Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

71쪽

64 TnAGAms DE IUBE REGULARIUM.u parati sumus. Quo renti autem regi, quid pro eri peteremt Zu responderunt: loea tantum opportuna, et animas ingeniosas, et u sine quibus peregrinatio ista transiri non potest alimenta ...u Postea adveniens Alcvinus, et imperatorem ipsum et totam . Galliam doctrina illustravit. M

coneluditur habiles esse religiosos ad eonsequendum gradus aeademicos et ealhedras in publieis etiam universitatibu .

QUAESTIO Ι . - An regulares possint promoveri ad gradum doetoratus in publicis academiis p - Respondendum affirmalive accedente tamen superioris licentia), cum id nullatenus alienum sit a statu religioso; prout late prohat saucius Tliomas in suo opusculo contra impugnantes relistionem ; nec non S. Antoninus parte 3, tit. 5, c. 2, S 3ὶ, et confirmat praxis.

QUAESTIO II . - In regulares possint promoveri ad doctoratum etiam eatra publicas universitates, id est, auctoritate pro latorum

religionis ' - Respondendum posse, ex privilegio Apostolico. Cujusmodi privilegium datum est Dominicanis ab Innocentio VIII; et societati Iesu a Iulio ΙΙΙ. Atque ob privilegiorum communicationem, id etiam aliis religionibus competit. Imo Pius IV dictae societali Iesu concessit, ut doctorare etiam posset Saeculares, qui in ipsius collegiis studia peregerint vide Pelligarium, trael. 8, c. 4, n. 54 .

QUAESTIO III'. - An regulares possint esse professores in Pinblaeis universitatibus p - Bespondendum affirmativo, nisi O, stet proprium ipsorum institutum. Et hoc intelligendum est etiam cum acceptatione soliti stipendii, necnon cum jure praecedendi muneri annexo. Id cnim nullo jure regularibus prohibitum probari polost. Ad stipendium cnim quod attinet non repugnat voto paupertalis, quia religiosus non sibi, sed monasterio illud acquirit. Et consonat praxis. At vero in s cietate Iesu posita est limitatio haec congreg. gener . l, de-Di0jilred by Corale

72쪽

creto 128ὶ: Cathedrae publieae in universitatibus, aut alibi, eum ea disceptatiorie sui'agionum et oppositione quin solet fleri, non sunt admittendae. Si tamen sponte ostperantur ab universitatibus aut recto Ibus earum , et gratis proelegatur, nee quisquam Se προ- nat eum quo sit disputandum, admitti possent, consulto generali. QUAESTIO IV . - An regularis possit esse de eollegio Metorum membre d'un eorps uniuersitaire , ita nempe ut valeat 6usdem eollegii deliberationibus interesse, sustIragium ferre circa admittendos ad doetoratum aliosve gradus academicos, et emolumenta

hisee muniis a laea recipere ' - Respondendum aiffirmative, supposita licentia superioris regularis. Id suse probat Fagnauus, et refert a S. C. Congregatione decisum in c. non magnopere, ne eterici vel monachi). A fortiori autem poterunt regulares cum superiorum suorum licentia, fieri membra societatum illarum, quae ad promovendam rem litterariam et seientiscam instituuntur, quales sunt in Gallia , verbi gratia, Aeademia et Institutum.

AN ET QUATENUS VALEANT REGULARE AD EPISCOPATUM, ET RDIFALATUM, ET SUΜΜUM PONTIFICATUM ASSUM .

Qu ESTIO D. - In possit religiosus ad episeopatum evehi' Respondendum assirmative; estque id extra omnem omnino controVerSiam. Id tanquam certum supponunt plurimi juris textus; e quibus satis sit adducere clementinam I de eleetione, in qua sic habetur : Per Me autem, quin religiosus in Episeopum stimularis vel cujuslibet regularis ecclesiae licite possit eligi, non intendimus prohibere. Caeterum nullus est catholicus doctor qui in dubium revocet num licite possint regulares ad episcopatum transire : u Non inquiro, ait Suareg, an hic transitus u licitus sit, quia id certum et indubitatum est. n De religione, tomo 4, tract. 8, I. 3, c. 16, n. l.

