Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

461쪽

PARS SEXTA. 455 potest: em nec Εpraeopi, nec praelati regulares, nee quilibet alius dictam delegationem facere valet. Quanto V . - In revera delegatam jurisdictionem aliqummonialium superiorissae aliquando habuerint' - Etiam id inter doctores controvertitur. Equidem adduci possunt, praeter cit, tum caput dilecta me major. et Obed. , plurima exempla abbatissarum, quae, ex Sibi conceMis privilegiis, ita sese gerebant, quasi veram habuimunt jurisdictionem, saltem delegatam :et multi eationistae haud dubitant quin haec suerit proprie dieta jurisdietio; atque inde suam consirmant conclusionem de feminarum capacitate ad hujusmodi exercendam jurisdietionem. Nihilominus alii cum Suarcsto de religio ne, tonio 4, tractatu 8, I. 2, c. 9, n. i 2 et Seq.ὶ ita exempla haec explicant, ut actus ejusmodi abbatiSsarum non suerint proprie jurisdictionales. Dicunt nempe his abbatissis concessum esse privilegium ponendi actum, qui esset Veluti eo ditio ad cujus 1 raesentiam ipse Papa jurisdictionaliter ageret. Unde quando istae abbatissae pronuntiabant, verbi gratia, suspensiouem in clericos, qui ipsarum jurisdictioni subjecti dicebantur, essectum habebat illa suspensio, non vi jurisdictionis abbatissae, sed

quia Papa ipse suspensionem decreverat in eos Omnes, contra quos abbatissa actum hunc exereret. Qu. Tio VI'. - an aliquost monialium superiorissae sint aut

unquam luerint vere praelatae. - Praelationem proprie dictam eonstituit ordinaria sori externi jurisdictio. Cum ergo, ex dictis, superiorissae illae non habeant, nec unquam habuerint jurisdictiouem ordinariam. Sed ad Summum delegatam, omnino concludendum est eas in Stricto sensu praelatas non esse, nee dici posse. Unde quoties hoc nomine designantur, v α illa intelligenda est dulitaxat in lato et improprio sensu.

uu mTlo VlI'. - An sup riorissa praeceptis suis valeae m niales suas in eonscientia obligare' - Pro quaestionis gravitate, primum exponemus varias hac de re opiniones : tum quid tenendum sit subjiciemus. I. Exponuntuin varita opiniones. - l ' a Quidam existimant Diuiliam by Corale

462쪽

TRACTATUA DE IUBE REGULARIUM.u non posse eas nempe abbatissas) in conscientia obligare, prae-u Sertim sub mortali. ..; quia semina non est capax potestatis si spiritualis, Sinc qua non videtur poSSe tale praeceptum im-u poni. η Suare Z, de religione, tomo 4, tract. 9, 1. I, c. 12, n. 7.) 2' u Alii vero tribuunt illi hanc potestatem, etiam cum v proprietate et rigore jurisdietionis; quia abbatissa ost ea-u pax ejus, saltem per delegalionem, juxta caput dilecta sileu mayor et obed. 9 : praelati autem religionum, vel Episcopi, u aut Pontifex, videntvr hane jurisdictionem commisisse a Nu batissae, tanquam necesSariam ad regimen monasterii. . Suareet, ibid.) 3' Pellietarius distinguens inter praecepta spiritualia et temporalia, respondet abbatissam si posse imponerea praecepta, non quidem Spiritualia, quae supponunt in prae-ii cipiento spiritualem jurisdictionem, cujus est incapax aha batissa; sed temporalia, ad quae requiritur et susscit po-it testas civilis et domostica, cujus sine dubio est capaxu abbatissa. . . In eo autem disserunt praecepta spiritualia acu temporalia, quod illa ordinantur ad finem spiritualem sub-. ditorum : haec vero ad finem temporalem, nimirum ad bO-α num regimen monaSterii, monialium tranquillitatem acii pacem, etc. n De monialibus, pag. 24l, editionis non pro

