam invenerit, et ita pro idoneis approbaverit: deputet eos in tuearios, ad nuturn eorumdem superiorum amovibiles, dummodo in ea paro-ehiali, in qua unus monachus fuerit vicarius deputatus, habitet

secum duntainat unus alius monachus socNιs... Dati Romoe, die

24 junii 1576.

Caeterum, non in casu tantum particulari, Sed pro norma generali statum fuisse a Gregorio XIII, ut unus duntaxat cohabitaret socius, sic inter alios tradit Reissensiuel in iit. 37, libri 3 decretalium, D. 9ὶ: u sit quidem juxta constitutionem a Pii V. . . debent esse saltem quatuor religiosi in parochia.

u Verum unum Suffcere socium, viva voce declaravit Gre-a gorius XIII, ut ex Quarant a mumma Buli., V. Nieurius perii petuus) refert Pirhing. v Quod autem ex consuetudine licitum esse possit ut nullus cohabitet socius, subjungit ibidem Reissens tuet, hoc modo: κ Imo consuetudine introduciu pOtret, ut unus solus sit in parochia arguitur capito sinaliu de consuetudine ς prout actu in aliquibus locis introductum a videmus. n Suffcere unum socium tenet etiam Engel intit. 37, libri 3 decretalium, v. li).

QUAESTIO VI . - An vicarius euratus, amovibilis, sive sit rei giosus, sive saecularis, intelligendus sit amovibilis ad nutum monasterii duntami, an vero etiam ad nutum Episcopi 8 - Ηoeipso quod non sit perpetuus, est amovi bilis ad nutum monasterii, non autem ad nutum Episcopi. Id tradit Ferraris verbo vicarius parochialis, n. 49) in hunc modum : u Vicarius tom-n poralis nominatus a Superioribus regularibus, et a rectori-κ bus principalibus, potest ab ipsis ad libilum removeri: nona autem ab Episcopo, nisi ex causa legitima et approbata, a propter quam etiamsi perpetuus essetὶ privari posset. 8.st Congregatio Concilii apud Barbosam ... Et Sic etiRm BOtu ... v

Idem Ferraris sibid. n. 59ὶ ita subjungit: u Vicarii tempo-α rarii, a capitulis et monasteriis destinati curae animarum in