QUAESTIO IP. - An per se, seu atterita status religiosi natura,

73쪽

66 TRACTATUS DE IURE REGULARIUΜ. pediat e coetu etiam regularium Episcopos assumi 8 - Respondeo assirmative. Quia, ut ait SuareZ, loco citato : a Cum Status religionis sit via ad perfectionem, et status episcopulis Situ quasi terminus seu existentia tu statu persectioias, videtur,u quantum ex hoc capite, valde proportionatus aScensus a i religione ad episcopatum. u Requirit nempe episcopatuS viros christianis virtutibus solide fundatos, humilitate potissimum, abnegatione sui, divitiarum et rerum mundanarum contemptu, necnon virili in perferendis adversis patientia. l)orro ad instruendos hisce virtutibus clericos, multo de suaptior schola est status religiosus, quam vita in saeculo transacta, ut patet. Item Episcopis, utitote qui lux mundo esse

debent, neceMaria est, non aliqualiS, Sed longo et perae Verauti studio comparata Scientia ecclesiastica. Porro ad eam uberem et solidam acquirendam doctrinam multo magis idoneam esse religiosorum conditionem experientia testatur.

Multi enim tu siugulis ordinibus religiosi ejusmodi addisceu-

dis disciplinis strenue ac per multos an uos incumbunt, OP- portunum ad id otium etiam praebente proprio ipsorum statu :e saeculari autem clero, perpauci. Objicies. - Religiosi, utpote mundo mortui et a saecularium consortio segregati, illam non acquirunt expediendorum negotiorum artem atque experientiam, quae Episcopo maxime necemaria eSt. - Bespondeo uiti hanc objectionem falso Iansevisturum Supposito, quod regulares sint viri in desertis et speluucis latitantes. Id verum duntaxat aliquatenus foret, quoad regulares, qui soli vitae contemplativae vacant. Caeteri enim ordines religiosi, id est fere omnes, nequaquam sunt a consortio cum Saecularibus segregati; sed perpetuo cum eis commercio communicaui, pro rebus ad iustituti sui sinem spectantibus. Et eo melius muridanus verSutias compertas habere discunt, quo nitidiori oculo polle ut ad discernendum verum a siligo, a vilio virtutem, et filiorum lucis rectam viam a tortuosa siliorum saeculi calle. Ii certe religiosi qui prioratus, vel provincialatus aliisve similibus muniis suucti

74쪽

PARS QUINTA. 67

sunt, haud parvam saepe administrandi etiam et negotia sapienter expediendi industriam acquirunt. Caeterum haud adeo necessaria aestimanda est illa de saeculi artibus et versutiis scientia, quin facile sanctitate et doctrina suppleatur. Atque utinam frequenter haberemus ejusmodi ex eremo id est claustri silentio et solitudine) ad episcopatum transeuntes Sanctos et eruditos Busilios, etsi adhuc saeculi et pravitatis ejus inscios i Forent hi potentes virtute et opere, ardentes atque lucentes in Ecclesia Dei lampades.

Diximus autem in propositione, per se seu attenta Status religiosi natura e nam ob peculiares temporum vel locorum circumstantias contingere potest, ut e regulari clero Episcopos assumi haud expediat Item fatemur caute in hac re esse procedendum, ne si frequentiores forent alicujus ordinis religiosorum ad episcopale culmen evectiones, ordinem ipsum sex humana illa fragilitate, qua nec persectionis status caret) invadat ambitio : item ne debilitetur ordo, si dum paucos sorte habet eximiae virtutis et doctrinae viros, ipsorum praesidio atque ornament defraudetur. Hinc laudabiliter in nonnullarum religionum instituto cavetur, ne valeant religiosi oblatum sibi episcopatum, aliasve