II. Ouid tenendum videatur. - Dicendum 1' posse superiorissas monialibus suis praecepta imponere, quae eas in conscientia obligeni. u Vera resolutio est inquit Sua regi de reliti stione, tonio 4. tractatu 9, t. l, c. 12, n. 8ὶ distinguendamu esse potestatem dominativam, ut jurisdictionis ... Abbatissa . ergo non habet propriam jurisdictionem spiritualem, ut esta communiS sententia theologorum . . . Secundo vero dicenduma est habere abbatissam potestatem dominativam, hoc esta potestatem administrandi ac regendi monasterium, ac perti sonas et bona ejus, ut iidem auctores docent. Ratione ergou hujus potestatis potest praecipere monialibus, et illae tenen a tur in conscientia Obedire ex xi voti obedientiae. Monialesu enim promittunt obedientiam abbatissae seu priorissae, ut

463쪽

η constat ex formulis profitendi. Ergo si abbatissa ita praeci . piat ut fidem datam exigat, obligabit in conscientia : vela si modus loquendi magis placet, votum ipsum obedientiaeu obligabit posita tali jussione . . In quo eadem est ratio po-u leslatis ot obligationis in femina, quae in viro; et quoadu hoc procedunt omnia supra dicta de subjectione religioso-u rn m. n Sub finem tomi 3 de religione, capite penultinio,ia. 20, eamdem doctrinam tradit SuareZ, in hune madum :α In eis superiori misὶ esse potest dominium, et consequenu ter etiam potestas dominativa orta ex traditione et Volo. . . a nihil enim repugnat seri votum obediendi seminae in hisu quae juxta regulam praecipi possunt in ordine ad persectio. v nem : nam tale votum est de meliori bono, et nihil includitu juri naturali divino aut ecclesiastico repugnans : imo inu tali statu videtur moraliter necessarium ad convenientem a gubernationem et ordinem monasterii. Quare cenSeo volumu obedientiae in hujusmodi religiosis feminis referri ad suasu abbatissas; quae, licet non sint praelatos quoad potestatem v jurisdictionis, sunt superiores tanquam matres Spirituales. u Unde sicut mater naturalis potest praecipere sitabus, in hisu quae pertinent ad suum veluti dominium naturale, ita haec et mater spiritualis potest praecipere in his quae ad suam ad-u ministrationem pertinent. Haec autem polestas ex Volo ori-u tur, nec repugnat separari a potestate jurisdictionis ... Estu autem hujusmodi potestas in feminis semper magis limbu lata quam in viris, et potestati eorum subordinata, ut a constat ex usu Ecclesiae. Et ideo ad desiniendum quantau sit haec potestas in singulis abbatissis, specialia statuta etu propriae consuetudines uniuscujusque religionis aut mona-u sterii consulendae Sunt. nHanc sententiam, quod nempe valeant superiorissae praeceptis suis moniale; in conscientia obligare, ex vi dominativae

potestatis, probabiliorem existimat S. Liguorius libro 4, n. 52ὶ. Mihi vero, ex rationibus a Suarctio deductis, omnino

464쪽

458 TRACTATUs DE IURE REGULARIUΜ.

certa videtur et tenenda. caeterum eam tradit Ferraris voce abbatissa, n. 6lὶ laiaquam communiorem. 2 ' Dicta superiorissarum potestas est dominativa, non jurisdictionalis. Patet ex dictis. 3' Distinctio Pelligarii, quod superiorissa obligare valeat per praecepta temporalia, non Per praecepta spiritualia, non videtur funesta. Cur enim non possit Superiorissa ad corrigendum monialis desectum ei praecipere, verbi gratia, Sanctissimi sacramenti visitationem, horamve meditationis et similis Illud tamen praeceptum, juxta notionem a Peliciario traditam, crit praeceptum spirituale. 4' Tradunt multi doctores, haud posse superiorissam sub gravi obligare. Sed melius SuareZ id dignoscendum existimat

ex Singulorum conVentuum seu ordinum constitutionibus. Nam per se, et posita sufficienti materia, necnon concurrentibus eaeteris in modo praecipiendi requisitis conditionibus, grave peccatum erit non obedire. nisi, ex constitutionibus. aut ex praelatorum, quibus istae superiorissae Subjiciuntur, Ordinationibus, earum quoad hoc potestas limitata fuerit.

QUAESTIO VIII . - In monialium superiorissae subditarum Suarum vota irritare valeant 8- a Conveniunt communiter doce torcs, quod abbatissa, ratione potestatis dominalixae, quam oba votum obedientiae habet supra suas subditas, sicut habenta parentes super silios, possit irritare earum vota, Sive de re a Supererogatoria, sive de re circa regulas : et hoc etiamsi a volum fuerit transeundi ad strictiorem religionem, utu tenent Pamualigus ..., Alexander, contra Lessium, PelliZa-u rium, etc. v S. Liguorius, libro 4, n. 53.)Si dicta vota cum superiorissae consensu emisSa Sint, an peccet supcriorissa, illa irritando - Εst sententia communitor recepta, illam non peccare, si adsit justa causa ; Si vero irritet absque rationabili causa, cam peccare venialiter vide S. Liguorium, loco citato; et Pelligarium, de monialibus, pag. 243. oditionis non prohibita . a Vota novitiarum non potest abbatissa irritare; sed tan-

465쪽

PARS SEXTA.

u tum suspendere eorum executionem, si probationi ossiciant. . . . Si vero vota emissa fuerint a novitia, dum adhuc erat subu potestate parentum, tunc dicit Alexander. . ., posse abba- i tissam ea irritare, cum ipsa tunc succedat in eamdem potea statem dominativam erga novitiam. Ο S. Liguorius, i. 4,n. 55.)QUAESTIO ID. - superiorissa possit dispensare in votis suarum monialium, aut ea commutarer -BeSpondendum negative ; quia ad votorum dispensationem et coni mulationem requiritur potestas jurisdictionalis, qua carent monialium superiorissae vide Pellizarium, de monialibus, pag. 243, n. l34, editionis non prohibitae . QUAESTIO X.. - An superiorissa dispensare possit in legibus Ecclesiae, verbi gratia, jejuniis, abstinentiis, divini ostieti reeitatione. - Respondetur negative, ob carentiam potestatis juri dictionalis, quae ad id requiritur.

QUAESTIO XI'. - An et quatenus superiorissa cum monialibus suis dispensare possit in observantiis regularibus 8 - i' Etiam

ad dispensationem hujusmodi requiritur potestas jurisdieti natis. Cum ergo ea careant Superiorissae, proprie in regulis dispensare nequeunt. 2' Potest tamen superiorissa declarare, hic et nunc religiosam non teneri hac vel illa regulari observantia : u Quia declaratio , licet possct fieri a quacunque alia si persona prudenti, lino et ab ipsa mei religiosa, cujus intema est, a fortiori tamen fieri poterit ab abbatissa, attentau superioritate quam habet in monialem subditam ; sicque x poterit monialis tuta conscientia stare tali declarationi, u nisi alias ci constet eam sinu sussicienti ratione fuisseu factam. η Pelligarius, loco citato, n. l38.ὶ

QUAESTIO XII . - In superiorissa eaetraneis licentiam eoncedere possit monasterium ingrediendi 8 - Bespondendum negative vide Pelligarium, de monialibus, pag. 244, n. l4l, editionis non prohibitat.

QUAESTIO XIII . - In superiorissa possit monialibus suis indicere certas preces recitandas, pro amisis, bene faetoribusve aut

466쪽

TRACTATUS DE FURE REGULARIUM.

similibus ' - u Bespoudeo posse ; et quidem etiam sub pec-α cato, si occurrat justa causa verbi gratia, ad implendamst obligationem impositam monasterio ex juglitiain, et alias a quoad hoc se susscienter declaret : idque ratione obediena tiae, quam Vovent in manibus abbatissae, se obligando adu obediendum illi in omnibus rebus licitis, et alioqui nona excedentibus regulam propriae professionis. s Pelli Zarius, Ioco citato, n. l44.