saeculares dignitates acceptare. QuAESTIO IlΡ. - An requiratur superioris re laris licentia , ut valeat religiosus ad episcopatum evehi 8 - Respondeo amrmative. Constat capite si religiosus 27, de electione, in fl), in quo statuitur: u Si religiosus. ., electioni de se ad praelationemu aliquam extra Suum monasterium Vel suam ecclesiam celeti bratae, sui Superioris qui dare ipsam valeat) non petita li-u centia et obtenta, praeSumpSerit conSentire, consensus sicii praestitus non teneat, et . . . electio eadem ipso facto viribusu vacuetur omnino. v Atque ibidem postea disponitur, ut licentiam hanc dare valeat Superior absque consensu capituli sui. Vide Suaregium se Religione, tomo 4, irael. 8, l. 3, c. 16, n. 1).Qu Tio IV . - religisSus μοι Episcopus desinat esse r

75쪽

68 TRACTATUA DE IURE REGULARI .ligiosus' - u Curium est religiosum, cum sit Episcopus, nonu amittere substantialem statum religiosi. ita docet divusu Thomas 2, 2, q. l85, a. 8 , et eSt communiS Omnium Senu tentia. v SuareZ, loco citato, i . 4.) Id fuSe probat Suareg, ostendendo quomodo remaneat trium substantialium votorum

obligatio. Quoad castitatem, patet. Quoad obedientiam, equidem desiuit ille religiosus subjici religionis suae praelato, sed

constituitur sub obedientia Papae : unde non solvitur emissum ab eo votum obedientiae, sed sit duntaxat mutatio immediati superioris. Item remanet paupertalis votum ; siquidem non magis quam antea potest ullius rei dominium acquirere :sod illud duutaxat intervenit discrimen, quod, cum antea

monasterio acquireret, nunc acquirit eccleSide suae, id est, Suo episcopatui : item cum antea magis reStrictum haberet usum

bonorum temporalium, nunc ob exigentiam Status episcopulis)multo lutiorem habeat vide etiam Ferraris, Voce Episcopus, articulo P . .

QUAESTio V'. - An religiosus faetus Episcopus adstrictus remaneat, non tantum tribus votis substantialibus, sed aliis etiam religionis suae votis, aut observantiis, cum episcopatu compatibilibus' - Bespondendum amrmative. Praeter alia quae id probant, attendenda praecipue constitutio Benedicti XIII, 7 martii l725, in qua sic habetur : Iisdem regularibus tam ad

episcopatum, quam ad cardinatatum evectis, principitur, in virtute sanetoe Obedientiue ..., tu sinstulis sum restulae olpiciis et obligationibus, quoe pontisicale... aut cardinatatus Oficium minime impediunt, perpetuo subsint. Hinc dum quidam religiosus ex ordine Miuimorum qui quartum emittunt Olum de servanda per totum anuum vita quadrage Simali) examen pro suscipiendo episcopatu subiret, eum interrogavit Urbanus VIII : u An sa-u ctus EpiscopuS teneretur ad votum vitae quadragesimalis 3 u Et cum respoudisset, non teneri, Papa et dixit : Errasti, a teneris. Et parum defuit ut excluderetur: noluit tamen cum v eo dispensare. η Apud FerrariS, Voce Discopus, articulo T, n. 3.

76쪽

PARS QUINTA.

QuasTIO VI'. - An religiosus factus Episcopus teneatur sui

ordinis habitum deferre ' - Εquidem capite elerici l5, de vita

et hon. eleris. statuitur debere Episcopum, Si sit monachus, ferre habitum monachalem. et Betento tamen colore habitus suaere religionis, potest se consormare cum Episcopis saecularibusu insorma seu figura . . . et sic modo servatur in praxi. η Fe raris, Voce Episcopus, art. 7. n. 5.

QUAESTIO VI P. - Ouodnam sit jus religiosi ad episcopatum evecti, quoad bona temporalia ipsi obvenientia' - 1' Curtum est ipsum nullius rei dominium sibi acquirere posse, cum, ex dictis, maneat votum Solemne paupertatis, vi cujus incapax cst cujuscunque dominii. 2' u Non acquirit monasterio, sed pro-u priae menSae, Seu ecclesiae, proprietatem p ad proprium ii tamen commodum quoad usum fructum. η Ferraris, Voce Episcopus, art. 7, n. il). Ita declaratum a Sacra Congrcgatione Concilii, et admissum communiter a doctoribus, vide apud citatum Ferraris, et apud SuareZ ule Religione, tom. 4,

tract. 8, l. 3, cap. 16). 3' Post promotionem ad episcopatum religiosus recuperat jus successionis ad haereditatem sibi delatam, quamvis huic juri renuntiaverit, sive in favorem mOnasterii quod fieri censetur per professionem in religione capaci possidendi in communi), sive in favorem alicujus consanguinei vel exteri prout fit ante professionem in religionibus incapacibus possidendi in communi) : non tamen locum habet haec recuperatio, si haereditas alicui tertio jam acquisita fuerit ante promotionem ad episcopatum. Ιla doctores communiter; et fuit decisum a Sacra Congregatione Concilii. Verbi gratia, in Neapolitana 3 decembris i 639, postulatum fuit in .

hunc modum : v I An regularis professus, incapax bono-u rum t), ad episcopatum assumptus recuperet jus Succeu dendi quoad haereditatem, post assumptum epiScol atum re sibi delatum II An eidem obstet cessio et renuntiatio hu-

lὶ id est in religione possidendi in eommuni incapaci, ita ut proseSSus nou P033nhaereditates aequirere munusteri 3, prout apud Capuecti OS.

77쪽

70 TRACTAT DE IUBE REGULARIUM.u jusmodi haereditatis, facta ad favorem fratris, ad praescri-α pium sancti concilii Tridentini capite Isi sessionis 25, de re-u gularibus' η - Responsum est: Ad I, recuperare jus succedendi ad haereditates post adeptum episeopatum sibi delatas, ad utilitatem sum ecclesiae quoad proprietatem; et ad proprium commodum quoad usum fructum. Ad II, eidem non obstare supra dictam cessionem et renuntiationem, quoad Mereditates quin non sint alteri ante adeptum

episeopatum aequisitae apud Ferraris, Voce Episcopus, art. 7, n. 12 . 4' Quod autem religiosus monasterio acquisivit ante adeptum episcopatum, debet monasterio relinquere vide Ferraris, loco citato, i . l7ὶ . Quaenio VIII'. - Ouid juris oriatur quoad religiosum Episcopum, si episcopatui renuntiet, vel ab eo deponatur ' - 10 Cor. tum est Episcopum regularem, noti magis quam Saecularem, posse renuntiare episcopatui absque licentia Papae. Constat ex capite ad supplicationem, de renuntiatione; estque hoc

extra controversiam omnem.

2' Ante Benedictum XΙΙΙ existimabant multi doctores, religiosum, qui episcopatu cessit, vel depositus fuit, Donteneri ad monasterium redire. Sed dictus Pontifex, constitutione custodes, contrarium sancivit in hunc modum : Dimisso episcopatu, seu quacunque alia dignitate ad quam erecti fuerint, vel perfuneto munere Sibi eaetra elaustra eommisso, ad eadem elaustra redire teneantur, sub poena privationis usus pontificalium; et si manserint in contumacia non redeundi ad claustra, post annum sint eo ipso suspensi a divinis.

3' An autem dictus regularis, dimisso episcopatu ad monasterium regressus, subjiciatur regulae et Superioribus ordinis; item an possit assumi ad aliquam dignitatem aut praelaturam ordinis; vide apud Ferraris voce Episcopus, art. T)necnon apud PelligZarium tracl. 8, c. 6, D. 230 . QUAESTio IX'. - Ouid juris quoad religiosum evectum ad cardinulatum Z - An omnia, inquit Suare Z, quae diximus dea Elii scoliis, eodem modo locum habeant tu Cardinalibus Diqiitreo by Corale