QUAESTIO XIV . - An superiorissa monialibus suis principere possit ut missam concionemve audiant, aliave id genus opera peragant, quin ad spiritualem ipsarum profectum referantur '

Pelligarius id negat, eo quod ejusmodi liraecepta spiritualia sint, nec valeat superi Orissa, utpote jurisdictione carens, praeceptis spiritualibus conscientiam obligare de monialibus, pag. 244, n. 145, editionis non prohibita . Sed contrarium tonendum, ex supra adductis rationibus. Ad id nempe susscere videtur dominativa potestas. Caeteroquin ipse Pelligarius , paulo ante citatum locum, numero l24, sic adnotat: u Imo Castr u palao, cum Suare Z.., putat abbatissam posse praecipere u monialibus suis quidquid expedire judicaverit, etiam proutu ea conducunt ad profectum earum spiritualem : quod estu bene advertendum. BQUAESTIO XV . - An superiorissa possit alicui moniali injungere ne tali die sacram communionem faciat, ne orationibus in communi fleri solitis intersit, et alia hujusmodi ' - Id Suarosio videtur non excedere dominativam superiorissae poteSlatem :κ Has, tuquit, et Similes poenas poterunt abbatissae monialibusu imponere, si alioqui sint consorines suae regulae vel consueu tudini, et ordinarium modum disciplinae religiosae non exceu dant. N eo tales poenae sunt proprie spirituales, sed ad a corporales reducuntur, ad modum exilii vel separationisu cujusdam. Fortame etiam potest haec poena ad aliquid sitiri-u tuale extendi, ut si jubeatur quis non communicare tali die, u vel non Orare, sed tu alio opere laborare in poenam : haeea tamen, Si aliquando permittatitur, non imponuntur per Disilireo by Corale

467쪽

a propriam jurisdictionem, sed solum ut mandata quaedam pera dominativam potestatem; et non inferuntur proprie utn sunt spirituales privationes, sed ut inducunt aliquam notam a vel ruborem. π De religione, tomo 4, tractatu 8, I. 2, c. 9,. n. lo.)QUAESTIO XVI'. - An possit superiorissa moniales suas obligare, ut frequentius aut minus frequenter sacram communionem faciant '- Respondeo negative, quia talis potestas in superiorissa non esset in aedificationem, sed in destructionem. Cum enim, sive frequentioris, sive minus frequentis communionis utilitas, ab uniuscujusque communicantis internis dispositionibus dependeat, nec de iis dispositionibus, ut pote sibi ignotis, prudens judicium ferre valeat superiorissa, sed id ad consessarium potissime pertineat, ingens detrimentum sequi posset, si ad superiorissae jussum tonerentur mouiales Vel communicare, vel a communione abstinere. Hinc quamvis possit superiorissa. prout supra diximus, aliquoties uni aut alteri moniali injungere, ut tali die a communione abstineat, in poenam scilicet et spiritualem hujus monialis profectum, non tamen poterit aut raram aut frequentem communionem ei praecipere. Confirmatur ex Ecclesiae legibus et decretis, quae hanc superiorissae potestatem, nedum Supponant, Satis aperte excludunt. Tridentina synodus seM. 25, cap. 10 de rest.) quoad monialium communionem ita decrevit: u Attendant diligentera Episcopi et caeteri superiores monasteriorum Sanctimoniau lium, ut in constitutionibus earum admoneantur Sanctia moniales, ut saltem Semel Singulis mensibus consessionemu peccatorum faciant, et Sacrosanctam eucharistiam susci-u piant. v Adnotat Suarez, ponderando vocem admoneantur, noluisse sanctam synodum etiam de unica singulis mensibus communione praeeeptum proprie dictum edicere. Quanto magis haud relicta superi Orissis potestas censenda est frequentem communionem praecipiendi, ut ad eam in conscientia

obligandi. Praetcrea decretum S. Congregationis Concilii, i 2 februarii

468쪽

462 TRACHTus DE IUBE REGULARIUM.1679, ex assensu et mandato summi Pontificis editum, postquam de christianis in saeculo degentibus declaravit, frequentem eorum ad sacram alimoniam accessum, confessariorum Meereta cordis e lorantium judicis esse relinquendum, sic in

particulari quoad moniales subjungit: Itidem moniales quotidie

Sacram communionem petentes admonendm erunt, ut in diebus eae earum ordinis instituto praestitutis communicent : si quin vero puritate mentis eniteant, et fervore spiritus ita ineatuerint, ut

dignae frequentiori aut quotidiana sanctissimi sacramenti peremptione videri possint, id illis a superioribus permittatur decretum integrum reperies apud PelliZarium, de monialrbis, p. 25T, editionis correctae). Ibi etiam non praecepto, Sed admonitione procurandum dicitur, ut moniales iis diebus communicent, qui in ipsarum constitutionibus indicantur. Ut autem frequen-liorem aut quotidianam communionem peragant necessaria Supponitur superiorum permiMio : Sub qua voce superiorum ibi superiorissam non comprehendi apertum videtur. Aliundo concurrere debet conseMarii assensus ne alias contingere possit quotidianam communionem seri a moniali, quam ad id necessariis dispositionibus destitutam confessarius existimaret. Hinc videtur moniales a Superiorissa proprie non depondere quoad communionem frequentius aut minus frequem . ter faciendam; sed a conseMario, et a Superiore in conVcutum jurisdictionem habento : ila scilicet ut monialis a nemine cogi possit ad communicandum etiam iis diebus qui in regula

ad id indicantur, si minus dignam se consciat, et abstinendum potius aestimet consessarius; quo casu tamen tenebitur diligentiam adhibere, ut ad communicandum saltem dictis statutis diebus sese disponat: ad frequentiorem autem communionem vel etiam quotidianam, praetor assensum consessarii r quiratur praelati monialium permissio. Quod autem de communione dictum est, applicandum videtur sacramenti poenitentiae receptioni; cum eo tamen di crimine, quod moniali a praelato conventus, imo et ab ipsa, Superiorissa injungi possit, non quidem ut absolutionem reci-

469쪽

piat id siquidem ab ipsius dispositionibus dependet, et confessarii judicio est relinquendum) sed ut confessario solitis incommunitate diebus se sistat. At prohiberi nequit, etiam a praelato monasterii, ne extra dicios dies consessarium adeat, nisi constarct id ab ipsa postulari absque necessitate, ex meris nempe scrupulis, aliave haud rationabili causa. Si enim iupeccatum mortale quod avertat Deus l) lapsa suisset, nemo non videt quantum detrimenti sequi posset, si vel unius diei spatio consteri prohiberetur.

QuasTio XIII'. - Ouid possit superiorissa quoad temporalem bonorum monasterii administrationem ' remissive. - Vide dicta superius sparte 5, Sect. 4, Subseci. 3). Vide etiam Pulligarium de monuitibus, pag. 245, editionis non prohibitae .Qub Tio XVIII . - An valeat superiorissa monialibus suis benedicere' - Nequit publice, liuia necessaria ad id potestas clavium : at potest privatim, eo modo quo parentes siliis suis solo ut benedicero sita Ferraris, voce abbatissa, n. 68).Qu ESTiO XIX'. - In superiorissa valeat proedicare' Si agatur de praed calione proprio dicta, respondetur negative : quod autem superiorissa exhortationes in capitulo admoniales suas habeat, nullo jure Iirohibetur vide apud Fer- raris, Verbum abbatissa, n. 68 .

470쪽

TRACTATUS DE IUBE REGULARIUM.

De potestate coercitiva seu iudiciaria praelatorum regularium. Dicemus i ' quaenam et quanta sit polestas haec; 2' quaenam sit canonica sorma processus criminalis intra relignosos ordinus ; 3' de visitatione canonica per praelatos regulares. CAPUT I.

QUAENAM ET QUANTA SIT PRAELATORUΜ REGULARIB M POTEsTAsCOERCITIVA SEU IUDICIARIA.

Expendemus i ' an praelati regulares habeant potestatem coercitivam e Iliscopalem : 2' an ci quatenus Subditos suos coercere valeant pur poenas Spirituales : 3' an et quatenus eosdem coercere valeant per poenas corporaleS.I I.

An praelati regulares habeant potestateni eoercitivam episeolmlem. Proenotandum. - Tanquam certum Supponimus Superior in

bus regularibus competere potestatem aliquam coercitivam. . Quod in his praelatis inquit SuareZ, de religione, tomo 4, u tractatu 8, l. 2, c. 9, n. lὶ aliqua sit potestas hujusmodi, et id manifestum est, tum ex usu, tum ex ratione; quia Pina testas directiva sinu aliqua coercitione, iusirma ac se Disitiaco by GOrale