78쪽

rans OUINTA sit religiosis Ad quod breviter respondetur, eodem modo a omnia accommodanda esse; quia religiosus Cardinalis verea religiosus manet: cadem enim est de illo ratio; vel certeu major, quia ex vi illius dignitatis non ita eonstituitur inu statu persectionis sicut Episcopus. Quare vinculum paupera talis retinet, et incapax est proprii dominii; et ideo sineu dispensatione testari non potest. Unde quidquid aequiritu post talem dignitatem, ecclesiae suae videtur acquirere; u semper enim habet alicujus particularis ecclesiae titulum et u regimen : alias acquiret Ecelesiae Romanae seu Apostolicaeu sedi. Quod vero ad obedientiam attinet, clarum est soliu Pontifici immediate subesse : retinet tamen idem obcst dientiae vinculum. De obligatione vero ad alias observantiasii regulae, eadem ratio exemptionis est... habitum tamen de-u ferre debet. η De Religione, tom. 4, tract. 8, 1. 3, c. l8 B. 4. Seholium. - In confirmationem eorum quae diximus ds religioso ad episcopatum evecto, juvat hic nonnulla transcribere, ex causa Firmana renuntiationis si T julii 1 723, Thesaurus remi., tom. 2, pag. 34s, edit. Urbini 1739 . Ibi nempe causae relator sic adnotat: ii juxta receptiorem sententiam, religiosus ii ad episcopatum promotus remanet obstrictus voto patia pertatis, et proprium habere non potest, juxta divum η Thomam 2, 2, q. 185, art. 8, ad 3 . Unde licet paternamu viudicet haereditatem juxta textum in canone statutum, 18,

u q. l, ibi : Statutum est... ut mo nuchus, quem canonica eleelio a a justo regulor monasticae professionis absolvit, et sacra ordia natio de monaeho Episcomm facit, velut legitimus Meres pa-u ternum sibi horreditatem postea jure vindicandi potestatemst obtineat , hoc tamen intelligitur quoad usum, non quoadu proprietatem et dominium, cum haec ad suam ecclesiam n deferantur, uti ponderat divus Thomas, loco citato, ibi:

Proprium autem nullo modo habere possunt ἰ non enim pa-u ternam haereditatem sibi vindieant quasi propriam, sed quasi a pectesiae debitam. Et haec sum per fuit sententia curiae Bo-Disitiam by Corale

79쪽

TRACTATUS DE IURE REGULARI .

a manae ; uti, laquendo de tribunali Rotae, habetur in de-u cisione li5, n. 7 et Sequentibus, et n. 22 et seq., partis 4,u tomi 2, recentium. Et concordant resolutiones hujus S. Con-κ gregationis. v Nota. - Quod valeat regularis ad summum Pontiscatum assumi, Omnino extra controversiam est, et testatur praeterea frequentissima praxis.

80쪽

PARS QUI TA. T.

De regularium privilegiis.

Quamplurima sunt quae regularibus, non vi juris communis. sed jure particulari quoad ipsos statuto, competunt. Cujus particularis juris dispositiones omnino attendendae sunt, ut dignoscatur quamnam in ipsos jurisdictionem habeant locorum ordinarii. Praesentis autem sectionis Scopus non e8t, Omnia illa privilegia, quae singulis' religionibus concessa sunt, describere. Sed, praemissa de privilegiis generali notione, ad illud quod praecipuum est, atque omnibus fere ordinibus commune, ad privilegium nempe eaeemptionis gressum faciemus : tum et de concessa regularibus facultate, conservatores sibi eligendi, nonnulla Subnectemus. De caeteris autem ipsorum privilegiis haud adeo utile est in particulari disserere, cum singulis ordinibus et conventibus sat curae sit ejusmodi Pontificiarum concessionum instrumenta fideliter amerVare, atque ordinariis, ubi ea in dubium revocarent, exhibere.

DE PRIVILEGIIS REGULARIUM IN GENERE.

QuasTIO P. - Ouid sit privilegium 8 - Privilegium pro- a prie Sumptum est supremi principis constitutio specialemu favorem concedens. Unde privilegium dici solet. leae pria valla contra vel praeter jus aliquid concedens. . . Sic in re comu munis. η FerrariS, e privilegium, art. l. v. l.)Privilogium autem non dicitur leae eo sensu quod illud